บทที่ 386

"ยังเทพปกรณัมอีก ทำไมไม่มังกรเขียวเลยล่ะ?"

"ผู้ชายคนนี้คงไม่ได้ดูกาตูนณ์เยอะไปนะ คิดว่าความจริงเป็นโลกสองมิติ เด็กมัธยม ประเมินเสร็จสิ้น"

"น่าขำจริง ๆ! ทำมาตั้งนาน ไอ้หมอนี่ไม่ได้เป็นนักต้มตุ๋น ที่แท้มาขายขำ!"

แม้แต่ผู้ชายแต่งตัวชุดนักรบที่จ้องมองอย่างดุเดือดก็ยังขำมาก

หลินซงหยางก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ "พ่อหนุ่ม ยังไม่ต้องพูดถึงทักษะทางการแพทย์ของนาย สามารถทำให้ทุกคนสนุกสนานในบรรยากาศที่ตึงเครียดเช่นนี้ได้ ก็ถือว่ามีความสามารถมากแล้ว"

เดิมทีเกาชิงเหยียนก็หัวเราะเยาะเรื่องลึกลับเหล่านี้ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ของหลินเกาอวี้ก่อนหน้านี้ เธอเชื่อว่าคุณลั่วจะไม่พูดจาโผงผาง

หลินซงหยางหันไปหาหนิงหงถู "คุณหนิง..."

หนิงหงถูยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณไม่ให้เขาพูด และจ้องตรงไปที่ลั่วอู๋ฉาง

ดูเหมือนว่าตระกูลหนิงจะโกรธแล้ว!

แต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม หนิงหงถูไม่เพียงแต่ไม่โกรธ น้ำเสียงกลับอ่อนลงมาก "คุณ พูดให้ชัดเจนหน่อย"

ไม่มีเหตุผลอื่น!

หนิงหงถูจำได้ดีมาก ลูกสาวเคยพูดแบบนี้ตอนเด็ก ๆ

แต่เขาไม่ได้จริงจังกับมัน โดยคิดว่าเด็กกำลังเห็นภาพหลอนหรือเข้าใจผิดว่าเนื้อหาของการ์ตูนเป็นเรื่องจริง

ตอนนี้