Mag-log inShare
บทที่ 63
Huling Na-update:
2025-03-13 10:31:15
Kaugnay na kabanata
พลาดรักคุณสามี บทที่ 64
หวังว่าพวกท่านคงไม่เชิญเราไปไล่ออกถึงที่บ้านหรอกนะ ไม่เคยได้ยินว่าผู้บริหารระดับสูงเชิญพนักงานต๊อกต๋อยแบบเธอไปทานข้าวที่บ้านสักที ถึงเล่าให้ใครฟังเขาก็คงไม่เชื่อ เดี๋ยวหาว่าเราฝันกลางวันอีกโอ้โห..ไม่ใช่บ้านแล้วล่ะถ้าจะใหญ่ขนาดนี้ ไม่ต้องถามคนขับรถก็รู้แล้วล่ะว่าคงเป็นคฤหาสน์หลังนี้พอประตูบ้านเปิดออกรถคันที่เธอนั่งมาก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปจอดลานหน้าบ้านมะนาวไม่กล้าแม้แต่จะลงจากรถ จนคนขับรถเดินอ้อมมาเปิดประตูให้"ลงมาได้แล้วครับ""ฉันไม่กล้าไปหรอก""ท่านเป็นคนเชิญมา คุณเข้าไปเถอะครับ"หญิงสาวที่ยังอยู่ในชุดพนักงานก้าวลงจากรถแบบประหม่า"มะนาว""คุณหวานใจ?" มะนาวมีรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย เพราะเจอคนที่พอจะคุยกันได้"เข้ามาข้างในก่อนสิ" ที่จริงหวานใจรู้เรื่องนี้แล้ว และหวานใจก็ไม่เห็นด้วยที่สามีทำแบบนี้ เพราะเรื่องของคนสองคนต้องให้พวกเขาเป็นคนตัดสินใจกันเอง แต่ก็ว่าอีกนั่นแหละ เพราะน้องชายของเขาจะเดินทางไปในวันพรุ่งนี้แล้ว คงไม่มีเวลามาก"สวัสดีค่ะคุณหวานใจ""ไม่เจอกันหลายวัน สวยขึ้นนะเรา""สวยขึ้นที่ไหนคะ""เข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า คุณแม่กำลังให้คนจัดเตรียมอาหารเย็น""คุณหวานใจคะ มะนาวเอ
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 65
มะนาวยอมอยู่คุยกับสโรชา เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าพวกท่านมีเหตุผลอะไร ถึงทำแบบนี้กับเธอ เพราะดูแล้วทุกคนในที่นี้คงรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาแล้ว"หนูฟังแม่นะ" สโรชาพามะนาวเข้ามาคุยในห้องรับรองแขกของบ้าน และในห้องนี้ก็มีแค่พวกเธอสองคนเท่านั้นมะนาวใช้ความเงียบเป็นการตอบ เหมือนว่าเธอกำลังฟังอยู่ว่าท่านจะพูดอะไร"ราชันย์เป็นลูกชายคนเล็กของแม่"ที่แท้เขาชื่อราชันย์เองเหรอ เสียตัวให้เขาทั้งๆ ที่ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร ผู้หญิงใจง่ายกว่านี้มีอีกไหม"ราชันย์ไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เข้าปีที่ 5 แล้ว ทางครอบครัวอยากให้กลับมารับช่วงกิจการต่อ แต่เหมือนเขาไม่อยากกลับมาเลย แม่ดีใจนะ ที่ลูกชายของแม่สนใจหนู เผื่อว่าเขาอยากอยู่ประเทศบ้านเกิด" ความทุกข์ใจของแม่คือลูกไปเรียนต่อแล้วไม่อยากกลับบ้าน ทั้งพี่ทั้งน้องไม่ต่างกันเลย"คุณก็เลยจะให้ฉัน..""หนูอย่าคิดแบบนั้นสิ เรายินดีต้อนรับหนูมาเป็นสมาชิกอีกคนในบ้าน" ถึงแม้อีกฝ่ายจะพูดยังไม่จบ แต่คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนก็รู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"ขอโทษค่ะ ถ้ามะนาวรู้ว่าเขาเป็นใคร มะนาวคงไม่อาจเอื้อม""หนูมะนาว""มะนาวคงช่วยท่านไม่ได้หรอกค่ะ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหยุ
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 66
พอได้เงินจากกานดา มะนาวก็รีบโอนไปให้แม่ ..เมื่อตอนเที่ยงไม่ได้ลงไปทานข้าว เพราะมัวกังวลเรื่องเงินค่ารักษาน้อง แต่พอเรื่องนั้นคลี่คลายตอนนี้ก็ชักจะหิว แต่มาหิวตอนนี้คงลงไปทานไม่ได้แล้ว เธอก็เลยต้องพึ่งกาแฟและขนมที่อยู่ในห้องเครื่องดื่มแทน"กล้ายืมเงินพี่กานดาเลยเหรอ" เสียงนี้ดังแว่วมาจากหน้าประตู และคนที่กำลังเดินคุยกันมา ก็เดินเลี้ยวเข้ามาในห้องเครื่องดื่ม ซึ่งตอนนี้มะนาวกำลังยืนกินขนมและกาแฟอยู่"อุ้ย" ทั้งสองถึงกับสะดุ้งเมื่อคนที่กำลังนินทาอยู่ต่อหน้า ไม่ต้องรอให้ใครสะกิดใครเลย พอเห็นว่ามะนาวอยู่ในนี้ก็รีบแจ้นออกจากห้องเครื่องดื่มไปขนมที่กำลังเคี้ยวอยู่แทบกลืนไม่ลงคอ แต่จำเป็นต้องกลืนมันลงไปให้มีอะไรรองท้องไว้บ้าง ไม่ใช่แค่ข้าวเที่ยงที่ยังไม่ได้ทาน ข้าวเช้าก็ยังไม่ได้ทานเหมือนกัน เพราะออกมาจากห้องเช่าคิดว่าจะขึ้นมาลาออกคงใช้เวลาไม่นานมะนาวออกมาจากห้องเครื่องดื่ม ไม่ต้องมองก็รู้แล้วว่าคงมีหลายคนที่มองเธออยู่หญิงสาวนั่งลงทำงานอยู่ครู่หนึ่ง ก็รู้สึกว่าเพื่อนๆ แอบมองมาเป็นระยะตุ๊บ! เสียงฝ่ามือเรียวทุบลงโต๊ะทำงาน จนคนที่มองสะดุ้งแล้วรีบหันไปหางานของตัวเอง"พวกเธอไม่เคยเดือดร้อนเรื่อง
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 67
>>{"เธอกลับแล้วใช่ไหมครับ"} สายนี้โทรทางไกลมาจากต่างประเทศ {"พ่อออกมาดูงานที่โรงงาน แต่พ่อก็สั่งไว้แล้ว ถ้าจัดห้องเสร็จก็กลับได้"}พอวางสายจากพ่อ เขาก็กดเข้าไปดู App กล้องวงจรปิดที่มีอยู่ในเครื่อง เธออาจจะกำลังนั่งรถมาหรือเปล่า แต่นี่ก็ค่ำแล้วนะ ทำไมห้องถึงยังไม่เปิดไฟ ถึงแม้เวลาจะแตกต่างกัน แต่เขาก็รู้ว่าตอนนี้ประเทศไทยเวลาเท่าไรราชันย์ก็เลยทิ้งเวลาไว้ก่อน เขาไปทำธุระของตัวเอง รอดูว่าเมื่อไรไฟห้องนั้นจะเปิด จนเวลาผ่านไปเขาก็ได้กดเข้าไปดูใน App เดิม เพราะเขาให้คนติดกล้องวงจรปิดไว้ที่ห้องเช่าด้วย"อะไรกันป่านนี้ยังไม่กลับอีกเหรอ" เห็นแบบนั้นราชันย์ก็รีบโทรกลับมาที่บ้านอีก>>{"มีอะไร"} {"พี่ช่วยไปดูห้องเช่าหน่อยได้ไหม"}>>{"พี่ออกจากบ้านตอนนี้ไม่ได้"} {"ให้ผมคุยกับพี่สะใภ้เองก็ได้"} ราชันย์คิดว่าที่พี่ชายออกจากบ้านไม่ได้ คงถูกคุมความประพฤติแน่เลย>>{"พี่สะใภ้นอนหลับไปแล้ว"} {"แล้วผมจะวานใครได้เนี่ย"}>>{"เธอคงนอนหลับไปแล้วมั้งที่นี่ดึกแล้วนะ"} {"เธอยังไม่กลับห้องเลยครับ"} พูดแค่นี้ราชันย์ก็ตัดสายไป แล้วเช็คดูกล้องวงจรปิดตอนที่เขาอยู่บนเครื่อง"??" และเขาก็เห็นว่าเธอหิ้วก
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 68
