LOGINShare
[8] ชมพูพิงค์ | พี่อิฐ
Last Updated:
2025-04-20 17:07:01
Related chapters
พิษมาเฟีย [9] ชมพูพิงค์ | กลับบ้านโดนตี
แล้วคุณอิฐ..ก็ไม่ได้ลงมาร่วมโต๊ะจริงๆ ไม่พอนะหลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเขาอีก เวลาเราสลับกันมากฉันไม่รู้ว่าคุณอิฐเขาอยู่บ้านรึป่าวด้วยซ้ำ เพราะเอาหูไปแนบฟังที่ผนัง ห้องเขาก็เงียบกริบไม่มีเสียงอะไรดังก๊อกๆแก๊กๆเลยหรือว่า...เขาจะโกรธพ่อจนหนีออกจากบ้านไปแล้วมหาวิทยาลัย xxx"อะไรนะ ฉันไปเที่ยวเวียดนามไม่กี่วัน แกเข้าไปอยู่บ้านมาเฟียนั่นแล้วเหรอ!!?!!O_o" พู่กันพูดจบก็อ้าปากค้าง มองฉันที่กำลังเอามือท้างคางทำหน้าซังกะตาย"หมดหนทางอ่ะแก แม่ฉันไม่ยอมหนีตามแผน แถมยังให้ฉันแต่งงาน บอกว่าอะไรๆจะได้ง่ายขึ้น""อะไรที่ง่าย ที่ง่ายคืออะไร? ทำไมแกไม่โทรบอกฉันเลย หายเงียบไปตั้งหลายวันอยู่ๆมาบอกแบบนี้ ฉันตกใจนะ"ฉันลอบถอนหายใจเสียงดัง และเงยขึ้นมองหน้าพู่กันจริงจัง"ก็หนีง่าย..มีลุงอัฐปกป้องฉันไง เรื่องบอกโทษทีนะแก พอดีฉันเครียดมาก..ถ้าบอกเดี๋ยวแกเที่ยวไม่สนุก" "เฮ้ออออ..."ฉันพูดจบพู่กันก็ถอนหายใจยาวๆ และเบือนหน้าหนี จนฉันรีบขยับไปใกล้ๆทันทีแล้วกุมมือเธอไว้"แกๆไม่ต้องเป็นห่วง ฉันมีบอดิการ์ดด้วยนะ วันนี้พี่ๆเขาก็มาส่งฉัน ไว้เลิกคลาสฉันจะแนะนำให้รู้จัก^^""ก็ดีที่มีบอดิการ์ด แต่เรื่องอื่นโอเคใช่มั
Last Updated : 2025-04-20พิษมาเฟีย [10] ชมพูพิงค์ | ใหญ่ของฉัน แต่เล็กสำหรับเธอ
"พูดบ้าอะไร! อย่าให้มันมากนักนะ!!"ฉันไม่สนใจคุณอิฐ หันไปยักคิ้วให้ฟักแฟงที่อึ้งรับประทานแทน "ไง อึ้งเหรอ? อึ้งไปเลย อยากมาอวด..แต่สิ่งที่อวด...มันเป็นของฉัน^^""ของเธอ?! นี่คุณอิฐกับพิงค์สนิทกันขนาดไหนคะ? ทำไมพิงค์พูดแบบนี้"คุณอิฐยังเงียบ..และกัดฟันจ้องฉันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ซึ่งฉันมองแค่หางตาก็รู้ว่าเขากำลังเดือดปุดๆจนเส้นตามขมับปูดขึ้นมาสองข้างแต่..ทำอะไรฉันไม่ได้ เพราะสาวที่เขาควงมาอยู่ตรงนี้ เพื่อนฉันอยู่ตรงนี้ นักศึกษาที่รอเรียนก็อยู่ตรงนี้! ทุกสายตากำลังจับจ้องมาที่เขา..ที่เป็นคนกลาง"สนิทแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่า..อยู่บ้านเดียวกัน^^" ฉันตอบไปตามตรง จนฟักแฟงอ้าปากค้าง"=[]=อะไรนะ?! เป็นไปได้ไง!ลูกคนใช้ไม่มีเกียรติแบบเธอเนี่ยนะ..จะไปอยู่บ้านคุณอิฐ! ไปขายตัวเหรอ? หรือแม่ไปเป็นคนใช้ที่นั่น!"แน่นอนคำพูดฟักแฟงทำพู่กันตบโต๊ะลุกขึ้นยืนทันที ก่อนที่จะรีบหันมาจับมือฉันที่กำหมัดแน่น"เฮ้ย!ฟักแฟง พูดจาเกินไปป่ะ แค่พิงค์อยู่บ้านเดียวกันกับผู้ชายที่เธอควงมา ทำไมต้องด่าถึงแม่!""ทำไมล่ะ! ก็มันจริง ก่อนหน้านี้เธอก็โดนยัยพิงค์หลอกเหมือนฉัน ว่าเป็นลูกเอกอัครราชทูต! ทำไมยังโง่คบกับมันอีก ไ
Last Updated : 2025-04-20พิษมาเฟีย [11] ชมพูพิ้งค์ | สระน้ำ กับความสะใจ
