เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 75
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-24 06:45:23
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 76
ริมฝีปากหนาขยี้จูบแบบไม่ได้อ่อนโยนเลย เพราะดูเหมือนคู่ต่อสู้ก็ร้อนแรงไม่ต่างกัน"อื้อ" กางเกงชั้นในที่ติดตัวเธออยู่ไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย เขาแค่จับมันขยับออกเล็กน้อย แล้วล้วงเอาอาวุธลับของตัวเองออกมา"อ้าาา" ความเป็นชายค่อยๆ ถูกส่งเข้าไปในร่องเล็กของอีกฝ่าย ขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันให้กว้าง เพื่อที่จะส่งความใหญ่โตเข้าไปให้ได้ลึกกว่านี้"โอ๊ย เจ็บ" เธอหลงรักเขามากก็จริง แต่เธอก็หวงแหนร่างกายของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด คบผู้ชายมากี่คนก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ถึงขนาดนี้"ซี๊ดดด" ความเป็นชายยังคงถูกส่งเข้าไป โดยการกระแทกปึก ปึก ปึก เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ถึงแม้ว่ามันจะคับแน่น แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับทศกัณฐ์อีกนั่นแหละ"เจ็บ" ความเสียวไม่มีเลย รู้แต่ว่าตอนนี้เจ็บมาก ยิ่งเขากระแทกเข้ามาลึกเท่าไรก็มีความจุกบวกเข้ามาอีก "หยุดนะ"ทศกัณฐ์หยุดทันทีที่อีกฝ่ายบอกถึงแม้เขาจะหยุดแต่ก็ไม่ได้เอาสิ่งนั้นออกมา ริมฝีปากหนาพรมจูบบริเวณหู แล้วส่งลิ้นเข้าไปเลียวนสัมผัสอยู่ในโพรงหูนั้น จนเอวารู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมา"ต่อได้หรือยัง" ชายหนุ่มกระซิบพูดเบาๆ แต่เขาก็ไม่ได้รอว่าเธอจะอนุญาตไหม พอเห็นว่าเธอเริ่มจะคล้อยตามมาอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 77
"ตอนเที่ยงผมคงไม่ได้กลับเข้ามาทานข้าวด้วยนะ" ออกจากห้องเขาก็เดินตรงเข้ามาหาภรรยาที่กำลังนั่งทำงานอยู่"คุณจะไปไหนคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถามเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงสามี"ไปท่าเรือ พรุ่งนี้ต้องได้ส่งสินค้า ห้ามทำงานหนัก ถ้าง่วงให้เข้าไปนอนในห้องทำงามผม"สโรชาต้องทานยาตามที่หมอให้มา ยาบำรุงครรภ์ตัวนี้ทำให้ง่วงนอนเล็กน้อย เพราะต้องการให้คุณแม่ได้พักผ่อนมากๆ"ค่ะ"ถึงแม้เอวาจะไม่มอง แต่นั่งอยู่ใกล้ขนาดนั้นต้องได้ยินทั้งสองพูดคุยกันแน่ ผิดไหมที่รู้สึกอิจฉาน้อง ชาตินี้เธอคงไม่เจอผู้ชายดีๆ แบบนี้แล้ว"งานบัญชีผมไม่ได้รีบแล้วนะ พวกคุณทำกันแบบสบายๆ ก็ได้" รามสูรเห็นว่าทุกคนต่างตั้งใจก้มหน้าก้มตาทำงาน"เราอยากจะรีบทำให้เสร็จ แล้วรีบกลับบริษัทค่ะ" เอวาเป็นคนตอบออกมาเบาๆ เพราะเธอไม่อยากจะอยู่ขวางหูขวางตาเขานานรามสูรก็เลยคิดว่าดีเหมือนกัน ถ้าล้มเลิกแผนกบัญชี ภรรยาของเขาก็คงจะได้อยู่บ้านพักผ่อน ชายหนุ่มก็เลยไม่ได้พูดอะไร ก่อนออกไปริมฝีปากหนาจุมพิตที่หน้าผากภรรยาเบาๆ"ผู้จัดการคะ" พอเข้าไปหยิบของในห้องเสร็จทศกัณฐ์ก็กำลังจะลงไปข้างล่าง เขาต้องได้ไปท่าเรือพร้อมกับรามสูร"ครับ""เนคไทของผู้จัดการเบี้ยวค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 78
คนตัวเล็กที่ยังนอนอยู่บนเตียง ได้แต่มองดูผู้ชายร่างสูงแต่ทว่าดูสมส่วนมาก คงไม่ใช่แค่เธอหรอกที่หลงใหลรูปลักษณ์ภายนอกของเขา เชื่อว่าผู้หญิงร้อยทั้งร้อยต้องมองแทบเหลียวหลังอยู่แล้ว"ผมจะไปออกเรือประมาณ 3-4 วัน คลื่นลมในทะเลไม่แรงมาก" เขาไม่รู้ว่าทำไมต้องพูดให้เธอฟัง แต่ก่อนที่จะออกไป มือหนาล้วงเอาเงินในกระเป๋าออกมาวางไว้บนโต๊ะ เพื่อให้เธอไว้ใช้อึก อึก อึก เสียงสะอื้นค่อยๆ ดังขึ้นเมื่อประตูปิดลง เขาทำแบบนี้มันจะต่างอะไรกับเธอเป็นผู้หญิงขายตัว แต่ก็ดีเหมือนกัน ที่เคยด่าตัวเองว่าเป็นผู้หญิงฟรี ตอนนี้ไม่ฟรีแล้ว..เพราะยังได้เงินค่าตัว"เมื่อกี้ใครออกจากบ้าน หรือว่าเอวาจะลงมา?" พอวางโทรศัพท์จากสโรชา เกวลินก็เข้าไปจัดห้อง แต่ดูเหมือนได้ยินเสียงประตู ออกมาก็ไม่เจอใคร "สงสัยว่าเราจะหูแว่วไปเอง" เกวลินก็เลยเข้าไปจัดห้องใหม่ เพราะตอนเย็นว่าจะชวนเอวาออกไปหาอะไรทานหน้าปากซอย เห็นว่ามีตลาดเย็นแถวนั้นด้วยเช้าวันต่อมา.."พี่ไม่อยากให้เรานั่งหน้าเศร้าแบบนี้เลย เมื่อไรจะกลับมาเป็นเอวาคนเดิมสักที" ขณะที่นั่งรถตู้มาด้วยกัน เกวลินสังเกตว่าวันนี้เอวายิ่งดูแปลกไปกว่าเก่า"มองตรงไหนว่าฉันไม่ใช่เอวา" ขนาดตอบกว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 79
แกร็ก..แอดดด..."??" เขาไม่อยู่ในนี้จริงด้วย จากที่มีความหวัง แววตานั้นก็เปลี่ยนไปเป็นเศร้ากึก เสียงนี้ดังขึ้นในห้องน้ำที่ประตูเปิดแย้มอยู่ ที่เธอคิดว่าไม่มีคนอยู่ในห้อง ก็เพราะประตูห้องน้ำเปิดเล็กน้อย ถ้ามีคนประตูต้องปิดสิหญิงสาวรีบเดินไปเปิดดูว่าเป็นเสียงของใครที่ทำของตก"คุณ..?" เอวารีบหันหลังให้เมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ในห้องน้ำไม่ได้ใส่เสื้อผ้า "ฉันเห็นประตูเปิดอยู่นึกว่าไม่มีใคร ขอโทษค่ะ"มือหนาเอื้อมไปจับผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่มาพันรอบท่อนล่างไว้ ก่อนจะเดินออกมา"ทำอะไร""ฉันจะเก็บของลงไปนอนข้างล่าง""คุณไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่เหรอ""?" จากที่กำลังเก็บของ เธอก็เลยวางแล้วหันไปมอง "ตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่ ไหนบอกจะออกจากบริษัท และไหนบอกจะไม่กลับมาแล้วไง""ผมก็บอกแล้วว่าแค่มาช่วยงาน" ที่จริงทศกัณฐ์แค่ช่วยชีวิตก็พอแล้ว แต่นี่เขาเห็นว่าบริษัทของรามสูรกำลังแย่ เพราะพนักงานเสียขวัญกำลังใจ จนไม่มีใครอยากลงเรือ แต่เขาจะทิ้งงานของตัวเองมาอยู่ที่นี่นานก็ไม่ได้"แต่คุณเป็นถึงผู้จัดการเลยนะ งานที่อื่นมันดีกว่าที่นี่หรือไง""ใช่" ถ้าเธอรู้ว่าเขาทำงานอะไร คงไม่พูดแบบนี้"ถ้ามันดีกว่าคุณก็ไปเลยสิจะก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 80
ออกมาจากห้องท่านประธาน เอวาก็เอาแต่ยืนจ้องมองไปทางห้องผู้จัดการ จนสโรชาแปลกใจเดินเข้ามาหา"มีอะไรหรือเปล่าพี่เอวา""บอสให้ตามผู้จัดการเข้ามาพบ""แล้วทำไมพี่ไม่ไปตามล่ะ""เขาไม่เข้ามาแล้วไม่ใช่เหรอ""ไม่เข้ามายังไงเมื่อสักครู่ยังเห็นอยู่เลย" ตอนที่เอวาเข้าไปในห้อง สโรชาก็ยังเห็นอยู่ว่าผู้จัดการเดินผ่านไปเขาเข้าบริษัทอยู่เหรอ ไหนบอกจะไปแล้วไง กลับมาอีกทำไมหรือว่าลืมของอีกเอวาก็เลยเดินมาที่หน้าห้องผู้จัดการทศกัณฐ์"มีธุระอะไรมิทราบ" ด่านแรกก็ต้องเจอกับเลขาหน้าห้อง"ผู้จัดการเข้ามาหรือยัง""สายขนาดนี้ใครจะยังไม่มา""ฉันถามดีๆ""มาแล้ว""ท่านประธานบอกให้ไปพบหน่อย" ว่าแล้วเอวาก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ส่วนพิมพ์รีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าใหม่ แถมยังหยิบกระจกขึ้นมาส่องมองใบหน้า ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง"แค่เข้าไปรายงานทำไมต้องโอเวอร์ขนาดนั้นด้วย" สโรชาพูดเบาๆ เอวาก็เลยหันไปมองพิมพ์เข้าไปในห้องนั้นเพียงไม่นานทศกัณฐ์ก็ออกมาพร้อมกับคนที่เข้าไปตาม"??" ชายหนุ่มแปลกใจทำไมเธอถึงมานั่งอยู่หน้าห้องของท่านประธานแต่เขาก็ไม่ได้ถามหรือไม่ได้พูดอะไร เปิดประตูเข้าไปด้านในก็เห็นว่ารามสูรยืนมองทอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 81
แกร็ก..จังหวะที่ทศกัณฐ์เดินกลับมาหาเธอ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาโดยไม่ได้บอกกล่าว"กาแฟค่ะ" พิมพ์เห็นว่าเอวาหายเข้ามาในห้องนี้นานเกินไปแล้ว ก็เลยรีบไปชงกาแฟตามเข้ามา"ออกไปก่อน" เขาพูดโดยไม่ได้เอ่ยชื่อ ทั้งสองคนที่ยังอยู่ในห้องก็เลยไม่รู้ว่าเขาบอกใคร พิมพ์ตีเนียนถือกาแฟมาวางไว้ที่โต๊เอวาเห็นว่าพิมพ์ไม่ออกไป ถ้างั้นแสดงว่าเขาไล่เธอ หญิงสาวกำลังจะเป็นฝ่ายออกไปเอง แต่ถูกทศกัณฐ์คว้าแขนไว้ก่อน"คุณพิมพ์ออกไปก่อน" ทศกัณฐ์คิดว่าตัวเองคงยังพูดไม่เคลียร์ ก็เลยเอ่ยชื่อคนที่เขาไล่"เออ..ค่ะ" พิมพ์รู้สึกเสียหน้าอีกครั้ง และยิ่งโกรธให้เอวามากขึ้น เพราะตัวเองก็ทำให้เห็นแล้วว่าไม่ได้เป็นแค่เลขาหน้าห้อง..แต่เอวายังหน้าด้านอ่อยเขาอีก"ไปเก็บของแล้วออกไปพร้อมกัน""เก็บของอะไร""ของคุณ ไม่ต้องกลับเข้ามาบริษัทอีก""ไม่กลับได้ยังไง ฉันทำงานที่นี่แล้ว" เพราะตอนนี้เธอเป็นพนักงานประจำของที่นี่ และตำแหน่งก็สูงมากด้วย"อย่าบอกนะว่าคุณคิดจะกลับคำ""เรื่องนั้นคุณพูดจริงเหรอ" เธอไม่คิดว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้ ใครจะบ้าขายตัวในบริษัท ถ้าเป็นคลับเป็นบาร์หรือเป็นสถานบันเทิงยังพอว่า"ผมไม่เคยพูดเล่น" ชีวิตของเขาจริงจัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 82
"??" พอเห็นว่าใครเดินตามลูกน้องคนสนิทเข้ามา สายตาคมนั้นถึงกับกรอกมองกลับไปที่เพลิง"เออ..เธอขอมาด้วยครับ" เห็นหน้าผู้เป็นนายแล้ว มันไม่ได้เป็นแบบที่คิดไว้แต่แรกเลย สงสัยต้องได้รีบเขียนพินัยกรรมไว้..ลูกเมียก็ยังไม่มีแล้วจะยกสมบัติให้ใครล่ะทีเนี๊ยะเราคงไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนี้สินะ แบบนี้เองเหรอที่เขาซื้อเรามา ..เอวามองไปทั่วห้อง ผู้หญิงในห้องนี้เกือบครึ่งกองอยู่ที่เขาเลยก็ว่าได้ "พี่พาใครมาด้วย" แมนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เจ้านายรีบเดินมาถามเพลิง เพราะดูเหมือนว่าตั้งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาบรรยากาศเริ่มเปลี่ยนไป"เด็กของนาย""เด็กแบบไหน ทำไมท่านถึงมองพี่แบบนั้น""มึงหุบปากเถอะน่า กูยิ่งกำลังเสียวสันหลังอยู่"เอวายืนนานแล้วก็เมื่อย และรองเท้าที่ลูกน้องเขาจัดมาหามาให้มันเล็กกว่าขนาดเท้าของเธอ มันก็เริ่มจะกัด หญิงสาวก็เลยเดินไปนั่งลงข้างๆ ลูกน้องผู้ชายเขาอีกคนโดยไม่รอให้ใครเชิญ"ดื่มก่อนสิคะเสี่ย" สาวๆ ที่กำลังรินเหล้า ส่งไปตรงหน้าให้กับทศกัณฐ์ เขาแทบไม่ต้องจับแก้วเหล้าแค่อ้าปากก็มีคนรินให้"ออกไปก่อน" แต่เขาไม่ดื่ม มือหนาปัดออกเล็กน้อยก่อนที่จะไล่ทุกคนออกไป สาวๆ ที่อยู่ในห้องไม่รู้ว่าเขาบอกใคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 83
เช้าวันต่อมา..เอวาตื่นขึ้นจากที่นอนนุ่มๆ ก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้องนี้แล้ว เมื่อคืนนี้พอออกจากที่นั่น ทศกัณฐ์ก็พาเธอตรงกลับมาที่พัก แต่กว่าจะปล่อยให้เธอได้นอนเขาก็รังแกเธอไปอีกหลายครั้งเหมือนหิวโหยมาจากไหน"โอ้ย" คนตัวเล็กค่อยๆ พาร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกกระแทกเข้าห้องน้ำ เพื่อไปชำระร่างกาย ..ตกลงเขาเป็นใครกันแน่ ขณะที่อาบน้ำอยู่เธอก็อดคิดถึงเรื่องนี้ไม่ได้พออาบน้ำเสร็จเอวาก็เดินมาเปิดดูตู้เสื้อผ้า เพราะเธอไม่มีอะไรติดตัวมาด้วยเลยพอเปิดดูในตู้ก็เห็นเสื้อผ้าผู้หญิง แถมไม่ธรรมดาด้วย แต่มันก็ไม่แปลกหรอกเขาระดับนี้แล้ว เอวาก็เลยเลือกชุดแบบลำลองออกมาสวมใส่เธอคิดว่าต้องติดต่อใครสักคนไว้ก่อน เผื่อว่าเขาเป็นพวกเจ้าพ่อมาเฟียแบบที่เธอคิดไว้ กลัวว่าจะไม่มีลมหายใจออกไปโทรศัพท์เราไปไหน? ..หญิงสาวรีบค้นหาแถวนั้น เพราะเมื่อคืนนี้จำได้ว่าเอาไว้ในกระเป๋า แต่ทำไมไม่มีคิดว่าจะไม่ออกมาข้างนอกแล้ว เพราะกลัวผู้ชายพวกนั้น แต่เธอต้องตามหาโทรศัพท์ให้เจอก่อน"มีใครอยู่แถวนี้ไหมคะ" บ้านดูเงียบมาก ก็เลยต้องได้เดินหาก่อนว่ามีใครหยิบของออกจากห้องไหม"มีอะไรครับ""อุ๊ย.." อยู่ดีๆ ก็โผล่เข้ามาใครจะไม่ตกใจล่ะ "เจ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
บทล่าสุด
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 158 ตอนจบ
"เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 157
เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 156
"ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 155
"ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 154
เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 153
"ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 152
"??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 151
คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 150
"คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให
