LOGINShare
คนไม่ดีในสายตา 2
Last Updated:
2025-03-15 09:36:45
Related chapters
พี่ชายสุดที่ร้าย สนองความร่าน ความที่เขาต้องการ 1
อชิระกระตุกยิ้มอกอย่างพอใจ ออกแรงบีบทรวงอกคู่งามลงไปแรงๆ ตามที่อีกคนต้องการ ส่วนอีกข้างก็บีบคลึงหน้าท้องแบนเรียบทตวัดนิ้วเข้าไปทักทายสะดือเล็ก และสอดมือเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อยเพื่อค้นหาความฉ่ำชื้นแสนหวานที่ตัวเองชอบเป็นพิเศษ"ซี๊ด" ขนมหวานปล่อยเสียงคราง กัดริมฝีปากล่างช้อนสายตานยั่วยวนชายหนุ่มอย่างมีจริต แม้จะอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี และรู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็ตามแต่เธอต้องทำ เธอต้องสู้ เพื่อความสะใจของตัวเอง เธออยากรู้ว่าเธอทำตัวแรดและร่านอย่างที่เขาชอบพูดให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจจริงๆ จะเป็นเช่นไร เธอจะรู้สึกเจ็บน้อยลงไหม ความน่าสมเพชของตัวเองจะลดลงหรือเปล่าไหนๆ เขาก็สาดคำพูดใส่หน้าเธออยู่บ่อยครั้ง สู้เธอทำแบบนั้นไปเลยจะดีกว่าไหม เธอจะร่านและแรดให้เขาคลั่งตายวันละหลายๆ ครั้งไปเลยเป็นไง ให้เขาคลานเข้ามาหาผู้หญิงร่านอย่รงเธอคงสนุกน่าดู"อ้ะ...อ่อย...คุณอชิขา...งื้อ...ดูดนมขนมหน่อยสิคะ" เสียงหวานร้องครวญครางอ้อนวอนออกมาอย่างน่าไม่อายทั้งที่จริงใบหน้านั้นแดงก่ำไปทั้งพวงแก้ม และร้อนผ่าวทั่วใบหน้า แต่ตอนนี้เธอมาไกลเกินกว่าจะกลับ อีกอย่างก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมขึ้นมา เมื่อยอดอกถูกนิ้
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย สนองความร่าน ตามที่เขาต้องการ 2
ร่างขาวเนียนงามทว่าบางพื้นที่บนร่างกายกลับปรากฎรอยแดงจากมือของคนใจร้าย ที่ทำฝากไว้ให้เห็นทั้งรอยเก่าและรอยใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้ขนมหวานยืนหันหน้าเข้าหาโต๊ะรับประทานอาหาร โก้งโค้งบั้นท้ายขาวเนียนยั่วยวนอชิระที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง เอี่ยวตัวกลับมาหันมามองชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ลิ้นชมพูเล็กแลบออกมาเลียริมฝีปากของตัวช้าๆ"เข้ามาสักทีสิคะ ขนมต้องการคุณอชิ" เสียงหวานร้องขอออกไปอย่างไม่อาย ให้สมกับความร่านที่เขาเอ่ยบอก ทว่าความจริงเธออายยิ่งกว่าอะไร สมเพชเวทนาตัวเองจนนึกรังเกียจการกระทำของตัวเองด้วยซ้ำไป แต่ต้องข่มมันไว้เดื้อแสร้งแสดงว่าตัวเองแรดและร่านขนาดไหน และดูเหมือนอชิระจะชอบในสิ่งที่เธอทำ"อยากได้ฉันจนตัวสั่นสินะ""ค่ะ" คำตอบที่ได้รับกลับมาทำให้อชิระรูดรั้งแก่นกายของตัวเองสองสามครั้ง จากนั้นก็กดเข้าไปในผนังอ่อนนุ่มที่บีบรัดตัวตนของเขาแน่นทุกครั้งที่เข้าไปสัมผัส ความคับแน่นที่ตอดรัดอยู่ด้านในทำให้ชายหนุ่มเสียววาบไปทั่งทั้งลำ"รัดแน่นเหมือนเดิมเลยนะขนมของฉัน" คำว่าของฉันที่อีกคนหลุดปากออกมา ทำให้หัวใจที่เจ็บช้ำและแตกสลายมานับครั้งไม่ถ้วนคล้ายกับจะต่อกันติดอย่างไม่น่าเชื่อ ช่างเป็นเรื่
