ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะได้รับอาหารตาจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เล็ก ๆ เช่นนี้ ประเด็นสำคัญที่สุดคือผู้หญิงแต่ละคนมีไหวพริบของตัวเอง หากพวกเขาสามารถใช้เวลากับพวกหล่อนทั้งคืนได้ พวกเขาก็ยินดีที่จะตัดชีวิตของพวกเขาให้สั้นลงไปคนหนึ่งมีใบสาวอ่อนหวาน การได้เห็นเธอทำให้พวกเขานึกถึงช่วงวัยที่พวกเขามีความรักที่ไร้เดียงสา อีกคนก็เป็นความงามที่สง่างาม อาจถูกดึงเข้าสู่ความฝันได้ทุกเมื่อเมื่อมองไปที่เธอในขณะที่ทุกคนกำลังฝันกลางวัน ฮาร์วีย์ก็ตกตะลึงและพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวว่า “เชอร์ลีย์ ไรอันเหรอ?”ฮาร์วีย์รู้จักสาวงามที่ลงจากรถ MPV เธอเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะทำงานของฮาร์วีย์ในมหาวิทยาลัย เธอเคยออกตัวแทนเขาในระหว่างงานเลี้ยงรุ่น มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ได้พบเธอที่นี่“ฮาร์วีย์?” เชอร์ลีย์ก็ประหลาดใจเช่นกันเพื่อนมหาวิทยาลัยคนอื่นดูถูกฮาร์วีย์ในตอนที่งานเลี้ยงรุ่นแถมยังเรียกเขาขี้แพ้ เขากลายเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าและยากจน เขาเป็นขยะไร้ค่าในสายตาของพวกเขา ตอนแรกเธอไม่เชื่อและช่วยพูดแทนฮาร์วีย์ อย่างไรก็ตามเธอเปลี่ยนความคิดแล้วเมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์ในสภาพนี้ในวันนี้“ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึง…” เชอร์ลีย์ถอนหายใจและเ
ฮาร์วีย์ยิ้ม “เชอร์ลีย์ ทำไมเธอถึงทำตัวเหมือนกลับมาเรียนมหาวิทยาลัยล่ะ? ให้บทเรียนชีวิตกับผมเหรอ?”“หยุดล้อเล่นน่ะ! เพื่อนของเราคิดแบบนั้นกับนายจริง ๆ ตั้งแต่ล่าสุดที่เราเจอ ทำไมนายไม่หางานที่ดีแทนที่จะมัวทำตัวไร้สาระไปวัน ๆ” เชอร์ลีย์รู้สึกกังวล “นายคิดว่าตอนนี้นายมีความสุขไหม? นายยินดีที่จะรับเงินไม่กี่ดอลลาร์ ทำไมนายไม่หางานที่ดีกว่าเพื่อให้อุ่นใจบ้างล่ะ”เชอร์ลีย์ปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดี เธอยังคงเป็นห่วงฮาร์วีย์แม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาพที่น่าหดหู่นี้ก็ตามฮาร์วีย์ตอบสนองแบบเดียวกับที่เขามักจะทำในอดีต เขายื่นมือออกมาและกุมใบหน้าของเชอร์ลีย์ไว้ในมือ “จริง ๆ แล้วผมเสียใจที่ไม่ฟังคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่ได้เรียนรู้บทเรียนนั่นเลย แต่ตอนนี้ผมสบายดี”แม้ว่าเขาจะเป็นลูกเขยที่ไร้ค่ามาตลอดสามปี แต่เขาก็ไม่ได้ละทิ้งตัวตนนี้ไป เขากลายเป็นซีอีโอของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ และไม่เคยไม่มีความสุขเลยสักครั้งเขามีความสุขแม้ว่าเขาจะมีความขัดแย้งบ้างเล็กน้อยกับแมนดี้ที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้“นาย…” เชอร์ลีย์ขมวดคิ้ว “นายไม่มีอะไรดีขึ้นเลย”เชอร์ลีย์รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเธอต้องพูดแบบนี้ เธ
