ผ่านเวลาอาหารเช้าไปร่วมสองชั่วโมงอัคนีก็เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องนอนกว้างของตนเพื่อตัดสินใจบางอย่างปล่อยให้บารนีนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยความกระวนกระวายใจเมื่อเขาไม่ลงมาเสียที วันนี้เป็นวันหยุดสำหรับอัคนีและเขาก็คิดว่าจะหยุดอีกหลายวันและอาจจะเป็นสัปดาห์...
“คุณวิกกี้ ผมจะไม่เข้าไปหนึ่งอาทิตย์นะ คุณช่วยจัดการงานที่เหลือแทนผมด้วย อันไหนที่สำคัญที่จะต้องผ่านผมก็เอางานมาส่งผมที่บ้าน แล้วผมจะให้เจมส์เข้าไปช่วย”
อัคนีโทรศัพท์หาเลขาสาวซึ่งรุ่นราวคราวเดียวกันแล้วก็โทรศัพท์หาคนสนิทของเขาอีกคนที่เขาไว้ใจให้จัดการอะไรแทนได้ เจมส์ คาเตอร์ ชายหนุ่มรูปงามวัยยี่สิบเจ็ดปี ซึ่งเป็นเหมือนน้องของเขาอีกคน มารดาของเจมส์เป็นเพื่อนรักกับมารดาของเขาและคบหากันมานานจนแทบจะเป็นครอบครัวเดียวกันและเจมส์เองก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์ไว้ใจได้ซึ่งครอบครัวของเจมส์ก็ทำงานกับครอบครัวดีแลนด์มาสองรุ่นแล้ว ตอนนี้หุ้นส่วนหนึ่งของดีแลนด์แกรนด์โฮเทล เจมส์ คาเตอร์ก็เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นคนสำคัญ ตอนนี้เจมส์ก็กำลังบุกเบิกกิจการโรงแรมสาขาใหม่ที่ฝรั่งเศส
“ว่าไงครับเจ้านายสุดหล่อมีอะไรให้เจมส์รับใช้ครับ” เสียงยียวนดังตอบมาเมื่อปลายทางกดรับสายของเขา
“หึ วาจายียวนกวน.. ไม่เปลี่ยนแปลง เออ ฉันมีอะไรให้นายช่วยหน่อยพอดีมีธุระสำคัญ”
“จะพาเมียไปหย่าเหรอพี่ชาย” ปลายสายกล่าวอย่างรู้ทันและมีเสียงหัวเราะกวนๆ ดังมาแว่วๆ ทำให้อัคนีกัดฟันกรอด นี่คงรู้ข่าวมาจากอัครวัฒน์น้องชายตัวแสบของเขาล่ะสิ คนในครอบครัวรู้ดีว่าสองคนนี้ซี้ปึ้กกันแค่ไหนเพราะพวกเขาเรียนมาด้วยวัยก็ใกล้เคียงกันทำให้ทั้งสองหนุ่มสนิทกันมาก
“แสนรู้นักนะเจมส์”
“โธ่พี่ชายผมไม่ใช่หมานะครับ” เจมส์โอดครวญมาไม่จริงจังนัก
“ก็ใกล้เคียงกันนั่นล่ะ เอาล่ะฟังนะ...”
อัคนีสั่งงานเจมส์และหนุ่มรุ่นน้องก็รับคำหนักแน่นแต่ไม่วายจะเอ่ยแขวะเลขาของเขาอย่างคนไม่กินเส้นกัน ระหว่างเจมส์กับวิกกี้นั้นเมื่อเจอกันทีไรเป็นได้ปะทะคารมกันทุกครั้งจนบางทีเขาก็อยากจับทั้งสองคนขังไว้ในถ้ำด้วยกันแล้วปิดปากถ้ำเสียด้วยอยากรู้นักว่าสองคนนี้จะทำอย่างไร อัคนีคิดขันๆ เมื่อนึกถึงคนทั้งสองแล้วก็ต้องหยุดคิดถึงเจมส์กับวิกกี้เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“มีอะไร” เขาเดินมาเปิดประตูและมองหน้าคนเคาะอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นหน้าที่แสดงอารมณ์ว่า เอาเรื่อง ชัดเจน บารนีดูเปลี่ยนไปมาก เธอไม่ใช่สาวน้อยขี้กลัวอีกต่อไปแต่กลายร่างเป็นแม่เสือที่พร้อมจะตะปบหน้าเขาเลยทีเดียว...
“คุณอัคนีคะ หากคุณจะกรุณาไปสถานทูตกับดิฉันก็รีบไปเถอะค่ะ พอดีฉันจองเที่ยวบินกลับเย็นนี้...”
“ดูเธอรีบจังนะ หรือว่ามีผู้ชายหน้าโง่คนไหนมันรอเธออยู่ที่บ้านล่ะ”
อัคนีอดไม่ไหวสาดคำพูดแรงๆ เข้าใส่ ภาพซาตานใจร้ายในคืนก่อนจากเมื่อสี่ปีก่อนก็วิ่งเข้ามาในหัวทันที
บารนีมองเขาอย่างชิงชัง อัคนีคือคนที่ทำให้เธอเหมือนตกนรกทั้งเป็น เธอทุกข์ทรมานใจมาสี่ปีแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เธอจะได้เป็นอิสระจากพันธะที่ตนไม่ต้องการเสียที...
