“ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะกลับมาเพื่อล้างแค้นให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต” ลีออนพูดอย่าใจเย็น“งั้นพวกเราควรจะทำยังไงดี? เจ้าชาย ถ้าผู้ชายคนนี้กำลังใช้เส้นสายเพื่อหาประโยชน์ เราสามารถหยุดเขาได้หรือเปล่า?”มาร์กี้ตัวสั่นไม่หยุด แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นอุบายของผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่เพียงแค่นึกถึงเขาก็สร้างความกดดันมากมายให้กับเธอถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องสามปีที่แล้ว ที่ทุกคนแพร่ข่าวฉาวเกี่ยวกับชายที่มีปัญหาความขัดแย้งภายในและกล่าวว่าเขาได้ถูกตระกูลยอร์กจัดการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากเธอแก้ปัญหานั้นได้ เธอคงไม่คิดที่จะหักหลังวิลเลียม เบลล์ท้ายที่สุดแล้ว วิลเลียม เบลล์ก็เป็นตัวแทนของเขา“สกปรก! เป็นไปได้ยังไงว่าคนสปรกอย่างนี้จะเป็นลูกน้อง?! เกียรติของตระกูลได้หายไปหมดแล้ว!”สายตาของเบรนท์ ซิลวา มองไปที่มาร์กี้อย่างดูถูกจากนั้นเขาจึงต้นตรงเข้าไปหาลีออนในขณะที่คำนับและพูด “เจ้าชาย ถ้าผมไม่ได้เข้าใจผิด ฮาร์วีย์ ยอร์กคงจะใช้คนของโอล์ด ไนเนอร์ แต่ความสามารถของโอล์ด ไนเนอร์ในเมืองบัควู้ดอยู่แค่ในระดับกลาง ๆ คงจะตลกถ้าเขาคิดว่าเขาสามารถควบคุมพวกเขาได้ด้วยสิ่งนี้”“ยังมีไทสัน วูดส์ด้วย ใช่ไหม?” ลีอ
ฮาร์วีย์ ยอร์ก อยู่ที่บ้านของเขาเมื่อเขากำลังจะต่อสายเพื่อโทรไปหาอีวอนน์ ซาเวียร์ หลังจากที่เขาวางสาว แมนดี้ ซิมเมอร์ก็ได้โทรหาเขาและขอให้เขาไปรับเธอที่ไซต์งานก่อสร้างโดยเร็วเมื่อฮาร์วีย์ไปถึง เขาต้องตกตะลึงเมื่อค้นพบว่ามีเพียงคนของโอล์ด ไนเนอร์เท่านั้นที่กำลังทำงานอยู่พนักงานและคนก่อสร้างที่เป็นคนของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ ไม่อยู่ที่นั่นสักคนฮาร์วีย์เดินตรงไปหาแมนดี้และถาม “ที่นี่เกิดอะไรขึ้น?”แมนดี้ทำกำลังงงกับสถานการณ์ที่พวกเขาอยู่“สกาย คอร์ปอเรชั่น โทรหาพวกเราเมื่อเช้านี้ พวกเขาบอกว่าพวกเขารับรู้ว่าฉันเป็นแค่ประธานของบริษัท…”“ฉันได้ยินมาว่าคุณปู่กับคนอื่น ๆ โกรธมากหลังจากที่ได้รับสาย เขาเลยเลิกจ้างพนักงานและคนงานก่อสร้างทั้งหมดในทันที”“แต่คุณเป็นประธานบริษัทไม่ใช่เหรอ เขาควรจะฟังคุณนี่?” ฮาร์วีย์พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว“เรื่องมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น พนักงานและคนงานก่อสร้างต่างเป็นคนที่ฉลาด ช่วงนี้บริษัทเกิดความโกลาหลมากมาย พวกเขาคงจะไม่กลับมาทำงานจนกว่าเรื่องทั้งหมดจะคลี่คลาย”“บอกผมมาหน่อย ว่าตอนนี้เราควรทำยังไงกันดี?”ฮาร์วีย์นำเรื่องนี้มาคิด เขาเข้าใจดีว่าคนงานกำ
เวลาค่ำของวันถัดไปพรุ่งนี้จะเป็นวันที่จะตัดสินผลจากสถานการณ์นั้นฮาร์วีย์ ยอร์ก ได้สั่งอาหารแสนอร่อยมาไว้เต็มโต๊ะ พร้อมด้วยไวน์รีสลิ่งหนึ่งด้วยฮาร์วีย์ดื่มไวน์หนึ่งแก้ว จากนั้นเขาพูดด้วยเสียงนุ่มนวล “แมนดี้ บอกผมได้ไหม ว่าเราจะให้โอกาสตระกูลซิมเมอร์หรือเปล่า?”“ฮะ?”แมนดี้ ซิมเมอร์ค้าง เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาทันที“พรุ่งนี้ตระกูลซิลวาอาจจะถูกจัดการ และธุรกิจต่าง ๆ ก็จะตกลงมาอยู่ในมือของคุณ คุณจะเป็นประธานสาวที่มีอายุน้อยที่สุดในเมืองบัควู้ด…”“ผมอาจจะรู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่กับตระกูลซิมเมอร์ แต่คนพวกนั้นเป็นครอบครัวของคุณ ผมคิดว่าเราควรให้โอกาสพวกเขาอีกสักครั้ง”“ถ้าพวกเขาจะยืนหยัดข้างเราเพื่อสู้กับตระกูลซิลวา จากนั้นก็ยอมให้พวกเขาเก็บหุ้นสี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ของพวกเขาและร่ำรวยไปด้วย!”แมนดี้ไม่พอใจหลังจากได้ยินฮาร์วีย์วางท่าแบบนี้เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะยังคงถูกฝั่งอยู่กับคำพูดของเขาอยู่อย่างนี้‘มันน่าอายที่สิ่งพวกนั่นจะไม่มีทางเกิดขึ้น’‘อย่างแรก ความขัดแย้งระหว่างเจ้าชายยอร์กกับเจ้าชายซิลวา เป็นแค่เรื่องที่ฮาร์วีย์พ่นออกมาอย่างไร้สาระ ใครจะรู้ว่ามันคือเรื่องจริง
ในคืนนั้นไทสัน วูดส์ได้โทรหาฮาร์วีย์ ยอร์ก “ประธานครับ ผมได้ติดต่อไปหาคนที่คุณได้ขอไว้เรียบร้อยแล้วครับ! เมื่อพวกเขาได้ยินว่าคุณเป็นคนขอมา เขาจึงบอกว่าจะรวบรวมคนของเขาให้เร็วเท่าที่สุดครับ และยังให้อำนาจผมเต็มที่ในการควบคุมคนของเขา”“ไม่เลว แค่รอสายจากฉันก็พอ” ฮาร์วีย์สั่งการในวันถัดไปฮาร์วีย์ไปที่สุสานของวิลเลียม เบลล์พร้อมกับแมนดี้ในตอนเช้าเขานำไวน์ขาวมาด้วย และรินตรงหน้าสุสานเพื่อเป็นการอุทิศให้“นี่คือ…”“วิลเลียม เบลล์ เพื่อนของผมตอนมหาวิทยาลัย…”ฮาร์วีย์ดูโศกเศร้าเล็กน้อยแมนดี้ดูมืดมัวเช่นกัน ‘ฮาร์วีย์รู้สึกเหมือนกันหรือเปล่าว่าเขาจะต้องถูกตระกูลซิลวาจัดการ?’‘นี่เป็นเหตุผลที่เขามาเยี่ยมสุสานของเพื่อนเขาหรือเปล่า?’หลังจากคิดอย่างนี้ แมนดี้ก็ถอนหายใจออกมา เห็นได้ชัดว่าเธอได้ตัดสินใจแล้ว ในเมื่อเธอบอกว่าเธอจะเดินตามผู้ชายที่เธอแต่งงาน ก่อนที่เธอจะออกมาพร้อมกับฮาร์วีย์ในตอนแรกตอนนี้ สิ่งเดียวที่เธออาจจะทำได้คือการตายไปพร้อมกันกับฮาร์วีย์‘ตระกูลซิลวาน่าจะเอาเรื่องและจัดการกับเขาในเร็ว ๆ นี้ บางทีอาจจะเป็นวันนี้?’แมนดี้เผยรอยยิ้มบางเบาออกมาและไม่ได้พูดอะไร
