เข้าสู่ระบบแชร์
23
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-26 15:53:55
บทที่เกี่ยวข้อง
พันวาเสน่หา 24
ในขณะที่สองหนุ่มยังนั่งรออย่างไม่รีบร้อน ด้วยเห็นว่าหน้าร้านลูกค้าเยอะ และพวกเขาก็ทานอะไรมาบ้างแล้ว ต่างคนกำลังสงสัยว่าแม่สาวเอวบางในสภาพเสื้อยืดกางเกงยีน ทะเลาะกับน้องชายเสร็จแล้วกลับมานั่งทำตัวเป็นอาซ้อใหญ่จะทำอะไร จนเห็นเธอเอาเศษไก่มาโปรยบนโต๊ะเหล็กหน้าที่นั่ง เอาปลายนิ้วชี้เคาะเบา ๆทันทีที่เจ้าแมงมุมตัวสีดำสนิทคลานออกมาจากใต้โต๊ะ อัฟซาทำหน้าพะอืดพะอมเพราะว่าเขาไม่ชอบมัน ส่วนเจ้านายหนุ่มส่ายหน้าไปมาอย่างเอือม ๆ“ถามจริงว่าคิดนานไหม? เอาไก่ฉีกให้แมงมุมเวทย์กิน... พวกมันเป็นแค่ภาพลวงตา ไม่มีชีวิตไม่มีตัวตนด้วยซ้ำ เจ้าของแมงมุมยังไม่เคยคิดจะทำ”“มันกินนะคะ รู้หรือเปล่า?” ในสีหน้ามีความสุขของตรึงใจ เธอรู้สึกเหมือนกำลังทำบุญทำทานให้อาหารปลา ส่วนเจ้าแมงมุมตัวสีดำสนิทไม่มีลวดลายบนหน้าท้องเหมือนตัวอื่นเพียงใช้ปากเล็ก ๆ ของมันกัดดึงไก่ฉีกจากปลายนิ้วชี้และโป้ง ซึ่งเธอหยิบมันขึ้นมาทีละเส้นอย่างตั้งใจ“ปกติพวกมันไม่สุงสิงกับมนุษย์ มันไม่โผล่ออกมาให้เห็นง่าย ๆ นะครับถ้านายไม่เรียกพวกมันมา มันจะออกมานั่งเล่นกับนายแค่ตอนเช้า ดูพวกมัน... ชอบคุณดาวนะ”“เห็นเป็นหนูแฮมสเตอร์หรือไง? มันน่ารักที่ไหนกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 25
ตรึงใจตั้งใจมาหาเขาหลังพักผ่อนเต็มที่ เธอกลัวว่าเขาจะหิ้วท้องรอพลังงานชีวิตของตนนาน ดันเจอเรื่องสุดสยองพอพ่อแมงมุมแสดงอภินิหาร“ยาดมนี่ดมทำไม มันไม่ดีนะครับ เสียบุคลิกแล้วระวังจะติด” รอยยิ้มพลันผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา ขณะเลื่อนมือไปหยิบของจากมือของคนที่ยืนตัวเกร็ง พอเธอสะดุ้งเฮือกใส่เขาก็เลยถาม “เป็นอะไรอีกล่ะ?”“ก็... ก็คือไม่กรี๊ด... ไม่เป็นอะไร กำลัง... ทำใจสักครู่ค่ะ”“ทำใจเรื่อง?”“คือ ๆ พี่...”“พูดมาครับ”“พี่... เพิ่งจะรวมร่างยังกับเดอะมัมมี่รีเทิร์นเนี่ยนะ! ดาวหัวใจจะวายค่ะ”เห็นชัดเต็มสองตาว่าเขาไม่ได้เป็นแมงมุมตัวใหญ่ แต่เป็นเจ้าตัวเล็กนับร้อยปะติดปะต่อกันเป็นมนุษย์ ร่างบางในเดรสสีขาวสวยแทบทรงตัวไม่อยู่กับส้นสูงเตี้ยสีขาวของเธอ ยังมีเรื่องที่เขาเพิ่งลืมไปว่าเดินทางมาโดยทิ้งเสื้อผ้าทุกชิ้นบนร่างกายไว้ในห้องนอน“มันแปลกตรงไหนล่ะครับ ในเมื่อบ้านยาซาคอฟไม่ใช่มนุษย์สักคน...”--------------------------------------ตระกูลยาซาคอฟเป็นแมงมุม ลูกหลานบ้านนี้เป็นปีศาจแมงมุม! ดวงตาคู่สวยยังคงจ้องมองภาพพิธีบูชายัญในกระดาษสีเหลืองนวล จุดเริ่มต้นของพวกเขาซึ่งถือกำเนิดมาจากพิธีกรรมโบราณในกร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 26
