หลังจากที่กินข้าวเสร็จทั้งสองคนก็กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็เดินทางไปที่ออฟฟิศภายในไร่ ซึ่งวันนี้ว่าที่ภรรยาสุดที่รัก เดินทางไปทำงานด้วย แต่ความจริงแล้วเขาตั้งใจที่จะให้เธอเข้าไปเรียนรู้งานภายในไร่ ดีกรีนักเรียนนอกไม่ธรรมดาอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นมินนี่อาจจะต่อยอดธุรกิจของเขาให้ร่ำรวยขึ้นก็เป็นได้"พ่อเลี้ยงขามีอะไรให้มินนี่ช่วยหรือเปล่า""ก็พอมีอยู่ค่ะ หนูลองดูข้อมูลธุรกิจของไร่ดูก่อนไหม เผื่อว่าอยากจะเอาไปต่อยอดอะไรได้บ้าง หนูเรียนการตลาดมานี่""ได้ค่ะ แต่มินนี่ก็รู้ทุกเรื่องในไร่อยู่แล้วนะคะ อ้อ... มินนี่กำลังคิดว่าองุ่นที่ไร่มันเยอะมาก เอามาแปรรูปได้นะคะ พวกแยมผลไม้ ผลไม้แปรรูปอย่างอื่น พ่อเลี้ยงว่าไงคะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมกับยื่นมือทั้งสองข้างไปแตะอยู่ที่ไหล่ของชายหนุ่ม ปลายคางคลอเคลียอยู่กับศีรษะของเขา ซึ่งตอนนี้พ่อเลี้ยงภวินนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ส่วนมินนี่ยืนอยู่ข้างหลังอีกที"แล้วแต่หนูเลยค่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำเลยพี่อนุญาตทุกอย่าง เป็นแม่เลี้ยงแห่งไร่ภวินมีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ในไร่แห่งนี้"เขาเงยหน้าขึ้นโดยใช้ศีรษะผิงอยู่ที่หน้าอกของเธอ พอร่างกายได้สัมผัสกับเนื้อนุ่มนิ่มก็รู้สึก
ดูเหมือนว่าตอนนี้หญิงสาวจะอดทนรอไม่ไหว เพราะชายหนุ่มอ่านเอกสารอย่างละเอียด จนทำให้เวลาผ่านไปนานพอสมควรแล้วยังไม่ไปถึงไหนด้วยซ้ำ มินนี่ก้มมองดูนาฬิกาตรงข้อมือ รู้สึกเบื่อในการนั่งอยู่ตรงห้องทำงาน จึงขยับตัวลุกขึ้นจากโซฟา ก่อนจะไปยืนอยู่ตรงหน้าเขา"พ่อเลี้ยงขา...""หืม ว่าไงคะ""มินนี่ไปที่ไร่ก่อนแล้วกันนะ นั่งรอแบบนี้เบื่อค่ะ ไปหาพี่กรก่อนแล้วกัน""ได้ค่ะเดี๋ยวพี่ตามไปนะ ไหนหอมแก้มก่อน"และเมื่อชายหนุ่มเอ่ยออกมาแบบนั้นก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกเขินไม่น้อยเลย เมื่อก่อนทำตัวเหมือนรังเกียจเธอ ไม่เคยพูดจาหยอดแบบนี้ด้วยซ้ำ แต่ทว่าคราวนี้แสดงออกอย่างเต็มที่ ก็รู้สึกดีแหละคนอย่างมินนี่ชอบพ่อเลี้ยงที่เป็นคนคลั่งรักแบบนี้อยู่แล้ว"หอมทั้งซ้ายทั้งขวาเลยไหมล่ะ""ทั้งสองเลยก็ได้ หรืออยากให้หอมทั้งตัวล่ะจะได้เลิกทำงานก่อน เพราะคิดว่าน่าจะนาน""ลามกอีกแล้วนะคะ"เธอเอ่ยออกมาก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ชายคนรัก จากนั้นก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ใช้ริมฝีปากจุ๊บไปที่แก้มของเขาทั้งซ้าย และขวา ก่อนจะผละออกแล้วเดินออกไปด้วยใบหน้าอารมณ์ดีสุดขีดพ่อเลี้ยงภวินยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ มาคิดย้อนดูตัวเองก็อายุอานามไม่ใช่น
เขาชี้นิ้วไปยังหญิงสาวก่อนจะออกคำสั่งเสียงเด็ดขาดให้เธอรีบปีนลงมา เป็นผู้หญิงทำไมถึงทำอะไรใจกล้าขนาดนั้น ต้นทุเรียนมีขนาดที่สูงเธอไม่ควรที่จะปีนขึ้นไปด้วยซ้ำ และเขาคิดว่าถ้ามินนี่อยากกินไม่มีความจำเป็นจะต้องขึ้นไปด้วยตัวเองเลย"ลงมาเดี๋ยวนี้นะมินนี่""มินนี่ขึ้นมาตั้งนานแล้ว ขอทุเรียนเพิ่มอีกสัก 2 ลูกแล้วเดี๋ยวจะลงเองค่ะ"เธอยังคงดื้อด้านไม่ยอมที่จะปีนลงจากต้นไม้ตามคำสั่ง คิดเหรอว่าคำพูดของพ่อเลี้ยงภวินจะทำให้หญิงสาวเชื่อฟัง"เฮ้อ! กูจะมีเมีย หรือว่ามีลูกวะเนี่ย"พ่อเลี้ยงภวินถึงกับกุมขมับ ทว่าผู้ช่วยคนสนิท และคนงานกลับหัวเราะขำขันซะอย่างนั้น เขาเป็นคนที่มีชีวิตตัวคนเดียวมาตลอด พอวันหนึ่งต้องมีผู้หญิงอยู่เคียงข้างกายในอายุวัยนี้ ทั้งยังอายุห่างกันมาก ทำเอาเขาชีวิตปั่นป่วน และวุ่นวายไม่น้อยเลย"พ่อเลี้ยงก็รู้ว่านายหญิงแข็งแรงจะตาย คงไม่เป็นอะไรหรอกครับ""เป็นผู้หญิงนะเว้ยปีนต้นไม้แบบนั้นได้ยังไง แล้วตอนที่ขึ้นไปทำไมแกไม่ห้าม"ในที่สุดเขาก็ลามมาด่าผู้ช่วยคนสนิทของตัวเอง กรรู้อยู่แล้วว่ายังไงจะต้องถูกด่าแน่นอน ซึ่งเขาก็เป็นคนที่ผิดเองเพราะไม่ห้ามตั้งแต่แรก ปล่อยให้เธอปีนขึ้นไปสำเร็จ ก็ต้
ใช้เวลาในการโทรศัพท์เรียกเลขาคนสนิทของพ่อเลี้ยงภวินให้มาหาที่โรงบ่มไวน์เพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้น เธอก็เดินทางมาถึงเพราะดูเหมือนว่าทางนี้จะมีเรื่องเร่งด่วนอยากคุยด้วย"ฟ้ามาแล้วค่ะ มีอะไรกันหรือเปล่าคะโทรเรียกมาด่วนขนาดนี้"เลขาฟ้าเดินมานั่งลงร่วมโต๊ะกับทั้งสามคน เธอจ้องมองไปยังใบหน้าของพ่อเลี้ยงภวิน มินนี่ แล้วก็ผู้ช่วยกร ก่อนจะทำหน้าสงสัยเป็นอย่างมากมินนี่เองก็ลำบากใจในการพูดออกไปตามตรง เพราะถ้าเกิดสิ่งที่เธอสงสัยไม่ได้เป็นความจริง หรือว่าเลขาฟ้าอาจจะไม่ได้สารภาพตามตรง เธอจะกลายเป็นคนปรักปรำคนอื่นโดยไม่มีหลักฐานหรือเปล่า"มินนี่คิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองก็ได้นะคะพี่กร""ที่ผมเรียกฟ้ามาแค่อยากจะให้ทุกคนรู้ ว่าเธอไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นกับพ่อเลี้ยงแล้วก็นายหญิง"ดูเหมือนว่าพี่กรจะดูมั่นใจว่าพี่ฟ้าไม่มีทางทำแบบนั้นกับเธอ ทั้งที่มีความเอ๊ะอยู่หลายอย่าง แต่ถ้าเกิดว่าเขามั่นใจแสดงว่าต้องมีหลักฐานอะไรที่น่าเชื่อถือได้"เดี๋ยวนะคะสรุปว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ""มินนี่ถูกคนตามถ่ายภาพตั้งแต่ก่อนไปเรียนต่อเมืองนอกอีก หายไปสองปีพอเธอกลับมาก็มีข้อความแบบเดิมกลับมาอีกแล้ว แล้ววันนั้นที่มีงานเลี้ยงประจำปี
