LOGINShare
บทที่ 940
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1
“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำหลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโสเธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา“เพียะ!”หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยคว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 2
ฉู่เฉินสลบไปนานมาก เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองเหมือนฝันประหลาดเป็นเวลายาวนานในความฝัน เขากลายร่างเป็นราชันมังกรแห่งแดนเหนือ ทำสงครามทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ ล้มสำนักนิกายใหญ่ต่างๆ ภายในวันเดียว รวมทั้งสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งลัทธิศักดิ์สิทธิ์ด้วย...“โอ๊ย ปวดหัวจัง...” ฉู่เฉินร้องอย่างเจ็บปวด เขาลืมตาขึ้นถึงพบว่าตัวเองยังอยู่ในหลุม บาดแผลและความเจ็บปวดตรงแขนขาและบนร่างทำให้เขารู้สึกว่าอยู่ห่างจากความตายไม่ไกลแล้ว “เจ้าหนู ข้าได้มอบวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ วิชานี้ครอบคลุมทุกแขนง ทั้งวิชาแพทย์แห่งต้าหลัว ตำราลับวรยุทธ์โบราณ วิชาหยินหยางห้าธาตุ วิชาลึกลับฮวงจุ้ย วิชาหลอมโอสถและสร้างอาวุธวิชาเหล่านี้ข้ามอบให้เจ้าหมดแล้ว...” “เจ้าหนู จำเอาไว้! รอเจ้าฝึกฝนถึงระดับเก้าชั้นฟ้า เจ้าต้องไปนอนกับสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือที่หยิ่งยโสคนนั้นแทนข้าให้ได้!”ข้างหูของเขายังมีเสียงสะท้อนของมังกรฟ้าที่เรียกตัวเองว่าเป็นราชามังกรแห่งแดนเหนือที่เขาเห็นในฝันก่อนหน้านี้ วิชาเก้าผันกลืนสวรรค์หรือ?ฉู่เฉินย้อนกลับมาครุ่นคิดเล็กน้อย ทันใดนั้นข้อมูลมหาศาลก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของเขาวิชาลับบำเพ็ญคู่ เพิ่มคว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 3
หลิ่วชิงเหอในตอนนี้ยังไม่รู้ว่าฉู่เฉินแอบมองอยู่ตรงระเบียง เธอเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างเปิดเผย ต่อหน้าสายตาของฉู่เฉิน เช็ดผมที่เปียกชุ่ม รูปร่างที่สมบูรณ์แล้วราวกับเป็นประติมากรรม เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าสมบูรณ์แบบอยู่บนโซฟา ปลดปล่อยเสน่หาที่มีเฉพาะหญิงสาวผู้ใหญ่ ทำให้ผู้ชายรู้สึกเลือดร้อนหลิ่วชิงเหออายุสามสิบห้าสามสิบหกปีแล้ว แต่ยังคงสวยงาม รูปร่างและผิวพรรณล้วนบำรุงดูแลอย่างดี ผิวขาวนวลราวกับสาวน้อยอายุยี่สิบปีเท่านั้นตรงระเบียงห้อง ฉู่เฉินมองภาพนี้จนปากแห้ง ท้องน้อยร้อนผ่าวถึงแม้เขาจะอายุยี่สิบสองปีแล้ว แต่ยังไม่เคยแตะต้องผู้หญิงมาก่อนโดยเฉพาะสามปีมานี้ถูกหลิ่วหรูเยียนทรมาน ทำลายศักดิ์ศรีของผู้ชาย ตอนนี้เมื่อเขาเห็นภาพที่งดงามนี้ ความแค้นที่สั่งสมมาสามปีก็ระเบิดออกมาทันที!อึกเสียงหนึ่งฉู่เฉินกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ว่ากันว่าสาวน้อยน่าเย้ายวน แต่มีเพียงผู้ชายที่โตแล้วถึงรู้ว่า ผู้หญิงแบบหลิ่วชิงเหอถึงจะเย้ายวนมากที่สุดรู้มาก เป็นเยอะ ยังเอาใจฉู่เฉินยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวหลิ่วชิงเหอนะหลิ่วชิงเหอ เธอไม่ใช่ผู้หญิงปกติจริงๆเธอที่อยู่ในสายตาคนนอกสูงส่งไม่อาจเอื
