เสื้อสูทสีดำถูกถอดเอาไว้ที่รถรองเท้าส้นสูงที่ใส่ทำงาน แปรเปลี่ยนเป็นรัดส้นเปลือยเท้า ประดับคริสตัล ผมยาวสยายมัดรวบขึ้นเปิดหน้าให้ชัดเจน ตามมาด้วยต่างหูและสร้อยคอเข้าชุดกัน เท่านี้ก็พอแล้ว สำหรับงานเปิดตัวนาฬิกาแบรนด์ดังที่บอสต้องไปร่วมงาน
เค้าต้องใจเต้นเพราะเธอกี่รอบกัน ภัทรกร มองดูเลขาสาวคู่ใจที่ยืนรออยู่ข้างรถ ด้วยสายตาชื่นชมแทบจะปิดไม่มิด ใบหน้าหล่อขาวในชุดสูทสีเข้ม เพียงพอที่จะควงเธอในคืนนี้
“จอดรถไว้ที่นี่แหละ พี่ไปส่งเอง แล้วพรุ่งนี้เช้าจะไปรับด้วย “ เลขาสาวยิ้มกว้างแล้วมองหน้าบอส ก่อนจะขยับเนคไทให้เข้าที่
“ไปค่ะ บอส เชิญค่ะ “ เธอขีดเส้นให้เค้าอีกแล้ว ภัทรกรเปิดประตูรถให้สุภาพสตรีแล้วขับรถออกจากที่ทำงาน เพื่อเดินทางไปยังสถานที่จัดงาน รถเต็มถนนไปหมด เค้ามองเธอที่สวมเสื้อกล้ามอวดแขนเรียวแล้วถอนหายใจออกมา ก่อนจะปรับอุณหภูมิให้สูงขึ้น
“หนาวมั้ย “
“อากาศเย็นดีค่ะ บอสหิวหรือยังคะ รถท่าจะติดยาว งานเริ่มสองทุ่ม เรามีเวลาอีกนิดหน่อย “
บอสพยักหน้าทันที เธอหิวแล้ว เค้าดูออก รถสปอร์ตเข้ามาจอดในไดร์ทรูชื่อดัง แล้วคนขับรถก็จัดการสั่งของว่างรองท้องก่อนทันที
วิปปิ้งครีมรสหวานมันจัดที่เธอชอบทำเอาคนมองเธอกินใจสั่นทันที
” มันอร่อยขนาดนั้นเลยหรอ “ เค้าถามออกมาเมื่อเธอหลับตาพริ้ม
“ผู้หญิงกับของหวานค่ะ ดีมาก แต่เยอะๆมันอ้วน “ เค้ามองเธอแล้วส่ายหน้า
“อีกยี่สิบโล พี่ก็ไม่ว่าสักคำ “ คนฟังทำสีหน้าเรียบเฉยทันที ภัทรกรรีบแก้คำ
“พี่หมายถึงอีกหน่อย ปัดอายุมากขึ้น น้ำหนักก็ต้องเพิ่มขึ้นไง “
เค้าเลิ่กลักตอบทันที ใบหน้าสวยแอบยิ้มออกมา แล้วมองขนมที่เค้าสั่งมาให้ เพราะเค้าเป็นแบบนี้ เธอถึงตัดรอนเค้าไม่ลง ถ้าพี่กรทำให้เธออึดอัดกว่านี้ เธอคงไปนานแล้ว แต่พี่กรยังคงเป็นพี่กร ผู้ใจดีเสมอมา
นางแบบสาวสวยมองไฮโซหนุ่มตาเป็นมัน ชายหนุ่มที่มาพร้อมกับเลขาสาวแทนที่จะมากับคู่ควงคนอื่น บอกให้รู้ว่าชายผู้นี้โสดสนิท
“สวัสดีค่ะคุณภัทรกร “ นางแบบสาวที่เคยร่วมงานกับบริษัทแห่งนี้เอ่ยทักทาย
“สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานเลย สบายดีนะครับ คุณแอนนา “
“ก็คุณไม่เรียกแอนนานี่คะ ถ้าเป็นบริษัทคุณภัทรกรแอนนายินดีเสมอนะคะ “ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะดึงเลขาให้เข้ามาใกล้แล้วขอตัวเลี่ยงมา
“นึกตั้งนาน ชื่ออะไรเปลี่ยนหน้าเก่ง พี่จำไม่ได้เลย “
“ปัดก็นึกอยู่ค่ะ แต่ทำแล้วสวยแบบนี้ ทำเถอะค่ะ เงินเค้า ไม่เดือดร้อนใคร ปัดอยากให้สาวๆสวยตามที่ใจอยากค่ะ “
ชายหนุ่มยิ้มกว้างแล้วมองใบหน้าสวยหมดจดของเธอ
“แล้วปัดละ อยากทำไหม “
“ปัดกลัวเจ็บค่ะ แต่อยากทำค่ะ อยากทำหน้าอกค่ะ “
คนฟังหน้าแดงทันที อยากจะบอกว่าเท่านี้ก็พอแล้ว แค่มองตรงนี้เค้าก็แย่แล้ว แม่คุณเอ้ย
ภัทรกรดึงแขนเธอให้มานั่งเคียงข้างเค้า ก่อนที่เก้าอี้ข้างๆจะถูกดึงออก ชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้ม หันมาทักทายเค้าก่อน
“สวัสดีครับ คุณภัทรกร ผมจอมทัพ จากไทยแมนสตีลครับ “ ภัทรกรลุกขึ้นยืนก่อนจะกระชับมือกับคนที่เข้ามาทักทายและมองไปยังหญิงสาวข้างตัว
“เลขาครับ ลูกปัด ลักษณาวัฒน์ ครับ เลขาส่วนตัวผมเอง “
“สวัสดีค่ะ ขออนุญาตนะคะ “ มือบางยกมือไหว้และหยิบนามบัตรตัวเองและนามบัตรเจ้านายส่งให้คู่กัน
“ผมลืมไม่ได้ติดตัวมาเลย “ จอมทัพมองนามบัตรในมือแล้วยิ้มออกมา เจ้านายลูกน้อง นามบัตรเหมือนกันเป๊ะเลย
“ผมจะเสนอโครงเหล็กให้ คงต้องผ่านจัดซื้อใช่ไหมครับ “ เจ้าของโรงเหล็กเปิดการเจรจาทันที ภัทรกรพยักหน้า ตามหลักก็ต้องแบบนั้นครับ แต่ลูกปัดส่งใบไปสอบราคาก่อน แสดงว่าทางเราสนใจทางไทยแมนสตีลเช่นกัน ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราคงได้ร่วมธุรกิจกัน
ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่เคียงข้างกับเจ้านายหนุ่ม เค้าสะดุดตาเธอตั้งแต่งานวันนั้น และยังจำมาถึงวันนี้ เมื่อเห็นคนทั้งคู่อีกครั้ง
ไฟในงานดับลงก่อนที่แสงสปอร์ตไลท์จะส่องสว่างขึ้นมา นางแบบสาวในชุดแบรนด์ไทย เดินนำออกมา ในมือมีนาฬิกายี่ห้อดัง ในโถแก้ว เอกสารในมือ บอกให้รู้ว่า ชุดที่เดินมาชุดแรก เป็นนาฬิกาที่ราคาไม่สูงนัก เหมาะสำหรับคนทำงานและสาวออฟฟิศ
“สวยดีค่ะ ไม่แพงด้วย “ ลูกปัดกระซิบบอกกับบอสหนุ่ม ก่อนที่เค้าจะชี้รุ่นนี้สำหรับผู้ชาย
“สวยดี ปัดเอาไหม ถ้าปัดซื้อผู้หญิง พี่จะดูรุ่นผู้ชาย “ หญิงสาวค้อนออกมา
“ไม่เหมาะค่า บอสต้องปาเต๊ะ โครุ่ม จะมาใส่แฟชั่นไม่ด้ายยย” เค้ายิ้มออกมา แล้วมองนาฬิกาที่สวมอยู่ มันก็แค่ของสะสมที่มีราคาเท่านั้น เค้าอยากใส่คู่กับเธอก็เท่านั้นเอง
จอมทัพมองคนสองคนแล้วรู้สึกแปลกใจไม่ได้ บอสกับเลขาหรอ ทำไมสนิทกันขนาดนี้ แล้วแววตาที่ผู้ชายมองผู้หญิงมันเป็นแววตาของคนตกหลุมรักชัดๆ
“พรุ่งนี้ผมจะติดต่อไปนะครับ ถ้าเวลาเราตรงกัน อาจจะได้ทานข้าวด้วยกันสักมื้อ “ จอมทัพโยนหินถามทางไปก่อน
“พรุ่งนี้เย็นบอสว่างค่ะ มีแพลนไหมคะ ถ้าไม่มีปัดทำนัดไว้ดีไหมคะ “ เลขาทรงประสิทธิภาพบอกเจ้านาย
“มื้อเย็นพรุ่งนี้ดีไหมครับ ลองคุยกันนอกรอบก่อน “ ภัทรกรเสนอไอเดียออกไป
“ครับ ตามนั้นเลย ผมจะให้เลขา ติดต่อไปนะครับ แล้วพรุ่งนี้เจอกันครับ คุณภัทรกร คุณลูกปัด “
“จำเก่งไปหมด “ ชายหนุ่มบอกเลขาส่วนตัวระหว่างที่ยืนรอรถด้วยกัน
“ก็เพิ่งดูค่ะ เผื่อว่าคุณจอมทัพใจร้อนเหมือนบอสไงคะ “ เธอยิ้มหวานอีกแล้ว ชายหนุ่มเฉไฉมองไปทางอื่น เค้าจะต้านเสน่ห์ของเธอไม่ได้แล้ว
”ข้าวต้มไหม พี่เลี้ยง “
“ไปค่ะ เจ๊เอได้ไหมคะ อยากกินหมูกรอบ “
ทำไมใจไม่ได้ มาทำตาอ้อนแบบนี้ ขอรถก็ได้รถ นั่นแหละ ภัทรกรบอกกับตัวเอง แล้วขับรถมาตามทางเพื่อไปยังร้านข้าวต้มชื่อดัง
รถสปอร์ตจอดชิดทางเท้า ก่อนที่เค้าจะขยับเน็คไทด์และถอดออก ปลดกระดุมเสื้อให้สบายๆแล้วเดินลงมาจากรถ มองคนที่กำลังหิวจัดเดินนำไปที่ร้านอาหารก่อน
“พี่ครับ ซื้อดอกไม้ไหมครับ “
มะลิซ้อนในห่อใบตองกลิ่นหอมฟุ้งทำเอาลูกปัดใจบางทันที เธอชอบดอกไม้ ชอบดอกไม้หอม และเค้าก็รู้ใจดี
“มีมากี่มัด พี่เหมาหมดเลย “
ดอกมะลิหอมกรุ่นอยู่ในถุงใบใหญ่นับสิบกำ เด็กชายยิ้มกว้างที่คืนนี้ได้กลับบ้านเร็ว แบงก์สีม่วง1ใบ เป็นค่าดอกไม้ที่มากกว่าราคาจริงของมัน และยังมีแบงก์สีเทาอีก1ใบที่พี่ผู้ชายยื่นส่งให้“เอาไปซื้อรองเท้านักเรียน คู่นี้มันเก่ามากแล้ว “ เด็กชายยิ้มตาหยี ยกมือไหว้อีกหลายครั้งแล้วบอกขอบคุณด้วยเสียงดังชัดเจน“ขอบคุณครับพี่ ขอให้พี่ผู้หญิงมีลูกผู้ชายให้พี่หลายๆคนนะครับ “ ภัทรกรอยากจะควักให้อีกสักสามพัน แล้วอวยพรให้ได้ลูกผู้หญิงก็คงจะดีไม่น้อย“น้องไปได้แล้ว รีบกลับบ้าน “ พี่ผู้หญิงรีบตัดบททันที ก่อนจะก้มหน้าก้มตามองดูกองดอกไม้ ที่ได้รับมา“พี่เอาไปเก็บที่รถไหม ““ไม่เอาค่า ปัดอยากดู “ เธอบอกออกมาแล้วจับดอกไม้เล่น ภัทรกรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพดอกไม้ที่ซื้อวันนี้เก็บเอาไว้ดู เสียงชัตเตอร์ทำเอาคนที่นั่งตรงข้ามเงยหน้าขึ้นมามอง แล้วทำหน้างอน“ถ่ายอะไรคะ ดอกไม้หรือปัด “ เค้าส่งภาพที่เพิ่งถ่ายให้ดู ลูกปัดหยิบดอกไม้ขึ้นมา1มัดแล้วยื่นให้เค้า ก่อนจะบอกเสียงหวาน“ดอกไม้สวยขนาดนี้ พี่กรถ่ายได้ขี้เหร่มาก ถ่ายใหม่ค่ะ “ คนถูกบ่นตีหน้าขรึมแล้วจัดการถ่ายภาพใหม่ทันที คราวนี้สวยสมใจ เพราะติดหน้าของเจ้าของดอ
รถตู้คันใหญ่มาตามเวลานัดหมาย ร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดังใจกลางเมืองไม่ไกลจากออฟฟิศมากนัก ทำให้การเดินทางสะดวกสบายมากกว่าจะไปไกลมาก เพราะคู่ค้าอยากให้เลือกร้าน เลขาจึงเลือกร้านที่เจ้าตัวชอบกิน และมีห้องวีไอพีสำหรับการเจรจาธุรกิจด้วยจอมทัพเดินตามพนักงานในร้านเข้าไปทันทีที่ประตูเปิดออกก็เห็นฝ่ายชายกำลังจับผมผู้หญิงเล่น เป็นอาการที่แสดงออกมาตามธรรมชาติ จนไม่ตกใจ เมื่อมีบุคคลอื่นโผล่เข้าไป“สวัสดีครับ คุณภัทรกร สวัสดีครับคุณลูกปัด “ ชายหนุ่มที่มาที่หลังเอ่ยทักทายออกไป แล้วยิ้มตามมารยาท“สวัสดีครับ คุณจอมทัพ หาร้านไม่ยากใช่ไหมครับ ““ดื่มอะไรดีคะ สาเกอุ่นดีไหม หรือ จะเป็นเบียร์คะ “ เลขาสาวยิ้มทักทายหลังจากยกมือไหว้ก่อนแล้ว“เบียร์ก็ดีครับ เย็นชื่นใจ” มือบางกดไอแพดของร้านสั่งเครื่องเดิมและเมนูอาหารมาทันที ก่อนจะส่งผ้าเช็ดมือให้เพื่อให้คนที่เพิ่งมาถึงได้เช็ดมือทำความสะอาด“คุณลูกปัดคล่องมากนะครับ ทำงานเก่ง ““ปัดเค้าเก่งมากนะครับ รู้ไปหมดทุกอย่าง วางใจได้เลย “ ชายหนุ่มชมคนข้างตัว แล้วหยิบแฟ้มส่งให้“ผมสนใจเหล็กของคุณ เอามาประกอบพาร์ทในชิ้นงานที่จะเปิดไลน์การผลิตใหม่ แต่ผมคงต้องขอตรวจคุณภาพของเหล
