ตอนที่ 165 แพ้ลูกอ้อนเขาอุ้มฉันพาฉันไปยังห้องน้ำในท่าเดิมโดยที่ทุกอย่างยังคงเชื่อมกันอยู่ในจุดเดิม แม้ว่าจะมีความรู้สึกอึดอัดคับร่องอยู่บ้าง แต่ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าฉันรู้สึกดีแค่ไหนที่ได้มีตัวตนของเขาคาเอาไว้ในร่อง เพราะมันแสดงให้ฉันรู้ว่า...เขานั้นรักและต้องการฉันมากแค่ไหน“อย่าตอดซิ...เดี๋ยวก็ไม่ได้อาบน้ำหรอก” เขาเอ่ยแซวเสียงกระเส่า จนฉันถึงกับหน้าแดงแปร๊ดดดดขึ้นมาในทันที...“ฮะ...เฮีย...บะ...บ้า...อะไรตอด...อย่ามาใส่ร้ายกันนะ...” (O//_//O) ฉันพูดตะกุกตะกักแก้ตัวอย่างคนมีพิรุธ ก่อนที่ตัวเองจะเกร็งร่างและพยายามไม่ให้ตรงส่วนนั้นไปกระตุ้นความอยากของเขาอีกหลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็ทำตามอย่างที่ได้สัญญาเอาไว้ เขาไม่ได้ล่วงเกินฉันหรือร้องขอที่จะมีอะไรกับฉัน เขาเพียงแค่อาบน้ำถูสบู่ให้ฉันโดยที่ฉันได้แต่นั่งเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไร การกระทำของเขามันทำให้ฉันรู้สึกอิ่มใจ หัวใจพองโตเต็มตื้นไปด้วยความรักที่มั่นเอ่อล้นฉันที่อาบน้ำเสร็จก่อน ก็ได้เดินออกมาแต่งตัวเพื่อรอเขา วันนี้ฉันเลือกใส่ชุดเดรสที่เป็นลูกไม้ซีทรูสีขาวโดยที่ข้างในใส่เป็นบิกินี่สีชมพูหวานลายขวางสีขาวผูกโบด้านหน้า เพราะฉันตั้งใจว่าวั
ตอนที่ 166 เล่นกับไฟ...--- เอลิซ Talk ---หลังจากที่ฉันงัดกลเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมาอ้อนว่าที่สามี (ก็ยังไม่ได้แต่งนี่น่า (>//เพื่อให้เขายอมให้ฉันใส่เสื้อผ้าชุดนี้ เมื่อเขายอมตกลงให้ฉันทำตามใจ ฉันถึงกับกระโดดโลดเต้นขึ้นมาด้วยความดีใจ พร้อมกับระดมหอมไปที่แก้มซ้ายขวาของเขาอย่างรู้สึกขอบคุณเมื่อเรากินอาหารที่ป้าสายเตรียมไว้ให้จนอิ่ม เขาก็ได้พาฉันมาเดินเล่นรับลมที่ริมทะเลหาดทรายสีขาวที่ดูสะอาดตา ทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายและอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างประหลาด ที่เขาว่าธรรมชาติบำบัดมันเป็นอย่างนี้ซินะ ฉันกับเขาเดินจูงมือกันไปเรื่อย ๆ ก่อนที่เราทั้งสองคนจะหาที่เหมาะ ๆ แล้วค่อยทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นทรายเพื่อซึมซับความสวยงามและบรรยากาศที่อยู่ตรงหน้า“อ้าาา...สดชื่นจังเลย” ฉันเชิดหน้าขึ้นรับลม พร้อมกับอ้าแขนตัวเองออกกว้าง ๆ เหมือนต้องการพลังจากธรรมชาติฉันมองไปรอบ ๆ ทั้งหาดและพื้นน้ำที่ระยิบระยับรับแสงอาทิตย์ ความสวยที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่เพียงธรรมชาติรังสรรค์เท่านั้น แต่ทว่า...บางส่วนมันก็ต้องอาศัยมนุษย์อย่างเรา ๆ ในการรักษาและดูแลด้วยต้องยอมรับเลยว่าเขาดูแลที่นี่ได้ดีจริง ๆ หาดทรายที่ไม่มีเศษขยะเลยแม้
ตอนที่ 167 ตรงไหนก็ได้ ‘ไม่ติด’หมับ!!เรียวแขนบางก็ถูกฉุดดึงลงมาจนร่างบางเสียหลักเซทาบทับลงไปบนตัวของเขาเขาที่เหมือนกับรู้สถานการณ์ดี ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเพราะตัวเองได้ตั้งใจเอาไว้แล้ว ถึงกับเตรียมตัวเอนลงนอนรอรับร่างนุ่มนิ่มที่ถาโถมเข้าใส่“ว๊ายยย...” ฉันที่ยังไม่ทันได้ตั้งหลัก ตัวก็ล้มลงไปทาบทับบนร่างเขาในทันทีวงแขนอันแข็งแรงทั้งสองข้างของเขาโอบกอดเรือนร่างอรชรที่อยู่บนหน้าอกหนาของเขาแน่น จนเนื้ออกอวบของฉันเบียดบี้เข้ากับแผงอกที่กำยำของเขา“หึหึ...เฮียบอกแล้วไงคะ...ตรงไหนก็ได้...เฮีย...ไม่...ติด...” เขาเอ่ยกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ อีกทั้งยังหัวเราะเยาะใส่ฉันในลำคอ ก่อนที่จะเน้นไปยังประโยคหลังจนฉันรู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วร่างกายและก่อนที่สติของฉันจะเตลิดเปิดเปิงไปมากกว่านี้...“ปล่อยนะเฮียปล่อยเอลิซเดี๋ยวนี้นะ...” ฉันดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่ถึงแม้จะออกแรงดิ้นขนาดไหนก็ดูเหมือนจะเสียงพลังงานไปเปล่า เนื่องจากวงแขนที่แข็งแกร่งของเขากลับไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด“ไม่ปล่อย...ก็ใครกันล่ะที่มายั่วเฮียก่อน...หื้อ” ฉันถึงกับนิ่งจำนนต่อหลักฐาน เพราะทุกอย่างก็จริงดั่งที
ตอนที่ 168 (NC) ริมหาดเมื่อปากอุ่นเข้าครอบงำหัวเห็ดสีแดงฉ่ำ แล้วออกแรงดูดเพื่อปลอบประโลมเอ็นยักษ์ที่กำลังสั่นระริกอยู่นั้น สิ่งที่ฉันทำยิ่งทำให้ลำแข็งพองตัวสู้จนคับปากฉันที่รู้สึกสนุกกับความมหัศจรรย์ของสิ่งที่กำลังดื่มด่ำอยู่นั้น ยิ่งเพิ่มความกระสันให้เขาด้วยการเลื่อนมือที่จับลำเอ็นอยู่ก่อน ให้ย้ายลงไปเล่นกับลูกบอลน้อยสองลูกของเขาแทนจ๊วบๆๆๆ แผล็บๆๆๆลิ้นร้อนที่ตะโบมทั้งดูด ทั้งเลียวนไปทั่วปลายหัวสีแดง ยิ่งทำให้ร่างของเขากระตุกเกร็งไปตามจังหวะที่ลิ้นสัมผัส“อ๊ะ...ซี๊ดดดด...เสียวจนใจจะขาดอยู่แล้วคร้าบบบบเมีย...อูยยยยย ~~” เขาร้องเสียงหลงทันทีที่ถูกฉันใช้ลิ้นปรนเปรอแท่งหรรษาลูกรักของเขาบ๊วบๆๆๆ อั่กๆๆๆปากที่ครอบงำลำเอ็น โยกหัวขึ้นลงพร้อมกับเม้มปากกระชับลำเอ็นเอาไว้ แล้วออกแรงสาวเพื่อเร่งจังหวะรักของเขา ความรู้สึกหฤหรรษ์ในปากทำให้ฉันที่เมามันถอกเนื้อหยุ่นขึ้นสุดลงสุดจนปลายหัวแดงฉ่ำกระแทกเข้าคอหอยจนสำลัก...แอ๊กๆๆๆๆ แค่กๆๆๆริมฝีปากที่ไม่ประมาณตนรูดขึ้นลงจนสำลัก รีบคลายปากออกเพื่อหอบอากาศเข้าหายใจ...หมับ!!สวบ... ~~อั่กๆๆๆๆ บ๊วบๆๆๆๆแต่ไม่ทันที่ฉันจะได้สูดอากาศเข้าเต็มปอด มือหนาก็จับ
ตอนที่ 169 (NC) ใต้น้ำ“เอลิซ...ระวังด้วยค่ะ มันอันตราย อย่าลงไปลึกมากนัก” เขาที่จับตามองเธออยู่ทุกขณะด้วยความระแวดระวังอยู่แล้ว เมื่อเห็นเธอเดินห่างออกไปทุกที ก็รีบเอ่ยปากเตือนด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะรีบเดินตามเธอไปยังจุดที่น้ำอยู่ระดับเนินอกของเธอพอดี“ทำไมลงมาลึกล่ะคะ” เขาถามเธอด้วยความเป็นห่วง อีกทั้งสีหน้าที่เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะสิ่งที่เขารู้มานั่นก็คือเธอว่ายน้ำไม่แข็ง“ก็...ถ้าไม่ลึก...มันก็ทำแบบนี้ไม่ได้ไงคะ...คริคริ” หญิงสาวที่พูดจามีเลศนัย สายตาช่างที่ส่งมาช่างดูแพรวพราว จนคิ้วคมเข้มขมวดเข้าหน้ากันด้วยความสงสัยทันที...มือที่อยู่ใต้น้ำของหญิงสาว ค่อย ๆ ปลดชุดบิกินี่ด้านบนของตัวเองออก แล้วชูขึ้นเหนือหัว ก่อนจะโยนทิ้งไปด้านหลัง(◯o◯) สายตาคมเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อได้เห็นการกระทำของหญิงสาวทุกอย่าง พร้อมกับน้ำลายเหนียวที่กลืนลงคอด้วยความยากลำบากหมับ!!สองมือบางเอื้อมไปจับมือชายหนุ่มที่อยู่ใต้น้ำ จากนั้นก็เอามือคู่นั้นขึ้นมาวางไว้บนหน้าอกอวบของตัวเองที่อยู่ในน้ำเช่นเดียวกันคนตัวโตถึงกับเบิกตากว้างจากนั้นก็ยกยิ้มขึ้นมาด้วยความรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก ที่หญิงสาวนอกจากจะไม
ตอนที่ 170 (NC) หิวหรือหื่นเขาที่ถอดเสื้อของตัวเองออกมาสวมคลุมให้ฉันตั้งแต่เมื่อไรแล้วไม่รู้ นั่นก็เพราะว่าฉันที่รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ถูกเขาจับอาบน้ำถูสบู่สระผมให้เรียบร้อยแล้ว และแม้ว่าฉันจะถูกเขาดูแลเป็นอย่างดีแบบนี้ แต่ทว่า...เปลือกตาสวยก็ยังไม่ยอมขยับลืมขึ้นมาให้ตื่นเต็มตาเสียที ได้แต่ปรือจนแทบจะปิดสนิทอยู่แล้ว เพราะเหตุนั้นฉันจึงได้แต่ปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจบริการฉันให้เต็มที่สติที่แทบจะดับวูบลง คงเหลือไว้แค่ความรู้สึกบาง ๆ ว่าเขาได้ทำอะไรกับร่างกายของฉันบ้าง ฉันที่รับรู้ว่าหลังจากที่ทั้งเขาและฉันอาบน้ำเสร็จ เขาก็ได้ห่อตัวฉันด้วยผ้าขนหนูก่อนจะพาฉันมายังที่นอน จากนั้นเขาก็จัดการจับฉันให้นั่งพิงเขา แล้วเอาไดร์มาเป่าผมให้ฉันจนแห้งหมาดและเมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็จับฉันให้เอนตัวลงนอนแล้วห่มผ้าให้ จนฉันรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นแสนสบาย หลังจากนั้นเขาก็ได้แทรกตัวลงมานอนยังด้านข้างก่อนจะจับตัวฉันให้ขยับขึ้นไปนอนหนุนแขนของเขา และเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ความรู้สึกสบายก็นำพาให้เราสองคนเข้าสู่ห้วงนิทราโดยที่ร่างกายของเราทั้งสองเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ด้วยกันทั้งคู
ตอนที่ 171 อาการแบบนี้!!โครก ~~ คราก ~~ในขณะที่เขากำลังซับคราบคาวที่คลั่งค้างอยู่กลางร่องเสียวของฉัน เสียงท้องร้องของฉันก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง จนถึงกับทำให้ฉันต้องเอามือปิดหน้าหนีอาย (-////-)“ฮ่าๆๆๆ หิวจนท้องร้องเลยหรอค่ะ” เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นเพี้ยะ!!“นี่แน่ะ...ยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะเอลิซอีกนะเฮีย...ฮึ่ม” (*^*) ฉันอดไม่ได้ที่จะค่อนแคะใส่ พร้อมกับฟาดไปที่ต้นแขนเขาอย่างแรงด้วยความหมั่นไส้“โอ๊ยยย...” T_T เขาร้องออกมาพร้อมกับลูบแขนตัวเองปรอย ๆ“สมน้ำหน้า!!...ก็ใครใช้ให้เฮียหื่นตั้งแต่เช้ากันล่ะค่ะ เอลิซก็บอกแล้วไงว่าหิว ว่าหิวเนี้ย...ชิ” ฉันออกอาการงอนตะบึงตะบอนใส่เขาทันที จนปากยู้แก้มป่องเพราะโมโหหิว“อ่ะ...อ่ะ...เฮียขอโทษนะคะ...เฮียไม่แกล้งแล้วก็ได้ หิวใช่ไหม งั้นเดี๋ยวเฮียไปบอกให้ป้าสายตั้งโต๊ะให้ แล้วเราก็ไปอาบน้ำด้วยกัน จะได้ไปกินข้าวพร้อมกันดีไหมคะ...หื้มมม” เขายิ้มหวานในแบบที่ฉันชอบมาให้อย่างคนรู้สึกผิด พร้อมกับจับแก้มทั้งสองของข้างฉันส่ายไปมาด้วยความเอ็นดู“โอเคค่ะ...” (^-^) ฉันที่พอได้ยินว่าเขาจะรีบไปเตรียมอาหารไว้ให้ ถึงกับยิ้มกว้างจนตาหยีกลับไป อ
ตอนที่ 172 ท้องชัวร์!!หัวใจที่แทบจะหยุดเต้นหลังจากได้ยินประโยคที่ไม่คาดฝัน ~~‘แปลกจัง...นี่ถ้าลองเป็นแถวบ้านเรานะอาการแบบนี้อ่ะ...ท้องชัวร์...’(O//_//O) ดวงตากลมโตของฉันเบิกโพลงทันทีที่ได้ยินคำพูดจากคนสูงวัยมากประสบการณ์ อีกทั้งหัวใจดวงน้อย ๆ ยังกระตุกวูบขึ้นมาในทันที หัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะพร้อมกับเหงื่อเย็นที่ไหลซึมออกมาตามกรอบหน้าสวย และความรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ก่อตัวอยู่ข้างในหัวใจอย่างลับ ๆ‘ระ...หรือว่า...ฉะ...ฉันกำลังจะมีเซบาสเธียน้อย เอ๊ะ หรือเอลิซน้อยกันนะ’ฉันที่อดตื่นเต้นไปกับคำพูดของแม่บ้านสูงวัยไม่ได้ รอยยิ้มสวยผุดขึ้นบนใบหน้าหวานทันที พร้อมกับมือที่แอบลูบไปเบา ๆ บนหน้าท้องของตัวเอง ด้วยความรู้สึกของสัญชาตญาณความเป็นแม่ ก่อนที่ตัวเองจะเริ่มนึกคำนวณระยะรอบเดือนที่ควรจะมาได้แล้ว“แต่เอ๊ะ...รอบเดือนสุดท้ายของฉันมาเมื่อไรกันนะ” ฉันยืนครุ่นคิดพิงขอบอ่างล้างหน้า“ถ้านับตั้งแต่ที่มาเจอกับเขา ก็ก่อนหน้านั้นน่าจะสักประมาณอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ใช่หรือเปล่านะ” ฉันที่งึมงำกับตัวเอง โดยที่ตัวเองก็ไม่แน่ใจในสิ่งที่คิดเลย“แต่ว่าปกติแล้ว...ประจำเดือนของฉันมันเลื่อนไปมาตลอดเลยนี
ตอนพิเศษ : บทสรุปคนทรยศณ Penthouse เซบาสเธีย“จัดการสั่งสอนพวกมันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม...เออดี...พวกมันจะต้องจำไปจนตาย...”เสียงแข็งกร้าวกรอกเสียงไปตามสาย ก่อนที่ปากหยักสวยจะเหยียดยิ้มร้ายด้วยความสะใจผมที่ตื่นนอนขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น จากลูกน้องที่โทรมารายงานถึงเรื่องราวที่ผมได้ให้มันไปสืบ ผมที่สั่งลูกน้องคนสนิทไปดำเนินการตั้งแต่เมื่อคืนตอนที่อยู่ในร้าน เนื่องด้วยว่าผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จนถึงกับทำให้เธอคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอนของผม ต้องเสียใจจนถึงขนาดเอาร่างกายเข้าแลกเพื่อประชดชีวิตเขาที่แม้จะเดาได้ตั้งแต่แรก แต่พอได้ยินเองกับหู ก็ถึงกับเลือดขึ้นหน้าทันที ทั้งที่เธอแสนดีกับพวกมันขนาดนั้น แต่กลับถูกพวกมันทรยศหักหลัง จนหัวใจแหลกเหลวไม่เหลือชิ้นดี และเธอที่ตัดสินใจประชดชีวิตไปแบบนั้น ถ้าเมื่อคืนไม่ใช่ผมที่ดูแลเธอ ชีวิตเธอตอนนี้จะเป็นยังไงหลังจากที่ผมได้ฟังในสิ่งที่ลูกน้องรายงาน รวมทั้งเรื่องที่ผมสั่งให้ไปกระทืบพวกมัน พอลูกน้องคนสนิทของรายงานจบผมก็ตัดสายทันทีและพลางนึกสะใจ นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องมอบความต้องการให้แก่เธอ ผมคงไปกระทืบมันด้วยตัวของผมเองแล
ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(3)--- เอลิซ Talk ---ฉันที่ถึงกับร้องไห้โฮหลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่คุณเซฟได้ไปสืบเรื่องการหายตัวไปของพ่อกับแม่ของฉัน เขาที่ตามเบาะแสทุกอย่าง เพราะอยากจะให้พวกท่านได้มาร่วมงานในวันแต่งงานของเราทั้งสองคน แต่ใครจะไปคิดว่ากลับไม่มีพวกท่านอยู่บนโลกนี้อีกแล้วคุณเซฟยังเล่าให้ฟังต่อว่า พวกท่านทั้งสองได้ถูกทำพิธีทางศาสนาไปทั้งนานแล้วโดยองค์กรนั้น และจัดการกับเถ้ากระดูกไปจนหมดสิ้นเนื่องจากไม่คิดว่าทั้งสองท่านยังมีญาติหลงเหลืออยู่ และนั่นก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหดหู่ใจที่แม้แต่เถ้ากระดูกของพ่อกับแม่ตัวเอง ฉันยังไม่อาจจะสัมผัสได้ฉันร่ำไห้สะอื้นจนตัวโยนแม้จะตั้งท้องจนใกล้คลอด ฉันก็ยังอยากจะมีแม่ไว้คอยให้คำปรึกษาในเวลาที่ต้องเลี้ยงลูก ก่อนที่จะเฝ้าโทษตัวเองอยู่นาน ถ้าช่วงนั้นฉันเอะใจสักนิด และไม่ปล่อยให้ความเคยชินยามไม่มีพวกท่านมาทำให้ฉันไม่สนใจอะไร วันนี้เราพ่อแม่ลูกคงไม่ต้องมาพรากจากกันอย่างถาวรและนอกจากเรื่องราวของพ่อแม่ของฉันที่ฉันเพิ่งได้รับรู้ ก็ยังมีเรื่องราวที่น่าเซอร์ไพรส์มากกว่านั้น นั่นก็คือ...เพื่อนสนิทของคุณพ่อของฉันที่คอยช่วยเหลือท่านมาโดยตลอด เขาคนนั้นก
ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(2)หลายปีต่อมา ~~จนกระทั่งเมื่อข่าวการป่วยหนักของผู้เป็นบิดาดังเป็นข่าวใหญ่ เขาที่แม้จะเสียใจกับสิ่งที่พ่อทำกับตนมากแค่ไหน แต่ด้วยความเป็นลูกและความรัก ความผูกพันที่ยังมีอยู่ จึงทำให้วันนี้เขาได้ตัดสินใจที่จะกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองเป็นครั้งแรกหลังจากที่ตัวเขาเองได้จากไปนานนับปีหลังจากที่เขากลับมายังประเทศบ้านเกิดและจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว วันนี้เขาก็ได้รวบรวมความกล้ากลับมายังคฤหาสน์หลังงามที่คุ้นตา แต่ทว่า...วันนี้เขาไม่ได้มาแค่กับไอรินภรรยาที่เขารัก แต่ว่า...เขายังพาโซ่ทองคล้องใจมาด้วย...เอลิซ...ลูกสาวตัวน้อยหน้าตาน่ารักที่เขาหวังพามากราบชายผู้เป็นปู่ของเธอแต่ทว่า...ทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นสำหรับคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีเช่นเขา ทั้งที่เขาจะสลัดทิฐิทิ้งไปแล้วพาตัวเองมายืนอยู่หน้าคฤหาสน์ที่คุ้นเคยได้แล้ว แต่ทว่า...ขาของเขามันกลับไม่ยอมก้าวเข้าไปเสียทีเขาที่ยืนลังเลอยู่หน้าบ้านสักพักใหญ่ ๆ ทั้งที่ใจอยากจะเข้าไปดูใจผู้เป็นพ่อ แต่ด้วยทิฐิที่กลับเข้ามาอยู่ในใจ บวกกับความลำบากตากตำที่ต้องพบเจอมาอยู่หลายปี สุดท้ายแล้ว...ทิฐิก็เป็นฝ่ายชนะ..
ตอนพิเศษ : ครอบครัวที่แท้จริง...(1)ณ คฤหาสน์ตระกูลฤธาทรัพย์ดำรง“ถ้าแกกล้าก้าวเท้าออกไปจากบ้านแค่ก้าวเดียว แกไม่ต้องกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย”เสียงดังประกาศกร้าวจากเจ้าปากของร่างชายสูงวัย พูดกับลูกชายคนเล็กด้วยตัวที่สั่นเทาด้วยความโกรธ“ป๊า...!!” ชายหนุ่มที่ประคองร่างอันสั่นเทาของผู้หญิงที่ตัวเองรักอยู่ในอ้อมแขน หันมาด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย“เฮียใจเย็น ๆ ก่อนค่ะ” ส่วนผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดเขา กลับเอื้อมมือขึ้นไปแตะที่มือเขาเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยพูดเมื่อเห็นเขาอารมณ์เริ่มปะทุ ด้วยไม่อยากให้ตนเองเป็นชนวนให้พ่อกับลูกต้องผิดใจกัน“ฉันเลือกผู้หญิงดี ๆ เพียบพร้อมเอาไว้แก แกดันไม่เอา แต่ดันไปเลือกผู้หญิงไม่มีหน้าตาในสังคม ผู้หญิงแบบนี้มันจะไปช่วยให้แกเจริญรุ่งเรืองขึ้นได้ยังไง...ห๊ะ...!!” ชายสูงวัยระเบิดอารมณ์ต่อ พร้อมกับค่อนแคะผู้หญิงของลูกชายเขา โดยที่เธอทำได้เพียงแค่ก้มหน้ายอมรับ“ป๊าครับ กรุณาให้เกียรติเมียของผมด้วย” ลูกชายพูดกดเสียงด้วยความไม่พอใจ เนื่องจากพ่อของต้นดูดถูกผู้หญิงที่ตนรัก“ป๊าก็ใจเย็น ๆ ก่อนเถอะครับ แกก็ด้วยไอ้ชิน...” เสียงของผู้ที่เป็นทั้งลูกชายคนโตและยังเป็นพี่ชายเพียงคนเด
ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(3)ผมตัดสินใจเดินลงมาหาเธอ ก่อนที่จะสูดหายใจลึก ๆ แล้วเอ่ยทักทายเธอออกไป..."คุณครับคุณ คุณครับ คุณครับ" ผมเรียกอยู่นานกว่าเธอจะตอบ"ค่ะ ว่าไงคะ" เธอหันมาหาพร้อมตอบรับ ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเอง เหมือนเธอจะตะลึงในความหล่อของผมอยู่เหมือนกัน"คุณ..ว่าไงครับ ผมรอคำตอบอยู่" โอ๊ยคนอะไรยิ่งมองใกล้ ๆ ยิ่งน่ารักเป็นบ้า ขนาดใส่เสื้อผ้ายังน่ารักขนาดนี้ ถ้าหาก...(ไอ้เสือ...!! ใจเย็นดิว่ะ...หึหึ)"อะ...อะไรนะคะ" เหมือนเธอจะเริ่มเมาแล้ว แต่นั่นก็กลับยิ่งทำให้เธอน่ารักมากขึ้นไปอีก"ผมถามว่าผมขอนั่งตรงนี้ได้ไหมครับ ผมมาคนเดียวเลยไม่อยากไปนั่งโต๊ะใหญ่ครับ" ผมถามโดยที่สายตามจับจ้องไปทั่วร่างของเธอ"ดะ..ได้ค่ะ" เธอตอบตะกุกตะกัก และนั่นมันก็ทำให้ผมดีใจมากที่เธอไม่ปฏิเสธผมเหมือนคนอื่น(นี่มันคือพรหมลิขิตใช่ไหม...ฟ้าเป็นใจใช่หรือเปล่า ~~)"คุณชื่ออะไรครับ" ผมแกล้งถามเธอออกไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก"คุณครับ ชื่ออะไรครับ" ผมสะกิดเธออีกครั้ง เพราะดูเธอจะเหม่อลอยไม่ทันได้ฟังที่ผมถาม"ห๊ะ...ว่ายังไงนะคะ"สายตาเย้ายวนเหลือเกิน ทนไว้ไอ้เซฟทนไว้" ผมถามว่าคุณชื่ออะไรครับ" ผมแกล้งถาม
ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(2)อีกทั้งวันนี้เธอกำลังฉลองวันครบรอบของเธอกับแฟนของเธออยู่ด้วย...หึ...ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุขยามที่เธอเตรียมขอขวัญไปเซอร์ไพรส์ให้มันนั้น ยามที่มันได้รับหน้ามันจะบานเป็นกระด้งขนาดไหน ทั้งที่พวกมันไม่สมควรจะได้รับความปรารถนาดีจากเธอเลยด้วยซ้ำ...!! ผมนึกย้อนไปถึงการกระทำของตัวเองที่ใช้ให้ลูกน้องไปคอยตามดูเธอ รวมทั้งไอ้แฟนสารเลวของเธอ แล้วก็...หึ..นังเพื่อนสุดเลวของเธอด้วย ผมมักจะได้รับรายงานถึงสิ่งที่เธอมักจะทำให้พวกมันอยู่เสมอ สิ่งที่ดี ๆ และความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมอบให้พวกมัน ทั้ง ๆ ที่พวกมันต่างทรยศหักหลังเธอ พวกมันไม่สมควรจะได้รับความรักและความใจดีแบบนั้นเลย... “แม่งเอ๊ย...!!” ผมที่สบถลั่นออกมาอย่างคนหัวเสีย ทำไมผู้ชายเลว ๆ แบบนั้นถึงได้ครอบครองหัวใจของเธอได้ว่ะ ทำไมกันวะ...ทำไมถึงเป็นผมไม่ได้วะ...ทำไมไม่เป็นผมวะที่ได้ครอบครองหัวใจของเธอ และทำไมจังหวะชีวิตของเราถึงต้องไม่ตรงกันด้วยวะ.... ผมที่นั่งคิดน้อยเนื้อต่ำใจ ก่อนจะปาแก้วเหล้าออกไปจนแตกกระจาย ประจวบกับที่ไอ้กิตที่เพิ่งเข้ามาก็ได้เห็นการก
ตอนพิเศษ : ความลับของเซบาสเธีย..(1)ครืนนน ~~ เปรี้ยงงง..!! ซ่าาาา ~~เสียงฝนตกฟ้าที่กระหน่ำตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา คล้ายกับว่าหยาดน้ำที่หลั่งรินลงมาจากฟากฟ้าสาดซัดลงมาเพื่อต้องการจะชำระล้างชีวิตของใครบางคนให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...ผมที่นั่งเหม่อลอยมองผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ไปมา บรรยากาศที่ดูจะครื้นเครงสนุกสนานเฮฮา แต่ทว่า...กลับไร้ค่าสำหรับผมเหลือเกิน ผมที่แกว่งไกวแก้วบรั่นดีในมือเพื่อให้น้ำสีอำพันในนั้นโคลงเคลงไปมา ก่อนจะสาดซัดมันให้ลงไปในลำคอ แต่ทว่า...ความร้อนที่เกิดจากฤทธิ์ของน้ำสีอำพัน กลับสู้ความร้อนรนในใจของผมในตอนนี้ไม่ได้เลยเพราะเมื่อนึกไปถึงใบหน้าของหญิงสาวที่ผมเฝ้าตามหาและปรารถนามาตลอด รักแรกและรักเดียวของผม เธอที่ตอนนี้กำลังมีความสุขอยู่กับคนอื่น...ใช่...วันนี้เป็นวันครบรอบของการเป็นแฟนระหว่างเธอกับ...ไอ้ผู้ชายคนนั้น คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ... ~~ผมที่รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ ภาพที่ผมได้เห็นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านั้น มันทำให้ผมปวดหนึบไปทั้งก้อนเนื้อที่อยู่ในอกข้างซ้าย ภาพที่เหมือนจะตอกย้ำว่าผมจะไม่มีวันได้ครอบครองหัวใจของเธออีกเลย...ย้อนไปก่อนหน้านั้นหลายปี ~~ผ
ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(4)งานดำเนินไปพร้อมกับหัวใจของฉันที่ร้อนรุ่ม ฉันที่เฝ้ารอเพื่อให้ถึงเวลาที่จะได้เป่าเค้กเร็ว ๆ เพราะฉันรู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่า เขาได้ถูกคุณป้าเธียร่าแม่ของเขาบังคับให้ถือเค้กวันเกิดมาเพื่อเซอร์ไพรส์ฉัน (แม้ว่าจะมีเค้กเก้าชั้นอยู่ที่กลางงานแล้วก็ตาม) ฉันที่เหลือบตามองไปดูเขา ใบหน้าที่บ่งบอกถึงความอึดอัดที่ถูกบังคับและแม้ว่าจะยังไม่บูดบึ้ง แต่ทว่ากลับเย็นชาจนฉันเองยังแอบหวั่นอยู่ในใจแต่ถึงกระนั้น...แม้ว่าฉันจะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เต็มใจที่จะทำสิ่งนี้ให้กับฉันมากแค่ไหน แต่ทว่า...ส่วนลึกของหัวใจ ฉันกลับรู้สึกดีใจและสุขใจเป็นอย่างมาก เพราะนอกจากฉันได้แสดงให้ทุกคนในงานได้เห็นแล้วว่าเขาคือคนของฉัน ฉันยังได้เห็นสายตาแห่งความริษยาที่ถูกส่งออกมาจากบรรดาผู้หญิงเกือบร้อยคนที่อยู่ในงานอีกด้วยจนกระทั่ง...เมื่อเวลาสำคัญมาถึง เค้กที่ถูกเขาคนนั้นเดินถือเดินเข้ามา พร้อมกับได้มายืนหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของฉัน มันทำให้วินาทีนั้นหัวใจของฉันพองโตและเต้นระรัวทันที♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday to you, ♪ ♫ ♬ ~~♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday to you, ♪ ♫ ♬ ~~♪ ♫ ♬ ~~ Happy birthday Happy birt
ตอนพิเศษ : ความลับของเรน่า...(3)นับตั้งแต่วันนั้นเราทั้งสองตระกูลก็ยังคงไปมาหาสู่กันตลอด โดยทุกครั้งที่เขามาก็เพื่อที่จะมาเรียนรู้งานด้วยกันกับพ่อของเขา และการที่เขาต้องมาดูงาน บวกกับฉันเองที่ต้องเรียนรู้งานกับพ่อตัวเองด้วยเช่นกัน ดังนั้นจึงทำให้ฉันกับเขาได้มีโอกาสเจอกันบ่อยขึ้น สนทนากันด้วยภาษางานมากขึ้น และเมื่อพ่วงกับความพยายามของฉันที่มักจะตีมึนคอยเจื้อยแจ้วเจรจาชวนเขาคุยอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดเวลาด้วยแล้ว มันจึงทำให้ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นนั่นก็เพราะจากในช่วงแรกที่เขามักจะเดินหนีไปเสียทุกทีเวลาที่ฉันชวนคุย จนพักหลัง ๆ เขาเองก็เริ่มที่จะอยู่นิ่งแล้วฟังฉันคุยบ้างความสัมพันธ์ของเราสองคนดูจะพัฒนาขึ้น แม้ว่ามันจะดำเนินไปเหมือนหอยทากเป็นตะคริว แต่สำหรับฉันมันก็มากพอที่จะทำให้ฉันมีความสุขและสนุกกับการเรียนรู้งานไปพร้อม ๆ กันกับเขา ถึงแม้ว่าในใจลึก ๆ ของฉันยังอยากเรียกเขาว่าพี่เซฟ มากกว่าคุณเซบาสเธียก็ตาม...วันเวลาล่วงเลยไปพร้อมกับความใจแข็งที่เริ่มน้อยลงของเขา...จนกระทั่งวันหนึ่ง...มันเป็นวันที่ทำให้ฉันเห็นว่าสุดท้ายแล้วการกระทำด้วยความพยายามพากเพียรของฉันก็ได้ตอบสนองฉันแล้วเมื่อความสัมพ