Share

บทที่ 599

Penulis: ลั่วเหล่ย
เป้าหมายสูงสุดของตระกูลจินคือการได้กลับมายังบ้านเกิด

จุดสำคัญทั้งหมดในอนาคตจะมุ่งมาที่ประเทศมังกร แต่เดิมเรื่องธุรกิจจะมอบหมายให้จินเฟิงโช่วและจินจุ้นอู่รับผิดชอบ จินจุ้นเหวินยังคงสานต่อวงการสื่อสารที่เขาถนัดที่สุด

ตอนนี้จินเฟิงโช่วตายแล้ว จินจุ้นอู่ก็พิการ งานเหล่านี้ย่อมตกอยู่บนไหล่ของจินจุ้นเหวิน

ไม่ว่าเขาจะทำงานเป็นตำรวจสากลต่อไปหรือไม่นั้นไม่สำคัญสำหรับเขา

"ลั่วอู๋ฉาง วันนี้ฉันจะใช้เลือดของนายมาสังเวย เปิดบทอันยิ่งใหญ่ของการกลับมาที่แข็งแกร่งของตระกูลจินเรา!"

การแสดงออกของจินจุ้นเหวิน เริ่มดุร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ "นายควรรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นเป้าหมายทดสอบปืนคนแรกของตระกูลจิน"

"สาวสวยทั้งสองท่าน เห็นแก่พวกคุณที่อายุน้อยและไม่รู้เรื่อง ถูกไอ้สวะหลอก ขอแค่ยอมแตกหักกับเขา ผมก็จะไม่ทำอะไรพวกคุณ!"

"พวกคุณยังอายุขนาดนี้ ไม่จำเป็นต้องตายเป็นเพื่อนคนใกล้ตาย ใช่ไหม?"

จินจุ้นเหวินแสดงท่าทางเห็นอกเห็นใจ

เขาไม่ได้มีน้ำใจขนาดนั้น!

ไม่มีอะไรมากไปกว่าการต้องการให้ลั่วอู๋ฉางได้สัมผัสกับรสชาติของการถูกคนใกล้ชิดทรยศก่อนตาย

ฆ่าคนก็ต้องฆ่าใจให้ได้ก่อน!

แน่นอนว่ายังมีอีกประเด็นหนึ่ง ถ้าส
Bab Terkunci
Lanjutkan Membaca di GoodNovel
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 600

    "ฉึก!"แสงสีทองส่องประกายขึ้นมาหลังจากนั้นก็ส่องแสงเจิดจ้าเห็นได้ชัดว่าลั่วอู๋ฉางไม่ได้ทำอะไรเลย แต่มีแผงกั้นแสงสีทองที่ถักทออย่างหนาแน่นปรากฏขึ้นรอบตัวแสงสีทองกระพริบเป็นรัศมี ปกป้องเขากับหูเยว่ซีและหนิงซินถงไว้ในนั้น"ฉับฉับ!"กระสุนที่เหมือนลูกเห็บตกมาจากทุกทิศทางเมื่อพวกมันสัมผัสกับรัศมี มันก็ถูกขวางด้วยแรงมหาศาลทันทีและหยุดลงฉากประหลาดนี้เหมือนเวลาถูกแช่แข็ง!กระสุนเหลืองกระจ่าง ภายใต้การฉุดกระชากอย่างแรง ก็ยังเคลื่อนไหวแบบหมุนช้า ๆไม่ว่าจะเป็นนักบู๊โบราณหรือคนธรรมดา ล้วนมองเห็นฉากนี้ได้อย่างชัดเจนเห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้ล้มล้างความรู้ความเข้าใจของทุกคน!หลายคนคิดว่าตนเองมีอาการประสาทหลอนหรือตาพร่าจึงรีบใช้มือขยี้ตา"นี่เป็นไปได้ยังไง!"ดวงตาของจินจุ้นเหวินเบิกกว้าง ตะลึงจนอ้าปากค้างพวกเขาประหลาดใจ มือปืนก็ยิ่งประหลาดใจยิ่งกว่า เต็มไปด้วยสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อนี่คือกระสุนปืนนะ?แม้ว่านักบู๊โบราณระดับสูงบางคนสามารถหลบหรือจับกระสุนได้ แต่ก็อยู่ในกรณีของปืนหนึ่งหรือสองกระบอกตอนนี้เรามีหลายสิบกระบอก!แถมยังยิงจากทิศทางและมุมที่แตกต่างกัน ในกรณีนี้ แม้แต่ปรมาจา

