LOGINShare
Episode 75มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น
Last Updated:
2024-12-02 23:10:29
Related chapters
ผู้หญิงขายตัว Episode 76เขาไม่ใช่ลูกพี่ไม่ใช่เหรอ?
ฉันหันหลังเดินเข้าบ้าน แต่ถูกพี่ซันสวมกอดจากด้านหลังซะก่อน ทำให้ฉันหยุดชะงัก แล้วยืนแข็งทื่อก้าวขาไม่ออกทันที"ขอโทษ ขอโทษทุกอย่างฉันรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว ว่าทุกอย่างเธอไม่ใช่คนผิด"ฉันจะไม่ถามว่าพี่ซันรู้ความจริงได้ยังไง เพราะตอนนี้มันไม่สำคัญอะไรอีกแล้วพี่ซันเอามือลูบท้องฉันเบาๆตึบ! ตึบ! ลูกดิ้นแรงมากถีบตรงมือที่พี่ซันลูบอยู่ ปกติลูกจะไม่ดิ้นแรงขนาดนี้แต่ครั้งนี้ดิ้นแรงจนฉันเริ่มรู้สึกเจ็บนิดๆ"ละ ลูกดิ้นริน ลูกดิ้นจริงๆด้วย"ฉันรู้สึกเหมือนตรงไหล่ฉันมันเปียกชุ่ม อย่าบอกนะว่าพี่ซันร้องไห้ฉันหลับตาลงช้าช้าหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะแกะมือพี่ซันออก แล้วเดินเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำแข็งใจเอาไว้ริน จำคำพูดที่เขาเคยไล่แกเอาไว้ นึกถึงวันที่แกร้องไห้แทบตายเพื่อขอให้เขายอมฟังแกอธิบายสิ วันนั้นแกรู้สึกยังไงวันนี้จะมาพูดแต่คำว่าขอโทษแล้วคิดว่าฉันจะใจอ่อนงั้นเหรอ ถ้าคนอย่างฉันรักก็คือรักหมดใจ แต่ถ้าคิดจะตัดใคร ฉันต้องตัดให้ขาดภายในบ้าน..."ริน นั่นพี่ซันนิ" แอมรีบวิ่งไปมองกระจกหน้าบ้าน"เฮ้ย! พี่ซันจริงๆด้วย""แกไปไล่เขาออกไปที ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา""พี่ซันมาทำไม?""...."."มาง้อแกเหรอ"".
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 77 เจ็บอีกแล้ว
ฉันลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่ แล้วหันหลังให้พี่ซันกำลังจะเดินขึ้นห้อง แต่ถูกพี่ซันรั้งมือไว้"ริน ฉันขอโทษ"ฉันหันหน้ากลับไปมองพี่ซัน"ขอโทษ?" ฉันทวนคำพูดนี้อีกครั้ง"ฉันรู้ฉันผิดที่ไม่เชื่อใจเธอ ฉันผิดที่ฉันทำร้ายจิตใจเธอสารพัด""ฉันสำนึกผิดแล้วริน ฉันอยากดูแลเธอกับลูก ให้อภัยฉันนะ ต่อไปนี้ฉันจะเชื่อใจเธอ""...." ฉันเงียบรอฟังว่าพี่ซันจะพูดอะไรต่อ"แต่งงานกับฉันนะริน"หึ! ตลกไหมคะ วันที่ฉันยังต้องการเขาอยู่ทำไมเขาไม่พูดคำนี้ มาพูดตอนนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมา"เคยได้ยินคำว่าสายเกินไปแล้วไหมคะ""...." พี่ซันเงียบ"มันไม่ทันแล้ว พี่เคยพูดกับรินว่าอะไรพี่ช่วยจำไว้ด้วยสิ วันนั้นก็มีความสุขดีไม่ใช่หรือไง ก็ยังจะเอากันต่อหน้ารินอยู่ไม่ใช่เหรอ""...."พี่ซันปล่อยมือที่จับฉันออก พอพี่ซันปล่อยมือฉันออกฉันก็รีบเดินขึ้นห้องทันทีเมื่อไหร่เขาจะกลับไทยไปสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกแล้ว ยิ่งเห็นยิ่งตอกย้ำให้ฉันเจ็บ ถ้าพี่ซันยังตามไม่ยอมกลับแบบนี้ฉันคงต้องย้ายบ้านหนีแน่ๆช่วงเย็นๆของอีกวันแอมไม่รู้หายหัวไปไหนตั้งแต่เช้า ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดูทีวีอยู่ในบ้าน มองออกไปนอกบ้านสังเกตุเห็นเต้นกลางอยู่หน้าบ้าน
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 78 ไม่ฟัง
ฉันมองจ้องไปหน้าทีวี ถ้ามองเผินๆมันก็คงเหมือนคนกำลังนั่งดูทีวีอยู่ แต่ไม่เลยฉันไม่ได้สนใจละครในทีวีเลย ตอนนี้สมองมันว่างเปล่าตั้งแต่ที่ฉันได้ยินผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอท้องแล้วเจ็บฉันเจ็บจริงๆ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างแล้วตอนนี้ ฉันพูดได้ ไล่พี่ซันได้ พยายามบอกตัวเองว่าฉันเกลียดเขา เพราะสิ่งที่เขาทำมันเลวร้ายกับฉันแต่มันก็ไม่เลวร้ายเท่ากับสิ่งที่ฉันได้ยินเธอคนนั้นบอกว่าเธอกำลังท้องลูกของพี่ซัน พอมาเจอ มาได้ยินแบบนี้มันยิ่งตอกย้ำให้ฉันต้องเกลียดเขาจริงๆไม่ใช่แค่พูดออกไปวันๆแล้วแหละแกร่ก! เสียงประตูบ้านถูกเปิดเข้ามา คนที่เดินเข้ามาในบ้านคือพี่ซัน พี่ซันเดินดุมๆมายืนตรงหน้าฉัน"ริน เห็นโทรศัพท์ฉันไหม?"ฉันกำโทรศัพท์พี่ซันที่อยู่ในมือแน่น"อ่า นึกว่าไปทำหายที่ไหน" พี่ซันก้มมองโทรศัพท์ที่อยู่ในมือฉัน แล้วถอนหายใจออกมาแบบโล่งอกฉันลุกขึ้นจ้องหน้าพี่ซัน"ร้องไห้ทำไมริน เป็นอะไร!!"พี่ซันตกใจมากพอสมควรที่เห็นฉันร้องไห้เพียะ! ฉันฟาดมือลงไปที่ใบหน้าของพี่ซันจนหน้าหัน แล้วฉันก็ขว้างโทรศัพท์ใส่แผงอกพี่ซัน"ระ รินเธอตบฉันทำไม""กลับไทยไปซะ!! อย่ามายุ่งกับรินกับลูกอีก"[ Talk sun ]ผมเห็นใบห
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 79 ไม่ต้องการ
"แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหนริน ท้องก็โตจนจะคลอดอยู่แล้ว""ฉันไม่อยากเจอหน้าพี่ซันอีกแล้วจริงๆ" ฉันพูดบอกแอมสีหน้าจริงจังฉันอยากจะหนีพี่ซันไปให้มันไกลๆ หนีไปในที่ที่พี่ซันไม่มีทางหาฉันกับลูกเจอ"อย่าเครียดสิริน แกเครียดลูกก็จะเครียดไปด้วยนะ""....""การหนีมันไม่ใช่การแก้ปัญหานะริน การแก้ปัญหาคือแกต้องเผชิญหน้ากับมัน""....""ยังไงพี่ซันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูกในท้องแกนะ""แต่พี่ซันทำผู้หญิงคนอื่นท้อง เพราะฉะนั้นลูกฉัน ฉันเลี้ยงเองได้แอม""ฉันรู้แกเลี้ยงเองได้ แต่เธอคิดเหรอว่าพี่ซันจะยอม""....""เรื่องพี่ซันทำผู้หญิงท้อง แกก็อย่าเพิ่งปักใจเชื่อเลย แกเองก็เคยโดนมองว่าผิดทั้งๆที่ไม่ได้ผิดอะไรไม่ใช่เหรอ""แต่ฉัน....""จะเป็นแม่คนอยู่แล้วนะริน เลิกคิดหนีปัญหาเหมือนเด็กได้แล้ว"ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ โอเค ฉันไม่หนีไปไหนก็ได้ แต่คนที่จะต้องไปคือพี่ซันเพล้ง! เสียงของแตก"เสียงอะไร?" ฉันกับแอมมองหน้ากันอย่างแปลกใจเราสองคนรีบลุกขึ้นแล้วลงไปหน้าบ้านเพราะเสียงมันดังมาจากหน้าบ้านพอเปิดประตูหน้าบ้านออก ภาพที่เห็นคือพี่ซันกับไวท์กำลังซัดหน้ากันนัวเลย"หยุด ทำบ้าอะไรกัน" ฉันตะโกนพูดเสียงดัง แต่สองคนนั้
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 80[Talk Sun] ข่าวร้าย
[Talk Sun]จู่ๆรินก็เอาของที่ผมซื้อมาให้ลูกโยนทิ้งจนหมด ผมรีบไปห้ามเธอไว้"ทีหลังไม่ต้องสะเออะซื้ออะไรมาให้ รินไม่ต้องการ!!" คำพูดที่เปล่งออกมาจากปากของรินทำเอาคนฟังอย่างผมถึงกับน้ำตาตกในเลยจริงๆ หน้าผมชาไปทั้งหน้าราวกับว่ามีคนเอาอะไรมาฟาดลงที่หน้าผมแรงๆ"ขะ ของพวกนี้ฉันตั้งใจซื้อมาให้ลูกนะริน"รินมองหน้าผมแววตาที่เธอมองผมมันว่างเปล่า แค่แววตาที่รินมองผมมันก็ทำให้ผมเจ็บโดยที่เธอไม่ต้องพูดอะไรเลย"เอาของพวกนี้ไปให้ลูกเมียพี่ที่ไทยเถอะ""....""จำได้หรือเปล่าว่าพี่เคยไล่รินยังไง เจ็บไหมละ แค่นี้มันยังไม่ได้ครึ่งที่รินเจ็บเลยด้วยซ้ำ""ฉันขอโทษ...ฮึก"ผมนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าริน ผมก้มหน้า น้ำตาของลูกผู้ชายอย่างผมไหลออกมาแบบไม่อายแอมกับรินที่กำลังยืนมองผมอยู่เลย"ไสหัวกลับไทยไปซะ อย่าให้รินต้องหมดความอดทน ไม่งั้นพี่จะไม่มีวันเห็นหน้ารินกับลูกอีก""ริน ยะ...อย่าไล่ฉันได้ไหม...ฮึก"ผมเอื้อมมือไปจับมือริน แต่เธอสะบัดมือผมออก"ถ้าพรุ่งนี้รินยังเห็นพี่อยู่ รินจะให้ตำรวจมาลากตัวพี่ออกไปจากบ้านริน!!" เธอประกาศเสียงกร้าว"ฮึก...ขอโทษ ฉันขอโทษ" ผมได้แต่ร้องไห้แล้วก็พูดคำๆนี้ซ้ำๆผมผิดที่ผมไม่หนักแน่
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 81 หนี
[Talk Sun]ผมเหมือนคนหูหนวกไปเลย ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าหมอพูดต่อว่าอะไร สมองผมมันโล่งไปหมดผะ ผมกำลังจะตายงั้นเหรอ!ไม่สิ ผมต้องผ่าตัดไม่ได้ผมจะผ่าตัดตอนนี้ไม่ได้ รินใกล้จะคลอดแล้ว อีกทั้งเธอยังไม่หายโกรธผม ถ้าผมผ่าตัดคงต้องใช้เวลาพักฟื้นนานแน่ๆหลังจากหมอออกไปจากห้องแล้ว"แม่ครับ ผมต้องไปอังกฤษ""แกจะไปได้ยังไงตาซัน พรุ่งนี้แกต้องเข้าผ่าตัด แกอยากตายหรือไง""ไหนตอนแรกแม่บอกว่าถ้าผมง้อรินไม่สำเร็จ ห้ามกลับมาไทยไม่ใช่หรือไง" ผมย้อนถามแม่แม่ถอนหายใจออกมายาวๆ"เอาไว้ก่อน ตอนนี้ชีวิตแกสำคัญที่สุด""....""หลังจากผ่าตัดผมต้องพักฟื้นนานเท่าไหร่ครับ""สามเดือน นี่แกไม่ฟังที่หมอพูดเมื่อกี้เลยหรือไง""...."สะ สามเดือน ไม่ได้ ผมจะอยู่ไทยนานขนาดนั้นไม่ได้ ยังไงวันที่รินคลอดผมก็ต้องอยู่กับริน"เดี๋ยวแม่โทรไปคุยกับพ่อแกก่อน"แม่กดโทรศัพท์แล้วเดินออกไปคุยกับพ่อที่ระเบียงผมพยายามคิดว่าผมจะออกไปสนามบินยังไงดี ในเมื่อเเม่เฝ้าผมอยู่อย่างนี้ ผมมองดูนาฬิกาตอนนี้สองโมงกว่าแล้ว ผมต้องขึ้นเครื่องตอนสามโมงครึ่ง จิตใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยตอนนี้"เดี๋ยวแม่กลับไปเคลียร์ธุระที่บริษัท เย็นๆแม่จะมานอนเฝ้า"
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 82 อธิบาย
พี่ซันก้มหน้าลงไปมองเศษแก้วนมที่ฉันปัดแตกเมื่อกี้"เธอเข้าห้องไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันเก็บเศษแก้วเสร็จฉันจะลงไปข้างล่าง"ปัง! จบคำพูดของพี่ซันฉันก็ปิดประตูใส่หน้าพี่ซันทันทีฉันเดินมานั่งตรงปลายเตียงอย่างหงุดหงิด ยิ่งคิดว่าเขาทำผู้หญิงท้องยิ่งหงุดหงิด จะมายุ่งกับฉันทำไม ทีตอนฉันต้องการไล่ฉันอย่างกับหมูกับหมาเช้าวันใหม่....ตอนนี้ฉันกับแอมและขุนเขากำลังทานข้าวกันอยู่"อ้าว พี่ซันมาทานข้าวสิคะ" พอพี่ซันเดินเข้ามาในบ้านแอมก็หันไปชวนพี่ซันพี่ซันยิ้มให้ฉันแล้วก็เดินมาที่โต๊ะอาหารพรึ่บ! ยังไม่ทันที่พี่ซันจะนั่งลง ฉันก็ชิงลุกขึ้นยืนซะก่อน"ริน จะไปไหน" แอมถามฉัน"กินไม่ลง""งะ งั้นกินไปก่อนเถอะ ฉันยังไม่หิว""บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาให้เห็นหน้า มีรินอยู่ตรงไหนก็อย่าเอาหน้ามาให้เห็น!!""