พ่อเลี้ยงภวินพาว่าที่ภรรยาเดินทางกลับมาที่บ้านเพราะช่วงบ่ายเขาจะพาเธอเดินทางไปช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้า เขากะไว้ว่าวันนี้จะพาไปเลือกแหวนเพชรเม็ดโตสักวง เอาไว้หมั้นว่าที่ภรรยาก่อน ส่วนเรื่องแต่งงานได้ฤกษ์เมื่อไหร่ก็แต่งเมื่อนั้นแหละ เขาไม่ได้เร่งรีบอยากจะแต่งเสียตอนนี้ เพราะยังไงหญิงสาวก็อยู่ที่นี่ไม่ไปไหนอยู่แล้ว"พ่อเลี้ยงขา""หืม... ว่ายังไงคะ""พ่อเลี้ยงคิดว่าจะมีใครอีก ที่ไม่ชอบขี้หน้ามินนี่แล้วทำแบบนี้คะ"เธอกุมมือของชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความสงสัย ตอนนี้เธอคิดแค่ว่าคนที่คิดร้ายอาจจะเป็นคนที่ชอบพ่อเลี้ยง แต่เขากลับคิดอีกมุมหนึ่ง ถ้าเป็นผู้หญิงที่แอบชอบเขาทำไมถึงให้มาตามหึงหวง และไปข่มขู่ผู้หญิงที่มาข้องเกี่ยวล่ะ ทำไมถึงถ่ายรูปของมินนี่ และส่งมาให้เขา จึงคิดว่ามีความเป็นไปได้สูงว่าอาจจะเป็นใครสักคนที่หวงเธอไม่อยากให้ใครมายุ่งมากกว่า"ตอนนี้พี่คิดว่าไม่น่าใช่คนที่ไม่ชอบหน้ามินนี่หรอก""หมายความว่ายังไงคะ""พี่คิดว่าน่าจะเป็นคนที่ชอบมินนี่มากกว่า เรารู้หรือเปล่าล่ะว่าใครชอบ จะได้ตามสืบถูกคน"เขาหันไปเอ่ยถามหญิงสาว ให้เธอคิดว่ามีผู้ชายคนไหนที่แอบชอบเธออยู่ อาจจะหึงหวง และไม่
หลังจากที่พากันไปอาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนชุดให้สบายตัว ก็พากันเดินทางเข้ามาในตัวเมือง ซึ่งวันนี้เขาขับรถหรูที่จอดอยู่ในโรงจอด พาว่าที่ภรรยาเดินทางมาช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้า โดยปกติเขาจะขับแค่รถกระบะคันเก่า ไม่ได้มีความจำเป็นในการขับรถราคาแพงเดินทางไปที่ไหน แต่วันนี้อยากเอาใจเมียเด็กก็เลยยอมขับออกมา"rolls royce คันนี้เห็นจอดอยู่หลายปีแล้วนะ นึกยังไงเอาออกมาขับ""เอาใจเมียหน่อย พานั่งกระบะของไร่เข้ามาในเมืองเดี๋ยวจะไม่สมฐานะนักเรียนนอก"เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับยื่นมือไปยีผมหญิงสาวเล่น ทว่าเธอกลับทำหน้าหงิกงอหันไปมองสบตากับชายที่นั่งอยู่ข้างกาย"ประชดหนูเหรอ"พ่อเลี้ยงภวินเหลือบสายตามองว่าที่ภรรยาก่อนจะหลุดขำออกมา เขารู้ว่าถึงแม้จะขับมอเตอร์ไซค์ออกมาเธอก็ยินดีที่จะซ้อนท้าย ไม่ได้มีอะไรมากก็แค่อยากจะให้นั่งสบายที่สุด เป็นเมียเจ้าของไร่ภวินใครเขาบอกว่าลำบากกัน สบายกว่านี้ก็ต้องเป็นเมียเจ้าชายแล้วแหละ นอนใช้เงินแทบไม่ต้องทำอะไร ก็เขามีสมบัติมากมายเลี้ยงเธอได้เป็นชาติ"ประชดอะไรกันล่ะ พี่ก็แค่อยากให้หนูนั่งสบายไงไม่ดีเหรอ""ก็อดระแวงไม่ได้นี่คะ ก่อนหน้านี้ยังทำท่าทางรังเกียจมินนี่อยู่เลย""ก็รู้นี
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา...มินนี่ในชุดเอี๊ยมหมีสุดน่ารัก ใส่ผ้ากันเปื้อนกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวตอนเช้าตรู่ เห็นแบบนี้เธอมีทักษะในการทำอาหาร ยิ่งเป็นสไตล์ยุโรปด้วยแล้ว และพ่อเลี้ยงภวินเองชอบกินอาหารสไตล์นี้ด้วย จึงทำให้เขาติดใจในภรรยาคนนี้เป็นอย่างมาก ทั้งเรื่องบนเตียง ไหนเจอเรื่องงานบ้านงานเรือนไม่มีขาดตกบกพร่อง มีหรือที่คนอย่างพ่อเลี้ยงภวินจะไปไหนรอด"สปาเก็ตตี้คาโบนาร่าของโปรด รับรองว่าพ่อเลี้ยงจะต้องติดใจจนไปในไม่รอด เพราะว่ามินนี่เล่นของเข้าไปในอาหารจานนี้แล้ว""พูดขนาดนี้พี่ไม่กินหรอกนะ น่ากลัว!"