“ใช่ค่ะ มีผู้ชายรอดิฉันอยู่ที่นั่น แต่เขาไม่ใช่ผู้ที่โง่หรอกนะ เขาเป็นคนน่ารักและเขาก็รักดิฉันมากด้วย ดิฉันเองก็รักเขามากเช่นกัน มากพอที่จะตายทนเขาได้เลยด้วย”
บารนีตอบโต้เขาด้วยคำพูดที่จริงทุกคำ ก็มันจริงนี่นา เพราะมีน้องบูมที่รักเธอและเธอก็รักน้องบูมโดยไม่มีเงื่อนไข หญิงสาวเชิดหน้ามองเขาด้วยประกายตาเจิดจ้าด้วยความฉุนเฉียว เธอไม่ใช่น้องบีสาวน้อยผู้อ่อนแออีกแล้ว ตอนนี้เธอคือ น้องบีคนใหม่ที่จะไม่ยอมให้ใครมาบงการชีวิต โดยไม่รู้เลยว่าตนได้ราดน้ำมันลงบนกองไฟโทสะร้ายของอัคนี
“เธอมันแพศยามีผัวอยู่ทั้งคนยังเที่ยวเร่หาผู้ชายอย่างนั้นเหรอ” อัคนีกัดกรามกรอดเมื่อได้ฟังคำพูดที่ฟังดูกร้านโลกของบารนีไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้รู้สึกโกรธมากอย่างนี้ โกรธเธอโกรธผู้ชายคนนั้นที่เจ้าหล่อนพูดถึงด้วย
“เมื่อรู้แบบนี้แล้วคุณจะหย่าให้ดิฉันได้รึยังล่ะคะ”
“ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะหย่าให้เธอนะบารนี แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันควรสิทธิ์ของความเป็นผัวเธอก่อนดีกว่า สี่ปีที่ผ่านมาฉันปล่อยให้เธอวิ่งร่านไปหาผู้ชายคนอื่น แต่ตอนนี้เธอไม่ต้องวิ่งไปไหนแล้วฉันจะสนองความอยากของเธอเอง...” อัคนีพูดเสียงเย็นสาดคำพูดร้ายกาจรุนแรงใส่ด้วยโทสะก่อนจะกระชากร่างงามของคนที่ตะลึงมองเขาอย่างตกตะลึงเข้าหาตัวอย่างรุนแรง...
“อุ๊ย คุณ ปล่อยฉันนะ กรี๊ดดด จะทำอะไร”
หญิงสาวหวีดร้องอย่างตระหนกเมื่อเขากระชากร่างบางของเธอเข้าไปในห้องอย่างไม่ปราณีและไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บเพราะแรงบีบจากอุ้งมือหนาของเขา แล้วปิดประตูดังสนั่นจนโรเบิร์ตที่อยู่ชั้นล่างต้องเงยหน้าขึ้นมองด้วยความหวาดหวั่นแทนบารนี แต่เรื่องสามีภรรยาเขาจะเข้าไปสอดก็ใช่ที่ และเขาคิดว่าเจ้านายหนุ่มคงไม่ทำร้ายภรรยาของตนจนเลือดตกยากออกแน่นอน
ในขณะเดียวกันนั้นร่างสูงใหญ่ย่างสามขุมเข้าหาร่างบอบบางที่สั่นเทาอยู่บนเตียงกว้างเมื่ออัคนีโยนร่างบอบบางลงบนเตียงราวเธอเป็นวัตถุไร้น้ำหนัก...
“คุณจะทำอะไร.. ก็ไหนคุณบอกว่าจะหย่าให้ฉันหากฉันมาหาคุณ... คิดจะผิดคำพูดหรืออย่างไร” บารนีพยายามกระถดหนีเขาอย่างหวาดหวั่น ความมั่นใจและความกล้าหาญของเธอสลายไปเมื่อสบกับดวงตาสีน้ำเงินเข้มขุ่นที่เกือบจะกลายเป็นสีดำ ซึ่งเธอรู้ดีว่านั่นหมายถึงเขากำลังโกรธมาก...
“ก็จะทำหน้าที่สามีให้ดีอย่างไรล่ะ... เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ หึหึ”
“ไม่นะ กรี๊ดดด ปล่อยฉัน...”
บารนีหน้าซีดตัวสั่นเมื่อเห็นแววตาที่แสดงออกถึงอารมณ์ของเขาแล้วต้องกรีดร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อร่างสูงโผนเข้ามาหา มือหนากระชากร่างบางให้ตกอยู่ใต้ร่างแกร่งที่ ตื่น ตั้งแต่เจอเธอนอนหลับพริ้มอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของเขาแล้ว...
“ปล่อยเหรอ ก็คงต้องหลังจากที่ฉันทำหน้าที่สามีเสร็จก่อนก็แล้วกัน และจนกว่าฉันจะพอใจ...”
“อื้อออ...” บารนีพยายามจะต่อว่าเขาแต่เสียงหวานก็หายไปในลำคอมีเพียงเสียงประท้วงอึกอักเมื่อริมฝีปากหยักสวยของเขาทาบลงมาอย่างไม่เบานักมันเต็มไปด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยว จุมพิตจากอัคนีจึงเป็นเหมือนบทลงโทษที่เธอหวาดกลัวเหมือนครั้งแรกที่เธอถูกพร่าพรหมจรรย์
ไม่นะ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก... หญิงสาวพยายามดิ้นรนออกจากร่างหนาหนักของเขา แต่ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนร่างของเขาหนักอึ้งแทบจะทับเธอให้แบนติดกับที่นอนนุ่ม และยิ่งพยายามเบี่ยงหน้าหนีจุมพิตป่าเถื่อนของเขาเท่าไหร่อัคนีก็ยิ่งเน้นน้ำหนักบดขยี้ริมฝีปากนุ่มของเธอมากขึ้นเท่านั้น
ตอนที่14.“อย่า...”เสียงหวานครางประท้วงแผ่วหวิว ความหวาดกลัววิ่งเข้าสิงสู่หัวใจสาวเมื่อได้ยินเสียงเนื้อผ้าที่ถูกกระชากจนขาววิ่นติดมือ ผิวเนื้อบางขาวสะอาดก็แดงเป็นปื้นเมื่อถูกคมผ้าบาดผิว แต่คนตัวโตก็ไม่สนใจฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอออกด้วยโทสะในขณะที่บารนีพยายามบิดกายหนีดวงตาคมที่เริ่มร้อนระอุด้วยอารมณ์บางอย่างที่ทำเธอหวั่นใจ ว่ามันจะซ้ำรอยเดิม...“เธอจะต้องทำหน้าที่เมียให้สมบูรณ์ก่อนที่จะหย่าจากฉันบารนี” คำพูดร้ายกาจของเขายังดังก้องอยู่ในหู บารนีพยายามที่จะพลิกกายหนีเขาอย่างไม่ยอมแพ้ อัคนีมองเรือนกายขาวกระจ่างท้าแสดงสว่างยามสายของวัน อากาศเย็นสบายไม่ได้ทำให้ความร้อนระอุของอารมณ์หนุ่มดับลง แต่มันกลับเพิ่มอุณหภูมิมากขึ้น แต่ไม่ใช่อารมณ์กราดเกรี้ยวเหมือนในคราแรกอีกต่อไป ชายหนุ่มกระชากเสื้อผ้าของตนออกอย่างรวดเร็วความกระสันอยากแนบกายแกร่งกับเรือนร่างอรชรนั้นมีมากเกินกว่าจะทนมองเธออย่างนี้...“ไม่นะ ได้โปรดอย่าทำร้ายน้องบีเลยนะคะ” หญิงสาวพยายามวอนขอทั้งน้ำตาเมื่อร่างสูงที่แนบลงมาทาบทับกายบางนั้นเปลือ
ของเขาแทน...ตอนที่15.“อื้อ อืม... โอว... คุณเดียว พี่เดียว...”เสียงครางหวานกระเส่าดังออกจากลำคอระหงอย่างไร้จริตร้องเรียกเขาอย่างสนิทสนมลืมตัวแต่ทำให้คนฟังรู้สึกอิ่มเอมใจจนต้องตวัดลิ้นไล้เลียดูดกลืนความหวานฉ่ำของร่างสาวหนักขึ้น มือบางจิกบ่าแกร่งทั้งทึ้งเรือนผมดกหนาของเขาอย่างซ่านรัญจวนอารมณ์พุ่งทะยานเสียดฟ้าในจังหวะสุดท้ายที่ลิ้นร้ายสอดลึกในกายสาว บารนีครางพลิ้วสะโพกมนร่อนค้างอยู่กลางอากาศร่างสาวเกร็งสะท้านสุขสมแกมโล่งใจที่ความทรมานเสียดเสียวนั้นบางเบาลงไป แต่แล้วดวงตากลมโตที่หลับพริ้มเป็นสุขนั้นก็ต้องเบิกกว้างเมื่อเขาจับเรียวขาของเธอพาดบนบ่าแกร่งแล้วโน้มกายมาข้างหน้าจนใบหน้าหล่อเหลาของเขาลอยเด่นอยู่ตรงหน้าเธอ...“เธอเป็นของฉัน บารนี ขอฉันนะที่รัก...” อัคนีกล่าวเสียงแผ่วพร่าเมื่อความต้องการพุ่งสูงจนกายแกร่งแข็งขึงแทบแตกระส่ำ บารนีซึ่งยังมึนงงอยู่กับอารมณ์ที่แปลกใหม่ซ่านซึ้งไม่ทันเข้าใจสิ่งที่เขาพูดก็ต้องหลับตาแน่นกัดริมฝีปากล่างของตนจนแทบห้อเลือดเมื่อความใหญ่โตร้อนระอุราวเปลวเพลิงนั้นแผดเผาความอ่อนนุ
ตอนที่16.“เมื่อคืนมันก็ยังชดเชยเวลาที่เสียไปสี่ปีไม่ได้เลยนะคนสวย จริงๆ แล้วการที่ผัวเมียจะนอนด้วยกันร่วมรักกันปีหนึ่งๆ มันไม่ได้ทำกันแค่คืนเดียวหรือวันเดียวนะครับ มันต้องทำกันทุกวัน” อัคนีมองใบหน้าแดงๆ ของคนตรงหน้าอย่างพอใจ การที่บารนีตอบโต้เขาบ้างมันก็ดีกว่านิ่งเงียบเป็นไหนๆ และมันทำให้ความกรุ่นโกรธของเขาเมื่อครู่สลายไปทันทีอย่างไม่น่าเชื่อ...“คุณ...” ดวงตากลมโตฉายแววโกรธจัดมองเขาอย่างเจ็บใจ แล้วร่างบางก็เดินกระแทกร่างสูงแรงๆ จนเขาเซเล็กน้อยเพราะไม่ทันตั้งตัวก่อนที่บารนีจะเดินหนีเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสียงปิดประตูดังปัง ทำให้คนตัวโตที่มองตามร่างอรชรถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้กับท่าทางเธอ“หึหึ ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะทำให้ฉันรู้สึกดีขนาดนี้ บารนี...” และเขาก็ไม่ได้ฝันร้ายเช่นทุกคืนเช่นกัน... เธอทำให้เขาเลิกฝันร้ายใช่ไหม... อัคนีนิ่งคิดอย่างรู้สึกปลอดโปร่ง...โรเบิร์ตมองร่างสูงของเจ้านายหนุ่มที่จูงมือภรรยาสาว
ตอนที่17.“ขอบคุณมากค่ะมากาเร็ต วันนี้บีได้ความรู้เยอะเลย โอกาสหน้าบีจะมาเที่ยวใหม่นะคะ” หญิงสาวขอบคุณไกด์สาวชาวเยอรมันพร้อมกับรอยยิ้มสดใสที่ทำให้อีกคนที่เฝ้ามองมาตลอดวันรู้สึกหัวใจพองโตไปด้วย“ค่ะขอบคุณเช่นกัน คุณเป็นสาวไทยที่สวยน่ารักและโชคดีมาก” ไกด์สาวพูดยิ้มๆ พลางปรายตามองชายหนุ่มที่เดินตามมาเงียบๆ“อ้อ ค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นถ่ายรูปไว้ดูสักภาพนะคะ คุณดีแลนด์เชิญค่ะ ยืนตรงนี้นะคะ แล้วก็สวมกอดกันหน่อยค่ะ อีกนิดค่ะ” ช่างภาพสาวจำเป็นจัดท่าทางให้หนุ่มสาวที่ดูเก้ๆ กังๆ ในขณะที่นายแบบพยามสวมกวดนางแบบจำเป็นซึ่งดูขัดเขินและไม่ค่อยให้ความร่วมมือ“คุณบีคะ เอามือวางไว้บนอกของคุณดีแลนด์แบบนี้นะคะ แล้วหันหน้ามาทางนี้ค่ะ คุณดีแลนด์ทำดีแล้วค่ะ โอเคค่ะ สวยมาก ยิ้มค่ะ...” ไกด์สาวกล่าวออกมาอย่างชื่นชมในความเหมาะสมกันของหนุ่มสาว เสียงกดชัทเตอร์รัวเร็วเหมือนกับหัวใจของบารนีเต้นแรงจนแทบจะออกมากระเด้งกระดอนอวดชาวบ้านเมื่อวงแขนที่สวมกอดของอัคนีนั้นมันทำให้ใจสาวหวั่นไหวห
ตอนที่18.บารนีเดินกลับเข้าบ้านด้วยความรู้สึกที่สดชื่นขึ้นพร้อมกับข้าวของพะรุงพะรังที่อัคนีคะยั้นคะยอให้เธอซื้อระหว่างไปเดินชมห้างสรรพสินค้าของ ดีแลนด์แกรนด์พลาซ่า ตอนแรกเธอไม่คิดอยากจะได้อะไรแต่เห็นท่าทางของเขาอวดร่ำอวดรวยเธอจึงสนองความต้องการเขาด้วยการชอปปิงเสียคุ้มค่า อย่างที่เธอไม่เคยคิดจะใช้เงินตัวเองซื้อเลยทีเดียวแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าระหว่างเธอกับเขามันจะมีความรู้สึกที่ดีขึ้นหรอกนะ บารนียังคงวางท่ามึนตึงใส่คนเผด็จการและเจ้าบุญทุ่มที่เดินหน้าตูมตามหลังมายิ่งรู้ว่าเขาเป็นคนเก็บของสำคัญของตนไว้ บารนีก็ไม่อยากจะมองหน้าเขาสักเท่าไหร่นักเธอจะต้องขอหนังสือเดินทางและโทรศัพท์มือถือคืนจากอัคนีเพื่อจะได้ติดต่อคนทางเมืองไทยบ้าง“ฉันขอของฉันคืนได้มั้ยคะ”เธอหันมามองเขาก่อนจะเข้าห้อง แต่อัคนีกลับทำท่าเฉยเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอขอ บารนีพยายามข่มใจไม่ให้ฉุนเฉียวเพราะอย่างน้อยๆ วันนี้เขาก็พาเธอไปเที่ยว...“คุณอัคนีคะ”“ฉันอยากจะคืนตอนไหนฉันก็จะคืนตอนนั้นล่ะ เธอจะรีบไปไหนในเมื่อเธอยังไม่ได้ใบหย่าเ
ตอนที่19..“กรี๊ดดด คนบ้า ปล่อยฉันนะ โรเบิร์ตช่วยบีด้วย...”หญิงสาวร้องขอความช่วยเหลือเมื่อเห็นว่าท่าทางของเขาช่างน่ากลัวเหลือเกิน เสียงของเธอดังลั่นโรเบิร์ตเองก็มาทันทีเช่นกัน“อย่ายุ่งเรื่องของผัวเมีย ร็อบ เก็บของแล้วไสหัวไปเลย” อัคนีหันมาพูดเสียงเข้มแล้วแบกร่างบางที่ดินเร่าอยู่บนบ่าของตนเข้าห้องไปท่ามกลางสายตาที่ห่วงใยคนตัวเล็กที่มองเขาอย่างอ้อนวอน...“ทำอย่างไรดีคะคุณร็อบ” สาวใช้ถามกล้าๆ กลัวๆ ขณะเก็บของที่เกลื่อนพื้น“คงไม่เป็นไรหรอก เขาสามีภรรยากัน เดี๋ยวก็ดีเองเธอรีบเก็บของเร็วเข้า” โรเบิร์ตพูดออกไปอย่างนั้นแต่ในใจก็ห่วงบารนีเพราะท่าทางของเจ้านายของเขานั้นน่ากลัวเหลือเกินไม่รู้ว่าทั้งสองทะเลาะอะไรกัน ทั้งที่ก่อนออกจากลบ้านไปก็เห็นคุยกันดีๆ และบารนีก็ไม่ได้พยศแง่งอนแต่อย่างใด นี่ล่ะเขาเรียกว่าลิ้นกับฟัน...ร่างบางถูกโยนลงบนเตียงกว้างตามแรงอารมณ์ของคนโยน แม้ที่นอนจะนุ่มแสนนุ่มแต่ก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว บา