อะ อื้ม!!"พี่ซันก้มหน้าก้มตาเดินออกจากบ้านหลังจากพี่ซันออกไปแล้วฉันก็นั่งลงกินข้าวเหมือนเดิม แอมกับขุนเขาเงียบไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับฉันสักคำหลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็เดินไปนั่งดูทีวี วันนี้เหมือนเจ้าตัวเล็กในท้องฉันจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ดิ้นไม่หยุดเลยแกร่ก! เสียงประตูบ้านถูกเปิดเข้ามา ฉันแอมกับขุนเขาที่กำลังนั
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 83 ข่มใจ
หลังจากพี่ซันออกไปจากห้องฉันแล้ว ฉันกำลังจะปิดประตูห้องแต่แอมมันทักขึ้นมาซะก่อน"ริน ไม่ตามไปดูพี่ซันหน่อยเหรอ""ไม่จำเป็นหรอก""แต่เหมือนพี่ซันจะป่วยมากเลยนะ ไม่เป็นห่วงพี่ซันเลยเหรอ""ไม่" ฉันพูดเสียงแข็ง"เฮ้อ....อิแม่คนใจแข็ง"แอมมองหน้าฉันแล้วก็ถอนหายใจออกมายาวๆ"ฉันเพลียๆ ขอนอนก่อนนะ"พูดจบฉันก็เปิดประตูห้อง แล้วก็เดินไปนั่งที่เตียงพี่ซันคงจะไม่สบายหนักแน่เลย ทำไมไม่ยอมไปหาหมอไม่สิ จะไปสนใจทำไม !!ฉันซะบัดหัวตัวเองเบาๆกับความคิดบ้าๆของตัวเองสิบนาทีผ่านไป...แต่ถึงห้ามไม่ให้ตัวเองสนใจพี่ซันก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่อยากให้ใครมาตายที่บ้านฉันหรอกนะตอนนี้ฉันกำลังเดินลงไปชั้นล่าง พอมาถึงด้านล่างของบ้านก็ไม่เห็นพี่ซันอยู่ในบ้านแล้ว เดินไปดูที่ด้านหน้าบ้านก็ไม่มี ไม่รู้ไปไหนของเขากันช่างเถอะ! ไม่อยู่ก็ดี รู้สึกสบายตาขึ้นเยอะเลย[Talk Sun]ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านขายยา ผมนั่งแท็กซี่มาซื้อยาแก้ปวด เพราะยาที่ผมเอามาจากโรงพยาบาลมันหายไปไหนก็ไม่รู้ พยายามหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอหลังจากซื้อยาแก้ปวดเสร็จผมรีบขอน้ำพนักงานขายยากินตรงนั้นเลย เพราะมันปวดหัวมากจริงๆ พอกินยาแล้วมันรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย แต่ก็ยั
Last Updated : 2024-12-02
Latest chapter
ผู้หญิงขายตัว 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
ผู้หญิงขายตัว [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
ผู้หญิงขายตัว [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
ผู้หญิงขายตัว [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
ผู้หญิงขายตัว [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
ผู้หญิงขายตัว [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
ผู้หญิงขายตัว [78] อยากจะไปก็ไป ไปเลย!!
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
ผู้หญิงขายตัว [77] ลังเลทำไม
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
ผู้หญิงขายตัว [76] แอมแปร์พร้อมบวก
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า
