ตอนที่67.“ฉันเปล่านะฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น บ้านของฉันหลังออกจะใหญ่โตใครๆ ก็นับหน้าถือฉัน แก...นังพราว เพราะแกนั่นล่ะที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ลูกสาวสารเลวของแกด้วย ลูกรตาจ๊ะ มานั่งนี่ลูก อย่าโผล่หัวออกไปเชียวเดี๋ยวพวกสารเลวนั่นมันจะทำร้ายลูก” พริมรตามองผู้เป็นมารดาด้วยความเจ็บปวด ร่างบางระหงซึ่งงดงามไม่สร่างนั้นทรุดนั่งลงบนขั้นบนไดอย่างหมดเรี่ยวแรง แววตากร้าวกระด้างในวันวานดูอ่อนแสงลง น้ำตาที่เธอไม่เคยติดว่าจะได้เสียมันก็หลั่งรินออกมาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่พริมรตามองมารดาซึ่งกำลังดึงทึ้งผมจนยุ่งเหยิงด้วยน้ำตา นี่เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่เธอรู้สึกเจ็บปวดและเป็นทุกข์ ตอนนี้อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปแล้ว เธอเองก็เปลี่ยนไปหญิงสาวเมินหน้าหนีมารดาด้วยความเจ็บปวด...ภาพทรงจำเก่าๆ ตั้งแต่เล็กจนโตฉายชัดในความทรงจำ ความอัปยศที่เธอได้รับตั้งแต่วัยเริ่มแตกเนื้อสาวตอกย้ำให้เจ็บปวดมากขึ้น เมื่อสามีใหม่ของมารดาข่มขืนเธอซ้ำลูกชายที่ถอดแบบความเลวจากผู้เป็นพ่อมาก็ยังทำกับเธอไม่แตกต่างกันเลยสักนิด หากแต่ตอนนั้นด้วยความที่เธอถูกเลี้ยงมาผิดๆ ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัวเธอก็ไม่มีใครสักคนจะมาดูและหรือสอนสั่งในสิ่งที่ดีงาม อีกทั
ตอนที่68. “กลับไปจากนี่เธอไสหัวออกไปจากบ้านฉันได้เลยนะ ส่วนเงินในส่วนที่เธอแก้ผ้าเป็นนางแบบให้ฉันลูบๆ คลำๆ ฉันให้คุณประเสริฐโอนเข้าบัญชีของเธอเรียบร้อยแล้ว อ้อ.. แต่เพื่อตอบแทนน้ำใจเธอที่นอนแบให้ฉันทุกท่วงท่าตลอดมา ฉันจะเพิ่มค่าตอบแทนให้อีกสิบล้านล้าน และนับจากนี้เธอกับฉันอย่าได้มาเจอะเจอกันอีกเลย” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหยียดหยัน จนเธอรู้สึกร้อนผ่าวและชาไปทั้งหน้า ดวงตากลมโตมองเขาอย่างตัดพ้อ น้ำตารื้นหน่วยตางามจนเห็นภาพของเขาเลือนราง หากแต่ทุกถ้อยคำนั้นกลับฝังแน่นในจิตใจ เขาใจช่างร้ายเหลือเกิน“แล้วอย่าคิดว่าจะเอาเรื่องที่เธอจดทะเบียนสมรสกับฉันมาเป็นข้ออ้างในการขอค่าเลี้ยงดูหรือสินสมรสหรอกนะ เพราะนั่นมันเป็นทะเบียนสมรสปลอม ฉันอยากรู้นักว่าหาก คุณประเสริฐเขารู้ว่าคนดีที่เขาเอ็นดูร่านแพศยา ผัวเดียวไม่พอ คุณประเสริฐยังจะชื่นชมเธออยู่ไหม” “หยุดๆ หยุดพูดได้แล้วคนใจร้าย ฉันเกลียดคุณ คนหลอกลวงไร้หัวใจ คุณทำได้ยังไง คุณทำกับฉันแบบนี้ทำไม ฉันทำอะไรให้คุณนักหนา..” หญิงสาวกรีดร้องออกมาทั้งน้ำตา มือเรียวปิดหูแน่นไม่อยากได้ยินถ้อยคำร้ายกาจจากเขาอีกต่อไป หากแต่ชาคริตเข้ามากระชากมือบางออก