หลังจากที่แมนดี้ ซิมเมอร์กลับไปไทสัน วูดส์ก้าวมาข้างหน้าและขยับออกห่างจากชอว์น เบลล์และภรรยาของเขา ที่มาพร้อมกับบอดี้การ์ดของทั้งคู่“ท่านครับ ทำไมถึงไม่ให้พวกเราช่วยภรรยาของคุณล่ะครับ?” ไทสัน วูดส์ถาม ด้วยความไม่เข้าใจ“ให้เธอไปจะดีกว่า” ฮาร์วีย์พูด “มันคงไม่ดีถ้าเธอได้รู้ตัวตนของฉันก่อนที่ฉันจะทำลายตระกูลยอร์กให้เรียบร้อย”“ก็ได้ครับ แล้วคนที่คุณขอให้ผมหามาได้มาถึงเรียบร้อยแล้วเช่นกันครับ พวกเขากำลังรอคำสั่งจากคุณจากระยะห่างออกไป…”“ตอนนี้ ผมควบคุมพวกเขาได้ทั้งหมดแล้ว คุณคิดว่า…?”ฮาร์วีย์ตอบอย่างเรียบง่าย “ฉันจะปล่อยให้นายจัดการเรื่องนี้ แค่รอคำสั่งจากฉันก็พอ”ในใจของไทสันมีความยินดีจากความเชื่อใจของนายของเขาเขาไม่ได้พูดอะไรต่อและพยักหน้าก่อนที่จะก้าวออกไปตามหน้าที่ พร้อมกับมือของเข้าวางอยู่ข้างกายประมาณสิบนาทีหลังจากนั้น โอล์ด ไนเนอร์ก็วิ่งเหยาะ ๆ มาหาเขาและพูดอย่างให้เกียรติ “นายท่านยอร์กครับ ผมได้ข่าวมาว่าตระกูลซิลวากำลงมาครับ”…ในขณะเดียวกัน ที่คฤหาสน์ของตระกูลซิลวาทุกคนในตระกูลซิลวาได้เตรียมตัวที่จะไป ด้วยการมีเบรนท์ ซิลวา เป็นผู้นำผู้อาวุโสของตระกูลต่างกระตื
ด้วยตำแหน่งอันทรงเกียรติของเจ้าชายซิลวา โดยธรรมชาติแล้วลีออน ซิลวาสามารถครอบครองทรัพยาการจากโลกใต้ดินมาได้แตกต่างจากเมื่อก่อนที่เขาถูกเปรียบเทียบกับคนเก่งอย่างช็อปเปอร์ ลียง ที่เป็นที่รู้จักกันดีในนามของนักสู้อันธพาลที่เก่งที่สุดในเมืองบัควู้ด และยิ่งใหญ่เกินไปตระกูลซิลวาต่างร่ำรวยและทรงอำนาจเพราะฉะนั้นเบรนท์ ซิลวาจึงเชิญช็อปเปอร์มาภายในนามของลีออน ชัดเจนว่าช็อปเปอร์อยากที่จะมาในตอนนั้น ช็อปเปอร์ยิ้มและพูด “เจ้าชายซิลวา จากสิ่งที่คุณสัญญาไว้ มันไม่สำคัญหรอกว่าผมจะได้สู้หรือไม่ ตราบใดที่ปัญหาเรื่องนี้ถูกแก้ไข คุณจะต้องขายที่ดินในทางตอนใต้ของเมืองมาให้กับผม”“แน่นอน” ลีออนยิ้มอย่างเมินเฉย “ฉันจะขายให้คุณในราคาพิเศษ ตราบใดที่เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันจากนี้ต่อไป”ที่ดินตรงนั้นมีมูลค่าสูง แต่จะเป็นอะไรไปถ้าเขาจะยกมันให้กับช็อปเปอร์?เพื่อที่จะยืนบนสุดสูงสุดในเมืองเซาท์ไลท์ มันจำเป็นสำหรับตระกูลซิลวาที่จะสานสัมพันธ์กับนักสู้อันธพาลที่เก่งที่สุดแก่งเมืองบัควู้ดช็อปเปอร์หัวเราะเยาะ “ก็ได้!”เขาเข้าใจความหมายแฝงที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของลีออนในทันที ที่ดินตรงนั้น มีมูลค่าราวหลายล้านดอลล