"คุณ! คุณมาได้ยังไง" ทีแรกเผลอเรียกชื่อนาย แต่ผู้ชายคนที่ชื่อนายไม่มีอีกแล้ว"หายตัวมามั้ง""ฉันไม่ขำด้วยนะ ปล่อยได้หรือยัง" ที่เธอถามว่าเขามาได้ยังไง เพราะเขาต้องอยู่ต่างประเทศไม่ใช่เหรอ ตอนที่คุยกับแม่ของเขา ท่านพูดให้ฟังแล้วว่าเขาจะเดินทางไปต่างประเทศในวันพรุ่งนี้ และนี่มันก็หลายวันแล้ว เธอพยายามจะไม่คิดถึงผู้ชายคนนี้ ก็เลยใช้ชีวิตของเธอตามปกติ"เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว ขอนอนพักอีกนิดนะ" จะเรียกว่านั่งเครื่องไปกลับเลยก็ได้ เพราะไปถึงทำเรื่องที่อยากจะทำยังไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ ก็ต้องรีบบินกลับมาก่อน"คุณไปเหนื่อยมาจากไหน" คำพูดของเธอเริ่มอ่อนลง เมื่อเห็นท่าทางของเขาเหมือนไม่ได้โกหก"ก็นั่งเครื่องไง"นั่งเครื่องเหรอ? นี่แสดงว่าเขากลับไปแล้วแต่กลับมาอีกจริงเหรอ มะนาวลองนับวันดูถ้านั่งเครื่องมันก็ต้องหลายชั่วโมงแน่ เขาเดินทางไปกลับภายในสามวัน แบบนี้แสดงว่า เขาอยู่ที่นั่นหนึ่งวันแล้วก็บินกลับมาเหรอ? แล้วเขาทำแบบนี้เพื่ออะไรหญิงสาวมองไปดูท้องฟ้าด้านนอก ถ้าปล่อยเขานอนคงได้อีกสักชั่วโมงหรือสองชั่วโมง เธอก็เลยไม่ชวนคุย ปล่อยให้เขานอนกอดอยู่แบบนี้ก่อน แต่พอนอนนิ่งๆ ไปได้สักพัก เธอก็หลับไปอีกคนแกร
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 69
"มะนาววางไว้ตรงนั้นแหละจ้ะ แล้วเราก็มานี่ก่อน" กานดาได้ยินว่าภรรยาท่านประธานถามหามะนาว ก็เลยเรียกให้มาหาก่อน"คุณท่าน?" พอมะนาวหันไปถึงได้รู้ว่าคนที่หัวหน้ายืนคุยด้วยคือใคร"หนูมะนาวกำลังทำงานอยู่เหรอลูก""ลูก?" คำนี้พูดออกมาแทบจะพร้อมกัน"ค่ะ""แม่ได้ยินพ่อบอกว่าเมื่อคืนนี้ เรากับพี่นอนค้างที่บริษัทเหรอ"มะนาวยังไม่ได้ตอบท่าน แต่เธอมองไปรอบๆ แผนก เพราะเพิ่งถูกทุกคนว่าให้เมื่อเช้านี้เอง"ใช่ค่ะ""ที่นี่มันจะไปสะดวกอะไร แม่ว่ากลับไปนอนที่บ้านเราดีกว่า" พอประโยคนี้ออกมาเท่านั้นแหละ คนที่ยืนอยู่แทบไม่มีแรงยืน"มะนาวขอตัวทำงานก่อนนะคะ" เธอไม่อยากพูดเรื่องนี้ด้วย เพราะเธอรู้ดีว่าตัวเองไม่คู่ควร กับครอบครัวของท่านเลย"งานเอาไว้นี่ก่อนก็ได้นะมะนาว คุยกับคุณสโรชาก่อน""พี่กานดาบอกว่างานเร่งไม่ใช่เหรอคะ""ถ้างั้นเราก็ทำงานเถอะ แล้วตอนนี้ราชันย์อยู่ไหน แม่อยากคุยกับพี่เขา" อีกเรื่องที่สโรชามาที่นี่ เพราะอยากถามเรื่องที่ลูกไปต่างประเทศ เมื่อคืนนี้ยังไม่ได้พูดอะไรกันลูกชายก็รีบออกมาก่อน"อยู่ในห้องค่ะ""อยู่ในห้อง?" เสียงนี้ดังประสานกันขึ้นอีกครั้ง เพราะคนที่อยู่ในห้องมีแค่คนเดียวเท่านั้น และพอจะ
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 70
