หน้าหลัก / โรแมนติก / ผู้หญิงขายตัว / Episode 74[พบเจอ เจ็บปวด ตัดใจ ความจริง]

แชร์

Episode 74[พบเจอ เจ็บปวด ตัดใจ ความจริง]

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-02 23:09:52

ตอนนี้รถหรูของพี่ป่ากำลังจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามของหน้าบ้านพี่ซัน

ฉันนั่งมองรั้วบ้านของพี่ซันอยู่นานมาก ไม่มีวี่แววว่าจะเจอพี่ซันเลย

ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในรถลูกดิ้นเป็นระยะๆ คงจะรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังรอที่จะเจอพ่อของเขาอยู่

"กลับเถอะริน รอมาสองชั่วโมงแล้วนะ"

"อีกสักพักได้ไหมพี่ป่า"

"เธอนี่นะ" พี่ป่าส่ายหน้าไปมาพร้อมกับถอนหายใจออกมายาวๆ

ฉันรู้ว่าฉันมันดื้อ บอกไปก็เท่านั้นฉันไม่ฟังหรอก ขอแค่ได้เห็นรถของพี่ซันก็ยังดี

ฉันนั่งรอต่ออีกประมาณชั่วโมงกว่า ไม่มีวี่แววว่าจะได้เห็นแม้แต่รถของพี่ซันเลย เขาไปไหนของเขากันนะ วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรือไง

"ริน กลับเถอะ"

"ก็ได้ค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบพี่ป่า

รถหรูเคลื่อนผ่านหน้าบ้านพี่ซันช้าๆ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองอีกครั้ง แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากความว่างเปล่า

"เฮ้อ..." ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ

"ถ้ามันรู้ความจริง เดี๋ยวมันก็หายโกรธเธอเองนั่นแหละ"

ฉันเงียบไม่พูดอะไรตอบพี่ป่า

แล้วเมื่อไหร่ละ เมื่อไหร่พี่ซันจะรู้ความจริง มองไปทางไหนฉันก็ไม่เห็นอะไรเลยมันมืดมนไปหมด ถึงจะรู้ว่าไวท์คือลูกชายของเจ้าของโรงแรมที่เกิดเรื่องวันนั้น แต่ถ้าไวท์ไม่ยอมช่วย ทุกอย่างก็เท่ากับศูนย์

ณ คฤหาสน์หลัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 75มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น

    ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษพอมาถึงบ้านที่ลอนดอนฉันก็เอาแต่อุดอู้อยู่ในห้อง ไม่ยอมออกไปไหนเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตอนนี้ความจริงเป็นยังไงฉันรู้แล้ว ไวท์คือคนที่วางแผนเรื่องทั้งหมดบอกตรงๆ ว่าฉันผิดหวังมากจริงๆ ที่รู้ว่าเป็นไวท์แต่เรื่องระหว่างฉันกับพี่ซันมันจบแล้ว ถึงฉันจะรู้ความจริงอยู่เต็มอก ฉันก็ไม่อยากจะพูดอธิบายอะไรอีกแล้ว ความอดทนของฉันมันหมดลงตั้งแต่คำที่พี่ซันบอกว่าเขาไม่เคยรู้จักฉันแล้ว มันเป็นทำพูดที่ทำร้ายจิตใจของฉันที่สุดต่อไปนี้ฉันจะไม่ขอร้องอ้อนวอนให้พี่ซันกลับมาอีกแล้ว ในเมื่อพี่ซันไม่รักฉันไม่ต้องการฉัน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องรักเขาอีกต่อไปก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้อง"ริน เปิดประตูให้ฉันเข้าไปหน่อยได้ไหม" เสียงแอมพูดอยู่หน้าประตูห้องของฉันฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูให้แอมเข้ามาในห้อง"เป็นอะไร ขุนเขาบอกว่าแกแปลกไปตั้งแต่ขึ้นเครื่องที่ไทยแล้ว มาถึงก็เอาแต่หมกหมุ่นอยู่แต่ในห้อง""...." ฉันเงียบน้ำตาคลอเบ้า"ริน ฉันรู้ว่าแกไปเจอพี่ซันมาใช่ไหมแกถึงเป็นแบบนี้""อื้ม" ฉันตอบแอมสั้นๆ"พี่ซันยอมฟังอะไรบ้างหรือเปล่า""จบแล้วแอม ฉันไม่ต้องการให้พี่ซันมารับรู้อะไรอีกแล้ว เขาจะมองฉันยังไงก็เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 76เขาไม่ใช่ลูกพี่ไม่ใช่เหรอ?

    ฉันหันหลังเดินเข้าบ้าน แต่ถูกพี่ซันสวมกอดจากด้านหลังซะก่อน ทำให้ฉันหยุดชะงัก แล้วยืนแข็งทื่อก้าวขาไม่ออกทันที"ขอโทษ ขอโทษทุกอย่างฉันรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว ว่าทุกอย่างเธอไม่ใช่คนผิด"ฉันจะไม่ถามว่าพี่ซันรู้ความจริงได้ยังไง เพราะตอนนี้มันไม่สำคัญอะไรอีกแล้วพี่ซันเอามือลูบท้องฉันเบาๆตึบ! ตึบ! ลูกดิ้นแรงมากถีบตรงมือที่พี่ซันลูบอยู่ ปกติลูกจะไม่ดิ้นแรงขนาดนี้แต่ครั้งนี้ดิ้นแรงจนฉันเริ่มรู้สึกเจ็บนิดๆ"ละ ลูกดิ้นริน ลูกดิ้นจริงๆด้วย"ฉันรู้สึกเหมือนตรงไหล่ฉันมันเปียกชุ่ม อย่าบอกนะว่าพี่ซันร้องไห้ฉันหลับตาลงช้าช้าหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะแกะมือพี่ซันออก แล้วเดินเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำแข็งใจเอาไว้ริน จำคำพูดที่เขาเคยไล่แกเอาไว้ นึกถึงวันที่แกร้องไห้แทบตายเพื่อขอให้เขายอมฟังแกอธิบายสิ วันนั้นแกรู้สึกยังไงวันนี้จะมาพูดแต่คำว่าขอโทษแล้วคิดว่าฉันจะใจอ่อนงั้นเหรอ ถ้าคนอย่างฉันรักก็คือรักหมดใจ แต่ถ้าคิดจะตัดใคร ฉันต้องตัดให้ขาดภายในบ้าน..."ริน นั่นพี่ซันนิ" แอมรีบวิ่งไปมองกระจกหน้าบ้าน"เฮ้ย! พี่ซันจริงๆด้วย""แกไปไล่เขาออกไปที ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา""พี่ซันมาทำไม?""...."."มาง้อแกเหรอ"".

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 77 เจ็บอีกแล้ว

    ฉันลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่ แล้วหันหลังให้พี่ซันกำลังจะเดินขึ้นห้อง แต่ถูกพี่ซันรั้งมือไว้"ริน ฉันขอโทษ"ฉันหันหน้ากลับไปมองพี่ซัน"ขอโทษ?" ฉันทวนคำพูดนี้อีกครั้ง"ฉันรู้ฉันผิดที่ไม่เชื่อใจเธอ ฉันผิดที่ฉันทำร้ายจิตใจเธอสารพัด""ฉันสำนึกผิดแล้วริน ฉันอยากดูแลเธอกับลูก ให้อภัยฉันนะ ต่อไปนี้ฉันจะเชื่อใจเธอ""...." ฉันเงียบรอฟังว่าพี่ซันจะพูดอะไรต่อ"แต่งงานกับฉันนะริน"หึ! ตลกไหมคะ วันที่ฉันยังต้องการเขาอยู่ทำไมเขาไม่พูดคำนี้ มาพูดตอนนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมา"เคยได้ยินคำว่าสายเกินไปแล้วไหมคะ""...." พี่ซันเงียบ"มันไม่ทันแล้ว พี่เคยพูดกับรินว่าอะไรพี่ช่วยจำไว้ด้วยสิ วันนั้นก็มีความสุขดีไม่ใช่หรือไง ก็ยังจะเอากันต่อหน้ารินอยู่ไม่ใช่เหรอ""...."พี่ซันปล่อยมือที่จับฉันออก พอพี่ซันปล่อยมือฉันออกฉันก็รีบเดินขึ้นห้องทันทีเมื่อไหร่เขาจะกลับไทยไปสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกแล้ว ยิ่งเห็นยิ่งตอกย้ำให้ฉันเจ็บ ถ้าพี่ซันยังตามไม่ยอมกลับแบบนี้ฉันคงต้องย้ายบ้านหนีแน่ๆช่วงเย็นๆของอีกวันแอมไม่รู้หายหัวไปไหนตั้งแต่เช้า ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดูทีวีอยู่ในบ้าน มองออกไปนอกบ้านสังเกตุเห็นเต้นกลางอยู่หน้าบ้าน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 78 ไม่ฟัง

