บทที่ 65

บริกรเข็นรถเสบียงเข้ามาพอดี นี่จึงขจัดความอึดอัดใจของกู้จิ่งเซินได้

เขาแกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น หยิบมีดและส้อมขึ้นมา ช้าๆ หั่นสเต็ก

หลังจากหั่นเสร็จแล้ว เขาก็ใส่สเต็กลงในจานอาหารของซูหว่าน

"คุณซู คุณผอมเกินไป คุณควรกินกินเยอะ ๆนะ"

เมื่อเทียบกับห้าปีที่แล้ว ซูหว่านผอมลงมากจริง ๆ

เมื่อก่อนยังเอาไขมันเด็กมาด้วย ดูกระฉับกระเฉงมาก

ตอนนี้ผอมมากจนมีเพียงจับด้วยมือเดียว ร่างกายที่อ่อนแอเช่นนี้จึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะมีอาการง่วงนอน

ซูหว่านไม่มีความอยากอาหารไปแล้ว หยิบใบผักสองสามใบ ก็วางตะเกียบลง

สเต็กที่กู้จิ่งเซินหนีบไว้ เธอไม่ได้แตะต้องเลย

กู้จิ่งเซินคิดว่าเธอไม่ชอบเห็นตัวเอง เลยไม่อยากกินของที่เขาหนีบ สีหน้าก็เหงาอย่างอธิบายไม่ได้

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ กู้จิ่งเซินจะส่งเธอกลับไป แต่ซูหว่านปฏิเสธอย่างเย็นชา

เธอเคยเอาใจคนอื่นแลกกับการปฏิบัติจากอีกฝ่ายอย่างเฉยเมย เธอจะไม่มาหาเขาทรมานอีกเด็ดขาด สามารถอยู่ไกลได้ก็อยู่ห่าง ชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ สําคัญกว่า

หลังจากเธอปฏิเสธกู้จิ่งเซิน เธอมาที่โรงรถของโรงแรม หากุญแจรถเพื่อการพาณิชย์จากกระเป๋าของเธอ และวางแผนที่จะขับรถเพื่อการพาณิชย์ที