มะนาวหน้าแดงขึ้นมาจนเห็นได้ชัด ถึงแม้มีอะไรกับเขาแล้วเธอก็ไม่ได้มายืนมองขนาดนี้ ยิ่งตอนนี้มันชี้หน้าเธออยู่ด้วยหญิงสาวกำลังจะหันหลังแต่ถูกเขาดึงมากอดไว้ก่อน"ปล่อยค่ะ ฉันต้องออกไปทำงานอีก""ไม่ต้องทำแล้ว""ไม่ทำแล้วฉันจะหาเงินที่ไหนส่งบ้าน""เราแต่งงานกันนะ""คะ?" จากที่ไม่กล้ามองหน้า เธอที่ยังอยู่ในอ้อมกอดค่อยๆ เงยขึ้นมอง "เมื่อกี้คุณขอฉันแต่งงานเหรอ?""ใช่""แต่เราเพิ่งรู้จักกัน""ผมคิดว่าผมรู้จักคุณดีมากพอแล้ว""ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องดิ้นรนหาเงินส่งทางบ้าน""ผมเคยบอกแล้วไง เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม""ฉันไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว""เห็นแก่ตัวยังไง""เบียดเบียนเงินจากครอบครัวคุณไงคะ""ไม่ได้เบียดเบียนครอบครัวสักหน่อย ต่อไปนี้ผมจะทำงานหาเงินเลี้ยงคุณเอง พอใจหรือยังครับ" มือหนาเชยคางเรียวให้มองสบตาอีกครั้ง"ฉันยังไม่เคยเห็นความน่ารักของตัวเองเลย คุณรักฉันตรงไหนเนี่ย""ความน่ารักมันมีอยู่ในตัวคุณทุกที่""จริงเหรอคะ?" แม้แต่เพื่อนร่วมงานที่ทำงานด้วยกันมาหลายปี ก็ยังมีแต่คนว่าให้เธอว่าขี้งก แต่เขาจะมาหาความน่ารักในตัวเธอได้จากตรงไหน"ผมดีใจนะ ที่หาคนแบบคุณเจอ ที่ผ่า
Huling Na-update : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 71
มะนาวยังไงก็เป็นมะนาว เจ็บแล้วจำ ไม่ใช่ว่าใครจะเข้ามาตีสนิท แล้วจะลืมสิ่งที่พวกเขาทำกับเธอไว้"พวกคุณไม่มีงานทำกันหรือไงคะ ทำไมถึงเอางานของฉันไปทำได้""???" หลายคนถึงกับหันหน้าหนีไปทางอื่น เพราะกลัวจะถูกหางเลขกับคนที่พูดเมื่อสักครู่ไปด้วย"พี่กานดาคะ มีอะไรให้นาวช่วยอีกไหม""มีสิจ๊ะ" งานในส่วนของมะนาวไม่ได้มีอยู่แค่นั้น ถึงแม้ว่าตอนนี้สถานะของมะนาวดูเหมือนว่ากำลังจะเปลี่ยนไป แต่งานก็คืองาน "เดี๋ยวพี่จะส่งอีเมลให้ เราก็ทำเอกสารให้พี่ก่อนแล้วกัน"พอราชันย์เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาดูว่าตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่"ทำไมถึงไม่เอางานเข้าไปทำในห้อง""ฉันทำตรงนี้ได้" เธอยังยืนทำงานอยู่ตรงเครื่องถ่ายเอกสาร ถึงแม้ว่าจะถ่ายเสร็จแล้ว เพราะตรงนั้นมีโต๊ะเพื่อวางงานและคัดแยกเอกสารราชันย์ไม่รู้จะเอายังไงกับเธอดี เขาก็เลยเลื่อนเก้าอี้ที่มีอยู่แถวนั้นมานั่งรอ"หล่อ.. ทำไมฉันถึงมองข้ามความหล่อไปได้เนี่ย" ที่จริงในแผนกนี้ก็เห็นอยู่หรอกว่าผู้ชายคนนี้หล่อ แต่พอรู้ว่าไม่มีจะกิน ถึงขนาดมะนาวฝากงานและหาที่พักให้ ก็เลยไม่มีใครอยากจะสนใจ"แกว่ามะนาวจะรู้มาก่อนไหม ว่าคุณราชันย์คือลูกชายบอส""เออจริงด้วย หรือว่าม
Huling Na-update : 2025-03-13
Pinakabagong kabanata
พลาดรักคุณสามี บทที่ 103 ตอนพิเศษ