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 4
แสงแดดส่องร่างกายที่ขาวนวลของหลิ่วชิงเหอ ผิวพรรณของเธอภายใต้แสงอาทิตย์ขาวใสราวกับหิมะ“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ปล่อยฉันนะ! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก อื้อ ๆ ๆ...” หลิ่วชิงเหอตะโกนขัดขืน ใช้ทั้งมือทั้งเท้าต่อยแตะฉู่เฉินไม่หยุดแต่วินาทีต่อมาปากสีชมพูของเธอก็ถูกอุดเอาไว้ ทำได้แค่ร้องเสียงอู้อี้หลิ่วชิงเหอสัมผัสได้ถึงความเผด็จการและความรุนแรงของอีกฝ่าย พยายามอ้าปากตัวเอง ใบหน้าของเธอมีแต่ลมหายใจร้อนรุ่มของฉู่เฉินยิ่งขัดขืนฉู่เฉินก็ยิ่งรุนแรงหลิ่วชิงเหอที่ไม่เคยถูกผู้ชายจูบอย่างรุนแรง ร่างกายของเธอจึงอ่อนแรงทันทีเหมือนกับพื้นดินที่แห้งแล้งมานานถูกคนรดน้ำให้“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ฉันจะฆ่าแกแน่ อื้อ ๆ ๆ...” หลิ่วชิงเหอทำได้เพียงร้องอู้อี้“แม่หนูกลับมาแล้ว” ทันใดนั้นด้านล่างก็มีเสียงของหลิ่วหรูเยียนจากนั้นก็มีเสียงหลิ่วหรูเยียนขึ้นบันไดมา เสียงเดินเท้าสวบสาบเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆหลิ่วชิงเหอลนลานแล้ว เธอออกแรงแตะฉู่เฉินออกไป จ้องมองเขาด้วยสายตาโกรธแค้นก่นด่าออกมา “ไอ้สารเลว! ฉันเป็นแม่บุญธรรมของแก แกทำแบบนี้ฟ้าผ่าแกตายแน่!”ฉู่เฉินเลียริมฝีปาก หัวเราะอย่างชั่วร้าย “แม่บุญธรรมเหรอ? หลิ่วช
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 5
หลิ่วชิงเหอร้องคร่ำครวญ จากนั้นคุกเข่าลงที่พื้น ถอนหายใจเสียงดังเธอมองฉู่เฉินด้วยสายตาเคียดแค้นพลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แกมันสัตว์เดรัจฉาน! ฉันต้องฆ่าแกให้ได้!”“เพียะ!”ฉู่เฉินสะบัดมือออกไป ตบใบหน้าของหลิ่วชิงเหออย่างแรง เขาเสยคางเธอขึ้น พูดว่า “ฆ่าฉันงั้นเหรอ? เธอไม่อยากได้ชีวิตลูกสาวแล้วเหรอ?”“แก!”หลิ่วชิงเหอโมโหมาก เมื่อถูกคนจับจุดอ่อนได้แบบนี้ รู้สึกคับข้องใจนักเธอเป็นถึงราชินีแห่งวงการการค้า ผู้บริหารฉู่ซื่อกรุ๊ป เป็นผู้หญิงที่ไม่ว่าใครเห็นล้วนต้องยำเกรงแต่คิดไม่ถึงเลยว่า คนที่สูงส่งอย่างเธอ วันนี้กลับต้องมาคุกเข่าต่อหน้าไอ้บ้าคนนี้!น่าอับอาย!น่าอับอายที่สุด!ความเกลียดชังและจิตสังหารในใจของหลิ่วชิงเหอพุ่งถึงขีดสุด“หลิ่วชิงเหอ ความแค้นระหว่างเธอกับฉัน ฉันจะค่อยๆ คิดบัญชีกับเธอช้าๆ ฉู่ซื่อกรุ๊ป ฉันก็จะชิงมันกลับมา!” ฉู่เฉินสวมกางเกง พลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาหลิ่วชิงเหอจ้องเขาด้วยสายตาคมกริบ ถ้าสายตาฆ่าคนได้ ป่านนี้เธอคงจ้องทะลุหัวใจฉู่เฉินไปแล้ว“พอใจหรือยัง? ตอนนี้รีบช่วยลูกฉันซะ! ถ้าแกกล้าโกหกฉัน ต่อให้ต้องไล่ฆ่าแกไปสุดขอบโลก ฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!”
