ถนนในเมืองนิอัมมี่ดูมีชีวิตชีวาในช่วงเวลายามค่ำคืน ตามคำสั่งของไทสันผู้ชายหลายร้อยคนตระเวนไปทั่วตามท้องถนน ทั้งโรงแรมขนาดใหญ่ คลับเฮาส์ และสถานบันเทิงต่าง ๆ ไม่ว่าไวแอตต์จะซ่อนตัวอยู่ที่ไหน พวกเขาก็จะหาให้เจอในช่วงเวลานี้ไวแอตต์อยู่ที่อพาร์ตเมนต์ของเซซิเลียวันนี้แม่มดเฒ่าไม่ได้มากวนเขา เขาจึงรีบไปซื้อยาเม็ดสีฟ้า พร้อมที่จะทำลายอุปสรรคต่าง ๆ ในช่วงเวลาแสนสุขกับเซซิเลียเซซิเลียไม่รีบร้อน เธอเตรียมอาหารค่ำใต้แสงเทียนอย่างดี และทั้งสองก็เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขาไวแอตต์เป็นคนใจร้อน แต่สำหรับเซซิเลียแล้วเขารอได้ ในสายตาของเขาเซซิเลียเหมือนหนูที่ติดกับดักของเขาแล้ว“เซซิเลีย ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกสบายใจเวลาที่ได้อยู่ใกล้ ๆ คุณ?” ไวแอตต์เอนกายลงบนโซฟา เขาหลับตาลงด้วยความสุขขณะเซซิเลียนวดศีรษะให้เขาการมีของหญิงสาวสวยนวดผ่อนคลายให้แบบนี้เหมือนได้ขึ้นสวรรค์จริง ๆ เซซิเลียรู้สึกสับสน แต่เธอก็ยังส่งยิ้มให้เขา “ถ้าคุณรู้สึกผ่อนคลาย คุณจะตอบแทนฉันอย่างไร?”ไวแอตต์ยิ้มเยาะเธอ “ไม่ต้องกังวล ถ้าคุณทำให้ผมมีความสุข ผมจะปฏิบัติกับคุณอย่างดี พรุ่งนี้ไปบริษัทกับผม จากนี้ไปคุณเป็นเลขาของผม บริการ
ชายฉกรรจ์หลีกไปยืนข้าง ๆ เพื่อให้ไทสันเข้ามาข้างใน และเขาก็ย่างสามขุมเข้ามาอย่างน่ากลัว เขาเหลือบมองไปที่ไวแอตต์และหัวเราะ“ใช่ เราอยากได้เงิน แกให้เงินเราสักสองสามล้านดอลลาร์ติดกระเป๋าเงินไว้หน่อยเป็นไง?”“ฉันแค่ล้อเล่น และพวกนายคิดว่าฉันจริงจังเหรอ? พวกนายกล้าบุกเข้ามาหาฉันเพื่อเงินงั้นเหรอ? พวกนายคิดว่าฉันเป็นใคร?” ไวแอตต์หรี่ตามองพวกเขาเขม่ง การเจรจาจะง่ายมากถ้าสิ่งที่พวกมันต้องการคือเงิน แน่นอนว่าใคร ๆ ก็รู้เกี่ยวกับตัวตนของเขา ตอนนี้เขาชักสงสัยแล้วว่าพวกมันจะกล้าแตะต้องตัวเขาในฐานะประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ไหม?“ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร! ถ้าแกไม่ส่งเงินมาให้ฉัน ฉันจะทำให้กระดูกของแกแหลกคามือฉัน! แกควรคิดได้ด้วยตัวเองนะ” ไทสันคำรามลั่น และเตะโต๊ะกาแฟจนหัก“อ๊า!” เซซิเลียร้องเสียงหลงตกใจจนร่างกายของเธอสั่นเทา“เงียบ! ส่งเสียงอีกแล้วฉันจะฉีกปากเธอ!” ไทสันจ้องมองเซซิเลียอย่างเย็นชาใบหน้าของเซซิเลียเปลี่ยนเป็นซีดขาวทันที และเธอก็ปิดปากอย่างรวดเร็วไวแอตต์ถลกกางเกงของเขาขึ้นเล็กน้อยหลังจากเห็นสถานการณ์ตรงหน้าที่ไทสันแสดงท่าทีดุดันออกมา ไม่ว่าเขาจะอยู่ในตำแหน่งไหนก็ไม่สำคัญ ในตอ
