“หาเหล้ามาให้ฉันดื่มหน่อยสิเสก”
“โอย ดึกป่านนี้ไม่มีหรอกครับ แล้วที่รีสอร์ตคุณผู้หญิงก็ไม่มีเครื่องดื่มพวกนี้บริการด้วย และหากคุณผู้หญิงรู้ว่ามีคนดื่มเหล้าในรีสอร์ต ของเธอ มีหวังผมโดนเฉ่งแน่ๆ” เสกเรียกปลายฝนว่าคุณผู้หญิงเสียเต็มปากอัคราจึงหันมามองอย่างฉุนเฉียว
“นี่ฉันเป็นเจ้านายนาย หรือว่ายายนั่นกันแน่”
“อุ้ย.. คือ ผมก็ถือว่าคุณผู้หญิงเป็นเมียของเจ้านาย คุณหนูน้องแซมก็เป็นเจ้านายผมด้วยครับ” พูดจบก็หลบฉากออกมายืนให้ห่างๆ รัศมีขายาวๆ ของเจ้านายเสียด้วยเพื่อความปลอดภัย
“ฉันไม่เคยบอกสักคำว่าจะยกย่องปลายฝนเป็นเมีย”
“โอ๊ย ทำถึงขนาดนี้หึงเสียขนาดนี้ไม่ได้ยกย่องว่าเป็นเมียก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วครับ” ประโยคนี้เสกไม่ได้พูดออกไปเพียงแค่คิดเท่านั้น...
“ถ้าอย่างนั้นผมว่าดีแล้วล่ะครับ เพราะคุณผู้หญิงจะได้แต่งงานกับพ่อเลี้ยงกำพลได้อย่างสบายใจ” นี่ต่างหากคือสิ่งที่เขาพูดออกไปแล้วเฝ
ตอนที่33.“คุณพ่อไม่ว่าหรอกลูก คุณพ่ออาจจะอึดอัด อุ๊ย..” ปลายฝนพยายามบอกเหตุผลแต่ต้องอุทานออกมาเบาๆ เมื่ออัครารั้งให้เธอเข้าไปซบหน้ากับอกเขาเสียเอง เมื่อเห็นว่าคุณแม่คนสวยทำเหมือนตนน้องแซมก็ยิ้มแป้นยื่นหน้ามาจูบแก้มคุณแม่แล้วก็จูบแก้มคุณพ่ออย่างดีใจ ในขณะที่ทรายกับพ่อเลี้ยงกำพลซึ่งนั่งอยู่ข้างหลังได้แต่มองดูสามคนพ่อแม่ลูกเงียบๆ ด้วยความรู้สึกที่ต่างกันออกไป“อิจฉาน้องฝนล่ะสิ” พ่อเลี้ยงกำพลกระซิบชิดแก้มเนียนของหญิงสาวที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ ทรายหันมาหมายจะแว้ดใส่เขาก็ต้องรีบเอนใบหน้าหนีเมื่อหันกลับมาแก้มเนียนก็โดนปลายจมูกคมของเขาเต็มๆ หญิงสาวหน้าร้อนผ่าวขยับชิดกระจกรถ“คุณเองก็อิจฉาซันที่ได้กอดน้องฝนละน่า” หญิงสาวทำปากขมุบขมิบพูดเสียงเบามองเขาตาเขียว พ่อเลี้ยงกำพลไหวไหล่เล็กน้อยแล้วเอนกายลงนอนแต่วาดแขนออกข้างๆ จึงทำให้เหมือนว่าเขาโอบไหล่เธออยู่ทรายจึงนั่งตัวตรงปรายตามองเขาอย่างฉุนเฉียว…ไม่นานทั้งหม
ตอนที่34.“กรี๊ดดด อีตาบ้า นี่ๆๆ” ทรายกรีดร้องออกมาอย่างสุดจะกลั้นแล้วรัวกำปั้นใส่คนตัวโตกว่าไม่ยั้ง พ่อเลี้ยงกำพลซึ่งยังไม่ทันระวังตัวถึงกับเห็นดาวไปเลยทีเดียวแต่เมื่อตั้งตัวได้เขาก็รวบมือเล็กไว้จับไพล่หลังแล้วรวบเอวบางไว้แน่นทำให้ร่างระหงแนบไปกับร่างแกร่งทรวงอวบอิ่มโดยธรรมชาติเบียดอยู่กับอกกว้างเปล่าเปลือยของเขาเพราะชายหนุ่มไม่ได้กลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตลายดอกสดใส ทรายหน้าซีดเมื่อมองไปรอบกายเพื่อจะร้องขอให้คนช่วยปรากฏว่าตอนนี้มีเพียงเขาและเธออยู่เก้าอี้ผ้าใบริมชายหาดในพื้นที่ที่มีความส่วนตัวสูงและเงียบสงบห่างจากจุดที่มีนักท่องเที่ยวผู้คนพลุกพล่าน“ปล่อยนะคุณจะทำอะไร”“สั่งสอนคนหมัดหนักน่ะสิ”“ถ้าคุณทำอะไรฉัน ฉันจะฟ้องซันให้จัดการคุณ..” หญิงสาวเสียงสั่นรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งกายยิ่งเขาแกล้งเบียดกายแกร่งเข้าหาร่างสาวก็ยิ่งหวั่นไหว ความทรงจำเมื่อหกเดือนก่อนหน้านี้ก็เด่นชัดขึ้นเธอเสียใจมากที่รู้ว่าบิดาล้มละลายและครอบครัวของเธอจะไม่มีอะไรเหลือแม้แต่บ้านหลังงามที่อา
ตอนที่35.ปลายฝนเดินเหม่อลอยไปตามหาดทรายขาวแล้วนั่งมองน้องแซมที่กำลังเล่นอยู่กับพี่ปูแต่ดวงตาของเธอเหม่อมองไปยังท้องทะเลกว้างไกล คำพูดของพ่อเลี้ยงกำพลกับทรายยังดังก้องอยู่ในหัว“เขาไม่ได้จดทะเบียนกันเสียหน่อย อีกอย่างฉันกับซันก็รักกันมาก่อน ซันเขาก็แค่เห็นแก่ลูกเท่านั้นล่ะ ที่เขามาหาปลายฝนก็เพราะลูกเขาต้องการแค่ลูก สำหรับน้องแซมฉันก็จะรักและดูแลเขาอย่างดีเหมือนเป็นลูกแท้ๆ อยู่แล้วถ้าเราแต่งงานกัน” เพราะน้องแซมอยากเล่นน้ำกับน้าทรายจึงขอให้เธอไปตามน้าทรายมาเล่นด้วยกัน แต่เธอกลับได้ยินคำสนทนาของพ่อเลี้ยงกำพลกับทรายเข้าเสียก่อน แค่คำพูดของทรายที่เธอบังเอิญได้ยินนั้นมันทำให้จิตใจของเธอห่อเหี่ยวเหลือเกินแม้จะทำใจไว้แต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอก็รู้สึกเหมือนถูกเข็มนับพันเล่มพุ่งเข้าทิ่มแทงที่ดวงใจ...“ขอโทษนะครับ คุณครับ.. คุณ”เสียงเรียกด้วยภาษาอังกฤษทำให้ปลายฝนสะดุ้งเล็กน้อยแล้วเงยหน้ามองคนที่เรียกเธออย่างงงๆ แล้วยิ้มให้เขาอย่า
ตอนที่36ปลายฝนขยับตัวอย่างอึดอัดเมื่อรู้สึกถึงวงแขนของใครรัดล้อมตัวเธออยู่ หญิงสาวพลิกกายมองตามวงแขนมาจนเห็นเจ้าของมันดวงตากลมโตสวยซึ้งก็เบิกกว้างพลางผลักร่างแกร่งออกห่างทันที แต่คนที่เฝ้ารอให้เธอรู้สึกตัวก็ไม่ยอมง่ายๆ กลับรัดวงแขนแน่นขึ้น..“ตื่นมาก็แรงดีเลยนะ แสดงว่าหายดีแล้ว” อัคราโน้มใบหน้าลงมาแทบจะชิดปลายฝนผงะหนีจนศีรษะเล็กแทบจะจมลงไปในหมอนใบใหญ่หัวใจสาวเต้นโครมคราม“คุณมาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง”“คุณแม่ตื่นแล้ว เย้ๆ” เสียงน้องแซมดังขัดขึ้นปลายฝันหันไปมองลูกชายแล้วยิ้มกว้างรอรับร่างอ้วนกลมที่โผเข้ามาหาอย่างดีใจ“แม่ฝนเป็นลม น้องแซมตกใจหมดเลย”“อ้อ เหรอจ๊ะ ตายจริง..” ปลายฝนพยักหน้ารับรู้แล้วก็หน้าตื่นเมื่อคิดว่าตนคงจะอยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย แต่เมื่อก้มมองสำรวจตัวเองแล้วก็แอบถอนใจเบาๆ“ฉันเป็นคนเปลี่ยนชุดให้เองล่ะ แล้วไอ้ชุดแบบนั้นฉันห้ามเธอใส่มันอีกนะ หากจะใส่ก็ใส่ให้ฉันมองคนเดียว..” อัคราก้มลงกระซิบชิดแก้มนวลที
ตอนที่37.“พี่ทราย ใช่แล้ว พี่ทรายต้องช่วยเราได้..”ว่าแล้วปลายฝนก็เดินไปที่โทรศัพท์หมายจะโทร. ไปหาทรายเพื่อขอไปนอนด้วยคืนนี้แต่เพียงแค่เธอยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา มือใหญ่ของอัคราก็แย่งมันไปวางไว้ที่เดิมปลายฝนหันไปมองเขาด้วยแววตาตื่นๆ หัวใจเต้นกระหน่ำทำอะไรไม่ถูกจนเขาเกี่ยวเอวบางเข้าไปหาเธอก็ได้แต่ยืนนิ่งอยู่ในวงแขนแข็งแรงเงยหน้ามองเขานิ่งอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี ทำไมเขากลับมาเร็วจัง หญิงสาวคิดอย่างมึนงง“จะนอนหรือจะทำอย่างอื่น”“นะ นอนค่ะ..” ปลายฝนรีบตอบแล้วพยายามเบี่ยงกายออกจากวงแขนแกร่งแต่อัคราไม่ยอมง่ายๆ“ไหนบอกมาสิว่าใส่ชุดแบบนั้นลงไปทำไม หรือกะจะไปยั่วไอ้หนุ่มผมทองนั่น”“ปละเปล่านะคะ พี่ทรายเอามาให้ใส่ ฝน เอ่อ ฉันก็เลยใส่ลงไปเล่นกับน้องแซม” ปลายฝนส่ายหน้าปฏิเสธพลางเอนกายหนีใบหน้าที่โน้มลงมาใกล้“อย่าใส่ความทราย เธอมันอยากโชว์เองมากกว่า คิดจะอ่อยฝรั่งหน้าโง่หรือไง คิดจะหาพ่อใหม่ให้ลูกก็รอให้ฉันเบื่อเธอก่อนก็แล้วกัน”ปลายฝนมองเขาอย่างตัดพ้อเจ็บจุกในอก เขากล่าวหาเธออย่างหยาบคายถึงเพียงนี้ได้อย่างไรหญิงสาวขอบตาร้อนผ่าวแต่เธอจะไม่ยอมอ่อนแอร้องไห้ต่อหน้าเขาเป็นอันขาด และต่อไปนี้เธอจะเป็นฝ่า
ตอนที่38.ร่างแกร่งเคลื่อนเข้าหาร่างงามอย่างเสน่หาใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาจุมพิตเรียวปากอิ่มบวมเจ่ออย่างเร่าร้อนอีกครั้งแล้วรั้งร่างเล็กให้ขึ้นคร่อมกายแกร่งที่พรั่งพร้อมของตน ปลายฝนมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเพลิงสวาทหม่นมัวนัยน์ตาสวยปรือปรอยฉ่ำหวานเรือนผมยาวสยายยุ่งเหยิงละไหล่บอบบางและทรวงอิ่มดูเร้าอารมณ์“โอ๊ะ โอ ฝนจ๋าฝน.. แน่นเหลือเกินคนดี..” อัคราครางแหบห้าวเมื่อกายสาวคับแคบครอบครองตัวตนแกร่งกระด้างของเขา ปลายฝนครางแผ่วพร่าหลับตาพริ้มแอ่นกายไปด้านหลังด้วยความเสียวซ่านกัดริมฝีปากล่างของตนเพื่อระงับความเสียวกระสันที่ไหลบ่าเข้ามามากมายแต่ไม่อาจจะลดทอนความรู้สึกนั้นลงได้และท่าทางของเธอก็ทำให้อัคราแทบคลั่งเธอช่างเซ็กซี่เหลือเกิน.. อัคราแทบระเบิดออกมาเสียให้ได้เพียงแค่มองภาพตรงหน้าแต่สะโพกแกร่งก็ค่อยๆ ขยับโยกด้วยจังหวะเร้าใจมือหนาเอื้อมไปฟอนเฟ้นทรวงสาวที่ไหวสะท้านจากแร่งขยับเขยื้อนอย่างเมามัน หนุ่มสาวต่างขยับกายเสียดสีกันอย่างเร่าร้อนหลงลืมความขุ่นข้องหมองใจไปสิ้นเพราะตอนนี้ขณะนี้มีเพียงเขาก
ตอนที่ 39.วันถัดมาปลายฝนก็พาน้องแซมมาเดินเล่นและพากันไปซื้อของตามประสาแม่ลูกเพราะอัคราติดประชุม ซึ่งห้างสรรพสินค้าและร้านขายของฝากที่เรียงรายอยู่ตามถนนเลียบชายหาดซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก ทรายกับพ่อเลี้ยงกำพลก็มาด้วยแต่ทั้งสองดูจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันเสียมากกว่าคุยกันอยู่ดีๆ สักครู่ก็เถียงกันเดี๋ยวก็ชี้ชวนกันดูข้าวของกระหนุงกระหนิงสักหน่อยก็แว้ดๆ ใส่กัน ปลายฝนมองทั้งคู่ยิ้มๆ ที่เห็นพ่อเลี้ยงกำพลดูมีความสุขที่ได้ต่อปากต่อคำกับสาวสวยมากกว่าจะชวนทะเลาะจริงจัง...“สงสัยพ่อเลี้ยงจะเจอเนื้อคู่ที่สูสีกันนะคะ” พี่ปูกระซิบเบาๆ ปลายฝนแอบคิดตามพี่ปูอยู่เหมือนกันแต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะทรายกับอัคราเป็นคนรักกัน หญิงสาวยิ้มบางๆ แต่ในใจก็ไหววูบเจ็บแปลบ“ไม่หรอกมั้งพี่ปู ก็พี่ทรายเขาเป็นคนรักคุณอัครานี่คะ”“ก็ไม่แน่นะคะ บางครั้งสิ่งที่เห็นอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้”“แม่ฝนค้าบ น่านๆ คุณอาฝาหรั่ง” น้องแซมร้องบอกทั้งยังดึงขากางเกงตัวสวยของคุณแม่ชี้ชวนให้ดูและโอเว
ตอนที่40.“สองคนนั้นฉันให้เขาไปหาอะไรกินกันเองแล้วไม่ต้องห่วงหรอก ส่วนทรายกับผู้ชายของเธอก็คงไปเที่ยวกันตามลำพังแล้วล่ะ” อัคราบอกเมื่อน้องแซมกำลังสนใจเมนูอาหารและถามพนักงานสาวที่รับฟังพ่อหนูน้อยถามไถ่เรื่องเมนูอาหารอย่างเอ็นดูจนไม่ได้สนใจคุณพ่อสุดหล่อและคุณแม่สุดสวยที่ดูเหมือนกำลังฟาดฟันกันด้วยสายตาปลายฝนไม่พูดอะไรเมินหน้าหนีเหมือนไม่อยากพูดด้วยทำให้อัคราอยากจะจับร่างเล็กนั้นมาฟาดก้นสักสองสามทีโทษฐานที่มีหนุ่มๆ มาจีบ ชายหนุ่มมองคนตรงหน้าอย่างคาดโทษทั้งรู้สึกร้อนรุ่มในอกไม่หายแต่เมื่อน้องแซมสั่งอาหารได้แล้วเขาก็สั่งให้ตัวเองกับปลายฝนตลอดเวลาที่รับประทานอาหารด้วยกันอัคราพูดคุยกับน้องแซมเสียเป็นส่วนใหญ่ปลายฝนมองสองพ่อลูกด้วยความรู้สึกน้อยใจอยู่ไม่น้อยและคิดถึงเรื่องของตนกับอัคราขึ้นมา หญิงสาวมองไปนอกร้านอย่างเลื่อนลอยแล้วก็พลันมองไปเห็นภาพพ่อแม่ลูกที่ดูรักกันกลมเกลียวสนิทสนม ผู้เป็นภรรยานั้นกำลังตั้งท้องสวมชุดคลุมสีหวานโดยมีสามีกับลูกชายนั่งขนาบข้างยิ้มแย้ม แล้วผู้เป็นสามีกับลูกชายก็ก้มลงแนบใบหน้ากับท้องนูนข
ตอนที่61. ตอนอวสาน“มาแล้วเหรอครับเมียจ๋า มามะ มาอาบน้ำกัน”“นี่อะไรคะ..” ปลายฝนชูชุดชั้นในซีทรูลูกไม้สีดำขึ้นมองเขาอย่างคาดโทษ“อุ้ย อะ เอ่อ..” อัคราหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าพลางหลบตาภรรยาอย่างขัดเขิน“พี่ซันนี่เองที่เป็นโจรโรคจิตขโมยชุดชั้นในของฝนไป..” ปลายฝนทำท่าขึงขังแต่ในใจนั้นขันชายหนุ่มเต็มทีและขัดเขินเช่นกัน“ก็.. พี่ซันเห็นมันสวยดีและคิดว่ามันจะเป็นไงน้าถ้าฝนใส่มันให้พี่ซันดู” คราวนี้อัครานัยน์ตาพราวพรายหยิบชุดชั้นในชุดนั้นวางไว้แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างงามช้าๆ“หลังจากอาบน้ำแล้วฝนใส่ชุดนี้นอนนะ..” อัคราบอกยิ้มๆ แววตาบ่งบอกถึงจินตนาการที่คิดไว้โจ่งแจ้ง“บ้า.. พี่ซันลามก โรคจิต..” ปลายฝนจึงทุบอกกว้างเบาๆ อย่างขัดเขินกับแววตาท่าทางของสามี...“ว่าสามีแบบนี้ต้องโดนทำโทษหนักๆ แล้วพี่จะทำโทษด้วยการให้นักโทษสาวใส่ชุดชั้นในชุดนั้นเต้นระบำให้ดูด้วย..”“ถ้าใส่ชุดนี้น
ตอนที่60.“ขอบคุณฝนมากเลยนะที่ให้โอกาสพี่ซันเป็นพ่อของน้องแซมและเป็นสามีของฝน” อัครากุมมือบางไว้แนบอกมองใบหน้าหวานซึ้งอย่างแสนรัก ปลายฝนยิ้มบางๆ ให้สามีด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน“ฝนก็ต้องขอบคุณค่ะ ที่พี่ซันรักเราและกลับตัวเป็นสามีที่ดีของฝน” หญิงสาวยิ้มล้อเลียนเขาอัคราหอมแก้มใสอย่างมันเขี้ยว“หึ ได้ทีก็ล้อกันจังนะ”“ก็ฝนเองยังไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าพี่ซันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงๆ เห็นเกลียดฝนอย่างกับอะไรดี ใจร้ายกับฝนมาตลอดด้วย”“ก็ตอนนั้นไม่รู้ใจตัวเองนี่นาว่ารักเมียแค่ไหนที่ทำร้ายๆ ไปก็เพราะหึง พอรู้ตัวก็ต้องพยายามจีบเมียให้รักให้หลงเราน่ะสิ แต่ก็โดนแกล้งให้คุกเข่าขอแต่งงานหน้าโบสถ์ด้วย..” อัคราทำหน้ามุ่ยเมื่อเห็นวีดีโอที่ถูกเสกแอบถ่ายไว้ทีไรทั้งตื้นตันและขัดเขินเสียทุกที แต่เขาก็ชอบดูมันซ้ำๆ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาทำมันด้วยใจจริงและเห็นทีไรก็อดขันตัวเองไม่ได้ ดูไม่จืดเลยอัคราเอ๋ย ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกเห็นภาพตนเองในวันนั้น
ตอนที่ 59.“สามีใครนะปากหวานน่ารักจัง”“แล้วทรายล่ะรักพี่ตอนไหน”“อืม ไม่รู้เหมือนกันค่ะ มารู้ตัวอีกทีก็ไม่อยากให้ผู้ชายคนนี้เห็นใครสำคัญกว่าทราย เขาต้องมองทรายและเป็นของทรายคนเดียว ทรายขี้หวงนะจะบอกให้..” หญิงสาวบอกพลางกอดแขนเขาแน่นแล้วซบหน้าลงกับท่อนแขนกำยำของสามีเป็นการตอกย้ำยืนยัน พ่อเลี้ยงกำพลหัวเราะท่าทางของภรรยาเบาๆ“จริงๆ แล้ว พี่รักทรายเพราะทรายเป็นคนที่มีความดีมีความกตัญญูต่างหาก..” ชายหนุ่มไล้แก้มนวลของภรรยาเบาๆ ทรายมองเขาด้วยแววตาซาบซึ้งมือเรียวลูบแก้มสากของเขาอย่างแสนรักพูดไม่ออกกับสิ่งที่เขาบอกมา“ตอนที่เราเผลอมีอะไรกันแล้วพี่ก็แอบติดใจลีลาสาวขี้เมานะ ก็เลยสืบเรื่องของทรายแล้วพบว่าผู้หญิงคนนี้หัวใจแกร่งเหลือเกิน ถึงเธอจะทำตัวเหมือนสาวสมัยใหม่แต่สิ่งที่เธอทำให้พี่ประทับใจคือเธอรักพ่อของเธอมากและไม่ยอมทอดทิ้งท่านไปไหน และยังดูแลท่านอย่างดีในขณะที่คนอื่นๆ หนีหายไปหมด แถมเธอยังขายกระเป๋าใบโปรดของตัวเองเพื่อเอาเงินมารักษาพ่อด้วยและก็ยังขยันด้ว
ตอนที่ 58.“พี่ซันคะลุกขึ้นเถอะค่ะทุกคนมองใหญ่แล้ว แล้วแผลล่ะเป็นไงบ้างเดี๋ยวก็เจ็บหรอก..” ปลายฝนบอกเขาเบาๆ อดห่วงคนเจ็บไม่ได้“ไม่ลุก ไม่ปล่อย ไม่เจ็บ หากปล่อยฝนไปฝนก็จะทิ้งพี่ไว้คนเดียว อย่าไปเลยนะอยู่กับพี่เถอะอยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก พี่ซันสัญญาจะทำให้ฝนกับลูกมีความสุขที่สุด พี่ซันจะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดี..” อัคราหลับหูหลับตากอดขาปลายฝนแน่นโดยไม่สนใจใคร น้องแซมจึงเดินมายืนข้างๆ แล้วตบบ่าผู้เป็นพ่อเบาๆ“คุณพ่อซันค้าบ แม่ฝนกับน้องแซมรู้แล้วว่าพ่อซันรักเรา แต่ตอนนี้แม่ฝนหน้างี้แดงม้ากมาก เหมือนจาเป็นไข้ พ่อซันปล่อยแม่ฝนเถอะค้าบแซมจาได้พาแม่ฝนไปหาหมอ” เด็กชายพูดอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นว่าคุณแม่คนสวยหน้าแดงก่ำเสียเหลือเกิน...“แต่ถ้าพ่อซันปล่อย แม่ฝนก็จะพาน้องแซมหนีไปจากพ่อซัน พ่อซันยอมไม่ได้” อัครายังคงคุกเข่ากอดขาปลายฝนแน่นท่าทางดื้อดึงเหมือนน้องแซมไม่มีผิด เด็กชายเอียงคอมองบิดาของตนอย่างสงสัยทั้งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมองหน้าแม่ฝนทีมองหน้าพ่อซันทีอย่างครุ่
ตอนที่ 57.อัคราถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลและได้รับการช่วยเหลือจนปลอดภัย แม้จะถูกยิงชนิดแบบที่เรียกว่าตัดขั้วหัวใจแต่อัคราก็รอดมาได้เพราะโชคดีที่เขามีหัวใจอยู่หน้าอกด้านขวา เพราะหากหัวใจของเขาอยู่ด้านซ้ายอัคราก็คงตายไปตั้งแต่ที่ถูกยิงเมื่อครั้งยังเป็นเพียงเด็กชายในวัยกำลังโต แต่ชายหนุ่มยังคงพักฟื้นอยู่ในห้องปลอดเชื้อหลายวันก่อนจะย้ายมาอยู่ห้องพักฟื้นพิเศษหลังจากที่อาการโดยรวมเขาดีขึ้น ส่วนเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางตำรวจก็จัดการอย่างเรียบร้อยและคุณอัคคีก็เป็นธุระจัดการเรื่องราวต่างๆ แทนอัครา จนทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติตลอดระยะเวลาที่เขาพักฟื้นอยู่ปลายฝนกับน้องแซมก็เป็นพยาบาลดูแลเขาไม่ห่างหายดูเหมือนปลายฝนกับอัคราเข้าอกเข้าใจกันด้วยดี แต่แล้วในวันที่อัคราจะออกจากโรงพยาบาลเขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของปลายฝนสร้างความร้อนรนใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก...“เฮีย ฝนไปไหน.. เมียผมไปไหน..” อัคราถามพี่ชายซึ่งช่วยมาเก็บข้าวของด้วยตัวเองด้วยน้ำเสียงเหมือนเด็กชายอัครายามงอแงไม่มีผิด“ฝนก็มาเฝ้านายทั้งคืนแล้วนี่นา”
ตอนที่56.“วางปืนลงซะแล้วยอมมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ” เจ้าหน้าที่ตำรวจตะโกนบอกคนร้ายทั้งสอง“ไม่ยอมโว้ย ถอยไป ออกไป ไม่งั้นกูจะยิงผู้หญิงคนนี้ มันจะปลอดภัยถ้าพวกมึงปล่อยพวกกูไป..” คนร้ายพูดพลางรั้งร่างบางของปลายฝนถอยหลังเข้าไปในตลาดซึ่งมีผู้คนขวักไขว่ทำให้ยากต่อการควบคุมและจับกุมคนร้ายและในช่วงเย็นที่คนกำลังออกมาจับจ่ายซื้อของผู้คนในตลาดก็ยิ่งเยอะอีกทั้งไทยมุงที่อยากรู้อยากเห็นก็มีมากปลายฝนใจเสียและตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่เธอพยายามตั้งสติและมองหาช่องว่างเพื่อดิ้นให้หลุดจากคนร้ายและไม่เป็นอันตรายกับตัวเองทั้งปรายตามองอัคราที่ส่งสัญญาณให้เธอใจเย็นๆ และปากของเขาที่ขยับบอกว่าไม่ต้องกลัว หญิงสาวใจชื้นขึ้นค่อยๆ ก้าวตามคนร้ายไปในตลาดเรื่อยๆ“ถ้าไม่อยากตายหลบไปโว้ย หลบๆ” มันทั้งตะโกนและถือปืนกราดปืนไปรอบๆ คนที่กำลังซื้อของและมุงดูอยู่ก็หวีดร้องแล้วถอยหลบออกไปฝูงคนที่แตกฮือไปตลอดทางที่คนร้ายเดินผ่านทำให้เจ้าหน้าที่ติดตามได้ลำบากแต่ปลายฝนเห็นร่างสูงของอัคราที่หลบหลีกผ
ตอนที่55.“ค่ะ คุณแม่อ้อนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฝนฟังหมดแล้ว” เสียงสัญญาณเตือนว่าหมดเวลาเยี่ยมนักโทษดังขึ้นปลายฝนก็น้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง“หมดเวลาเยี่ยมแล้ว พ่อดีใจและมีความสุขมากที่ได้พบลูกวันนี้นะปลายฝน ดูแลตัวเองและเลี้ยงหลานของพ่อให้เป็นคนดีนะ อย่าให้หลงผิดเหมือนพ่อ”“ค่ะ ฝนรักพ่อนะคะ..” หญิงสาวก้มลงกราบบิดากับพื้นซึ่งแม้จะมีผนังกางกั้นแต่ตำแหน่งที่เธอกราบลงไปก็ตรงกับเท้าของบิดาที่ยืนมองอยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตาแห่งความตื้นตันก่อนที่เจ้าหน้าที่จะพาเขากลลับเข้าไปยังแดนจองจำที่จะต้องอยู่ไปอีกหลายปี เนื่องจากอาคมทำตัวเป็นนักโทษที่ดีเขาจึงได้รับพระราชทานอภัยโทษจากโทษจำคุกตลอดชีวิตเป็นจำคุกสี่สิบปีแต่กว่าจะถึงวาระการจองจำเขาก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ออกไปจากดินแดนแห่งนี้...ปลายฝนเดินมายังรถยนต์ซึ่งจอดไว้ที่ลานจอดรถอย่างเศร้าสร้อยแม้ว่าเธอจะดีใจที่ได้เจอพ่อแต่เมื่อรู้ว่าท่านยังเหลือเวลาอีกห
ตอนที่ 54.แม้คุณพ่อคุณแม่จะยังไม่เข้าอกเข้าใจกันแต่สำหรับน้องแซมนั้นเด็กชายรู้สึกมีความสุขมากที่คุณพ่อมาอยู่กับตนและยังเล่นเป็นเพื่อนด้วยเด็กชายติดคุณพ่อซันแจจะกินจะนอนก็ร่ำร้องหาบิดาทั้งยังช่างพูดช่างจาจนอัคราทั้งรักทั้งหลงลูกชายตัวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้นยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจปลายฝน“นายว่าฉันควรจะทำไงดีวะไอ้สิงโต”“ก็บอกรักเขาไปสิ” สิงหราชบอกเพื่อนรักแล้วส่ายหน้ากับความซื่อบื้อของอัครา“ฉันไม่กล้า..” อัคราสารภาพอายๆ“โห.. อาซัน ขนาดนายคุกเข่าเอาดอกบัวไปขอน้องฝนเขาแต่งงานหน้าโบสถ์จนเขายอมตกลงว่าจะแต่งงานด้วยแล้วยังมีอะไรที่ไม่กล้าอีกวะ” สิงหาราชอยากจะหัวเราะเสียนักหากไม่เกรงใจแววตาเขียวๆ ของเพื่อนรักที่มองเขาทั้งอับอายขัดเขินและเคืองขุ่น...“เออ.. แสบนักนะพวกนาย เสกอีกคน หึ หากฉันรู้ว่าแอบรับงานนอกนะ ฉันจะไล่ออกเสียตอนนั้นเลย” อัครากอดอกถอนหายใจหนักๆ เมื่อรู้ว่าเสกร่วมมือกับคุณอ
ตอนที่ 53.“ไม่รู้ล่ะในวัดก็ไม่เห็นจะเป็นไร คนจะขอผู้หญิงแต่งงาน งานแต่งงานก็งานมงคลไม่ใช่เรื่องไม่ดีเสียหน่อย ดีเสียอีกพระประธานในโบสถ์ท่านจะได้เป็นพยานด้วย” อัคราพูดอย่างเอาแต่ใจปลายฝนก็ได้แต่มองเขาตาขุ่น“ลุกขึ้นเถอะค่ะ อายชาวบ้านเขา”“ไม่อาย ก็ดีเขาจะได้ช่วยเป็นพยาน ปลายฝนจ๋าแต่งงานกับพี่ซันเถอะนะครับ พี่ซันจะยอมทำทุกอย่างตามที่ฝนต้องการ แต่งงานกันนะ” อัครายื่นดอกบัวให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง ปลายฝนใจเต้นแรงรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสว่างไสวด้วยความสุข แต่ถ้าเขาพูดอีกคำหนึ่ง คำคำนั้นที่เธออยากได้ยิน... มันคงจะสุขกว่านี้ใจเธอจะเต้นแรงกว่านี้และเธอจะไม่ลังเลที่จะตอบตกลง...“ฉันไม่อายหรอกค่ะหากจะมีใครสักคนมาขอฉันแต่งงานด้วยความรักจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากเอาชนะ ขอตัวนะคะฉันจะไปไหว้พระแล้ว..”“แต่งงานกับพี่ซันนะปลายฝน ได้โปรดพี่ซัน.. เอ่อ..”อัคราอ้ำอึ้งพูดติดๆ ขัดๆ ปลายฝนจึงฉวยโอกาสที่เขามัวแต่อึ้งอยู่เดินขึ้นบันไ