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 6
“นี่แก!”หลิ่วชิงเหอไม่ใช่เด็กสาวไม่รู้ความ เธอเข้าใจสิ่งที่ฉู่เฉินต้องการสื่อในทันที!เขายังคิดจะอาทิตย์ครั้งเหรอ!“ไม่มีทาง! แกรีบไปให้พ้น! ฉันคิดหาวิธีเองได้!” หลิ่วชิงเหอกล่าวอย่างโกรธๆไอ้สัตว์เดรัจฉานสมควรตาย คิดจะข่มขู่เธองั้นเหรอ“ให้ฉันไปให้พ้น? เธอคิดดีแล้วเหรอ หลิ่วชิงเหอ บนโลกนี้คนที่สามารถช่วยลูกสาวของเธอได้ มีแค่ฉันฉู่เฉินคนนี้คนเดียว”ฉู่เฉินยิ้มอย่างไม่ยี่หระ “ก่อนจะถึงวันศุกร์หน้า ทบทวนให้ดี ถ้าตัดสินใจได้แล้วก็ติดต่อมา ฉันจะฝังเข็มให้ลูกสาวของเธอ ถือโอกาสฝังให้เธอด้วยสักสองสามเข็ม”ฮ่าๆๆ!พูดจบ ฉู่เฉินหัวเราะเสียงดัง เขาเห็นสีหน้าดำทะมึนของหลิ่วชิงเหอแล้วรู้สึกสะใจสุด ๆหลิ่วชิงเหอขมวดคิ้วสวยแน่น นิ้วเรียวชี้ไปทางประตู ก่อนตวาดเสียงเกรี้ยว “ไสหัวไป! ไสหัวไปเดี๋ยวนี้! อย่าบังคับให้ฉันต้องเปลี่ยนใจ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแก!”ฉู่เฉินหัวเราะในลำคอ เขากวาดมองกล่องยากล่องหนึ่งที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนจะพูดว่า “ถ้าเดาไม่ผิด นั่นคือยาน้ำที่พวกเธอได้จากการจับฉันแช่มาเป็นเวลาสามปี จากนั้นก็เอาไปตุ๋นเป็นยาลูกกลอนสินะ?”หลิ่วชิงเหอขมวดคิ้ว ไม่ตอบคำถามชั้นบน หลิ่วหรูเยียนเพิ่ง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 7
หวังฮุ่ยหน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ เห็นกู้รั่วเสวี่ยที่เดินเข้าก็รีบโค้งตัวอย่างสุภาพนอบน้อม “คะ คุณหนูกู้ มาได้ยังไงคะ?”“เพียะ!”กู้รั่วเสวี่ยก้าวเข้ามาสะบัดฝ่ามือใส่แก้มของหวังฮุ่ย พูดอย่างไม่พอใจ “ทำไมพูดจาอย่างงั้นกับคุณฉู่! ขอโทษเขาซะ!”“ขอโทษ?” หวังฮุ่ยมึนงง เธอยกมือกุมแก้มที่รู้สึกแสบร้อน ก่อนจะอธิบายว่า “คุณหนูกู้ ไอ้นี่เป็นแค่คุณชายตกอับไร้ที่ไป เขามาซื้อสมุนไพรทั้งที่ไม่มีเงิน แถมยังบอกว่าจะซื้อเห็ดหลินจือเพลิงร้อยปี ฉันก็แค่…”“เพียะ!”กู้รั่วเสวี่ยยกฝ่ามือขาวๆ สะบัดออกไปอีกครั้ง ก่อนจะพูดเสียงเย็นอีกครั้ง “ฉันบอกว่าให้ขอโทษซะ!”คราวนี้หวังฮุ่ยตกใจแล้วกู้รั่วเสวี่ย คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลกู้ เพิ่งมาเติบโตในเจียงจงสองปีที่ผ่านมานี้เองจินจือหลินเป็นของกู้รั่วเสวี่ยทั้งหมดหากพูดถึงตระกูลกู้ในจิงตู ก็นับว่าเป็นตระกูลที่ใหญ่สุดๆ!พวกเขามีอุตสาหกรรมที่หลากหลาย มีทั้งด้านสมุนไพร ด้านศึกษาวิจัยทางการแพทย์ อสังหาริมทรัพย์ หรือแม้กระทั่งอุตสาหกรรมด้านความบันเทิงก็ด้วย…อุตสาหกรรมแต่ละด้านล้วนนับว่าอยู่แนวหน้าของประเทศทั้งนั้นได้ยินมาว่า รวยเทียบเท่าประเทศหนึ่งเลยทีเดียว!“ขะ ข
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 8
สิ้นเสียง สองคนที่อยู่ในห้องนอนหันขวับไปทางฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยที่กำลังเดินเข้ามาซุนเซี่ยวเหรินหน้าคล้ำทันที เขาตำหนิอย่างไม่พอใจสุดๆ “เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! พูดจาเหลวไหลอะไรของเธอ! นี่เธอกำลังตั้งคำถามกับทักษะทางการแพทย์ของฉันงั้นรึ หรือว่าสงสัยในตัวยาเม็ดนี้? เธอรู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร!”ซุนเซี่ยวเหรินไม่สบอารมณ์อย่างมากเด็กเปรตนี่โผล่มาจากไหน ถึงได้กล้าเข้ามาตะคอกเขาอย่างนี้กินยาอายุวัฒนะในมือเขา แล้วผู้ป่วยจะตายงั้นรึ?เหลวไหลทั้งเพ!ยาอายุวัฒนะเม็ดนี้เขาศึกษามาหลายวันแล้ว มันคือยาบำรุงชั้นดี!ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าสี่เหลี่ยมเย็นชาแข็งกร้าว สายตาเคร่งขรึม เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จ้องฉู่เฉินแล้วตวาดเสียงต่ำ “เธอเป็นใคร? ใครให้เธอบุกเข้ามาที่นี่? ไสหัวออกไป! อย่ามาขัดขวางการรักษาของภรรยาฉัน!”“คุณพ่อ เขาชื่อฉู่เฉินค่ะ เป็นหมอที่หนูพากลับมาเอง วิชาแพทย์ของเขาร้ายกาจมาก แม้แต่โรคกายเย็นของหนูเขาก็รักษาได้” กู้รั่วเสวี่ยรีบเข้ามาอธิบายชายวัยกลางคนได้ยินก็ตะลึง “ลูกว่าไงนะ? เขารักษาโรคกายเย็นของลูกได้เหรอ? รั่วเสวี่ย ลูกอย่าโกหกพ่อนะ”กู้เหวินไห่ พ่อของกู้รั่วเสว
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 940
กล่าวเสร็จหานอวี้ก็หันกายเดินไปทางหลังจวน เพิ่งจะถึงประตูก็หยุดฝีเท้าอย่างกะทันหัน แล้วหันกลับมากล่าวกับซ่งหนิงซวงว่า “ใช่แล้ว ศิษย์น้องเจ็ด ใบรับรองอะไรนั้นรีบส่งมาให้ฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นการเข้า ๆ ออก ๆ จะสะดุดตาเกินไป”ซ่งหนิงซวงได้ยินแล้วก็ยิ้มยิงฟัน และเอาเล่มเล็ก ๆ สีฟ้าออกมายื่นให้หานอวี้พร้อมกล่าว “นี่เป็นใบรับรองแพทย์ส่วนตัวของฉัน รับไปสิ ศิษย์พี่ไม่เพียงเข้าออกจวนขุนพลได้อย่างสะดวก สถาบันทางการแพทย์ใหญ่ ๆ แต่ละแห่งก็สามารถเข้าออกได้อย่างอิสระเช่นกัน”“ไม่เลวเลยทีเดียว”หานอวี้รับเอกสารมา และกล่าวพร้อมโบกมือให้ซ่งหนิงซวง “เดินทางระวังด้วยล่ะ ฉันได้ยินว่าตอนนี้คนจากวังเทียนเจี้ยนก็อยู่ที่มณฑลเจียงเช่นกัน ไม่มีเรื่องได้ก็อย่ามีเรื่องจะดีที่สุด”กล่าวเสร็จหานอวี้ก็รีบเดินไปยังด้านในที่พักซ่งหนิงซวงมองแผ่นหลังของหานอวี้อย่างเนิ่นนานแล้วจึงกวักมือเรียกทหารหญิงคนหนึ่งมาและกล่าว “ให้หลิ่วชิงเหอรีบมาถึงและรอที่ห้องโถงรับรองจวนขุนพล บ่ายวันนี้ร่วมเดินทางกลับไปยังเจียงจงพร้อมกับฉัน”“รับทราบค่ะ!”ทหารหญิงขานรับแล้วรีบวิ่งออกไปจากจวนขุนพลซ่งหนิงซวงก็กลับเข้าห้องของตัวเอง เปลี
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 939
หยกโลหิตกิเลน?ซ่งหนิงซวงหน้าซีดไปเล็กน้อยและส่ายหน้ากล่าว “ศิษย์พี่ ก่อนที่ท่านอาจารย์จะจากไปก็ได้กำชับพวกเราแล้วว่าห้ามโลภในหยกโลหิตกิเลนเด็ดขาด”“พวกเราแค่ต้องการน้ำยาจากตระกูลฉู่มาหลอมเป็นยาโลหิตวิญญาณก็เพียงพอแล้ว หากหยกโลหิตกิเลนนำพาหายนะมาให้กับสำนักขึ้นมา เกรงว่าพวกเราจะไม่สามารถอธิบายแก่ท่านอาจารย์ได้”คนที่โลภในหยกโลหิตกิเลนนั้นมีมากมาย แม้แต่วังเทียนเจี้ยนก็อาจจะเป็นเพียงกลุ่มหนึ่งในนั้นที่ไม่โดดเด่นที่สุด“แม้ว่าอาจารย์จะเคยกล่าวไว้ แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามให้คนตระกูลฉู่เข้าร่วมสำนักวังจื่อเซียวของพวกเรานี่”คิ้วสวยโก่งราวกับพระจันทร์เสี้ยวของหานอวี้ บวกกับริมฝีปากสีแดงตวัดขึ้นเล็กน้อยทำให้เผยรอยยิ้มที่สดใสเธอคือเป็นคนที่หมกมุ่นอยู่กับการแพทย์การรักษามากที่สุดในหมู่ศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งเจ็ดคนอีกทั้งได้ยินว่าฤทธิ์ของหยกโลหิตกิเลนก็มีสรรพคุณมากมาย หนึ่งในนั้นก็คือสามารถปรับเปลี่ยนร่างคนธรรมดาได้เธอไม่เชื่อหรอกนะว่าฉู่เฉินจะมีกายาโอสถสวรรค์ ไม่แน่ว่าหยกโลหิตกิเลนอาจเป็นตัวทำให้คุณสมบัติทางร่างกายของฉู่เฉินเกิดการพลิกผันขึ้นมาถ้าได้หยกโลหิตกิเลนมาศึกษาวิจัยแล้วละก็ อาจจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 938
“ครับ คุณฉู่ต้องการอะไรในอนาคตก็สั่งมาได้เลยนะครับ ต่อให้ผมจะทำไม่ได้ ทุกคนในสำนักก็จะพยายามสุดความสามารถอย่างแน่นอนเช่นกันครับ”หลี่ว์เจิ้งตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อจนกระทั่งแผ่นหลังของเขาได้ออกไปจากหยางวิลล่าเฟิ่งหมิงแล้วถึงแม้ว่ารากพลังของเขาจะถูกทำลาย แต่ก็ยังมองออกว่ากลิ่นอายรอบกายของฉู่เฉินนั้นแข็งแกร่งถึงขั้นที่ว่าน่าสะพรึงเลยทีเดียวอย่างน้อยแม้แต่เจ้าสำนักนางในยังไม่เคยทำให้เขารู้สึกถึงแรงกดดันอันน่ากลัวเช่นนี้มาก่อนแต่สองเดือนก่อนหน้านี้ ฉู่เฉินยังเป็นแค่ตัวประกอบเล็ก ๆ ระดับฝึกปราณชั้นหกเท่านั้นเองนะความรวดเร็วในการพัฒนาแบบนี้สามารถอธิบายด้วยคำว่าสัตว์ประหลาดได้เลยจริง ๆ……อีกด้านหนึ่ง จวนขุนพลเทียนเฟิ่งเมืองอวิ๋นเฉิงที่ห่างจากมณฑลเจียงไม่ถึงร้อยลี้ขณะนั้นเองบนตำแหน่งบนสุดของห้องโถงนั้นมีสาวงามนั่งตัวตรงสง่าท่าทางห้าวหาญซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของคนเป็นขุนพล และรูปร่างก็เรียกได้ว่าสวยงามมากเช่นกันสวมชุดขุนพลเทียนเฟิ่งกับรองเท้าบู๊ตต่อสู้เทียนเฟิ่ง ก็มีออร่าน่าเกรงขามโดยที่ไม่จำเป็นรอตอนเวลาโกรธถึงจะมีเธอก็คือหนึ่งในขุนพลหลักทั้งแปดของแดนมังกร ซึ่งเป็นขุนพลเทียนเฟิ่งที