ณ ลานซิลเวอร์นิมบัส ที่ตั้งอยู่ในภูเขาซิลเวอร์นิมบัสผู้จัดการยอร์กค่อย ๆ เคาะลงไปที่บานประตูโบราณของห้องโถงก่อนที่จะก้าวเข้าไปและอยู่ยืนอยู่ด้านข้างของควินตัน ยอร์ก “นายท่านยอร์กครับ ตระกูลซิลวาเริ่มเคลื่อนไหวแล้วครับ”ควินตันไม่แม้แต่จะเงยหน้าของเขาและถามอย่างไร้อารมณ์ “เพื่อสู้กับผู้ชายคนนั้นเหรอ?”“ใช่ครับ ผมได้ยินมาว่าเขาได้วิดีโอที่แสดงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่แม่น้ำเพิร์ล และใช้เอาคืนลีออน ซิลวา”“แล้ว?”“ไม่เพียงแต่ตระกูลซิลวาจะโทรหาทุกคนที่พวกเขารู้จักในวงการใต้ดิน แต่พวกเขายังใช้ช็อปเปอร์ ลียงให้ไปรวบรวมหัวโจ้กครึ่งหนึ่งของวงการใต้ดินในเมืองบัควู้ดมา...”ในมือของควินตัน ที่กำลังถือตัวหมากรุกอยู่ หยุดชะงักกลางอากาศ เขาเผยรอยยิ้มออกมา “ลีออนต้องส่งคนมาสอดแนมฉันแน่ ๆ ถ้าเกิดว่าฉันเคลื่อนไหวล่ะก็ เขาคงไม่กล้าที่เดินหน้าต่อในอนาคต”“หาคนไปดูว่าเรื่องมันเป็นยังไงต่อ ฉันต้องการจะรู้ผลให้เร็วที่สุด”“แต่…” ผู้จัดการยอร์กลังเลควินตันขมวดคิ้วของเขา “เธอไปที่นั่นเหรอ?”“ครับ มิสยอร์กออกไปเมื่อวานและไม่ได้กลับเข้ามา เธอคงจะเตรียมพร้อมอยู่ที่นั่นแล้วตอนนี้…”“ปล่อยเธอไป”ควินตั
“ออกไปไม่ได้นะ! แม้ว่าฮาร์วีย์จะถูกจัดการจนตาย ลูกก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไป!”ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยตส์จ้องเขม่งไปที่แมนดี้ ไม่ให้โอกาสเธอที่จะเคลื่อนไหวแม้แต่น้อยภายในบ้าน มีเพียงแค่ซีนเธียร์ที่สามารถเล่นกับโทรศัพท์ของเธออย่างโดยที่ไม่มีใครห่วง เธอยังส่งข้อความไปหาพี่เขยของเธออย่างระมัดระวังอีกด้วยแต่ถึงอย่างไร ฮาร์วีย์กลับยุ่งที่จะสนใจเกี่ยวกับมัน และทำให้ซีนเธียร์หน้ามุ่ยด้วยความหงุดหงิด…ฮาร์วีย์ที่เริ่มอ่านบทสวดมนตร์ต่อหน้าสุสานของวิลเลียม เบลล์ ไทสัน วูดส์และคนอื่น ๆ ปฏิบัติตาเพื่อแสดงความเคารพ ทำตามฮาร์วีย์ที่กำลังสวดมนตร์เพื่อให้วิเลียมไปอย่างสงบสุขชอว์น เบลล์และภรรยาของเขามองดูภาพตรงหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกันและความตื่นตระหนก พวกเขาพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์ ครั้งนี้ทำไมเราไม่ปล่อยมันไปล่ะ?”“ตระกูลซิลวามีอำนาจมากเกินไป! พวกเราไม่สามารถที่จะเอาชนะพวกเขาได้หรอก พวกเราพอใจแล้วที่ได้รู้ความจริง!”“เราเสียลูกชายของเราไปแล้ว และเราไม่สามารถที่จะเสียเธอไปได้อีกคน!”ฮาร์วีย์หัวเราะและพูดสร้างความมั่นใจให้กับพวกเขา “คุณลุง คุณป้าครับ ไม่ต้อ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข