หัดเย็บถุงหอมแล้วนะ

“ปึก เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆสำเร็จแล้ว”ไฉหรานกระโดดตัวลอย ต้าเหนิงยิ้มภูมิใจอย่างที่สุดกับไก่ป่าตัวแรก

“ข้ายกให้เจ้าเป็นที่สองในการแม่นธนูเลยทีเดียว”

“แล้วใครเป็นที่หนึ่ง”

“ไม่น่าถามก็ต้องข้าอยู่แล้วหรือเปล่า ข้าในซูตงนี่ไม่มีใครกล้าท้าดวลกับข้า”

“นั่นเพราะหากเจ้าแพ้เจ้าก็จะไปเซ้าซี้ของท้าประลองอยู่แบบนั้นจนไม่มีใครกล้าประลองกับเจ้าจึงยกให้เป็นที่หนึ่ง เอาล่ะข้าเป็นที่สองก็ได้ แต่ไม่ให้เจ้าเป็นที่หนึ่ง”

“อ้าวแล้วใครจะเป็นที่หนึ่ง”

“ที่หนึ่งไม่มี มีเพียงข้าที่เป็นอันดับสองอิ_อิเจ้าแพ้ข้าแล้วไฉหราน”

ไฉหรานยิ้ม มิตรภาพกำลังงอกเงยไม่มีสิ่งใดให้ต้องห่วงทุกอย่างกำลังจะเข้ารูปเข้ารอยต่อจากนี้ ต้าเหนิงยิ้ม ฉินเกอหลงจะต้องประหลาดใจถ้าต้าเหนิงจะยิงไก่ป่ามาย่างให้เขากิน

“เจ้าเก่งเพียงนี้ท่านแม่ยังบอกให้เจ้าหัดเย็บถุงหอมตามอย่างของหญิงงามแต่ข้ากลับคิดว่าหญิงงามนั่งเย็บถุงหอม หญิงกล้าแกร่งเช่นเราหัดยิงธนูเหมาะสมกันแล้ว”

“ไปเย็บถุงหอมกันเถอะ”

“เย็บถุงหอม? เจ้าอยากเป็นหญิงงามที่เพียบพร้อมเหมือนที่ท่านแม่พร่ำพูดกับข้าหรือไร”

“ข้าอยากจเย็บถุงหอมให้กับหวางเย่ของเจ้าอย่างไรเล่า ตามประสาภรรยาที่ดีคราวหลังข้าจะได้ไ