บทที่38 แสงจันทร์ ชายทะเล และ...เรา

อริสาจับจ้องสายตาไปที่ร่างสง่าของนาวาตรีสิรภัทร อัศวโยธิน หรือผู้การสีครามพี่ชายของสิรภาพก่อนจะก้มลงด้วยความเขินอาย ผู้ชายคนนี้ดูดีโดยไม่ต้องเติมแต่ง เป็นคนที่มีบุคลิกไม่ต่างจากศารทูลนักแต่ก็ให้ความรู้สึกคนละอย่างกับศารทูล ดูเขาเป็นคนปิดกั้นตัวเองแต่ดาเมจละลายใจแรงมาก ขนาดนั่งนิ่ง ๆ ตีหน้าขรึม ๆ ยังดูมีออร่า มีเสน่ห์น่าค้นหา แม้หญิงสาวจะไม่ได้รู้สึกอยากจะค้นหาหรือเข้าหาแต่ก็รู้สึกเขินที่ได้มองอย่างไรไม่รู้

ผู้ชายคนนี้ดูดีจริง ๆ กล้ามก็เป็นมัด ๆ หุ่นจัดว่าดี ผู้ชายแบบนี้ไม่น่าโสด แต่ถ้าโสดขอเอาไปฝากเพื่อนได้มั้ย?

“ไม่คิดว่ามารอบนี้เสือจะพาแฟนมาด้วย” คุณนายสายพิณผู้เป็นแม่ของสองพี่น้องสีครามน้ำเงินเอ่ยขึ้น ทำให้อริสาต้องมองศารทูลที่ยังไม่ตอบไปสักที และทันทีที่มองไปก็ได้เห็นว่าศารทูลกำลังมองสิรภัทรตาขวางทั้งที่ก่อนหน้านี้บอกว่าเป็นไอดอล

แน่นอนว่าหึงอีกตามเคย...นายคนนี้ก็ขี้หึงไม่น้อยเลย

อริสากระแทกศอกชายหนุ่มเมื่อรู้สึกว่ากำลังจะเสียมารยาทชายหนุ่มจึงยอมเปลี่ยนท่าที

“พอดีมีเวลาว่างทั้งคู่น่ะครับ เลยพาเขามาเที่ยว ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่า