“ฮาร์วีย์… ทำไมขยะไร้ค่าอย่างแกถึงอยู่ที่นี่?” ไวแอตต์คำรามอย่างเกรี้ยวกราดฮาร์วีย์ถูกไทสันชิงพูดซะก่อน “มิสเตอร์ยอร์กเป็นเจ้านายของฉัน ลองไม้ให้เกียรติท่านอีกครั้งสิ และฉันจะทำให้แกเดินไม่ได้อีกต่อไป!”ไวแอตต์นิ่งค้าง ขยะไร้ค่านั่นจะเป็นเจ้านายของใครบางคนได้งั้นเหรอ? ‘เป็นไปได้ยังไง? นี่เป็นเรื่องตลกสิ้นดี! หรือพวกนี้ถูกฮาร์วีย์จ้างมาเพื่อทำให้พวกเราหวาดกลัวหรือเปล่า?’ไวแอตต์หุนหันชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างโกรธเกรี้ยว“แกเป็นแค่ลูกเขยที่ไม่มีใครต้องการ! กล้าดียังไงให้คนมาข่มขู่พวกเรา?! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นประธานบริษัท ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์! พรุ่งนี้ตระกูลซิมเมอร์จะล้มละลายเพราะแก! แกจะชดใช้ยังไง!”เซซิเลียลุกขึ้นและมองไปที่ฮาร์วีย์ “ฉันจะบอกแมนดี้เรื่องนี้ และนายก็จะถูกไล่ออกจากตระกูลแน่นอน นายจะไม่มีแม้แต่ที่ ๆ จะให้นายขออาหารเขากินอีกต่อไป”หลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ ไวแอตต์และเซซิเลียก็ทำตัวเย่อหยิ่งมากกว่าเดิมถึงสิบเท่าในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์ก็เป็นแค่ลูกเขยที่เกาะเขากิน ใคร ๆ ก็สามารถเหยียบย่ำดูถูกเขาได้ ใครบ้างที่จะรู้สึกเกรงกลัวลูกเขยอย่างเขา?ฮาร์วีย์มองไปที่ไวแอตต
ในตอนนั้นเองเซซิเลียยับคงนั่งอยู่บนพื้นด้วยท่าทางตกใจ ผู้หญิงคนนี้ทำตัวมีทิฐิมาโดยตลอด นั่นทำให้เธอตระหนักถึงเหตุการณ์ตรงหน้า‘ฮาร์วีย์เป็นนายใหญ่ของพวกมันจริง ๆ งั้นเหรอ? แล้วยังอีกคนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ายังให้ความเคารพเขามากอีกด้วย จะเป็นไปได้ยังไง? เขาก็เป็นแค่ลูกเขยของซิมเมอร์ที่ไม่มีใครต้องการ!’‘ตลอดสามปีที่ผ่านมา เมื่อใดก็ตามที่ฉันไปบ้านของแมนดี้ ขยะไร้ค่านี้มักจะต้องล้างเท้าหรือห้องน้ำอยู่ ฉันยังสั่งให้ไอ้ขยะคนนี้มาคอยขัดรองเท้าซักถุงเท้าที่สกปรกของฉันด้วยซ้ำ แต่…ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาเป็นหัวหน้าพวกอันธพาลพวกนี้ได้... ’เหตุการณ์นี้ทำให้เซซิเลียตกใจมาก ตอนนี้เธอได้รู้จักตัวตนของเขามากขึ้น แล้วแบบนี้ฮาร์วีย์จะจบชีวิตเธอลงที่นี่ไหม?เซซิเลียรู้สึกหวาดกลัวต่อความปลอดภัยในชีวิตของเธอ พวกนี้อาศัยอยู่ตามท้องถนน ทั้งโหดร้ายและทารุณ ถ้าพวกมันทำอะไรสักอย่างจริง ๆ ก็ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเธอหายตัวไป“ฮาร์วีย์…มิสเตอร์ยอร์ก…” เซซิเลียคุกเข่าตรงหน้าฮาร์วีย์และกอดขาของเขาสะอื้นไห้อ้อนวอน“ฉันผิด…ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ ” เซซิเลียรู้สึกละอายใจ เธอไม่คิดว่าวันหนึ่งเธอจะต้องคุกเข่าต่อหน
ที่ออฟฟิศของซีอีโออีวอนน์และเวนดี้ต่างนั่งเงียบ เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงประตูถูกผลักเปิดออก พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันบุคคลที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาคือหญิงมีอายุ อีวอนน์และเวนดี้ต่างประหม่าเล็กน้อยเนื่องจากรังสีของผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างน่ากลัว การปรากฏตัวของเธอไม่เหมือนคนทั่วไป และอำนาจแผ่ปกคลุมไปทั้งห้องอีวอนน์ที่มาจากพื้นเพที่มั่นคงแล้วก็ยังถูกแช่แข็งนิ่งค้าง ในขณะที่เวนดี้ที่มาจากครอบครัวธรรมดาก็ไม่กล้าพูดอะไรธีอาจ้องมองไปที่อีวอนน์ และเวนดี้ เลขาของประธานช่างน่ารัก ไม่น่าแปลกใจที่ไวแอตต์ชายหนุ่มในโอวาทของเธอไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนนี้“คุณเป็นใคร? นี่คือออฟฟืศของซีอีโอ คุณจะเดินเข้ามาแบบง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไง?” อีวอนน์สงบสติอารมณ์ และถามพลางเลิกคิ้วขึ้นธีอามองไปที่อีวอนน์อย่างดูถูกเหยียดหยาม “ผู้หญิงอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาถามว่าฉันเป็นใคร? บอกให้ประธานของเธอออกมาพบฉัน!”เมื่ออีวอนน์ได้ยินคำพูดของเธอก็ขมวดคิ้วยุ่ง สองสามวันที่ผ่านมานี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?เมื่อวานนี้ไวแอตต์โผล่มาที่นี่แล้วยังแสร้งทำเป็นตัวเป็นท่านประธาน วันนี้ผู้หญิงคนนี้ที่ดูมีอำนาจเข้ามา และทำตัวหยาบคายอีกเธอม
“ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายของคุณทำมาจากขยะส่วนไหน แต่คุณไม่ต้องกังวลฉันไม่สนใจที่จะแย่งผู้ชายสกปรกของคุณมาแน่นอน!” แม้ว่าริมฝีปากของอีวอนน์จะมีเลือดซึมออกมา แต่เธอก็ไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไปในขณะนั้นเวนดี้รู้ว่าเธอต้องก้าวเข้ามาช่วย ไม่อย่างนั้นอีวอนน์อาจถูกทำร้ายจนตายได้ เธอไม่กล้าสู้และทำได้เพียงพุ่งเข้าหาอีวอนน์และยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอพูดว่า “มิสซาเวียร์ อย่าพูดอะไรอีกเลย รอให้ท่านประธานกลับมาก่อน คุณไม่สามารถจัดการปัญหาได้ด้วยตัวเองเสมอไป เขาคือประธาน หลังจากนั้น…”“เธอกำลังปกป้องหล่อน และเธอยังอ้างว่าเธอไม่ได้แย่งผู้ชายของฉันไปงั้นเหรอ?” ธีอาหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วหันไปมองเวนดี้ “เธอคุกเข่าลงเหมือนกัน นังหมูตัวเมีย ไม่งั้นฉันจะสั่งสอนให้เธอด้วย!”เวนดี้รู้สึกขัดแย้ง แต่เมื่อเธอเห็นอีวอนน์เจ็บปวดเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคุกเข่าลง ถ้าเธอยังดื้อรั้นต่อไปเธอก็จะเหมือนอีวอนน์ ธีอารู้สึกสะใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นผู้หญิงสองคนที่แย่งชายของเธอไปคุกเข่าลงต่อหน้าเธอไอ้แมงดานั่นคิดจริง ๆ งั้นเหรอย่าจะหนีจากเธอได้? เขาคิดว่าจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการทุกเมื่อหลังจากเป็นซีอีโองั้นเหรอ? เขา