ตอนที่20.“อ๊า... อะ คุณเดียว อื้อออ...”“โอ้ว สุดๆ แน่นเหลือเกินบีจ๋า ซู้ดดด...อา เธอรัดฉันแน่นมากคนสวย”อัคนีเองก็ครางกระเส่าไม่แพ้กัน ดวงตาคมมืดมัวด้วยเพลิงเสน่หาที่มีเพียงบารนีเท่านั้นที่ก่อให้เขาเกิดความรู้สึกลึกล้ำรัญจวนได้ บารนีเท่านั้นที่ปลุกความดิบเถื่อนเร่าร้อนของเขาขึ้นมาได้ เธอเท่านั้นที่เขาต้องการปลดปล่อยความเสียวซ่านอันทรมานจากความคับแน่นที่บีบรัดเขาอยู่ตอนนี้สู่กายเธอให้หมดสิ้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกอยากทำกับผู้หญิงคนไหน แม้แต่ภัทราอดีตคนรักของเขา...“อ๊ะ อ๊ะ... อู๊ยยย...” หญิงสาวครางลั่นเมือเขากระแทกกายใหญ่โตเข้าโรมรันเธออย่างเร่าร้อนรัวเร็วจนรู้สึกเจ็บแผ่นหลังไปหมดกับแรงกระแทกของเขา ใบหน้าสวยบิดเบ้จนเขาสงสารจึงรั้งให้เรียวขาโอบเอวสอบของเขาทั้งสองข้างแล้วออกเดินช้าๆ ทำให้บารนีจำต้องโอบแขนเรียวรอบลำคอหนา ในขณะเดียวกันอัคนีก็ช้อนสะโพกมนให้ขยับเข้าหากายแกร่งของเขาด้วย ชายหนุ่มเดินไปรอบๆ ห้องโดยที่มีร่างน้อยขยับโยกอยู่กับกายแกร่งท่วงท่ายามที่เขาเดินนั้นสร้างคว
ตอนที่21.“บีจ๋า ต้องการอะไรจ๊ะ หืม ต้องการฉันรึเปล่า...”เสียงนุ่มทุ้มแหบพร่ากระซิบถามเหมือนเว้าวอนเพราะเขาเองก็จะทนไม่ไหว หากเธอไม่ขอร้องเขาในตอนนี้เขาก็พร้อมจะมอบตัวตนของเขาให้เธออยู่แล้ว“บีต้องการ... อือออ... อา บีทรมาน พี่เดียวขา... ให้บีนะคะ” หญิงสาวอ้อนเสียงอ่อนหวานเมื่อความเสียวซ่านพาให้อ่อนไหว“ให้อะไร บีต้องการอะไรครับ...”อัคนีกล่าวเสียงนุ่มฟังดูน่าหลงใหลสรรพนามที่เอ่ยต่อกันแสนสนิทชิดเชื้อ ตอนนี้เขาดูอ่อนโยนน่ารักไม่เหลือเค้าชายหนุ่มอารมณ์ร้ายจอมเผด็จการ เขาไม่เหมือนซาตานตนนั้นที่ผลาญพร่าพรหมจรรย์ของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ตอนนี้อัคนีเป็นเสมือนเทพบุตรแห่งห้วงพิศวาสที่พร้อมจะพาเธอโบยบินท่องวิมานสวาทไม่รู้เบื่อ และเธอก็ต้องการเขาเหลือเกิน...“อื้อ คนบ้า...”คราวนี้ไม่ได้คำตอบที่ต้องการเมื่อสาวเจ้าทุบปึกๆ ลงบนบ่ากว้างอย่างแสนงอนทั้งเสียวซ่าน ทำให้อัคนีหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีและรู้สึกทรมานด้วยความต้องการไม่แพ้กัน และเมื่อเธอไม่ตอบมาเสียทีเขาเองก็ไม่ไหวจะทนเอาเป็นว่า คราวหน้าเขาจะทำ
ตอนที่62. อวสาน“คุณบีคะคุณอาร์ตมาขอพบค่ะ”เกดมารายงานคุณผู้หญิงของบ้านในสายของวันที่ทุกคนต่างมารวมตัวกันดื่มชากาแฟและของว่างกันที่ริมสระว่ายน้ำอย่างชื่นมื่นพร้อมหน้า“เกดไปบอกพี่อาร์ตมาที่นี่เลยจ้ะ จะได้ดื่มชาด้วยกันเลย”บารนีบอกเกดแล้วปรายตามองอัคนีว่าเขามีท่าทีอย่างไรเมื่ออธิชาติมาพบเธอแต่เขาก็ไม่แสดงอาการหึงหวงอะไรซ้ำยังยิ้มแย้มเล่นกับลูกๆ ทั้งสองอย่างสนุกสนานกับพี่ชายและน้องชายของเขา จนเมื่ออธิชาติเดินมาแต่เหมือนว่าเขาไม่ได้มาคนเดียวเพราะใครบางคนทำท่าหลบๆ ซ่อนๆ ซุกหน้าอยู่กับแผ่นหลังของเขามาด้วย“สวัสดีครับคุณท่าน และทุกๆ คน”อธิชาติพูดด้วยน้ำเสียงปรกติแต่ท่าทางดูขัดๆ เขินๆ จนน่าสงสัย และคนที่ซุกอยู่ข้างหลังเขาก็ค่อยๆ เยี่ยมหน้าออกมาและเมื่อทุกคนเห็นว่าเป็นใครต่างก็อึ้งและงงงันไปตามๆ กันเทเรซ่าไหว้ทักทายทุกคนด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ ท่าทางเหมือนคนที่ขาดความมั่นใจทั้งดูขัดเขินและเอียงอายในที และท่าทางอย่างนั้นของเธอทำให้ทุกคนร้องอ๋ออยู่ในใจ...
ตอนที่61.มือร้อนลูบไล้วนเวียนหยอกเย้าและทักทายบุตรสาวที่กำลังจะถือกำเนิดในอีกไม่ช้าอย่างอ่อนโยน มือและเท้าน้อยๆ ดุนดันหน้าท้องมารดามาทักทายให้เป็นเป็นรูปคลื่นนูนบนหน้าท้องของบารนี หญิงสาวสบตากับสามีอย่างอ่อนหวานระคนขัดเขินกับความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของตนเองและกังวลว่าเขาจะไม่ชอบแม้อัคนีจะบอกว่ารักในทุกสิ่งที่เป็นเธอ ไม่ว่าเธอจะอ้วนหรือผอมจะขาวหรือดำเขาก็ยังรักแบบที่เธอเป็น และตอนนี้เขายิ่งรักเธอมากขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า“เมียพี่เดียวสวยที่สุด สวยกว่าใครในโลก” อัคนีเอ่ยชมอย่างจริงใจยิ้มให้ภรรยาอย่างอ่อนหวานแล้วจุมพิตหน้าท้องนูนเบาๆ แล้วเคลื่อนกายแกร่งขึ้นมาบดจูบเธออีกครั้งทั้งเร่าร้อนอ่อนหวานจนบารนีผวาเยือกด้วยความซ่านกระสันบิดกายเสียดส่ายกับร่างแกร่งเร่งเร้าให้เขาจบเกมแห่งความทรมานนี้เสียที“พี่เดียวขา บะ บี อู้ยยย อ่า... บีต้องการพี่เดียว...” หญิงสาวครางเสียงแผ่วพร่ามองเขาอย่างเว้าวอน และเมื่อภรรยาสุดที่รักเขาถึงขนาดนี้มีหรือที่อัคนีจะขัดใจ ชายหนุ่มค่อยๆ รั้งร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งหันหน้าเข้าหากัน
ตอนที่60.ส่วนอธิชาติผละออกจากร่างบางของเธอเล็กน้อยแต่ยังไม่ยอมลุกขึ้นจากร่างนุ่มนิ่มที่ก่อให้เกิดความรู้สึกหวามไหวในกายหนุ่มแปลกๆ ซึ่งเขาไม่นึกไม่ฝันว่าเทเรซ่าจะทำให้เขาเกิดความรู้สึกเช่นนี้ได้ เขาจึงแกล้งทับร่างแกร่งลงไปอีกครั้งแล้วก้มหน้าลงไปเกือบชิดใบหน้าสวยของเธอ ดวงตาสีเขียวกลมโตของเทเรซ่าสบกับดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มของคนที่เธอปรามาสว่าหน้าจืดของอธิชาติอย่างมึนๆ งงๆ หัวใจสาวเต้นกระหน่ำอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมากขนาดนี้มาก่อน แม้แต่กับอัคนีที่เธอหลงใหลคลั่งไคล้ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเฉกเช่นนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ...“อืมมม... ดูๆ ไป เธอก็หน้าตาดีกว่าชะนีบ้านฉันนิดหนึ่งนะเนี่ย”“อ๊าย ไอ้บ้า ลุกไปนะ ฉัน หนะ อื้อออ...” เสียงแหลมๆ ที่กรีดใส่ชายหนุ่มหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาประทับลงมาปิดเสียงแสบแก้วหูของเธอไว้ ลิ้นหนาสอดไล้เข้าไปในโพรงปากสาวฉ่ำหวานอย่างเร่าร้อนเมื่อความหวานละมุนที่เขาคิดว่ามันหวานกว่าหญิงสาวที่เขาเคยผ่านมา แม้ไม่ใช่หนุ่มเจ้าชู้เจ้าสำราญแต่เขาก็มีหญิงสาวเข้ามาในชี
ตอนที่59.“เออๆ ปล่อยก็ได้ คนอะไรรักเมียเวอร์ หมั่นไส้...”“บีจ๋า มานี่จ้ะ กลับห้องเราเถอะนะออกมานานแล้วนะ พี่เดียวคิดถึง” อัคนีออดอ้อนภรรยาไม่ต่างจากน้องบูมเลยสักนิดบริบูรณ์หันไปสบตากับภรรยาด้วยความคิดที่ตรงกันว่า อัคนีคนนี้กับอัคนีคนนั้นที่พร่าผลาญพรหมจรรย์ของบารนีอย่างใจร้ายเมื่อสี่ปีก่อนนั้นช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่อัคนีก็ทำให้น้องสาวของเขามีความสุข...“กรี๊ดดดดด ฉันเบื่อออ ฉันไม่อยากจะทนแล้ว หิว อ๊ายยยย” เทเรซ่ากรีดร้องอย่างหงุดหงิด ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนทั้งหิว เธอทำความสะอาดห้องพักไปแล้วหลายห้องตั้งแต่เช้า นี่จนจะบ่ายสองแล้วเธอยังไม่ได้พักรับประทานข้าวเพราะผู้จัดการไม่อนุญาต ผู้จัดการของเธอก็อธิชาติอย่างไรล่ะ อีตาผู้จัดการหน้าจืดที่คอยจิกใช้เธอราวกับทาส ให้ทำงานหนักกว่าทุกคนซึ่งหญิงสาวรู้ดีว่าชายหนุ่มต้องการกลั่นแกล้งเธอทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อย เทเรซ่ากรีดร้องเกือบจะทนไม่ไหวกับความยากลำบากที่ได้เจอ...หลังจากที่บิดารู้เรื่องราวของมาร
ตอนที่58.“พี่เดียวบ้า...”“หึหึ ทำไมว่าสามีอย่างนี้ล่ะครับที่รัก” อัคนีหัวเราะภรรยาที่ลืมตามาค้อนเขาหน้าแดงปลั่ง“ก็พี่เดียวทำแบบนี้ หากน้องบูมมาเห็นจะทำอย่างไรล่ะคะ” บารนีค้อนสามีของตนอย่างหมั่นไส้“ถ้าอย่างนั้นต่อไปนี้น้องบีก็ต้องมานอนห้องใหญ่กับพี่”“ได้อย่างไรล่ะคะ น้องบูมก็ต้องนอนคนเดียวสิคะ”“ก็ใช่ไงครับ น้องบูมโตแล้ว โตจนมีน้องแล้วนะครับที่รัก”อัคนีพลิกายลงนอนแล้วโอบอุ้มให้เธอมานอนทาบทับบนร่างแกร่งของตน บารนียันแผงยอกแกร่งไว้และไม่ยอมให้เขาโน้มใบหน้าของเธอไปใกล้เพราะเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของคนตัวโตที่ทำท่าว่าจะหื่นหิวขึ้นมาอีกครั้ง...“ไม่คุยแล้วค่ะ บีง่วง ปล่อยสิคะ บีจะไปอาบน้ำ” หญิงสาวบอกอย่างเอียงอายรู้ทันแววตาของเขา อัคนีหัวเราะเบาๆ แต่ก็ทำให้ร่างของคนที่อยู่บนกายของเขาไหวกระเพื่อมทำให้ร่างกายของเขากับเธอเสียดสีกันจนก่อให้เกิดอารมณ์หวามไหวอีกครั้ง“ก็ไปสิครับ มาเถอะพี่เดียวจะอาบน้ำให้น้องบีเอง...” พูดจบอัคนีก็อุ้มภรรยาเข้าห้องน้ำแล้วเริ่มต
ตอนที่57.อัคนีมองภรรยากับลูกชายที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงกว้างอย่างเป็นสุขด้วยหัวใจพองโตคับอก ตอนนี้เขามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง มีภรรยาและลูกที่น่ารักถึงสองคนแม้อีกคนจะยังคงอยู่ในครรภ์ก็ตาม แต่เขาก็สัมผัสและรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ในท้องจะต้องน่ารักเหมือนกันกับน้องบูมแน่ๆ ชายหนุ่มดึงผ้าห่มคลุมกายให้บารนีกับลูกชายแล้วก้มลงหอมแก้มสองแม่กับลูกอย่างไม่ลำเอียงก่อนจะขึ้นไปนอนซ้อนแผ่นหลงบางโอบกอดเธอไว้พร้อมกับลูกน้อยทั้งสองอย่างเป็นสุขบารนีลืมตาขึ้นช้าๆ ในความมืดเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ยุ่มย่ามคลอเคลียอยู่กับกายนวลของตน แล้วก็ต้องหน้าแดงจัดเพราะมือร้อนๆ ของสามีลูบไล้วนเวียนอยู่กับหน้าท้องนูนน้อยๆ ของตนบ่งบอกเปิดเปลือยความรู้สึกของเขาว่าต้องการอะไรในตอนนี้“บีจ๋า... พี่เดียวคิดถึงบีจัง” เสียงนุ่มแผ่วพร่าดังอยู่ข้างแก้มนุ่มพร้อมกับริมฝีปากหยักของเขาขบเม้มไปตามแก้มนวลและลำคอระหง“อื้อ เดี๋ยวลูกตื่น... อา พี่เดียว อย่า...” บารนีห้ามปรามไม่จริงจังนักทั้งน้ำเสียงก็แผ่วหวานสะท้านหวิว แต่คนฟังไม่คิดจะใส่ใจเพราะเ
ตอนที่56.“เฮ้ย... ไอ้เดียวเป็นไงบ้างวะ... เฮ้ยๆ ฉันไม่เห็นนะไม่เห็นๆๆ” เสียงของอัคราดังขึ้นทำให้ริมฝีปากของหนุ่มสาวที่เกือบจะสัมผัสกันต้องผละจากกันอย่างตกใจและขัดเขิน โดยเฉพาะบารนีหญิงสาวหน้าแดงจัดแล้วซุกหน้ากับอกกว้างของอัคนี แต่สำหรับอัคนีนั้นแทบอยากจะชกหน้าพี่ชายให้กระเด็นออกไปนอกโลก...“ไอ้พี่บ้าเอ๊ย... หึหึ” อัคนีบ่นพี่ชายอย่างไม่จริงจังแล้วก็ต้องหัวเราะชอบใจเมื่อบารนีทุบอกกว้างของตนเบาๆ ที่เขาเกือบจะจูบเธอโชว์อัครา...“พี่เดียวบ้า..” หญิงสาวยิ้มอย่างมีความสุขกับอกกว้างของสามีเรื่องร้ายๆ ได้ผ่านไปแล้ว...คุณโทมัสมองภรรยากับบุตรสาวอย่างแสนเสียใจ เขาไม่คิดเลยว่าพวกเธอจะเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ เพียงแค่อยากเอาชนะอัคนีกับภรรยาถึงกับจ้างวานคนให้ทำร้ายบารนีกับเพื่อนชนิดที่ว่าหากคนร้ายทำสำเร็จเขาไม่รู้ว่าจะชดใช้ให้กับครอบครัวดีแลนด์อย่างไรจึงจะสาสมและเขาก็คงไม่มีหน้ามาพบหรือคบค้ากับครอบครัวนี้อย่างแน่นอน และคุณโทมัสรีบมาทันทีที่คุณอีริคโทรศัพท์ข้ามฟ้าไปบอกเรื่องของภรรยากับบุตรสาวซึ่งมาสร้า
ตอนที่55.“มึงอย่าพูดอย่างนี้นะเว้ยไอ้เบิ้มอย่างน้อยๆ ก็ให้เกียรติผู้หญิงบ้าง”“โห ไอ้ห่า เสือกจะมาเป็นคนดีตอนนี้ กูไม่สนสนโว้ย กูจะฟันนังนี่ก่อนแล้วค่อยไปร่วมสนุกกับพ่อมึง ฮ่าๆ ไปบอกพ่อมึงให้เลิกชั่วก่อนเถอะค่อยมาสั่งสอนกู”ไอ้เบิ้มหัวเราะร่วนแล้วเข้ามาหมายจะอุ้มร่างที่หมดสติของชลิตาเข้าไปในบ้านแต่แล้วเขาก็ต้องหงายหลังล้มตึงลงไปกับพื้นดินแข็งๆ“โอ๊ย ไอ้เท่ห์ มึงทำอะไรของมึงเนี่ย”“ก็ชกมึงไง อย่ายุ่งกับเธอมึงรีบไสหัวไปเลย”“มึงคิดว่ามึงต่อยกูเฉยๆ เหรอ กูไม่ยอมหรอกโว้ย”แล้วไอ้เบิ้มก็ลุกขึ้นถลันเข้าหาประวิชอย่างเดือดดาลพร้อมๆ กับที่ประวิชได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างตกใจของหญิงสาวที่อยู่ในบ้านและเสียงร้องโอดโอยของบิดาเขาจึงชกไอ้เบิ้มจนหน้าหงายเพื่อจะเข้าไปดูบิดาด้วยความเป็นห่วงในขณะเดียวกันที่อัครากับอธิชาติซึ่งดูแน่ใจแล้วว่าคนร้ายไม่มีอาวุธก็เข้าไปจัดการกับชายหนุ่มทั้งสองที่กำลังชกกันนัวเนียส่วนอัคนีก็แอบเข้าไปในบ้านโดยที่ประวิชกับเบิ้มไม่เห็นพลั่ก อ๊าก โอ๊ย... เส
ตอนที่54.“ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว มันจะทำอะไรน้องบีกับหนูเล็กรึเปล่า”“ผมว่ามันคงไม่กล้าหากมันได้รับค่าจ้างให้พาสองคนนั้นไปยังที่นัดหมาย” อธิชาติพยายามพูดให้อัคนีใจเย็นๆ เพราะตอนนี้อัคนีดูใกล้จะสติแตกเขากลัวว่าอัคนีจะวู่วามจนเกิดเหตุร้ายกับหญิงสาวทั้งสอง...เมื่อรถตู้คันนั้นเปิดไฟเลี้ยวเป็นสัญญาณว่าจะเข้าไปเติมน้ำมันที่ปั้มข้างหน้าเสียงนาฬิกาข้อมือของอัคนีดังขึ้นชายหนุ่มจึงพลิกข้อมือดูข้อความแล้วค่อยคลายความใจร้อนลงเมื่ออัคราซึ่งขับรถมาสมทบนั้นมาถึงปั้มน้ำมันนั้นพอดี อัคราบอกน้องชายว่าให้ใจเย็นๆ การที่ปล่อยให้คนร้ายขับรถต่อไปได้และไม่เข้าช่วยเหลือภรรยาของเขาในตอนนี้เพราะไม่แน่ใจว่าคนร้ายมีอาวุธหรือไม่และหากเกิดการต่อสู่กันคนอื่นๆ อาจจะได้รับอันตรายหรืออาจจะเกิดการสูญเสียมากกว่าเพราะปั้มน้ำมันนั้นอาจจะระเบิดหากว่าคนร้ายมีอาวุธปืนหรือเกิดยิงต่อสู้กัน แต่อัครามั่นใจว่าบารนีกับชลิตานั้นปลอดภัยดูจากท่าทางของคนร้ายไม่ใช่มืออาชีพและไม่มีลักษณะโหดเหี้ยมแต่พวกเขาก็ไม่ไว้ใจ“เด่นนายเห็นฉันแล้วใช่มั