บทที่สี่ เกมนี้ฉันเป็นคนคุมเอง

สามวันต่อมา

ณ บริษัท

ที่นี้คือบริษัทของเขาพวกเขาไม่ได้เป็นคู่แข่งในด้านธรุกิจ แต่เป็นคู่แข่งในด้านการค้าขายของให้ลูกค้ารวมไปถึงบริการทุกด้านพวกเขานั้นเป็นักธุรกิจรายใหญ่

“ เกมนี้ฉันเป็นคนคุมเอง”

“ แน่ใจเหรอ เพื่อน”

“ ใช่”

“ แล้วแต่นะ”

สามวันต่อมา

ณ อาณาจักร

หล่อนนั้นแต่เดิมไม่ใช่คนที่รวย แต่เธอนั้นขยันและทำงานเก่งมากมีแต่คนอยากให้หล่อนไปทำงานด้วย

แต่หล่อนนั้นรักอิสระในการทำงานมาก

“ แกรักอิสระ เขาก็คงรักอิสระเหมือนกัน”

“ ค่ะ”

สามวันต่อมา

ณ เมืองแห่งหนึ่ง

“ รักเขาก็ไปอยู่กับเขาเลย”

“ ครับ”

สองวันต่อมา

ณ บริษัท

วันนี้มีเขานั้นมีธระต้องไปทำข้างนอก แต่ตัวแทนของหุ้นส่วนแต่กำลังจะมาที่นี้ในอีกไม่นานผูจัดการสาขาจะมาที่นี้

“ มีอะไรเหรอคะ”

“ ลูกค้าไม่พอใจที่พนักงานของเราทำตัวไม่น่ารัก”

สองวันต่อมา

ณ ห้างสรรพสินค้า

“ เธอโดนไล่ออกนะ”

“ ค่ะ”

สามวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

ชายหนุ่มนั้นมีอาการไม่สบายมาหลายวันแล้วดูเหมือนเขาจะทำงานไม่ไหว เขาเลยให้พี่ชายของเขาทำงานแทนไปก่อน

“ ไม่สบายก็พักหน่อยนะ”

“ ครับ”

สามวันต่อมา

ณ เมืองหลวง

“ คนอะไรนิสัยไม่ดี”

“ แกไม่ต้องไปสนใจ”

วันถัดมา

ณ คฤหาสน์

ตอนนี้คุณปู่ของเธอได้จากไปอย่างสงบ คุณปู่อยู่กับหล่อนตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อยและเป็นคนที่รักเธอมากที่สุด

หล่อนนั้นจะกลายเป็นคนเย็นชาเหมือนเดิม

“ คิดอะไรอยู่เหรอ แก”

“ ไม่มีอะไร”

สามวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

ชายหนุ่มนั้นดูมีปัญหาบางอย่างกับหล่อน แต่ดูเหมือนเล่นเกมกับหัวใจมากกว่าใครรู้สึกมากกว่าคนนั้นก็แพ้เกมนี้

“ ดูเหมือนนายจะไม่รู้จักฉันดีพอนะ”

“ อย่าคิดว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายชนะ คุณอาจจะเป็นคนแพ้ก็ได้”

สามวันต่อมา

ณ เมืองหลวง

“ โง่หรือแกล้งโง่ไม่รู้เหมือนกัน”

“ ผมแค่แกล้งโง่ แต่ผมฉลาดมากกว่าที่คุณคิด”

สามวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

ตอนนี้คนที่เป็นผู้นำคือเขาถึงแม้หล่อนจะเกลียดเขามากแค่ไหน ก็ต้องเก็บเอาไว้แต่เธอก็ไม่ได้อยากจะเล่นเกมนี้

สามวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

ตอนนี้คนที่เป็นผู้นำคือเขาถึงแม้หล่อนจะเกลียดเขามากแค่ไหน ก็ต้องเก็บเอาไว้แต่เธอก็ไม่ได้อยากจะเล่นเกมนี้

“ อย่ามาตกหลุมผมนะระวังคุณจะเสียใจ”

“ ไม่มีวันนั้นแน่นอน”

สามวันต่อมา

ณ เมืองแห่งหนึ่ง

นี้คือเมืองที่อันตรายมากที่สุดในอาณาจักร มีแต่พวกมาเฟียและคนรวยที่มีอำนาจมากเท่านั้นหรือไม่ก็ถือแบล็คการ์ด

“ ผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นมากกว่ามาเฟีย”

“ ครับ”

สองวันต่อมา

ณ เมืองหลวง

หล่อนนั้นดูเหมือนะจะมีปัญหากับพี่สาวของเขา พวกเขานั้นต่างฝ่ายต่างโกรธอีกคนหนึ่งก็เย็นชาขั้นสุดอีกคนก็ใจร้ายยิ่งกว่า

“ ถ้าคุณพี่จะเอาน้องชายคืนไปก็ได้นะคะ”

“ ค่ะ ฉันไม่น่าปล่อยให้น้องชายของฉันมาอยู่กับคนแบบเธอ”

สองวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

“ ผู้หญิงคนนั้นเลือดเย็นเกินไปไม่เหมาะสมกัน”

“ ครับ”

หลายวันต่อมา

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

ดูเหมือนจะมีพนักงานมาสมัครงานใหม่ ตามปกติแล้วเธอจะต้องเป็นคนเลือกด้วยตัวเองแต่วันนี้หล่อนนั้นไม่ว่าง

“มาใหม่เหรอ”

“ใช่ครับ”

สามวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

ชายหนุ่มนั้นดูเหมือนจะพวกที่ชอบเล่นของสูง เขานั้นชอบหมายปองผู้หญิงที่มีตำแหน่งสูงกว่าเขาชอบหวังอะไรที่เอื้อมไม่ถึง

“ ระวังตัวไว้เถอะ”

“ ครับ”

สามวันต่อมา

ณ เมืองหลวง

“ กังวลอะไรอยู่เหรอ”

“ ไม่มีคะ”

สองวันต่อมา

ณ คฤหาสน์

วันนี้พี่สาวของหล่อนจะบินไปต่างประเทศ ส่วนเขาจะต้องไปส่งพี่ชายที่สนามบินพวกเขาดูเหมือนจะฉลาดพอกัน

“ สองคนนั้นชอบเอาชนะ”

“ เหมือนกันมากเกินไป อยู่ด้วยกันไม่ได้”