ตอนที่ 11 ช่วยพี่เถอะ

ผู้เขียน: คุณดอกไม้

ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-29 13:45:36

ช่วยพี่เถอะ...

รถสปอร์ตสีดำสนิทเงาวาววับแล่นมาจอดที่หน้าตึกที่เป็นที่ตั้งของเพ้นท์เฮ้าส์ส่วนตัวของบรูคลิน เต็มพยุงเจ้านายของเขาออกจากรถอย่างทุลักทุเล แล้วส่งกุญแจรถให้กับ รปภ ผู้ดูแลตึกส่วนตัวของเขา เพื่อเอารถไปเก็บที่ลานจอดรถ

“คุณแสนซน ผมมาส่งเจ้านายแค่นี้ครับ ที่เหลือฝากคุณแสนซนดูแลต่อด้วย ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว เจ้านายสั่งให้ผมหามาไว้ให้แล้วนะครับ อยู่ในห้องด้านในติดกับห้องนอนของเจ้านาย เป็นห้องส่วนของคุณแสนซนครับ” เต็มพูดอธิบายบอกเธอ เมื่อพยุงแบกเจ้านายของตัวเองที่เมาไม่ได้สติเข้ามาในห้องนอนของเขาที่เพ้นท์เฮ้าส์

“เอ่อ...นี่คงเป็นหน้าที่ของเลขาด้วยใช่ไหมคะ” แสนซนเอ่ยถามเต็มด้วยใบหน้าที่กระอักกระอ่วนที่ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับผู้ชาย และตอนนี้ยังต้องมาดูแลผู้ชาย ที่เธอไม่เคยดูแลมาก่อนด้วย

“เอิ่ม...จะว่าแบบนั้นก็ใช่ หรือจะไม่ใช่ก็ได้ครับ แต่ที่คุณแสนซนต้องดูแลเจ้านายก็เพราะว่า ที่เจ้านายเมาแบบนี้เป็นเพราะคุณแสนซนนะครับ” เต็มบอกแสนซนออกไปแบบนั้น ให้เธอรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเธอเป็นต้นเหตุ เธอจึงต้องรับผิดชอบดูแลเขา

“หน้าที่แหละเนอะ” แสนซนตอบเต็มด้วยรอยยิ้มแหยๆ เ

บทที่ถูกล็อก

อ่านต่อที่ GoodNovel

สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่แล้ว บทต่อไป

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 33 ตอนจบและตอนเริ่มต้น...(จบ)
ตอนจบและตอนเริ่มต้น...(จบ) “พ่อแม่ของแสนซนคือฉันเองแหละ” เสียงทุ้มแหบ ดังขึ้นจากด้านหลังของทุกคน ทุกคนที่อยู่ในห้องอาหารต่างหันไปตามต้นเสียงเป็นตาเดียว สร้างความตกใจให้กับแสนซนและความแปลกใจให้กับคนอื่นๆ ยกเว้นบรูคลินและเต็ม “อาเบย์ อาคีย์!” เลดี้และลิลลี่วิ่งเข้าไปกอดแขกผู้มาใหม่ด้วยความดีใจ “ว่าไงสองสาว” เบย์และคีย์กอดตอบ “ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะคะ ไม่มาหาหลานๆ เลย” เลดี้บอกผู้เป็นอา “ถึงมาก็ไม่เจอ เราทั้งเรียน ทั้งเที่ยวกันบ่อย” เบย์บอก “ไม่ได้ไปแล้วค่ะ หลังจากนี้ ต้องทำงานจริงจังแล้ว” ลิลลี่บอกในขณะที่ยังกอดอาคีย์ของพวกเขาอยู่ “หมายความว่ายังไงพี่เบย์ ที่พูดเมื่อกี๊” เฟร์ย่าถามเบย์ พี่ชายคนสนิทที่เป็นฝาแฝดกับสามีของตัวเอง “ก็หมายความว่า ถ้าเธออยากจะคุยกับผู้ปกครองของแสนซนเรื่องพวกเขาทั้งสอง จะมาขอแสนซนก็มาคุยกับฉันได้เลย” เบย์พูดกับเฟร์ย่า “เพราะพวกเราคือพ่อกับแม่ของแสนซน คนที่เลี้ยงแสนซนมาตั้งแต่แบเบาะ” คีย์พูดสมทบ “พวกเราไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย จะได้ช่วยกันเลี้ยง” เฟร์ย่าพูดต่อ “พ่อและแม่ของแสนซนเป็นคนของพี่เอง ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่แสนซนยังเด็กมากๆ
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 32 ทางออกที่ดี...
ทางออกที่ดี... “เจ้านายว่ายังไงนะ” เต็มถามย้ำอีกครั้ง เขาไม่ค่อยแน่ใจเรื่องที่เขาได้ยิน “มึงอยากมีเมียไหม” บรูคลินถามเต็มอีกรอบ เขาอยากหาทางออกให้เรื่องนี้ แต่ก็อยากให้ดีกับทั้งสองฝ่าย รวมถึงผู้ที่จะมาช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ด้วย ด้วยความสมัครใจ “หมายความว่า...” เต็มถามบรูคลิน อย่าบอกนะว่ามันจะเป็นอย่างที่เขาคิดไว้ “มึงช่วยกูได้ไหม” “นายจะให้ผมแต่งงานกับยัยเจ้าหญิงเอาแต่ใจนั่นเหรอ” เต็มถามออกไปตรงๆ “เธอยังซิง เธอไม่ได้เป็นคนเลว ไม่ได้ทำอะไรที่เลวร้ายถึงขนาดฆ่าคน แกก็รู้” บรูคลินเริ่มสาธยายข้อดีของชีร่าห์ให้เต็มฟัง เพื่อจะให้เต็มเคลิ้มและช่วยเขา แต่ความจริงแล้ว เต็มไม่ได้รังเกียจอะไรชีร่าห์ เขามองเธอน่ารักเอาแต่ใจด้วยซ้ำ บางครั้งเขาก็อยากจะปราบพยศของเธอให้อยู่ด้วยมือของเขา “ผมจะช่วยก็ได้ แต่...ผมไม่ได้จะช่วยเจ้านายกับคุณแสนซนหรอกนะ อย่ายิ้ม ผมช่วยเพราะผมรู้สึกว่าผมชอบยัยเจ้าหญิงนั่นขึ้นมาแล้ว และผมก็กลัวว่าจะไม่มีคนเอาเธอ เสียของ” เต็มบอกเจ้านาย พร้อมกับหันไปทางชีร่าห์ที่ยืนร้องไห้สำนึกผิดอยู่ข้างพ่อและแม่ของตัวเอง ชีร่าห์ต้องยอมรับกับชะตากรรมของตัวเอง ที่ต่อจากนี้เธอจ
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 31 มึงอยากมีเมียไหม?
มึงอยากมีเมียไหม? จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ ซ่าาา ซ่าาาา เสียงนกร้องและเสียงน้ำตกดังผสานเสียงกันในยามเช้าตรู่ ร่างบางเปลือยเปล่า แผ่นหลังขาว กอดร่างหนาที่เปลือยเหมือนกันอยู่ใต้ผ้าห่มนุ่มภายในห้องนอนของแสนซน “อืมมม” ร่างหนาเริ่มรู้สึกตัว เมื่อมีแสงจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาผ่านช่องหน้าต่างด้านหลังห้อง ด้านหน้าก็มีน้ำตก เสียงน้ำตกที่ดังตลอดทั้งวัน ทั้งคืนไม่มีวันหยุด ทั้งสองกลับจากแท่นดูดาวเมื่อคืน มาบรรเลงเพลงรักกันต่อที่ห้องอีกสองสามรอบ ผสานเสียงครางแข่งกับเสียงน้ำตก จนพอใจทั้งคู่ และก็ผล็อยหลับไปจนเช้า ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูด้านนอก และเสียงขออนุญาตดังขึ้นตามมา “ท่านบรูคครับ ท่านพ่อเฒ่าเชิญไปพบครับ” เสียงชายคนหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นชาวบ้านในเผ่า “อืม เดี๋ยวออกไป” เขาตอบออกไปเสียงดัง บรูคลินปลุกแสนซนที่นอนหลับพริ้มสนิทหนุนแขนแกร่งของเขา ก่อนจะรู้ตัวว่าเมื่อสักครู่ที่มีคนมาตามเขา เรียกชื่อเขาให้ไปพบกับท่านผู้เฒ่า ทั้งๆ ที่เขานอนอยู่ในห้องแสนซนแท้ๆ ทำไมพวกนั้นถึงรู้ได้ และที่ท่านผู้เฒ่าเรียกเขาไปพบ ก็คงไม่แคล้วว่าจะเป็นเรื่องนี้แน่ๆ “ใครมาหรอคะเมื่อกี๊” แสนซนงัวเงียถามเขา
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 30 คำมั่น สารภาพรัก (NC)
คำมั่น สารภาพรัก (NC) “อ๊าาาาา” ปึก ปึก ปึก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วบริเวณนั้น ผสมปนกับเสียงครางเล็กหวานเซ็กซี่ เขาผลักร่างคนตัวเล็กให้ล้มตัวลงนอนราบ แผ่นหลังนาบไปกับแท่นแผ่นหิน ที่เอาไว้นั่งดูดาว เขาโน้มตัวตามมา มือหนาจับข้อเท้าเล็กให้อ้าออกกว้าง พร้อมกับยกขึ้นสูงพาดบ่าแกร่ง ออกแรงกระแทกเข้าช่องรักอย่างหนักหน่วง โดยไม่อดกลั้นอีกต่อไป ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อจากแรงกระแทกของสะโพกสอบ ที่กระแทกกระทั้นเข้ามาเต็มแรงตามจังหวะความปรารถนาของเขา แรงขึ้น แรงขึ้น ทวีเพิ่มมากขึ้น “อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาาพี่จ๋า ดะ...เดี๋ยว มะ...มีคนมาเห็น อ๊ะ...” แสนซนเสียงกระเส่าทั้งคราง ทั้งบอกเขา “ก็ช่าง พี่ทนไม่ไหวแล้ว” เขาบอก ทั้งๆ ที่ยังกระแทกช่วงล่างไม่ยอมหยุด “อ๊ะ...อ๊าาาพี่บรูค แสนเสียว อ๊าาา” เสียงครางของแสนซนกระเส่าเซ็กซี่ ทำเอาความต้องการของเขาเพิ่มทวีมากขึ้นไปอีก ทั้งจากฤทธิ์ยา ทั้งจากอารมณ์ดิบของเขาเอง ตับ ตับ ตับ “โคตรดีเลยที่รัก พี่รักแสนนะ อ๊าาาส” เขาบอกรักในเวลานี้ ทำเอาคนได้ยินที่อยู่ใต้ร่าง หัวใจพองโต จนอยากให้เขาเพิ่มความแรงมากขึ้นตามใจเขา “อ๊าาา อ๊ะ... พะ.
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 29 ช่วยพี่หน่อยนะ(nc)
ช่วยพี่หน่อยนะ(nc) ผลัก!!! เสียงของบรูคลินผลักร่างของลินซาให้ล้มลงนอนราบบนที่นอนหนานุ่ม โดยมีร่างหนาของบรูคลินที่ตอนนี้ใบหน้าคมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ พลิกขึ้นคร่อมร่างลินซา แล้วตรึงข้อมือเล็กขึ้นเหนือศีรษะนั้นทันที ชายหนุ่มจ้องลึกดวงตาดุกร้าว ก่อนกดเสียงทุ้มต่ำร้องถาม อย่างสะกดกลั้นทั้งความโกรธและอารมณ์ต้องการดิบเถื่อนของตัวเองไว้ แม้ว่าจิตใจจะปฏิเสธอย่างหนักหน่วง แต่ร่างกายเจ้ากรรมที่โดนยาสมุนไพรของชาวทะเลทราย เป็นยาปลุกกำหนัด อย่างเช่นเดียวกับที่ชีร่าห์เคยเอาให้เขากิน “เธอวางยาฉัน เพื่ออะไร?” บรูคลินถามอย่างสะกดกลั้น “ขะ...ข้า ต้องการท่าน ข้ายังไม่มีสามี ท่านเองก็ยังไม่มีเมีย แต่งงานกับข้าเถิด” ลินซาเอ่ยความรู้สึกให้บรูคลินฟัง “บอกคนอื่นห้ามผิดผี แต่ตัวเองจะทำเสียเอง” บรูคลินพูด คล้ายเป็นการต่อว่าหญิงสาว “ถ้าผิดผีกันแล้ว ก็ต้องแต่งงานนี่เจ้าคะ ท่านก็ต้องแต่งงานกับข้า” ลินซายังไม่ลดละความพยายาม “คงจะเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอก แม้ว่าฉันจะยังไม่แต่งงาน แต่ฉันก็มีเมียแล้ว หากผิดผีกับเธอ เธอที่เป็นคนของเผ่านี้จะรู้ดีว่าการผิดลูก ผิดผัวคนอื่น มันร้ายแรงกว่าผิดผีขนาดไหน!” บรูคล
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 28 อิจฉา
อิจฉา ซ่า....ซ่า.... เสียงซ่าของน้ำตกที่ตกกระทบลงสู่พื้นในยามเช้า จริงๆ แล้วมันก็ตกดังตลอดเวลา ทั้งคืน ทั้งวันนั่นล่ะ เพียงแต่คนที่อยู่ที่พักนี้ได้ยินจนชินหู เวลานอนก็ใช้เสียงน้ำเป็นเสียงกล่อมให้หลับแทน ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าของคนเดินบนพื้นบ้านที่ทำจากไม้ทำให้ถึงแม้จะเดินเบาและเดินนิ่มแค่ไหน ก็มีเสียงอยู่ดี ก๊อก ก๊อก ก๊อก มือบางของลินซาเคาะประตูห้อง เป็นมารยาท ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปเบาๆ ลินซามาพร้อมกับอาหาร และยาแก้ปวด แก้อักเสบต่างๆ เอามาให้ชายหนุ่มที่อยู่ในห้องนี้ เปิดประตูเข้ามา ลินซากลับแต่ความว่างเปล่า ลินซาก้าวเข้ามาในห้อง พบว่าไม่มีใครอยู่ในห้องเลย เธอจึงวางถาดอาหารและยากับโต๊ะที่อยู่ข้างเตียง เตรียมจะเดินไปดูในห้องน้ำ หากว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ แสดงว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องนี้ และก็ไม่รู้ว่าไม่อยู่ตั้งแต่ตอนไหน หรือตั้งแต่เมื่อคืน แต่ก่อนที่ลินซาจะได้เปิดประตูห้องน้ำ เสียงหนึ่งก็ดังขัดขึ้น “เข้ามาทำไม” เสียงทุ้มถาม ดังขึ้นจากด้านหลัง ลินซาหันไปตามต้นเสียง พบว่าชายหนุ่มที่น่าจะนอนป่วยอยู่ในห้องนี้ ยืนเกาะขอบประตูถามหญิงสาวที่เข้ามาในห้องที่เขาพักอยู่ “อะ...
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 27 เธอคงยังไม่เคยตายสินะ?
เธอคงยังไม่เคยตายสินะ? “พะ...พี่บรูค อย่าเป็นอะไรนะ ฮือออ” เสียงเล็กของแสนซนพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าคนบนหลังม้าเดียวกับเธอ ที่นั่งอยู่ด้านหลังทิ้งน้ำหนักมาทับตัวเธอ เหมือนไม่ได้สติ แสนซนเอื้อมมือไปจับมือแกร่งทั้งสองข้างที่ทิ้งข้างลำตัวไปแล้ว จับมากอดรั้งเอวเธอไว้ เพื่อไม่ให้เขาตกลงไปจากหลังม้า บรูคลินไข้ขึ้นเพราะว่าบาดแผลของเขานั้นมีเลือดไหลออกมามาก เขาอดทนนั่งบนหลังมา พาแสนซนมาถึงยังหมู่บ้านเร่ร่อนที่อาศัยอยู่ที่โอเอซิส พอเข้าเขตโอเอซิสเขาก็สลบเพราะพิษไข้ทันที “ช่วยด้วยยย ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ ฮือออ” แสนซนส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ พร้อมกับร้องไห้เป็นห่วงเขาไปด้วย ชาวบ้านที่อยู่ละแวกนั้นได้ยินเสียงของแสนซนก็มองมาด้วยความแปลกใจ ว่าผู้มาใหม่พูดภาษาอะไรที่ไม่ใช่ภาษาโมทีธ พอเห็นว่ามีคนบาดเจ็บจึงรู้ได้ทันทีว่า เธอขอความช่วยเหลือ แต่ก็ลังเลที่จะช่วยเหลือ ด้วยเพราะคนบนหลังม้าคือคนแปลกหน้านอกหมู่บ้าน และแต่งตัวแปลกไปจากชาวทะเลทราย หรือชนเผ่าเร่ร่อน “ช่วยพวกเขา” เสียงแหบของชายชรา ที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ ออกคำสั่ง ให้ช่วยเหลือผู้มาใหม่ “ท่านผู้เฒ่า...” ชายหนุ่มคนหนึ่
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 26 ออกตามหา
ออกตามหา “นายครับ ให้ผมขับไปให้ไหม” เต็มตะโกนถามเจ้านาย เสียงของลมพัดแรงจากใบพัดของเฮลิคอร์ปเตอร์ที่ตอนนี้บรูคลินนั่งอยู่ประจำที่คนขับ เตรียมที่จะบินขึ้นฟ้าเพื่อตามหาแสนซน เลขาส่วนตัวของเขาและว่าที่ภรรยา จากตอนแรกตั้งใจจะเอามาเป็นแค่นางบำเรอ พอเบื่อจ่ายเงินก็ปล่อยไป แต่...ยิ่งได้นอนกับเธอ อยู่กับเธอตลอดเวลา กลับห่างจากเธอไม่ได้ แม้แต่ไม่ได้นอนคืนเดียวก็แทบจะทนไม่ไหว “ไม่ต้อง! กูไปเอง มึงอยู่ที่นี่ เดี๋ยวกูติดต่อมา เผื่อช่วยอะไรกูได้” เขาสั่ง “ครับนาย” เต็มรับคำ บรูคลินเริ่มออกขึ้นบิน เฮลิคอร์ปเตอร์เริ่มบินสูงขึ้นฟ้า ทยานออกไปทางทิศเหนือ บินเหนือทะเลทรายอันร้อนระอุ เขาลงทุนขับเฮลิคอร์ปเตอร์ด้วยตัวเอง เพื่อออกตามหาแสนซนด้วยตัวเอง โดยให้เต็มรออยู่ที่พระราชวังเผื่อว่าหากเขามีเรื่องให้ช่วย เต็มจะได้ติดต่อช่วยทัน แต่ชีคฟาเอลก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เขาเองก็สั่งให้ทหารขี่ม้าเร็วออกตามหาทั่วผืนทรายด้วยเช่นกัน บรูคลินบินไม่สูงมากนัก ไล่บินไปช้าๆ ตามแนวไหล่ทะเลทราย เรื่อยๆ ห่างจากพระราชวังประมาณเกือบสิบกิโลเมตรมุ่งไปทางทิศเหนือของพระราชวัง อีกไม่กี่กิโลก็จะถึงโอเอซิสที่พักของพ่อเขา ท
ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 25 ผมรับคู่หมั้นไว้ไม่ได้ครับ!
ผมรับคู่หมั้นไว้ไม่ได้ครับ! บรูคลิน แสนซน และพวกของชีร่าห์เดินก้าวเข้ามาในตัวของพระราชวังโมทีธพร้อมกัน หลังจากเครื่องลงจอดได้ไม่ถึงชั่วโมง คนขับรถและทหารคุ้มกันของโมทีธไปรับพวกเขาที่สนามบินแล้วกลับเข้าพระราชวังพบกับชีคฟาเอลพร้อมกันทั้งหมด “มาถึงกันแล้วเหรอทุกๆ คน” ชีคฟาเอลเอ่ยต้อนรับบรูคลินและคนอื่นๆ ในขณะที่นั่งรออยู่ที่โซฟาตัวหรู ภายในห้องโถงรับแขกหรูหราขนาดกลาง เพราะตรงนี้เป็นส่วนที่พักส่วนตัวของชีคและชีคคา ไม่ใช่ห้องโถงใหญ่ของพระราชวังสำหรับทำพิธีต่างๆ “ท่านพ่อ พี่บรูคลินมาที่นี่ด่วนกะทันหัน เพราะอยากมาคุยเรื่องการหมั้นหมายเจ้าค่ะ” ชีร่าห์รีบชิงพูดบอกพ่อของตัวเองอย่างดีใจ จนลืมตัวเผลอทำตัวมารยาทเกินงาม “ชีร่าห์ ไปบอกกล่าวท่านแม่ก่อนไป ว่ากลับมาแล้ว เดี๋ยวแม่เจ้าจะเป็นห่วง” ชีคฟาเอลบอกชีร่าห์ลูกสาวของตัวเอง “ก็ได้เจ้าค่ะ” ชีร่าห์รับคำอย่างเสียดาย เพราะความจริงแล้วเธออยากที่จะอยู่รอฟังบรูคลินคุยกับพ่อของเธอเรื่องงานแต่งของพวกเขา “พาแขกคุณผู้หญิงไปรับรองดูแล ในฐานะเจ้าบ้านด้วย” ชีคฟาเอลสั่ง พร้อมกับมองไปที่แสนซนเป็นเชิงบอกว่าแขกที่เขาพูดถึง หมายถึงแสนซนนั่นเอง “เจ้าค่

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

แชร์

ตอนที่ 11 ช่วยพี่เถอะ

บทที่เกี่ยวข้อง

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 12 เช็ดตัว เช็ดหัว(nc)

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 13 คู่หมั้นไม่รู้ตัว...

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 14 ขี้เมาน้อยใจ...

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 15 อย่าซนเหมือนชื่อ!

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 16 ง้อ!

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 17 เปิดตัวว่าที่คู่หมั้น มั่นหน้ามั่นโหนก

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 18 คนไหนคือส่วนเกิน?

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 19 คนใช้ที่คิดว่าตัวเองเป็นเจ้านาย

บทล่าสุด

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 33 ตอนจบและตอนเริ่มต้น...(จบ)

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 32 ทางออกที่ดี...

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 31 มึงอยากมีเมียไหม?

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 30 คำมั่น สารภาพรัก (NC)

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 29 ช่วยพี่หน่อยนะ(nc)

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 28 อิจฉา

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 27 เธอคงยังไม่เคยตายสินะ?

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 26 ออกตามหา

ประธานมาเฟียกับเมียแสนซน ตอนที่ 25 ผมรับคู่หมั้นไว้ไม่ได้ครับ!