พ่อเลี้ยงภวินพี่ตื่นนอนจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็เดินออกมาหาว่าที่ภรรยาในห้องครัว แต่ทว่าได้ยินประโยคเด็ดจึงเอ่ยแซวให้ดูเป็นเรื่องจริงจัง"ต้องกินค่ะ ถึงแม้ว่าจะไม่กินจานนี้มินนี่ก็เล่นของใส่พ่อเลี้ยงไปแล้ว เพราะฉะนั้นจงรักจงหลงเมีย""หึ... ร้ายไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย"เขายิ้มออกมาขำขัน ก่อนจะเดินเข้ามาสวมกอดเอวเล็กเอาไว้จากทางด้านหลัง จ้องมองไปยังสปาเก็ตตี้ที่อยู่ในกระทะก่อนจะกลืนน้ำลายดังอึก ชอบกินมาก และยิ่งหญิงสาวทำรสชาติเป็นสไตล์ยุโรปของแท้จึงทำให้เขาหลงใหลเข้าไปอีก"หิวข้าวแล้วอะเมื่อไ
เบบี๋นิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะตัดสินใจที่จะพูดออกมา ถ้าเกิดว่าเพื่อนไม่รู้วันนี้ก็ต้องดูวันอื่นอยู่ดี และเธอก็รู้สึกอึดอัดกับสิ่งที่อยู่ภายในใจมาก ถ้าได้ระบายออกมามันอาจจะดีขึ้น"คือว่าอีมาร์กี้มัน...""อ๊ะ! นั่นรถของอีมาร์กี้นี่ นี่มันตามแกมาเหรอเนี่ย รอแป๊บหนึ่งนะเดี๋ยวฉันจะไปพามันขึ้นมา""อ่อ เค"เบบี๋นิ่งเงียบไปก่อนจะปล่อยให้มินนี่วิ่งลงไปข้างล่าง เพื่อต้อนรับเพื่อนสนิทอีกคน และเมื่อเธอลงมาถึงก็โบกมือทักทายมาร์กี้ที่กำลังดับเครื่องยนต์ และออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง"นังมาร์กี้แกไม่มากับเบบี๋ล่ะ"และเมื่อมาร์กี้ได้ยินแบบนั้นก็เลิกคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนจะหันไปมองโดยรอบ และจำป้ายทะเบียนรถของเพื่อนสนิทได้ แสดงว่าเธอมาที่นี่แต่ไม่ได้ชวนเขา"นังเบบี๋มันมาหาแกทำไมไม่ชวนฉัน""ก็นั่นสิ ฉันก็งงอยู่เนี่ยทำไมแกสองคนไม่คุยกัน เอาเป็นว่าขึ้นไปข้างบนดีกว่า เดี๋ยวหาอะไรให้กิน"มินนี่ดึงแขนของมาร์กี้ก่อนจะพากันเดินขึ้นไปตรงระเบียงชั้น 2 ซึ่งตอนนี้เพื่อนสนิทอีกคนนั่งรออยู่ตรงนั้น เมื่อทั้งสองคนเจอหน้ากัน มาร์กี้ก็บ่นใส่เพื่อนรักในทันที"ทำไมแกถึงไม่ชวนฉันมาด้วย""แหะ! ขอโทษทีผ่านมาทางนี้ก็เลยแวะมาน่ะ ไม่
หกปีต่อมา...บอกเลยว่าไร่ภวินแห่งนี้มีแต่ความวุ่นวายของจริง เมื่อหกปีที่แล้วเธอได้ให้กำเนิดบุตรชายคนแรกของบ้าน ชื่อหนูน้อยภูมินทร์แข็งแรงสมบูรณ์ เป็นที่รักใคร่ของทุกคนในไร่ รวมถึงคุณปู่คุณย่าคุณตา และคุณยายด้วย แต่ทว่า..."อย่าแย่งกันดิ! พี่บอกว่าอย่าแย่งกันไง!"