พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 11วันต่อมาตื่นเช้ามาฉันก็ต้องพบว่าพี่สิงห์ไม่อยู่ที่เตียง เดินออกไปดูข้างนอกก็ไม่มี แถมไอ้แก่ก็ไม่อยู่ แต่พอฉันแต่งตัวเรียบร้อย และกำลังจะกลับนั่นแหละถึงได้ยินเสียงไอ้แก่คันเดิมจอดลงที่หน้าบ้านพี่สิงห์ที่อยู่ในเสื้อช็อปของวิทยาลัยเดินหิ้วถุงอะไรสักอย่างเข้า
ผมลดบุหรี่ที่กำลังจะสูบอัดควันเข้าปอดลง เงยหน้ามองไอ้ยีนเพื่อนสนิทที่มักจะรู้ทันความคิดผมเสมอ มันเลิกคิ้วอีกครั้งเมื่อเห็นว่าผมไม่ตอบ ก่อนที่วินาทีถัดมาหัวโล้น ๆ ที่ตัดสกินเฮดของไอ้เต จะเสนอหน้าเข้ามามองสีหน้าผมด้วยอีกคน“เรื่องคุณหนูนั่นล่ะสิกูว่า” ไอ้เตทำหน้าตากรุ้มกริ่มอย่างรู้ทัน“…” ผมถอนหายใ
ให้ตาย…“กินข้าว” ผมพยักหน้าเรียกร่างเล็กที่กำลังนั่งนิ่งแสดงอาการงอนแบบที่ผู้หญิงชอบทำกัน“…”“ไหนบอกว่าหิวไง?”“…”เมื่อไม่ได้รับคำตอบบ้างผมก็ถอนหายใจเบา ๆ คิดหนักอยู่เหมือนกันถ้าจะลางานสักวัน ตั้งแต่ทำงานมาผมไม่เคยลาหรือขาดงานแม้แต่วันเดียว เอาจริง ๆ เฮียเล้งก็บอกให้ผมหยุดบ้าง บอกว่าเป็นห่วงสุขภา
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 12วันต่อมาเพราะว่าวันนี้คนหล่อบอกว่าจะลางานให้ฉันเลยรีบบึ่งรถกลับบ้านมาแต่งตัว เรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไปตั้งสองครั้ง ฉันได้เข้าออกบ้านเขา แถมคนบ้างานแบบนั้นยังยอมลางานให้อีก แบบนี้ถึงไม่เรียกว่าแฟนก็เหมือนอยู่ดีนั่นแหละ! ทำมาปากแข็ง…“อาลิน… ลื้อจะไปไหนอ
นะ… ก็พี่สิงห์นั่นแหละ…“นะ… นี่พี่สิงห์” ฉันฉีกยิ้มให้เพื่อน และพยายามส่งสัญญาณให้มันรีบ ๆ ไปซะ แต่เพื่อนมันกลับยืนกอดอกพร้อมดันแว่นตากลับเข้าดั้งจมูก“สวัสดีค่ะพี่สิงห์”“…”ไอ้เพื่อนบ้าเหมือนมันจะต้องการขัดใจฉันยังไงยังงั้น และเสียงทักทายของมันก็ทำให้คนถูกทักต้องหันกลับมายิ้มให้พอเป็นพิธี ก่อนหน้
พี่สิงห์เม้มปากแน่นพยายามดูหนังอย่างตั้งอกตั้งใจ ในขณะที่ฉันแทบจะดูหนังไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่นั่งอ้อนคนข้าง ๆ ที่สุดท้ายก็ทนรำคาญไม่ไหวยกแขนขึ้นมากอดกันจนได้ แม้จะทำเป็นไม่ชอบแต่ฉันก็แอบเห็นเขาอมยิ้มขึ้นมาเหมือนกันนั่นแหละสรุปว่าวันนี้ทั้งวันฉันก็ทำให้เขาอยู่กับฉันตลอดเวลาได้สมใจอยาก กระทั่งตอนจะกล
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 13หลายวันผ่านไปสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ฉันยุ่งมากเพราะต้องไปออกงานกับหม่าม้า และปะป๊า ก็พวกงานสังคมนั่นแหละ ถึงจะไม่อยากไปแต่ก็ต้องไปอยู่ดีเพราะป๊าขู่ว่าถ้ายังดื้อ จะไม่ยอมให้เที่ยวไปตะลอน ๆ ที่ไหนต่อไหนอีก ก็เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันไม่ได้ไปหาพี่สิงห์มาหลายวันแ
“มาตั้งแต่เมื่อไร?” เจ้าตัวกลืนน้ำลายแล้วเบนสายตาไปทางอื่น รวมถึงหันหน้าหนีด้วย“พี่ไปทำอะไรมา?” ฉันไม่สนว่าคนตรงหน้าจะบ่ายเบี่ยงไม่ยอมให้ฉันดูบาดแผลแค่ไหน แต่รีบจับคางเขาให้หันกลับมามองกัน“…” พี่สิงห์ไม่ตอบแต่จ้องกันนิ่งโดยไม่คิดจะอธิบายอะไร“มีกล่องปฐมพยาบาลไหม? เดี๋ยวลินทำแผลให้นะ” ฉันลูบใบหน้าบ
“พี่ก็ต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวอีกแล้ว” พี่เตถอนหายใจเบา ๆ ฉันกับพี่สิงห์มองหน้ากันอย่างรู้ทันคนที่แกล้งทำเป็นซึมเหมือนอาภัพรักเสียเต็มประดา“มึงก็หาเมียสิ เลิกเล่นไปเรื่อยได้แล้ว…”“กูไม่ได้เล่น แต่คนอื่นเขามองว่ากูเล่น!” พี่เตเถียงเสียงดัง สีหน้าเซ็งจัด“พี่ก็หัดทำตัวจริงจังหน่อย…” ฉันยกมือตบบ่าพี่เต
