LOGINShare
บทที่ 39 ชอบ1
Last Updated:
2025-02-13 22:15:19
Related chapters
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 40 ชอบ2
จูบแสนหวานทำให้อีกคนอ่อนระทวยโดยไม่ทราบสาเหตุมือเรียวค่อยๆ คลายกำปั้นออกแล้วกำลงบนเสื้อยืดแทนเปลือกตาบางหรี่ลงช้าๆ จนปิดสนิทเธอแพ้ให้เขาแล้วแม้ในใจอยากต่อต้าน ทว่าร่างกายไม่มีเรี่ยวแรงเลยราวกับถูกเขาสูบพลังไป คนอ่อนด้อยประสบการณ์อย่างเธอหรือจะชนะผู้ชายมากประสบการณ์ชำชองในเรื่องแบบนี้อย่างภาคินได้ รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นมุมริมฝีปากหนาอย่างพึงพอใจเมื่อสามารถทำให้คนดื้อดึงหมดฤทธิ์ได้ตอนแรกเขาก็แค่จูบเพื่อให้เธอหยุดพูด แต่ดูเหมือนตอนนี้อารมณ์เริ่มเตลิดไปไกลเขาอยากทำมากกว่าจูบ อยากสัมผัสทุกซอกทุกมุมบนร่างกายเธอ'บรืน บรืน' "อื้อๆ" ก่อนอะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้เสียงรถก็แล่นมาจอดลงยังหน้าบ้านทำให้เอวาได้สติหลุดออกจากภวังค์แสนหวาน ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกมือเล็กยกขึ้นผลักไสทุบตีร่างสูงพัลวันพลางส่งเสียงร้องท้วงในลำคอเพราะกลัวใครจะเข้ามาเห็น อีกทั้งยังรู้สึกอับอายที่เผลอไผลไปกับรสจูบของเขาภาคินถอนจูบออกอย่างเสียดายก่อนเลื่อนริมฝีปากไปกระซิบประชิดกกหูเล็กเชิงขู่ "อย่าพูดว่าคุณจะไปเอาคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ไม่งั้นผมจะทำมากกว่าจูบ"สิ้นเสียงพูดเขาก็ก้มหน้าเก็บยาใส่กล่องแล้วหยัดกายลุกขึ้นน
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 41 ขัดจังหวะ
เอวาต้องเดินกระเพลกตามชายหนุ่มขึ้นมายังห้องนอนที่มีสองแฝดนอนอยู่ด้วยความจำใจหลังจากพูดคุยกับพ่อแม่ของเขาเรียบร้อยแล้วสุดท้ายเธอก็มิอาจปฏิเสธคำชวนของผู้ใหญ่ทั้งสองได้"ทำไมคุณไม่ช่วยพูดปัดป๊ากับม๊าคุณเลย คุณก็รู้นิว่าฉันไม่อยากค้างคืนที่นี่" ร่างบางต่อว่าคนตรงหน้าทันทีที่เข้ามาในห้องนอนของเขา "ผมจะพูดอะไรได้ละ" คนถูกถามตอบอย่างไม่ใสใจมากนักก่อนเดินไปยืนมองสองแฝดริมเตียงปากก็ขยับพูดไปด้วย "คุณจะอาบน้ำเลยไหม""ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนจะอาบได้ยังไงละ""วันนี้เล่นกับลูกทั้งวันไม่เหนี่ยวตัวเหรอ เอาเสื้อผมใส่ก่อนก็ได้ตัวแค่นี้ใส่เสื้อผมก็ปิดถึงตาตุ่มแล้ว" ดวงตาคมกริบไล่มองร่างบางตั้งแต่หัวจรดปรายเท้าพร้อมยกยิ้มมุมปากที่เขาพูดไม่เกินจริงสักนิดตัวเธอเล็กแค่นิดเดียวอยู่ระดับหน้าเขาเห็นจะได้ แต่เหมือนอีกคนจะไม่ชอบใจเอาเสียเลยดวงตากลมโตมองค่อนเจ้าของคำพูดเขม็งแว้ดเสียงใส่ด้วยความไม่พอใจ "นี่คุณหาว่าฉันเตี้ยเหรอห๊ะ!""ผมไม่ได้พูดสักหน่อย" ใบหน้าหล่อเหลายิ้มตอบอย่างเจ้าเล่ห์พลางเดินตรงไปหาคนที่ยืนใบหน้าบึ้งตึงอยู่ ก่อนโน้มลงกระซิบประชิดกกหูเล็กด้วยคำพูดกำกวม "แต่ตัวเล็กก็ดีเหมือนกันนะอุ้มกระเตงง่ายดี"
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 42 หึง
เอวาผล็อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกือบ9 โมงเช้าแล้ว เธอใช้มือขยี้ตาเบาๆ ไล่อาการงัวเงียก่อนเพ่งสายตามองลูกๆ แต่กลับไร้เงาของทั้งสอง "ตื่นกันแล้วเหรอ" คิ้วสวยขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยก่อนร่างบางจะหยัดกายลุกขึ้นนั่งกวาดสายตามองหาลูกไปทั่วห้องและความสงสัยก็กระจ่างเมื่อได้ยินเสียงสองแฝดดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ ขาเรียวค่อยๆ ก้าวลงจากเตียงเดินตรงไปยังห้องน้ำ"ตื่นนานแล้วเหรอคะอลัน อลินทำไมไม่ปลุกมามี๊หื้ม" มือเรียวผลักประตูออกเล็กน้อยก่อนจะชะเง้อหน้าเข้าไปทักทายสองแฝดในห้องน้ำ"แด๊ดดี๊บอกว่าปล่อยให้มามี๊านอนค่ะอย่าปลุก" อลินดาเอี่ยวหน้าตอบมารดาเสียงเจื้อยแจ้ว ก่อนภาคินทื่กำลังเช็ดตัวให้อลันจะเอ่ยต่อ "ผมอาบน้ำให้ลูกเสร็จแล้ว คุณอาบต่อสิเดี๋ยวผมแต่งตัวให้ลูกเอง ส่วนเสื้อผ้าคุณกับลูกผมไปซื้อมาให้แล้ว" สิ้นเสียงทุ้มคิ้วสวยก็ขมวดเป็นปมดวงตากลมโตจับจ้องใบหน้าหล่อด้วยความสงสัยเขาซื้อเสื้อผ้ามาให้เธองั้นเหรอแล้วเขารู้ได้ยังไงว่าเธอไซส์อะไร "คุณรู้หรือไงว่าฉันใสเสื้อผ้าไซส์ไหน""ไซส์เมียตัวเองทำไมผมจะไม่รู้ ผมซื้อชุดชั้นในมาให้ด้วยนะ" ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มตอบอย่างกรุ่มกริ่มมองห
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 43 เอาก่อนค่อยง้อ
@บ้านวิโรจน์อัครโชติเอวารีบเปิดประตูลงจากรถเดินเข้าไปในบ้านทันทีที่รถมาจอดลงหน้าบ้าน ทว่าเธอก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดเมื่อเห็นสองแฝดกับพ่อแม่ชายหนุ่มอยู่ในบ้าน เท้าใหญ่รีบก้าวตรงขึ้นไปยังห้องนอนเพราะคิดว่าเด็กๆ อาจจะอยู่ในห้อง"หรือว่า.." คิ้วสวยขมวดชนกันเป็นปมอีกครั้งเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอแต่ความว่างเปล่า ก่อนจะคิดเอะใจกับคำพูดของร่างสูงหรือเขาจะหลอกเธอคิดได้นั้นก็รีบหมุนตัวเดินออกจากห้องเพื่อถามไถ่ให้รู้เรื่อง เท้าเล็กก้าวเดินได้เพียงสองสามก้าวเท่านั้นร่างสูงก็เปิดประตูห้องเข้า"คุณโกหกฉัน" เอวาเดินไปยืนประจันหน้าร่างสูงแหงนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างเอาเรื่อง "คุณโกหกฉันทำไมภาคิน เห็นความรู้สึกคนอื่นเป็นเรื่องล้อเล่นหรือไง""ผมหึง ผมหวง ผมไม่ชอบให้ใครมามองคุณแบบนั้น คุณไม่เห็นสายตาที่ไอ้หมอนั่นมองหรือไงมันมองคุณราวกับจะกลืนกิน คุณมองไม่ออกหรือไงว่าหมอนั่นชอบคุณ" คำพูดที่พรั่งพรูออกจากริมฝีปากหนาทำเอาใจดวงน้อยกระหน่ำเต้นไม่เป็นจังหวะความโกรธก่อนหน้านี้แปรเปลี่ยนเป็นความเขอะเขินเข้ามาแทนที่ ดวงตากลมโตมองสบแววตาคนตรงหน้าราวกับจะค้นหาอะไรบางอย่างเขาหึงหวงเธองั้นเหรอแล้วตกลงเขารู้ส
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 44 หลงเมีย