ตอนที่69.ไอรดาเดินไปเดินมาในห้องนอนหลายต่อหลายรอบด้วยความกระวนกระวายใจ เธอติดต่อโรเบิร์ตไม่ได้ใจเธอร้อนรุ่มเพราะกลัวว่าโรเบิร์ตอาจจะคิดทรยศเธอ และตอนนี้ใครบางคนเริ่มเปลี่ยนไปซึ่งเธอต้องกำจัดเสีย เพื่อป้องกันไม่ให้ใครรู้ว่าเธอทำอะไรไว้บ้าง นั่นก็คือ...“ไอ อยู่ในห้องรึเปล่า” เสียงเคาะประตูและเสียงพี่สาวดังขึ้น ทำให้ไอรดาสะดุ้งด้วยความตระหนกเล็กน้อยหากแต่ก็สามารถปรับคืนให้เหมือนเดิมได้ก่อนจะเดินไปเปิดประตู“พี่อ้อมมีอะไร”“พี่จะมาลา” อารยามองหน้าน้องสาวนิ่งด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก ไอรดามองพี่สาวอย่างไม่ค่อยไว้ใจหากแต่ทำเป็นเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างที่เธอมักทำประจำเมื่ออยู่ต่อหน้าพี่สาวของตน“จะไปไหนก็ไปเถอะจะมาบอกทำไม”“ก็บอกไว้ เผื่อบังเอิญนึกถึง และพี่มีของสำคัญจะให้”“อะไร” ไอรดามองหน้าอารยาอย่างระแวงขึ้นมาทันที“เปิดดูเอาเองก็แล้วกัน อยู่ในนี้หมดแล้ว” อารยายื่นซองสีน้ำตาลให้น้องสาว แล้วลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ลงบันไดไปโดยไม่พูดอะไร ทำให้ไอรดามองตามด้วยความสงสัยระคนหวาดระแวง อารยาต้องคิดไม่ซื่อกับเธอแน่ๆ คิดได้ดังนั้นสาวน้อยที่ใครๆ ต่างก็คิดว่าเธอพิการก็เดินเร็วๆ ตามอารยาที่กำลังก้าวลงบันได
ตอนที่70.ด้วยความสงสัยและสังหรณ์ใจเขาจึงแอบตามมาและพบว่ารติมากำลังต้องการความช่วยเหลือ แต่เมื่อได้จัดการเค้นความจริงจากโรเบิร์ต ซึ่งเขาได้ให้คนของเขากันตัวไว้เพื่อสอบสวน โรเบิร์ตซึ่งร่างกายบอบช้ำจากการเค้นความจริงจากมือและเท้าของบอดีการ์ดร่างยักษ์นั้นรับสารภาพว่าเขาทำตามคำสั่งของไอรดา เขาจึงให้คนไปสืบหาข้อมูลของชายคนนี้เงียบๆ ว่าเขาพูดจริงหรือไม่ ก็พบว่าโรเบิรตนั้นซ่อนความชั่วช้าไว้ภายใต้หน้ากากนักกายภาพบำบัดผู้มีเชื่อเสียง หากแต่ภายใต้หน้ากากนั้นก็คือซาตานร้ายดีๆ นี่เอง แล้วยิ่งเขาเห็นไอรดาในชุดเดียวกับผู้หญิงที่เขาเห็นก่อนหน้านั้นมาปรากฏตัวพร้อมชาครียาที่บังกะโลก็ทำให้เขามั่นใจว่าโรเบิร์ตพูดความจริง ซึ่งมันตรงกับข้อมูลซึ่งเขาได้จากนักสืบฝีมือเยี่ยมที่สามารถหาข้อมูลของโรเบิร์ตให้เขาได้ในเวลาอันรวดเร็ว แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าไอรดานั้นคิดจะทำร้ายรติมาด้วยเหตุผลใด แต่เขามั่นใจว่าไอรดากับโรเบิร์ตเป็นมากกว่ามากกว่าพี่เขยกับน้องเมียอย่างแน่นอน แต่อีกไม่นานเขากับชาคริตก็จะได้รู้...“เอาล่ะ ได้เวลามาชำระความกันอีกรอบแล้ว” วีรุจถอนหายใจยาวๆ แล้วหันมามองสาวน้อยแสนสวยที่เขาเริ่มจะหลงใหลเธอมากข
ตอนที่ 71หลังจากคุยกับเพื่อนรักแล้วชายหนุ่มก็เดินกลับมาทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่อย่างครุ่นคิด ชาคริตมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้ารอบแล้วรอบเล่านับตั้งแต่ได้มันมาแล้วอยากนึกหาอะไรมาทุบหัวตัวเองหนักๆ เสียนัก รติมาไม่ได้หักหลังหรือนอกใจเขา แต่เธอกำลังจะถูกทำร้ายและเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากสาวน้อยที่ชื่อไอรดาสาวน้อยผู้น่าสงสาร