ด้วยใจประสงค์ให้คู่สัญญาต้องปฏิบัติตาม หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงักไม่ต่างจากตุ๊กตาไร้ชีวิต หลังจากที่ชายร่างสูงใหญ่เริ่มเผยธาตุแท้ เขี้ยวคมตรงมุมปากโผล่พ้นออกมาชัดเจน ซึ่งคงไม่ใช่ครั้งแรกที่รับรู้ได้ว่ามี ว่าเขาเป็นตัวอะไร สองแขนโผเข้าหาอ้อมกอดร้อนแรงเมื่อถูกคมเขี้ยวฝังลงบนเนินอกจนเป็นรูแน่ล่ะว่าต้องเจ็บ... แต่ก็เพียงชั่วครู่หากเทียบกับความทรมานหลังผ่านการผ่าตัดมานับครั้งไม่ถ้วน นี่คงไม่เท่าไรเลย เธอยังกอดรัดฟัดเหวี่ยง ผลักตัวขึ้นคร่อมเขายังกับว่าพิษที่ถูกส่งผ่านมาจากเขี้ยวนั้นเป็นยาแห่งพิศวาส ก่อนถูกผลักลงที่เดิม ใต้อาณัติของพ่อปีศาจแมงมุมในคราบมนุษย์ “แม่สาวน้อย... เหยื่อที่น่าอร่อย” น้ำลายสอตรงมุมปากหนา เขี้ยวแหลมคมที่เกือบจะยาวพ้นออกมาเหนือริมฝีปากล่างเปรอะเลือดสีแดง รอยย่นหยักเป็นเส้นตรงหว่างคิ้วทำให้ใบหน้าหล่อเหลาผิดแผกแปลกไป ดูเคร่งขรึมคล้ายกับว่าเป็นปีศาจที่มีอายุขัยมานาน ดวงตาสีดำสนิทบนหน้าผากเพิ่มมาอีกถึงสี่ตา! เหมือนแมงมุม ทว่าเพียงพริบตาเดียว ก็กลับมาเป็นบุรุษรูปงามเช่นเดิมพร้อมส่งเสียงหัวเราะเย้ยหยัน ทว่าเธอคงไม่กลัวเขา ยกตัวขึ้นหาริมฝีปาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 27
ดวงตาคู่สวยสว่างใสราวแสงอรุณที่ส่องแสงมาสู่ความมืดมิด ชายหนุ่มยังคงจับจ้องเข้าไปในนั้น ไม่ต่างจากว่าเธอเป็นนางฟ้าในอ้อมกอดซาตาน กลิ่นอายความหอมหวานมากมายกระจายอยู่โดยรอบ ปริมาณของมันมากมายขนาดว่าสามารถสูดผ่านทางจมูก ไอเล็ก ๆ สีชมพูหวานเริ่มกลืนกลายเป็นสีแดงตามอารมณ์ของทาสสาวและเขาก็เชื่อว่าเหยื่อสาวใต้พันธนาการจะไม่ขอให้หยุด...“อา... น้องดาว” ส่งเสียงคำรามต่ำ ๆ ในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาขมวดมุ่นเรียกหา ‘ตรึงใจ’ สาวผู้ตรึงใจหัวใจปีศาจไว้ทั้งดวง กายกำยำเกร็งจัดจนเส้นเลือดปูดโปนบนมัดกล้าม กัดกรามกรอดจนเห็นสันกราม สะบัดใบหน้าพร่างพราวเม็ดเหงื่อมองคนใต้ร่างทรมาน ขณะสะโพกสอบหนาไม่หยุดส่งแรงถี่ระรัว จับเอวบางเขย่าบ้างพาดขาเรียวขึ้นบนไหล่ ผลักดันคนตัวเล็กให้พบกับสีสันสวยงามในโลกสีขาวบริสุทธิ์ของเธออบอุ่นร้อนแรงทว่าแสนปลอดภัย ตรึงใจยังอยู่ในอ้อมแขนร้อนแรงของเขาอย่างยินดีเมื่อเขากลับมาโอบกอดเธอ และต่อให้ชายผู้แสนอ่อนโยนจะเปิดเผยสัญชาตญาณแท้จริง ท่อนอุ่นร้อนขยับเข้า ๆ ออก ๆ ภายในกายสาวซึ่งเธอไม่รู้ว่าจุดไหน มันดีไปหมดเหมือนที่เคยได้ยินมาว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรดี! คงเป็นเรื่องแสนอัศจรรย์ใจหากว่าเขายอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 28
พันวาคอยเรียกชื่อเธอซ้ำ ๆ ด้วยความรู้สึกแสนหวงแหนมากขึ้นเป็นเท่าทวี จากที่คิดว่าเขาจะเบื่อแล้วหาเหยื่อใหม่ คงยาก! เขาอยากได้เธออีก อยากเข้าไปชิมชมภายในกายสาวซึ่งถูกเติมเต็มครั้งแล้วครั้งเล่า มือหนาจึงเลื่อนขึ้นกอบกุมเต้าตึงในผ้านวมสีดำสนิท ที่หล่นลงไปกองบนเอวคอดบาง ตาคมจรดมองปลายยอดสีหวานตึงแข็งเป็นตุ่มไตทำให้ผู้ชายมักมากเกิดน้ำลายสอ อยากดูดดื่มกลืนมันไม่ให้เหลือ แต่เพียงกดจุมพิตลงบนนั้น“อื้อ... เราเลอะเทอะกันหมดแล้วนะคะ... พี่พันวา... พอก่อนนะ”“งั้น... ไปอาบน้ำกันก่อนดีไหม?”“อาบก็ดีนะ”“ควรอาบ... แต่ตรงไหนก็หอม... เหงื่อท่วมตัวก็ยังหอม” งึมงำอยู่ตรงซอกคอ หัวใจหญิงสาวเต้นรัวแรงเมื่อใบหน้าหล่อเหลาเปื้อนยิ้มก้มลงจูบเนินอกนุ่มด้วยแววตาอ่อนโยน บนรอยเขี้ยวที่ฝังเป็นรูกลายเป็นรอยสักแมงมุมขาแหลมอีกตัว ใต้ท้องแขนรอยเดิมอีกหนึ่ง เธอก็คงไม่คิดว่าจะกลายเป็นผู้หญิงที่มีรอยสักถึงสอง!“หอมหรือหื่นคะ... ดูก็รู้...”“ดูพูดจาเข้า พี่ตั้งใจทำทุกท่าเลยนะ ส่วนตรงนี้ก็ของดี ยิ่งกว่ายันต์เก้ายอด”ในรอยยิ้มกรุ้มกริ่มนั้นเขายังไม่บอกว่ามันคืออะไร ปล่อยให้เธอคิดว่าเป็นการตีตราเป็นเจ้าของของปีศาจแมงมุม“ยัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 29
สาวคนนี้คงเป็นข้อยกเว้น ชายหนุ่มเอามือล้วงกระเป๋า ส่ายคอมองไปรอบ ๆ ประสาผู้ชายที่มีแม่บ้านดูแลมาตั้งแต่เล็ก ไม่หยิบจับทำงานบ้านเลยคงไม่แปลก เขาไม่ได้สนใจว่าผ้าผืนนั้นมันจะเน่าอยู่ตรงไหนในบ้าน ส่วนหน้าที่จัดการฝุ่นของห้องนี้ดันเป็นของเจ้าพวกนั้น“ลูกสมุนพี่เอาไปหรือเปล่าคะ?”“ไม่รู้สิ ไม่ได้ถาม”“พี่พันวา!”น้อยครั้งที่คนใจเย็นอย่างตรึงใจจะโมโห เธอยกมือเท้าเอวหน้าถมึงทึง“พี่ก็รู้ว่ามันเปื้อนเลือด ดาวจะเอาไปซักไง เอามาเร็ว ไม่อยากให้ใครเห็น”โดยเฉพาะคุณป้าแม่บ้านสาวใหญ่ แล้วผ้านวมผืนนี้มันเปื้อนสุด ๆ เต็มไปด้วยคราบอะไรต่อมิอะไร เธอยืนกรานว่าไม่ให้ใครเอามันไปซักแน่“เอามาค่ะ ดาวจะเอาไปซักเอง ดาวรู้ว่าพี่พันวารู้ มันต้องอยู่กับพี่” แล้วแบมือออกกว้างขอคนที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ เขาเหลือกตามองบนบอก“อื้ม... คงต้องอยู่หาผ้านวมให้เจอแล้วล่ะถ้าอยากจะซักเอง ตามสบายเลยนะครับ พี่อนุญาตให้ตรวจดูได้ทุกห้องสำหรับน้องดาว แต่บ้านหลังนี้มันใหญ่อยู่นะ มีอะไรตะโกนเรียกในกล้อง CCTV แล้วกัน”--------------------------------------น่าโมโหชะมัด! ร่างสูงชะลูดก้าวขาออกจากห้องหนังสือ เอามือไพล่หลังเดินกลับไปห้องทำงาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 30
เลียนเสียงแหลมเล็กล้อเลียน! ริมฝีปากคู่งามจึงเม้มปิดสนิทแน่น เหลือกตามองด้วยท่าทางเคียดแค้น แต่พอเขาไม่มีปฏิกิริยายังเหมือนกำลังหัวเราะเยาะเธออยู่ในใจ เลยสะบัดหน้างอน “เรื่องของพี่ละกัน ดาวจะกลับบ้านแล้วค่ะ ไม่สนใจแล้วทั้งคนทั้งผ้าห่มทั้งแมงมุมนั่นแหละ อยากทำอะไรก็ทำ เอาที่สบายใจ!” พูดจบ ร่างบางลุกพรวดขึ้นยืน ทว่าเธอคงลุกไวไปหลังเหนื่อยล้าจากการวิ่งไล่แมงมุม มือเรียวจึงเอื้อมไปคว้าท่อนแขนของผู้ชายตัวโตที่เอี้ยวหลบทันควัน จนเธอหน้าล้มคะมำลงไปกองกับพื้น“พี่พันวา...!”