เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 28 : ดูแล 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 19:47:42
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 29 : รอยยิ้ม 1
"ขอบคุณนะคะ" คนตัวเล็กเอ่ยขอบคุณเบาๆพร้อมรอยยิ้มที่หญิงสาวไม่เคยมีให้ มันทำให้ชนาวินเหม่อมองรอยยิ้มนั้นคล้ายว่าจะจดจำเอาไว้ให้นานที่สุด เขาลอบมองคนตัวเล็กขยับตัวไปมาอยู่บนเตียง ก่อนจะเสมองทางอื่นเมื่ออีกคนหันกลับมา"มีอะไรเหรอคะ" ด้วยเห็นว่าอีกฝ่ายยังเอายืนมองซ้ายทีขวาทีแถมบางทีก็จ้อง คนตัวเล็กก็ทำตาแป๋วใส่แล้วถามขึ้น"เปล่าๆ ไปนะ" เขาพูดขึ้นพลางโบกไม้โบกมือ แล้วเดินกลับไปที่ห้องตัวเองไปด้วยประตูทางเชื่อม ปารดาอดที่จะเดินตามไปมองที่ประตูซึ่งปิดลงไม่ได้ พอได้สำรวจดีๆก็พบว่าประตูไม่มีกลอน และล็อกไม่ได้ แต่หญิงสาวก็คิดว่า อีกคนคงไม่เข้ามาในนี้หรอก ถึงขนาดสั่งไม่ให้เธอเข้าไปในห้องเขานี่นะพอคิดได้แบบนั้นก็สบายใจ อ้าปากหาวออกมาสองสามครั้งด้วยฤทธิ์ยาที่พาให้ง่วงซึมจนต้องพาตัวเองกลับไปนอนพักบนเตียงนุ่มอีกฝากของประตู มือหนายังไม่คลายจากที่จับประตู อาการอึกอักที่ไม่เคยเป็นมาก่อนมันทำให้ชนาวินสับสน เขาเดินไปเอนตัวลงนอนและครุ่นคิดจะว่าไป เด็กนั่นก็ไม่ได้ดูร้ายกาจอย่างที่เขาเคยคิดไว้เท่าไหร่ หรืออาจจะเพราะว่าป่วยก็ได้มั้ง เพราะงั้นก็วางใจไม่ได้หรอก แล้วไอ้อาการใจเต้นแรงเนี่ย มันเรื่องบ้าอะไรกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 30 : รอยยิ้ม 2
ชนะพลพาปารดาทัวร์รอบๆไร่ แนะนำส่วนต่างๆทั้งหมดที่มี โรงคัดแยกผลส้มสำหรับการส่งขายทั้งในและต่างประเทศ โรงงานแปรรูป โรงซ่อมและส่วนต่างๆอีกมากมาย ปารดาตื่นเต้นกับสิ่งแปลกใหม่ที่ได้เห็น ไร่ชนะพลเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายสำหรับเธอมาก"หนูป่านเรียนจบบริหารใช่ไหม""ใช่ค่ะ""งั้นก็ช่วยงานพี่เขาได้สิ ไปทำงานที่ออฟฟิศไหมเดี๋ยวให้พี่เขาสอน" ชนะพลพูดอย่างจริงจัง หันมายิ้มให้ด้วยความอ่อนโยน"ทำได้เหรอคะ เขาจะไม่ว่าเหรอคะ" ปารดาสายตาเป็นประกาย ถ้ามีงานให้ทำก็คงดี เธอไม่อยากอยู่เฉยๆมันคงไม่ดีนักยิ่งเฉพาะเมื่อต้องมาอยู่ในที่ที่ไม่ใช่บ้านของตัวเองแบบนี้วิชาที่ได้ร่ำเรียนมาตามคำขอของบิดาในยามที่ยังหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ว่าจะเดินไปทางไหน พ่อหยิบยื่นบริหารเข้ามาในความคิดด้วยอยากให้เป็นคนสานต่อกิจการที่มีปารดาไม่เคยปฏิเสธทุกอย่างที่พ่อหยิบยื่นให้เธอตั้งใจเรียนและก็จบออกมาอย่างน่าภูมิใจ หากแต่ยังไม่ทันได้ใช้วิชาความรู้ที่มีในการทำงานอย่างจริงจัง ก็ต้องมาอยู่ที่นี่เสียก่อน หากมีโอกาส เธอก็อยากจะทำมัน"ไม่ว่าหรอก เดี๋ยวพ่อจะบอกให้พี่เขาพาหนูป่านไปทำงานนะ" ชนะพลรับปากมั่นเหมาะ ปารดาจึงยกมือไหว้และยิ้มออกม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 31 : น้องสาวเพื่อน 1