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย สมสู่ 1
เพราะมัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยทำให้เช้านี้ขนมหวานตื่นสายกว่าทุกวัน รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เกือบแปดนาฬิกา ร่างบางรีบเด้งตัวขึ้นจากเตียงนอน แม้แต่ผ้าห่มก็ไม่ได้เก็บให้เรียบร้อยเป็นระเบียบอย่างที่เคยทำ พาร่างกายหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความร็วใช้เวลาอยู่ในนั้นไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำรีบออกมาแต่งตัวหวีผม ทาครีมบำรุง ทาแป้งลวกๆ ฉวยกระเป๋าสะพายคู่ใจพร้อมด้วยหนังสือที่วางเตรียมไว้ วิ่งมาที่ประตู แต่ก็ต้องวิ่งกลับไปที่โต๊ะอีกครั้งเมื่อลืมคว้าโทรศัพท์ติดมือมาด้วย“ยิ่งรีบยิ่งช้านะขนม” บ่นให้ตัวเองเสียอย่างนั้นร่างบางวิ่งตึกๆ ลงมาจากบันได้ หากก้าวพลาดคงไม่ต้องบอกว่าเธอจะลงไปกองที่พื้นได้เร็วขนาดไหน“สิบนาที” เสียงนรกผ่ากลางหน้า ขนมหวานที่วิ่งมาด้วยความเร็วถึงกลับเบรกไม่ทัน เมื่อคนตัวสูงไม่รู้มาจากไหนอยู่ดีๆ ก็เดินมาขวางทางไว้ปัก!“โอ๊ย!”ร่างบอบบางชนกับร่างหนาเต็มแรงๆ หนังสือที่อยู่ในมือร่วงลงพื้น ยังดีที่ร่างสูงตั้งหลักไว้ดีเพียงแค่เซไปเล็กน้อยเท่านั้น มิหนำซ้ำยังรั้งเธอไว้ไม่ให้ล้มลงไปกองที่พื้น หากเขาตั้งหลักไม่มั่นคงทั้งเธอและเขาคงได้ลงไปนอนซบพื้นกระเบื้องด้วยกันแน่ๆ และคงไม่ต้องบอกว่าเธอจะโดนอะไ
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย สมสู่ 2
ทันทีที่เสียงอาจารย์ประจำวิชาสุดท้ายจบลง ขนมหวานก็กวาดอุปกรณ์ทุกอย่างลงกระเป๋าผ้าใบโปรดของตัวเองอย่างไม่รีรอ เก็บชีทเรียนและหนังสือรวบไว้แนบตก เตรียมจะลุกขึ้นจากเก้าอี้แต่ใบบัวกลับคว้ามือไว้ก่อน“เดี๋ยวขนม จะไปไหนเนี่ย ดูรีบๆ”ไม่ใช่แค่เพิ่งรีบ แต่เพื่อนเธอรีบตั้งแต่เช้า และวันนี้ก็ดูจะมีความสุขมากเป็นพิเศษด้วยซ้ำ หรือว่าจะเป็นเพราะเมื่อเข้ามากับท่านอธิการบดี ที่เธอบังเอิญเห็นเข้า“ไปหาคุณอชิ เขาบอกว่าถ้าเลิกเรียนให้ไปช่วยทำงานหน่อย”“ขุนพระ! นี่ฉันไม่ได้หูฝาดใช่ไหม พี่ชายสุดที่ร้ายของแกเนี่ยนะ ให้แกไปช่วยงาน”นั่นไง แม้แต่ใบบัวก็ยังไม่เชื่อเห็นไหม แต่เชื่อเถอะเพราะมันคือเรื่องจริง“ใช่ เมื่อเช้าเขาบอกฉัน ว่าให้ฉันไปช่วยทำงาน ฉันต้องไปแล้วอะบัว ไปก่อนนะ”“เออๆ” ใบบัวที่เห็นท่าทางรีบร้อนและแววตาดีใจของเพื่อนก็ไม่อยากจะรั้งไว้ พยักหน้ารับปล่อยเพื่อนไปขนมหวานรีบเดินลงจากตึกเรียนมายังตึกอำนวยการ ที่บนชั้นสามของตึกคือห้องทำงานของอธิการบดีหนุ่ม มือบางเคาะประตูขออนุญาตไปสองสามครั้ง เมื่อได้ยินเสียงอนุญาตดังมาจากด้านในจึงเปิดประตูเข้าไป และก็เห็นว่าอชิระกำลังนั่งทำงานอยู่โต๊ะตัวใหญ่ในชุดสูทเ
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย เด็กดื้อต้องโดนอะไร 1 NC
