บทที่ 68 รู้สึกตัว

หญิงสาวคนนั้นน่าจะมีสติปัญญาและดวงตาที่เปล่งประกายเหมือนกับเซี่ยซีหว่าน แล้วเธอก็มีความเย่อหยิ่งและความแข็งแกร่งเล็กน้อยที่สามารถทำให้ผู้คนตกหลุมรักได้

ก่อนที่จะพบกับเซี่ยซีหว่านนั้นลู่หานถิงไม่เคยคิดว่าหญิงสาวคนนั้นจะเป็นอย่างไร

ต่อมาเมื่อได้พบกับเซี่ยซีหว่าน ลู่หานถิงก็รู้สึกว่าเธอทำให้เขาพอใจกับจินตนาการทั้งหมดของเขา

หญิงสาวคนนั้นน่าจะเป็นอย่างเธอ

ตอนนี้ลู่หานถิงกำลังนอนอยู่บนหมอนของเซี่ยซีหว่าน บนหมอนยังมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างกายเธอติดอยู่ ครั้งแรกที่เขาได้ดมกลิ่นหอม ๆ จากร่างกายของเธอนั้น เขาก็รู้สึกคุ้นเคยราวกับว่าเป็นกลิ่นที่เขาค้นหามานานแสนนานจนทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหลงใหล

ลู่หานถิงยกมือขึ้นบังที่มุมสีตาแดงก่ำของเขา ลำคอของเขาเหมือนถ่านร้อนที่กลิ้งไปมา ในหัวเต็มไปด้วยภาพที่เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีเนื้อ

ลู่หานถิงรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำเย็นในห้องน้ำ

...

เซี่ยซีหว่านได้รับวีแชทของลู่หานถิง “ฉันเพิ่งอาบน้ำเย็น ๆ มา เลยคิดถึงคุณ”

เขาส่งอะไรมาเนี่ย?

ใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

ทันใดนั้นวีแชทของลู่หานถิงก็ส่งมาอีกครั้ง “ที่แท้ผู้หญิงก็สามารถทรมานคนได้”

เซี่ยซีห