มีเพียงเสียงหัวเราะหึหึในลำคอ ชายหนุ่มเห็นเธอโมโหจนตัวสั่นดันยิ่งน่ารัก เธอพยายามลุกด้วยตนเอง แต่ดูท่าจะจนปัญญาเพราะหน้ามืด!“ดาว... เหนื่อยค่ะ... ดาวลุกไม่ไหว ทะเลาะกับแมงมุมจนความดันขึ้นแล้วเนี่ย ช่วยดาวหน่อยนะคะพี่พันวา... ขา...”แววตาคู่สวยเอ่อคลอร้องขออย่างไร้ศักดิ์ศรี เหมือนกับว่าจะร้องไห้ออกมาจริง ๆ ถ้าหากว่าเขาไม่ช่วยเธอ ร่างสูงจึงโน้มลงคว้าต้นแขนเรียวดึงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้น ประคองเดินเข้าบ้านไปด้วยกัน--------------------------------------ร่างอรชรในสูทพนักงานขายชุดเดิม ดูไฮโซโก้หรูแต่หัวจรดเท้าด้วยกระเป๋าราคาแพง ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 31
“เอาเถอะ ไม่จำเป็นต้องปิดเธอแล้ว คุณนาดีนก็คนกันเองเดินเข้าออกบ้านหลังนี้อยู่ตลอด เธอคงไม่พูด... ไม่กล้าพูดแน่ ๆ...” เงียบไปครู่ แล้วละสายตาจากลูกน้องหนุ่มทั้งสองคนในฝั่งตรงกันข้าม เพื่อหันไปหาคนในอ้อมแขนพร้อมคำพูดที่สะเทือนไปถึงใจ“อย่าไปมีเรื่องกับใคร อย่าทะเลาะกับใครถ้าไม่จำเป็น... เจ้าแมงมุมสองตัวนั้นน่ะ...” พลันหลุบตามองเนินอกที่ถูกปกปิดไว้ด้วยเสื้อเชิ้ตซึ่งคงไม่มีใครนอกจากตัวเขา “มันค่อนข้างดุนะ มันดุมากกว่าทุกตัวที่ดาวเคยเห็น เวลาพี่อารมณ์ไม่ดี ดาวเคยเห็นตัวอื่นมันดูหงุดหงิดใช่ไหม? แมงมุมอารักขาก็เหมือนกัน มันจะปกป้องคู่สัญญาไปตลอด ปรับความเข้าใจกับคุณนาดีนเสียด้วยนะครับ อย่าทะเลาะกัน ทำให้พี่ได้ไหมครับ?”หญิงสาวไม่เข้าใจคำพูดของเขานัก แต่ที่ผ่านมานั้นเขาแทบไม่เคยขอร้องอะไรเธอเลย เรื่องที่เธอทำนิสัยไม่ดีใส่คุณนาดีนเพราะหึงหวง! มันไม่ใช่เรื่องที่ผู้หญิงดี ๆ ควรทำ แววตาคู่สวยสลดเศร้าสบมองนัยน์ตาคู่คมสีอำพันด้วยความรู้สึกผิด ก่อนจะหันไปยกมือประนมแนบอกไหว้สาวรุ่นพี่“ดาวขอโทษนะคะ ดาวหมั่นไส้คุณ เหม็นขี้หน้าคุณนาดีนค่ะ คุณดูเสแสร้งหลอกลวงลวงโลกมาก ๆ แล้วสายตาคุณที่มองบอสน่ะใครเห็นก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
บทล่าสุด
พันวาเสน่หา 44
ตรึงใจเพิ่งรู้ตัวว่าโดนหลอก! ทว่าเธอกลับไม่ได้โกรธเขาเลย ตาลอบมองกรามแกร่งของบุรุษรูปงาม แม้หัวคิดถึงความฝันอันมืดมิดน่ากลัว ร่างใหญ่ทะมึนของแมงมุมยักษ์แทบแตกเป็นเสี่ยง เมื่อถูกรุมทำร้ายด้วยอาวุธร้ายกาจสารพัดจะจินตนาการได้ จากฝีมือของชายร่างกำยำที่น่ากลัวเหล่านั้น แต่เขาไม่ยอมพ่ายแพ้ ไม่แพ้ทั้งกับความเจ็บปวดและตัวเธอ เขาสู้พอ ๆ กับเธอ“ไม่ต้องกลัวนะ การแพทย์เดี๋ยวนี้ก้าวไกลกว่าสมัยก่อนเยอะ มีเงินซะอย่าง มีเงินก็ต่อชีวิตได้ ไปหาหมอฉีดยาก็หาย ไม่เหมือนสมัยก่อน คนเกิดง่ายตายง่าย ติดโรคไม่มียารักษา โลกเรามันพัฒนาไปเรื่อย ๆ แหละครับ แต่ถ้าไม่หาย...” ใบหน้าหล่อเหลาแสยะยิ้ม ชำเลืองมองดวงตาแดงก่ำที่เบนหลบไปอย่างเง้างอน “จะฉีดยาซ้ำให้อีกเข็ม...”