หยาบคาย หยาบคายที่สุด!"เล็กแต่คุณภาพนะ!" ฉันเงยขึ้นเถียง จนคุณอิฐเขาถอนหายใจเฮือกแล้วเก็บปืนลง ก่อนเขาจะเปลี่ยนมือมายกถุงกระดาษชาแนลขึ้นและ...บังให้ฉันo_O"ใส่สิวะ!""อ้าวไม่ดูก่อนเหรอ? ใหญ่นะ-//-" ฉันแกล้งแซว เมื่อเห็นพ่อหนุ่มผู้เกรี้ยวกราดเขาเบือนหน้าหนีไปอีกฝั่ง และขณะที่เขาเมินไม่สนใจนั้น ฉันก็รีบติดกระดุมเสื้อทันที ก่อนที่จะดึงถุงชาแนลในมือเขากลับมา"เอามานี่ มันแพงมากเลยนะ..ทำไมต้องซื้อให้ฟักแฟงด้วย!""เธอยุ่งอะไร?! ที่พูดที่มหาลัยเธอเอาความมั่นใจมาจากไหนวะ?!""ก็ฉันจะยุ่ง เพราะคุณทำให้ฉันอารมณ์เสีย ฉันไม่ชอบฟักแฟง หล่อนนิสัยไม่ดีอ่ะ ถ้าจะหาลูกสะใภ้ให้ฉัน ขอคนดีๆกว่านี้ได้ป่ะ !>[][]โถ่เว้ย! เลิกพูดว่าเธอเป็นแม่เลี้ยงฉันสักทียัยบ้า!" ฉันสะดุ้งตกใจก่อนจะรูดซิบปาก
Last Updated : 2025-04-20พิษมาเฟีย [12] ชมพูพิงค์ | ถอดเอง หรือให้ถอดให้
"แก ฉันว่ายังๆก็ไม่มีทางติด เขาไม่มีทางเห็นใจฉันแน่นอน วันนี้กลับมาถึงบ้านก็โยนฉันลงสระ! และด่าฉันต่างๆนาๆ"(ถ้าจีบไม่ติดจริงๆ อย่างน้อยๆ..แกก็ทำให้เขารู้สึกกับแกดีขึ้นก็พอ)วางสายไปคำพูดสุดท้ายของพู่กันก็ดังก้องในหัวฉันไม่หยุด มันยากไม่ต่างกันและมันก็คงจะยากกว่านี้มาก เพราะตอนนี้ฉันได้ยินเสียงคุณอิฐ..เขากำลังเถียงกับพ่อตัวเอง!!"เหอะ พ่อบ้าไปแล้วเหรอวะ?! เอาผู้หญิงหิวเงินมานั่งรอนอนรอพ่อตาย และได้สมบัติง่ายๆ พ่อเอาอะไรคิด!!""พูดอะไร รักษาน้ำใจหนูพิงค์ด้วยนะตาอิฐ!! แกทำกับน้องเกินไป ถ้าน้องว่ายน้ำไม่เป็น และหัวกระแทกพื้นขึ้นมาล่ะ!""รักษาทำไม!..ผู้หญิงไร้ยางอาย! พ่ออย่าเผลอนะ ผมจะเอาปืนกรอกปากยัยนั่น..และฝังศพลึกๆไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน จำไว้นะไม่มีใครแทนแม่ผมได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะยัยเด็กเมื่อวานซืนที่พ่อพาเข้ามา!!""อิฐ!" ลุงอัฐตะคอกเสียงดังลั่น จนลูกน้องที่ขนาบข้างก้มหน้าลงพร้อมกัน"ผมขอพูดต่อหน้าพ่อเลยนะ ว่าผู้หญิงคนนั้นของพ่อ จะไม่มีวันสงบสุข ถ้ายังคิดมาแทนแม่ผมอยู่!" เมื่อได้ยินคำขู่..ฉันก็เดินไปช้าๆไปเกาะเสาต้นใหญ่มองคุณอิฐ ที่ตอนนี้เขากำลังยืนกรานเถียงกับพ่อตัวเองที่โซฟา เขาคง
Last Updated : 2025-04-20พิษมาเฟีย [13] ชมพูพิงค์ | รอยจารึก (NC18+)
"ไม่ถอด ก็บอกไปแล้วว่าล้อเล่น! อย่าทำอะไรเค้าเลยนะขอร้องล่ะ สงสารเค้าเถอะ เค้ายังเป็นนักศึกษาอยู่เลย ฮือๆ""เธอนี่มันตลกดีนะ ผ่านผู้ชายมาหลายคนฟรีๆ แต่พอฉันจะให้เธอเอาตัวเข้าแลกลดหนี้ เธอกลับเล่นตัว!"เขาพูดไปปลดเข็มขัดตัวเองไป ติดแฮชแท็คให้ฉันเลยได้ไหม ว่า #อิพิงค์ปากพาซวยและสติฉันก็แทบกระเจิดกระเจิง เมื่อได้ยินเขารูดซิปกางเกงดังแกร้กกกกกยาวๆ ก่อนจะไล่ตามองเห็นบ็อกเซอร์และไรขนอ่อนๆกับซิกแพคเขา ที่ลอนสวยเข้ารูป..แหวกเป็นสามเหลี่ยมลง...ตรงนั้น"เอ่อ.. ตัวมีซิกแพคเป็นลอนเลยอ่ะ แรงเยอะแน่ๆ อย่าทำผู้หญิงบอบบางอย่างเค้าเลยนะ" ชมไว้ก่อน เผื่อเขาจะใจอ่อนปล่อยฉันไป"แรงเยอะไม่เยอะ ก็ถอดกางเกงสิวะ เดี๋ยวทำให้ดู" ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น!! ช่วยอ่อนโยนกับฉันเหมือนที่ฉันออดอ้อนออเซาะเรียกเค้าเรียกตัวหน่อยเถอะ!"