4.ชวนเล่นเกม

อยู่ๆฉันก็เกิดความคิดแผลงๆขึ้นมา อยากรู้ว่าท่อนเอ็นของพี่แจ็คเวลาตื่นตัวมันจะใหญ่ขึ้นขนาดไหน ฉันเลื่อนตัวเข้าไปใกล้พี่แจ็ค แล้วแกล้งเอาหน้าอกใหญ่ของฉันโดนแผ่นหลังเขาบ้าง โดนแขนบ้าง ทำแบบไม่ตั้งใจ แล้วสังเกตุเป้ากางเกงเขา

โอ.. คุณพระ... เป็นอย่างที่ฉันคิด เป้าของพี่แจ็คบวมพองขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แม้จะอยู่ในน้ำ มองไม่ค่อยชัด แต่น้ำในสระมันใสมาก จึงพอมองเห็นเป็นรูปทรง ฉันนึกกระหยิ่มในใจ เพราะอย่างน้อยฉันก็รู้ว่าพี่แจ็คมีความรู้สึกยังไงกับฉัน

พี่โชติเองก็เถอะ ฉันรู้สึกว่าเขาชอบไปเล่นน้ำใกล้ๆกับจอย ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรหรือเปล่า แต่ฉันไม่สนหรอก ตอนนี้ฉันกำลังสนุกกับการยั่วพี่แจ็คมากกว่า

ฉันเดินแผนขั้นต่อไป เลื่อนตัวไปอยู่ข้างหน้าพี่แจ็ค แล้วแกล้งแกว่งมือไปโดนเป้ากางเกงว่ายน้ำของเขา พี่แจ็คสะดุ้งเล็กน้อย

“อุ้ย.. ขอโทษค่ะ”

โอ... มันแข็งไม่ใช่เล่น แถมขนาดใหญ่อีกต่างหาก หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นมาทันที

“ไม่เป็นไรครับ”

เสียงพี่แจ็คพูดเบาๆ เขาคงกลัวพี่โชติได้ยิน และคิดมาก หรืออาจจะกลัวจอยมองไม่ดี จึงผละตัวออกห่างจากฉัน แต่แค่นี้ก็ทำให้ฉันพอใจแล้ว ได้สัมผัสเป้าใหญ่ๆของพี่แจ็ค แม้จะอยู่ในกางเกงว่ายน้ำก็เถอะ คิดแล้วน้ำในร่างฉันก็ถูกขับออกมาจนเปียกเยิ้มไปหมด

ส่วนพี่วิทย์กับคุณเตยก็เล่นน้ำอยู่ห่างๆ อาจเป็นเพราะยังไม่ค่อยสนิทสนมกันเท่าไหร่ และคงเกรงใจ จึงปล่อยให้เราเล่นกันตามสบาย แต่พอนานๆไป จึงกล้าที่จะเข้ามาเล่นกับพวกเราแบบใกล้ชิด

ในที่สุดเราทั้ง 6 คนก็สนิทกัน เล่นน้ำกันแบบใกล้ชิด มีโดนเนื้อโดนตัวกันบ้างเล็กน้อย ฉันดูแล้วว่าพวกเขาไม่ได้คิดอะไร สนุกกันอย่างเดียว... มีแต่ฉันคนเดียวที่คิด...

เมื่อเล่นน้ำกันจนหนำใจแล้ว พวกเราก็ขึ้นจากสระ มานั่งเล่นกันที่ขอบสระ ตอนนี้ฉันสังเกตุว่าสายตาผู้ชายแต่ละคน แอบชำเลืองมองภรรยาของคนอื่น ไม่มองภรรยาตัวเองเลย พี่แจ็คก็แอบมองฉันเป็นระยะๆ ฉันรู้ เพราะฉันสังเกตุหมดทุกคน

จอยกับคุณเตยเองก็ใช่ย่อย พอเห็นทุกคนเผลอ ก็แอบมองสามีคนอื่นเหมือนกัน แต่ก็คงได้แค่มอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้

“เราเข้าไปในบ้านพักกันดีกว่าครับ ผมมีเกมสนุกๆมาให้พวกเราเล่นกัน รับรองสนุกแน่”

พี่วิทย์เป็นคนเอ่ยปากชวนพวกเรา ซึ่งก็ไม่มีใครปฏิเสธ เพราะทุกคนต้องการมาสนุกกันอยู่แล้วนี่

พวกเราพากันเข้ามาในห้องนั่งเล่น ที่ห้องมีโซฟาสำหรับนั่ง 3 ตัว ตัวนึงนั่งได้สองคน ก็พอดีคนเลย เรานั่งคู่ใครคู่มัน ทุกคนอยู่ในชุดว่ายน้ำ ไม่มีใครเปลี่ยนชุดกันเลย