“ฉีดยาอะไรกัน ดาวขอพี่กอดมาตั้งหลายวันพี่ยังไม่ให้ดาวกอดเลย... มาทำเป็นพูดดี...”“พูดจริงครับ ไม่ได้โกหก พี่เคยโกหกดาวที่ไหน? บอกจะให้ก็ให้ครับ”“ไม่เชื่อค่ะ พี่หลอกดาวอีกแน่นอน” พูดเท่านั้น เธอคงนึกแผนการบางอย่างได้ “หลับตาให้ดาวดูก่อนว่าไม่ได้หลอก ทำให้ดาวได้หรือเปล่า”แน่ล่ะว่าคนรู้ทันคงไม่ทำ ทว่าใบหน้าสดสวยพลันขยับเข้าหาคนที่ปิดปากเธอเอาไว้ด้วยฝ่าม
พันวาเสน่หา 43
ต่างคนมองหน้ากันไปมาอย่างสงสัย พวกเขาคงอยากรู้นักว่านรกเป็นยังไง ยังไม่มีใครเข้าใจเรื่องที่เจ้านายพูดเลยสักคำ! แต่เพราะกำลังเป็นห่วงมากกว่า ชายร่างสูงใหญ่กำยำดูซูบผอมลง ขอบตาดำคล้ำเหมือนคนอดหลับอดนอนมาเป็นอาทิตย์ ๆ“นายควรจะกินอะไรบ้างนะครับ เอาแต่นั่งหลับตาตรง พยาบาลตกใจกลัวกันไปทั้งวอร์ดแล้วนาย”“ฉันโทรสั่งข้าวให้บอสหลายมื้อแล้วนะคะ อย่าปล่อยให้อาหารเย็นชืด คุณดาวเธอฟื้นขึ้นมาจะเป็นห่วงบอสนะคะ”“นั่นสิ... เหมือนจะ... ปวดท้อง”ชายหนุ่มเพียงหรี่ตาเท่านั้นเมื่ออาการเจ็บปวดของร่างกายมนุษย์กำเริบ เขายังเห็นว่าลูกน้องเริ่มมีสีหน้าหวาดกลัวตามคุณหมอคุณพยาบาลคงไม่ใช่แค่นั่งอดข้าวอดน้ำไม่พูดจากับใคร ดันมีข่าวลือว่าเห็นแมงมุมแม่ม่ายดำเดินไปเดินมาในห้องผู้ป่วยพิเศษก่อนที่พวกมันจะหายไป ตกดึกยังมีเสียงกรีดร้องโหยหวนยังกับโรงพยาบาลผีสิง ทั้งที่มันไม่เคยมีมาก่อนถึงเป็นเช่นนั้น พันวาแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมแพ้ ไม่มีวัน! ใบหน้าเข้มเครียดเหนื่อยล้าหันไปบอกทั้งสามคน “ขอบคุณทุกคนนะครับ เอาเป็นว่าผมจะดูแลตัวเอง ไม่ต้องห่วง”--------------------------------------‘อดทนนะดาว กลัวแค่ไหนเจ็บแค่ไหนก็ต้องทน... ถ้
พันวาเสน่หา 42
โลกสีดำทะมึนมีเพียงแสงสลัวจากเทียนเล่มเล็กที่ใกล้จะมอดดับ ถัดไปจากโต๊ะไม้เก่าข้างเตียงเหล็ก ผนังปูนถูกฉาบด้วยคราบเปรอะเปื้อนปะปนไปกับรอยเลือดเป็นทางยาว เตียงผู้ป่วยรายเรียงติดกันจนสุดทางเดินขนานไปกับหน้าต่าง ข้างนอกนั้นไร้ท้องฟ้าและแสงดาว มันมืดสนิท!กรอกแกรก... ซ่อกแซ่ก...ดวงตาคู่สวยสั่นไหวส่ายมองไปรอบ ๆ ห้องเงียบสงัด คล้ายว่าจะเป็นโรงพยาบาลร้าง ดวงหน้าขาวซีดก้มลงมองผ้าปูเตียงขาดวิ่น ชุดผู้ป่วยเสื้อกางเกงสกปรกแบบผูกข้าง ก่อนขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย‘ที่นี่ที่ไหน... แล้วนั่น... เสียงอะไร?’ เธอตัดสินใจชะโงกคอหาต้นตอของเสียงจากใต้เตียงด้วยความอยากรู้อยากเห็น กองเลือดเป็นเส้น ๆ ลักษณะคล้ายรอยเล็บใครสักคน ขูดลากไปกับพื้นหินอ่อน เรือนผมสีดำเลื่อนหายไปทำเอาหายใจเข้าออกไม่ทั่วท้อง ทันใดนั้นเอง ปลายนิ้วเหี่ยวย่นเกาะหมับเข้าที่กั้นเตียงเหล็กพาเสียงแหลมเล็กหวีดร้องลั่น“กรี๊ดดดดดดดดด!”ร่างบอบบางกระโจนวิ่งสะเปะสะปะไร้ทิศทาง ไม่รู้เนื้อรู้ตัว พอปะเข้ากับลุงแก่ขาขาดหันมาอ้าปากกรีดร้องจนช่องว่างวงรีนั้นขยายออกกว้างกลายเป็นโพรงสีดำ ก่อนกระเสือกกระสนลนลานกระโดดจากหน้าต่าง เธอแทบสิ้นสติ! ยืนต