พลาดรักคุณสามี ตอนพิเศษหลังงานแต่งของทั้งสองจบลง.."ถ้างานคุณยุ่ง เรื่องฮันนีมูนเราก็เลื่อนออกไปก่อนก็ได้นี่คะ""ผมบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับคุณอีกแล้ว"ชีวิตหนึ่งเกิดมาแค่นี้ก็พอแล้ว ขอแค่มีชายคนรักที่เห็นว่าเธอสำคัญที่สุด"ก็ได้ค่ะ ฉันขอแค่ในประเทศนะ ถ้าเดินทางไปต่างประเทศมันเหนื่อยเกินไป" ที่จริงมันเป็นแค่ข้ออ้าง ถ้ายังอยู่ในประเทศเผื่อมีงานด่วนเขาจะได้จัดการงานนั้นง่ายหน่อย"แล้วคุณชอบภูเขาหรือทะเลล่ะ""ชอบปลาวาฬค่ะ""หือ?""ฉันชอบคุณ จะให้ฉันชอบอย่างอื่นได้ยังไง""ผมตั้งใจว่าจะเก็บแรงไว้ตอนฮันนีมูนกัน""ยังไงคะ""คุณเล่นอ้อนแบบนี้ผมก็ต้องได้เอาแรงออกมาใช้ก่อนน่ะสิ""คุณปลาวาฬ" ถึงแม้จะมีอะไรกับเขาหลายครั้งแล้ว แต่พอพูดถึงเรื่องนี้เธอก็มีความอายอยู่ดี"น่ารักจัง" มือหนาเอื้อมไปลูบไล้แก้มนวลของภรรยาด้วยความเอ็นดู "ถ้าคุณชอบปลาวาฬงั้นเราก็คงต้องไปทะเลกัน""ค่ะ" คนตัวเล็กแนบลำตัวลงกับอกแกร่งของผู้เป็นสามีหมาดๆ"นอนก่อนนะครับคนดี นอนเอาแรงไว้เยอะๆ พรุ่งนี้เราจะเดินทางกันแล้ว""พรุ่งนี้เลยหรือคะ..แล้วงานของคุณล่ะคะ""ตอนเช้าเดี๋ยวผมเข้าไปเคลียร์งาน เราจะเดินทางตอนบ่ายกัน""ค่ะ"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 102 ตอนจบ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 102 ตอนจบ"แม่อยากให้อยู่ด้วยกันไปก่อน" สโรชาอนุญาตให้ลูกไปทำงานได้ แต่พอวันต่อมาลูกสาวก็ขอออกไปอยู่คอนโดกับชายคนรัก"เกศดีขึ้นมากแล้วค่ะ ถ้าคุณแม่เป็นห่วงเรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงแล้วค่ะ""แต่แม่กลัวคิดถึงเรา""ลูกโตแล้วนะคุณ แถมลูกกำลังจะออกเรือนด้วย ให้พวกเขาไปศึกษาดูใจกันเถอะ"สโรชาเป็นห่วงถ้าปล่อยให้ลูกไปอยู่ข้างนอกไกลหูไกลตา กลัวว่าเหตุการณ์แบบเดิมจะเกิดขึ้นอีก ถ้าเกศรินยังอยู่ที่บ้าน เธอคงสังเกตเห็นอาการลูกสาวแต่ทีแรกแล้ว"ถ้าเกศมีอาการผิดปกติ จะรีบบอกคุณแม่เลยค่ะ" เกศรินรู้ว่าท่านเป็นห่วงมาก ถ้าวันนั้นไม่เพราะท่านขอตรวจ..ป่านนี้มะเร็งคงลุกลามไปจนเกินเยียวยาแล้ว"ผมสัญญาครับว่าจะดูแลเธอ แทนคุณแม่เอง"สโรชามองไปดูหน้าสามีที่นั่งอยู่ด้วยกัน ก่อนที่โผลเข้าไปกอดท่าน เธออยากออกไปใช้ชีวิตครอบครัวกับเขา เรื่องศึกษาดูใจคงไม่ต้องศึกษาเขาแล้ว เพราะเธอเห็นหมดแล้วว่าเขามีความจริงใจให้มากแค่ไหน[คอนโด]"ผมว่าจะซื้อบ้านสักหลัง พักอยู่คอนโดมันไม่สะดวก""ไม่ต้องหรอกค่ะ ที่นี่ก็ดีมากแล้ว""ถ้าเรามีบ้าน คุณก็จะมีพื้นที่เยอะขึ้น อยู่แต่ในคอนโดอากาศไม่ปลอดโปร่ง""ที่ไหนมีคุณฉั
พลาดรักคุณสามี บทที่ 101
"แน่ใจนะว่าคุณต้องการแรงกว่ามดกัด แต่มดตัวนี้กัดเจ็บนะครับ ถ้าแรงกว่าคุณจะรับไหวเหรอ" ที่จริงเขายังไม่เร่งเครื่องเลย แค่กำลังอุ่นเครื่องก่อนเฉยๆ แต่เกศรินคิดว่าเขาคงกลัวเธอเจ็บแผล ก็เลยทำแค่เบาๆ ถ้าทำแบบนี้เมื่อไรจะเสร็จล่ะ"ฉันเคยถูกมดกัดนี่คะ แค่เกาก็หายคันแล้ว""จัดให้ครับ แต่ถ้าเจ็บคุณบอกผมเลยนะ" ฟังเธอพูดก็อยากจะขำอยู่หรอก แต่ถ้าขำตอนนี้คงหมดอารมณ์แน่"อื้อ อ " เกศรินอยากให้เขามีความสุขกับเรือนร่างของเธอให้มากที่สุด