จากที่คิดว่าจะกลับมาจัดการคนดื้อที่กล้าพยศใส่เขาต่อหน้าคนอื่น แต่กลับไม่เป็นอย่างใจคิด เมื่อกลับมาถึงบ้านกลับเห็นว่าประตูบ้านยังล็อกไว้เหมือนเดิมหกโมงเย็นแล้วก็แล้ว เข้าสู่ทุ่มหนึ่งก็ยังไม่เห็นหน้า โทรไปหาก็ไม่รับสาย ความกระวนกระวายเริ่มเกาะกินในใจ จนเริ่มโมโหกับความเหลวไหลของคนที่หายไปเริ่มเข้าสู่สองทุ่มก็ยังไร้วี่แววของคนที่รอ แก้วบรั่นดีรสชาติเยี่ยมถูกกรอกเข้าไปในโพรงปากทีเดียวจนหมดแกับ เมื่อตอนนี้ปาเข้าไปสามทุ่มครึ่ง แต่คนที่ต้องการตัวก็ยังไม่มา มิหนำซ้ำยังปิดเครื่องหนีหายไปอีกต่างหากอย่านะ อย่าให้เห็นว่ากลับมานะ เขาจะลงโทษเธออย่างสาสม ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน จะทำให้จำไปจนวันตาย ว่าคิดคิดผยองพองขนสู้ถ้าไม่อยากคลานลงจากเตียงแต่เชื่อเถอะว่าวันนี้ไม่รู้จะได้ลงโทษคนเก่งหรือไม่ เพราะตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มเข้าไปแล้วก็ยังไม่เห็นแม้เงา นั่งรอจนเมื่อย จนขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าจิบบรั่นดีแล้วก็แล้วก็ยังไม่กลับและเสียงเรียกเข้าของสมาร์ทโฟนที่เขวี่ยงทิ้งไว้บนเตียงนอนก็ส่งเรียกร้องน่ารำคาญขึ้นมา ยิ่งเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอก็ยิ่งไม่อยากคุย เพราะไม่มีอารมณ์จะเสวนาด้วย ครั้นไม่รับสายไปหนึ่งครั้
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย เด็กดื้อต้องโดนอะไร 2
ส่วนคนเมาเมื่อเข้ามาอยู่ในรถ พิษสงที่แสดงออกไปก่อนหน้าก็ค่อยๆ หายไปพร้อมกับความเย็นของแอร์ที่ทำให้เกิดอาการง่วงนอนขึ้นมาเสียอย่างนั้น จากโวยวายในคราแรกก็ค่อยๆ เงียบไป จนคนที่นั่งโมโห อารมณ์เสียเริ่มแปลกใจกับความเงียบผิดปกติ หันมองข้างกันก็พบว่าคนเมาที่สร้างเรื่องชวนโมโห นั่งคอพับคออ่อนหมดฤทธิ์ไปแล้ว“เป็นบ้าอะไรวะ ถึงได้เมาขนาดนี้” ยื่นมือมาดึงร่างบางให้เอียงมาซบบนไหล่ตัวเอง โดยที่คนเมาก็เอนตัวมาซบอย่างว่าง่ายจนกระทั่งรถขับเข้ามาจอดลงตรงหน้าบ้าน อชิระเดินลงจากรถไปเปิดประตูบ้านรอและเดินกลับมาเปิดประตูรถฝั่งที่ขนมหวานนั่งอยู่ ช้อนร่างบางขึ้นอุ้มเดินเข้าไปในบ้าน ตรงขึ้นไปยังห้องนอนของหญิงสาว บรรจงวางร่างบางลงบนเตียงนอนอย่างเบามือ ไม่อยากให้เธอตื่นมาโวยวายหนวกหูในยามดึกดื่น แต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว เพราะคนที่หลับในคราแรกตอนนี้ตื่นเป็นที่เรียบร้อยเพี๊ยะ!ฝ่ามือบางตวัดฟาดลงบนแก้มสากเต็มแรงอย่างเจ็บใจ เล่นเอาคนถูกตบงุนงงเข้าไปใหญ่“เป็นบ้าอะไรมาตบฉันทำไม” ตะโกนถามเสียงดัง คนถูกถามพยุงตัวเองขึ้นนั่ง ลงจากเตียงมายืนจ้องหน้ากัน“อยากตบ อยากตบมากกว่านี้ด้วยซ้ำ ไอ้คนใจร้าย” พุ่งเข้ามาทำร้ายร
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย ทำโทษเด็กดื้อ 1