พันวาเสน่หา 41
พันวาไม่คิดมากกับงานโอน ด้วยความเป็นเจ้านายใจดีสายเปย์อยู่แล้ว นาดีนเองก็ทำงานดีและเขาคงไม่อยากหาเลขานุการคนใหม่ ทุกอย่างจึงกลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาออกไปทำธุระประปรัง ทำงานกลับบ้านเช่นทุกวัน แวะไปพูดคุยกับคุณแม่เรื่องสินสอดจนสำเร็จ ขอให้เป็นค่าเทอมของลูกชายคนเล็กก็ยังดี นักศึกษาแพทย์ยังต้องใช้ทุนการศึกษาอีกมากกว่าจะเรียนจบฤกษ์งามยามดีถูกกำหนดเอาไว้แล้ว... เหลือแค่... เจ้าสาวของปีศาจด้วยรู้สึกเคลิบเคลิ้มกับบรรยากาศอบอวลความสุข แม้แต่ว่าที่เจ้าสาวยังไม่ถือสาคำพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ รักไม่รักค่อนข้างเป็นเรื่องไร้สาระ รอยยิ้มร่าเริงจึงปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาในทุกย่างก้าวเดิน ตาสบเข้ากับเจ้าของร่างบางในเดรสกระโปรงสีขาวแขนพอง เธอพยายามปกปิดเรือนร่างผอมบางแทบเห็นกระดูก ผ่านค่ำคืนหวานมาด้วยกัน เขารู้ว่าเธอซูบผอมลงมาก“บอสคะ... คุณดาวเธอ... บอกว่าสบายดีแต่ฉันคิดว่าเธอมองไม่ค่อยเห็นนะคะ เธอบอกว่าเห็นหยากไย่แต่ว่าฉันไม่เห็น ฉันไม่แน่ใจเรื่องนี้แล้วเธอเดินสะดุด เตะนู้นนี่หกล้มจนเท้าบวม...”สีหน้าของคนไกล ๆ ดูแปลกไป จนเขาต้องหรี่ตามองคนที่รีบลุกขึ้นเดินมาหาแต่หันไปถามเลขาฯ“ทำไม... ผมไม่รู้เรื่องนี้?”ซ
พันวาเสน่หา 40
ในเมื่อรับปากเอาไว้แล้วก็ต้องทำ หลายค่ำคืนมานี้ตรึงใจจึงงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึก ผลักกายขึ้นคร่อมทับบนเรือนร่างกำยำรุ่มร้อน สบมองนัยน์ตาสีอำพันเปล่งประกายดิบเถื่อนใต้แสงนวลสลัวด้วยอารมณ์ไม่ต่าง ถึงแม้ว่าขาแหลมราวเข็มทั้งแปดจะพลันผลักเธอให้ลงไปอยู่ใต้อาณัติ ครึ่งปีศาจหนุ่มดูดุดันเชื่อมั่นในสัญชาตญาณเหมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมฉีกร่างเหยื่อ เธอยังคงโอนอ่อนตามเขาทุกครั้งไปเปรียบดังว่าเขาเป็นลมหายใจ เป็นชีวิตของเธอโดยเต็มใจยินดี ราวกับว่าเธออาจขาดใจตายตรงนี้หากว่าเขาไม่ได้ดูดดื่มกลืนไอสีแดงเข้มไปจากริมฝีปากเพื่อเติมเต็มความหิวกระหาย แม้แต่เขี้ยวที่ยาวพ้นออกมาขบกัดบนผิวกายจนเป็นรอยแดง ดวงตามากมายเบื้องหน้าไม่สามารถทำให้เธอหวั่นกลัวได้อีกไม่ว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเขาจะเป็นอย่างไร เธอเชื่อว่าเขายังเป็นพี่พันวาบนเตียงนุ่มนี้จึงกลายเป็นสรวงสวรรค์ หากว่าเขากอดเธอแน่นด้วยกล้ามเนื้อที่เกร็งจัดเธอจะกอดตอบอย่างเดียวกัน ตราบจนได้ยินเสียงคำรามลั่น ร่างกายพร่างพราวด้วยเม็ดเหงื่อหยุดขยับฝังแก่นกายเข้าลึกพร้อมมอบจุมพิตให้เธออีกครั้งแสงสีนวลสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลาที่เลื่อนมาพรมจูบบน
