“ ผมบอกคุณหรือยังว่าผมมีความสุขมากๆ” ณพิชชากำลังขืนตัวออกแต่พีทษรุทกอดแน่นจนทำให้ณพิชชาหยุดการขัดขืนแล้วปล่อยตัวปล่อยใจไปกับบรรยากาศแสนหวานยามเย็นๆของหัวหิน “ ปล่อยสิคะอายลูก” “ ดีออก ลูกไม่ว่าหรอกจะดีใจเสียอีกที่ไม่เห็นพ่อกับแม่ซัดกันนัว”พีทษรุทหัวเราะรัว ‘เวลาเค้าไม่เคร่งเครียดเค้าดูเหมือนหนุ่
ณพิชชาเผลอหลับไปตรงเก้าอี้นอนแล้วตกใจตื่นเมื่อชายหนุ่มช้อนอุ้มเดินเข้าไปยังห้องนอน “คุณพีทปล่อยแพมยังไม่ง่วงเลย” ณพิชชาโวยวายเมื่อถูกอุ้มไปยังห้องนอน “ ไม่ต้องทำไขสือคุณง่วงแล้วหลับไปคาเก้าอี้ยังจะมาแก้ตัว” เมื่อชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวมาวางไว้บนเตียงนอนณพิชชาเขยิบหนีพีทษรุทเขยิบตามจนชายหนุ่มคว้าเอวห
“เชิญตามสบายพูดทั้งวันเลยก็ได้ตลอดคืนยังไหว” ณพิชชาเปิดประตูออกแล้วเดินจ้ำอ้าวออกไป ได้ยินเสียงเหมือนเค้าตัดบทสนทนาณพิชชาเดินจ้ำอ้าวอย่างรวดเร็ว “เดี๋ยวแพมหยุดก่อนมาคุยกันให้รู้เรื่อง” ณพิชชาไม่หยุดเดินแต่กลับออกวิ่งพีทษรุทก้าวเพียงไม่กี่ก้าวก็ดึงแขนให้มาเผชิญหน้า “คุยกันก่อนโกรธอะไรเมื่อเช้ายัง
“ อ้าวยังงี้ดิฉันก็เป็นอุปสรรคครั้งที่สอง” “ถูกเผงเลยนี่ไงฉันมารับเบี้ยเลี้ยงพี่พีทพึ่งให้มาสดๆร้อนๆ ถ้าเค้าไม่คิดอะไรกับฉันเค้าจะให้เงินฉันทำไมมากมาย” ณพิชชาหน้าซีดนั่นเช็คลายเซ็นต์พีทษรุทจริงๆณพิชชาเจ็บแปลบก่อนจะเชิดหน้าแล้วพูดว่า “งั้นคุณคงต้องหลบๆซ่อนๆ กินกันต่อไปเพราะในตอนนี้ เวลานี้คุณพีทเค
ณ คุกบางขวาง สถานที่เยี่ยมนักโทษเมื่อดาวิกากับเพื่อนสาวเดินเข้ามานั่งรอ นายศักดิ์ที่ยังมีโซ่ตรวนที่ขาเดินเข้ามาในห้องจ้องมองหญิงสาวที่ทำให้ชีวิตห้าปีที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความโหดร้ายด้วยสายตาอาฆาต ผู้คุมเดินออกไปยืนห่างๆ “ ผมจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวสองคน” นายศักดิ์กัดฟันกระซิบพูด ดาวิกาส่งสายตาให้เ
“แพมครับวันนี้ไม่ต้องรอทานข้าวนะครับผมทำงานดึกวันสุดท้ายพรุ่งนี้ทานข้าวเย็นด้วยกันนะครับผมจองโต๊ะไว้แล้ว คิดถึงคุณกับลูกที่สุด....พีทษรุท” ณพิชชาดึงกระดาษโน๊ตมาอ่านน้ำตาคลอ ‘เค้าคิดถึงเรากับลูกจริงเหรอ ถ้าคิดถึงและมีใจให้กันจริงทำไมเค้ายังติดต่อและส่งเสียเลี้ยงดูแฟนเก่ามันเป็นเหตุผลที่ณพิชชาคิดเท่
“สวัสดีครับคุณณพิชชา อาณาวรรต” เสียงของพีทษรุทข่มความโกรธและโทสะที่กำลังทวีความแรงไปทีละขั้น “อะไรนะครับณพิชชา อาณาวรรต สงสัยคุณพีทษรุทจะพูดเล่น นี่คุณณพิชชา นโรดมครับเอ คุณพีทษรุทจำคนผิดหรือเปล่าครับ” “หึคุณคงไม่คิดว่าผมจะจำภรรยาตัวเองไม่ได้นะครับคุณวิชัย ยังไงก็ขอแนะนำให้รู้จักนะครับนี่คุณณพิชชา
บริษัทเอสซีจี พีทษรุทจูงมือณพิชชาเข้าบริษัทณพิชชาพยายามขัดขืนดึงมือออกแต่กลับทำให้ พีทษรุทบีบมือแน่นเข้าไปอีก “ อยู่นิ่งๆถ้ายังดิ้นเดี๋ยวผมจะจูบคุณ ต่อหน้าพนักงานทั้งหลายว่าไงไปด้วยกันดีๆ” พีทษรุทผลักณพิชชาให้นั่งก่อนจะถอดเสื้อนอกแล้วโยนลงบนโซฟาอย่างไม่สนใจ ณพิชชามองไปรอบๆ ห้องทำงานของสามีด้วยแว
พีทษรุทนอนมองพระจันทร์ที่ระยิบระยับเต็มฟากฟ้า หลังจากรับประทานอาหารพีทษรุทมานอนดูพระจันทร์ขณะที่ภรรยาสาวขอตัวเข้าห้องน้ำ ชายหนุ่มมองพระจันทร์ก่อนถอนหายใจยาวอย่างมีความสุข พีทษรุทตกใจที่อยู่ๆ ก็มีมือน้อยๆ มาปิดที่ดวงตาพร้อมกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ “ ทายสิ ว่าใคร” “ ไม่เห็นต้องทายเลย” “ แหม เล่นด้วยกันหน่อ
“ สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานจ๊ะ” เสียงพีทษรุทกล่าวอย่างอ่อนหวาน “ คุณพีท” ณพิชชากล่าวน้ำเสียงตื่นเต้น “ อะไรกันคะเนี่ย คุณพีทช่วยแพมแกะหน่อยสิคะแพมอยากเห็นหน้าคุณ” “ เดี๋ยวจ๊ะ แพมเดินตามผมมานี่ก่อน” พีทษรุทกล่าวน้ำเสียงตื่นเต้นเช่นกัน “ อะไรกันค่ะเนี่ย” “ เดี๋ยวจ๊ะ ใจเย็นๆ ที่รัก” เมื่อณพิชชาเดิ
หลายปีต่อมา บริษัทเอสทีจีเติบโตขยายกิจการเป็นบริษัทย่อยอีกมากมาย บริษัทเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ พีทษรุทในวัยกลางคนดูหล่อเข้มยังคงเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ในวงสังคม แม้ว่าจะแต่งงานมาแล้วหลายปีและมีลูกน่ารักอีกสองคน ชีวิตคู่ระหว่างพีทษรุทและแพมผ่านมาอย่างราบรื่นและมีความสุข ณพิชชายืนนิ่งที่หน้าต่างครุ่นคิดชีว
“ ยังงี้ก็ต้องทำแบบฝึกหัดบ่อยจะได้สอบติดใช่ไหม” เสียงหัวเราะของคนสองคนประสานกันเสียงใสอย่างมีความสุข สามเดือนหลังจากกลับจากประเทศอังกฤษชีวิตครอบครัวของพีทษรุทและณพิชชามีความสุขมาก พีทษรุทลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนอาเจียนในห้องน้ำ “ อั๊วะ” ณพิชชาอาเจียนออกมาจนน้ำตาไหล “ แพม คุณเป็นอะไรมาก
ณพิชชาหัวเราะกิ๊กหน้าแดงขึ้น “แพมใส่บิกินี่ แล้วสวยจังไม่อยากเชื่อว่ามีลูกมาแล้วสองคน” “ว้าว นานๆทีคุณพีทษรุทจะชม” “ จริงๆนะผมเห็นผู้หญิงใส่บิกินี่มามาก ไม่สวยเท่าเมียของผมเลยนะเนี่ย” “ ขอบคุณค่ะแต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยคงไม่กล้านุ่งหรอกค่ะอาย” “ ความจริง อยู่กับผมแค่สองคนไม่ต้องนุ่งอะไรเลยยังได้”
“ คราวหลังอย่าไปจ้องมองชายหนุ่มด้วยสายตาเมื่อกี้อีกเด็ดขาดผมไม่ชอบ นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อนกับเจ้าอาร์มผมชกมันไปแล้วจ้องกันไปจ้องกันมาผมหวงรู้ไหม” พีทษรุทกระซิบเบาๆ ณพิชชาขำจนหลุดหัวเราะพร้อมกับตีที่แขนพีทษรุทเบาๆ “บ้าจังคุณพีทเนี่ย” อาร์มก้าวเข้ามาชิดเลขาหนุ่มคู่ใจพร้อมกับจับมือ “อ้าวๆ จะสวีทกันก็เกรง
ณพิชชาลงมานั่งทานผลไม้ในห้องนั่งเล่นพีทษรุทตามเข้ามาหลังจากคุยโทรศัพท์ข้ามประเทศกับอาร์ม “ ค่อยยังชั่วเจ้าอาร์มช่วยเคลียร์ต่อเรายังมีเวลา ค่อยไปตอนลูกลูกปิดเทอม อีกอาทิตย์เดียวผมมีงานสำคัญอีกชิ้นเดียวเคลียร์เสร็จแล้ว ผมจะพาคุณกับลูกๆทัวร์ยุโรปตั้งแต่แต่งงานกันผมยังไม่เคยพาคุณไปไหนไกลๆเลย” “ ลูกๆคิ
“ อย่า อย่าเข้ามาแพม” เสียงเปิดประตูก่อนณพิชชาจะเดินย่างกรายเข้ามาในห้องน้ำ พีทษรุทมองเห็นภรรยาสาวด้วยใจสั่นความต้องการของร่างกายกำลังต่อสู้กับความต้องการของจิตใจ “ ที่รักขาให้แพมช่วยนะคะ โถคุณโดนวางยาเพราะแพมกับลูกแท้” น้ำตาณพิชชาไหลเพราะซาบซึ้งที่ชายหนุ่มยอมโดนวางยาเพื่อเธอกับลูก “ ไม่ออกไปแพมผ
นายศักดิ์ตาลุกวาว ‘เกือบไปแล้วเกือบจะโง่อีกแล้วควายจริงๆเรายอมให้เค้าสนตะพายใช้แล้วซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่เข็ดสักทีพอกันที’ “จะไปไหนคุณดาว” ดาวิกาสะดุ้งหยุดมือที่สวมใส่เสื้อผ้า “จะกลับบ้านนะสิ” “ใครอนุญาตให้คุณกลับ” “ เอ๊ะฉันก็ให้สิ่งที่แกอยากได้แล้วไง ปล่อยฉันกลับเถอะ” ดาวิกาวิงวอน “คุณกำลังจะไปประก