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างไม่สนใจและไม่สนใจเจอร์รี่ที่กำลังฟึดฟัดพร้อมที่จะฟาดฟันเขา เขากำลังจะออกไปให้พ้นจากที่เกิดเหตุนี้เจอร์รี่ก้าวไปข้างหน้าและขวางทางฮาร์วีย์หลังจากเห็นว่าเขาขยับตัว เขาตะคอกทันที “รีบจ่ายค่าเสียหายมาเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นฉันจะโทรร้องเรียนนายทันที!”เชอร์ลีย์ยืนอยู่ข้างหลังเขา พูดด้วยความเศ้าใจว่า “ฮาร์วีย์ ถ้านายหาเงินไม่ได้จริง ๆ ฉันจะให้นายยืม”หัวใจของเธออ่อนลงเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจ เธอไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ตกงานเพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เอลล่าซึ่งเงียบมานานก็เข้าใจแล้วว่าชายและหญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอคืออดีตรุ่นพี่ของฮาร์วีย์และเพื่อนร่วมโต๊ะของเขาอย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีเหตุผลเลยหรือไง? เพียงเพราะพวกเขาเป็นรุ่นพี่ของฮาร์วีย์งั้นหรือ?ในตอนนี้เธอไม่สามารถทนต่อไปได้อีกและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ทำไมคุณถึงไม่มีเหตุผลแบนี้? คุณมาชนเราก่อน แล้วทำไมเราต้องจ่ายค่าเสียหาย?”เจอร์รี่ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “เฮ้ คนสวย ผมมีเหตุผลมากแล้ว เพื่อนของคุณก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น ทำไมคุณถึงเป็นเพื่อนกับคนขี้แพ้อย่างเขาล่ะ? คุณจะได้ประโยชน์อะไรจากการเป็นเพื่อนกับเขา? คุณได้แค่ซ้
หลังจากเห็นบัตรสมาชิกของเจอร์รี ผู้ช่วยผู้จัดการก็โค้งคำนับเขาด้วยความเคารพทันที นี่คือกฎของที่นี่ นั่นก็คือ “ลูกค้าต้องมาก่อนเสมอ”หลังจากนั้นเธอก็มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชาและพูดว่า “คุณผู้ชาย ถ้าคุณไม่ได้เป็นสมาชิกของโรงแรมนี้คุณจะใช้บริการของเราที่นี่ไม่ได้ ที่จอดรถของเรามีไว้สำหรับลูกค้า บุคคลภายนอกไม่ได้รับอนุญาตให้จอดรถโดยพลการ ตอนนี้คุณต้องชดใช้ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับรถของลูกค้าเนื่องจากการจอดรถของคุณ”เจอร์รี่จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างหยิ่งผยองเมื่อเห็นผู้ช่วยผู้จัดการเข้าข้างเขา จากนั้นเขาก็พูดว่า “นายไม่ได้ยินเธอพูดเหรอ? ไอ้บ้านนอก รีบจ่ายค่าเสียหายมาซะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าโรงแรมนี้จะมีกฎดังกล่าว อย่างไรก็ตามเขายังคงพูดอย่างเคร่งขรึม “ผู้ช่วยผู้จัดการ แม้ว่าผมจะไม่ได้สมัครบัตรสมาชิกโรงแรมของคุณ แต่ผมได้ขอให้เลขาจองโต๊ะแล้ว ผมจอดรถที่นี่ไม่ได้หรือ?”เขามาที่นี่เพื่อเลี้ยงมื้อค่ำเอลล่า ดังนั้นเขาไม่ต้องการสร้างความเดือดร้อนและเพียงแค่ต้องการให้เรื่องต่าง ๆ คลี่คลายผู้ช่วยผู้จัดการและเจอร์รี่มองหน้ากัน หลังจากนั้นไม่นานเจอร์รี่ก็หัวเราะแ