"อึก" ร่างบางที่นอนหอบหายใจหนักๆ ถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่เกือบเท่าข้อมือโอบล้อมด้วยเส้นเอ็นปูดโปนผงาดชูชันสู้สายตาทันทีที่ชายหนุ่มถอดกางเกงออก ใบหน้าสวยคมแดงซ่านด้วยความเขินอายจนต้องรีบแสสายตามองไปทางอื่น ใจดวงน้อยเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอกเพียงคิดว่าเจ้าท่อนเอ็นยักษ์นั่นจะเข้ามาอยู่ในตัวถึงแม้มันจะเคยเข้ามาในตัวเธอแล้วก็ตามเถอะ กายเล็กเริ่มถดถอยหนีตามสัญชาตญาณ"ผมจะทำเบาๆ" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างนุ่มนวลเมื่อเห็นสีหน้าหวาดหวั่นของร่างบางพลางตามไปคร่อมเอาไว้ดึงผ้านวมที่เธอเอามาห่มตัวปกปิดจุดสงวนก่อนหน้านี้ลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ก่อนโน้มใบหน้าลงประกบริมฝีปากอวบอิ่มมอบจูบแสนหวานลิ้นร้ายสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นนุ่ม มือหนาก็เคล้นคลึงสองเต้าอวบขณะขยับโยกบดเบียดแก่นกายแข็งขืนกับกลีบกุหลาบอวบอูมเพื่อปลุกเร้าอารมณ์คนใต้ร่างให้ลุกโชนอีกครั้ง คนอ่อนด้อยประสบการณ์เมื่อถูกปลุกเร้าสติก็เริ่มแตกกระเจิงอีกครั้งน้าหวานสีใสค่อยๆ ไหลเยิ้มชะโลมแก่นกายซึ่งบ่งบอกได้ว่าเธอพร้อมแล้วมือหนาเลื่อนลงไปจับแก่นกายใช้ส่วนหัวบานถูไถ่ขึ้นลงตามรอยแยกกลีบกุ
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 45 ปกป้อง1
"ภาคิน! อะไรของคุณเนี่ยฉันจะนอน เมื่อกี้ยังไม่พอหรือไง" เอวาเอี่ยวหน้าต่อว่าร่างสูงที่นอนซ้อนหลังเธอภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ด้วยน้ำเสียงดุเพราะเขาเอาแต่กดจูบที่ไหล่สลับกับคลอเคลียซอกคอ มือก็อยู่ไม่นิ่งสอดผ่านเอวคอดกิ่วมาลูบวนหน้าท้องแบนราบแล้วแบบนี้เธอจะข่มตานอนได้ยังไงก่อนหน้านี้เขาก็ตักตวงความสุขจากร่างกายเธอนับครั้งไม่ถ้วนทั้งที่บอกว่าขอแค่ครั้งเดียวซึ่งครั้งเดียวของเขาไม่มีอยู่จริงเล่นเอาน้องสาวเธอบวมช้ำเจ็บแสบไปหมด"ครับๆ ไม่กวนแล้วครับ" ภาคินยอมหยุดการกระทำนอนกอดร่างบางนิ่งๆ ก่อนกดจูบหนักๆ บนศีรษะเล็กทุยจากนั้นจึงหลับตาลง เอวาไม่ได้ขัดขืนอะไรยอมหลับตาลงในอ้อมกอดของร่างสูงอย่างว่าง่ายเพราะรู้สึกเหนื่อยจากกิจกรรมก่อนหน้านี้อยากพักผ่อนเต็มทีแล้วเพียงไม่นานทั้งสองก็ผล็อยไป'ก็อก ก็อก'หลายชั่วโมงต่อมาเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นปลุกให้ชายหนุ่มที่นอนกอดร่างบางรู้สึกตัวตื่น มือหนายกขึ้นขยี้ตาเบาๆ ไล่อาการงัวเงีย ก่อนผงกหน้ามองคนในอ้อมกอดก็พบว่าเธอยังหลับอยู่ เขาค่อยๆ ดึงแขนออกจากเอวคอดกิ่วขยับตัวลงจากเตียงอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวทำให้อีกคนตื่น แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวจากนั้นก็เดินไ
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 46 ปกป้อง2
หลายวันต่อมาเอวายังคงอยู่ที่บ้านของภาคินเหมือนเดิมไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่วันนั้นแล้วเหตุผลก็คงไม่ต้องบอกเพราะลูกๆ ของเธอยังไงละออดอ้อนให้อยู่ต่อ ดูเหมือนสองแฝดจะติดปู่กับย่าเอามากก็ผู้ใหญ่ทั้งสองเล่นตามใจหลานขนาดนั้นหลานจะไม่ชอบได้ยังไงคนลำบากก็เห็นจะมีแต่เธอนี่แหละถูกพ่อสองแฝดแทะโลมทางสายตา ทางคำพูดและการกระทำทุกวัน เวลานอนก็แอบย่องมานอนกอดเธอทุกคืนถึงแม้จะไม่มีอะไรเกินเลยก็ตามเถอะพอด่าเขาก็ทำหน้ามึนกลายเป็นเธอเสียเองที่ประสาทเสียอย่างเช่นตอนนี้เพี๊ยะ!"