ฉันพยายามจะไม่สนใจร่างสูงที่เอาแต่พูดเรื่องพี่เลี้ยงเด็กอะไรนั่นแล้วเดินเข้าครัวเพื่อไปทำอาหารให้เขากินใช่… ฉันมันแม่บ้านสุดเก๋ายังไงล่ะ… ฝีมือฉันพัฒนาไปถึงขั้นนั้นแล้ว!“พี่สิงห์!”แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงดังเมื่อตัวเองถูกอุ้มจนลอยขึ้นจากพื้น พี่สิงห์ส่ายหน้าไปมาเพื่อจะบอกว่ายังไงก็ไม่ยอมให้ฉันทำอะไ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 48หกปีผ่านไป...ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตของฉันจะวุ่นวายได้ขนาดนี้!ตอนนี้ฉันกำลังห่อข้าวใส่กล่องข้าวสามกล่อง จัดการเอากระเป๋านักเรียนของเด็ก ๆ มาวางต่อ ๆ กันแล้วยัดไอ้กล่องข้าวที่ใช้เวลาทำตลอดทั้งเช้าลงไป เสียงเด็ก ๆ กำลังผลัดกันตะโกนผลัดกันร้องไห้โยเยอยู่ตรงห้อ
แต่มันก็เป็นมันหน้าหนายิ่งกว่าปูนโบกตึก… จะไปอายอะไร…ตรงนี้คงมีแค่ยิมที่นอนอยู่เก้าอี้ตัวถัดไปจากผมกับลินเท่านั้นที่ดูเหมือนจะหลับไปง่าย ๆ ร่างบางในชุดว่ายน้ำถูกคลุมด้วยผ้าเช็ดตัวที่ผมจำได้ว่าเป็นของไอ้ยีนซึ่งผมเห็นอยู่บ่อย ๆ เวลามันไปนอนค้างกับไอ้เตที่บ้านก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงมาอยู่กับเด็กน
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 47ก็คิดผิดจริง ๆตอนนี้เรามาถึงทะเลแล้ว ผมสามคนกำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่เก้าอี้ชายหาด ทุกคนหันหน้าเข้าหาทะเล แสงแดดตอนบ่ายมันจ้าเสียจนต้องเอาแว่นกันแดดมาใส่ เพราะอากาศค่อนข้างร้อนจัดพวกผมเลยนอนถอดเสื้อนอนกันเรียงคนสาว ๆ กำลังยืนอยู่ห่างออกไปยังหน้าชายหาดที่แ
วันนั้นผมอยู่อู่จนดึก… ดึกชนิดที่ว่าไม่เคยมีวันไหนอยู่ดึกขนาดนั้นมาก่อนเพราะงานมันล้นมือมาก ๆ และวันนั้นเองผมก็ได้เจอกับร่างเล็กที่ยืนแกร่วอยู่คนเดียวตรงฟุตพาทฝั่งตรงกันข้าม ถึงเรื่องมันจะทุเรศไปสักหน่อยที่ผมปากหมาไปเอ่ยทักลินแบบนั้นแต่ก็นั่นแหละ… ตอนนั้นตัวผมเองไม่ได้เสี้ยนบุหรี่ขนาดนั้น ง่วงนอนจะ
“ฮัลโหล... พี่เต…”“…” ผมถอนหายใจยกมือขึ้นเสยผมอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือไอ้เวรเตคนขี้ขัดจังหวะ ขนาดตัวมันไม่อยู่ยังเสือกโทรมาขัดจังหวะจนได้“พี่สิงห์ก็อยู่กับลินนี่แหละ” ลินยืนหันหลังคุยโทรศัพท์ ผมลากสายตามองท่อนขาเรียวสวยแล้วก็อดใจเดินเข้าไปหาอย่างเสียไม่ได้“…”ได้ยินปลายสายพูดถึงเ
พี่สิงห์เด็กช่างคนดุกับคุณนลิน ตอนที่ 46SING TALKSหลังจากดูดเลียกลีบเล็กสวยสะอาดไร้ตออยู่นาน ผมก็เงยหน้าขึ้นมาเลียริมฝีปากตัวเองอีกรอบ สายตายังคงจ้องมองไปยังความสาว ความสดเหมือนไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนอย่างหลงใหลลินสวยมาก ผิวขาวผ่องเนียนละเอียดแม้กระทั่งจุดนั้น แคมเล็กทั้งสองข้างก็ชมพูเรื่อดูสดใหม่เ
“ไม่ได้… ต้องไปเลือกของขวัญก่อน”“ทำไมมันพิธีเยอะงี้วะเนี่ย…”“ทนหน่อยน่า”ถึงแม้จะสงสารเขาที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่ก็จะไปทำอะไรได้เราต้องช่วยกันจัดการแม้กระทั่งเรื่องแจกการ์ดเชิญคนรู้จัก แต่ก็เชิญมาแค่ไม่กี่คนหรอก แค่คนสนิท ๆ เท่านั้น เพราะเป็นการจัดงานอย่างเร่งรีบของพวกผู้ใหญ่เลยไม่ได้เชิญผู้หลักผ