เสียงตะโกนเสียงดังลั่นของภูมินทร์ดังขึ้น จนคนเป็นแม่ถึงกับต้องหันไปมอง เด็กแฝดจอมซนทั้งสามคนกำลังแย่งของเล่นกันอยู่ ทั้งที่คนเป็นพ่อซื้อมาให้เหมือนกันแล้ว เล่นเอาปวดหัวทั้งวันทั้งคืน จนรู้สึกท้อไปหมด"เอามาเดี๋ยวนี้เลยนะ""ก็ภูวดลมีแล้วไม่ใช่เหรอ อยู่ตรงนั้นไงทำไมไม่เล่น จะมาแย่งของเราทำไม""เอาให้น้องไปเถอะภูเวียง""ไม่ให้หรอก ทำไมต้องให้ด้วย""ภูพิงค์ก็ไม่ให้หรอก ของตัวเองก็มีเล่นสิ ไม่อย่างนั้นจะฟ้องแม่นะ"เด็กน้อยอายุอานามได้สี่ขวบกว่า ซึ่งคลอดออกมาเป็นเด็กแฝดสาม กำลังทำการเจรจาแย่งของเล่นกันอยู่ มันจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ยอมใคร จะต้องให้ได้ดั่งใจทุกอย่าง จนพี่น้องด้วยกันถึงกับเอือม"พี่ภูมินทร์ดูสิ พวกเขาไม่ให้ของเล่นผม""ของเราก็อยู่นี่ไง มันก็เหมือนกันแหละดูสิ ไม่ได้มีอะไรแตกต่างกันเลยสักนิด ทำไมเราถึงต้องอยากไปเล่นของคนอ
ใช้เวลาในการอยู่ในงานแต่งเกือบทั้งวัน จนในที่สุดทั้งสองคนก็ได้กลับขึ้นมาพักผ่อนยังห้องนอนของตัวเอง ซึ่งตอนนี้มินนี่ได้อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว นั่งอยู่บนที่นอนโดยที่ชายหนุ่มสวมกอดเธออยู่ทางด้านหลัง จ้องมองของขวัญตรงหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมา"ทำไมของขวัญเยอะขนาดนี้เนี่ย คืนนี้เราจะแกะกันหมดไหมคะ""ก็ค่อย ๆ แกะก็ได้ไม่ต้องรีบหรอก ของส่วนใหญ่ก็น่าจะเป็นสินค้าที่สามารถเก็บไว้ได้นาน ถ้าไม่ไหวก็นอนพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ถ้าหนูว่างก็ค่อยมานั่งแกะก็ได้""เดี๋ยวคืนนี้จะลองนั่งแกะดูค่ะ ถ้าเกิดว่าไม่ไหวพรุ่งนี้ค่อยตื่นมาแกะต่อ ว่าแต่มินนี่มีของขวัญวันแต่งงานให้พ่อเลี้ยงด้วยนะคะ ไม่รู้ว่าจะอยากได้หรือเปล่า"เธอเงยหน้าขึ้นมองสบตากับชายคนรัก ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ จนทำให้พ่อเลี้ยงภวินถึงกับมึนงงในท่าทีของเธอ เพราะดูเหมือนว่าจะมีอะไรเซอร์ไพรส์เขา"อยากได้สิ อะไรที่หนูให้พี่ก็อยากได้ทั้งนั้น แล้วทำไมยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้น เริ่มระแวงแล้วนะ""เห็นหนูเป็นคนยังไงเนี่ย นี่ค่ะเอาไปแกะดู"เธอส่งกล่องบางอย่างไปให้เขาในมือ เป็นกล่องเล็กนิดเดียวไม่ได้ดูมีราคาอะไรหรอก แต่เชื่อเถอะมันมีความหมายกั
และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ฤกษ์งามยามดีในการแต่งงานของคู่บ่าวสาว ระหว่างพ่อเลี้ยงแห่งไร่ภวิน กับหนูมินนี่ สาวสวยดีกรีนักเรียนนอก ทุกคนจะทราบดีว่าเธอแอบชอบพ่อเลี้ยงภวินมาแต่ไหนแต่ไร ตามติดตั้งแต่เด็กจนในที่สุดเธอก็สมหวัง ทั้งสองคนได้เข้าพิธีแต่งงานในเช้าอันสดใส ฤกษ์งามยามดีคือเวลา 9:09 น.ขบวนขันหมากเคลื่อนที่เข้ามาในบ้านหลังใหญ่ใจกลางไร่ โดยข้างในนั้นมีคุณพ่อคุณแม่ของเจ้าสาวรออยู่ ส่วนมินนี่เธออยู่ในชุดไทย ประดับตกแต่งด้วยเครื่องทองดูสวยงามเหมือนหลุดออกมาจากในนิยาย"พี่เขามาแล้วลูก""มาแล้วเหรอคะคุณแม่"หญิงสาวจ้องมองออกไปยังประตูด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะมองสบตากับว่าที่เจ้าบ่าว ซึ่งเมื่อชายหนุ่มเห็นใบหน้าของว่าที่ภรรยา ก็ยิ้มออกมาทันทีแถมยังมองตาแทบไม่กระพริบ จนคุณแม่ต้องสะกิด"มาเปิดประตูเงินประตูทองก่อน มองน้องตาค้างเชียวนะ รีบ ๆ เอาซองให้เขาไป จะได้เข้าไปหาน้องไง""ได้ครับแม่"เขารีบส่งซองไปให้เด็กที่ถือประตูเงินประตูทอง ต่อรองกันอยู่พักใหญ่ และในที่สุดเขาก็ได้เข้าไปถึงในตัวบ้าน ซึ่งข้างในนั้นถูกตระเตรียมไว้สำหรับพิธีการในวันนี้"มินนี่... ทำไมหนูสวยจัง""พ่อเลี้ยงก็หล่อค่ะ"และเมื่อช
และในที่สุดเรื่องราวเลวร้ายทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี สองพี่น้องถูกพ่อกำนันส่งไปเรียนต่อที่เมืองนอกเป็นเวลาประมาณสามปี จะได้ดัดนิสัยให้เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวเอง คงเลี้ยงแบบตามใจมานาน จนรู้ว่านิสัยเสียจนกู่ไม่กลับ ถึงได้ส่งไปดัดสันดานด้วยการให้ใช้ชีวิตด้วยตัวเองสักพัก"คนสวยของพี่ ไปเดินเล่นกันไหมคะ"วันนี้พ่อเลี้ยงภวินมีเวลาให้กับว่าที่ภรรยาทั้งวัน งานแต่งงานของเขาทั้งสองคนจะจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ สถานที่ถูกตระเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว โดยมีผู้ใหญ่เป็นคนจัดสรรให้ทุกอย่าง"ไปสิคะ"เธอยื่นมือไปให้ชายหนุ่มจับตรงหน้า พ่อเลี้ยงภวินยิ้มกว้างออกมาก่อนจะกุมมือคนรักเอาไว้ พากันเดินออกจากตัวบ้าน ขับรถกอล์ฟวนเล่นในไร่พรางคุยกันไป"ไหนบอกว่าพาไปเดินเล่นไงคะ ขับรถวนเป็นรอบแล้วมั้ง""ใจเย็นสิคะ เดี๋ยวพี่พาหนูไปเดินเยอะก็บ่นอีกว่าเหนื่อย ขับรถเที่ยวเล่นแบบนี้ก็ดีนี่ อากาศเย็นสบายหนูจะได้ไม่ต้องเหนื่อยด้วย""ก็จริงนะคะ ช่วงนี้รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย ไม่มีใครมาตามก่อกวน ทำตัวเป็นสตอล์คเกอร์ ได้ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการ ได้อยู่กับผู้ชายที่รัก เป็นชีวิตที่สงบสุขดีนะคะ"เธอยิ้มออกมาก่อนจะยื่น
พ่อเลี้ยงภวินตื่นนอนตั้งแต่เช้าตรู่ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมาจากห้องนอน กะว่าจะหาอะไรให้มินนี่กิน เนื่องจากว่าเธอคงรู้สึกเหนื่อยจนตอนนี้ยังไม่มีวี่แววจะตื่นเลย แต่ทว่าก่อนที่จะได้ทำอะไร ก็ได้ยินเสียงโวยวายดังขึ้นจากหน้าประตูบ้าน เขาเดินลงมาชั้นล่าง จ้องมองไปยังสามคนพ่อลูก ที่ตอนนี้ถือพานธูปเทียนเดินเข้ามาพร้อมกัน"กำนัน... มีอะไรหรือเปล่า""ฉันพาลูก ๆ มาขอขมาพ่อเลี้ยงภวินจ้ะ แล้วหนูมินนี่ล่ะไม่อยู่ด้วยกันเหรอ"ใบหน้าของพ่อเลี้ยงดูไม่ค่อยจะรับแขกสักเท่าไหร่ จ้องมองไปยังมังกรอย่างเคียดแค้น และรู้สึกโกรธที่เขาคิดร้ายต่อว่าที่ภรรยา"ยังไม่ตื่นหรอกเธอพักผ่อนอยู่ เอางี้ละกันกำนันกับลูกไปรอที่ห้องรับแขก เดี๋ยวผมจะไปตามมินนี่""ได้จ้ะ ตามสบายเลยนะจ๊ะ"สามคนพ่อลูกรีบพากันไปนั่งรอที่ห้องรับแขก ส่วนพ่อเลี้ยงภวินเขาเดินกลับขึ้นไปชั้นบน เปิดประตูห้องนอนเข้าไป ก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักที่ดูสดใสขึ้นจากเมื่อคืน"คนสวยยิ้มได้แล้วเหรอคะ""ค่ะ พ่อเลี้ยงตื่นไม่เรียกมินนี่เลย แล้วออกไปไหนมาคะ""ก็ว่าจะไปหาของอร่อยมาให้หนูกิน แต่ว่ากำนันกับลูกมานั่งรออยู่ข้างล่าง หนูจะออกไ