พันวาเสน่หา 39
ข้อเสนอน่าสนใจขนาดนั้น! พันวาคงยอมเธอทุกอย่าง อย่าว่าแต่ให้กลับร่างปีศาจนั่งปิกนิกในสวนหลังบ้านตัวเองเลย เธอบอกให้ถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออกเพราะไม่อยากให้มันขาด เสียดายเงินเสียดายเสื้อราคาแพง เขาก็ตามใจปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยแววตาประกายปรารถนา กองทั้งหมดไว้บนฟูก ยอมนั่งนิ่งมองผ้าผืนยาวสีชมพูแปร๋นสี่เส้นผูกทับกันเป็นโบว์บนขาทั้งหน้าหลัง รอยยิ้มแสนภาคภูมิใจของหญิงสาวที่ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก ทึกทักตนว่าเป็นอลิซในวันเดอร์แลนด์! แต่ว่ามันไม่มีแมงมุม ปีศาจภาพลวงตาอย่างเขาจะกลายเป็นกระต่ายยักษ์ได้ด้วยไหมนะ ตอนนี้เธอยังไม่รู้เลยว่าเขาสนใจเธอบ้างหรือเปล่าพันวาไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้น เขาไม่สามารถอ้าปากพูดภาษามนุษย์ในร่างของแมงมุม และต่อให้เขาสื่อสารอย่างแมงมุม เธอก็คงไม่เข้าใจความหมายอยู่ดี ในร่างสัตว์ตอนนี้เป็นไปอย่างธรรมชาติสรีระ แม้แต่ขาขนาดใหญ่ แหลมยาวและคมราวเข็มหมุดทำให้การนั่งเป็นเรื่องยาก แมงมุมยังไม่สามารถเคลื่อนส่วน cephalothorax (หัว) ได้ พวกมันใช้ดวงตารับรู้การเคลื่อนไหว โฟกัสติดตามภาพด้วยกล้ามเนื้อตา เธอจึงแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกจ้องมองด้วยนัยน์ตาคู่สวยสีอำพันทั้งแปดปีศาจอย่างเขาย
พันวาเสน่หา 38
เป็นครั้งแรกที่ลูกน้องไม่เข้าข้าง! เจ้านายพยายามขยิบตาให้นายสารถีผ่านกระจกมองหลัง อัฟซาก็ทำเป็นไม่สนใจ ตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ขณะที่หนุ่มอีกคนเริ่มเล่าประสบการณ์ผ่านคนในครอบครัว“ผมได้ยินมาว่าผู้ป่วยเบาหวานไม่ใช่น้ำตาลสูงแล้วจะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนอย่างเดียวนะครับ... คือ... ป้าผมก็เป็นเบาหวาน...ป้าผมเนี่ย... หิวบ่อย ใจสั่น ตาลาย แกขี้กังวลด้วย พอแกกินน้ำตาลเข้าไปมันก็พอหายจากอาการนี้นะ ดีขึ้น แต่พอแกทำแบบนี้บ่อย ๆ มันยิ่งไม่ดี หมอบอกว่าควรควบคุมให้อยู่ในระดับพอดีครับไม่เหวี่ยง ไม่สูงไปต่ำไป แต่คนแก่ขี้หลงขี้ลืม กินอาหารไม่ตรงเวลา บางทีก็ไม่กินเลย แกฉีดอินซูลินกินยาไม่ถูกเวลา กินผิดกินถูก พอเกิดภาวะน้ำตาลต่ำ แกล้มตึงไปเลย”“แล้วตอนนี้ป้าเป็นยังไงบ้างล่ะ? มาร์คัส ดีขึ้นไหม...”“เผาไปแล้วครับ แกไตวายด้วย วันเดียวไปวัดเลย”“ขอบใจนะ สำหรับคำแนะนำ...” พูดพลันหันไปทางคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้ม “ได้ยินไหมครับ ไปวัดจองเมรุเผาเลย”คนฟังถึงกับหน้าซีดเจื่อน ก้มหน้ากำถุงกระดาษยาหลายใบจากโรงพยาบาลเอกชน กระทั่งรถจอดลงหน้าบ้าน ลูกน้องของเขาลงจากรถมาเปิดประตูให้อย่างรู้หน้าที่ เธอเลื่อนมือไปจับกุมมือหนาด้วยสีห
พันวาเสน่หา 37
เพราะไม่พอใจคนที่ไม่สนใจกันเลย ร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาเลยสลัดเสื้อออกโยนลงพื้น กระโดดลงสระว่ายน้ำกลางบ้าน ตูมเดียว! แววตาเร่าร้อนของเหล่าสาวน้อยใหญ่ก็พุ่งตรงมายังเรือนร่างกำยำอันสมบูรณ์แบบ กำลังผุดดำผุดว่ายประหนึ่งเงือกหนุ่ม พอเขาถอดกางเกงแสล็คดำออก เหลือกางเกงชั้นในไว้ตัวหนึ่งให้พอลุ้นระทึก ดำน้ำหายไปแล้วโผล่ขึ้นมาสะบัดศีรษะจนเส้นผมเปียกหมาดยุ่งเหยิง ดูไม่ตั้งใจแต่เจตนายั่ว สาว ๆ เลยมานั่งจิบไวน์รอบสระกันเสียหมด รวมถึงตรึงใจ... เธอดื่มไปหลายแก้ว จนรุ่งเช้ามา อาการปวดศีรษะอาเจียนกลางดึกทำให้เธอสิ้นฤทธิ์ไปพร้อมอาการเมาค้าง เปิดเปลือกตาหนักอึ้งในสีหน้าเหยเก“ตื่นแล้วหรือ? ไงล่ะ ทิ้งพี่พันวาหนีไปเมาคนเดียว” ทั้งน้ำเสียงและแววตาอ่อนโยนผิดเป็นคนละคน ในอ้อมแขนที่กอดกระชับกายสาวไว้ให้อบอุ่นตลอดคืน ตรึงใจเพิ่งรู้สึกตัว หลังเมาแอ๋จนต้องให้คนต้นเรื่องอุ้มขึ้นบ้านมา ยังว่าเขาเป็นพวกขี้อวดกล้ามบ้าง อีตาโรคจิตบ้าง ร้ายที่สุดคงว่าเขาเป็นแมงมุมยักษ์ตัวเท่าฝาบ้าน! ดีที่ไม่มีใครได้ยิน“วันหลังไม่ให้กินแล้วนะ ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจเลย ป่วยขึ้นมาจะทำยังไง? หืม...”“ดาวขอโทษค่ะ ดาวขอนอนก่อนนะคะ ปวดหัว”“ก
พันวาเสน่หา 36
“ให้ใครล่ะครับ? ตอนนี้มีคนเดียว” พูดพลางยกแก้วไวน์ขึ้นจรดริมฝีปาก ขณะที่เขากำลังรอจังหวะเหมาะ ๆ พอเธอหันไปอีกทางเหมือนงอนอะไรสักอย่าง โน้มใบหน้าลงปิดริมฝีปากอิ่มงาม มือบีบกรามน้อยให้ยอมอ้าปากรับน้ำองุ่นขมปนหวาน“อร่อยไหมครับ?”“อื้ม... ค่ะ อร่อย” ตรึงใจคงไม่รู้ตัวว่าท่าทางเขินอายหลังได้ลิ้มชิมไวน์องุ่นราคาแพง อาจทำให้หนุ่มเพลย์บอยกลายเป็นแมวเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง เมื่อเขาจ้องลึกลงไปในดวงตาคู่สวยใสโดยไม่ปิดบังความรู้สึก“จิบไวน์มื้อค่ำอาจดีต่อผู้ป่วยเบาหวาน พี่เคยอ่านบทความทางการแพทย์อยู่บ้างนะ ไม่ดื่มเยอะคงไม่เป็นไร”“อ้อ ถ้าอย่างนั้นดาวกินสักแก้วคงไม่เป็นไร”เธอคงอยากคว้าทั้งขวดมากระดกให้หมด แต่เพราะอุณหภูมิในกายสาวพุ่งปรี๊ดปรอทแตกเพียงเพราะแววตาเร่าร้อนตรงหน้า พอเลื่อนมือไปรับแก้วไวน์มา เขาก็คว้าข้อมือเรียวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย ก้มลงบดริมฝีปากเธออีกครั้ง พร้อมส่งผ่านเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หอมหวาน กว่าจะปล่อย คนถูกระรานเลยยกปลายนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก“น่าอายนะ มาจูบดาวต่อหน้าคนเยอะแยะ”“เพื่อนพี่ต่างชาติกับเด็กนอกทั้งนั้นครับ ไม่มีใครถือ พี่อยากจูบดาวพี่ก็จูบ พี่จะทำอะไรกับอาหารมื้อค่ำก็ได้” พูด