ใกล้เวลาอาหารเย็น ชนาวินก็กลับมาถึงบ้าน เขาเดินเข้าไปกอดมารดาเอาไว้และหอมที่แก้มนิ่มอย่างเอาใจ"หื้ม กลับมาแล้วเหรอครับ อาบน้ำก่อนไหม""ไม่เป็นไรครับ แม่ครับวันนี้ขวัญจะมาทานข้าวด้วยนะ" ชนาวินบอกมารดา ก่อนเหลือบมองอาหารบนโต๊ะแล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กกำลังถือจานอาหารเข้ามาจัดที่โต๊ะปารดาเปลี่ยนชุดแล้ว เธอสวมเสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงชาสั้นเหนือเข่า รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่ก่อนหน้าหุบฉับเมื่อเห็นชนาวิน"น้องสาวตาภูเหรอคะ ขวัญคนนั้นหรือเปล่า" รังรองคิดอยู่นานจนถามขึ้น เหมือนจะเป็นคนที่ก่อนหน้านี้เคยมาที่บ้านบ่อยๆและเป็นคนที่ชนาวินเคยเสนอให้อีกคนมาเป็นหนึ่งในตัวเลือกในการแต่งงาน"ครับที่มาบ้านเราบ่อยๆ แต่ช่วงนี้ขวัญไม่ค่อยว่างเลยไม่ได้มานานแล้ว แม่จำได้ไหม""จำได้ค่ะ อืม งั้นแม่ควรทำอาหารเพิ่มไหม" พูดแล้วมองไปบนโต๊ะที่มีจานอาหารวางเรียงรายเต็มโต๊ะไปหมด"พอแล้วครับแม่ นี่ก็กินไม่หมดแล้วเนี่ย" ชนาวินพูดไปมองปารดาที่กำลังช่วยจัดโต๊ะไป จนเมื่อรังรองมองตามสายตาแล้วกระแอมเบาๆนั่นแหละ จึงทำให้ชนาวินยิ้มแก้เก้อขึ้นมา"ไปตามพ่อให้แม่หน่อยนะคะ ให้มาทานข้าวได้แล้ว เดี๋ยวแม่ให้คนจัดโต๊ะเพิ่มให้เพื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 32 : น้องสาวเพื่อน 2
"ฮันนีมูน?" พาขวัญทวนคำ หันมองรังรองที ชนาวินที นี่เธอได้ยินอะไรผิดไปหรือเปล่า"จริงสิ ป้ายังไม่ได้แนะนำเลย หนูป่านคะนี่หนูพาขวัญ เป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทพี่วินนะคะ ส่วนคนนี้หนูป่านค่ะ เป็นภรรยาของตาวินค่ะ"แกร๊ง!พาขวัญปล่อยช้อนส้อมในมือจนมันหล่นกระทบขอบจานด้วยความตกใจชนะพลชงักมือเหลือบมองเพียงนิดก่อนตัดข้าวเข้าปาดอย่างใจเย็น เช่นเดียวกันปารดาหยุดมือและดูปฏิกิริยายาของทุกคน ส่วนรังรองยังคงฉีกยิ้มหวานให้คนทั้งโต๊ะ"แม่ครับ" ชนาวินครางเรียกแม่เสียงหลง ก่อนจะวางช้อนส้อมลง และมองพาขวัญด้วยสายตารู้สึกผิด เช่นเดียวกันพาขวัญมองมาที่เขาด้วยแววตาผิดหวังกับสิ่งที่ได้ยิน"ภรรยา...เหรอคะ" เธอทวนคำอีกครั้งและทำตาโต อาการตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยินมันแสดงออกอย่างชัดเจนจนชนาวินเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรมือของพาขวัญสั่นน้อยๆ สิ่งที่ได้รับรู้มันเกินจะตั้งตัวรับไหว ที่ผ่านมาชนาวินมีคนที่เคยควงกันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีผู้หญิงที่จริงจังด้วยเลยสักคนท่าทีที่แสดงออกว่าเธอเป็นคนพิเศษตลอดมาทำให้พาขวัญค่อนข้างมั่นใจว่าอีกคนมีใจกับตนเช่นกัน หากแต่ชนาวินก็ไม่เคยเอื้อนเอ่ยหรือร้องขอให้เธอเป็นคนพิเศษหรือขอเป็นแฟน พาขวัญค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 33 : ข้อตกลง 1
ชนาวินนั่งเครียดที่สวนอยู่นาน หลังจากที่ครุ่นคิดและโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุให้พาขวัญต้องเสียใจเสียงย่ำเท้าบนพื้นหญ้าเรียกสายตาจากคนที่กำลังกลัดกลุ้มให้หันไปมอง จึงได้พบว่าปารดานั้นมายืนอยู่ใกล้ๆแล้ว"มีอะไร" เขาถามเสียงห้วนอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก เขาเงยหน้ามองปารดาเพียงนิด พอให้ได้มองเห็นใบหน้าบึ้งตึงของตัวเองแล้วสลัดหน้าหนีไปอีกทางปารดาลอบถอนใจออกมา ท่าทางเครียดขึงทำให้หญิงสาวเข้าใจได้ว่าอีกคนคงจะคิดหนักพอดูกับเรื่องที่เกิดขึ้น"ฉันขอโทษนะ ที่เป็นต้นเหตุให้คุณทะเลาะกับแฟน" ปารดาพูดอย่างรู้ตัวว่าผิด เพราะมีเธอเข้ามาทุกอย่างเลยแย่แบบนี้"รู้ได้ยังไงว่านั่นแฟน" เขาเงยหน้ามองอีกคนย่นคิ้วใส่"ก็ดูคุณแคร์เธอมากขนาดนั้น ใครไม่รู้ก็แปลกแล้ว" คนตัวเล็กกว่ายักไหล่ ตากลมโตฉายแววซุกซนยามพูดถึงเรื่องที่ตัวเองรู้มา"ฉันกับขวัญ เราไม่ได้เป็นแฟนกัน" ชนาวินพูดเสียงแผ่ว"อ้าว เป็นกิ๊กเหรอคะ!" คำถามพาซื่อที่เจ้าตัวตั้งใจถามออกมาทำชนาวินจึ๊ปากด้วยความหงุดหงิด"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ" เขาไม่อยากจะทะเลาะกับปารดาไปด้วยอีกคน แค่นี้ก็ปวดหัวจะแย่แล้ว"ฉันก็ไม่ได้ยากยุ่ง แต่จริงๆคุณน่าจะบอกให้เธอรอหน่อยนะค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 34 : ข้อตกลง 2
ภาพที่ชนาวินกับปารดาถกเถียงกันในสายตาของสองสามีภรรยาเหมือนจะเป็นการหยอกเย้ากันเสียมากกว่าปกติชนาวินจะเคร่งขรึมวางท่า แต่พออยู่กับปารดาเหมือนเขาจะหลุดออกมาจากคาแรกเตอร์นั้นตลอดเวลา มีหลากหลายอารมณ์มากขึ้น ดูมีชีวิตชีวากว่าที่เคย"คุณน่ะ ร้ายเกินไปแล้วนะครับ" ชนะพลโอบไหล่รังรองขณะมองลูกๆคุยกัน เขารู้ว่าที่ภรรยาทำไปทั้งหมดน่ะมีเหตุผล"เจ็บตอนนี้ดีกว่าให้ความหวังต่อไปนะคะ รองว่าตาวินน่ะเป็นลูกผู้ชายมากพอที่จะไม่ดึงให้พาขวัญเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ อีกไม่นานตาวินจะต้องทำหน้าที่ที่สำคัญรองไม่อยากให้ลูกคิดเรื่องอื่นนอกจากนั้น" รังรองมองที่ความเหมาะสม ถึงต่อให้ทั้งคู่มีใจต่อกันแต่ในเมื่อชนาวินมีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนั่นหมายความว่าเขาไม่ควรยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่นอีกต่อไป นั่นก็เพื่อให้เกียรติภรรยาอย่างปารดาและเพื่อศักดิ์ศรีของตัวเองด้วย"มันก็จริงนะ ผมหวังว่าเจ้าวินมันจะเข้าใจ""ตาวินจะรู้ว่าเราหวังดีค่ะ อยู่ด้วยกันไป แกอาจจะเห็นความน่ารักของน้องบ้าง หนูป่านเป็นเด็กน่ารัก อยู่ใกล้ใครก็คงทำให้รักได้ไม่ยาก" ก็ปารดาน่ะได้ความน่ารักสดใสมาจากแม่ และได้ความอ่อนโยนมาจากพ่อ บางครั้งก็นิ่งบางครั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 35 : แตกต่าง 1
เช้าวันใหม่ดูจะสดใสกว่าทุกวัน หลังจากที่ตั้งข้อตกลงกันเรียบร้อยทั้งคู่ก็สงบศึกกันชั่วคราว ปารดาตั้งเงื่อนไขว่าชนาวินจะไม่แกล้งเธออีกระหว่างที่กำลังดำเนินตามแผนการที่ปารดาวางเอาไว้ ชนาวินรับปาก และนั่นคือสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ เพราะชนาวินบอกว่าจะพาปารดาไปตรวจร่างกายเพื่อให้พร้อมสำหรับการตั้งครรภ์"นี่พูดจริงหรือเปล่า ไม่โกหกแม่ใช่ไหม" รังรองยิ้มกว้างมากกว่าปกติ เมื่อได้รับรู้ข่าวดีที่ลูกทั้งสองมอบให้"คือผมกับเด็กนี่ เอ่อ ผมหมายถึงหนูป่านของแม่ตกลงกันแล้วว่าเราจะพยายามกันดูครับ" คำตอบของชนาวินทำให้ขนะพลมองสบตากับรังรองแบบไม่คาดคิด ไม่น่าเชื่อว่าทั้งคู่จะเปลี่ยนใจเรื่องการสร้างครอบครัว"ก็ดีนะคุณ ให้เด็กๆไปตรวจร่างกายจะได้รู้ว่าพร้อมหรือเปล่า""ค่ะ ดีค่ะ แม่ดีใจที่ลูกกับน้องเข้ากันได้" รังรองยกมือลูบหัวลูกชายที่นั่งอยู่ข้างกัน ส่วนปารดาก็นั่งยิ้มอย่างเดียวเพราะไม่รู้จะพูดอะไรช่วงเวลาบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความสุข แต่ที่ท้ายครัวมีแต่ความว้าวุ่นในใจ ชมพูที่ได้ยินทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องที่ชนาวินกับปารดาเริ่มปรับตัวเข้าหากัน เรื่องการวางแผนมีลูก ถ้าถึงขนาดสิ่งที่เธอกำลังคิดจะทำมันคงไม่เกิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 36 : แตกต่าง 2
ชนาวินพาปารดามาพบสูตินารีแพทย์ จากคำแนะนำของเมฆา เมื่อได้ข้อมูลทุกอย่างที่ต้องการ ทั้งสองก็พากลับมาทานอาหารที่ร้านหนึ่งไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก"ลุงขอน้ำปลาหน่อยค่ะ" ปารดาบอกกับชนาวินที่นั่งอยู่ตรงหน้าถ้วยน้ำปลาพอดี"อย่าใส่เยอะเดี๋ยวเป็นโรคไต" เขาบอกพร้อมยื่นให้"ก็เวลากินอะไรเผ็ดๆ ใส่น้ำปลาแล้วมันอร่อยนี่คะ" เธอบอกทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตาเทน้ำปลาใส่ข้าวผัดกระเพราของตัวเอง"ชอบกินรสจัดเหรอ""ก็ชอบนะคะ แต่ว่าช่วงหลังๆก็ติดกินอะไรจืดๆ" บอกเล่าพลางตักข้าวเข้าปาก ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แหละ มีอาหารจืดๆทั้งนั้น แต่เธอก็ยังชอบแกงส้มที่สุดเช่นเดิม"ฉันไม่กินรสจัด""คะ" เด็กสาวเลิกคิ้ว ก่อนมองชนาวินและจานข้าวผัดของเขา ส่วนป่าสนก็กินเหมือนเจ้านายเป๊ะ"ฉันไม่ชอบกินรสจัด เธอก็ควรจะลดอาหารรสจัดนะ มันไม่ดีต่อร่างกาย แล้วก็ออกกำลังบ้าง แก้มย้วยแล้วน่ะ" เขาเหลือบตามองอีกคน พูดเหมือนกำลังสอนเด็กเล็กๆ"บ้า ฉันไม่ได้อ้วนนะ" ปารดาทำตาขวางใส่ แต่มันกลับเรียกเสียงหัวเราะจากชนาวินได้เป็นอย่างดีป่าสนมองเจ้านายทั้งสองหยอกกันก็เก็บรายละเอียดเพื่อรายงานเจ้านายใหญ่อีกทีทั้งสองพูดคุยปรึกษากันเรื่องลูก วางแผนว่าจะไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
บทล่าสุด
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 64 : เมื่อพร้อม 2 [ จบเล่ม 1]
เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เด็กสาวกำลังจะทำมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอนาคต แต่ตามที่เขารับปากพ่อเอาไว้ เขาจะเป็นคนปกป้องและคอยช่วยเหลือเธอเอง"ต้องการผู้ช่วยไหม" ปารดาผละออกจากหน้าท้องของอีกฝ่าย ยกมือปาดน้ำตาพอลวกๆ แล้วแหงนหน้ามองอีกคนตาแดงก่ำ"รับสมัครหนึ่งตำแหน่งค่ะ""โอเค ค่าแรงแพงหน่อยนะ ไม่รู้จะจ่ายไหวหรือเปล่า" เขาย่อตัวลงแล้วยิ้มให้คนน้อง ยกมือขึ้นเกลี่ยน้ำตาที่แก้มนิ่มที่ผ่านมาเขามัวแต่หวาดระแวงกับการที่จะต้องแต่งงานกับเด็กคนนี้ กลัวที่ต้องเสียความโสดที่หวงแหนไป กลัวว่าจะต้องใช้ชีวิตกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ตอนนี้เขาไม่มีเรื่องพวกนั้นในหัวเลยตั้งแต่ทำความเข้าใจอะไรหลายๆอย่างทั้งหมด เขาก็เข้าใจแล้วว่า มันคือหน้าที่ ปารดามีหน้าที่ที่จะต้องเป็นทายาทเจ้าสัว เขามีหน้าที่ดูแลทายาทเจ้าสัว นี่ต่างหาก คือความจริง"จ่ายไหวสิคะ หนูเป็นหลานสาวเจ้าสัวนะ" คนตัวเล็กกว่าพอจะยิ้มออกมาได้บ้างกับมุขเสี่ยวๆค่าตัวแพงของชนาวิน ความออดอ้อนที่มีทำให้เผลอแทนตัวเองเปลี่ยนไป แต่ชนาวินกลับรู้สึกชอบแบบนั้นมากกว่าแทนตัวด้วยชื่อสะอีก"หนูตัวใหญ่ไปนะ" เขาวางมือบนหัวแล้วโยกไปมาเบาๆเป็นเชิงหยอก"บ้า ป่านลืมตัว" เธอว่าแล้วท
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 63 : เมื่อพร้อม 1
ถึง หนูป่านของแม่ตอนที่หนูได้อ่านจดหมายฉบับนี้แม่คงได้ไปอยู่กับพ่อบนสวรรค์แล้วนะลูก แม่บอกคุณป้ารังรองของหนูเอาไว้ว่าให้มอบของพวกนี้ให้หนูตอนที่หนูเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วและยังมีชีวิตอยู่ ถึงตอนนั้นหนูคงจะพร้อมที่จะเป็นทายาทของคุณปู่ ทุกอย่างที่แม่และป้าทำ เพื่อหนูนะลูก อย่าได้ครางแครงสงสัยสิ่งที่คุณป้าบอกคือเรื่องจริงแม่เชื่อใจป้ารังรองของหนู ให้ทำทุกอย่างตามที่คุณป้าบอก แต่ถ้าหนูไม่อยากทำ ให้บอกคุณป้าไปตรงๆ จะไม่มีใครบังคับหนูได้ แต่อย่าลืม ว่าหนูคือธนทรัพย์รุ่งเรือง คือลูกสาวพ่อกับแม่ คือหลานของคุณปู่ แม่รักหนูมาก ดูแลตัวเองดีๆนะลูก รักแม่ของหนูปารดามองแผ่นกระดาษในมือ กวาดตาไปมาอยู่หลายรอบ หัวใจเต้นแรงมากขึ้น เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะริมหน้าต่างนั่น หยิบของในซองออกมาทีละชิ้น ทีละชิ้น ของแต่ละชิ้นมีป้ายที่เขียนด้วยลายมือแปะเอาไว้เข็มกลัดของแม่สร้อยคอของพ่อแหวนประจำตระกูลกุญแจตู้เซฟที่ธนาคารxxxสมุดบัญชี สามสี่เล่มที่ยอดเงินไม่น้อยเลยเช่นกันและภาพถ่ายของสามคนพ่อแม่ลูก ไม่รู้เมื่อไหร่ที่น้ำตาหยดแมะลงมาบนพื้นโต๊ะไม้ มือของปารดาสั่นเทา หยิบรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมามอง พ่อเหรอ คนนี้คือพ่อที
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 62 : คุณหนูอันตรา 2
"นี่คือหนูในตอนนั้น คุณหนูอันตราของทุกคน แม่ยังจำได้ ทุกคนดีใจกับการเกิดมาของหนูมาก เพราะหนูคือทายาทคนเดียวของธนทรัพย์รุ่งเรือง"ภาพหญิงสาวใบหน้าสะสวยที่ปารดาจำได้นี่คือแม่ของเธอ กำลังอุ้มเด็กตัวเล็กในอ้อมแขน อีกด้านมีผู้ชายหน้าตาใจดีที่ดูแล้วเหมือนปารดามากยืนอยู่ข้างกัน"เหมือนป่านมาก ไม่สิ ต้องบอกว่าป่านเหมือนคนนี้มาก" ชนาวินพูดออกมาเมื่อเห็นภาพถ่ายใบนั้นไปพร้อมกัน"ใช่ หนูป่านเหมือนพ่อมาก คุณปู่ก็เลยรักหนูมาก แล้วก็ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะยกทุกอย่างที่มีให้หนู นั่นทำให้เรื่องเลวร้ายทุกอย่างเกิดขึ้น" รังรองพูดด้วยน้ำเสียงติดสั่นเล็กน้อย