มื้ออาหารจบลงในเวลาเกือบสี่ทุ่ม ภัทรกรมองนาฬิกาที่ข้อมือ ก่อนจะกระชับมือแน่นกับคนที่มาเจรจาธุรกิจด้วย ใบหน้าคมเข้มยิ้มออกมา แล้วเหลือบมองนาฬิกาที่ดูคุ้นตา“ขอบคุณมากนะครับสำหรับมื้อนี้ คราวหน้าผมขอเป็นเจ้ามือนะครับ คุณภัทรกร คุณลูกปัด “ จอมทัพบอกก่อนจะลากลับไปหัวใจของเค้ารู้สึกไม่ดีเลยที่เธอมีผู้ชายคนนั้นอยู่ข้างกาย แม้สายจะรายงานว่า เป็นเพียงพี่ชายที่สนิทกันเท่านั้น“วันมะรืน ทางนี้จะเข้าไปโรงงาน เตรียมการเอาไว้ให้พร้อม จองเรือเอาไว้ด้วย กลางวันจะพาไปกินที่ร้านอาหารในเรือ“ครับ นาย “ ลูกน้องคนสนิทรับคำ จอมทัพไม่ค่อยเลี้ยงลูกค้าเอง จะมีแผนกที่รับผิดชอบประสานงานกับลูกค้าหรือคู่ค้าโดยตรง แต่เป็นบริษัทนี้ นายกลับมาคุยงานด้วยตัวเอง แม้จะมองในแง่ธุรกิจก็มองได้ แต่เค้าคิดว่า นายกำลังมองคุณเลขาอยู่ต่างหาก
รถตู้เข้ามาจอดที่หน้าโรงงานขนาดใหญ่ ที่มีผู้บริหารหนุ่มยืนรออยู่แล้ว จอมทัพในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ พับแขนมาถึงข้อศอก กับกางเกงยีนส์สีเข้ม ทำให้ได้ลุควิศวกรหนุ่มประจำโรงงาน ประชาสัมพันธ์สาวสวยยืนข้างเจ้านายด้วยสายตาที่พึงพอใจเหลือเกินผู้จัดการแผนก จัดซื้อ และ แผนกวิศวกรลงไปก่อน แล้วกล่าวทักทายกับคนที่มา จอมทัพมองหาคนที่รอคอยแล้วก็อมยิ้มออกมา เธอสวยสะดุดตาเสมอ ผมยาวรวบเอาไว้เรียบร้อย ในมือมีแฟ้มเอกสารและกระเป๋าสบายข้างใบเล็กที่สะพายใส่ของส่วนตัวเอาไว้“สวัสดีครับ เชิญเลยครับ แลกบัตรกันก่อนนะครับ แล้วผมจะเดินนำไปที่ห้องประชุม “เจ้าของสถานที่ยื่นบัตรผ่านให้คนที่ตัวเองรอคอย ก่อนจะรับบัตรประชาชนแลกเปลี่ยนกัน จอมทัพมองเพียงไม่นานก็รู้ว่าเธออายุไม่น้อยแล้ว อ่อนกว่าเค้าไม่ถึงสิบปี จะเรียกว่าแฟนเด็กก็คงได้ บ้าป่าววะจีบให้ติดก่อน จอมทัพบอกกับตัวเอง แล้วเดินนำหน้าเข้าไ
ร้านอาหารริมแม่น้ำ ที่มีเรือลำใหญ่ให้บริการอยู่ ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม รถตู้ที่ติดโลโก้ของบริษัทชื่อดังจอดเคียงข้างกับเอสยูวีที่มาถึงก่อนแล้ว เลขาสาวสวยลงจากรถ พร้อมกับเข้าไปร่วมกลุ่มกับคนที่มาด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ เธอไม่ชอบให้ใครนายใหญ่แห่งไทยแมนสตีลเดินนำเข้าไปในเรือ แล้วก็รับการทักทายจากเจ้าของร้านที่คุ้นเคยกันอย่างดี“สวัสดีค่ะ คุณจอมทัพ วันนี้เลี้ยงมื้อเที่ยง แดดแรงนิดนะคะ แต่ลมแม่น้ำก็พัดเย็นดีค่ะ “ ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วพาแขกเข้าไปในร้านเลขาสาวเดินเข้าไปเกือบจะสุดท้าย และนั่งห่างจากเจ้าภาพไปพอสมควร ระยะห่างนี้ อาจจะทำให้เค้ารู้ดีว่า ควรจะปฏิบัติกับเธออย่างไร“ผมถือวิสาสะ สั่งอาหารไว้ให้เลยนะครับ เพื่อความรวดเร็วและจะได้แนะนำเมนูดังด้วย “ผู้จัดการแผนกรับคำอย่างยินดี ก่อนจะมองเมนูอาหารหลายชนิดที่เรียงรายมา นับสิบอย่าง พร้อมกับกุ้งเ