ภาคินคุณช่วยตั้งใจขับรถหน่อยได้ไหม" หญิงสาวตีลงบนมือปลาหมึกของร่างสูงที่อยู่ไม่นิ่งยื่นมาวางบนหน้าขาของเธอทั้งที่กำลังขับรถอยู่อย่างแรง"โอ้ย! ผมเจ็บนะ" คนโดนตีร้องโอยด้วยความเจ็บรีบหดมือกลับก่อนหัวเราะออกมาเบา ๆ มิหน่ำซ้ำยังพูดจาเย้าแหย่ให้อีกคนหัวเสียอีก "ผัวจับนิดจับหน่อยไม่ได้หรือไงครับเมีย""พูดจาให้มันดี ๆ ลูกอยู่เห็นไหม" ใบหน้าคมหันขวับไปมองค้อนคนข้างๆ ตาเขียว มือเรียวเอื้อมไปหยิกเอวหนาด้วยความหมั่นไส้"โอ้ยๆ เจ็บๆ" เสียงทุ้มร้องโอดโอยเบาๆ พลางเด้งเอวหนีมือเรียว เอวายกยิ้มมุมปากอย่างสะใจก่อนปล่อยมือออกจากเอวหนาและไม่มีที่จะพูดข
Last Updated : 2025-02-13พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 47 ลองดูสักครั้ง
วันเวลาหมุนเวียนดำเนินไปเรื่อยๆ จากวันเคลื่อนไปเป็นเดือนนี่ก็ผ่านมาสามเดือนแล้วที่ภาคินคอยตามดูแลเอวาและลูกๆ ดูเหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นตามลำดับ วันแรกเป็นยังไงวันนี้เขาก็ยังเป็นแบบนั้นความเสมอต้นเสมอปลายทำให้เอวายอมเปิดใจให้เขาในระดับหนึ่ง ความรู้สึกดีๆ เริ่มก่อตัวเธอยอมรับเลยว่ารู้สึกอบอุ่นใจไม่น้อยที่มีเขาคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ "เป็นอะไรลูกนั่งหน้าหงอยเชียว คิดถึงภาคินเหรอ" เสียงของดวงเดือนทำให้คนที่นั่งดูทีวีแต่จิตใจกลับเหม่อลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวหลุดจากภวังค์ ก่อนหันรีบหันไปปฏิเสธทันควัน "หนูจะคิดถึงเขาทำไมกันละแม่" "ใจลูก ลูกย่อมรู้ดีว่าทำไม" ดวงเดือนระบายยิ้มบางๆ มองบุตรสาวด้วยความเอ็นดูเธออาบน้ำร้อนมาก่อนทำไมจะดูไม่ออกว่าบุตรสาวเปลี่ยนไปตั้งแต่พ่อของสองแฝดหายไปเพราะต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศหนึ่งอาทิตย์"..." เอวาเพียงระบายยิ้มให้มารดาถึงปากเธอจะบอกออกไปแบบนั้นแต่ในใจเธอก็คิดถึงเขาจริง ๆ นั่นแหละ ตลอดสามเดือนที่ผ่านมาชายหนุ่มทำตัวติดเธอกับลูกตลอดไม่เว้นแม้แต่เวลานอนขนาดเธอกลับมาอยู่กับมารดาเขาก็ยังตามมานอนด้วยโดยให้เหตุผลว่าอยากนอนกับลูก ทุกวันเธอจะได้ยินคำหยอดหวาน ๆ จากปากเขาตลอ
Last Updated : 2025-02-13
Latest chapter
พันธะแค้นผูกรัก บทส่งท้าย
5 ปีต่อมาวันเวลาหมุนเวียนดำเนินไปเรื่อย ๆ นี่ก็ผ่านมาห้าปีแล้วที่เอวากับภาคินได้สร้างครอบครัวด้วยกัน ทั้งสองคนได้ตกลงแต่งงานจดทะเบียนสมรสกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเมื่อสามปีก่อนมีลูกเป็นโซ่ผูกใจด้วยกันสามคนก็คืออลัน อลินดา อคิน และยังมีบุตรสาวบุตรธรรมอีกหนึ่งคนชื่อพะพายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอคินบุตรชายคนสุดท้อง"มามี๊ แด๊ดดี๊พี่อลันแกล้งพะพายอีกแล้วครับ" เสียงของอคินเด็กน้อยวัยสี่ขวบเศษ ๆ หน้าตาหล่อเหลาตั้งแต่เด็กวิ่งเข้ามาฟ้องบิดากับมารดาที่นั่งอยู่ในบ้านเสียงดั่งลั่น