ปากอิ่มเม้มแน่นเมื่อต้องพูดเรื่องเหล่านั้นขึ้นมา"ทำไมป่านถึงเป็นทายาทคนเดียว แล้วลุงล่ะคะ ลุงเป็นลูกของคุณแม่"ปารดาหันไปที่ชนาวิน เธอไม่เข้าใจ ในเมื่อรังรองก็เป็นลูกอีกคนของปู่ ถ้าอย่างนั้น ชนาวินก็ต้องมีสิทธิ์ในสมบัติพวกนั้นเช่นกันรังรองส่ายหน้าไปมา มองชนะพลแล้วจับมืออีกคนเอาไว้แน่น"ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของแม่ แม่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิดแค่นั้น" ชนาวินตอบแทน ปารดาอ้าปากค้างยิ่งสับสนหนักเข้าไปอีก"อะไรนะคะ" ถามออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ"คุณปู่มีลูกสามคน คุณ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 61 : คุณหนูอันตรา 1
"มานั่งนี่สิลูก แม่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง" รังรองยิ้มกว้างตอบรับลูกชายและลูกสะใภ้ ทั้งสองมานั่งลงคนละฝั่ง วันนี้ดูพ่อกับแม่จะเครียดๆชอบกล"มีอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมแม่ดูเครียดๆ" ชนาวินมองรังรองที่สีหน้าแปลกไปจากทุกที แต่รังรองก็ยังคงยิ้มให้"ฟังแม่หน่อยนะ เรื่องนี้สำคัญมากเลยล่ะ" ชนะพลบอกกับลูกชายและปารดาที่นั่งตาแป๋วรอฟัง"ย้อนไปเมื่อยี่สิบปีก่อน"รังรองเริ่มเกริ่นถึงวันที่ปรมินทร์ได้รับอุบัติเหตุและเสียชีวิตในกองเพลิง โดยที่ภรรยาและลูกสาววัยขวบกว่าได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ว่าตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอผ่านไปสองสัปดาห์ ภรรยาของปรมินทร์นามว่าปรียานุชติดต่อมาหารังรองและขอความช่วยเหลือ ทำให้รู้ว่าการตายของปรมินทร์เป็นการจัดฉาก และคนที่ทำก็คือชัยยศปรียานุชที่หนีรอดมาได้ก็หอบลูกสาวคนเดียวที่เป็นทายาทของธนทรัพย์รุ่งเรืองหนีไปอยู่กับแม่แท้ๆที่ต่างจังหวัด เพื่อหลบหนีการตามล่าของชัยยศทุกคนช่วยกันวางแผนเพื่อให้สองแม่ลูกยังมีชีวิตอยู่ ปรียานุชติดต่อไปที่ธีรยุทธให้มารับสมอ้างเป็นพ่อของลูก เปลี่ยนชื่อและให้ใช้นามสกุลของธีรยุทธ แต่สุดท้าย ปรียานุชก็ต้องจากไปก่อนด้วยโรคมะเร็ง ก่อนตายได้ฝากฝังลูกสาวคนเ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 60 : อดีตของรังรอง 2
ฝันร้ายเมื่อสี่สิบปีก่อน ฝันที่รังรองไม่อยากจดจำ เด็กสาววัยสิบห้าปี ต้องเจอพี่ชายที่เห็นกันมาตั้งแต่เกิดลวนลามทั้งทางร่างกายและสายตามาตลอดแรกๆรังรองไม่คิดอะไร แต่พอนานวันเข้ายิ่งโต ชัยยศก็ยิ่งแสดงพฤติกรรมน่ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเข้ามากอดแล้วลูบคลำตัวเธอ หรือมองเธอด้วยสายตาจาบจ้วงตลอดเวลา รังรองและชัยยศอายุห่างกันสามปีพ่อรับชัยยศมาเพราะไม่มีลูกเสียที แต่พอผ่านไปสามปีก็มีรังรองออกมา และมีปรมินทร์ที่ห่างกันออกไปเกือบสิบปี เรื่องที่ชัยยศไม่ใช่ลูกแท้ๆทุกคนรู้ดี และนั่นยิ่งทำให้รังรองลำบากใจกับการใช้ชีวิตที่เหมือนโดนตามรังควานอยู่ตลอดเวลารังรองโดนชัยยศเข้าหาและเอาตัวรอดมาได้แบบเฉียดฉิว แต่พ่อไม่ฟังที่เธอพูด พ่อเข้าข้างชัยยศที่บอกว่าไม่ได้ทำอะไร และต่อว่าเธอที่เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิง ครอบครัวคนจีนไม่ชอบลูกผู้หญิงอยู่แล้วรังรองจึงทำอะไรไม่ได้มากกว่าการร้องไห้กับแม่ จนเก็บกดและทนไม่ไหว เพราะแบบนั้นรังรองจึงหนีออกจากบ้านมาไกลถึงเชียงใหม่ด้วยวัยเพียงสิบหกปีพร้อมเงินติดตัวที่อยู่ในสมุดบัญชีจำนวนแปดหลักที่พ่อฝากให้ทุกเดือน แม้ว่าหลังจากที่ออกมาเงินจะไม่ได้ฝากเข้าให้อีกต่อไป แต่รังร
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 59 : อดีตของรังรอง 1
หลายวันถัดมาชัยยศนั่งมองรูปถ่ายของปารดาที่ถูกส่งมาจากคนของตัวเองที่ตามไปคอยดูความเคลื่อนไหวตลอดทั้งสัปดาห์ ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไร ดูเหมือนจะมีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างกายตลอด ชัยยศไม่ได้รีรอ เขาให้คนสืบจนรู้ว่าชายหนุ่มหน้าตาดีที่อยู่กับปารดาเป็นประจำก็คือชนาวิน ลูกชายของชนะพล คนที่รังรองอาศัยอยู่ด้วยในตอนนี้"ฉันอยากได้ข้อมูลทุกอย่างของผู้ชายคนนี้ ตรวจสอบความเคลื่อนไหวของไร่ชนะพลด้วย ขอเร็วที่สุด" ชัยยศสั่งงานพวัตเสียงเข้ม เขาต้องการข้อมูลที่มากกว่าชื่ออายุ วันเกิดระดับการศึกษา เขาอยากรู้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันแบบไหนทำไมถึงได้สนิทสนมกันขนาดนี้ที่บ้านสวน"คุณท่านคะ คุณท่าน คุณรองค่ะ คุณรองโทรมา" เสียงพรรณีแตกตื่นรีบวิ่งเข้ามาพร้อมโทรศัพท์มือถือของสุรเดชเจ้าของโทรศัพท์เองก็ตื่นเต้นจนมือไม้สั่น รังรองงั้นเหรอ รังรองที่ออกจากบ้านไปสี่สิบปี นานทีปีหนจะโทรมาหาสักครั้งน่ะเหรอนี่เป็นการโทรมาครั้งแรกในรอบสองปีเลยก็ว่าได้ตั้งแต่ที่เขาล้มลงและเริ่มกล้ามเนื้ออ่อนแรงจนต้องใช้รถเข็น รังรองมาเยี่ยมแค่ครั้งเดียวและต้องรีบกลับไปเพราะไม่อยากจะเจอชัยยศ สุรเดชเองก็กลัวว่ารังรองจะเป็นอันตรายรีบไล่ให้กลั
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 58 : หมูกระทะ 2
"โห้ย อิ่ม"ปารดาแทบจะแผ่อยู่ตรงนั้น เมื่อได้กินของอร่อยที่คุ้นชินจนซัดเข้าไปเสียเต็มคราบ"อิ่มจริงๆแหละ" อีกคนที่อิ่มตื้อไม่แพ้กันก็ชนาวินนั่นแหละ ไม่ว่าปารดาจะคีบอะไรมาให้เขาก็กินมันจนหมด จนตอนนี้ท้องตึงไปหมดแล้ว"มีของหวานด้วยนะป่านเอาไหม" กระถินพูดขึ้น พลางยื่นถ้วยขนมหวานที่เป็นทับทิมกรอบให้ดู"ลุงเอาขนมหวานไหมคะ" ปารดาหันไปถาม"ยังกินไหวอีกเหรอเราน่ะ" เขาบ่นออกมาพลางส่ายหน้าปฏิเสธ"ก็อยากกินนี่คะ" ปารดาบอก แล้วจูงมือกระถินพากันไปเลือกขนมหวานที่มีให้เลือกสองสามอย่าง ก่อนกลับมาพร้อมไอศกรีม"ชอบกินแต่ไอติมเหมือนเดิม" กระถินว่าให้เบาๆ ทั้งที่บอกให้เลือกขนมหวาน แต่พอเจ้าตัวเห็นไอศกรีม ก็เลือกไอศกรีมเฉยเลย"ก็คนมันชอบนี่" คนตัวเล็กว่าพลางกัดไอศกรีมเข้าปากอย่างอารมณ์ดีชนาวินมองภาพนั้นแล้วได้แต่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ มองดูปารดาหยอกล้อเล่นกับกระถินและชงโคก็พลอยยิ้มไปด้วย"มากันบ่อยเหรอครับที่นี่" ชนาวินถามปานนท์"นานๆทีครับ เห็นว่ามีโปรโมชั่นหมูกระทะกระถินเขาก็เลยมาชวน" ปานนท์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม สายตาก็มองชงโคที่คอยดูแลปารดาราวกับเป็นคุณแม่ ปารดาที่เอาแต่อ้อนก็เหมือนเด็กเล็กๆ พอเห็นแบบนี้ก็พลอย
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 57 : หมูกะทะ 1
ปารดาเร่งทำงานในส่วนของตัวเองให้แล้วเสร็จก่อนเวลาเลิกงานเพื่อจะได้ไปกินหมูกระทะกับเพื่อนๆ ชนาวินเองก็พลอยรีบเคลียร์งานของตัวเองไปด้วย"เสร็จแล้ว เย้"ชูมือสองข้างขึ้นแล้วยิ้มออกมาด้วยคใามดีใจที่หายเรียบร้อยและพร้อมสำหรับการเลิกงาน"พอจะได้ไปเที่ยวนี่รีบเลยนะ" ชนาวินบ่นให้เบาๆ"ลุงยังไม่เสร็จเหรอคะ"คนตัวเล็กเข้ามาเดินวนเวียนใกล้ๆ ซ้ายทีขวาทีจนชนาวินไม่มีสมาธิ เขาเลยคว้าเข้าที่แขนของอีกคนแล้วออกแรงดึงจนปารดาเซลงมานั่งบนตักของเขาแบบไม่ตั้งตัว"ลุง!!"ปารดาแหวใส่เสียงหลง ดันตัวอีกคนเอาไว้จะลงจากตักแต่ชนาวินยึดเอวคนตัวเล็กเอาไว้แน่นราวกับเป็นตุ๊กตา"อยู่แบบนี้แหละ เดินไปเดินมาเวียนหัว"เขาพูดทื่อๆขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ เอียงตัวเซ็นเอกสาร มีอีกคนนั่งนิ่งๆบนตักเพราะเกร็งจนไม่กล้าขยับน่ะสิความเงียบเข้าครอบงำ มีแค่เสียงหัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ถึงแม้จะนั่งเฉยๆ แต่แรงกอดที่เอวมันพาให้ใจเต้นแปลกๆชอบกล ปารดาเหลือบมองคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาเคลียร์งานไม่กล้าจะพูดหรือขยับตัว กระทั่งชนาวินวางปากกาลงและปิดเอกสารตรงหน้า เขาก็คลายมือออกและจับคนตัวเล็กลงจากตักไปยืนข้างๆ"เสร็จแล้ว" เขาบอก แล้วลุกขึ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 56 : หลานสาว 2
บริษัท เจทีคอเปอเรชั่น จำกัดบนชั้นสี่สิบของตึกสูงระฟ้าที่ตั้งของบริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่อย่างเจทีคอเปอเรชั่น ชัยยศยืนมองแผ่นฟ้ากว้างผ่านกระจกหนาตรงหน้า สีหน้าเรียบนิ่งจนเยือกเย็นของอีกคนไม่เคยประดับรอยยิ้มเลยสักครั้ง แววตาดุดันมองไปไกลคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง"นายครับ ผมให้พวกมันไปซ่อนตัวที่ชายแดนเรียบร้อยครับ" พวัตเข้ามารายงานหลังจากที่จัดการส่งมือผืนสองคนที่ทำงานพลาดไปชายแดนตามคำสั่งผู้เป็นนายเรียบร้อยแล้ว"หาคนใหม่ไปคอยจับตาดู พลาดไปครั้งนี้พวกมันคงระวังตัวแจ ให้คนไปเฝ้าบ้านไอ้ธีรยุทธด้วย แล้วลูกสาวคนโตของมันหาตัวเจอหรือยัง" น้ำเสียงเคร่งขรึมกับท่าทางสุขุมน่าเกรงขามของชัยยศทำให้หลายคนหวั่นเกรง แม้แต่พวัตที่ทำงานด้วยกันมานานก็ยังเกร็งทุกครั้งเวลาที่รับคำสั่งโดยตรง"ยังครับ เธอซ่อนตัวเก่งเหมือนมีคนคอยช่วยตลอดเวลาเลยครับ คนของเราไม่เจอเธอเลย""เพิ่มคนอีก ตามหาให้ทั่วแล้วจับตัวมาให้ได้ เข้าใจไหม""ครับนาย""วันนี้ฉันจะกลับบ้านสวน บอกคนที่นั่นเตรียมอาหารให้ด้วย""กลับบ้านสวนเหรอครับนาย แล้วคุณท่าน" พวัตทักท้วง"ทำไม ฉันจะกลับไปหาพ่อฉันบ้าง ผิดหรือไง ทำตามที่ฉันสั่ง ออกไปได้แล้ว" ชัย