แต่สิ่งที่เขาสงสัยเหมือนกับวีรุจก็คือไอรดากับโรเบิร์ตนั้นมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเพียงใดเหตุใดโรเบิร์ตซึ่งเป็นนักกายภาพบำบัดชื่อดังจึงได้ทำเรื่องเช่นนี้ให้เธอ วันก่อนเขาไปพบโรเบิร์ตที่เรือนจำซึ่งก็ยอมสารภาพทุกอย่างแต่เรื่องที่โรเบิร์ตถูกจับนั้นตำรวจปิดข่าวไว้ก่อน เพราะเมื่อสอบสวนและสืบค้นหาหลักฐานก็พบว่าโรเบิร์ตเคยข่มขืนกระทำชำเราคนไข้ของเขาหลายราย และในผู้เสียหายนั้นก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเรื่องนี้จึงไม่เป็นข่าวครึกโครมและวีรุจกับชาคริตเองก็อยากให้เรื่องนี้เป็นความลับ เพราะต้องการให้ไอรดาเผยธาตุแท้ออกมาชาคริตวางเอกสารในมือลงแล้วลูบหน้าตนเองอย่างเมื่อยล้า เขานั่งอยู่ในห้องปั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนเพราะนำงานทุกอย่างมาทำที่นี่ทั้งที่โรงปั้นและงานในส่วนการผลิตซึ่งตนรับผิดชอบ
ตอนที่72.“ใช่เรื่องนี้น้องญาอาจจะไม่ได้รู้เห็น แต่เรื่องที่น้องญาวางยาปลุกเซ็กซ์พี่เพื่อจะเอามาเป็นข้ออ้างให้พี่รับผิดชอบนั่นเพราะไอรดาแนะนำไม่ใช่หรือไง”“แต่ตอนนี้น้องญาก็ไม่ได้ต้องการแล้วนี่คะ พี่รุจจะเอาอะไรอีก” ชาครียาหน้าแดงก่ำอับอายกับคำพูดของเขา ใช่เธอยอมรับว่าที่ทำแบบนั้นก็เพราะเชื่อคำยุยงของไอรดาและที่ทำไปก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบ หากเธอรู้ว่าการกระทำของตนจะส่งผลเสียมากมายเช่นนี้ ชาครียาจะไม่ยอมทำอย่างนั้นเด็ดขาด และที่รู้สึกเสียใจมากก็คือตลอดมาเธอถูกไอรดาปั่นหัวจนแทบเสียคน...“ไม่ต้องการไม่ได้หรอกน้องญา เพราะมาถึงขั้นนี้แล้วน้องญาจะถอนตัวไม่ได้” วีรุจพูดยิ้มๆ แล้วเดินมาโอบกอดร่างบางไว้ก่อนจะกดปลายจมูกลงแก้มนุ่มแรงๆ“พี่รุจทำทุกอย่างเพื่อรติมาใช่ไหมคะ” สาวน้อยถามเสียงเศร้าดวงตาคมสวยนั้นหม่นลง“ก็ใช่... เอาล่ะเราไปกันเถอะ..” ชายหนุ่มตอบเธอด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ชาครียาเจ็บลึกในอก น้ำตาใสๆ แทบจะไหลริน สาวน้อยมองแผ่นหลังของคนตัวโตที่ด้วยความปวดร้าว วีรุจยังรักรติมาแม้รู้ว่ารติมากับพี่ชายของเธอเป็นอะไรกัน เธอไม่มีวันชนะผู้หญิงคนนั้นเลยใช่ไหม...ในขณะที่ชาครียาตกอยู่ในห้วงคำนึงของตน วีร
ตอนที่73.“ใครเป็นพ่อของเด็ก” ชายหนุ่มถามคนนิ่งเงียบมาตลอดเส้นทางด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนหญิงสาวรู้สึกขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ก่อนจะเชิดหน้าตอบเขาด้วยน้ำเสียงหยิ่งๆ“ก็คงไม่ใช่คุณหรอกค่ะ”“เก่งขึ้นนะ ไม่เจอกันแค่ไม่ถึงเดือน รู้สึกว่าเธอจะเปลี่ยนไปเยอะเลย หรือว่าจริงๆ แล้วก็กร้านโลก“ก็คงเป็นอย่างนั้น..” รติมาเชิดหน้าตอบแล้วไหวไหล่น้อยๆ ทำท่าเหมือนสาวกร้านโลกอย่างที่เขาว่า“เธอยังไม่ตอบฉันว่าใครเป็นพ่อของลูกเธอ” ชายหนุ่มทำเสียงแข็ง ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าหากเจอเธอเขาจะปรับความเข้าใจกับเธอแล้วสารภาพความผิดทุกอย่างแต่เมื่อเห็นท่าทางหมางเมินซ้ำยังทำน้ำเสียงเย็นชาห่างเหิน