ภาคินกับเอวาที่กำลังนั่งคุยกันถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนลุกเดินตามบุตรชายคนเล็กออกไปยังลานหน้าบ้าน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกชายคนโตอย่างอลันทะเลาะกับลูกบุตรธรรมแต่มันเกิดขึ้นตลอดตั้งแต่พวกเขารับพะพายเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดู "พะพาย! ยัยตัวแสบกล้าทำฉันเลือดออกเหรอห๊ะ""พะพายไม่ได้ตั้งใจนะ ก็พี่อลันแกล้งพะพายก่อน""ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่ใช่พี่เธอ" เสียงของอลันกับพะพายที่กำลังทะเลาะกันดังแว่วมาทำให้ภาคินต้องรีบเดินเข้าไปห้ามศึก "ทะเลาะอะไรกันอลัน พะพาย" อลันกับพะพายเงียบปากลงทันทีมองหน้าผู้เป็นบิดาตาปริบ ๆ ภาคิน
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 52 The end
วันต่อมา"แด๊ดดี๊ มามี๊ๆ" เสียงร้องตะโกนของสองแฝดที่ดังอยู่หน้าห้องปลุกให้คนเป็นพ่อแม่อย่างเอวากับภาคินที่กำลังนอนกอดกันอยู่ภายในห้องรู้สึกตัวตื่น"คุณนอนต่อเถอะผมไปเปิดประตูให้ลูกเอง" ภาคินยกมือขึ้นรั้งไหล่เมียสาวที่กำลังจะลุกให้นอนลงเหมือนเดิมเพราะอยากให้เธอพักผ่อนเมื่อคืนเขาเล่นต่อแขนต่อขาให้ลูกจนเธอแทบหมดแรง ก่อนเขาจะลุกลงจากเตียงเดินไปเปิดประตูให้ลูกแทน"กู๊ดมอร์นิ่งค่ะแด๊ดดี๊" อลินดาเอ่ยทักทายเสียงใสพร้อมฉีกยิ้มจนตายีทันทีที่บิดาเปิดประตูออกมา"มอร์นิ่งคิดส์ครับคนสวย" ภาคินย่อตัวลงหอมแก้มซ้ายแก้มขวาของบุตรสาวฟอดใหญ่แล้วหอมแก้มบุตรชายต่อ "มอร์นิ่งคิดส์ครับคนหล่อ""มอร์นิ่งครับแด๊ดดี๊" อลันยิ้มตอบบิดาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจากนั้นก็พากันเดินเข้าไปในห้อง"ทำไมไม่นอนต่อ" ใบหน้าหล่อเหลาเลิ่กคิ้วขึ้นถามเมื่อเห็นว่าร่างบางนั่งพิงหัวเตียงอยู่"นอนไม่หลับแล้ว" เอวาระบายยิ้มตอบชายหนุ่มแล้วหันไปถามไถ่สองแฝดต่อ "เมื่อคืนนอนกับคุณปู่ คุณย่าเป็นไงบ้างคะ""สบายมากครับ สบายมากค่ะ" สองแฝดตอบเสียงเจื้อยแจ้วก่อนอลินดาจะกระโดดขึ้นเตียงไปนั่งทับหน้าขามารดาที่นั่งยืดขายาวเหยียด การกระทำของบุตรสาวสร้างความ
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 51 สมบูรณ์แบบ
"ว๊าย!""ภาคินปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ" เอวาร้องท้วงเสียงดังลั่นเมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มก็เดินอ้อมมาช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาวขณะที่เธอกำลังลงจากรถหลังจากรถมาจอดลงหน้าบ้านวิโรจน์อัครโชติแล้ว"ปล่อยแน่...แต่หลังจากต่อแขนต่อขาให้ลูกแล้วนะ" ภาคินตอบหน้าระรื่นไม่ได้สนใจเสียงโวยวายของคนในวงแขนสักนิดอุ้มเธอเดินดุ้ม ๆ เข้าบ้าน "ฉันท้องอยู่นะ คุณคงจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ ไม่ได้" คนฟังถึงกับอ้าปากเหวอเมื่อได้ยินคำพูดจากริมฝีปากหนาทำได้เพียงส่งเสียงร้องท้วงไม่กล้าดิ้นหรือขัดขืนอะไรยกมือขึ้นคล้องคอร่างสูงไว้แน่นเพราะกลัวตกตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วร่างบางถูกภาคินอุ้มมาวางบนเตียงอย่างแผ่วเบาก่อนเขาจะตามขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้จับจ้องใบหน้าคมที่ห่างกันเพียงคืบด้วยแววตาหวานเยิ้ม "ผมรักคุณนะ"เอวาระบายยิ้มหวานให้คนด้านบนมองสบแววตาหวานเยิ้มด้วยแววตาอ่อนโยนยกมือขึ้นประคองใบหน้าหล่อเหลาพร้อมเอื้อนเอ่ยความรู้สึกในใจออกมา "ตอนนี้ฉันยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองรักคุณแล้วหรือเปล่า แต่ฉันมีความสุขและรู้สึกอบอุ่นที่มีคุณอยู่ใกล้ ๆ ฉันเชื่อว่าสักวันคุณจะทำให้ฉันกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าฉันรักคุณ ฉันเปิดโอกาสให้คุณได้ทำ
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 50 ตีตราจอง
วันเวลาหมุนเวียนมาจนถึงวันงานประมูลเครื่องเพชร รถลีมูซีนคันหรูที่มีสองหนุ่มสาวนั่งอยู่เบาะหลังเคลื่อนตัวมาจอดลงยังหน้าโรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองกรุงซึ่งเป็นสถานที่จัดงานประมูลเครื่องเพชรร่างสูงในชุดสูทสีเทาเข้มเข้ารูปเปิดประตูลงจากรถด้วยท่าทางสง่าผ่าเผยก่อนเดินอ้อมไปเปิดประตูรถอีกฝั่ง"ขอบคุณค่ะ" เอวาในชุดเดรสเปิดไหล่แขนพองสีเทาอ่อนยาวเสมอเข่าผ่าข้างเล็กน้อยโชว์เรียวขาขาวเนียนเรียบหรูดูดีก้าวลงจากรถพร้อมระบายยิ้มหวานให้ชายหนุ่มเชิงขอบคุณ "พร้อมไหม" ชายหนุ่มระบายยิ้มบาง ๆ พร้อมยกแขนขึ้นให้อีกคนคล้อง มือเรียวสอดเข้ามาคล้องแขนแกร่งอย่างว่าง่ายพยักหน้าแทนคำตอบว่าเธอพร้อมแล้วจากนั้นทั้งสองก็เดินควงคู่เข้าไปในงานทันทีที่ภาคินกับเอวาย่างกรายเข้ามาในงานทุกสายตาก็มองมายังทั้งสอง ก่อนเสียงซุบซิบจะเริ่มดังขึ้นทุกคนต่างให้ความสนใจกับผู้หญิงหน้าตาสะสวยข้างกายนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังเพราะเขาไม่เคยควงผู้หญิงออกงานเลยสักครั้ง กล้องจากนักข่าวหลายสำนักก็กดชัตเตอร์รูปของสองหนุ่มสาวระรัวก่อนจะมีนักข่าวสองสามคนเดินเข้ามาสัมภาษณ์ "สวัสดีค่ะคุณภาคิน""สวัสดีครับ" ภาคินตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนปรายตามองสี
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 49 ลูกคนที่3
แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างกระจกเข้ามากระทบเปลือกตาบางของร่างสูงที่นอนกอดลูกบนเตียงคิงไซส์ให้รู้สึกตัวตื่นในช่วงสาย ๆ ของวันใหม่ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็ได้เจอหน้าลูกเมียเป็นอันดับแรกเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งก่อนโน้มไปจูบหน้าผากบุตรชายที่นอนข้าง ๆ อย่างแผ่วเบาแล้วเลื่อนไปจูบหน้าผากบุตรสาวต่อจากนั้นก็ลงจากเตียงเดินอ้อมไปริมเตียงอีกฝั่งที่แม่สองแฝดนอนอยู่โน้มลงจูบหน้าผากมนเบา ๆ "ผมรักคุณกับลูกนะ" ดวงตาคมกริบไล่มองใบหน้าสามคนแม่ลูกที่นอนหลับบนเตียงด้วยความอิ่มเอมใจ ก่อนละสายตาออกแล้วจัดการอาบน้ำแต่งตัวหยิบโน้ตบุ๊คเดินลงมานั่งทำงานที่ห้องนั่งเล่นปล่อยให้เมียกับลูกนอนต่อโดยไม่คิดจะปลุกเพราะเมื่อคืนทั้งสามคนนอนดึกเพราะมัวแต่พูดคุยหยอกล้อกับเขาอยู่"คุณน้าจะไปไหนครับ" ภาคินเปล่งเสียงถามขึ้นเมื่อเหลือบสายตาาไปเห็นมารดาของหญิงสาวกำลังเดินถือตะกร้าผ่านห้องนั่งเล่นไป ดวงเดือนหยุดชะงักหันไปตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มกว่าที่ผ่านมา "ว่าจะออกไปจ่ายตลาดหน่อยนะ" ทำคนฟังอย่างภาคินแปลกใจไม่น้อยกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของดวงเดือนทั้งที่ที่ผ่านมาเธอมักจะแยกเขี้ยวใส่เขาตลอดบาง
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 48 รัก
วันต่อมา"มามี๊คะเมื่อไรแด๊ดดี๊จะกลับมา อลินคิดถึงแด๊ดดี๊แล้วค่ะ" เสียงของอลินดาดังขึ้นทำลายความเงียบขณะที่ทุกคนกำลังนั่งทานอาหารอยู่ "อีกสองวันแด๊ดดี๊ก็จะกลับแล้วค่ะ อดทนอีกหน่อยนะคะ" เอวาวางช้อนลงเอื้อมมือไปลูบศรีษะเล็กทุยอย่างเอ็นดูเธอเองก็คิดถึงชายหนุ่มมากเหมือนกันไม่รู้ทำไมถึงคิดถึงมากขนาดนี้ "อลันก็คิดถึงแด๊ดดี๊ครับ" อลันพูดเสริมอีกเสียงพร้อมทำหน้าเหงาหงอยจนคนเป็นแม่ต้องเลื่อนไปลูบศีรษะปลอบประโลม "เดี๋ยวแด๊ดดี๊ก็กลับมาแล้วครับ""ครับ ค่ะ" สองแฝดพยักหน้ารับรู้แล้วก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อเมื่อเสร็จก็ขอมารดาขึ้นไปนอนดูการ์ตูนบนห้องนอน ส่วนเอวาก็ช่วยมารดาเก็บจานล้างจากนั้นก็มานั่งคุยกันต่อที่โซฟา"แม่ว่าลูกดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะ" ดวงเดือนไล่สายตามองบุตรสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าก่อนพูดลอย ๆ เพราะดูบุตรสาวมีน้ำมีนวลอวบอิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก "สงสัยช่วงนี้คงเจริญอาหารค่ะ" คนโดนทักตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก ดวงเดือนไม่ได้ซักไซร้อะไรต่อพูดคุยเรื่องอีกแทนผ่านไปครึ่งชั่วโมงเธอจึงขอแยกตัวออกไปข้างนอกเพราะมีนัดกับเพื่อน ๆ"เฮ้อ" เอวาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เอนกายพิงพนักโซฟาแล้วค่อย ๆ หลับตาลงด้วยสมองหนัก
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 47 ลองดูสักครั้ง
วันเวลาหมุนเวียนดำเนินไปเรื่อยๆ จากวันเคลื่อนไปเป็นเดือนนี่ก็ผ่านมาสามเดือนแล้วที่ภาคินคอยตามดูแลเอวาและลูกๆ ดูเหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นตามลำดับ วันแรกเป็นยังไงวันนี้เขาก็ยังเป็นแบบนั้นความเสมอต้นเสมอปลายทำให้เอวายอมเปิดใจให้เขาในระดับหนึ่ง ความรู้สึกดีๆ เริ่มก่อตัวเธอยอมรับเลยว่ารู้สึกอบอุ่นใจไม่น้อยที่มีเขาคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ "เป็นอะไรลูกนั่งหน้าหงอยเชียว คิดถึงภาคินเหรอ" เสียงของดวงเดือนทำให้คนที่นั่งดูทีวีแต่จิตใจกลับเหม่อลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวหลุดจากภวังค์ ก่อนหันรีบหันไปปฏิเสธทันควัน "หนูจะคิดถึงเขาทำไมกันละแม่" "ใจลูก ลูกย่อมรู้ดีว่าทำไม" ดวงเดือนระบายยิ้มบางๆ มองบุตรสาวด้วยความเอ็นดูเธออาบน้ำร้อนมาก่อนทำไมจะดูไม่ออกว่าบุตรสาวเปลี่ยนไปตั้งแต่พ่อของสองแฝดหายไปเพราะต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศหนึ่งอาทิตย์"..." เอวาเพียงระบายยิ้มให้มารดาถึงปากเธอจะบอกออกไปแบบนั้นแต่ในใจเธอก็คิดถึงเขาจริง ๆ นั่นแหละ ตลอดสามเดือนที่ผ่านมาชายหนุ่มทำตัวติดเธอกับลูกตลอดไม่เว้นแม้แต่เวลานอนขนาดเธอกลับมาอยู่กับมารดาเขาก็ยังตามมานอนด้วยโดยให้เหตุผลว่าอยากนอนกับลูก ทุกวันเธอจะได้ยินคำหยอดหวาน ๆ จากปากเขาตลอ
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 46 ปกป้อง2
หลายวันต่อมาเอวายังคงอยู่ที่บ้านของภาคินเหมือนเดิมไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่วันนั้นแล้วเหตุผลก็คงไม่ต้องบอกเพราะลูกๆ ของเธอยังไงละออดอ้อนให้อยู่ต่อ ดูเหมือนสองแฝดจะติดปู่กับย่าเอามากก็ผู้ใหญ่ทั้งสองเล่นตามใจหลานขนาดนั้นหลานจะไม่ชอบได้ยังไงคนลำบากก็เห็นจะมีแต่เธอนี่แหละถูกพ่อสองแฝดแทะโลมทางสายตา ทางคำพูดและการกระทำทุกวัน เวลานอนก็แอบย่องมานอนกอดเธอทุกคืนถึงแม้จะไม่มีอะไรเกินเลยก็ตามเถอะพอด่าเขาก็ทำหน้ามึนกลายเป็นเธอเสียเองที่ประสาทเสียอย่างเช่นตอนนี้เพี๊ยะ!"ภาคินคุณช่วยตั้งใจขับรถหน่อยได้ไหม" หญิงสาวตีลงบนมือปลาหมึกของร่างสูงที่อยู่ไม่นิ่งยื่นมาวางบนหน้าขาของเธอทั้งที่กำลังขับรถอยู่อย่างแรง"โอ้ย! ผมเจ็บนะ" คนโดนตีร้องโอยด้วยความเจ็บรีบหดมือกลับก่อนหัวเราะออกมาเบา ๆ มิหน่ำซ้ำยังพูดจาเย้าแหย่ให้อีกคนหัวเสียอีก "ผัวจับนิดจับหน่อยไม่ได้หรือไงครับเมีย""พูดจาให้มันดี ๆ ลูกอยู่เห็นไหม" ใบหน้าคมหันขวับไปมองค้อนคนข้างๆ ตาเขียว มือเรียวเอื้อมไปหยิกเอวหนาด้วยความหมั่นไส้"โอ้ยๆ เจ็บๆ" เสียงทุ้มร้องโอดโอยเบาๆ พลางเด้งเอวหนีมือเรียว เอวายกยิ้มมุมปากอย่างสะใจก่อนปล่อยมือออกจากเอวหนาและไม่มีที่จะพูดข
พันธะแค้นผูกรัก บทที่ 45 ปกป้อง1
"ภาคิน! อะไรของคุณเนี่ยฉันจะนอน เมื่อกี้ยังไม่พอหรือไง" เอวาเอี่ยวหน้าต่อว่าร่างสูงที่นอนซ้อนหลังเธอภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ด้วยน้ำเสียงดุเพราะเขาเอาแต่กดจูบที่ไหล่สลับกับคลอเคลียซอกคอ มือก็อยู่ไม่นิ่งสอดผ่านเอวคอดกิ่วมาลูบวนหน้าท้องแบนราบแล้วแบบนี้เธอจะข่มตานอนได้ยังไงก่อนหน้านี้เขาก็ตักตวงความสุขจากร่างกายเธอนับครั้งไม่ถ้วนทั้งที่บอกว่าขอแค่ครั้งเดียวซึ่งครั้งเดียวของเขาไม่มีอยู่จริงเล่นเอาน้องสาวเธอบวมช้ำเจ็บแสบไปหมด"ครับๆ ไม่กวนแล้วครับ" ภาคินยอมหยุดการกระทำนอนกอดร่างบางนิ่งๆ ก่อนกดจูบหนักๆ บนศีรษะเล็กทุยจากนั้นจึงหลับตาลง เอวาไม่ได้ขัดขืนอะไรยอมหลับตาลงในอ้อมกอดของร่างสูงอย่างว่าง่ายเพราะรู้สึกเหนื่อยจากกิจกรรมก่อนหน้านี้อยากพักผ่อนเต็มทีแล้วเพียงไม่นานทั้งสองก็ผล็อยไป'ก็อก ก็อก'หลายชั่วโมงต่อมาเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นปลุกให้ชายหนุ่มที่นอนกอดร่างบางรู้สึกตัวตื่น มือหนายกขึ้นขยี้ตาเบาๆ ไล่อาการงัวเงีย ก่อนผงกหน้ามองคนในอ้อมกอดก็พบว่าเธอยังหลับอยู่ เขาค่อยๆ ดึงแขนออกจากเอวคอดกิ่วขยับตัวลงจากเตียงอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวทำให้อีกคนตื่น แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวจากนั้นก็เดินไ