เธอก็เลยขอให้เขาเพิ่มความแรงขึ้นมาหน่อย ถึงแม้จะมีลูกให้เขาไม่ได้ ช่วยให้เขามีความสุขกับเรือนร่างของเธอได้ก็คงดี"อ้าา ผมรักคุณนะเกศริน" ความรักนี้ไม่รู้ว่ามีให้เธอตั้งแต่เมื่อไร แต่พอรู้ตัวก็รักเธอมากจนแทบคลั่ง"ฉันก็รักคุณค่ะ อื้อ อ" มือเรียวโอมร่างคนตัวโตไว้ในจังหวะที่เขากำลังซอยสะโพกเร็วขึ้น"ซี๊ดด ผมปล่อยข้างในได้เลยไหม"ที่จริงคุณหมอก็บอกไว้ว่ายังไม่อยากให้มีลูกกันตอนนี้ แต่เธอคิดว่ามันคงไม่เร็วขนาดนั้น เพราะส่วนที่รับน้ำเชื้อยังไม่แข็งแรงพอ หญิงสาวพยักหน้าให้เห็นว่าเธออนุญาตชายหนุ่มก็ไม่อดกลั้นอีก ขยับสะโพกเพื่อให้ความแข็งแกร่งเสียดสีกับเนื้อบางๆ เร็วขึ้น ก่อน
พลาดรักคุณสามี บทที่ 100
"คุณยังไม่ดื่มน้ำอีกเหรอ" ปลาวาฬมองดูน้ำที่สั่งให้ลูกน้องนำมาให้เธอ "ฉันไม่อยากดื่มน้ำของคนที่ชื่อกำพลค่ะ" "ใครเอามาให้นะ" สายตาชายหนุ่มเหลือบไปมองกำพล จนคนที่ถูกมองรีบหลบสายตานั้น "รอผมอยู่นี่เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้" พูดจบปลาวาฬก็รีบเดินไปตรงจุดบริการน้ำ เขาไม่ได้เอาน้ำที่เย็นจัด "เราดูดีกว่าตั้งเยอะ และทำงานมาด้วยก็หลายปี ทำไมถึงเลือกแม่บ้านแบบนั้นได้" "อืมใช่" เอ็มม่าและตุ๊กตาไม่เคยพูดกันดีเลยตั้งแต่กำพลหันมามองเอ็มม่า ก็มีครั้งนี้แหละที่ทั้งสองดูจะลงรอยกัน"แต่ฉันยังสงสัยเรื่องคุยธุรกิจ" "คงไม่ใช่หรอกมั้ง คุณเชษฐาคงจำคนผิด""เกศ" "คุณพ่อ" เกศรินได้ยินคนเรียกก็เลยหันไปมอง ไม่คิดว่าคนที่เรียกก็คือพ่อ "พ่อเห็นคุณเชษฐาตรงโน้นบอกว่าลูกก็มาร่วมงานด้วย""คุณพ่อก็มาร่วมงานด้วยเหรอคะ"ที่จริงรามสูรก็ไม่ชอบมางานอะไรแบบนี้ แต่ที่มาเพราะว่าอยากมาร่วมงานของว่าที่ลูกเขย "พ่อต้องมาสิ เพราะเป็นงานคนสำคัญของลูกนี่""พ่อ?!" ทำไมคนที่ทำงานในโชว์รูมจะไม่รู้จักนักธุรกิจที่ชื่อรามสูร เขาเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จด้านธุรกิจตั้งแต่อายุยังน้อย จนถึงบัดนี้ สาวๆ ครึ่งค่อนประเทศอิจฉาภรรยาอันเป็นที
พลาดรักคุณสามี บทที่ 99
"ไม่ต้องหรอกลูก""ครับ" ปลาวาฬยอมรับในการตัดสินใจของท่าน"อ้าวแล้วนั่นเราจะไปไหน" พอเขาตอบรับ ปลาวาฬก็ลุกขึ้นกำลังจะออกจากบ้านท่านไป"พรุ่งนี้ผมจะรีบมาแต่เช้าครับ""ไหนบอกอยากอยู่ดูแลน้องไง""ครับ?" ชายหนุ่มที่ใบหน้าสิ้นหวังมากหันกลับมามอง"ที่แม่พูดหมายถึงไม่ต้องนอนข้างนอกหรอก ก็เข้าไปดูแลกันในห้องเลย มีอะไรจะได้ช่วยกัน""ผมนอนข้างในได้เหรอครับ""ได้สิจ๊ะ ถึงยังไงพวกเราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว""ขอบพระคุณมากครับ" ยังไม่ทันได้เอามือที่ไหว้ท่านลงเลย เขาก็เดินไปถึงหน้าห้องของเธอแล้ว"คุณยิ้มอะไรคะ" สโรชาหันกลับมาเห็นสามีกำลังยิ้มแป้น"คุณทำถูกแล้วล่ะ เด็กๆ เขารักกันก็ปล่อยให้เขาดูแลกันไป""ฉันก็ไม่ได้ว่าจะห้ามสักหน่อย แล้วเมื่อไรคุณจะขึ้นนอนไม่ง่วงหรือไง""เอ้า..