บทที่ 682

เลือดสีดำเหนียวๆ พ่นบนหน้า หวังเต๋อฟาก็ตกตะลึง

เขารีบคว้ากระดาษทิชชู่แล้วเริ่มเช็ดหน้า กลิ่นคาวมากจนเขารู้สึกคลื่นไส้

ระดับความคลื่นไส้นี้ไม่น้อยไปกว่าตอนเช้าเลย

คนตระกูลซูยิ่งตกใจกว่า เมื่อกี้ชายชรายังดีๆ อยู่เลย ดูเหมือนใกล้จะฟื้นแล้ว ทำไมจู่ๆ ถึงอาเจียนเป็นเลือดล่ะ?

"หมอเทวดาหวัง... นี่มันเกิดอะไรขึ้น?" ซูหมิงอวี๋ถามด้วยความตกใจ

หวังเต๋อฟาเช็ดหน้าไปพลางพูดอย่างไม่ให้สงสัย "ตามหลักแล้ว ไม่น่าเป็นแบบนี้!"

"ผมสั่งยาตามสูตรของอาจารย์อย่างเคร่งครัด จะเป็นแบบนี้ได้ยังไง? หรือว่าตอนจัดยาจัดผิดไปตัวหนึ่ง?"

เย่ชิงหยุนโต้กลับขึ้นมาทันที "เป็นไปไม่ได้!"

"เรื่องที่ฉันสั่งด้วยตัวเอง ใครจะกล้าประมาท?"

"หลังจากผู้จัดการร้านได้สูตรแล้ว ก็พาพนักงานเก่าที่มีประสบการณ์มากที่สุดไปจัดยาด้วยกัน ไม่มีทางจัดผิดแน่นอน!"

ซูหมิงอวี๋เห็นอาการของชายชรายิ่งวิกฤตมากขึ้นเรื่อยๆ ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก พูดกับหวังเต๋อฟาว่า "หมอเทวดาหวัง คุณรีบคิดหาวิธีเถอะ พ่อของผมดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว!"

ซูเทียนคั่วในตอนนี้ ผิวคล้ำน่ากลัวมาก มุมปากยังคงหลั่งเลือดสีดำออกมาอย่างต่อเนื่อง ลมหายใจที่จมูกอ่อนแอมาก

ให้ความรู้