รอยยิ้มร้ายผุดบนริมฝีปากหยัก มือที่รั้งใบหน้าหวานให้เงยขึ้นเปลี่ยนมาเป็นลูบไล้ใบหน้างามแดงระเรื่อ และมาหยุดอยู่ที่กลีบปากสวยสีชมพูขนมหวานอ้าปากขบเม้มนิ้วแกร่งเบาๆ ช้อนสายตาฉ่ำหวานขึ้นมอง ช่างดูยั่วยวนเซ็กซี่ที่สุดในความคิดของอชิระ ชวนให้อารมณ์กระสันพลุ่งพล่านจนยากจะอดกลั้น“เด็กดื้อก็ต้องถูกตีไง ถ้าไม่อยากถูกตีก็อย่าดื้อรู้ไหม” คนถูกสั่งไม่ให้ดื้อหน้ามุ่ยลงเสียเล็กน้อย“แต่ขนมอยากถูกตี” ร่างบอบบางผลักอชิระออกห่าง ก็ขยับตัวนอนคว่ำหน้าราบลงกับเตียง บั้นท้ายงอนงามยกขึ้นเล็กน้อย คล้ายกับกำลังยั่วยวนคนที่ยืนดู หันหน้ากลับมาถามชายหนุ่ม“พี่อชิ จะตีขนมไหมคะ วันนี้ขนมดื้อตั้งหลายอย่าง ถ้าไม่ตีก็ไม่เป็นไร ขนมง่วงจัง” สิ้นเสียงหวานดวงตาฉ่ำก็หลับพริ้มลงแต่มีหรือที่อชิระจะปล่อยให้เด็กดื้อหลับหนีเขาไปง่ายๆ ทั้งที่ตัวตนของเขามันยังแข็งโด่เด่แบบนี้บ้าจริงยัยเด็กนี่ มายั่วแล้วจะทิ้งเขาไว้กลางทางอย่างนั้นหรือไง ฝันไปเสียเถอะร่างสูงทรุดนั่งลงด้านข้าง ยกสะโพกผายขึ้นให้ความสวยงามลอยเด่นต่อสายตา ขาเรียวถูกจับแยกออกกว้าง จากนั้นก็เข้าไปนั่งด้านหลัง มองดูความสวยงามอวบอูมฉ่ำด้วยน้ำหวานจากการที่หญิงสาวปรน
Last Updated : 2025-03-15พี่ชายสุดที่ร้าย ทำโทษเด็กดื้อ 2
ขนมหวานลืมตาหนักอึ้งขึ้นมองเพดานห้องนอนตัวเอง ความปวดจี๊ดแล่นเข้าที่สมองซีกขวาจนต้องยกขึ้นมาจับไว้ และยังรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวเหมือนถูกใครทุบตีมา หรือว่าเมื่อคืนเธอนอนละเมอตกเตียงหรือไงนะ“นี่เมาขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย” พึมพำออกมา ทว่าดวงตาที่ปรือจะหลับแหล่มิหลับแหล่ ก็เบิกโพลงขึ้น เมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หันมองรอบกายอีกครั้งว่านี่ใช่ห้องของเธอหรือไม่ไม่มีส่วนไหนที่ไม่ใช่ ถ้านี่คือห้องเธอ แล้วเมื่อคืนเธอกลับมาได้ยังไง ใครมาส่ง ยิ่งหวนคิดย้อนกลับไป ใบหน้าของคนเมาก็ยิ่งปรากฏความตกใจชัดเจนร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งหัวใจเต้นระส่ำ ก้มมองดูสภาพตัวเองที่มีเสื้อยืดสวมใส่และกางเกงขาสั้นก็ยิ่งตกใจ ก้มลงมองดูเนื้อตัวด้านในก็ปราศจากชั้นใน ภาพในค่ำคืนเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาก็ลอยเข้ามาดั่งภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำ“คุณอชิ! ซวยแล้วขนม” รีบลงจากเตียงนอนวิ่งเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวด้วยความเร็วสุดชีวิต ใช้เวลาไม่นานก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย ผุดออกมาจากห้องนอน วิ่งตึกๆ ลงบันไดมา และก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย เมื่อเห็นอชิระนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องนั่งเล่น“จะโดนอะไรอีกไหมเนี่ย”“ฟื้
Last Updated : 2025-03-15
Latest chapter
พี่ชายสุดที่ร้าย ตอนพิเศษ 4
