“ไม่อยากไปเลยเนี่ย…” คนไม่อยากไปแต่แต่งหน้าซะจัดเต็มชำเลืองมองไปในตัวรถด้วยสายตาหนักใจ“น่า… ถือว่าไปพักผ่อน แกจะให้ฉันไปคนเดียวได้ยังไง?”“ก็ไม่งั้นจะยืนอยู่นี่เหรอ?”“น่าร้าก”ฉันขยับเข้าไปกอดเอวเพื่อนไว้ แล้วหอมแก้มมันฟอดใหญ่ คนหน้าบูดเป็นตูดถึงยอมยิ้มออกมาได้“น้องยิมน่ารักจังเลย”“สะ… สวัสดีค่ะ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 27แน่นอนว่าฉันกดตัดสายทิ้งในทันที แล้วส่งโทรศัพท์คืนไปให้เพื่อนที่ยังคงมองมาอย่างเป็นกังวล ฉันยิ้มให้มันเพื่อสื่อความหมายว่าไม่เป็นไร มันถึงได้กลับไปจิ้มแตงกวากินต่อโดยไม่ให้คนอื่นสงสัยแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ทันแล้วเพราะพี่สิงห์ดูนิ่งสนิทไปเลยไม่ต้องเดาให้เสียเวล
ไม่นานนักเราก็กลับมาถึงบ้าน เพราะเพลียนิดหน่อยฉันเลยขอตัวเข้าไปนอนพักในห้องสักชั่วโมง ปล่อยให้ยิมอยู่กับพวกพี่เตไป มันดูจะทำความคุ้นเคยกับคนอื่นได้ดีกว่าที่ฉันคิดเลยไม่น่าเป็นห่วงเท่าไร และพวกเขาก็ไว้ใจได้“ลินง่วงมากขอนอนแป๊บนะ”“อือฮึ”ร่างฉันที่กำลังนอนคว่ำหน้าหลับตาอยู่บนเตียงนุ่มถูกจับพลิกให้หง
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 28หลายชั่วโมงต่อมาเพราะไอ้พี่เตคนบ้า เลยทำให้ทั้งฉันกับพี่สิงห์ไม่ได้สานต่อ หลังจากพวกเขาออกไปฉันก็หลับเป็นตาย…อดกินเลยเนี่ย!ตื่นมาอีกทีก็พบว่าฟ้ามืดแล้ว ไม่ยักมีใครเข้ามาปลุก พอออกไปก็พบว่าทุกคนพากันหอบข้าวหอบของ โต๊ะเก้าอี้ออกไปนั่งกินเบียร์กันที่สระว่ายน
พี่สิงห์กระโดดลงสระอีกครั้งแล้วไปคว่ำที่นอนยางจนคนที่นอนอยู่ด้านบนพลิกตกน้ำ เสียงเอะอะโวยวายของพี่เตที่ผุดขึ้นมาจากน้ำทำให้ฉันสะใจจนปรบมือร้องออกมาเสียงดัง“เดี๋ยวกูไปหยิบน้ำเพิ่มก่อน” เสียงพี่ยีนดังขึ้นระหว่างที่อีกสองคนในสระกำลังส่งเสียงด่าทอกันด้วยสีหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม“เดี๋ยวลินไปช่วย”ฉั
ไม่เนียนเอาซะเลย…“แล้วจะทำยังไงเรื่องพี่ธีร์?” ยิมเอียงคอมองมาพร้อมรีดน้ำออกจากเส้นผมที่เปียกชุ่ม“จะทำไงได้? เดี๋ยวเขาก็เลิกสนใจเองแหละน่า ผู้หญิงแทบจะเดินพาเหรดกันมาให้จิ้มเลือกขนาดนั้น”“มันเหมือนกันซะที่ไหน? คนพวกนั้นเทียบกับแกไม่ได้เลย…”“เหมือนไม่เหมือนก็วางไข่ไปทั่วนั่นแหละ”“ฉันว่าพี่ธีร์คง
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 29บทรักของเราเริ่มต้นอย่างร้อนแรงสุด ๆ พี่สิงห์ที่ปกติจะอ่อนโยนกับฉันวันนี้กลับบดจูบหนักหน่วงจนคนปากดีแบบฉันหายใจแทบไม่ทัน มือหยาบบีบขยำเต้าใหญ่อย่างมันมือ ในขณะที่ช่วงล่างเปลือยเปล่าของเขาที่เพิ่งสลัดผ้าเช็ดตัวทิ้งไปขยับมาบดเบียดกับเอวฉัน มันระอุร้อนจนทำให้อุ
ฉันพยายามพยุงตัวด้วยข้อแขนตัวเองรอรับแรงกระแทกที่ดูเหมือนจะไม่มีวันจบวันสิ้น ผ้าปูที่นอนเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำของฉันเองที่แตกออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างน่าอับอายและแขนเล็กของฉันก็ไม่สามารถทนรับน้ำหนักตัวเองรวมถึงแรงกระแทกจากด้านหลังได้ซ้ำขาทั้งสองข้างยังถูกยกสูงไว้แบบนั้นอีก กลายเป็นว่าตอนนี้ต้องซบห
“พี่ก็ต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวอีกแล้ว” พี่เตถอนหายใจเบา ๆ ฉันกับพี่สิงห์มองหน้ากันอย่างรู้ทันคนที่แกล้งทำเป็นซึมเหมือนอาภัพรักเสียเต็มประดา“มึงก็หาเมียสิ เลิกเล่นไปเรื่อยได้แล้ว…”“กูไม่ได้เล่น แต่คนอื่นเขามองว่ากูเล่น!” พี่เตเถียงเสียงดัง สีหน้าเซ็งจัด“พี่ก็หัดทำตัวจริงจังหน่อย…” ฉันยกมือตบบ่าพี่เต
ฉันพยายามจะไม่สนใจร่างสูงที่เอาแต่พูดเรื่องพี่เลี้ยงเด็กอะไรนั่นแล้วเดินเข้าครัวเพื่อไปทำอาหารให้เขากินใช่… ฉันมันแม่บ้านสุดเก๋ายังไงล่ะ… ฝีมือฉันพัฒนาไปถึงขั้นนั้นแล้ว!“พี่สิงห์!”แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงดังเมื่อตัวเองถูกอุ้มจนลอยขึ้นจากพื้น พี่สิงห์ส่ายหน้าไปมาเพื่อจะบอกว่ายังไงก็ไม่ยอมให้ฉันทำอะไ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 48หกปีผ่านไป...ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตของฉันจะวุ่นวายได้ขนาดนี้!ตอนนี้ฉันกำลังห่อข้าวใส่กล่องข้าวสามกล่อง จัดการเอากระเป๋านักเรียนของเด็ก ๆ มาวางต่อ ๆ กันแล้วยัดไอ้กล่องข้าวที่ใช้เวลาทำตลอดทั้งเช้าลงไป เสียงเด็ก ๆ กำลังผลัดกันตะโกนผลัดกันร้องไห้โยเยอยู่ตรงห้อ
แต่มันก็เป็นมันหน้าหนายิ่งกว่าปูนโบกตึก… จะไปอายอะไร…ตรงนี้คงมีแค่ยิมที่นอนอยู่เก้าอี้ตัวถัดไปจากผมกับลินเท่านั้นที่ดูเหมือนจะหลับไปง่าย ๆ ร่างบางในชุดว่ายน้ำถูกคลุมด้วยผ้าเช็ดตัวที่ผมจำได้ว่าเป็นของไอ้ยีนซึ่งผมเห็นอยู่บ่อย ๆ เวลามันไปนอนค้างกับไอ้เตที่บ้านก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงมาอยู่กับเด็กน
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 47ก็คิดผิดจริง ๆตอนนี้เรามาถึงทะเลแล้ว ผมสามคนกำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่เก้าอี้ชายหาด ทุกคนหันหน้าเข้าหาทะเล แสงแดดตอนบ่ายมันจ้าเสียจนต้องเอาแว่นกันแดดมาใส่ เพราะอากาศค่อนข้างร้อนจัดพวกผมเลยนอนถอดเสื้อนอนกันเรียงคนสาว ๆ กำลังยืนอยู่ห่างออกไปยังหน้าชายหาดที่แ
วันนั้นผมอยู่อู่จนดึก… ดึกชนิดที่ว่าไม่เคยมีวันไหนอยู่ดึกขนาดนั้นมาก่อนเพราะงานมันล้นมือมาก ๆ และวันนั้นเองผมก็ได้เจอกับร่างเล็กที่ยืนแกร่วอยู่คนเดียวตรงฟุตพาทฝั่งตรงกันข้าม ถึงเรื่องมันจะทุเรศไปสักหน่อยที่ผมปากหมาไปเอ่ยทักลินแบบนั้นแต่ก็นั่นแหละ… ตอนนั้นตัวผมเองไม่ได้เสี้ยนบุหรี่ขนาดนั้น ง่วงนอนจะ
“ฮัลโหล... พี่เต…”“…” ผมถอนหายใจยกมือขึ้นเสยผมอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือไอ้เวรเตคนขี้ขัดจังหวะ ขนาดตัวมันไม่อยู่ยังเสือกโทรมาขัดจังหวะจนได้“พี่สิงห์ก็อยู่กับลินนี่แหละ” ลินยืนหันหลังคุยโทรศัพท์ ผมลากสายตามองท่อนขาเรียวสวยแล้วก็อดใจเดินเข้าไปหาอย่างเสียไม่ได้“…”ได้ยินปลายสายพูดถึงเ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 46SING TALKSหลังจากดูดเลียกลีบเล็กสวยสะอาดไร้ตออยู่นาน ผมก็เงยหน้าขึ้นมาเลียริมฝีปากตัวเองอีกรอบ สายตายังคงจ้องมองไปยังความสาว ความสดเหมือนไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนอย่างหลงใหลลินสวยมาก ผิวขาวผ่องเนียนละเอียดแม้กระทั่งจุดนั้น แคมเล็กทั้งสองข้างก็ชมพูเรื่อดูสดใหม่เ
“ไม่ได้… ต้องไปเลือกของขวัญก่อน”“ทำไมมันพิธีเยอะงี้วะเนี่ย…”“ทนหน่อยน่า”ถึงแม้จะสงสารเขาที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่ก็จะไปทำอะไรได้เราต้องช่วยกันจัดการแม้กระทั่งเรื่องแจกการ์ดเชิญคนรู้จัก แต่ก็เชิญมาแค่ไม่กี่คนหรอก แค่คนสนิท ๆ เท่านั้น เพราะเป็นการจัดงานอย่างเร่งรีบของพวกผู้ใหญ่เลยไม่ได้เชิญผู้หลักผ