เลขมาออกที่เราจนได้" รามสูรรีบเดินตามภรรยาขึ้นบ้านไป"คุณราม!" สามีที่เดินตามมาอยู่ดีๆ ก็โอบกอดภรรยาจากทางด้านหลัง"จะเดือนแล้วนะ" ตั้งแต่เดินทางทั้งสองไม่ได้เข้าใกล้กันเลย"คุณไม่เหนื่อยหรือไงคะ เพิ่งมาถึง""คุณรู้ไหม ว่ามันเป็นการเพิ่มกำลังอีกทาง""ไม่ใช่วัยรุ่นแล้วนะคะ ที่จะมาเพิ่มกำลังกับอะไรแบบนี้""คุณว่าผมแก่เหรอ""ใช่ค่ะ"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 98
มือหนายื่นไปสัมผัสที่ผมบนศีรษะของเธอเบาๆ"คุณ?" พอเขาสัมผัสที่อื่นที่ไม่ใช่มือ.. เธอถึงกับสะดุ้ง "คุณไม่ใช่คนในมโนของฉันเหรอ?"ปลาวาฬส่ายหน้าตอบไปเล็กน้อย ใบหน้าของเขาช่างมีความอบอุ่น"ฉันกลับมาประเทศแล้วเหรอ" ที่เธอคิดว่าไม่ใช่เขาก็เพราะเธอมารักษาตัวที่ต่างประเทศ ถึงแม้เขาจะรู้และอยากตามมา แต่คงต้องใช้เวลา เพราะไม่ใช่ว่าจะเข้าประเทศนี้ได้ง่ายๆ"คุณอย่าไล่ผมไปไหนอีกเลย ถึงไล่ผมก็จะไม่ไป" ทีแรกก็อยากให้เธอเห็นว่าเขาเป็นแค่ภาพลวงตาที่เธอสร้างขึ้นมา เพราะถ้าเป็นภาพลวงตาเธอคงจะคุยกับเขานานกว่านี้"คุณปลาวาฬ คุณมาได้ยังไง?" เขาไม่ใช่แค่ภาพที่เธอสร้างขึ้นมาแล้วมันคือเขาจริงๆ"พอผมรู้ทุกอย่างก็รีบตามคุณมาที่นี่""เป็นคุณจริงๆ ด้วย โอ๊ย" หญิงสาวกำลังจะขยับตัวถอยห่าง จนลืมไปว่าร่างกายของเธอไม่ได้เต็มร้อย"คุณอย่าผลักไสผมไปไหนอีกเลยนะ ผมบอกแล้วไง ถึงไล่ผมก็จะไม่ไป""คุณไปหาคนที่ร่างกายแข็งแรงพร้อมที่จะเป็นภรรยาให้คุณดีกว่าค่ะ ฉันไม่พร้อม""ทำไมหรือครับ กับอีแค่ที่คุณจะมีลูกให้ผมไม่ได้ คุณต้องผลักไสไล่ส่งผมถึงขนาดนี้เลยเหรอ""คุณรู้เรื่องนี้แล้วเหรอคะ" หญิงสาวที่หลบสายตาเขา ค่อยๆ หันมองมาอีกที"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 97
"คุณน้าครับ เรียกหมอให้ทีครับ""น้องเจ็บอีกแล้วใช่ไหม" "ใช่ครับ" "เรารออยู่ข้างนอกก่อนนะ น้าขอเข้าไปก่อน" เพราะห้องนี้เข้าได้แค่ทีละคน มันคือกฎของห้อง ICU ที่นี่ คนที่ไปตามคุณหมอก็คือรามสูร ที่จริงถ้าจะกดกริ่งแจ้งเตือนก็ได้ แต่ถ้าคนไข้อาการไม่หนักจริงๆ คุณหมอแนะนำให้ไปตามเอง"เกศ เป็นยังไงบ้างลูก""อึก อึก " เสียงสะอื้นของเกศรินค่อยๆ ดังขึ้น ด้วยสีหน้าที่ดูเจ็บปวดมาก"หนูเจ็บมากเลยเหรอลูก"ถ้าเธอมีอาการเจ็บเห็นหน้าแม่เธอก็จะบอกแม่ว่าเจ็บ แต่ครั้งนี้พอเห็นหน้าแม่เธอกลับร้องไห้"เขาไม่ทำตามสัญญา" "ใครไม่ทำตามสัญญาลูก""เขาบอกจะกลับมา" เป็นเหมือนทุกครั้งที่เธอเห็น พอออกไปคนที่กลับเข้ามาก็คือแม่"ถ้าหนูหมายถึง.." สโรชายังพูดไม่จบคุณหมอที่รามสูรไปตามก็เข้ามาก่อน พอคุณหมอเข้ามาญาติก็ต้องออกไป เพราะไม่งั้นจะกีดขวางการทำงานของทีมแพทย์ "คุณน้าครับ คุณน้าช่วยเล่าให้ผมฟังหน่อยได้ไหม" พอสโรชาออกมา ปลาวาฬก็เลยขอร้องให้พูดความจริงให้เขาฟัง"น้องเป็นมะเร็งระยะที่ 2 ""ระยะที่ 2 เหรอครับ?" เขารู้แค่ว่าเธอมีเชื้อมะเร็ง ก็เลยถูกส่งตัวมารักษาที่นี่ แต่ไม่รู้ว่าระยะที่เท่าไร"แล้วทำไมถึงไม่บอกผม" จ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 96