วันหยุดสุดสัปดาห์อชิระและครอบครัวพากันมาเที่ยวทะเล และเป็นการเที่ยวทะเลครั้งแรกของหนูน้อยอคิณที่ย่างเข้าสู่สองขวบ อชิระยืนล้วงกระเป๋ากางเกงขาสั้นมองดูภรรยาและลูกชายกำลังก่อปราสาททรายในเวลาช่วงเย็น บรรยากาศไม่ร้อนและมีลมโชยเย็นสบายเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยของแก้วตาดวงใจของชายหนุ่มดังแว่วมาตามสายลมให้ได้ยิน เรียกรอยยิ้มจากอชิระตามไปด้วย อดไม่ได้ที่จะไม่เก็บภาพน่ารักแบบนี้ไว้ เมื่อถ่ายรูปภรรยาและลูกจนพอใจจึงเดินเข้าไปสมทบ แต่เท้าก็ต้องชะงักเมื่อมีชายหนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งเข้ามาเก็บลูกบอลที่กลิ้งมาข้างภรรยาและลูก“ขอโทษนะครับ ไม่รู้ว่าบอลถูกคุณกับลูกหรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางยิ้มให้ กลัวลูกบอลที่ตัวเองและเพื่อนเล่นนั้นจะมาถูกทั้งสองคนเข้า“ไม่ค่ะ” ขนมหวานตอบกลับตามมารยาท“นี่ลูกชายคุณเหรอครับ น่ารักจังเลยนะครับ”“ยับ น้อนคิณเป็นยูกคูมแม่ยะนม” เด็กน้อยที่กำลังเล่นทรายอยู่เงยหน้าขึ้นมาบอกชายหนุ่ม ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มที่ฉายแววหล่อมาแต่ไกล มองผู้ชายที่เข้ามาพูดคุยกับแม่ของตัวเองไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ จากนั้นก็ลุกเดินเข้ามากอดคอแม่ตัวเองไว้ ราวกับกำลังปกป้องแม่จากผู้ชายคนอื่นแทนพ่อชายหนุ่มท
พี่ชายสุดที่ร้าย ตอนพิเศษ 3
ผ่านมาหนึ่งปีสำหรับชีวิตคู่ที่มีพยานรักมาหนึ่งคนของขนมหวานและอชิระ ทุกอย่างราบรื่นไม่มีอุปสรรคใดเข้ามากวนใจทั้งคู่ ครอบครัวอบอุ่นไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งเกิดขึ้นจะมีก็แต่อชิระเท่านั้นที่ดูเหมือนจะขี้น้อยใจเหลือเกินในช่วงนี้และยังติดเธอแจยิ่งกว่าอะไร เธอแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้มิหนำซ้ำยังแทบไม่ให้เธอออกไปนอกบ้านเลยด้วยซ้ำ โดยให้เหตุผลว่าไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ หวงเธอ หึงเธอ และที่สำคัญกลัวเธอเห็นผู้ชายที่หล่อกว่า หน้าตาดีกว่าแล้วจะทิ้งตัวเองไป ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งขนมหวานก็ส่ายหน้าและหัวเราะออกมาทุกทีและวันนี้ขนมหวานก็ขอแหกกฎเสียหน่อย ด้วยการพาลูกชายมาหาอชิระที่มหาวิทยาลัย อุ้มลูกชายออกจากลิฟต์ตรงมายังห้องทำงานของอชิระ ไม่รู้ว่าชายหนุ่มเห็นเธอกับลูกมาโผล่ที่นี่จะเป็นอย่างไร จะดุเธอไหม จะต่อว่าเธอหรือเปล่านะ หรืออาจจะงอนเธอก็เป็นได้ที่พาลูกมาหาโดยไม่บอกไม่กล่าวขนมหวานไม่เคาะประตูห้องให้เสียเวลา เมื่อมาถึงห้องทำงานก็จัดการเปิดประตูห้องทำงานเข้าไปทันที“เซอร์ไพรส์!”อชิระที่กำลังนั่งทำงานหน้าเครียดอยู่ เมื่อได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้นก็รีบเงยหน้าขึ้นมองไปยังประตูห้อง“ขนม อคิณ มาได้ยังไงเ
พี่ชายสุดที่ร้าย ตอนพิเศษ 2
เสียงหวีดร้องดังขึ้นในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด ร่างสองร่างเกี่ยวพันกันแนบแน่นด้วยความรัญจวน ร่างบอบบางน่าทะนุถนอมบัดนี้กำลังถูกความแข็งแกร่งทำร้ายด้วยการกระแทกกระทั้นเข้าใส่อย่างไม่ออมแรง เรียวขายาวถูกยกพาดขึ้นบนบ่าหนาทั้งสองข้าง"อื้อ...อี้...พี่อชิขา...อื้ม..." เสียงหวานร้องครางออกมาไม่ขาดสาย ใบหน้างามสะบัดไปมาด้วยความทรมาน"อ้า...