พ่อเลี้ยงภวินพาว่าที่ภรรยาเดินทางกลับมาที่ไร่ และโกรธตัวเองมากที่พาเธอไปพบเจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนั้น ตลอดทางเขาโอบกอดเธอไว้ ทั้งรัก และห่วงกลัวว่าเธอจะคิดมาก แต่ดูจากความแสบซ่าก็น่าจะพอหายห่วงได้"พ่อเลี้ยงรู้ไหมคะว่าไอ้มังกรมันกระโจนเข้ามาหามินนี่ค่ะ มันจะปล้ำมินนี่ตรงกำแพง มินนี่ก็เลยเอาเท้าถีบท้องมันกระเด็นหงายหลังเลยค่ะ""...""แล้วจากนั้นมินนี่ก็เอาเท้ากระทืบ กระทืบ กระทืบ กระทืบมันเลยค่ะ""เรากรีดร้องอย่างกับคนโดนเชือดเพื่ออะไร พี่ก็พอรู้ว่ามินนี่สามารถเอาตัวรอดได้ ก็เลยรอดูไปก่อนว่าสองพี่น้องคิดจะทำอะไร"มินนี่ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองใบหน้าของว่าที่สามีด้วยความสงสัยในประโยคคำพูดของเขา หมายความว่ายังไง ที่เขาบอกว่าเราดูไปก่อนว่าสองพี่น้องคิดที่จะทำอะไร"พ่อเลี้ยงหมายถึงอะไรคะ แสดงว่าเห็นแล้วใช่ไหมว่ามินนี่ถูกลากเข้าห้อง""ก็พี่รู้สึกเอะใจแล้วก็เป็นห่วงก็เลยตามออกไป พอเห็นมินนี่เดินออกห้องน้ำมากำลังจะเดินไปหา ใครจะคิดว่าจะถูกใครก็ไม่รู้ลากเข้าไปที่ห้อง พี่ให้กรถ่ายคลิปเอาไว้เป็นหลักฐาน เพราะคนที่อยู่หน้าห้องตอนนั้นคือลิ้นจี่ เห็นว่ายังไม่มีใครเข้าไปในห้องนั้นก็เลยรอดูไปก่อน
เสียงโวยวายพี่อยู่ข้างในทำให้คนข้างนอกถึงกับยิ้มออกมาด้วยความสะใจ นางตัวดีไปเรียนเมืองนอกเมืองนาถ้าได้ผัวฝรั่งกลับมาก็จบแล้ว ยังคิดที่จะมายุ่งวุ่นวายกับพ่อเลี้ยงภวินอีก มันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ"อยู่ในนั้นไปแหละนางตัวดี เดี๋ยวฉันจะทำให้แกขึ้นสวรรค์ จะได้เลิกยุ่งกับพ่อเลี้ยงภวินของฉันสักที แกจองมาตั้งแต่เด็กอย่างนั้นเหรอ ฉันก็จองมาตั้งแต่เด็กเหมือนกันยะ! ชิ~"เธอบ่นออกมาก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้คนที่อยู่ภายในห้องร้องโวยวายออกมา แต่ทว่าเสียงที่เล็ดลอดออกมานั้นไม่ได้ดังจนทำให้คนในงานแตกตื่น เนื่องจากว่าห้องที่ถูกขังไว้ค่อนข้างเก็บเสียงพอสมควรมินนี่ยังคงมีความพยายามในการเคาะประตูส่งเสียงเรียกให้คนข้างนอกผ่านมาได้ยิน จะได้ช่วยเธอออกไป ดูเหมือนว่ามันจะไร้ผล เธอทรุดลงนั่งอยู่ที่พื้น กอดขาของตัวเองเอาไว้แน่นก่อนจะร้องไห้ออกมา"ฮืออออออ! ใครก็ได้ช่วยมินนี่ทีค่ะ"เพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้น ก็รู้สึกเหมือนมีใครเปิดประตูเข้ามา หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจ รู้สึกว่าตัวเองกำลังมีคนมาช่วยแล้ว แต่ทว่าก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะคนที่เข้ามาใหม่คือมังกร พี่ชายของลิ้นจี่ซึ่งเขาแอบชอบเธออยู่
พ่อเลี้ยงภวินกุมมือว่าที่ภรรยาเดินเข้ามาหากำนันที่ยืนรออยู่ตรงทางเข้า เขา และลูกสาวปั้นหน้ายิ้มทั้งที่ในใจมีคำถามอยู่เต็มไปหมด"สวัสดีครับกำนัน สุขสันต์วันเกิดนะครับขอให้มีความสุขมาก ๆ""สวัสดีค่ะพ่อกำนัน มีความสุขมาก ๆ นะคะสุขสันต์วันเกิดค่ะ""ขอบคุณมากเลยนะครับพ่อเลี้ยงภวินที่มาในวันนี้ เป็นเกียรติมากเลย ขอบคุณหนูมินนี่ด้วยนะ อย่างนั้นเดี๋ยวเรามาถ่ายรูปด้วยกันก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวเชิญด้านในเลย""ได้เลยครับ"พ่อเลี้ยงภวินหันไปยิ้มให้กับลิ้นจี่ ลูกสาวของกำนัลพุดตาน คนนี้ก็แอบชอบเขาอยู่เหมือนกัน และอายุอานามก็ไล่เลี่ยกับมินนี่ด้วย คนมันหล่อก็อย่างนี้แหละ มีแต่เด็กสาวมาชอบ แต่ทว่าตอนนี้เขามีว่าที่ภรรยาเป็นตัวเป็นตนแล้ว เดือนหน้าก็จะแต่งงานกันเพราะฉะนั้นไม่ว่าจะมีผู้หญิงคนไหนเข้ามากี่คน เขาก็ไม่เหลียวมองทั้งนั้น"กำนันครับเดี๋ยวเดือนหน้าผมจะแต่งงานกับมินนี่แล้ว ยังไงจะส่งการ์ดเชิญมาให้อีกทีหนึ่งนะครับ แต่ผมจะแจ้งไว้ก่อน""แต่งงานเหรอครับ! เร็วจังเลยนะครับเดือนหน้าเลยเหรอ""ตะ...แต่งงาน!"ลิ้นจี่กับกำนันถึงกับอึ้งไปเลยเพราะไม่คิดว่าพ่อเลี้ยงภวินจะประกาศแต่งงานเร็วขนาดนี้ แล้วยัยมินนี่เพิ่
หลังจากที่คุยกันถึงเรื่องราวความเป็นมา ได้ปรึกษาพูดคุยกันก็ทำให้เพื่อนทั้งสี่คนรู้สึกโล่งอกสบายใจขึ้นเยอะ ส่วนมินนี่เธอก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มให้กับทุกคน ปล่อยให้เพื่อนนั่งคุยกันไปไม่ได้วุ่นวายอะไร คอยบริการเทคแคร์อย่างดี จนทำให้เพื่อนของพ่อเลี้ยงภวินรู้สึกเอ็นดูสาวน้อยคนนี้"มึงทำบุญด้วยอะไรวะ ถึงได้เมียเด็กแล้วก็เพอร์เฟคขนาดนี้เนี่ย""นั่นดิ ถ้ากูเป็นน้องมินนี่นะ ไปหาผู้ชายที่อายุไล่เลี่ยกันดีกว่า แก่แบบมึงกูไม่เอาหรอก""มึงเด็กอยู่มั้ง ไม่แก่เลยเนาะ อย่าให้กูรู้นะว่ามึงเลี้ยงเด็กนะไอ้ชรัณ กูล้อมึงแน่""ไร้สาระน่า"ชรัณถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึก เมื่อถูกพ่อเลี้ยงแห่งไร่ภวินจับผิด ดูเหมือนว่าทุกคนต่างมีเรื่องราวเป็นของตัวเอง แต่ก็นั่นแหละมันเป็นเรื่องของใครของมัน ความเป็นเพื่อนจะไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของกัน และกัน แล้วก็เคารพการตัดสินใจของเพื่อนด้วย"เอาเถอะมันเป็นเรื่องของใครของมัน จัดการปัญหาชีวิตกันเองก็แล้วกัน แล้วก็เดือนหน้าเตรียมตัวให้ว่างด้วยนะ มางานแต่งงานกูให้ได้ล่ะ""เออน่าไม่ลืมหรอก ยังไงฝากน้องมินนี่ดูแลเพื่อนรักพี่คนนี้ด้วยนะ ก็คนแก่มันจะขี้น้อยใจ เอาใจมันเยอะ ๆ ล่ะ""แหม่!