"คุณพ่อกับคุณแม่ไปเที่ยวจริงเหรอคะ" หวานใจถามสามีในขณะที่สามีกำลังแต่งตัวจะเข้าบริษัท"ทำไมคุณถามแบบนั้น""ก็ฉันแปลกใจ ท่านเพิ่งจะกลับมาไม่นาน"ไม่ใช่แค่หวานใจหรอกที่แปลกใจ รามิลก็แปลกใจไม่ต่างกัน แต่งานที่พ่อทิ้งไว้ให้ทำมันเยอะมาก เพราะพ่อบินไปกะทันหัน เขาก็เลยไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยในเมื่อสามีให้คำตอบไม่ได้ หวานใจก็ไม่ละความสงสัยนั้น เพราะมันดูแปลก>>{"มีอะไร"} "ใครโทรมาคะ" เสียงผู้หญิงดังเข้ามาในสาย "น้องสาวผมครับ" {"พี่ทำอะไรอยู่"}>>{"พี่กำลังทานข้าว"} {"แต่เสียงที่ฉันได้ยินไม่ใช่เสียงคุณเกศริน"}>>{"ก็พี่ไม่ได้มาทานข้าวกับเธอ"} {"พี่กับคุณเกศรินคบกันอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วนี่พี่ไปทานข้าวกับผู้หญิงคนอื่นจะให้ฝ่ายหญิงคิดยังไง"}>>{"คบงั้นเหรอ? เราก็ลองถามคุณเกศรินของเราดูสิ"} {"ฉันจะถามได้ยังไง ฉันไม่ได้อยู่กับคุณเกศสักหน่อย"}>>{"เธอกลับไปอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ"} {"กลับมาอยู่บ้านที่ไหนฉันไม่เห็นเลย ที่บ้านก็มีแต่ฉันกับคุณรามิล"}>>{"แล้วแม่กับพ่อเธอล่ะ"} {"ฉันแปลกใจตรงนี้แหละ อยู่ดีๆ พวกท่านก็ทิ้งงานแล้วบินไปเที่ยวต่างประเทศ"}>>{"อะไรนะ? พวกท่านไปตั้งแต่เมื่อไ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 95
"ทำไมผมมาอยู่ที่นี่?" ปลาวาฬมองไปรอบๆ ก็จำได้เลยว่าห้องที่เขาตื่นมาคือห้องใคร"ผมควรถามคุณมากกว่า"เราเมามากเลยเหรอวะ แล้วน้องคนนั้นล่ะ อย่าบอกนะว่าเราพามาค้างที่นี่ด้วย "..เมื่อคืนผมมาคนเดียวใช่ไหมครับ""มาสองคน"ตายห่าแล้ว ถึงแม้เธอจะไม่สนใจ แต่เขาก็ไม่อยากทำแบบนี้ให้ญาติของเธอเห็น เล่นหอบผู้หญิงมานอนห้องเช่าของน้องชายเธอเลยเหรอ"คือว่าผม ผมคงเมามาก ถึงได้ทำอะไรแบบนั้นลงไป"คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย สงสัยจะเมามากจริงๆ พูดไม่รู้เรื่อง "ผู้ชายคนที่มากับคุณเมื่อคืน บอกให้ผมดูแลคุณต่อหน่อยเขามีธุระต้องไปทำ""ผู้ชายเหรอครับ?" เหมือนยกภูเขาออกจาก แล้วผู้หญิงคนเมื่อคืนไปไหนวะเนี่ย ไปไหนก็ช่างเธอสิ "ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ" ปลาวาฬรู้ได้ในทันทีเลยว่าผู้ชายคนนั้นคงเป็นสายลม"คุณจะนอนต่อให้ส่างเมาก่อนก็ได้นะ""ไม่หรอกครับ ผมไปล่ะ" ออกจากห้องที่เขาเคยพัก ก็อดไม่ได้ที่จะมองห้องข้างๆ บางทีเธออาจจะกลับไปอยู่บ้านแล้วก็ได้ เพราะดูห้องเงียบมาก แต่ปลาวาฬก็ไม่ถาม หึ..เมาขนาดนี้ยังจำที่พักของเธอได้อีกเหรอ เป็นเอามากนะเรา เพราะสายลมคงไม่รู้จักที่นี่แน่พอออกมาจากห้องเช่าเขาก็มาที่โชว์รูม