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 601

    แม้ว่ากระสุนจะลอยผ่านไปเหมือนตั๊กแตน ก็จะไม่เป็นอันตรายต่อเขาเพียงเพราะจินจุ้นเหวินดึงเขาจินจุ้นอู่ซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็นยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกยิงด้วยกระสุนหลายนัดในเวลาเดียวกันเขารู้สึกเย็นไปทั้งตัว โดยเฉพาะตำแหน่งหน้าอก มีรูกลมปรากฏบนเสื้อผ้า ไม่นานก็มีเลือดออกมา"พี่ พี่... ทำอะไร?"คอจินจุ้นอู่แห้งและน้ำเสียงอ่อนแอเขาเบิกตากว้าง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่ชายจะใช้ตัวเองเป็นเกราะป้องกันกระสุนร้ายแรงเหล่านี้จินจุ้นเหวินเหลือบมองเขาด้วยสายตาไร้อารมณ์จินจุ้นอู่ดูเหมือนจะเข้าใจสายตานี้ จินจุ้นเหวินมีความหมายชัดเจน "นายพิการแล้ว การมีชีวิตอยู่ก็เป็นคนพิการ สู้ช่วยฉันกันกระสุนดีกว่า!""นาย..."จินจุ้นอู่โกรธมากและเกลียดตัวเองในเวลาเดียวกัน ทำไมต้องอ่านสายตาของจินจุ้นเหวินออก"ตุบ!"จินจุ้นอู่ล้มลงจากรถเข็น เหมือนกับมือปืนเหล่านั้น ตายตาไม่หลับจินจุ้นเหวินกลับไม่รู้สึกผิดเลย รีบถอยหลังอย่างรวดเร็วสามก้าวจนกระทั่งมาถึงหยางหว่านอวี่ เขาจึงถอนหายใจยาวในที่สุดหยางหว่านอวี่ก็เข้าใจแล้ว ถ้าเกิดเรื่องแบบเมื่อกี้เกิดขึ้นอีก ตัวเองก็จะกลายเป็นโล่ของจินจุ้นเหวินเธอขมวดคิ้วและก้าวไปด

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 602

    "ใครบอกว่าพี่เสี่ยวลั่วไม่มีใครชอบ ฉัน... พวกเราชอบเขามาก!"ใบหน้าอวี๋อีเหรินแดงเล็กน้อย แต่เสียงของเธอดังมากตามปกติแล้ว ด้วยนิสัยขี้อายของเธอตั้งแต่เด็ก เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดแบบนี้ในที่สาธารณะ"ตราบใดที่พี่ลั่วพยักหน้าเห็นด้วย ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะแต่งงานกับเขาทันที เข้าห้องหอเลยซะเดี๋ยวนี้!"ในทางตรงกันข้าม เซี่ยซินซินดูใจกว้างมากกว่า กล้าหาญพอที่จะพูดฟางจื่อเสวี่ยซึ่งอยู่ระหว่างอวี๋อีเหรินกับเซี่ยซินซินก็แสดงท่าที "ฉันก็ยอมแต่งด้วย!"สุดท้ายเป็นเกาชิงเหยียน ตื่นตระหนกรีบแสดงท่าที "ฉันเกาชิงเหยียน จะไม่เอาสินสอดแถมให้กลับด้วย ทั้งเกาซื่อกรุ๊ปก็สามารถใช้เป็นสินสอดได้!"อ๊า!จากนั้นทุกคนก็ตระหนักได้ว่าสาวสวยทั้งสี่คนนี้มาเพื่อสนับสนุนลั่วอู๋ฉาง!หยางหว่านอวี่ราวกับได้ยินเสียงหน้าแตกอย่างคมชัด ดังก้องอยู่ในหูอย่างต่อเนื่องเธอเพิ่งพูดจบว่าจะไม่มีใครชอบลั่วอู๋ฉาง ก็มีสาวสวยสี่คนออกมาและแสดงฉากสารภาพโดยตรงนี่ยังไม่จบ!หนิงซินถงยกมือที่ขาวอวบขึ้น หน้าแดงแล้วพูดว่า "ยังมีฉันด้วย! ฉันก็ยอมเป็นแฟนของอาจารย์ ให้แต่งงานกับอาจารย์ก็ยังได้!"สาว ๆ พวกนี้บ้าไปกันหมดแล้วเหรอ?คนที่ชื่