และท่าทางเชิดหน้าคอแข็งใส่เขาชาคริตก็ลืมความตั้งใจไปสิ้นเพราะไม่เคยเห็นหญิงสาวในอารมณ์แบบนี้ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกยุ่งยากใจ รติมาไม่ใช่คนหัวอ่อนหรือปวกเปียกทางความคิด แม้จะดูเรียบร้อยอ่อนหวานแต่จริงๆ แล้วเธอเป็นคนที่แกร่งพอตัว ตอนนี้เขาก็ประจักษ์กับตนเองแล้ว“คุณจะรู้ไปทำไมคะ เพราะถึงอย่างไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ แล้วกรุณาจอดรถให้ดิฉันด้วยค่ะฉันจะกลับบ้าน” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามไม่ให้สั่น หากแต่ชาคริตยังเฉยเขายังขับรถออกนอก
ตอนที่74.“มึงก็ยิงสิวะ ถ้าแน่จริง”ปังๆ ! เสียงปืนดังขึ้นสองนัดพื้นถนนข้างๆ พวกมันกระจุยกลิ่นดินปืนและกลิ่นปูนคละคลุ้ง“เป็นไง คิดว่ากูแน่จริงมั้ย” ชาคริตถามเสียงเหี้ยม ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งจัดแววตาวาวโรจน์จนอานนท์รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ กับแววตาของชาคริต ตอนนี้ชาคริตเหมือนอสูรร้ายที่สามารถปลิดชีวิตพวกมันได้เลยทันที“จะ จริงจ้ะ อย่าทำอะไรพวกเราเลยนะ คุณรูปหล่อปล่อยเราไปเถอะนะๆ ” สามชายชั่วอ้อนวอนพลางยกมือไหว้เขาลนลานเมื่อเจอของจริง “กูน่ะปล่อยพวกมึงอยู่หรอกนะ แต่สำหรับตำรวจกูไม่รู้”“หา ตำรวจ!” พวกมันพูดขึ้นพร้อมกันและพร้อมๆ กับการปรากฏตัวของตำรวจสามนายที่มาถึงที่เกิดเหตุทันที“ขอบใจมากคริส” ผู้กองหนุ่มตบบ่าเขาเบาๆ อย่างขอบคุณ เขาเฝ้าติดตามอานนท์กับนายอนันต์มานานแล้ว และบังเอิญเหลือเกินที่ชาคริตรู้จักและเจอคนที่เขาต้องการแล้วอานนท์กับพรรคพวกก็ถูกจับกุมโดยละม่อมที่สำคัญชายทั้งสามคนก็เป็นผู้ร้ายที่ตำรวจต้องการตัวอยู่พอดีเพราะอานนท์และพวกนั้นเป็นผู้ค้ายาบ้าและก่อคดีอาญาอยู่กลายคดี ส่วนคุณพริ้งและพริมรตาก็ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทันทีที่รถพยาบาลมาถึงในเวลาไล่เลี่ยกันรติมามองคุณพริ้งซึ่งนอนนิ่งอยู่
ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน รติมายิ้มกับโปสการ์ดที่ได้รับจากพริมรตา เธออ่านลายมือที่เขียนอย่างบรรจงของพี่สาวซ้ำไปซ้ำมาอย่างเป็นสุขจนสามีที่นอนรอภรรยามานอนแนบข้าง อดทนรอไม่ไหวเดินมารวบร่างอวบไปนอนเคียงข้างเสียเอง“อื้อ พี่คริสทำอะไรระวังหน่อยสิคะ แล้วนี่ดูลูกดีรึยังคะ น้องภูมิ หลับสบายรึเปล่า” หญิงสาวเอ็ดสามีเบาๆ แล้วถามถึงน้องภูมิหรือ เด็กชาย รติภูมิ บุตรชายที่เพิ่งกินนมแล้วหลับไปเมื่อสักครู่ ชาคริตหน้างอเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเริ่มหมดความสำคัญกับภรรยา แล้วยังอิจฉาเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ได้ดื่มกินนมมารดาอย่างอิ่มหนำซ้ำเจ้าตัวแสบก็มักจะร้องแผดจ้าทุกครั้ง ยามที่เขาอยากจะชิดใกล้แล้วทำอะไรๆ อย่างที่ใจปรารถนากับคุณแม่คนสวย