“นี่…” เชอร์ลีย์ลังเลเธอไม่เคยมีแฟนเลยตั้งแต่โตมา แม้ว่าเธอจะออกมาวันนี้กับเขา แต่ก็เป็นเพราะเจอร์รี่คอยมาหาเธอ เขายังใช้เส้นสายและข่มขู่ครอบครัวของเธอ เธอจึงตกลงที่จะออกมาทานอาหารด้วยความไม่เต็มใจมันไม่มีเหตุผล ไม่มีความรู้สึกใดเป็นพิเศษ ถ้าเธอมีความรู้สึกพิเศษกับเจอร์รี่ เธอคงจะตกลงเป็นแฟนกับเขาตอนที่เธอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้วในตอนนี้เจอร์รี่กำลังใช้ปัญหาของฮาร์วีย์เพื่อคุกคามเธอ เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฮาร์วีย์ตั้งแต่ที่พวกเขาเรียนมหาวิทยาลัย มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์กลายเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์หลังจากที่เขาเรียนจบ ทำให้ทั้งสองคนขาดการติดต่อกันไปอย่างไรก็ตามให้เธอดูฮาร์วีย์คลานออกไปจากที่นี่ เธอทำไม่ได้ …เมื่อเชอร์ลีย์ยังคงลังเล ในตอนนั้นเองฮาร์วีย์ก็รู้สึกโกรธมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แต่เจอร์รี่ทำเกินไปแล้ว เขายังใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้เชอร์ลีย์เป็นแฟนของเขา เขามั่นใจว่าจะได้เชอร์ลี่ย์ไปครอบครอง แน่นอนนั่นมันทำให้คนอื่น ๆ อยากจะเข้าไปต่อยเขาอย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาอยู่ในที่สาธารณะ ถ้าเขาเริ่มต้นเขาจะเป็นฝ่ายผิดฮาร์วีย์ไม่สามารถทนได้อ
ในขณะเดียวกันที่ลานจอดรถ เจอร์รีก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ เขาก็หัวเราะและพูดว่า “โอ้พระเจ้า ฮาร์วีย์ นายยังใช้โทรศัพท์รุ่นเก่าเมื่อสามปีที่แล้วที่มีราคาแค่สิบห้าดอลลาร์อีกเหรอ นายนี่สุดยอดจริง ๆ !”จากนั้นเขาก็มองไปที่เชอร์ลีย์และพูดว่า “เชอร์ลีย์ คุณยังไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้เป็นยังไง? เขาเป็นแค่ผู้ชายที่จน ๆ และยังไร้ประโยชน์ ทำไมคุณถึงยังช่วยเขาอีกล่ะ? คุณคิดว่าเขาจะรู้สึกขอบคุณงั้นเหรอ? ผมรู้ว่าตอนนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างคุณสองคน แต่ดูเขาสิตอนนี้ เขาเป็นคนไม่มีอะไรเลย เขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะยืนอยู่ข้าง ๆ คุณด้วยซ้ำ คุณยังเอาแต่คิดถึงความดีของเขาที่ผ่านมาและปฏิเสธที่จะเป็นแฟนกับผมอีกงั้นหรือ?”แน่นอนว่าเจอร์รี่ไม่ได้โง่ เขารู้ว่าฮาร์วีย์ทำลายแผนการของเขาเมื่อตอนเขาพยายามตามจีบเชอร์ลีย์ แน่นอนว่าเขาต้องการ แก้แค้นและที่จะทำให้ฮาร์วีย์อับอายและวันนี้เขามีโอกาสนั่นแล้วไม่เพียงแต่เขาสามารถระบายความโกรธออกมาได้ แต่เขายังทำลายความประทับใจของเชอร์ลีย์ที่มีต่อฮาร์วีย์ให้หายไป เพียงเพื่อที่เขาจะได้รับชัยชนะเหนือร่างกายและจิตวิญญาณของเชอร์ลีย์ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นมองเช
วิลล่า ไวท์ หัวหน้าผู้จัดการของโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ ได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลที่มีอำนาจมากในนิอัมมี่คนหนึ่ง ผู้คนที่เขาพบเจอล้วนเป็นตำแหน่งยศระดับสูงและเขาก็ได้รับความเคารพนับถือจากผู้คนเหล่านั้นมากในเมืองนิอัมมี่ ผู้นำตระกูลชนชั้นสองและสามบางคนไม่กล้าแม้แต่เผชิญหน้ากับเขาอย่างไรก็ตามวิลล่ารู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้อำนาจแบบนั้นในมือจริง ๆ เขาเป็นเพียงหุ่นเชิดที่มีตระกูลใหญ่ ๆ ในเมืองอยู่เบื้องหนังตระกูลที่ใหญ่ที่สุดนั้นก็คือ ตระกูลยอร์กในเซาท์ไลท์ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพร์เป็นตัวแทนของตระกูลยอร์กท่านประธานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์มาที่โรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของเขา จะไม่ให้เขาตื่นตระหนกตกใจได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อได้ฟังน้ำเสียงของอีวอนน์แล้วดูเหมือนว่าในตอนนี้ท่านประธานอาจจะอารมณ์ไม่ดีผู้ช่วยผู้จัดการก็ยังเหน็บแนมฮาร์วีย์อยู่ แต่เธอเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอมองไปข้างหลังเธออย่างตกใจเธอหันหลังกลับไปดูโดยทันที วินาทีต่อมาเธอเห็นมิสเตอร์ไวท์ผู้สูงศักดิ์ที่เหมือนราชาผู้ยิ่งใหญ่ในสายตาของเธอวิ่งมาที่ล็อบบี้ด้วยความตื่นตระหนก เธอรู้สึกอธิบา
สีหน้าของเจอร์รี่เริ่มบูดบึ้ง เหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นเร็วเกินไปและเขายังไม่เข้าใจสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้นนั่นเพาะเขาเป็นคนไอคิวต่ำหลังจากนั้นไม่นานเขาก็โกรธและพูดว่า “ทำไมผมต้องจ่ายเงินให้เขา? ผมเป็นสมาชิกของคุณด้วยเหมือนกัน ผมจ่ายเงินไปเจ็ดพันหกร้อยดอลลาร์ในการสมัครบัตรสมาชิกนี้!”“คุณบอกว่าเฉพาะเป็นสมาชิกเท่านั้นที่สามารถเป็นรับประทานอาหารในโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ได้ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเขาถึงเข้ามาทานอาหารได้ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่ขี่จักรยานไฟฟ้าเท่านั้น?”วิลล่าอธิบายออกมาอย่างเบื่อหน่ายว่า “เป็นเพราะมิสเตอร์ยอร์กจองห้องสำหรับลูกค้าระดับบนโรงแรมเรา พูดง่าย ๆ ว่าค่าธรรมเนียมรายปีสำหรับการสมัครบัตรสมาชิกนี้อยู่ที่ประมาณแปดแสนดอลลาร์ ตอนนี้คุณเข้าใจความแตกต่างแล้วหรือยัง?”ใบหน้าของเจอร์รี่เปลี่ยนเป็นสีซีดทันที เขาสมัครบัตรสมาชิกระดับเริ่มต้นมูลค่าเจ็ดพันหกร้อยดอลลาร์ อะไรคือสมัครสมาชิกด้วยเงินแปดแสนดอลลาร์? นับรวมโชคลาภทั้งหมดของเขายังไม่มีค่าถึงเงินจำนวนนั้นเลยด้วยซ้ำ!ในขณะนี้เขากำลังตกตะลึงจนพูดไม่ออกเขาแค่ใช้ความเป็นสมาชิกคนหนึ่งเพื่อทำให้ฮาร์วีย์ต้องอับอาย เขาไ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข