พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 13หลายวันผ่านไปสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ฉันยุ่งมากเพราะต้องไปออกงานกับหม่าม้า และปะป๊า ก็พวกงานสังคมนั่นแหละ ถึงจะไม่อยากไปแต่ก็ต้องไปอยู่ดีเพราะป๊าขู่ว่าถ้ายังดื้อ จะไม่ยอมให้เที่ยวไปตะลอน ๆ ที่ไหนต่อไหนอีก ก็เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันไม่ได้ไปหาพี่สิงห์มาหลายวันแ
“มาตั้งแต่เมื่อไร?” เจ้าตัวกลืนน้ำลายแล้วเบนสายตาไปทางอื่น รวมถึงหันหน้าหนีด้วย“พี่ไปทำอะไรมา?” ฉันไม่สนว่าคนตรงหน้าจะบ่ายเบี่ยงไม่ยอมให้ฉันดูบาดแผลแค่ไหน แต่รีบจับคางเขาให้หันกลับมามองกัน“…” พี่สิงห์ไม่ตอบแต่จ้องกันนิ่งโดยไม่คิดจะอธิบายอะไร“มีกล่องปฐมพยาบาลไหม? เดี๋ยวลินทำแผลให้นะ” ฉันลูบใบหน้าบ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 14วันต่อมาเมื่อคืนฉันไม่ได้นอนกับพี่สิงห์หรอก เพราะเจ้าตัวดูเหนื่อยมาก และต้องการพัก ฉันเลยกลับบ้านพร้อมช่อดอกไม้นั่น ตอนนี้มันถูกเก็บไว้อย่างดีบนชั้นสะสมกระเป๋าแพง ๆ ของฉันเองน่ารักชะมัด… คนอะไรอย่างนี้ก็ไม่รู้…แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ไม่รู้อยู่ดีว่าพี่สิงห์
“เออน่า… แค่ไม่กี่วันเอง”“แกต้องมีสติมากกว่านี้นะลิน! ถ้าเขามาหลอกแกจะทำยังไง?”“หลอกอะไรกัน? พี่สิงห์ไม่เคยมายุ่งวุ่นวายกับเงินฉันแม้แต่บาทเดียวเลย!”“เขาจะทำให้แกตายใจน่ะสิ!”“ยิม!!”“เออก็ได้… ฉันก็แค่เป็นห่วง… ทำอะไรก็ต้องคิดเยอะ ๆ หน่อยสิ”“รู้แล้วน่า!”และหลังจากนั้นตลอดทั้งวันฉันก็โดนเพื่อนบ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 15สองชั่วโมงต่อมาเพราะนิสัยแย่ ๆ ของฉันเองเลยทำให้ตอนนี้ต้องมานั่งคิดไม่ตกอยู่บนรถ เบาะหลังมีกระเป๋าสองสามใบที่พยายามยัดเสื้อผ้ามาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เปิดกระเป๋าถือดูก็เห็นว่ายังพอมีเงินสดเหลืออยู่บ้าง แต่มันจะอยู่ได้สักกี่วันกันเชียว…ถ้าเป็นคนอื่
ฉันเดินลงมาข้างล่างเพื่อจะหาว่าไอ้สิ่งที่เรียกกันว่าเตารีดนั้นมันอยู่ที่ไหน พี่สิงห์ต้องรีดเสื้อผ้าเองอยู่แล้ว ถึงเขาจะเป็นผู้ชาย แต่เสื้อผ้าหน้าผมคือเป๊ะปังมากนะ… ฉันแทบไม่เคยเห็นเสื้อช็อปเขายับเลยแม้จะทำงานทั้งเย็นก็ตามและจังหวะนั้นเองพี่สิงห์ที่แต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเพิ่งจะกลับมาจากข้างนอกก็เดิน
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 16ตกดึก“อือ”“แล้วถ้าเสร็จแล้วก็ต้องหมุนปิดด้วย”“โอเค”“ใช้เสร็จก็ต้องถอดปลั๊กทุกครั้ง เพราะเดี๋ยวไฟไหม้”“รับทราบ”ฉันพยักหน้ารัว ๆ พี่สิงห์ยิ้มนิด ๆ แล้วเอาไม้แขวนมาใส่เสื้อตัวที่เขารีดให้ฉันดูเป็นตัวอย่าง เราสองคนยังไม่หลับไม่นอนแต่มัวมานั่งสาธิตวิธีการรี
เพราะยังพอมีเวลาเหลือฉันเลยชวนพี่สิงห์เดินเล่นในตลาดโซนอื่น ๆ และมันก็ว้าวมากอีกแล้วครับท่านผู้ชม ฉันผู้ใส่แต่แบรนด์เนมระดับไฮเอนด์มาตลอดถึงกับต้องตาลุกวาวกับราคาของเสื้อผ้าในตลาดนัด มันช่างถูกเสียนี่กระไร ทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า แทบจะทุกอย่างราคาน่าคบค้าสมาคมกว่าไอ้รองเท้าคู่ละสี่หมื่นนั่นเป็น
“พี่ก็ต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวอีกแล้ว” พี่เตถอนหายใจเบา ๆ ฉันกับพี่สิงห์มองหน้ากันอย่างรู้ทันคนที่แกล้งทำเป็นซึมเหมือนอาภัพรักเสียเต็มประดา“มึงก็หาเมียสิ เลิกเล่นไปเรื่อยได้แล้ว…”“กูไม่ได้เล่น แต่คนอื่นเขามองว่ากูเล่น!” พี่เตเถียงเสียงดัง สีหน้าเซ็งจัด“พี่ก็หัดทำตัวจริงจังหน่อย…” ฉันยกมือตบบ่าพี่เต
ฉันพยายามจะไม่สนใจร่างสูงที่เอาแต่พูดเรื่องพี่เลี้ยงเด็กอะไรนั่นแล้วเดินเข้าครัวเพื่อไปทำอาหารให้เขากินใช่… ฉันมันแม่บ้านสุดเก๋ายังไงล่ะ… ฝีมือฉันพัฒนาไปถึงขั้นนั้นแล้ว!“พี่สิงห์!”แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงดังเมื่อตัวเองถูกอุ้มจนลอยขึ้นจากพื้น พี่สิงห์ส่ายหน้าไปมาเพื่อจะบอกว่ายังไงก็ไม่ยอมให้ฉันทำอะไ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 48หกปีผ่านไป...ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตของฉันจะวุ่นวายได้ขนาดนี้!ตอนนี้ฉันกำลังห่อข้าวใส่กล่องข้าวสามกล่อง จัดการเอากระเป๋านักเรียนของเด็ก ๆ มาวางต่อ ๆ กันแล้วยัดไอ้กล่องข้าวที่ใช้เวลาทำตลอดทั้งเช้าลงไป เสียงเด็ก ๆ กำลังผลัดกันตะโกนผลัดกันร้องไห้โยเยอยู่ตรงห้อ
แต่มันก็เป็นมันหน้าหนายิ่งกว่าปูนโบกตึก… จะไปอายอะไร…ตรงนี้คงมีแค่ยิมที่นอนอยู่เก้าอี้ตัวถัดไปจากผมกับลินเท่านั้นที่ดูเหมือนจะหลับไปง่าย ๆ ร่างบางในชุดว่ายน้ำถูกคลุมด้วยผ้าเช็ดตัวที่ผมจำได้ว่าเป็นของไอ้ยีนซึ่งผมเห็นอยู่บ่อย ๆ เวลามันไปนอนค้างกับไอ้เตที่บ้านก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงมาอยู่กับเด็กน
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 47ก็คิดผิดจริง ๆตอนนี้เรามาถึงทะเลแล้ว ผมสามคนกำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่เก้าอี้ชายหาด ทุกคนหันหน้าเข้าหาทะเล แสงแดดตอนบ่ายมันจ้าเสียจนต้องเอาแว่นกันแดดมาใส่ เพราะอากาศค่อนข้างร้อนจัดพวกผมเลยนอนถอดเสื้อนอนกันเรียงคนสาว ๆ กำลังยืนอยู่ห่างออกไปยังหน้าชายหาดที่แ
วันนั้นผมอยู่อู่จนดึก… ดึกชนิดที่ว่าไม่เคยมีวันไหนอยู่ดึกขนาดนั้นมาก่อนเพราะงานมันล้นมือมาก ๆ และวันนั้นเองผมก็ได้เจอกับร่างเล็กที่ยืนแกร่วอยู่คนเดียวตรงฟุตพาทฝั่งตรงกันข้าม ถึงเรื่องมันจะทุเรศไปสักหน่อยที่ผมปากหมาไปเอ่ยทักลินแบบนั้นแต่ก็นั่นแหละ… ตอนนั้นตัวผมเองไม่ได้เสี้ยนบุหรี่ขนาดนั้น ง่วงนอนจะ
“ฮัลโหล... พี่เต…”“…” ผมถอนหายใจยกมือขึ้นเสยผมอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือไอ้เวรเตคนขี้ขัดจังหวะ ขนาดตัวมันไม่อยู่ยังเสือกโทรมาขัดจังหวะจนได้“พี่สิงห์ก็อยู่กับลินนี่แหละ” ลินยืนหันหลังคุยโทรศัพท์ ผมลากสายตามองท่อนขาเรียวสวยแล้วก็อดใจเดินเข้าไปหาอย่างเสียไม่ได้“…”ได้ยินปลายสายพูดถึงเ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 46SING TALKSหลังจากดูดเลียกลีบเล็กสวยสะอาดไร้ตออยู่นาน ผมก็เงยหน้าขึ้นมาเลียริมฝีปากตัวเองอีกรอบ สายตายังคงจ้องมองไปยังความสาว ความสดเหมือนไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนอย่างหลงใหลลินสวยมาก ผิวขาวผ่องเนียนละเอียดแม้กระทั่งจุดนั้น แคมเล็กทั้งสองข้างก็ชมพูเรื่อดูสดใหม่เ
“ไม่ได้… ต้องไปเลือกของขวัญก่อน”“ทำไมมันพิธีเยอะงี้วะเนี่ย…”“ทนหน่อยน่า”ถึงแม้จะสงสารเขาที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่ก็จะไปทำอะไรได้เราต้องช่วยกันจัดการแม้กระทั่งเรื่องแจกการ์ดเชิญคนรู้จัก แต่ก็เชิญมาแค่ไม่กี่คนหรอก แค่คนสนิท ๆ เท่านั้น เพราะเป็นการจัดงานอย่างเร่งรีบของพวกผู้ใหญ่เลยไม่ได้เชิญผู้หลักผ