เท้าที่หยุดนิ่ง หันกลับมามองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของตัวเอง สายตาคมเข้มมองด้วยแววตาอ่อนโยนเหลือเกิน“ความสัมพันธ์ของดิฉัน กับคุณภัทรกร จะเป็นอะไรกัน คุณเป็นใคร ทำไมถึงเสียมารยาทมาถามดิฉันแบบนี้ คุณจอมทัพอาจจะมั่นใจในตัวเอง ในสิ่งที่คุณมี และคาดหวังว่า ถ้าจีบใครคงไม่พลาด แต่ดิฉันขอยืนยันอย่างหนักแน่นอีกครั้ง ดิฉันไม่มีวันจะคิดอะไรกับคุณ ““คุณชอบภัทรกร คุณรักบอสของคุณ ทำไมถึงไม่บอกเค้า “เสียงดุบอกด้วยความโมโห เธอกำลังเล่นกับความรู้สึกผู้ชายอยู่ ภัทรกรชอบเธอ แถมพร้อมจะยอมเป็นลูกไก่ในกำมือด้วยซ้ำ แต่กลับเป็นเธอ ที่พยายามจะระมัดระวังความสัมพันธ์กับบอสหนุ่มอยู่“ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ สักวันคุณจะเสียคุณภัทรกรไป “ เค้าบอกทิ้งท้าย ก่อนที่เธอจะเดินออกมาอย่างรวดเร็วเลขาสาวหยุดเดินสงบสติอารมณ์แล้วมองที่ท้
ร้านชาบูชื่อดังถูกจองเอาไว้ล่วงหน้า เพื่อนัดเลี้ยงรุ่นพี่รุ่นน้อง สายรหัสนี้เหนียวแน่นและผูกพันกันมายาวนานนับสิบปี แม้ว่าคนที่โตสุดในสายจะไปเรียนต่อต่างประเทศหลายปี แต่หลังจากกลับมา ก็มาทักทายรุ่นน้องเกือบทุกเดือน“พี่กร ดูท่าจะรักสายรหัสมากนะคะ ช่วงนี้มาถี่เชียว “ รุ่นน้องปีถัดจากภัทรกรบอกด้วยสายตารู้ทัน แล้วถามเปิดประเด็น“อ้าว พี่มาเลี้ยงไม่ดีหรอ อยากเจอน้องก็เลยมา “ คนถูกถามตอบแล้วมองรุ่นน้องคนสวยที่ตัวเอง กำลังพิจารณาอยู่“ปัด จบแล้ว เตรียมตัวสมัครงานหรือยัง หรือว่ามีที่ไหนมาจองตัวไว้หรือเปล่า “น้องปี4สายหน้าช้าๆ เพราะกำลังคิดไม่ตก “ยังค่ะ ที่บ้านอยากให้ไปช่วยงานคุณลุง แต่ปัดไม่อยากไปเลย “ธุรกิจครอบครัว อาจจะทำให้เธอไม่ต้องกังวลว่าจะต้องเจอปัญหาอะไร แต่เธอไม่อยากให้ใครบอกว่าเธอเป็นเด็กเส้น หากการหางานทำ การสัมภาษณ์งานเป็นความท้าทาย และเป็นสิ่งที่เด็กจบใหม่ต้องเจอ เธอก็อยากทำ“ที่บริษัทรับเลขา ไม่ใช่
“น้องปัดครับ พี่อยากรู้จักน้องปัด ““น้องปัดครับ ขอเบอร์ได้ไหมครับ ““ ปัด เราชอบปัด “ประโยคเหล่านี้ เธอได้ยินมานับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่เรียนมอปลาย ก็เริ่มมีผู้ชายต่างโรงเรียนมาทำความรู้จัก สถานที่เรียนพิเศษชื่อดัง เป็นที่นัดพบ ของเพื่อนต่างเพศ สำหรับคนที่เรียนโรงเรียนหญิงล้วนอย่างเธอใบหน้าสวยหวาน และกิริยามารยาทเรียบร้อย ทำให้น้องปัด ดังในกลุ่มเสมอมา แต่เด็กสาวผู้มีความตั้งใจแน่วแน่แล้วว่า เธอจะไม่มีแฟน ทำให้ใครก็ไม่สามารถเข้ามาถึงตัวเธอได้เลยดาวคณะวิศวกรรมศาสตร์ เดินเข้ามาหาด้วยความมั่นใจ ว่าหน้าตาและความเด่นดังที่มี อาจจะทำให้น้องปัดบัญชี สนใจในตัวเค้าได้บ้าง ใบหน้าสวยยิ้มตามมารยาท และปฏิเสธเสียงอ่อนหวานออกมา ทำให้คนที่มั่นใจในตัวเอง หน้าจืดเจื่อนลง“ปัดไม่ชอบใครจริงๆใช่ไหม เราเห็นมีคนมาจ
ประชาสัมพันธ์สาวสวย เดินนำทางลูกค้าที่ห้อยป้ายผู้มาติดต่อ ขึ้นไปข้างบนในช่วงสายของวัน ท่ามกลางความสนใจของพนักงาน เพราะทุกคนที่มา เป็นชายหนุ่มน่าตาทุกคน“โอ้โห ลูกค้ารอบนี้ เป็นพวกนายแบบหรือไงวะ ขาวจัวะยังกะไม่เคนโดนแดด ผมเรียบกริบเดินผ่านห้องชาวเวอร์ยังไม่กระดิกเลยวะ “ ลุงช่างพูดขึ้นมา แทนใจใครหลายคน“นั่นดิลุง ผมนะ ขนาดทำงานในโรงงานตั้งแต่แสงแดดยังไม่จ้า เลิกงานก็ฟ้ามืดแล้ว ยังดำเป็นกล้วยไหม้เลย “ ช่างหนุ่มบ่นออกมา เพราะเทรนด์ขาวตี๋ในโรงงาน ยังเป็นที่นิยม“เอาเถอะ ตัวดำใจดีก็หาแฟนได้ ตัวขาวใจร้ายนิสัยไม่ดี ไม่มีใครชอบหรอก “ วิศวะกรสาวบอกระหว่างที่เงยหน้าขึ้นมาจากกองเหล็กที่กำลังตัดชิ้นงานอยู่“พูดได้จ้า เจ๊ได้ของดีเกรดเอพรีเมี่ยมไปแล้ว พูดได้หมด “ รุ่นน้องแซวออกมา อย่างคะนองปาก แต่คนฟังกลับนิ่งเงียบและลุกขึ้นยืน
คนงานในไร่มองดูนายน้อยพาสาวขี่รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ขับชมดูพื้นที่อาณาเขตกว้างสุดลูกหูลูกตา หญิงสาวตัวเล็กที่สูงเพียงไหล่ของนาย เดินเคียงข้างจับมือกันไป ใครต่อใครที่อยู่มานานนับสิบปี เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นภาพแบบนี้ ก็คราวนี้“คิดว่าชาตินี้นายน้อยจะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิตเสียแล้ว “ คนขับรถวัยกว่าหกสิบปีมองนายด้วยรอยยิ้ม นายน้อยดุทั้งหน้าทั้งตา จะมีใครกล้าดื้อกับนายคงไม่มีเสียงร้องวี้ดตกใจดังขึ้น เพราะคนตัวโตอุ้มตัวคนข้างๆมากอดเอาไว้ เสียงร้องเพราะความตกใจ ปนกับเสียงหัวเราะของคนที่แกล้ง ทำให้คนที่กำลังทำงานอยู่ไม่ไกลนัก ต้องชำเลืองมองกันเป็นแถว“แกล้งวุ้นหรอคะ วุ้นกลัวนะ “ เธอมองหน้าเค้าในระยะประชิด แก้มบางแดงขึ้นมา เพราะความสนิทสนมแนบชิด ท่ามกลางบรรยากาศไร่ข้าวโพดตอนนี้ แขนแกร่งกอดรัดตัวเธอเอาไว้แน่นมื
รถกะบะคันใหญ่ขับเข้ามาภายในไร่ฝุ่นตลบ ท่ามกลางแสงแดดที่กำลังจะลับไป บ้านปีกไม้ หลังใหญ่ที่อยู่ด้านในตั้งตะหง่านภายในไร่ข้าวโพดสุดลูกหูลูกตาแสงไฟในบ้านส่องสว่างทำให้รู้ว่ามีคนอยู่บ้านใน หญิงวัยกลางคนยืนมองคนที่กำลังจอดรถด้วยความดีใจ“นายน้อย “ เสียงเรียกทักทายดังออกมาจากปากหญิงแม่บ้าน ที่กำลังรอนายน้อยด้วยความดีใจเช่นทุกที“ป้า” นายตอบกลับด้วยความอ่อนโยน แล้วมองไปที่คนตัวเล็กที่กำลังจะลงมาจากรถ“มาทานข้าวพร้อมท่านเลยค่ะ ท่านกำลังจะนั่งโต๊ะ “ แม่บ้านบอกพร้อมกับมองคนที่นายพามาด้วย&
ประตูเปิดออกตามเวลาเลิกงาน เหมือนเช่นทุกวัน นายหน้าดุ ที่ปกติก็ดูดุอยู่แล้ว ยิ่งดุหนักไปอีก เมื่อเห็น เด็กฝึกงานอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแฟน กำลังมองแฟนตาละห้อยอยู่ เสียงเด็กที่ถามออกมา สุภาพ ไม่ได้ดูปีนเกลียว แต่มันขัดหูขัดตา“พี่วุ้นพักอยู่ในโรงงานหรือเปล่าครับ “คำถามธรรมดา แต่มีนัยยะสำคัญ หากบอกว่า พักในโรงงาน จะรู้ได้ทันทีว่าโสด เพราะหอพักของโรงงาน เป็นหอพักเฉพาะคนโสดเท่านั้น ถ้ามีแฟนหรือมีครอบครัว ต้องย้ายออก และน้ำวุ้นก็ย้ายออกไปตั้งนานแล้ว“งานโมเดลใหม่เรียบร้อยไหม “นายถามลูกน้องในห้อง ส่งผลให้เด็กฝึกงาน ขยับตัวหล
เสื้อผ้าชุดทำงานถูกถอดออกทันทีที่ประตูห้องปิดสนิท จอมทัพพร้อมมาก ที่จะจัดการเด็กขี้ยั่วคนนี้ ร่างกายบอบบางซูบผมลง จนหน้าท้องแบนราบ เผยให้เห็นบิกินี่ตัวจิ๋ว น้ำวุ้นถูกอุ้มจนตัวลอยมาที่โซฟา พร้อมกับร่างกายแข็งแรงเบียดตัวแนบชิด “กี่วันมาแล้ว ที่พี่ไม่ได้ฟัดวุ้น “ เค้าอ้อนเธอ พร้อมกับจูบไซ้ที่ร่างกายของคนตรงหน้า มือหนาลูบไล้ทั่วร่างกาย ก่อนจะถอดชั้นในออกในทันที “วุ้นผอมลงมากใช่ไหม “ เธอมองร่างกายซูบผอมของตัวเอง แล้วมองหน้าเค้า ร่างกายที่แข็งแรง ตรงหน้า เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ พี่เจของเธอมีเสน่ห์เหลือเกิน “ผอมลง แต่น่ารักเหมือนเดิม ต่อให้อ้วนกว่านี้อีก10โล พี่ก็ยังอยากได้วุ้นเหมือนเดิม “
ประตูหน้าห้องปิดดังปัง คล้ายกับเป็นการระบายอารมณ์ให้คนในห้องได้รับรู้ความรู้สึก จอมทัพถอนหายใจออกมา แล้วมองคนที่นั่งอยู่เคียงข้างด้วยความเป็นห่วง ตัวเค้าเองไม่ต้องกังวลมากนัก ถ้าต้องปะทะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม เค้าพร้อมชนกับเด็กคนนั้น แต่คนข้างๆต่างหากที่น่าห่วง “ไม่ไหว ฤทธิ์เยอะขนาดนี้ “ จอมทัพถามพร้อมกับซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ตอนนี้น้ำวุ้นผอมลงมาก เอวบางเหลือเกิน แต่เค้าก็ยังอยากจะกอดจะหอมอยู่ตลอด “พี่เจปากร้ายมาก “ เธอบ่นแล้วยิ้มให้เค้า จอมทัพส่ายหน้า ไม่ยอมรับคำตำหนิ “พี่ไม่ร้ายใส่ใครก่อน ถ้ามาร้ายกับพี่ ไม่ว่าใครหน้าไหนพี่ก็ไม่กลัว “ คนเป็นเจ้านายบอกลูกน้อง และบอกในฐานะแฟนด้วย “วุ้นคงโดนกระทบกระเทียบ คงมีเรื่องให้ขุ่นใจ แต่ขอให้เชื่อพี่ ถ้าวุ้นไม่ไหว แค่บอกพี่มา พี่พร้อมชน “ ชายหนุ่ม
ร่างบอบบางเปลือยเปล่าหลับสนิทอยู่บนอกแกร่ง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำให้คนที่กำลังนอนสบายขยับตัว แต่ก็โดนรั้งตัวเอาไว้ มือหนาจับปอยผมยาวเล่น แล้วลูบที่แผ่นหลัง เค้าหลงเธอ หลงทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอไปหมด ตั้งแต่ครั้งแรก จนถึงวันนี้ ความต้องการที่มีต่อร่างกายนี้ ไม่ได้ลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน“ไม่ตื่นหรอคะ “ เสียงหวานงัวเงียบอกกับเค้า แล้วเงยหน้าขึ้นมามอง คนที่กำลังมองเธออยู่สบตา แล้วส่ายหน้า“อยากกอดเมีย ไม่อยากทำงานเลย “ ท่านรองประธานกำลังเกเรกับเลขาส่วนตัว เพราะความต้องการต่อเธอ กำลังเดินทางมาถึงอีกครั้ง“อยากรักเมีย อยากกอดเมียอีกแล้ว “ คนขี้อ้อนบอกเสียงอีอนหวาน แล้วขยับมือลูบไล้ไปที่สะโพกเปลือยเปล่า ก่อนจะบีบเบาๆ“ถ้าทำบ่อยๆ จะเบื่อไหมคะ “ คนขี้กังวลถามขึ้นมา เพราะกลัวว่า เมื่อเค้าร่วมรักกับเธอแทบจะทุกวัน สักวันเค้าอาจจะเบื่อเธอ&nb
ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้าไป พร้อมกับใบหน้าเล็กๆทำให้คนที่นั่งอยู่ ต้องหันมอง ผู้ชายหลายคน มองหญิงสาวตัวผอมบาง ที่บางไปอีกหลังจากลางานไปหลายวัน แล้วส่ายหน้า”ปลิวแน่ๆวุ้น กินข้าวกินปลาบ้างนะ “ ผู้จัดการรับไหว้ลูกน้อง แล้วบอกแซวออกมา น้ำวุ้นพยักหน้า เธอผอมลงจริงๆ เพราะกินนอนไม่เป็นเวลา จนเค้าที่กอดอยู่ทุกวัน อดห่วงไม่ได้“ค่ะ วุ้นจะพยายาม” น้ำวุ้นเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง มองหางานที่กำลังทำค้างเอาไว้ ก็ไม่พบแล้ว“งานของวุ้นละคะ ทำไปแล้วหรอ “ คนที่รับผิดชอบงานมาตลอดรู้สึกผิดทันที“เสร็จหมดแล้ว เค้าเร่งงานกัน แต่อย่าห่วงไปเลย มีงานรออีกเพียบ ทำเอกสารให้หน่อยเถอะ พวกผู้ชายมันทำไม่เรียบร้อย”ผู้จัดการวางแฟ้มตรงหน้า แล้วยิ้มให้“เอาน่า ช่วยกันนะ” น้ำวุ้นยิ้มรับแต่โดยดี งานเอกสารไม่มีใครอยากทำทั้งนั้น ทุกคนยินดีลงไปนอนข้างเครื่องจักร ดีกว่ามาพิมพ์งานเพื่อรอการอนุมัติแบบนี้“จะรีบทำให้เสร็จเลยค่ะ “ คนที่ได้รับงานมา บอกกลับไป ทุกคนที่นี่ดีกับเธอมาก การเคลียร์เอกสารแทน ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรนักศึกษาชาย ยิ้มกับสาวสวยตรงหน้า แล้วเดินมาแนะนำตัว“สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย มาฝึกงานที่นี่ครับ “ น้ำวุ้นเ
เงินสด10000บาท ถูกหยิบส่งให้คนตรงหน้า พร้อมกับคำพูดเด็ดเดี่ยวมั่นคง“คืนนี้ไม่ต้องเฝ้า ไม่ต้องมาตั้งบ่อนลอยที่นี่ เสร็จงานแล้ว ปิดศาลากลับได้เลย มีคนเฝ้าอยู่แล้ว “คนที่หวังจะได้เล่นคืนนี้ เงียบกริบทันที แต่เงินในมือที่รับมา แม้จะน้อย ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร“ขอบใจมากสำหรับเงิน ถ้าหมดแล้วจะมาขอใหม่ “ คนที่เพิ่งได้รับเงินบอกทันที จอมทัพส่ายหน้า“ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรอีกแล้ว เพราะมีคนจ่ายหมดแล้ว ที่จำเป็นและเกินจำเป็นด้วย “ จอมทัพมองไปที่อาหารหลายอย่าง ที่มีคนเข้ามาหมุนเวียนกินกันไม่ขาด“น้ำวุ้นเงินเดือนหมื่นแปด ส่งให้ที่บ้านเกือบหมื่น อดทนทุกอย่าง เพื่อให้ครอบครัวสบาย ต่อไปนี้ เหลือแม่คนเดียว น้ำวุ้นคงต้องลดเงินโอนกลับบ้านบ้าง “ จอ