“เธอคิดว่าตอนนี้เธออยู่ในเมืองหลวงงั้นหลวงงั้นเหรอ? ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา “เธอคิดว่าที่นี่เหมือนกับตระกูลยอร์กที่เธอสามารถกลั่นแกล้งคนอื่นได้งั้นเหรอ?”“โอ้? ไม่ใช่หรอกเหรอ?” แววตาของธีอาเต็มไปด้วยความดูถูก “แม้ว่าที่นี่จะไม่ใช่เมืองหลวง แต่แกก็เป็นแค่ขยะที่ตระกูลตัดหางปล่อยวัดไปแล้ว แกคิดว่าแกสามารถเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์เหลือบมองบอดี้การ์ดของเธอและยิ้มเยาะเย้ย “เธอคิดว่าขยะที่เอามาที่นี่จะเอาชนะฉันได้ไหม?”ธีอาเยาะเย้ย “ฮาร์วีย์ ฉันได้ยินมาว่าแกได้กลายเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน ถ้าแกกล้าทำอะไรล่ะก็ ฉันจะทำให้ตระกูลซิมเมอร์ทุกคนต้องชดใช้!”“ในเมื่อแกยังมีชีวิตอยู่ ฉันอยากจะบอกแกต่อหน้าว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เป็นของฉันแล้ว นี่คือของขวัญของฉันเพื่อหมาของฉัน ถ้าแกกล้าเดินเข้ามาที่นี่อีก ฉันจะให้คนหักขาแกทั้งสองข้างซะ!”หมาของเธอ?อีวอนน์และเวนดี้มองหน้ากัน ดูเหมือนพวกเขาจะเข้าใจสถานการณ์ดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อยการมาเยือนของไวแอตต์และสิ่งที่เขาเมื่อวานนี้ นั้นมันหมายความว่าเขาเป็นผู้ชายในสังกัดของผู้หญิงแก่ ๆ คนนี้!เธอส่งคนไปตามหาเขาแล้วหรือยัง? เธอ
“เธอคงสงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงมีทักษะแบบนี้” ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะธีอาดูตื่นตกใจจนทรุดตัวลงบนโซฟา เธอหายใจเร็วขึ้นขณะที่เธอถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร?”“มันก็ปกติธรรมดา ถ้าฉันไม่มีทักษะเหล่านี้ ฉันที่ถูกไล่ออกมาเมื่อสามปีก่อนคงจะตายไปแล้ว เข้าใจหรือยัง?” ฮาร์วีย์พูดช้า ๆ ชัด ๆดวงตาของธีอาเบิกกว้าง เธอไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงยังมีชีวิตแล้วอยู่รอดมาได้ตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วตระกูลยอร์กมักจะฆ่าทายาทที่ทอดทิ้งแล้ว แต่ทำไมพวกเขาถึงยอมให้ฮาร์วีย์กลายมาเป็นลูกเขยของตระกูลอื่น มันเป็นอันตรายที่แอบซ่อนอยู่สำหรับพวกเขาอย่างไรก็ตามทายาทที่ถูกทอดทิ้งนี้คงไม่สามารถรับมือกับการสั่งฆ่าได้ หรือตระกูลยอร์กไม่ได้หมายจะเอาชีวิตฮาร์วีย์จริง ๆ ? ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ตระกูลจะไม่วางกับดักไว้เลยหรือไง?“ฮาร์วีย์…ฉันยอมรับว่าฉันประเมินแกต่ำไป แต่ถ้าแกจะมีทักษะการต่อสู้จริง ๆ ? ในยุคนี้เราไม่ได้มองที่ทักษะการต่อสู้ที่เก่งกาจอีกต่อไป ไม่ว่าแกจะแข็งแกร่งแค่ไหน หมัดของแกจะเร็วแค่ไหน แกก็คงไม่สามารถเอาชนะความเร็วของปืนได้หรอก จริงไหม?” ธีอาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามสงบสติอารมณ์ “ไม่ว่าแกจ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข