LOGINShare
chapter 13
Last Updated:
2025-01-22 14:48:31
Related chapters
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 14
ภูตะวันเบือนหน้ากลับมามองภาพแกะสลักที่งดงามที่สุดอีกครั้ง รายละเอียดความพลิ้วของเสื้อผ้าที่แกะจากหินอ่อนทั้งก้อน เห็นถึงสรีรภาพของพระเยชู รวมไปถึงรอยตะปูบนหลังมือและเท้าของพระเยซูได้อย่างชัดเจนเกเบรียลโอบแขนดึงคนที่กำลังยืนตะลึงงันและบังคับด้วยแรงมากกว่าให้เดินตามเขาออกไปข้างนอก นี่ก็เป็นเวลาบ่ายคล้อยแล้วที่เขาพาภูตะวันมาท่องเที่ยวที่นี่ เขามีที่สุดท้ายที่อยากจะให้เธอเห็นก่อนที่จะกลับห้องก็คือ โดมของมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ ที่สูงโดดเด่นทำให้สามารถมองเห็นตัวเมืองโรมได้ไกลภูตะวันเอนตัวอิงร่างใหญ่ ตาก็มองไปรอบๆ เมืองโรมอย่างมีความสุข ถึงแม้จะถูกบังคับให้มาด้วย แต่เมื่อได้เห็นสิ่งสวยงามตระการตาแบบนี้ ก็ทำเอาเธอต้องละความไม่ชอบใจทิ้งไป หันมาสนใจในสิ่งตรงหน้าแทนได้ไม่ยากหญิงสาวดึงเอาแขนใหญ่มาโอบรอบกาย ใบหน้านวลเปื้อนยิ้มหวานให้เกเบรียล ก่อนจะยกมือไหว้เขา “ขอบคุณนะคะคุณเกล”“หืม...” เกเบรียลให้แปลกใจ กี่วันแล้วนะที่เขาอยู่กับหญิงสาวคนนี้ กี่วันแล้วที่เขาได้รับรู้และได้เห็น ความแตกต่างของเธอกับผู้หญิงคนอื่นตอนอยู่ด้วยกันที่บ้าน แม้จะไม่มีอะไรมาก แต่ภูตะวันจะตื่นตอนเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัวลงมาจั
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 15
ชายหนุ่มกำหมัดแน่น กรามหนาบดเบียนกันจนนูนเด่นขึ้นมา เอกสารที่เขาได้รับจากพนักงานเมื่อครู่ เป็นข้อความที่ปาโก้ฝากไว้ บอกว่าหนึ่งในบริษัทที่กำลังเข้าร่วมประมูล ได้ส่งสายเข้ามาสืบข้อมูลในบริษัทเขาแล้ว แต่ที่เขาโกรธมากนะไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น แต่เป็นเรื่องที่เขากำลังจะต้องไปจัดการอยู่ภายในชั่วโมงนี้ต่างหากละส่วนหนึ่งมันก็เป็นเพราะผู้หญิงร้อยเล่ห์คนนี้ที่ใช้เรือนร่างหลอกล่อให้เขาหลงใหล แล้วก็ส่งคนอีกชุดหนึ่งไปค้นที่บ้านของเขาและส่งคนเข้าไปป่วนบริษัทสาขาอีกสองแห่งด้วยแต่คิดหรือว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้เขาท้อและถอดใจนะ เป็นไปไม่ได้เลย ยิ่งก่อกวนมากเท่าไหร่ เขาจะยิ่งสู้ และก็จะต้องเอาชนะให้ได้ด้วย ไม่เช่นนั้นเขาจะบริหารงานนำบริษัทโนเนมให้กลายมาเป็นบริษัทที่ยิ่งใหญ่ มีคนรู้จักกันทั่วประเทศอย่างทุกวันนี้หรือเกเบรียลถอยห่างจากร่างบอบบาง แต่ใบหน้าและดวงตายังคงจ้องหญิงสาวอย่างดุร้ายและรอยยิ้มเชือดเฉือนภูตะวันถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อเห็นว่าเกเบรียลเดินไปหยิบเสื้อโค้ตที่แขวนไว้ข้างฝาผนัง เธอก็รีบซุกตัวเข้ากับโซฟาตัวใหญ่อีกครั้ง เมื่อชายหนุ่มตวัดตามองมาก่อนที่เขาจะเปิดประตูออกไปและปิดลงดังปังภูตะวันสะ
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 16
“เธออยู่ที่ไหนนะตะวัน” ตรีประดับหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะมากดหาเพื่อน หากคำตอบที่ได้รับคือ...ไม่สามารถติดต่อหมายเลขปลายทางได้ในขณะนี้ทุกครั้งไปตรีประดับเงยหน้ามองนาฬิกาเรือนใหญ่ที่แขวนอยู่เหนือเคาท์เตอร์เก็บเงิน สำหรับคนอื่นๆ นี่อาจจะเป็นเวลาดึกแล้ว แต่สำหรับชายนามว่าเฟดเดอริโก เวลาเพียงแค่สี่ห้าทุ่มกว่าๆ ยังเป็นเวลาแห่งความสุขและสนุกสนานสำหรับเขา“หายไปไหนนะตะวัน ไม่รู้หรือไงว่าทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงและเดือดร้อนด้วยนะฮึ! ถ้าฉันไม่ไปหาพี่เฟดก็จะไม่มีทางได้เจอเธอ รู้บ้างไหม”เพียงแค่คิดตรีประดับก็หนักใจยิ่งนัก เธอไม่อยากจะเดินทางไปหาชายหนุ่มเลยสักนิด เพราะรู้ว่าเฟดเดอริโกนั้นไม่ชอบทั้งเธอและแม่ ตอนแรกเธอก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นเพราะเหตุใด แล้วเธอก็เพิ่งจะได้รู้คำตอบเมื่อไม่นานมานี้เอง เมื่อวันที่เธอเอาของขวัญวันเกิดครบรอบอายุยี่สิบห้าปีไปให้ชายหนุ่ม แล้วก็ถูกเขาด่าใสหน้ามา“เอาของขวัญเธอกลับไปเถอะตรีประดับ ฉันไม่ต้องการของขวัญจากลูกสาวของผู้หญิงที่ทำให้ป้าฉันต้องตาย เพราะทนอับอายไม่ได้ ทั้งที่ยังเป็นเมียถือทะเบียนอยู่ แต่กลับต้องแบ่งสามีให้กับผู้หญิงหน้าด้านใช้” ในวันนั้นเธอทั้งอายและเสียใจมา
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 17
“เฟดขา” ดูเหมือนว่าหญิงสาวนางนั้นจะเป็นอายแทน สองมือเรียวจับใบหน้าคมให้หันมามองด้านนอก ที่มีหญิงสาวร่างเล็กบางยืนหน้าแดงก่ำและอ้าปากค้างอยู่เฟดเดอริโกลุกขึ้นถอนหายใจอย่างหงุดหงิด สำหรับที่นี่ทุกๆ คนเห็นว่าการทำแบบนี้ของเขาเป็นเรื่องธรรมดา แต่กับแม่ผู้หญิงหน้าใสตรงหน้านี่กลับไม่ใช่“มีอะไรกับฉันหรือตรีประดับ ถึงได้มาหาดึกดื่นแบบนี้ ถ้าไม่สำคัญมาก็ค่อยมาวันหลังแล้วกัน วันนี้ฉันมีธุระ” พูดจบเฟดเดอริโกก็จับแขนเรียวยาวของหญิงสาวที่เขาเรียกว่าฮันนี่เดินออกจากลิฟต์ไป ไม่แม้แต่จะมองหน้าหรือฟังคำตอบจากตรีประดับเลยสักนิด“เดี๋ยวค่ะพี่เฟด” หญิงสาวทำใจกล้ายื่นมือไปจับแขนแกร่งเพื่อรั้งตัวชายหนุ่มไว้ แต่เมื่อเขาหันกลับมามองด้วยความไม่ชอบใจ ดวงตาคมดุมองเหมือนกับมีดกำลังกรีดลงบนเรือนกายบอบบาง ก็ทำให้ตรีประดับต้องรีบปล่อยแขนใหญ่อย่างรวดเร็วราวกับโดนถ่านลวกมือ“เอ่อ...คือ...”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวคนตรงหน้าเอาแต่อ้ำอึ้ง เฟดเดอริโกก็สบถเบาๆ และถามกลับไปด้วยน้ำเสียงไร้เยื่อใยและดังลั่น “เธอมีธุระอะไรกับฉันก็รีบพูดมาตรีประดับ ฉันจะได้ไปธุระเสียที”ตรีประดับสะดุ้ง ใบหน้าที่เคยร้อนผ่าวเพราะความอายกลับเย็นลงจน
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 19
“แต่...พี่เฟดคือว่า...ตรีขับรถมาค่ะ”สายตาคมกริบที่มองมาบอกให้ตรีประดับรู้ว่า ถ้าเธอขืนพูดอะไรขัดใจอีกเพียงแค่คำเดียว คืนนี้เธอคงจะต้องนอนที่นี่กับคนที่มองอยู่นั่นแหละ หญิงสาวก็เลยปิดปากเงียบ พลางคว้าเสื้อผ้ามากอดไว้และก้าวลงจากเตียงรีบจัดการสวมใส่เสื้อผ้าจนเรียบร้อย ก่อนจะเดินตามเฟดเดอริโกไปเงียบๆเฟดเดอริโกคว้าร่างบอบบางมาแนบชิด เขาสอดแขนระหว่างเอวเล็กคอด บังคับให้ตรีประดับเดินเคียงข้างสองร่างเดินตามกันไปอย่างเงียบๆ ต่างคนต่างก็จมอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเองแม้ว่าจะอยู่บนรถแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีใครพูดอะไรออกมา นานๆ ครั้งเท่านั้นที่ตรีประดับจะหันมองชายที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถอยู่ เหมือนเธออยากจะพูดอะไร แต่กลับเงียบไปเสียดื้อๆรถจอดสนิทหน้าบ้านหลังขนาดกะทัดรัด ตรีประดับยื่นมือไปเปิดประตูรถแต่แล้วก็ต้องชะงัก เพราะถูกเฟดเดอริโกกระชากตัวกลับ เธอไม่ทันได้ตั้งตัว เขาก็จับปลายคางมลให้หันมาหา พร้อมกับจูบดุดันที่แนบลงมาบนเรียวปากอวบอิ่มอย่างรวดเร็วเรียวลิ้นสากร้อนไล่ไปตามความยาวของปากนุ่ม ซอกซอนเข้าไปภายใน...แต่งแต้มไปทั่วโพรงปากอบอุ่น ก่อนจะกวัดเกี่ยวเข้ากับลิ้นเล็กๆ ของอีกฝ่ายอย่างพอใ
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 20
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนจับแขนตัวเอง“คุณเกล...ปล่อยตะวันนะ ปล่อย...” ภูตะวันวันรีบสะบัดมือออกจากการเกาะกุม แต่มีหรือที่เรี่ยวแรงเท่ามดของเธอจะหาญสู้เรี่ยวแรงช้างสารของคนที่กำลังโกรธภูตะวันกลืนน้ำลายลงคอเมื่อสบกับสายตาสีแดงก่ำ แต่ประกายตากลับเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็ง“จะรีบไปไหนละภูตะวัน จำคำพูดที่ฉันบอกไว้ไม่ได้หรือไง” ชายหนุ่มกัดฟันถาม ในน้ำเสียงคล้ายจะมีเสียงหัวเราะที่ภูตะวันฟังแล้วเหมือนเสียงของเสือที่กำลังคำรามมากกว่าชายหนุ่มกระชากร่างบางให้เดินตามไปที่ลิฟต์ นี่ดีนะว่าเขาตาไว ที่เมื่อกี้เห็นร่างคุ้นๆ เลยออกมาดู ไม่งั้นแม่ผู้หญิงตัวแสบและเจ้าเล่ห์คนนี้จะต้องหนีไปได้ แต่ถึงหนีไปได้ เขาก็เชื่อว่าตามเธอเจอแน่ ในเมื่อพนักงานที่ขับแท็กซี่นั้นส่วนหนึ่ง ก็คือพนักงานที่ทำงานกับเขา แต่กว่าที่จะเจอมันก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันภูตะวันยิ่งกลัวจนตัวสั่นกับคำพูดเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งและแรงบีบบนแขนของเธอก็หนักขึ้นจนรู้สึกเหมือนกับมีเสียงกระดูกลั่นดังในหู“คุณเกล...ตะวันเจ็บ”“ผู้หญิงสองหน้าอย่างเธอเจ็บเป็นด้วยหรือไง”“ตะวันไม่เข้าใจ ทำไมคุณเกลถึงชอบพูดแบบนี้ แล้วตะวันไปทำอะไรให้
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 21
เกเบรียลจับสะโพกกลมมลขึ้นสูง พอที่จะให้ได้เห็นกลีบกายที่กำลังสั่นระริก บุหงาสวาทส่งกลิ่นหอมยั่วยวนภมรหนุ่มเสียจนเขาต้องรีบโน้มใบหน้าไปหา ตวัดไล้ลิ้มอย่างไม่รู้จักที่จะอิ่ม ลิ้นสากร้อนกระเซ้าเย้าแหย่กลีบกุหลาบบอบบาง ยิ่งเขาแนบชิดมากเท่าไหร่ ดอกไม้ดอกงามปล่อยหยาดหยดน้ำค้างฉ่ำชื้นมาให้นิ้วเขาเคลื่อนเข้ามาสมทบกับ สองแรงช่วยกันรุกเร้าเส้นทางสวาทสลับสัมผัสกับปมเสน่หาเพื่อปลุกเร้าความต้องการของภูตะวันให้ถึงขีดสุด“คุณเกล...ตะวัน...” เสียงหวีดร้องดังลั่นจากลำคอระหง สองมือเรียวยื่นไปคว้าดวงดาวนับร้อยดวงที่ส่องประกายระยิบระยับเบื้องหน้ามาแนบอกชายหนุ่มแนบจุมพิตเคลื่อนไปด้านบนใหม่อย่างเชื่องช้าอย่างที่ไม่ยอมให้คลาดคลาจากเรือนกายนุ่มแม้สักตารางนิ้วเดียวเกเบรียลยิ้ม เขาจัดให้สะโพกกลมมลหนุนหมอนใบใหญ่ สองมือใหญ่จับขาเรียวแยกออกจนกว้าง พลางส่งตัวเองเข้าโบยบินในช่องทางอันอ่อนนุ่มราวกับไหมชั้นดี“คุณเกล...ขา...” ภูตะวันร้องครางออกมาทันควัน เพราะความเสียวซ่านและอิ่มเต็มที่เกิดขึ้น เธอขบกัดริมฝีปากกลั้นเสียงร้อง ดวงตาหวานเยิ้มมองดูกายอรชรถูกครอบครองอย่างหนักหน่วงรุนแรง สองมือจิกทึ้งผ้าปูเตียงอย่างรุนแร
Last Updated : 2025-01-22ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 22
“ เธอช่าง...ทำให้ฉันรู้สึกดีจริงๆ เลยตะวัน”เกเบรียลผวากดกายจนสุด ปลดปล่อยธาราร้อนผ่าวในกายหนุ่ม ก่อนจะถอยออกมาเพื่อให้หญิงสาวได้พัก แขนแข็งแกร่งโอบกอดหญิงสาวได้ด้วยความหวงแหน ไม่เคยมีใครตอบรับความต้องการของเขาได้เหมือนกับหญิงสาวคนนี้ เขาให้สัญญากับตัวเอง ไม่ว่าจะยังไงจะไม่ยอมปล่อยภูตะวันไปแน่นอนชายหนุ่มหลับไปพร้อมกับความคิดที่จะสืบเรื่องราวของหญิงสาว เพราะความอยากรู้ว่าทำไมภูตะวันถึงต้องมาทำงานเป็นสายลับสองหน้า แล้วยังยินยอมมอบสิ่งสำคัญให้กับคนอย่างเขาด้วยตรีประดับเดินวนไปเวียนมา ใบหน้านวลอิดโรยเพราะอดนอน ด้วยคำพูดของเฟดเดอริโกที่สะท้อนอยู่ในศีรษะถ้าเธอไม่ทำในสิ่งที่เฟดเดอริโกต้องการ ก็จะไม่ได้ข่าวภูตะวัน ช่วยเหลือญาติสาวไม่ได้ แล้วไหนจะแม่ของเธออีก ถ้ารู้เรื่องเข้า มีหวังท่านจะต้องเข้าโรงพยาบาล แล้วเธอก็จะกลายเป็นลูกอกตัญญูทำให้แม่ป่วย ไม่ว่าจะคิดไปในทางไหน ก็เลี่ยงการเข้าหาชายหนุ่มไม่ได้เลยหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ ถึงตอนนี้มันจะตีบอกเวลาเที่ยงวัน ยังเหลือเวลาให้เธอตัดสินใจอีกสองสามชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด แต่เธอก็รู้ดีว่าเช่นกัน ไม่ว่าจะไม่ยอมรับเงื่อนไขหรือไม่ แต่
Last Updated : 2025-01-22
Latest chapter
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 86 - จบ
“ไม่นะตะวัน ไม่นะคนดี ฉันขอโทษ ฉันรักตะวันนะ รักมากด้วย แต่ฉัน...ฉันพูดไม่ออก” เกเบรียลพูดรัวเร็ว จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลุดปากคำว่ารักไปแล้วภูตะวันยิ้มกว้าง รอคอยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธอต่อไป ดวงตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้าขาวสวยแดงระเรื่อ“ฉันขอโทษนะตะวัน ฉันรักตะวัน...ตะวันอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ” แขนใหญ่รัดร่างบางเข้าหา“แต่งงานกับฉันนะตะวัน”“คุณเกลรักตะวันและจะแต่งงานกับตะวันจริงหรือคะ”“ฉันระ...ระ...” พอมาถึงตอนนี้คำว่ารักมันก็เริ่มจะติดที่ปากอีกแล้ว“ถ้าไม่บอกรักให้ตะวันได้ยินชัดๆ อีกครั้งตะวันไม่แต่งงานด้วยจริงๆ นะ” ภูตะวันขู่กลับบ้าง“ก็ได้...เอ่อ...”“ถ้าคุณเกลอายนะคะ พูดใกล้ๆ หูให้ตะวันได้ยินคนเดียวก็ได้”ภูตะวันให้ทางเลือก เพื่อไม่ให้คนที่รักอายจนเกินไป เพราะแค่นี้ใบหน้าเกเบรียลก็แดงเป็นกุ้งต้มไปเรียบร้อย สองแขนที่โอบรอบเอวก็สั่น มือที่นาบอยู่ด้านหลังก็เย็นจนเธอสัมผัสได้ปากหนาร้อนแนบชิดใบหูนุ่ม เขาไม่เคยที่จะรู้สึกแบบนี้เลย มันอายและเขินยังไงก็ไม่รู้ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรงและเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากอกเกเบรียลสูดลมหายใจเข้าปอด หลับตาลง แล้วก็เอ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 85
“ให้มันแน่เถอะตะวัน ถามคนนั้นหรือยังละ ว่าเขาให้ตะวันนอนบ้านตรีหรือเปล่านะ” ตรีประดับบุ้ยใบ้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียดเคร่งขรึม จ้องมองภูตะวันอย่างน้อยใจ ตัดพ้อ ต่อว่า“ก็ช่างเขาซิ คุณเกลกับตะวันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ตะวันก็แค่หลงเดินเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ถูกไม่ควร แต่ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปแล้ว ตะวันจะอยู่กับตรี กับน้าวี”“ใช่ แม่ก็ไม่ยอมให้หนูกับตะวันไปไหนอีก เราจะอยู่กันตามประสา แม่ลูกหลาน ใช่ไหมตะวัน”“ใช่คะน้าวี”คำตอบของหญิงทั้งสามคนทำเอาเฟดเดอริโกที่ดีใจตีปีกผับๆ ว่าได้คนที่รักกลับคืนมาเริ่มจะเดือดร้อน แค่ตรีประดับห่างกายเพียงแค่สองสามวันนี้เขาก็แทบทนไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้กอดหญิงสาวมีหวังลงแดงตายแน่ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคิดหาทางออกให้กับตัวเองใบหน้าคมหันไปหาเกเบรียล ที่มีสีหน้าเหมือนเขา แต่ดูท่าว่าจะรุนแรงมากกว่า แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง เขาไม่รู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้มีเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้ภูตะวันงอน แต่คิดว่าตัวเองน่าจะช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อยละ แล้วค่อยฉกตัวตรีประดับไป เฟดเดอริโกค่อยๆ ทบทวนในสิ่งที่ได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างช้าๆ แล้วก็ให้ยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้นตรีป
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 84
“รักจนยอมกลายเป็นครอบครัวเดียวกับตรี และแม่ของตรีนะหรือคะ” ศีรษะทุยส่ายเบาๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“พี่เฟดรักตรีมากแค่ไหนคะ มากพอที่จะเรียกแม่ของตรีว่าแม่ไหม”“ได้ซิตรี” คำตอบที่ออกจากปากหนา ทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ เพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นั้นเพราะเธอหูแว่วไปเอง แต่เฟดเดอริโกก็ย้ำให้ได้ยินชัดเจนอีกครั้ง ใกล้ๆ กับหู“ได้ซิตรี เพื่อตรีพี่ยอมหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ที่รัก” ปากหนาประทับบนใบหูนุ่ม พร้อมกับคำพูดมั่นคงและหนักแน่น“เพียงแค่พี่ขอเวลาตรีสักหน่อยได้ไหม ให้พี่ได้ทำใจและมีความกล้า แล้วอีกไม่นานตรีก็จะได้ยินและได้เห็นว่าพี่ลืมหมดสิ้นความแค้นที่มี และให้ความเคารพรักแม่ของตรี เหมือนกับแม่ของพี่คนหนึ่ง”“พะ..พี่เฟดพูดจริงๆ หรือคะ ตรีไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ตรีประดับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและแหบพร่า น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าและไหลลงอย่างรวดเร็ว แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันคือความสุขที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับ“จริงซิ พี่เคยโกหกตรีหรือ”“เคยซิคะ หลายครั้งด้วย”คำตอบของตรีประดับทำเอาเฟดเดอริโกหน้าม้าน แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นตอนนี้ตรียอมคืนดีกับพี่แ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 83
“ตรีอยู่กับคุณเฟดค่ะ เห็นบอกว่าอยากจะคุยอะไรๆ กันนิดหน่อย”สิ้นเสียงภูตะวันเจสันที่ยังชะเง้อคอรอคอยลูกเลี้ยงก็รีบเดินไปที่ประตู แต่เขาก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มจากปากคู่ชีวิต“ไม่ต้องหรอกค่ะเจสัน ปล่อยให้สองคนนั้นเขาเคลียร์เรื่องของเขาเถอะ”“แล้ววี...”“ไม่หรอกค่ะ วีคิดได้แล้ว และก็ได้แต่หวังว่าหลานชายนอกไส้ของคุณ จะรักและดูแลลูกสาวของวีให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุดเท่านั้นก็พอค่ะ”“มีอะไรกันหรือเปล่าคะน้าวี” ภูตะวันถามอย่างงงๆ ตาก็มองน้าสาวสลับกับเจสัน และก็หันไปมองชายหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วก็เมินหน้าหนี สองแขนโอบรอดร่างน้าสาวอย่างรักใคร่และคิดถึง“เปล่าๆ จะลูก ว่าแต่ตะวันสบายดีใช่ไหมลูก แล้วหนูจะมาพาพักกับน้าที่บ้านด้วยใช่ไหม”“ค่ะน้าวี ตะวันจะแย่งตัวน้าวีจากลุงเจสันมานอนกอดให้ฉ่ำปอดเลย” ภูตะวันยิ้มหวานเชื่อม และสายตาก็จ้องมองไปเกเบรียลได้ยินภูตะวันภูแค่นั้นเกเบรียลก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่เมื่อครู่ล้มลงดังปังใหญ่ ใบหน้าหล่อคมบึ้งตึงขึ้งเครียดและแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายสีแดงเข้ม ลมหายใจหอบเร็วภูตะวันเลิกคิ้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะค
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 82
ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำ แล้วดวงตาคมดุคู่นั้นเป็นประกายแข็งกร้าว ทั้งโกรธเกรี้ยวและน้อยใจ ร่างใหญ่เดินลิ่วๆ มาหาตรงที่เธอกับตรีประดับยืนอยู่ เท้าเรียวยาวก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ“มีอะไรตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจ ก็เมื่อครู่ภูตะวันเป็นคนชวนเธอเอง แล้วก็ยังลากเธอเดินลิ่วๆ มาจนเธอหัวแทบคะมำไปข้างหน้า แต่อยู่ๆ ก็หยุดแล้วยังพาเธอเดินไปด้านหลังเฉยเลย“คือ...”“ให้ฉันเป็นคนตอบแทนดีกว่าไหมตรีประดับ” เสียงที่ถามอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือใหญ่จับเข้าที่แขนเรียวยาวและดึงจนร่างบอบบางถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งตรีประดับรู้สึกเหมือนกับว่าลำคอแห้งผาก จนต้องรีบกลืนน้ำลายลงคอ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย หัวใจเธอยังคงเต้นแรงและเร็ว ราวกับกำลังจะทะลุออกมาจากทรวง ปลายมือปลายเท้าเย็นเฉียบ ขณะปลดมือใหญ่ออกจากแขนทั้งที่รู้ว่า ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดจากคีมเหล็กที่คีบอยู่ก็เถอะ“ปะ...ปล่อยตรีนะพี่เฟด เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ พี่จะมาหาเรื่องอะไรกับตรีอีก”“แน่ใจหรือตรี ฉันว่าเธอยังติดค้างฉันอีกเยอะเลยนะ” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ ตอนที่ได้เห็นร่างบอบบางของคนที่รักเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์เช็กอิน เข
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 81
ไม่....เขายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องตามตัวตรีประดับให้เจอ ไม่ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหน สุดสายปลายฟ้า ก็จะต้องตามหาให้เจอ และบอกให้เธอรู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว...ยอมให้ละทิ้งทุกสิ่ง ขอเพียงแค่ให้หญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไปก็พอ“ตรีจะไปเมืองไทย เขาคงจะไปหาตะวันที่นั่น” ภารวีพูดเสียงเบา“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ในเมื่อตะวันอยู่ที่นี่”“คุณว่าไงนะคุณเฟด” ร่างบางถึงกับทรุดกองกับพื้นอีกครั้ง ความจริงจากปากเฟดเดอริโกพรั่งพรูเหมือนกับสายน้ำหลาก ให้ภารวีถึงกับร้องเรียกหายาดม ใบหน้าเธอขาวและซีดเผือด“ต...รีแม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ เพราะแม่ถึงทำให้ลูกเป็นแบบนี้ใช้ไหม” ภารวีร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อคิดว่าตรีประดับคงจะทำอะไรเพื่อช่วยภูตะวันจนถึงขั้นเอาตัวเข้าแลก เพื่อจะได้ช่วยเหลือญาติสาว...และคนที่ลูกสาวเธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือชายหนุ่มตรงหน้า ที่คอยจ้องตะครุบอยู่แล้ว“ตามตรีกลับมาให้ได้นะคุณ บอกแกด้วยว่าฉันรักแก แม่คนนี้รักแก” ภารวีจับมือใหญ่ของสามีไว้และจ้องมองเฟดเดอริโกด้วยสายตาวิงวอนขอร้อง“ไม่ครับ” ภารวีและเจสันกำลังจะต่อว่าชายหนุ่มไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ตามมาก็ทำให้ทั้งคู่ยิ้มได้“คำพูดเหล่านี้ ค
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 80
สะโพกสอบกดรั้งจมลึกหายไปในเส้นทางสวาทร้อนรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง เพียงไม่นานสองร่างก็สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงร้องหวานเชื่อมและแหบห้าวดังพร้อมๆ กันกายบางฟุบลงบนขอบอ่าง โดยมีร่างใหญ่ตามติด ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า เป็นครู่ใหญ่กว่าที่เกเบรียลจะฟื้นตัว ช้อนร่างบางไปวางในอ่างอาบน้ำใหม่อีกครั้งสองมือบีบนวดและกายบางแผ่วเบา ผ่อนคลายความเมื่อยล้าให้ ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างภูตะวันขึ้นและนำพาเธอไปมอบรักใหม่อีกครั้ง...อีกครั้งและอีกครั้ง...บนเตียงนอนใหญ่ ก่อนทั้งคู่จะนอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันตรีประดับพาร่างบางของตัวเองเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร เธอกวาดตามองหาหญิงและชายที่เธอเรียกว่าพ่อแม่ และเธอก็ได้พบร่างของภารวีและเจสันนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าของทั้งสองคน“แกมาที่นี่ทำไมอีกตรีประดับ” ภารวีเอ่ยถามลูกสาว ความเจ็บปวดและเจ็บใจยังไม่ห่างหายไปจากสมองและจิตใจ“ตรีแค่จะมาลาแม่นะคะ”“แกจะไปอยู่กับ...” ภารวีถามอย่างเจ็บปวดใจ“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ตรีจะไปเมืองไทย” ตรีประดับพูดขัดขึ้นก่อนที่มารดาจะพูดจบ มือเรียวยื่นสมุดโน้ตเล่มเล็กส่งให้มารดา“ตรีแค่จะเอาน
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 79
“เธอไม่คิดถึงฉันหรือไงคนดี เห็นกลับเอาซะเย็นเชียว ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นห่วง และที่สำคัญคือ...ฉันคิดถึง”“จริงหรือคะ คุณเกลคิดถึงตะวันจริงๆ เหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย” นิ้วเรียวคีบจมูกโด่งแผ่วเบา ใบหน้าก็ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายหวานเชื่อมไม่แพ้กัน“ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อละตะวัน”“อืม...ทำยังไงนะหรือคะ” ใบหน้าขาวสวยแหงนไปด้านหลัง ให้ใบหน้าคมประทับไปบนลำคอระหงเรื่อยลงไปตามแอ่งชีพจร จนถึงปทุมถันอวบอิ่มสีขาวนวลผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้ม ที่ชูช่ออวดความสวยงามให้กับเกเบรียลได้เห็นชายหนุ่มลูบไล้มือไปบนลำตัวเนียนนุ่มและช้อนทรวงสล้างขึ้นมา ใบหน้าคมซบซุกระหว่างสองเต้า และค่อยๆ เคลื่อนไปประทับบนยอดบัว ปลายลิ้นตวัดไล้หยอกล้อกับปลายยอดถันสีชมพูเข้มอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะตวัดมันเข้าปากปลายนิ้วเรียวยาวจิกไปบนลำคอแกร่ง กดให้ศีรษะทุยแนบชิดกับทรวงสล้างมากที่สุด เสียงครางหวานเชื่อมดังจากปากนุ่มอวบอิ่ม“คืนนี้คุณเกลก็จะรักตะวันตลอดทั้งคืนดีไหมคะ”“ฉันนะไหวอยู่แล้ว กลัวแต่ว่าตะวันจะไม่ไหวนะซิ เอวบางร่างน้อยแบบนี้ ลดพัดทีเดียวก็ปลิวแล้ว”“งั้นคุณเกลก็ต้องจับไว้แน่นๆ ตะวันกลัวจะปลิวไปตามลมอย่างที่คุณเกลบอ
ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย chapter 78
ตรีประดับเดินเข้าไปในห้องนอน เริ่มต้นเก็บข้าวของส่วนตัวที่จำเป็นต้องใช้ หนังสือเดินทางบอกว่ายังคงเหลือระยะเวลาให้เธอได้ใช้อีกหกเดือนถึงจะทำไม มันก็คงพอให้เธอรักษาตัวรักษาใจ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักเป็นรูปดอกทานตะวันสีสวยสดหล่นออกจากตู้ผ้า มือเรียวยกมันขึ้นมาประทับแนบอกอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะวางไว้ที่เดิมจำได้ว่าผ้าผืนนี้แม่ปักและถักริมอยู่หลายวัน เพื่อจะส่งไปให้เป็นของขวัญวันเกิดภูตะวันอายุครบสิบห้าปี แล้วเธอแอบขโมยมันมา พอแม่รู้เท่านั่นแหละก็ลงมือทุบตีเธอเป็นการใหญ่ ตรีประดับยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ข้าวของใช้หลายชิ้นที่แม่บรรจงทำส่งไปให้หญิงสาวทุกๆ ปี แต่ไม่เคยมีให้ลูกสาวคนนี้เลยสักครั้งแม่มอบรักให้ภูตะวันซึ่งเป็นเพียงแค่หลาน มากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวเสียอีก แม้ว่าเธอจะพยายามไม่คิด พยายามเข้าใจ ว่าที่แม่ทำไปเพราะรักและเป็นห่วงหลาน แต่ทำไมแม่ไม่เคยมองมายังเธอบ้าง มองว่าเธอเองก็โหยหาความอบอุ่นไม่แพ้ภูตะวันตรีประดับเก็บข้าวของจนหมด และเดินไปนอนบนเตียงเล็กๆ ที่อยู่ชิดมุมห้อง ปล่อยให้น้ำตาไหลออกไปอย่างไม่คิดที่จะยกมือขึ้นเช็ด หญิงสาวหลับไปอย่างเหนื่อยทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาเต็มใบห