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 937
“เอ่อ…ส่งยาควบคุมสตรีของแกมาให้ฉันอีก ยิ่งมากยิ่งดี”กล่าวจบฉู่เฉินก็ส่งที่อยู่วิลล่าเฟิ่งหมิงไปให้หลี่ว์เจิ้งหยางหลี่ว์เจิ้งหยางที่อยู่ปลายสายอีกด้านได้ยินแล้วก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกและกล่าว “คุณฉู่โปรดวางใจ มากสุดแค่หนึ่งชั่วโมง ผมจะเอาไปส่งให้ด้วยตัวเองเลยครับ”ขอแค่ฉู่เฉินไม่มาหาเรื่องเขา ต่อให้เอาชิ้นส่วนในร่างกายเขาไปดองเหล้า หลี่ว์เจิ้งหยางก็มอบให้ได้โดยไม่ลังเลสักนิดหลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ฉู่เฉินเพิ่งจะถึงวิลล่าเฟิ่งหมิง หลี่ว์เจิ้งหยางก็วิ่งอย่างบ้าคลั่งเข้ามาทันทีที่เห็นฉู่เฉิน หลี่ว์เจิ้งหยางก็ก้มศีรษะและพูดด้วยน้ำเสียงประจบประแจงว่า “สวัสดีครับคุณฉู่ นี่คือยาที่คุณต้องการ ถ้ายังไม่พอละก็ผมยังสามารถขอให้ท่านอาจารย์หลอมขึ้นมาเพิ่มได้อีกนะครับ”คำพูดนี้เปล่งออกมาแล้วทำให้ฉู่เฉินถามด้วยความค่อนข้างงงงวยอย่างห้ามไม่อยู่ “ให้อาจารย์ของแกหลอมเพิ่มได้?”“ใช่ ใช่ ใช่ คุณฉู่อย่าได้คิดมาก วีรกรรมของคุณแพร่กระจายไปเกือบครึ่งในเมืองเจียงจงแล้วครับ สำนักนางในของพวกเราเคารพและนับถือคุณมาก ช่างราวกับน้ำไหลเชี่ยว…”ฉู่เฉินโบกมืออย่างรำคาญ แล้วชำเลืองมองโถใบใหญ่ที่หลี่ว์เจิ้งห
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 936
“แดนมังกรของพวกเรามีคำพูดที่ว่า สิ่งที่หูได้ยินอาจจะไม่ใช่เรื่องจริง สิ่งที่ตาเห็นต่างหากจึงจะเป็นเรื่องจริง”กล่าวแล้วฉู่เฉินก็ยกตะเกียบอันหนึ่งจากโต๊ะแล้วสะบัดมือจนตะเกียบพุ่งทะลุกำแพงห้องข้าง ๆ ทันที จากนั้นก็ลุกขึ้นจูงมือลีน่ามายังข้างผนังกำแพง แล้วชี้ไปยังรูบนกำแพงพร้อมยิ้มบางกล่าว “ได้เห็นก็จะรู้เอง”ลีน่าประหลาดใจกับทักษะของฉู่เฉินในขณะเดียวกันกับมองผ่านรูเล็ก ๆ นั้นโดยไม่อาจต้านทานความอยากรู้อยากเห็นได้ เมื่อมองแวบแรกแม้แต่ลีน่าก็สับสนอย่างสิ้นเชิงในที่สุดตอนนี้เธอก็เข้าใจแล้วว่าเพราะอะไรถึงได้เสนอความต้องการแบบนั้นกับบริกรเมื่อสักครู่นี้ไปต่อให้ลีน่าอยู่กับแรนด์มาสองปีแล้วก็ยังไม่เคยเห็นแรนด์ที่บ้าคลั่งปลดปล่อยถี่อย่างลืมตัวลืมตนขนาดนั้นมาก่อน มองเป็นเวลาสิบวินาทีแล้วลีน่าก็หันหน้ามามองฉู่เฉิน จากนั้นยิ้มร้ายกล่าว “คุณฉู่ คุณทำแบบนี้กับเขา ไม่กลัวว่าหลังจากนี้เขาจะ…”ฉู่เฉินได้ยินคำพูดนี้แล้วก็ถึงกับเงยหน้าหัวเราะอย่างห้ามไม่อยู่ “วางใจได้เลย รอฤทธิ์ยาหมดลง เขาก็จะจำอะไรไม่ได้…”ในขณะที่กล่าวฉู่เฉินก็จดจ้องริมฝีปากเซ็กซี่นั้นของลีน่า แล้วกดบ่าของลีน่าอย่างเบามือ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 935
สีหน้าของแรนด์เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อหลังยาควบคุมสตรีสองเม็ดนั้นลงท้อง ไม่ถึงสองนาที แม้แต่ดวงตาสีฟ้าอ่อนของเขาก็เต็มไปด้วยเส้นเลือด“เฮือก…เฮือก…”เมื่อเห็นต่อหน้าต่อตาว่าแรนด์หอบหายใจหนักยกใหญ่ ลีน่าก็เริ่มกลัวขึ้นมาเช่นกัน จึงโน้มตัวไปกล่าวข้างหูฉู่เฉินอย่างระมัดระวังว่า “คุณฉู่ สามีของฉันเขา…เขาคงจะไม่ถูกยาพิษหรอกใช่ไหม?”ดูยังไงแรนด์ในตอนนี้ก็ดูไม่ปกติสุด ๆดวงตาคู่นั้นจ้องเขม็งตรง ๆ ราวกับปลาตาย มองแล้วก็น่ากลัวจริง ๆฉู่เฉินชำเลืองมองแรนด์แล้วยิ้มอ่อนกล่าว “ไม่เป็นไร เขากำลังอุ่นติด”อะไรนะ?“อุ่นติด?”ลีน่ารู้สึกว่าสมองเธอเหมือนใช้การไม่ได้ขึ้นมาบ้างเล็กน้อยในทันใด คนเป็น ๆ คนหนึ่ง ไม่ใช่เครื่องจักร อุ่นเครื่องบ้าบออะไรกันน่ะ“เพียะ!”ฉู่เฉินปรมมือเบา ๆ ในไม่นานบริกรสาวสวยในชุดกระต่ายสาวก็ผลักประตูเข้ามา“คุณผู้ชายท่านนั้นไม่ทราบว่าต้องการอะไรหรือเปล่าคะ?”ฉู่เฉินชำเลืองมองบริกรสาวสวยในชุดกระต่ายสาวนั้นแล้วยิ้มร้าย “เปิดห้องข้าง ๆ อีกหนึ่งห้อง แล้วช่วยคุณผู้ชายท่านนี้หาผู้หญิงมีอายุมาเป็นเพื่อนกินอาหารด้วยนะครับ”ฉู่เฉินใช้นิ้วชี้ไปยังแรนด์ในขณะพูดบริกรได้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 934
ในขณะกล่าวลีน่าก็โยนสเต๊กในมือของเธอลงบนจานโดยตรง ยืนขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันจะไปห้องน้ำด้วย คุณก็คิดหาวิธีเรื่องสัญญาเอาเองแล้วกัน”กล่าวจบเธอก็ออกจากห้องส่วนตัวไปอย่างไม่สบอารมณ์แรนด์อึ้งอยู่ที่เดิมสักพักหรือว่าเขาจะเข้าใจผิดไปจริง ๆ?เมื่อนึกได้ว่าเมื่อกี้ลีน่าช่วยเขาพูดตลอดเวลา แรนด์ก็เกิดความรู้สึกละอายใจขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูกถึงแม้ลีน่าเป็นผู้หญิงหน้าเงิน แต่ในช่วงระยะเวลาสองปีมานี้ก็ไม่ได้ทำเรื่องผิดอะไรมาก่อน……อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉินเพิ่งจะออกมาจากห้องน้ำก็ชนเข้ากับลีน่า“ทำไมคุณฉู่เร็วขนาดนี้คะ?”ลีน่าชำเลืองมองฉู่เฉิน และกล่าวแบบสื่อความหมายอื่นฉู่เฉินล้างมือพร้อมยิ้มบาง ๆ กล่าว “คุณนายแรนด์ คุณคงจะไม่ได้คิดกินต่อหน้าต่อตาคุณแรนด์ใช่ไหมครับ?”ได้ยินดังนั้นลีน่าก็อึ้งไปก่อนตอนแรก จากนั้นก็หลุดหัวเราะออกมายื่นแขนหยกเรียวยาวโอบรอบคอฉู่เฉิน จากนั้นกัดริมฝีปากเบา ๆ กล่าว “คุณฉู่ ที่จริงฉันมาเพื่อขอร้องให้คุณช่วยค่ะ”ฉู่เฉินเลิกคิ้วแล้วพยักหน้าเอ่ย “ช่วยอะไรเหรอ?”“คุณฉู่ ฉันได้ยินมาว่าคุณไม่เพียงเก่งในการศึกษาพัฒนาตัวยาใหม่ ๆ แต่ยังมีทักษะทางการแพทย์ที่ดีอีกด้วย สาม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 933
แรนด์เป็นคนเลือกห้องส่วนตัวนี้ด้วยความตั้งใจคัดสรรมาอย่างดีทันทีที่เข้าประตูมาก็จะเห็นเป็นห้องรับรองขนาดหลายร้อยตารางเมตร และที่ด้านหลังของห้องยังมีฉากกระจกบานหนึ่งซึ่งจะได้ยินเสียงน้ำไหลรินจากทางด้านหลังแน่นอนว่าสิ่งที่อยู่ด้านหลังฉากกระจกน่าจะเป็นสระว่ายน้ำหรืออ่างอาบน้ำ และยังมีห้องพักผ่อนหย่อนใจที่มีไฟสีชมพูอยู่ทางด้านข้างบริกรสาวสวยสวมบิกินี่ถุงน่องสีดำขาเรียวยาวต่างสไตล์หลายคนยืนอยู่ข้างโต๊ะอาหารตั้งแต่แรกเริ่มแล้วเมื่อเห็นฉู่เฉิน แรนด์ก็ฝืนฉีกยิ้มพร้อมลุกขึ้นและกล่าว “คุณฉู่ เชิญนั่งครับ”ฉู่เฉินกวาดสายตามองขาเรียวยาวที่สวมถุงน่องสีดำด้านข้างแล้วก็โบกมือกล่าว “ให้พวกเขาออกไปกันก่อนเถอะ เรื่องคุยธุระสำคัญกว่า”แรนด์ตะลึงไปเล็กน้อย ตามประสบการณ์ของเขา การรับรองแบบนี้ฉู่เฉินไม่น่าจะไม่ชอบนี่นาแต่เห็นท่าทีแน่วแน่ของฉู่เฉินแล้ว เขาก็โบกมือให้บริกรสาวสวยเหล่านั้น หลังจากนั้นทั้งสามก็นั่งล้อมโต๊ะ แรนด์จึงส่งสายตาให้ลีน่า ลีน่ารับรู้อย่างรู้ใจกันได้ในทันที จึงรินแอลกอฮอล์ให้ฉู่เฉินพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มบางเบาขึ้นว่า “คุณฉู่ เพื่อเป็นการคลี่คลายความเข้าใจผิดเมื่อสักครู่ของพว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 932
ราวกับลีน่าได้ตื่นขึ้นมาจากความฝัน เก็บมือที่อยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างกลับมาแล้วยืนตัวตรงทันที จากนั้นสางผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยเมื่อประตูห้องเปิดออก ต้าหลิงจื่อที่เสื้อผ้ายับยู่ยี่ก็โผล่หน้าออกมาชนเข้ากับลีน่าที่อยู่หน้าประตูเข้าอย่างจัง“ว้าย!”ต้าหลิงจื่อตกใจเป็นอย่างมากจึงรีบติดกระดุมเสื้อให้เรียบร้อย ใบหน้าแดงก่ำ ก้มหน้าและกล่าว “คุณ…คุณนายลีน่า คุณ…คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ”ลีน่ายิ้มอย่างมีเสน่ห์ “ฉันรอพวกคุณเกือบจะสองชั่วโมงแล้วล่ะ”กล่าวเสร็จไม่รอต้าหลิงจื่อตอบสนองใด ๆ ลีน่าก็ผลักประตูเข้าไปข้างในฉู่เฉินได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลังก็เก็บกางเกงบ็อกเซอร์ขึ้นมาโดยไม่ลนลาน แล้วหันหลังใส่มันช้า ๆ จากนั้นหยิบบุหรี่หนึ่งในขึ้นมาจุดและกล่าวพร้อมชำเลืองมองลีน่า “มีธุระเหรอ?”ลีน่ามองสำรวจกล้ามเนื้อทั้งร่างกายของฉู่เฉินด้วยใบหน้าแดงก่ำและยิ้มน้อยกล่าว “คุณฉู่ สามีฉันคิดว่าการร่วมธุรกิจระหว่างพวกเรายังสามารถเจรจากันอีกได้ค่ะ”“เงื่อนไขสามารถปรับเปลี่ยนได้ อีกทั้งสภาพแวดล้อมในห้องทำงานก็เคร่งเครียดเกินไป เขาจึงจองห้องอาหารส่วนตัวที่ภัตตาคารไห่เฟิงไว้แล้ว หวังว่าคุณฉู่จะให้เกียรติมาร่