พี่วิทย์โทรสั่งเบียร์มาลังนึง พร้อมกับแกล้ม แล้วก็ไพ่หนึ่งสำรับ

“เฮ้ยวิทย์ คุณเอาไพ่มาทำไม ผมไม่ชอบเล่นการพนันนะ”

พี่โชติรีบเอ่ยปากบอกพี่วิทย์ ส่วนพี่แจ็คนั่งเงียบ ฉันเห็นพี่วิทย์ยิ้มๆ แล้วตอบ

“ไม่ได้เล่นการพนัน เมื่อตอนทานอาหารเที่ยง ผมเห็นดื่มเบียร์เป็นกันทุกคน ผมจะชวนพวกคุณเล่นใครแพ้ต้องดื่มเบียร์ ใครเมาหลับก่อนถือว่าแพ้ พรุ่งนี้ต้องออกไปซื้ออาหารทะเลมาเลี้ยง ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ตกลงหรือเปล่า”

ได้ยินแบบนี้ พี่โชติมองหน้าฉัน พี่แจ็คก็มองหน้าจอย เหมือนจะถามความเห็น แล้วทุกคนพยักหน้า

“ถ้าไม่มีใครขัดข้อง ก็จะเริ่มเล่นเลยนะ ผมจะบอกกติกาก่อน เราจะเล่นเหมือนป๊อกเด้ง แต่ไม่มีเจ้า ใครแต้มไม่ถึง 4 แต้มต้องจั่วหนึ่งใบ แล้วหงายไพ่ดู ใครแต้มน้อยสุดถือว่าแพ้ ผู้หญิงต้องดื่มเบียร์ครึ่งแก้ว ส่วนผู้ชายต้องดื่มเบียร์เต็มแก้ว ตกลงตามนี้นะ”

เป็นอันว่าเกมใครแพ้ดื่มเบียร์ก็เริ่มต้นขึ้น ฉันกับพี่โชติดื่มเบียร์กันได้พอสมควร แต่ไม่มากนัก พี่แจ็คกับจอยฉันก็เคยเห็นพวกเขาดื่มกัน แต่ไม่รู้ว่าดื่มเก่งไหม ส่วนพี่วิทย์กับคุณเตยฉันไม่เคยเห็น ไม่รู้ว่าเขาดื่มกันเก่งหรือเปล่า... แต่ช่างเถอะ... แพ้ชนะก็แค่เป็นเจ้ามือซื้ออาหารทะเลมากินกัน เต็มที่ก็หมด 2-3 พัน ไม่เท่าไหร่หรอก เพราะที่พักพวกเราก็ไม่ต้องจ่าย

เกมแรกจอยได้แต้มน้อยสุด ก็ดื่มเบียร์ครึ่งแล้ว

“ตานี้คุณจอยแพ้ ต้องดื่มเบียร์ครึ่งแก้ว เอ้า ดื่ม ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”

พี่วิทย์เป็นคนเร่งเร้า แล้วก็หัวเราะอย่างมีความสุข พวกก็หัวเราะตาม ก็สนุกดีเหมือนกัน

“คุณจอยแพ้ ต้องเป็นคนแจกไพ่ครับ”

เกมต่อมาพี่โชติได้น้อยสุด ก็ดื่มเบียร์เต็มแก้ว สลับกันแพ้แบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ก็ได้สร้างความสนุกสนานกันเป็นอย่างมาก เล่นกันไปหัวเราะกันไป

ระหว่างเล่น ฉันสังเกตุเห็นสายตาของพี่แจ็คชอบแอบมองหน้าอกฉันตลอด เพราะเวลาฉันหัวเราะ หน้าอกฉันมันใหญ่ ก็จะกระเพื่อมขึ้นลง ไม่ใช่แต่ฉันหรอก จอยกับคุณเตยก็เหมือนกัน เวลาหัวเราะหน้าอกจะกระเพื่อมตามจังหวะหัวเราะ สายตาของพวกผู้ชายก็ชอบที่จะแอบมองเวลาผู้หญิงเผลอ แต่พวกเขาไม่ได้มองภรรยาตัวเองหรอกนะ... มองแต่ภรรยาของคนอื่น...

ฉันลองมองไปที่เป้ากางเกงว่ายน้ำของแต่ละคนบ้าง ดูเหมือนว่าแต่ละคนก็จะมีขนาดเป้าใหญ่กว่าตอนเล่นน้ำกัน คงเห็นหน้าอกเมียคนอื่นกระเพื่อมแล้วเกิดอารมณ์มั้ง