จนตอนนี้เขาอยากจะหึงหวงรติมากับลูกชายนัก“หลับแล้ว น้องมดไม่ต้องห่วงหรอก พี่คริสน่ะเป็นยิ่งกว่าทาสน้องภูมิอีก” ชายหนุ่มพูดงอนๆ พลางซุกหน้าลงกับอกอิ่มอย่างแสนจะคิดถึง อยู่ใกล้กันทุกวันแต่เหมือนห่างไกลเพราะรติมาทุ่มเทดูแลบุตรชายวัยเจ็ดเดือนด้วยตนเองจนไม่มีเวลาได้คลอเคลียกันเหมือนก่อน“อิจฉาลูกหรือคะ”“ก็มันน่าอิจฉาไหมล่ะ น้องมดดูแลสนใจแต่น้องภูมิปล่อยให้พี่คริสเหี่ยวเฉาเพราะ...”“
ตอนที่83.ชาครียามองหน้าคนที่เธอเคยตั้งแง่รังเกียจอย่างรักและชื่นชม และรู้สึกละอายนักที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหญิงสาวคนนี้ เพราะทิฐิและความหูเบาโง่เขลาของตนเอง“พอกันล่ะค่ะ พี่มด พี่รุจก็ชอบแหย่พี่คริส... พี่มดคะ น้องญายังไม่มีโอกาสขอโทษพี่มดตรงๆ เลยสักครั้ง... น้องญาขอโทษกับทุกๆ เรื่องที่ผ่านมานะคะ”“โธ่... น้องญา พี่มดไม่เคยโกรธน้องญาเลยนะคะ กลับกันก็ยังรู้สึกละอายใจด้วยซ้ำ พี่เองก็ต้องขอโทษน้องญาเหมือนกัน หากพี่เคยทำอะไรให้น้องญาไม่สบายใจ” สองสาวยิ้มให้กันอย่างเป็นสุขด้วยความรักและเข้าใจ รติมาเอื้มมือไปกุมมือของชาครียาไว้ด้วยความรัก เธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดชาครียาเลยสักครั้ง และดีใจเหลือเกินที่วันนี้ทุกคนเข้าใจกันรักและห่วงหาอาทรกัน ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบแล้ว...“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” เสียงสองหนุ่มดังแข่งกันมายังห้องนั่งเล่นซึ่งสองว่าที่คุณแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่“นี่เลยครับ พวกเรามาพร้อมลูกตาลลอยแก้ว อร่อยเย็นชื่นใจ”“โอ้โห อย่าบอกนะคะว่าพี่คริสกับพี่รุจช่วยกันทำ”“ใช่แล้วจ้ะน้องรัก”“มันกินได้แน่นะคะ งั้น... น้องญาขอชิมก่อน” ชาครียามองลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าอย่างสน
ตอนที่82.“เป็นสาวเป็นนาง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อนรู้ไหม น้องมดมาบอกรักพี่คริสก่อนได้อย่างไร น้องมดต้องให้พี่พูดว่า พี่ คริสรักน้องมดก่อน ตัวเองค่อยมาบอกรักตอบพี่ เล่นบอกรักพี่คริสก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเชิงชายแย่สิ” “พี่คริส...” รติมาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ชาคริตบอกว่ารักเธอใช่ไหม พี่คริสรักน้องมด...“มาทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ในวัดได้อย่างไรกัน มันบาปรู้ไหม”“คนบ้า คนเขาทำหน้าน่ารักมันบาปตรงไหนกัน” เมื่อความเข้าอกเข้าใจเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ใจสองดวงหญิงสาวก็กล้าที่จะหยอกเย้ากับเขาบ้าง มือบางทุบเบาๆ กับอกแกร่งแล้วผละออกห่างร่างหนาอย่างขัดเขินใบหน้านวลแดงจัดจรดใบหูบาง ชาคริตมองภาพหญิงสาวที่รักด้วยหัวใจที่สุขล้น เรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว...“บาปสิ บาปที่ทำให้พี่คริสนึกอยากจูบน้องมด แต่ทำไม่ได้”“พี่คริส ไม่เสียใจแล้วใช่ไหมคะ ที่คุณอ้อมเธอจากไป” หญิงสาวถามเขาเมื่อนึกถึงว่าตนเองอยู่ที่ใด“เสียใจมั้ยที่อ้อมเสียไป พี่ก็เสียใจนะ แต่พี่เสียใจเพราะพี่ยังไม่ได้ตอบแทนน้ำใจของอ้อมเลยต่างหาก น้องมดเข้าใจใช่ไหม” เขาถามเธอเมื่อทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นเขาได้บอกเล่าให้เธอรับรู้ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข
ตอนที่ 81.ส่วนพริมรตาก็ถอนหายใจแรงๆ อย่างโล่งอกเมื่อสามารถจัดการไอรดาได้ แล้วเมื่อคิดว่าเธอช่างบ้าบิ่นวิ่งเข้าหาคนที่มีปืนอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงแล้วก็ต้องนึกทึ่งและขันตนเองไปพร้อมๆ กัน เพราะก่อนหน้านั้นเธอกำลังปฐมพยาบาลรติมาอยู่ เมื่อรติมาฟื้นได้สติแล้วรู้ว่าชาคริตกำลังเผชิญหน้ากับไอรดาตามลำพังรติมาก็ลุกพรวดพราดเข้ามาทำให้เธอต้องวิ่งตามมาด้วยและเมื่อเห็นว่าไอรดากำลังจะยิงชาคริตรติมาก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะกันร่างชาคริตไว้โดยไม่คิดชีวิต ส่วนตัวเธอเองก็ห่วงน้องสาวและหลานจะเป็นอันตรายก็เลือกที่จะเข้าหาไอรดาโดยวิ่งพุ่งชนร่างไอรดาอย่างแรงจนวิถีกระสุนเบี่ยงเบนไป แล้วใช้สันมือฟาดลงบนมือของไอรดาอย่างแรงจนปืนในมือของไอรดากระเด็นไปไกล พอได้ทีก็จัดการกับไอรดาอย่างที่ทุกคนเห็น พริมรตาหอบหายใจเบาๆ มองไอรดาอย่างที่ยังไม่นึกไว้ใจ“กรี๊ดดด อีบ้า มึง กูจะฆ่ามึง...กรี๊ดดด ปล่อยกูนะ” ไอรดากรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจที่ทำพลาดวันนี้เธอพลาด คนพวกนั้นกำลังมีความสุข ชาคริตกับรติมารักกันหวานชื่น ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น สาวน้อยกรีดร้องโหยหวนอีกครั้งก่อนจะถูกตำรวจจับร่างเล็กเข้าไปในรถเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นท
ตอนที่80.“พี่รัก...”“รักใครคะ..” ไอรดาตื่นเต้น เมื่อชายหนุ่มที่ตนแอบหลงรักมานานกำลังจะเอ่ยความในใจกับเธอ สาวน้อยคิดเข้าข้างตัวเองอย่างช่วยไม่ได้“ปล่อยรติมาก่อนสิน้องไอ พี่คริสสัญญาว่าจะบอกน้องไอคนเดียว” ชายหนุ่มต่อรองไอรดามองเขาที มองรติมาทีอย่างชั่งใจ และค่อนข้างสะใจที่เห็นรติมาน้ำตานองหน้า“หึ ในที่สุดพี่คริสก็ไม่รักแกนังแม่มด..” ไอรดาผลักรติมาอย่างแรงด้วยความสะใจ รติมาเซถลาแล้วล้มกองที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่ความจริงเธอหมดแรงกับคำพูดของชาคริตต่างหาก ชาคริตปรายตามองและส่งสัญญาณให้พริมรตาที่แอบเข้ามาให้เข้ามาช่วยรติมาออกไป พริมรตาอ้อมไปทางด้านหลังห้องนั่งเล่นแล้วปีนหน้าต่างเข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากพี่จอยและพี่จุ๊บแจง ส่วนพี่แสงก็อ้อมไปอีกด้าน ในขณะที่แม่จิตรอเปิดประตูให้ตำรวจที่หน้าบ้าน“มานี่สิน้องไอ” ชาคริตเรียกเธออีกครั้งแล้วยื่นมือไปข้างหน้า สาวน้อยยิ้มกว้างดีใจจนลืมหญิงสาวที่เธอปองร้าย รีบยื่นมือมาจับมือหนาทันที แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ตรงหน้าต่าง ไอรดาปัดมือชายหนุ่มออกห่างแล้วหันกลับไปหารติมาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้