ไม่ใช่ เค้าหมายถึงตัวน่าจะแข็งแรง เค้าสู้ไม่ไหวปล่อยเค้าไปนะ เค้ายังมีอนาคตที่สดใส""ตลก!""ตลกก็หัวเราะสิ""ยัยสีชมพู เธอนี่มัน!..." เขาชี้มาที่ฉันอย่างเหลืออด ก่อนจะลอบถอนหายใจยาวๆควบคุมอารมณ์ และสุดท้ายนั่งยองๆลงตรงหน้า"กางขาออก กอดไว้ทำซากอะไร!" ยังไม่จบอีกเหรอเนี่ย! "ใจเย็นๆตัว ตะคอ
Last Updated : 2025-04-20พิษมาเฟีย [14] ชมพูพิงค์ | เอาชนะชาย ด้วยมารยา?
ก้อก ก้อก ก้อก~'คุณพิงค์คะ ข้างในเรียบร้อยใช่ไหมคะ?' ฉันหันขวับไปที่ประตูแล้วเอามือปิดรอยแดงที่คอทันที ก่อนที่คนข้างนอกจะเปิดเข้ามาเห็น"ไม่มีอะไรค่ะ เรียบร้อยดี พิงค์แค่อยากแช่อ่าง"' ถ้ามีอะไรเรียกหลินกับชะเอมได้นะคะ'"ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"แล้วฉันก็กลับมาสนใจรอยที่คออีกครั้ง พร้อมกับคิดไปต่างๆนาๆหาวิธีแก้มัน พรุ่งนี้ฉันมีเรียน มีควิซ ต้องเจอเพื่อนเจออาจารย์ และไหนจะคำสบประมาทของฟักแฟงที่ประกาศทิ้งไว้วันนั้นอีก ว่าฉันขายตัวและแย่งผู้ชายของเธอแต่ให้ตายเถอะ! ถ้ามีรอยเต็มคอแบบนี้ไปเรียน คนอื่นคงคิดว่าฉันเป็นอย่างที่ฟักแฟงพูดแน่ๆฉันยืนคิดอยู่นานไม่รู้จะทำยังไงดี ก่อนที่จะตัดสินใจก้มลงล้างหน้าให้ตัวเองสดชื่น และหันไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กขึ้นมาซับเอ๊ะ..ผ้านี้ยาวกำลังดี หรือเราจะเอามันพันคอไปก่อน ค่อยไปหาวิธีแก้ไอ้รอยดูดนี่ทีหลัง อย่างน้อยๆพี่ชะเอมกับพี่หลินก็ไม่เห็นมันอาจจะดูพิลึกกึกกือและน่าสงสัย ที่ฉันเอาผ้าขนหนูผืนเล็กผืนใหญ่พันตามตัว แต่ฉันก็ทำมันแล้ว และตอนนี้ก็กำลังออกจากห้องน้ำไปห้องแต่งตัว เพื่อจะจัดการใส่เสื้อผ้าและหาผ้าพันคอพันไว้หลวมๆอีกทีแต่ความซวยไม่ได้มีแค่นี้! อยู่ๆพี่ชะเ
Last Updated : 2025-04-21พิษมาเฟีย [15] อิฐ | ที่สุดของเวรกรรม
[IT TALK]ผมนั่งมองไอ้กระเป๋าชาแนล และตัดสินใจเป็นชั่วโมง ว่าจะให้ยัยสีชมพูให้จบๆเรื่อง หรือให้เจ้าของคนที่ผมตั้งใจซื้อให้ดี ก่อนที่จะฉุกคิดไปอีก ถ้าผมให้ยัยสีชมพูเธอคงได้ใจคิดว่าผมง้อและอ่อนข้อให้ แต่ถ้าผมให้ฟักแฟง...หึ มันน่าจะมีของแถมอะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง"เฮ้ย..เอากระเป๋าสามใบนี่ไปให้ผู้หญิงคนนี้สิ!""เอ่อ..คนไหนครับนาย ผู้หญิงของนายเยอะแยะไปหมด^^"ผมยกขาไขว่ห้างและพิงเก้าอี้ถอนหายใจเฮือก ก่อนจะหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และหาเบอร์ฟักแฟงส่งให้ลูกน้อง"เบอร์นี้ ชื่อฟักแฟง รายละเอียดที่อยู่..มึงโทรไปถามเอง""ได้ครับ^^"รับคำเรียบร้อย ไอ้ชายลูกน้องมือขวาก็จัดการรวบกระเป๋าชาแนลสามใบส่งให้ลูกน้องอีกคน ส่วนผมนั่งดูกล้องวงจรปิดในบ่อนต่อ และดื่มวิสกี้ไปด้วย ใช่งานทุกอย่างที่ผมทำ..มันเทา สถานบันเทิงผับ เงินกู้และบ่อน ทุกๆอย่างล้วนมีสิ่งผิดกฎหมายแฝงอยู่ เช่นสถานบังเทิงหรือผับของผม ผมเปิดถึงแปดโมงเช้า และเงินกู้ที่ปล่อยก็ดอกแพงตามอารมณ์ ส่วนบ่อนรู้ดีผิดกฎหมาย ผมก็จ่ายส่วยให้ตำรวจไปจบๆเหอะแต่สำหรับผม.. ผมถือว่ามันไม่ผิดอะไร เพราะผมไม่ใช่คนดีเป็นแบบอย่างให้ใครอยู่แล้ว และมันก็วินๆทั้งค
Last Updated : 2025-04-21พิษมาเฟีย [16] อิฐ | Kiss..นี้ คิดถึงคอนโด
ผมวางโทรศัพท์มือถือคว่ำไว้บนโต๊ะและนั่งมองมันพักนึง จนมันสั่นครืนนนนน ครืนนนนน จึงรีบกดรับสายเบอร์แปลก?! ใครอีกวะ?!096-63784XX"ครับ"(ตัวเค้ารอที่เดิมนะ)ผมชะงัก ดึงโทรศัพท์ออกมาดูด้วยความตกใจ ยัยบ้าสีชมพูเอาเบอร์ผมมาจากไหน!!?"เอาเบอร์ฉันมาจากไหน?!!"(เสกเอามั้ง)"ดีๆดิวะ"(ลุงอัฐให้มา บอกว่าตัวกำลังออกมาแล้ว นี่ๆเค้ารอที่เดิมนะ ที่ๆที่เค้าตบผู้หญิงของตัวหน้าแหก)ผมกุมขมับจริงจัง ไม่รู้จะทำยังไงกับยัยประสาทนี่ดี ก่อนที่เธอจะเร่งผมอีกว่า(เร็วๆนะตัว พู่กันก็กลับแล้ว..พี่หลินพี่ชะเอมก็กลับแล้ว เค้านั่งคนเดียว)"น่ารำคาญจริงๆ!"(ขอบคุณค่ะ)แล้วยัยสีชมพูก็วางสายไป วางทั้งที่ผมยังอ้าปากค้างตกใจ กับความมึนตึงที่เธอปิดท้ายการสนทนา รอไปเลยยัยโง่ คิดเหรอว่าคนอย่างผมจะไป!!!ห้านาทีผ่านไป สิบนาทีผ่านไป สิบห้านาทีผ่านไป ที่ผมนั่งทำงานโดยไม่สนใจคนคอย และมันก็ไม่มีใครติดต่อผมได้ เพราะผมปิดเครื่อง ปิดช่องทางการติดต่อทุกอย่าง ตั้งใจปล่อยให้เธอรออยู่แบบนั้น จนตอนนี้มันผ่านมาสองสามชั่วโมงจวนพลบค่ำ พนักงานในบ่อนกะแรกเริ่มตอกบัตรกลับ เหลือเพียงผมกับลูกน้องที่ยืนคุมหน้าบ่อนไม่กี่คนจนแสงอาทิตย์ลับขอ
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
พิษมาเฟีย [92] ชมพูพิงค์ | ️THE END ️
"เฮ้ย! พวกมึงโทรหาช่างกระจกสิวะ!"เฮ้อออออ!..เป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งที่บ้านเรากระจกพัง คุณอิฐเขาก็แก้ปัญหาด้วยวิธีเดิมๆของเขา คือใช้ลูกน้องเรียกช่าง! เขาไม่เคยห้ามลีอองเรื่องเล่นปืนเลยสักครั้ง จนนานเข้าๆลูกชายตัวแสบสอยแจกันบ้างล่ะ สอยถ้วยน้ำชาพ่ออัฐแตกบ้างล่ะแต่ก็เป็นเช่นเดิม..คือคุณอิฐไม่ดุลีอองเลย ต่อให้ของที่พังมันจะมูลค่ามหาศาลและแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาก็ตาม เขาก็จะเพิกเฉย! ซึ่งแตกต่างจากลิลินมากเลย..รายนั้นถูกดุแทบทุกเรื่องปกติพ่อต้องสปอยลูกสาวไม่ก็ตามใจมากๆใช่มั้ย แต่บ้านนี้ไม่!!...คุณอิฐเขาไม่เคยใจดีกับลิลินเลย มันต่างจากลีอองลิบลับโดยเฉพาะเรื่องติณห์ที่ฉันหว่านล้อมทุกวัน ลูกสาวเราแปดขวบและติณห์ก็โตมาหล่อนิสัยดีมาก! คุณอิฐเขาก็ยังไม่ยอมให้ลูกไปสนิทกับติณห์ แถมยังดุทุกครั้งที่ลิลินพูดถึงนี่ขนาดเป็นลูกชายเพื่อนสนิทซีอีโอสายการบินเวลฟายนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นตาสีตาสาล่ะ?...หึ! ฉันว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในชีวิตลูกสาวเขาหรอกจนหลังจากที่ถูกห้าม ลิลินก็ตึงตังกลับขึ้นไปบนบ้าน และเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้หนึงใบ...ไปหยุดที่พี่ชะเอม"ป้าเอมคะ ไปส่งลินที่บ้านพี่ติณห
พิษมาเฟีย [91] ชมพูพิงค์ | Welcomeลีออง (หายนะ)
ทั้งโรงพยาบาลเวลานี้ตีสองย่างตีสาม คงจะมีแค่ฉันคนเดียวสินะทีี่แหกปากโวยวาย และใช่ลูกน้องคุณอิฐก็เดินนำแหวกทางให้ เพื่อจะได้เคลียร์ทางส่งฉันให้ถึงห้องคลอดเร็วที่สุดจะว่าเวอร์วังก็ว่าไปเถอะฉันไม่เถียง เพราะเสียงรองเท้าตึกๆที่วิ่งตามเป็นขบวนตอนนี้มันมีความหมายกับฉันเหลือเกิน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะคลอดทายาทของตระกูลมาเฟียหรือหัวหน้าใหญ่ของพวกเขายังไงอย่างงั้น!เพราะทุกคนเดินไปมองทางไปเคร่งเครียดมาก และหนำซ้ำไม่พอ..ยังกางแขนกั้นคนอื่นไม่ให้มองมาที่ฉันอีกมันเป็นธรรมเนียมต้อนรับผู้สืบทอดตำแหน่งเหรอ?! ทำไมแห่กันมาทั้งบ้านและเวอร์กันขนาดนี้! ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญก็จริง แต่ใจฉันก็กลัวว่าตัวเองจะรบกวนคนไข้คนอื่นด้วย"คุณพิงค์ถึงห้องคลอดแล้วครับนาย!"เมื่อถึงประตูห้องคลอด..ลูกน้องฝั่งซ้ายก็โทรรายงานคุณอิฐทันที ที่ตอนนี้เขาไปเคลียร์งานที่บ่อนตั้งแต่เย็นและยังไม่กลับซึ่งฉันที่ปวดท้องยิ่งได้ยินและยิ่งโมโหมาก เขารู้ทั้งรู้ว่าฉันใกล้คลอดนะ! แต่ทำไมไม่มาดูแลฉันด้วยตัวเอง จะส่งลูกน้องมาเป็นขบวนแบบนี้ทำไม! เขาเป็นพ่อลูกสองแล้วยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?!แต่ดีนะที่พี่หลินพี่ชะเอมช่วยดูลิลินให้ ไม่อย่า
พิษมาเฟีย [90] ชมพูพิงค์ | คำพูดแห่งความหวัง
รู้ไหมว่าการหลอกสามีมันยากกว่าลอกข้อสอบไฟนอลอีก ฉันกลัวคุณอิฐเขาเตะตัดขาเรื่องติณห์มาก ยิ่งได้ยินเขาห้ามลิลินเรื่องบอกรักแบบนั้นฉันยิ่งกลัวอะไรก็ไม่รู้ก็แค่เด็กบอกรักกัน ทำไมเขาต้องห้ามลูกจริงจังเบอร์นั้นด้วย!!!"ลิลิน หลังจากนี้หนูไม่ต้องคุยเรื่องพี่ติณห์กับปาป๊านะลูก เพราะปาป๊าอาจจะห้ามหนูไม่ให้เจอพี่ติณห์อีก ""ค่ะ ได้เยยๆ" ลิลินรับคำทันทีซึ่งมันดีมาก และแบบนี้ล่ะเข้าแผนการ เชื่อแม่แล้วจะได้ดีทุกคน!หลังจากวันนั้นที่ฉันกำชับลูก ฉันก็คอยหลบหลีกคุณอิฐพาลิลินไปเที่ยวเล่นบ้านพี่เต้บ่อยๆ แถมอ้างกับหมอน้ำแข็งว่าลิลินแค่อยากมาหาอันติงเท่านั้น ไม่ก็เราขับรถผ่านๆเลยแวะมาทักทายซึ่งหมอน้ำแข็งก็ไม่ว่าอะไร จนระหว่างที่ทิ้งลูกให้เล่นกับตุ๊กตาในกรงใหญ่ๆ เราสองคนก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น "ลิลินไหวพริบดีนะคะ คิดไว้รึยังว่าจะให้เธอเรียนอะไร?"เอ่อ...ลูกเพิ่งสองขวบกว่าๆฉันต้องคิดเรื่องเรียนให้ลูกแล้วจริงดิไม่ทันตั้งตัวเลยนะเนี่ย เพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี ฉันเพิ่งเรียนจบเอง-_-"ยังเลยค่ะ คงต้องรอดูไปก่อน^^""อืม งั้นตอนนี้ก็สังเกตลิลินเลยนะคะ สังเกตว่าชอบอะไร หรือสนใจอะไรเป็นพิเศษ จากนั้นค่อยหาอุปกรณ์ข
พิษมาเฟีย [89] อิฐ | ลีอองปราบพยศ!!
"รูดกันเป็นว่าเล่นเลยเว้ย-_-""อะไรวะ? " ผมขมวดคิ้วถามไอ้เต้ เมื่อมันหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนจากเสื้อสูทตัวเองออกมา ก่อนที่มันจะส่ายหน้า แล้วเปิดข้อความเลื่อนผ่านๆให้ผมกับไอ้พีมดู"เมียกูถึงห้างไม่ถึงสิบนาทีรูดไปแล้วหกแสน" "อย่างมึง ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกกูรู้^^" จริงของไอ้พีม อย่างไอ้เต้หกสิบล้านยังจ่ายได้สบายๆแค่หกแสนมันจะบ่นอะไรนักหนาวะ"มึงให้เมียไปแล้ว อย่าบ่นสิวะ" ผมบอก..ก่อนจะจิบไวน์ขวดละล้านของมันพอหอมปากหอมคอ"ถ้าเมียรูดซื้อของตัวเองกูไม่บ่นเลย แต่นี่ของติณห์ทั้งนั้น! มันเกินเด็กไปว่ะ ""เดี๋ยวโตขึ้นก็บริหารสายการบินต่อ มึงก็ไปพักผ่อนไงวะ แล้วนี่อันติงไปไหนล่ะ?ทำไมไม่ไปช็อปกับแม่^^"ไอ้พีมถาม เพราะปกติไอ้เต้จะเป็นคนเลี้ยงลูกสาวคนเล็กในห้องทำงานนี้"แม่กูพาไปสวนสัตว์ ตอนแรกก็วางแผนจะพาไปทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ลูกชายกูไม่ยอม..บอกว่าเหม็นและสกปรก กูเลี้ยงลูกผิดรึป่าววะเนี่ย!-_- "ผมกับไอ้พีมมองหน้ากันทันที เมื่อไอ้เต้มันบ่นและถอนหายใจอย่างหัวเสีย เพราะนานทีผมจะเห็นมันโหมดนี้ จนไอ้พีมมันพูดขึ้นมาว่า"ลูกมึงเกิดมาเป็นคุณชาย และเป็นหลานชายคนแรกของสองตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับ มึงจะก
พิษมาเฟีย [88] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก 2
เอายังไงดี เพราะเสียงคุณสามีระดับไม่คงที่เลย เขาคงเต้นอยู่แน่ๆ หรือไม่ก็...อุ้มลิลินเต้นด้วย!!เพราะเมื่อกี้ฉันได้ยินกับหูตัวเอง รู้สึกว่าเขาจะถามลูกเรื่องเต้นมั้ยอะไรสักอย่าง?! มันต้องใช่แน่ๆเลย'อาบน้ำๆ อาบน้ำๆ กันเถอะ~อาบน้ำแล้วสบายตัว~ 'แหม..อินโทรก็มา ถ้าแรปด้วยนี่ฮาเลยนะ แต่น่ารักดี.. ฉันชอบคุณอิฐโหมดนี้จังและฉันไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเลยด้วยซ้ำ อยากให้เขาเล่นกับลูกบ่อยๆร้องเพลงให้ฟังเรื่อยๆแบบนี้ ถึงเขาต้องแอบทำในที่ลับตาคนก็เถอะและลิลินต้องเข้าใจนะลูก ปาป๊าของลูกเป็นมาเฟีย! เขาต้องคีพลุค! ส่วนหนูก็ยอมๆหรือไม่ก็ทนปาป๊าเขาร้องเพลงไปก่อน โตแล้วค่อยไปฟังพี่ติณห์ร้องแทนคำก็ติณห์สองคำก็ติณห์ ไอ้แผนจับติณห์ใส่กระด้งมันไม่เคยหลุดออกจากหัวฉันเลย ที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลูกทะนุถนอมสุดๆ ทั้งทาครีมถนอมผิวทั้งทำสปาเด็ก เพราะมีเรื่องนึงอยู่ในหัวตลอดเวลาใช่ค่ะ..ลิลินต้องสวย ต้องเก่ง ต้องเป็นที่หมายตาของติณห์ และโตไปเธอต้องเป็นผู้หญิงเพอร์เฟคจนติณห์ต้องตามจีบ หรือไม่พี่เต้กับหมอน้ำแข็งต้องเห็นดีเห็นงามจับหมั้นหมายกันไว้แต่เนิ่นๆโอ้ยถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตลูกสาวฉันคงจะดีมาก แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดแล
พิษมาเฟีย [87] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ฉันคุยกับวิสัญญีแพทย์ไม่กี่คำก็เผลอหลับไปก่อนที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ที่แสนสดใส และเห็นเพื่อนสนิทพ่อๆพี่ๆบอดิการ์ดของฉันยืนเต็มห้องไปหมด"น่ารักที่สุดเลยลิลินของอา""ไหนขอปู่อุ้มหน่อย""ดีๆนะพ่อ พ่อมือหนัก" เมื่อตื่นและปรับสายตาเข้ากับแสงจ้าๆในห้อง ฉันก็เห็นพ่อสามีกำลังอุ้มหลานอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าสามีทันทีเพราะตอนนี้เขานั่งข้างๆเตียงและกำลังทำหน้าแปลกๆ เหมือนคน..กำลังจะร้องไห้"มึงมองๆหลาน แล้วหน้าเหมือนใครไอัรัฐ" พ่ออัฐถามยิ้มๆ ก่อนที่จะหันมามองที่คุณอิฐแวบนึง จนฉันต้องรีบทำตาปรือ เพื่อแอบดูปฏิกิริยาของเขาฉันอยากให้คุณอิฐเขาเลิกอคติกับพ่อเขาได้แล้ว พ่อลูกกัน..ยังไงๆก็ตัดกันไม่ขาด ถึงจะไม่ได้เลี้ยงดูมาก็ตามแต่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ยังอยู่"เหมือนกู""เหมือนกูต่างหาก" พ่ออัฐเถียงและเดินเข้าไปมองหน้าลิลินข้างๆลุงรัฐจนพู่กันพูดขึ้นมาว่า.."เหมือนพู่กันค่ะ น่ารักจิ้มลิ้มเหมือนพู่กันที่สุด^^""ถ้าน่ารักจิ้มลิ้มคงเหมือนพิงค์ ไม่เหมือนเธอหรอก""เอ๊ะ พี่อิฐ!>[]เถียงกันจนได้ ขนาดลิลินหลับอยู่ก็ไม่สนใจ แต่เมื่อพ่ออัฐท่านหันมาเห็นฉันลืมตาขึ้นเท่านั้นแหละ ท่านก
พิษมาเฟีย [86] ชมพูพิงค์ | Welcome LiLin
"แกจะวางได้ยัง ฉันเมื่อยขาหมดแล้วนะ" ฉันบ่นกับพู่กันอุบอิบ ขณะที่ตัวเองเก็บเสื้อผ้าเด็กสีชมพูไว้ในชั้นเหมือนเดิม ค่ะ..เรามีลูกสาว อะไรๆก็ต้องสีชมพูน่ารักมุ้งมิ้ง และเวลาเลือกก็รู้สึกเพลินจริงๆเหมือนเรามีตุ๊กตาตัวจิ๋วให้จับแต่งตัว~~"โอเคๆวางก็ได้ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพี่พีม มนุษย์แม่แถวนี้โวยวายแล้ว"และแล้วฉันก็สบายหู เมื่อพู่กันกดวางสายแล้วหันมาเลือกเซ็ทผ้าอ้อมชุดเด็กกับฉัน แต่ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไร เจ้าลิลินตัวน้อยก็ดิ้นมาก..ราวกับเธอกำลังเลือกช็อปปิ้งไปพร้อมๆกับฉันเลยซึ่งฉันไม่ได้มโนนะ..ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันหยิบชุดเรียบๆลูกจะเงียบกริบไม่ถีบ แต่เมื่อฉันหยิบชุดเวอร์วังมีลูกเล่นมีเพชรวิ้งๆของเด็กโต เจ้าลูกสาวช่างเลือก..ก็จัดเต็มถีบท้องฉันรัวๆราวกับอยากได้!ซึ่งฉันก็ซื้อมันแทบจะทุกตัวที่จับนั่นแหละ ไม่สนหรอกว่าลูกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะแรกเกิดลิลินเธอก็ต้องใส่ชุดถนอมผิวผ้าบางๆเรียบๆอยู่แล้ว เอาไว้โตค่อยว่ากันอีกที จะแคทวอคเดินพรมแดงก็เต็มที่..แม่ไม่ห้าม"โอ้ยเยอะมากเลย! ลูกคนรวยก็แบบนี้แหละเนอะ!^[]^""เฮ้อ..นี่ส่วนน้อยนะ มีให้ส่งไปที่บ้านด้วย""แล้วเรื่องรถเข็น เตียงเด
พิษมาเฟีย [85] ชมพูพิงค์ | ลิลิน
'ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ'"ได้ยินมั้ยพวกมึง?!""ได้ยินครับ!!!"ลูกน้องทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องโถง ตอบกลับมาเสียงดังจนเสียงก้องไปทั้งบ้าน ขณะที่ฉันนอนที่โซฟาด้วยอารมณ์เซ็งสุดพลัง เพราะสามีพยายามจับเสียงหัวใจลูกไม่หยุด อืม..ฉันเบื่อความเวอร์วังอลังการที่นานวันยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้ามีอะไรอัพเดทหรือลูกขยับนิดนึง คุณาอิฐเขาก็เอามาบอกทุกคน..และเล่าวนซ้ำๆอยู่นั่นแหละ!เช่น..."วันนี้ลูกกูดิ้นด้วยว่ะ แม่งโคตรเก่ง" "ยินดีด้วยครับนาย^^""แล้วมึงเมื่อไหร่จะมีล่ะไอ้ชาย มึงรู้มั้ย..ว่าความรู้สึกเวลาพาเมียไปอัลตราซาวด์มันดีมาก ยิ่งจังหวะที่ได้ยินเสียงหัวใจและลูกขยับนะ แม่งโคตรดี"แหม..โม้เก่ง กว่าจะติดก็เป็นปีนะ "นายวางแผนจะมีกี่คนครับ เผื่อคนที่สองสามสี่จะได้เป็นเพื่อนกัน^^""ห้าหกคนว่ะ ให้รับผิดชอบบ่อน ผับ เก็บดอก และธุรกิจของแม่เขา น่าจะลงตัวพอดี"พูดจบคุณปาป๊าก็รินวิสกี้ใส่แก้วแล้วยกดื่มพรวดต่อหน้าต่อตาฉัน แต่เอาเถอะกินเลยเอาให้เต็มที่..เพราะเรื่องเหล้าฉันไม่ห้ามอยู่แล้วแต่เรื่องบุหรี่ฉันขอเพราะฉันไม่ชอบกลิ่น และมันก็ไม่ดีกับลูกในท้องมากๆฉันจึงปล่อยให้คุณอิฐเขาดื่มและโม้ไปแบบนั้น ก่อนจะหยิบนิตยสารจิวเวอรี
พิษมาเฟีย [84] ชมพูพิงค์ | ของขวัญ..กับการกลัวมา
ตั้งแต่เกิดมา..การอ้วกครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอยากตายมากที่สุด ฉันทรมานมากๆยิ่งเจอน้ำค้างช่วงเวลาตีสามกับการพักผ่อนน้อยนิดที่สะสม จากที่แค่พะอืดพะอมฉัน...ฉันเริ่มหน้ามืดแล้ว!!"ตัว..เค้าไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ตัว...""หยุดอ้วกแล้วไปขึ้นรถ พิงค์! เฮ้ยๆ !"ใช่ หูสองข้างอื้อและตาก็เริ่มปิด วูบเดียวจริงๆที่ฉันหันกลับไปมองสามี..ฉันก็หมดแรงฟุบลงไปในพุ่มไม้จากนั้นภาพความฝันก็เลือนลางเข้ามาในหัวฉัน..จนเห็นมีดดาบซามูไร กับลายสลักตัวอักษรคันจิที่ปลายดาบ...ที่มันตามหลอกหลอนมาตลอดใช่ ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสนามรบเหมือนเคยๆ และในฝันก็ไม่รู้เลยว่ามันยุคไหน?ใครเป็นใคร? แต่ครั้งนี้...ไม่เหมือนครั้งก่อน...ฉันไม่ได้ถูกแทง...และฉันก็เห็นคนถือดาบนั้นชัดเจนมากเพราะตอนนี้ชายร่างใหญ่เดินถือดาบเล่มนั้นก้าวดุ่มๆมาหาฉัน เขาขมวดคิ้วไล่สายตาที่ดุดัน..มองร่างเล็กของฉันที่ยืนน้ำตานองหน้า ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ ฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกแทงเหมือนครั้งก่อน.. แต่เมื่อเห็นเขาหยุดลดปลายดาบลง..ฉันก็กู่เข้าไปร้องขอ ด้วยการยกมือไหว้มือสั่นๆน้ำตาคลอเต็มสองตา'ชะช่วยด้วย..ช่วยด้วย ฉันยังไม่อยากตาย อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ''ตายเห
