ตอนที่ 19

ทองสร้อยหมายถึงบ้านซึ่งเป็นแหล่งผลิตข้าวหลามรายใหญ่ส่งออกขายไปทั่วทั้งเหนือจรดใต้ ทำกันเป็นอุตสาหกรรมในครอบครัวเชียวแหละ

“ไม่เป็นไรค่ะ… ส้มโออยากเห็นว่าเขาเผาข้าวหลามกันยังไง”

วันนี้คนดื้อจะตามไปให้ได้

“อืม… งั้นก็ตามมา”

ทองสร้อยทนเสียงรบเร้าไม่ไหว ยกหลังมือขึ้นมองนาฬิกา ขืนชักช้าเดี๋ยวจะไม่ทันการ หล่อนรีบเดินนำมาที่รถกระบะ พากันขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ ขับออกมาจากบ้าน จุดหมายปลายทางคือบ้านของ ‘ลุงใหญ่’ ชายขายข้าวหลามที่สาวน้อยสาวใหญ่ในละแวกนั้นรู้จักชื่อเสียงของแกเป็นอย่างดี

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

เมื่อมาถึงบ้านของลุงใหญ่ ทองสร้อยเดินเข้าไปยังหน้าร้านเพื่อสั่งของเหมือนอย่างทุกครั้งที่มา และนี่เป็นครั้งแรกที่ส้มโอเพิ่งมีโอกาสได้เห็นหน้าเจ้าของบ้านผู้เป็นเจ้าของกิจการผลิตข้าวหลามนามว่าลุงใหญ่

‘คุณพระ… ’

ส้มโออุทาน ลุงใหญ่เป็นผู้ชายตัวใหญ่สมชื่อ เนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีแทนยิ่งทำให้ดูคมคร้ามสมชายชาตรี แม้อายุจะเกินเลขสี่ หากรูปร่างยังดูหนุ่มแน่นฟิตเฟิร์มเกินวัย ถ้าใครที่ไม่รู้อายุจริงของแกมาก่อน คงคิดว่าลุงใหญ่คนนี้น่าจะอายุราวสาม