ตอนที่79.“รตาเห็นน้องมดบ้างไหม”“ไม่เห็นค่ะ นั่งอยู่ในออฟฟิศรึเปล่าคะ”“ไม่อยู่นะหรือว่าน้องมดเข้าบ้านไปแล้ว”“เอ ไม่แน่ใจนะคะวันนี้ลูกค้าเยอะด้วยรตาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าน้องมดอยู่ในห้องรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าคะ”“ตอนนี้รติมาไม่ปลอดภัย เราทุกๆ คนด้วยเอาเป็นว่ารีบปิดร้าน ผมจะไปตามหาน้องมดแล้วผมจะเล่าให้ฟัง”กรี๊ดดด...! เสียงกรีดร้องของรติมาดังมาจากบ้านหลังงาม ชาคริตกับพริมรตาหันไปยังทิศทางของบ้านด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งไปยังประตูที่เชื่อมระหว่างบ้านกับร้านอย่างรวดเร็ว หากแต่คีย์การ์ดที่เคยใช้กลับไม่สามารถเปิดประตูได้ ชายหนุ่มพยายามรูดบัตรอยู่หลายครั้งก็พบความผิดปรกติ ระบบการทำงานของเครื่องรูดบัตรเสียหายเนื่องจากมีคนทำอะไรสักอย่างกับมัน ชายหนุ่มหน้าซีดด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในบ้าน ร่างสูงมองรั้วสูงตรงหน้าด้วยความหวัง ส่วนพริมรตารีบไปบอกทุกคนให้รีบปิดร้านแล้วรีบโทรศัพท์แจ้งตำรวจก่อนจะวิ่งตามชาคริตไปในขณะเดียวกันรติมากำลังเผชิญหน้ากับสาวน้อยที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นบุคคลอันตรายและร้ายกาจ ร่างอวบอิ่มเพราะอายุครรภ์มากขึ้นถอยหลังช้าๆ เมื่อร่างบอบบางทว่าดูแกร่งกระด้างของไอรดาเดินยังเธอพร้อมม
ตอนที่78.ร้านอาหาร อบอุ่น อิ่มอร่อย กำลังเป็นที่รู้จักของเหล่าคนทำงานและคนละแวกใกล้เคียง ด้วยบรรยากาศของร้านที่ตกแต่งเหมือนห้องอาหารในบ้าน และร่มรื่นด้วยแมกไม้อีกทั้งยังแบ่งบริเวณสวนสวยหน้าบ้านให้ผู้ที่มารับประทานอาหารได้นั่งเล่นชมสวนสวย มีสนามเด็กเล่นให้เด็กๆ ที่มากับคุณพ่อคุณแม่ได้วิ่งเล่นอีกทั้งความงดงามและการตกแต่งสวนที่สวยงามทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่ถ่ายรูปของบรรดาผู้มารับประทานอาหารเลยทีเดียว โดยทำรั้วกั้นแน่นหนาระหว่างร้านและสวน มีประตูเปิดปิดเข้าออกบริเวณบ้านด้วยประตูที่ใช้ระบบคีย์การ์ด หากใครมาที่นี่แล้วไม่ได้ถ่ายรูปในบริเวณร้านก็เหมือนกับว่ามาไม่ถึงร้าน อบอุ่นอิ่มอร่อย“อย่าคิดว่าพี่จะยอมแพ้นะน้องมด..” ชาคริตรำพึงกับตัวเองหนักแน่น เขาเคยทำให้เธอเป็นของเขาได้แล้วครั้งหนึ่ง แล้วทำไมจะทำให้เธอยอมคืนดีและมาเป็นภรรยาของเขาอีกไม่ได้ หากไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลล่ะนะคราวนี้...“นี่คุณ จะเข้ามาวุ่นวายในครัวทำไมออกไปนะ ดูสิออเดอร์ลูกค้าเยอะแยะ” รติมาเอ็ดคนตัวโตที่เข้ามายืนใกล้ๆ เธอ แล้วมองค้อนเขาอย่างขัดเคือง ในที่สุดชาคริตก็กินนอนอยู่ในบ้านเธออย่างมีความสุข ซ้ำพวกพี่ๆ ทั้ง