    ฉันมองจ้องไปหน้าทีวี ถ้ามองเผินๆมันก็คงเหมือนคนกำลังนั่งดูทีวีอยู่ แต่ไม่เลยฉันไม่ได้สนใจละครในทีวีเลย ตอนนี้สมองมันว่างเปล่าตั้งแต่ที่ฉันได้ยินผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอท้องแล้วเจ็บฉันเจ็บจริงๆ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างแล้วตอนนี้ ฉันพูดได้ ไล่พี่ซันได้ พยายามบอกตัวเองว่าฉันเกลียดเขา เพราะสิ่งที่เขาทำมันเลวร้ายกับฉันแต่มันก็ไม่เลวร้ายเท่ากับสิ่งที่ฉันได้ยินเธอคนนั้นบอกว่าเธอกำลังท้องลูกของพี่ซัน พอมาเจอ มาได้ยินแบบนี้มันยิ่งตอกย้ำให้ฉันต้องเกลียดเขาจริงๆไม่ใช่แค่พูดออกไปวันๆแล้วแหละแกร่ก! เสียงประตูบ้านถูกเปิดเข้ามา คนที่เดินเข้ามาในบ้านคือพี่ซัน พี่ซันเดินดุมๆมายืนตรงหน้าฉัน"ริน เห็นโทรศัพท์ฉันไหม?"ฉันกำโทรศัพท์พี่ซันที่อยู่ในมือแน่น"อ่า นึกว่าไปทำหายที่ไหน" พี่ซันก้มมองโทรศัพท์ที่อยู่ในมือฉัน แล้วถอนหายใจออกมาแบบโล่งอกฉันลุกขึ้นจ้องหน้าพี่ซัน"ร้องไห้ทำไมริน เป็นอะไร!!"พี่ซันตกใจมากพอสมควรที่เห็นฉันร้องไห้เพียะ! ฉันฟาดมือลงไปที่ใบหน้าของพี่ซันจนหน้าหัน แล้วฉันก็ขว้างโทรศัพท์ใส่แผงอกพี่ซัน"ระ รินเธอตบฉันทำไม""กลับไทยไปซะ!! อย่ามายุ่งกับรินกับลูกอีก"[ Talk sun ]ผมเห็นใบห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 79 ไม่ต้องการ

    "แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหนริน ท้องก็โตจนจะคลอดอยู่แล้ว""ฉันไม่อยากเจอหน้าพี่ซันอีกแล้วจริงๆ" ฉันพูดบอกแอมสีหน้าจริงจังฉันอยากจะหนีพี่ซันไปให้มันไกลๆ หนีไปในที่ที่พี่ซันไม่มีทางหาฉันกับลูกเจอ"อย่าเครียดสิริน แกเครียดลูกก็จะเครียดไปด้วยนะ""....""การหนีมันไม่ใช่การแก้ปัญหานะริน การแก้ปัญหาคือแกต้องเผชิญหน้ากับมัน""....""ยังไงพี่ซันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูกในท้องแกนะ""แต่พี่ซันทำผู้หญิงคนอื่นท้อง เพราะฉะนั้นลูกฉัน ฉันเลี้ยงเองได้แอม""ฉันรู้แกเลี้ยงเองได้ แต่เธอคิดเหรอว่าพี่ซันจะยอม""....""เรื่องพี่ซันทำผู้หญิงท้อง แกก็อย่าเพิ่งปักใจเชื่อเลย แกเองก็เคยโดนมองว่าผิดทั้งๆที่ไม่ได้ผิดอะไรไม่ใช่เหรอ""แต่ฉัน....""จะเป็นแม่คนอยู่แล้วนะริน เลิกคิดหนีปัญหาเหมือนเด็กได้แล้ว"ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ โอเค ฉันไม่หนีไปไหนก็ได้ แต่คนที่จะต้องไปคือพี่ซันเพล้ง! เสียงของแตก"เสียงอะไร?" ฉันกับแอมมองหน้ากันอย่างแปลกใจเราสองคนรีบลุกขึ้นแล้วลงไปหน้าบ้านเพราะเสียงมันดังมาจากหน้าบ้านพอเปิดประตูหน้าบ้านออก ภาพที่เห็นคือพี่ซันกับไวท์กำลังซัดหน้ากันนัวเลย"หยุด ทำบ้าอะไรกัน" ฉันตะโกนพูดเสียงดัง แต่สองคนนั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 80[Talk Sun] ข่าวร้าย

    [Talk Sun]จู่ๆรินก็เอาของที่ผมซื้อมาให้ลูกโยนทิ้งจนหมด ผมรีบไปห้ามเธอไว้"ทีหลังไม่ต้องสะเออะซื้ออะไรมาให้ รินไม่ต้องการ!!" คำพูดที่เปล่งออกมาจากปากของรินทำเอาคนฟังอย่างผมถึงกับน้ำตาตกในเลยจริงๆ หน้าผมชาไปทั้งหน้าราวกับว่ามีคนเอาอะไรมาฟาดลงที่หน้าผมแรงๆ"ขะ ของพวกนี้ฉันตั้งใจซื้อมาให้ลูกนะริน"รินมองหน้าผมแววตาที่เธอมองผมมันว่างเปล่า แค่แววตาที่รินมองผมมันก็ทำให้ผมเจ็บโดยที่เธอไม่ต้องพูดอะไรเลย"เอาของพวกนี้ไปให้ลูกเมียพี่ที่ไทยเถอะ""....""จำได้หรือเปล่าว่าพี่เคยไล่รินยังไง เจ็บไหมละ แค่นี้มันยังไม่ได้ครึ่งที่รินเจ็บเลยด้วยซ้ำ""ฉันขอโทษ...ฮึก"ผมนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าริน ผมก้มหน้า น้ำตาของลูกผู้ชายอย่างผมไหลออกมาแบบไม่อายแอมกับรินที่กำลังยืนมองผมอยู่เลย"ไสหัวกลับไทยไปซะ อย่าให้รินต้องหมดความอดทน ไม่งั้นพี่จะไม่มีวันเห็นหน้ารินกับลูกอีก""ริน ยะ...อย่าไล่ฉันได้ไหม...ฮึก"ผมเอื้อมมือไปจับมือริน แต่เธอสะบัดมือผมออก"ถ้าพรุ่งนี้รินยังเห็นพี่อยู่ รินจะให้ตำรวจมาลากตัวพี่ออกไปจากบ้านริน!!" เธอประกาศเสียงกร้าว"ฮึก...ขอโทษ ฉันขอโทษ" ผมได้แต่ร้องไห้แล้วก็พูดคำๆนี้ซ้ำๆผมผิดที่ผมไม่หนักแน่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 81 หนี

    [Talk Sun]ผมเหมือนคนหูหนวกไปเลย ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าหมอพูดต่อว่าอะไร สมองผมมันโล่งไปหมดผะ ผมกำลังจะตายงั้นเหรอ!ไม่สิ ผมต้องผ่าตัดไม่ได้ผมจะผ่าตัดตอนนี้ไม่ได้ รินใกล้จะคลอดแล้ว อีกทั้งเธอยังไม่หายโกรธผม ถ้าผมผ่าตัดคงต้องใช้เวลาพักฟื้นนานแน่ๆหลังจากหมอออกไปจากห้องแล้ว"แม่ครับ ผมต้องไปอังกฤษ""แกจะไปได้ยังไงตาซัน พรุ่งนี้แกต้องเข้าผ่าตัด แกอยากตายหรือไง""ไหนตอนแรกแม่บอกว่าถ้าผมง้อรินไม่สำเร็จ ห้ามกลับมาไทยไม่ใช่หรือไง" ผมย้อนถามแม่แม่ถอนหายใจออกมายาวๆ"เอาไว้ก่อน ตอนนี้ชีวิตแกสำคัญที่สุด""....""หลังจากผ่าตัดผมต้องพักฟื้นนานเท่าไหร่ครับ""สามเดือน นี่แกไม่ฟังที่หมอพูดเมื่อกี้เลยหรือไง""...."สะ สามเดือน ไม่ได้ ผมจะอยู่ไทยนานขนาดนั้นไม่ได้ ยังไงวันที่รินคลอดผมก็ต้องอยู่กับริน"เดี๋ยวแม่โทรไปคุยกับพ่อแกก่อน"แม่กดโทรศัพท์แล้วเดินออกไปคุยกับพ่อที่ระเบียงผมพยายามคิดว่าผมจะออกไปสนามบินยังไงดี ในเมื่อเเม่เฝ้าผมอยู่อย่างนี้ ผมมองดูนาฬิกาตอนนี้สองโมงกว่าแล้ว ผมต้องขึ้นเครื่องตอนสามโมงครึ่ง จิตใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยตอนนี้"เดี๋ยวแม่กลับไปเคลียร์ธุระที่บริษัท เย็นๆแม่จะมานอนเฝ้า"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 82 อธิบาย

    พี่ซันก้มหน้าลงไปมองเศษแก้วนมที่ฉันปัดแตกเมื่อกี้"เธอเข้าห้องไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันเก็บเศษแก้วเสร็จฉันจะลงไปข้างล่าง"ปัง! จบคำพูดของพี่ซันฉันก็ปิดประตูใส่หน้าพี่ซันทันทีฉันเดินมานั่งตรงปลายเตียงอย่างหงุดหงิด ยิ่งคิดว่าเขาทำผู้หญิงท้องยิ่งหงุดหงิด จะมายุ่งกับฉันทำไม ทีตอนฉันต้องการไล่ฉันอย่างกับหมูกับหมาเช้าวันใหม่....ตอนนี้ฉันกับแอมและขุนเขากำลังทานข้าวกันอยู่"อ้าว พี่ซันมาทานข้าวสิคะ" พอพี่ซันเดินเข้ามาในบ้านแอมก็หันไปชวนพี่ซันพี่ซันยิ้มให้ฉันแล้วก็เดินมาที่โต๊ะอาหารพรึ่บ! ยังไม่ทันที่พี่ซันจะนั่งลง ฉันก็ชิงลุกขึ้นยืนซะก่อน"ริน จะไปไหน" แอมถามฉัน"กินไม่ลง""งะ งั้นกินไปก่อนเถอะ ฉันยังไม่หิว""บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาให้เห็นหน้า มีรินอยู่ตรงไหนก็อย่าเอาหน้ามาให้เห็น!!""อะ อื้ม!!"พี่ซันก้มหน้าก้มตาเดินออกจากบ้านหลังจากพี่ซันออกไปแล้วฉันก็นั่งลงกินข้าวเหมือนเดิม แอมกับขุนเขาเงียบไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับฉันสักคำหลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็เดินไปนั่งดูทีวี วันนี้เหมือนเจ้าตัวเล็กในท้องฉันจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ดิ้นไม่หยุดเลยแกร่ก! เสียงประตูบ้านถูกเปิดเข้ามา ฉันแอมกับขุนเขาที่กำลังนั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02

บทล่าสุด

  • ผู้หญิงขายตัว   ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)

    เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 92 The End

    ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 91Nc18+

    มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล

    "ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 89 นอยด์

    นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 88 อยากเจอหน้าลูก

    พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ

    แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 86 มาทำไม

    "เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 85 เงียบหาย(คลอด)

    [Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู

DMCA.com Protection Status