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 603

    คาดไม่ถึงว่าหยางหว่านอวี่จะหมั้นกับพี่ชายของจินจุ้นอู่ ต้องทำอะไรสักอย่างจากนั้นอวี๋อีเหรินจึงนัดเซี่ยซินซินและฟางจื่อเสวี่ย บวกกับเกาชิงเหยียนง มาสนับสนุนลั่วอู๋ฉางด้วยกันเกาชิงเหยียนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับเสื้อผ้า ค่าแต่งหน้าและทำผม ทั้งสี่คนแต่งตัวสวยและมาที่โรงแรมแมริออททันเวลาที่หยางหว่านอวี่โจมตีลั่วอู๋ฉางพอดี พวกเธอก็โจมตีเต็มกำลังทันที!จนถึงตอนนี้ หยางหว่านอวี่จึงตระหนักได้ว่าตัวตลกเป็นตัวเธอเองเมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่ล้อเลียนและเยาะเย้ยของแขก เธอแทบรอไม่ไหวที่จะมุดลงดิน"หยางหว่านอวี่ คุณพูดผิดแล้ว!" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจังหยางหว่านอวี่รู้สึกเขินอายและโกรธมาก ระเบิดความโกรธทันที "ฉันพูดอะไรผิด ลั่วอู๋ฉาง ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้!""การดูถูกเมียเก่าตัวเอง ทำให้คุณรู้สึกถึงความสำเร็จขนาดนั้นเลยเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชา "คุณบอกว่าผมมาทำลายงาน งั้นผมขอถามคุณหน่อย ตั้งแต่ผมปรากฏตัวจนถึงตอนนี้ ผมได้พูดอะไรหรือทำอะไรแล้วหรือยัง?""สิ่งที่ผมพูด ประโยคไหนไม่ใช่เพราะการยั่วยุของฝ่ายพวกคุณ?""เรื่องที่ผมเคยทำ อันไหนไม่ใช่เพราะฝ่ายพวกคุณลงมือก่อน

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 604

    หยางจวิ้นหาวไม่เคยคิดเคยฝันว่าตัวเองจะกลายเป็นโล่มนุษย์ของจินจุ้นเหวินอันที่จริง เมื่อกี้จินจุ้นเหวินดึงน้องชายแท้ ๆ ไปเป็นโล่ หยางจวิ้นหาวไม่คิดว่านี่ผิดอะไร กลับยกย่องจินจุ้นเหวินที่ตอบสนองได้เร็ว!ขอแค่รักษาชีวิตตัวเองไว้ได้ ทำไมจะเสียสละชีวิตคนอื่นไม่ได้?ถ้าจินจุ้นเหวินตาย ฐานะน้องเขยเศรษฐีของหยางจวิ้นหาวก็จะสิ้นสุดลง!ดังนั้นระหว่างจินจุ้นเหวินกับจินจุ้นอู่ เขาจะเลือกคนแรกโดยไม่ลังเลในขณะนี้ หยางจวิ้นหาวตระหนักได้ว่าเขาคิดผิด!พี่เขยคนใหม่คนนี้ที่เขาชื่นชมและเคารพบูชามาเป็นเวลานานไม่ใช่คนเลย!เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง น้องชายแท้ ๆ สามารถเสียสละได้ น้องเขยย่อมไม่มีข้อยกเว้น!ต้องรู้ว่าจินจุ้นเหวินกับหยางหว่านอวี่ยังไม่ได้แต่งงานกันเลย!วันนี้แค่หมั้นกันเท่านั้นอยากเป็นเจ้าบ่าว ไม่ได้ต้องเอาใจน้องเขยและพ่อตาแม่ยายในอนาคตอย่างเอาเป็นเอาตายเหรอ?ดังนั้นในจิตใต้สำนึกของหยางจวิ้นหาว จินจุ้นเหวินจะไม่ทำร้ายน้องเขยของเขา แม้ว่าจะทำร้ายคนทั้งโลกก็ตามข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าหยางจวิ้นหาวประเมินตัวเองสูงเกินไป ในขณะเดียวกันก็ประเมินความไร้ยางอายของจินจุ้นเหวินต่ำเกินไปน

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 605

    จู่ ๆ หยางซิ่งเหวินก็หันกลับมา ยกมือขึ้นและชี้ด้วยความโกรธ "ลั่วอู๋ฉาง นายฆ่าลูกชายฉัน!""ตาแก่ ตาบอดหรือเปล่า?"หูเยว่ซีตอบโต้เสียงดังทันที "คนที่ฆ่าลูกชายของแกคือจินจุ้นเหวิน!""เขาใช้ลูกชายของแกเป็นโล่มนุษย์ แกไม่ไปแก้แค้นเขา ยังหน้าด้านมาโทษเจ้านายของฉันอีก?""ใช่ หน้าด้านมาก!" หนิงซินถงเสริมอวี๋อีเหรินตะคอก "พวกเขาทำเรื่องแบบนี้ไม่น่าแปลกเลย แปลกทั้งตระกูล เป็นหมาที่เลี้ยงไม่เชื่อง"หยางซิ่งเหวินโต้กลับเสียงดัง "ใครบอกว่าไม่เกี่ยวอะไรกับลั่วอู๋ฉาง? ถ้าเขาไม่ลอบโจมตีนายน้อยจิน ลูกชายของฉันจะตายไหม?"สวีชุ่ยหลานก็ตะโกนตาม "ใช่แล้ว คนร้ายก็คือไอ้แซ่ลั่ว!"หูเยว่ซีทนไม่ไหวอีกต่อไป "เคยเห็นคนหน้าด้าน แต่ไม่เคยเห็นคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อน!""พวกแกไม่สมควรเป็นคนด้วยซ้ำ เจ้านาย ฆ่าให้หมดเลยไหม?"ลั่วอู๋ฉางมองไปที่หยางหว่านอวี่ดวงตาของหยางหว่านอวี่ก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังเช่นกันส่วนเธอจะเกลียดลั่วอู๋ฉางหรือเกลียดจินจุ้นเหวิน ถ้าเธอไม่พูดคนนอกก็ไม่รู้"คุณไม่รู้สึกว่ามือจะสกปรกเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางละสายตาและพูดว่า "เราไปกันเถอะ!"พูดจบเขาก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองหูเยว่ซี

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 606

    หานเซียงหยุนจ้องมองอย่างต่อเนื่องและยืนยันว่าสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเป็นเรื่องจริงไม่ใช่ภาพลวงตา"สามี ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"เรื่องมาถึงตอนนี้ เธอยังไม่อยากยอมรับความจริงแม้ว่าตระกูลชิวจะไม่ถือว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ แต่ในเขตเมืองของมณฑลก็เป็นตระกูลใหญ่ที่สามารถอยู่ในอันดับต้น ๆ ได้อย่างง่ายดายตระกูลชิวดำเนินธุรกิจมาตั้งแต่รุ่นพ่อของชิวเทียนฉือพอมาถึงเวลาที่ชิวเทียนฉือเข้ามาดูแลครอบครัว ก็เป็นบ้านของนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่มีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศอยู่แล้วนอกจากสืบทอดกิจการของครอบครัวและเจริญรุ่งเรืองแล้ว ชิวเทียนฉือที่มีงานอดิเรกในการสะสมของเก่า ยังอาศัยมรดกทางการเงินที่แข็งแกร่ง เขากลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการสะสมแค่ของสะสมในห้องนิรภัยเหล่านั้นก็เพียงพอสำหรับทั้งคู่ที่จะกินและใช้ไปตลอดชีวิตแล้วแม้ว่าธุรกิจจะขาดทุน แต่ชิวเทียนฉือก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเพราะของสะสมเหล่านั้นจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นทุกปี กำไรส่วนนี้จึงมากกว่ากำไรที่ได้จากการทำธุรกิจมากแถมยังมีเสถียรภาพมากด้วย!ทรัพย์สินมหาศาลหลายหมื่นล้าน หมดไปเพียงชั่วข้ามคืน?ล้มละลาย!ยึดทรัพย์สินหมายความว่

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 607

    ชิวเทียนฉือกัดฟันแล้วพูดว่า "พวกเขาจะสู้กับเราจนถึงที่สุด คิดว่าฉันเป็นปลาบนเขียงยอมให้คนอื่นเชือดได้จริง ๆ เหรอ?""คุณติดต่อพ่อตาเดี๋ยวนี้ เรามาปรึกษากันเกี่ยวกับวิธีการตอบโต้ที่มีประสิทธิภาพ"หานเซียงหยุนรีบถามว่า "จัดการกับแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยเหรอ?"ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ก็เท่ากับเอาไข่ไปกระทบหินแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยมีขนาดใหญ่มาก ไม่ใช่สิ่งที่ตระกูลชิวจะสู้ได้เลย"ไม่ใช่แน่นอน!"แม้ว่าชิวเทียนฉือจะโกรธมาก แต่กลับไม่ได้เสียสติเขาวิเคราะห์อย่างใจเย็นและพูดว่า "เหลยเทียนสงสามารถออกหน้าให้กับไอ้เด็กแซ่ลั่วได้ นี่เป็นเรื่องที่เราคิดไม่ถึง""แต่สามารถยืนยันได้ว่าเหลยเทียนสงและไอ้แซ่ลั่วไม่ได้สนิทกัน""ผมคิดว่าเขาก็แค่ลงมือช่วยเหลือเท่านั้น ไม่ใช่ตอบแทนบุญคุณหรือไม่ก็เหตุผลอื่น ๆ ต่อไปจะตรวจสอบให้ชัดเจน""ข้อได้เปรียบของแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยอยู่ที่ด้านธุรกิจ หากเราใช้วิธีอื่นจัดการกับไอ้แซ่ลั่ว พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว"หานเซียงหยุนพยักหน้าอย่างหนัก "สามีวิเคราะห์ได้ถูก ฉันจะโทรหาพ่อเดี๋ยวนี้"หลังจากนั้นไม่นานตระกูลหานก็ส่งรถมารับพวกเขาทั้งสองไปโรง

Bab terbaru

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1059

    ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1058

    คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1057

    เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1056

    ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1055

    ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1054

    พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1053

    พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1052

    หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1051

    หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status