ตอนที่ : 38 เป็นสามี

เวลาผ่านไป

อนาวินยังคงอยู่แบบนั้นเขาไม่ยอมกลับอย่างที่บอกจริงๆ แม้จะถูกพ่อของเธอนั้นใช้งานหนักสารพัดแต่เขาก็ยังอยู่ งานที่พ่อของเธอทำมันเป็นงานในสวนในไร่ ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยทำงานแบบนี้เลย เคยอยู่แต่ในบริษัท นั่งอยู่ในห้องแอร์ จับปากกาเซ็นเอกสารเท่านั้น ไม่เคยต้องมาตรากตรำตากแดดตากฝนเพื่อทำงานแบบนี้

"พี่ครูเอ็มมา!" เสียงตะโกนของน้องชาย ลิตาที่กำลังนั่งป้อนข้าวลูกอยู่ก็รีบเดินออกไปดูทันที ซึ่งนั่นก็ทำให้อนาวินรีบตามไปเช่นกัน เพราะอยากรู้ว่าเป็นใคร

"มาค่ำเชียว มีอะไรหรือเปล่าเอ็ม"

"แวะเอาปลาช่อนนามาฝากน่ะ คืนก่อนไปปักเบ็ดมา ได้มาหลายตัวเหมือนกันก็เลยแวะเอามาฝาก จะได้เอาไปต้มให้เจ้าตัวน้อยกิน"

"ขอบคุณมากนะเอ็ม"

"ไม่เป็นอะไร"

ขณะที่ทั้งสองกำลังยืนสนทนากันอยู่ อนาวินที่เดินตามมาด้วยก็เอาแต่จ้องมองผู้ชายอีกคนตาเขม็ง เขาไม่รู้ว่าคนนี้เป็นใคร แต่รู้สึกไม่ชอบสายตาที่กำลังมองภรรยาของเขาเลย

"เข้ามาในบ้านก่อนไหม"

"ลิตา...ได้ปลาแล้วก็เอาไปไว้เถอะ เธอต้องไปป้อนข้าวลูกอีกนะ ลูกยังกินข้าวไม่อิ่มเลย" อนาวินพูดแทรกขึ้นมา และย้ำคำว่าลูกให้กับคนตรงหน้าได้ยินชัดๆ

"อ่ะ ไหนๆ ก็เดินตามออกมาแล้ว เอาปลาเข้าไปไว้