ว่าไงครับที่รัก" เอวสอบควงวนเชื่องช้าแนบแน่นเพื่อยืดเวลาความเสียวออกไปอีกสักหน่อย มองภรรยาสาวแสนสวยที่นอนบิดเร่าอยู่ใต้ร่างด้วยความเสน่หา มือหนาลูบไล้เรียวขาสวยแผ่วเบา มองทรวงอกคู่ใหญ่ที่ใจปรารถนาอยากบีบขยำนับวันอชิระยิ่งรู้สึกว่าตัวเองยิ่งหลงรักขนมหวานมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งหลังจากที่ขนมหวานคลอดลูกออกมา ร่างบางก็ดูเหมือนจะสวยขึ้นผิดหูผิดตา ผิวพรรณเปล่งปลั่งจนเขาหวงมากขึ้นกว่าเดิมไม่อยากให้เธอออกไปข้างนอกเสียด้วยซ้ำ อยากเก็บเธอไว้ดูคนเดียว อยากเห็นร่างอรชรสวยงามนี้คนเดียว"อื้อ..เร็วๆ ค่ะ ขนม อื้อ...ขนมเสียว""พี่ก็เสียวขนมจ๋า มันรัดแน่นมากพี่จะเสร็จแล้วครับ""งื้อ...เสร็จ...อื้อ...เสร็จเลยค่ะเดี๋ยวลูกตื่น" ขนมหวานเร่ง กลัวลูกน้อยที่เพิ่งหลับไปได้ไม่ถึงชั่วโมงจ
พี่ชายสุดที่ร้าย ตอนพิเศษ 1
“คลอดหรือยังวะ ลูกครับอย่าให้แม่ปวดนานนะ รีบๆ ออกมาได้แล้ว พ่ออยากเห็นหน้าใจจะขาดแล้วเนี่ย” อชิระบ่นออกมา พลางเดินไปเดินมา เป็นห่วงขนมหวานก็เป็นห่วง ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น ที่จะได้เจอหน้าลูกชายเสียทีเขายังจำวินาทีที่ขนมหวานบอกว่าปวดท้องได้ขึ้นใจ ตอนนั้นเขาทั้งตกใจและดีใจจนทำอะไรไม่ถูก แทบจะอุ้มขนมหวานจับยัดใส่รถมาด้วยซ้ำ ดีที่ขนมหวานวางแผนไว้เรียบร้อยเตรียมข้าวของเครื่องใช้ไว้ในรถไว้รอ ตั้งแต่รู้กำหนดการวันคลอดไม่อย่างนั้นไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาจะเป็นยังไง คงทำอะไรไม่ถูกลนลานไปหมด สุดท้ายก็คงไม่ได้อะไรติดมือมาสักอย่าง“ญาติคุณขนมหวานเชิญด้านในค่ะ” เสียงที่ประกาศออกมาจากห้องคลอด เรียกสติของอชิระให้กลับเข้ามา รีบผลักประตูห้องเข้าไปด้วยความเร็วอชิระในชุดปลอดเชื้อเดินเข้ามาหาขนมหวานและลูกชายที่นอนอยู่บนเตียงพักฟื้น นัยน์ตาของชายหนุ่มแดงก่ำน้ำตารื้นขอบตา มองลูกชายตัวแดงจ้ำม้ำที่เห็นแค่ใบหน้าด้วยความตื่นตันและรักจนสุดหัวใจ จับมือขนมหวานมากุมไว้แน่น“เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากไหม” เอ่ยถามเสียงสั่น ประคองใบหน้าของขนมหวานที่มีน้ำตาคลอไม่ต่างกัน“ไม่ค่ะ”“ลูกน่าชังมากเลย หน้าเหมือนขนมกับพี่เลย” ขนมหวาน
พี่ชายสุดที่ร้าย รักล้นใจ 2 (จบ)
อชิระจับมือขนมหวานเดินออกมาจากวัด หลังจากที่ทั้งคู่มาเลี้ยงเพลพระที่วัดเป็นการทำบุญให้บิดามารดาที่จากไปในวันครบรอบวันเสียชีวิตของท่านทั้งสอง หลังจากที่ตลอดสองปีที่ผ่านมา ต่างคนต่างมาไม่ได้มาด้วยกันเช่นวันนี้ทั้งคู่เดินมายังเจดีย์ที่บรรจุอัฐิของท่านทั้งสอง ขนมหวานวางพวงมาลัยที่ซื้อมาลงด้านหน้า ตามด้วยอชิระก็วางพวงมาลัยลงข้างขนมหวานเช่นกัน"คุณพ่อคุณแม่ครับ วันนี้ผมกับน้องมาทำบุญให้คุณพ่อคุณแม่นะครับ" อชิระมองรูปถ่ายของบุพการีทั้งสองท่านที่ยิ้มมาให้ ชายหนุ่มก็อดที่จะยิ้มตอบกลับไปไม่ได้ แม้ท่านทั้งสองจะไม่เห็นก็ตาม หรือท่านอาจจะกำลังมองลงมาจากสวรรค์ก็เป็นได้"คุณพ่อคุณแม่คะ ขนมกับพี่อชิมีข่าวดีมาบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ" ขนมหวานส่งยิ้มให้บุพการีในรูปไม่ต่างจากอชิระ และหันมายิ้มให้กัน มือสองข้างกระชับกันไว้แน่น"ผมกับน้อง กำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะครับ คุณพ่อกับคุณแม่กำลังจะมีหลานแล้วนะครับ แถมยังเป็นหลานผู้ชายอีกด้วย คุณพ่อกับคุณแม่ว่าลูกจะหน้าตาเหมือนผมไหมครับ ถ้าเหมือนนี่คือหล่อมากๆ เลยนะ""แต่ถ้าเหมือนขนมก็คงเป็นผู้ชายที่น่ารักเหมือนกัน ขนมสัญญานะคะว่าจะเลี้ยงหลานของคุณปูคุณย่าให้ดีที่
พี่ชายสุดที่ร้าย รักล้นใจ 1
เป็นอีกหนึ่งเช้าที่แสนสดใสและเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม อชิระนอนมองภรรยาที่ดูจะสวยมากขึ้นกว่าเดิมเป็นไหนๆ เมื่อขนมหวานอายุครรภ์ได้เจ็ดเดือน นิ้วแกร่งประคองใบหน้างามของภรรยาสาวไว้เกลี่ยแก้มเนียนเล่นแผ่วเบา เลยมายังจมูกรั้นใช้นิ้วเขี่ยเล่นไปมา จนคนถูกรบกวนการนอนต้องยกมือขึ้นมาปัดมือของอชิระออกไปร้องประท้วงออกมาเบาๆ"อื้อ""ขี้เซาจังคุณแม่ ลืมแล้วเหรอว่าวันนี้เราจะไปไหนกัน" คนที่ยังอยากนอนต่ออีกนิด ขยับตัวเล็กน้อยดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มและหลับต่อ"ขออีกห้านาทีนะคะ" พึมพำออกมาแทบฟังไม่รู้เรื่อง ทั้งที่ตายังหลับอยู่อย่างนั้นอชิระเห็นความขี้เซาของขนมหวานก็อดไม่ได้ที่จะฝังจมูกลงบนแก้มเนียนนั้นสักสองสามฟอด สูดความหอมเข้าไปเต็มปอดจนเสียงดังฟอดและยังหอมย้ำๆ ไปทั่วหน้า จนขนมหวานต้องปรือตาขึ้นมองและผลักหน้าของอชิระออกห่าง"พี่อชิอย่าแกล้ง""พี่ปลุกขนมต่างหาก ตื่นได้แล้วครับสายแล้วนะ" ขนมหวานยกมือขึ้นปิดปากหาวจนเมื่อยปาก ปรือตาที่แทบจะลืมไม่ขึ้นมองหน้าคนก่อกวน"คุณแม่ขี้เกียจ" บีบจมูกรั้นเบาๆ อย่างมันเขี้ยว"ก็คนมันง่วงนี่น่า”“พี่บอกแล้วใช่ไหม ว่าไม่ให้ดูซีรีส์จนดึกดื่น ช่วงนี้เราติดซีรีส์มากไปรู้หรือเป
พี่ชายสุดที่ร้าย อ้อนเมีย 2
หลังจากนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมาหลายวัน วันนี้อชิระก็ได้กลับบ้านตามที่ขอร้องออกไป เพราะชายหนุ่มสงสารขนมหวานที่ต้องไปนอนที่โซฟาตัวเล็ก และยังทานอาหารไม่อร่อยถูกปาก แม้ขนมหวานจะไม่ได้แพ้ถึงขั้นอาเจียน แต่เท่าที่สังเกตก็ทานได้แค่อย่างละนิดอย่างละหน่อย จนเขาต้องขอร้องคุณหมอกลับมารักษาตัวที่บ้าน อย่างน้อยๆ ขนมหวานก็จะได้นอนเตียงนุ่มๆ และทานข้าวฝีมือเขาและก็เป็นอย่างที่คิดเมื่อมื้อแรกหลังจากกลับมาอยู่บ้าน ขนมหวานก็ทานอาหารได้มากขึ้น จนเขาที่นั่งมองก็พลอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อิ่มเอมใจ ที่เห็นภรรยาทานอาหารฝีมือตัวเองจนหมด“พี่อชิไปนั่งพักเถอะค่ะ เดี๋ยวขนมล้างจานเอง”“ครับ” อชิระขยับตัวลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร เดินไปนั่งที่โซฟาตามที่ขนมหวานบอกแต่โดยดี ขนมหวานจึงจัดการเก็บล้างทำความสะอาดจานชามในครัวร่างบางยืนล้างจานอยู่หน้าอ่างล้างจานเพลินๆ อยู่ดีๆ ก็มีวงแขนแกร่งเข้ามาสวมกอดไว้จากทางด้านหลัง บนไหล่ก็มีใบหน้าเจ้าของวงแขนวางคางเกยอยู่ มือหนาลูบหน้าท้องของขนมหวานเบาๆ“มากอดทำไมคะ ขนมบอกให้ไปนั่งไง แผลยังไม่หายดี”“หายดีแล้วครับ พี่ไม่เจ็บแล้ว” ขนมหวานฟังแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ“พี่นี่จริงๆ เลยนะ”“พ
