บทที่ 539

"ปัง... ตึ้ง!"

บ้านก็พังในทันที!

หลังจากเสียงดัง ควันก็ลอยขึ้นมา

ทุกคนตกตะลึง พวกเขายังไม่ทันตอบสนอง หูเยว่ซีก็ลงมืออีกครั้ง

"เอี๊ยด!"

"บึ้ม..."

แม้แต่พื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง คนที่ไม่รู้ก็คงคิดว่าเกิดแผ่นดินไหว

ผู้ชายกลุ่มหนึ่งรีบกอดหัว ขดตัวเป็นลูกบอลอย่างตัวสั่น

สักพักความสงบก็กลับคืนมา

ในขณะที่ควันและฝุ่นกระจายไป อาคารอันงดงามที่แต่เดิมเป็นสัญลักษณ์ของค่ายบู๊ลิ้มก็กลายเป็นซากปรักหักพัง

ผู้หญิงคนนี้รุนแรงมาก!

"เทียบกับการรื้อบ้าน ฉันอยากจะรื้อกระดูกมากกว่า บ้านหนีไม่ได้ไม่สนุกเลย ฆ่าคนสนุกกว่า!"

หูเยว่ซีพึมพำ การแสดงออกที่ยังสนุกไม่พอยิ่งกว่าเดิม

ทุกคนหน้าซีดด้วยความกลัว ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก

เสิ่นซิ่งอันเหงื่อแตกเต็มหัว หลังก็เหมือนกัน จนเหงื่อเปียกโชกไปทั้งเสื้อโค้ท เปียกจนติดอยู่บนตัว

สมาชิกทุกคนถูกกำจัดหมด สำหรับเขาถือเป็นความรับผิดชอบที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เสิ่นซิ่งอันไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเขาจะได้รับการลงโทษแบบไหน

ตอนนี้สาขาที่เป็นตัวแทนของค่ายบู๊ลิ้มได้ถูกรื้อออกแล้ว อาชญากรรมเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ตำแหน่งหัวหน้าสาขานี้อาจจบลงแล้วจริง ๆ

ทั้ง ๆ ที่ใน