ตอนที่77.“น้องมดว่าเราควรอโหสิให้เขานะคะ เราจะได้ไม่ติดค้างกัน”“จ้ะ ขอบใจนะน้องสาวของพี่ อ้าวนั่นคุณคริสมาแล้ว พี่ขอตัวไปช่วยแม่จิตดูความเรียบร้อยในร้านดีกว่า วันนี้ท่าทางลูกค้าเราจะเยอะนะ บอกแต่พี่ให้อภัยคนอื่น แล้วตัวเองก็อย่าลืมให้อภัยเขาด้วยล่ะ” พริมรตาที่วันนี้ดูสดใสและอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมมากกล่าวยิ้มๆ เมื่อเห็นร่างสูงของชาคริตเดินมาแต่ไกลตอนนี้เธอมีความสุขเหลือเกินหญิงสาวบอกตัวเอง คำว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำนั้น เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็วันนี้เอง...“จะไปไหนฮึ เห็นหน้าผัวก็เอาแต่เดินหนี” ชาคริตพูดดังๆ และรีบคว้าแขนเรียวไว้เมื่อรติมาทำท่าจะเดินหนีเขา“ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เมียใคร แล้วกรุณาออกไปจากบ้านฉันด้วย”“อะไรกันนี่น้องมดยังคิดจะไล่พี่คริสอีกเหรอทั้งๆ ที่รู้ว่าไล่ก็ไม่ไปแล้วอยากให้พี่คริสทบทวนมั้ยว่าเราเป็นผัวเมียกันจริงรึเปล่าและที่สำคัญทะเบียนสมรสก็ยังยืนยันว่านางรติมา ประติมาไพบูลย์ เป็นภรรยาของนายชาคริต ประติมาไพบูลย์อย่างถูกต้องตามกฎหมาย”“แต่มันเป็นทะเบียนปลอมไม่ใช่หรือ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เมียของใครจำไว้ซะด้วย”“ตอนนั้นพี่คริสก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง จริงๆ แล้วมัน
ตอนที่76.“กลับบ้านกันก่อนเถอะนะน้องมด พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริส น้องมดดูเพลียมากเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปจะแย่”“เราจะกลับกันแค่สองคนใช่ไหมคะ” รติมาพูดกันท่าชายหนุ่ม“ไม่ครับที่รัก เราจะกลับด้วยกัน” ชาคริตชิงพูดแทนพริมรตาหน้าตายพร้อมทั้งโอบร่างบางไว้แนบกายต่อหน้าพริมรตาที่มองเขายิ้มๆ อย่างเข้าใจ“พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริสนะน้องมด ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเถอะ”“นี่คุณปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน”รติมาหยิกแขนแกร่งที่โอบเอวเธอแรงๆ เมื่อพริมรตาเดินนำหน้าไปก่อน แต่พ่อคุณก็หนังหนาเหลือเกินไม่สะทกสะท้านซ้ำยังโอบร่างเธอให้ชิดมากขึ้นอีก“หากไม่อยากถูกจูบในวัดก็เงียบๆ แล้วก็เดินไปดีๆ จ้ะน้องมด พี่ไม่ได้พูดเล่นนะ”“นี่คุณขู่ฉันเหรอ”“ไม่ได้ขู่ แต่น้องมดพูดไม่เพราะเลยนะ แทนตัวเองว่าน้องมดแล้วก็เรียกพี่ว่าพี่คริสเดี๋ยวนี้” ชาคริตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับหยุดเดินหันมาจ้องริมฝีปากระเรื่อแม้จะดูซีดเซียวไปบ้างอย่างเสน่หาจนหญิงสาวรู้สึกหวิวไหว สะบัดหน้าหนีสายตาคมนั้นอย่างไม่อาจจะทานทนได้ ก็แววตาเขาช่างร้อนแรงแทบจะแผดเผาเธอให้ละลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟขนาดนั้นใครจะทนมองไหว รติมาหน้าแดงขึ้นมาทันที ซึ่งมันทำให้ชา