พี่ชายสุดที่ร้าย อ้อนเมีย 1
จากที่ตั้งใจว่าจะใช้เวลาช่วงที่ถูกพักงานพาขนมหวานไปนั่นไปนี่ ไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจกระชับความสัมพันธ์ เป็นอันต้องพับโครงการเก็บใส่กระเป๋า และหอบการกระชับความสัมพันธ์มาอยู่ที่โรงพยาบาลแทน“ขนมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเจ้าของชื่อที่นั่งปอกผลไม้อยู่ที่โซฟาเสียงอ้อน ขนมหวานเงยหน้าขึ้นมองคนป่วยที่รู้สึกว่าตั้งแต่เธอยอมยกโทษให้ จะออดอ้อนออเซาะเป็นพิเศษจนน่าหมั่นไส้ และยังกลายเป็นคนมือไวใจเร็วแตะนิดแตะหน่อยหาเศษหาเลยกับเธออยู่ร่ำไปเมื่อมีโอกาส“คะ”“ทำไมไปนั่งไกลจัง มานั่งใกล้พี่หน่อยสิครับ พี่คิดถึง” ทั้งน้ำเสียงทั้งหน้าตา ที่นอนหันหน้ากะพริบตาอ้อนมา ขนมหวานถึงกับส่ายหน้าให้“ไกลที่ไหนคะ จากเตียงมาโซฟาห่างกันไม่ถึงสองเมตรด้วยซ้ำ”“แค่ก้าวเดียว สำหรับพี่ก็ถือว่าห่างแล้วครับ มานั่งนี่นะ”“แต่ขนมปลอกแอปเปิลอยู่นะคะ เดี๋ยวขนมปลอกเสร็จค่อยไปนั่งก็ได้ค่ะ”“ใจร้าย” ว่าแล้วก็ขยับตัวนอนตะแคงข้างหันหลังให้ขนมหวานเสียอย่างนั้น คนถูกงอนใส่ถึงกับอ้าปากค้างพูดไม่ออก แต่ก็ใช่ว่าจะเข้าไปง้อเสียเมื่อไหร่ นั่งปลอกแอปเปิลต่อไปเรื่อยๆ จนลูกสุดท้ายเสร็จเรียบร้อย ถึงจัดการเดินนำจานแอปเปิลไปวางที่โต๊ะและเก็บกวาดเป
พี่ชายสุดที่ร้าย ยอมรับความรู้สึกตัวเอง 2
คนที่แสร้งตีหน้านิ่งและส่ายหน้าปฏิเสธในตอนแรก แทบจะกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวัง แววตาเศร้าสร้อยของอชิระแค่ขอกอดมันจะไปเร้าใจอะไร กับความตื่นเต้นเร้าใจจนเธอหัวใจแทบวายที่อชิระมอบให้ในการวิ่งตามโจรกระชากกระเป๋าความลังเลของเธอก่อนหน้าระหว่างความสัมพันธ์ ความรู้สึก และการตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไปเรื่องของเธอกับเขานั้น ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอต้องทำเช่นไรต่อไป เธอควรตัดสินใจต่อไปอย่างไรนับจากนี้ขนมหวานโน้มใบหน้าเข้าใกล้คนหน้าเสีย แตะริมฝีปากลงบนเรียวปากหยักเบาๆ ขบเม้มหยอกเย้าทั้งริมฝีปากบนและล่าง จนคนถูกจูบตาเบิกกว้างตกใจ ตื่นเต้นและดีใจ ไม่คิดว่าขนมหวานจะจูบตัวเองแบบนี้ ส่วนขนมหวานเมื่อเห็นอีกคนเอาแต่นั่งนิ่งไม่ตอบโต้จึงผละริมฝีปากออกห่าง“ไม่อยากให้ขนมจูบเหรอ รังเกียจขนมหรือไง ไม่ชอบ...อื้อ”ยังไม่ทันที่ขนมหวานจะเอ่ยจบประโยค อชิระก็คว้าท้ายทอยเล็กโน้มใบหน้าของขนมหวานเข้ามารับจูบจากตัวเองด้วยความเร็ว แม้จะเจ็บแผลที่ต้องขยับตัวบ้าง แต่อชิระไม่สนใจ เพราะจุมพิตหวานนี่ต่างหากที่เขาสนใจมากกว่า เหมือนน้ำทิพย์หล่อเลี้ยงหัวใจ ทำให้หัวใจที่แห้งแล้ง ห่อเหี่ยวมานานแรมเดือนรู้สึกด
