ฮาร์วีย์เดินไปหาเมอร์ฟีและแตะที่ใบหน้าก่อนจะเทชาดำทั้งถ้วยลงบนศีรษะของเขา“อ๊ากกก!”เมอร์ฟี่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดโดยสัญชาตญาณในขณะนี้ ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงพวกเขาใช้ความรุนแรงในตอนที่คนอื่นคิดจะใช้เหตุผลเพราะเขาร้องหาเหตุผลเมื่อคนอื่นใช้ความรุนแรงไม่ว่าจะยังไง พวกเขาก็จะเหยียบย่ำผู้อื่นและฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้ นี่คือวิถีของเศรษฐีเจ้าสำราญ แต่เมอร์ฟี่ไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอคนที่มีอำนาจมากกว่าเขาผู้ชายคนนั้นใช้เหตุผลได้ดีกว่าเขาหลายเท่า...และเขาก็มีทักษะการต่อสู้ที่ดีกว่าอีกด้วยความรู้สึกหวาดกลัวแผ่ซ่านอยู่ในใจของเมอร์ฟีแต่ในฐานะลิ่วล้อของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินเมอร์ฟี่มีศักดิ์ศรีในตัวเองเขาอยากจะถูกพวกตะวันตกเหยียบย่ำมากกว่าใครหน้าไหนจากประเทศ H!เขาพอใจที่จะเป็นข้ารับใช้ของพวกตะวันตก แต่เขาจะไม่มีวันยอมรับคนจากประเทศ H!“นายใช้ความรุนแรง ฮาร์วีย์! นี่แหละคือหลักฐาน!”เมอร์ฟี่กัดฟันและชี้ไปที่ชาที่หกบนหัวของเขา“นายตายแน่ ฉันบอกนายไว้เลย!”ฮาร์วีย์ฉายแววสับสนมาอย่างเขา“ทำแค่นี้ก็หาว่าฉันเป็นพวกใช้ความรุนแรงแล้วเหรอ”จากนั้นเขาก็เหวี่ยงหลังมือไปที
“วงสังคมชั้นสูงทั้งหมดของที่นี่เป็นสุนัขรับใช้ของคุณงั้นเหรอ?“น่ากลัวจัง!”ฮาร์วีย์ดีดนิ้ว“ไปเรียกหนึ่งในนั้นมาสักคนสิ! อยากเห็นจังว่าเธอจะทำให้ฉันกลัวได้ไหม!“ถ้าคนเดียวไม่พอ เรียกอีกสองสามคนก็ได้! เรียกทุกคนที่คิดว่าจะทำให้ฉันกลัวมาที่นี่เสียสิ!”ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าและตบชารอนอย่างแรง ส่งเธอลงไปกองกับพื้น“ในทุกเดือนฉันก็จัดการกับคนพวกนั้นราว ๆ สิบคนอยู่แล้ว!“เรียกพวกเขามาที่นี่เดี๋ยวนี้! ฉันจะจัดการกับคนพวกนั้นเดี๋ยวนี้ อย่ามาทำให้ฉันเสียเวลา”“อ๊ากกก!”ชารอนตัวสั่นอยู่บนพื้น ยกมือขึ้นกุมใบหน้าที่บวมเป่งของเธอ เธอสาบานว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอจะฆ่าฆ่าฮาร์วีย์ให้ตายเสียวันนี้ถ้าเธอไม่ได้ฆ่าเขา เธอคงนอนตายตาไม่หลับทันทีที่ฮาร์วีย์โยนโทรศัพท์ให้ชารอนก็ได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาโตโยต้า พราโด้หลายคันปรากฏตัวขึ้นจากระยะไกลและจอดอย่างเรียบร้อยที่หน้าเดอะ การ์เด้น วิลล่าชายในชุดคลุมหลายคนเดินออกมาจากรถ ใบหน้าของพวกเขาดูเย้ยหยันหลังจากเห็นคนเหล่านี้ สีหน้าของเอ็ดวินและเลสลี่ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยพวกเขาจำผู้มาใหม่เหล่านี้ได้ คนพวกนี้เป็นสมาชิกของหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเว
'ความรู้สึกของเขา?!'คำพูดของมอร์แกนฟังดูเหมือนเขากำลังตั้งคำถามกับฮาร์วีย์ ในความเป็นจริงเขาแค่ทักทายฮาร์วีย์อย่างเป็นมิตรเท่านั้นแต่คำพูดง่าย ๆ เหล่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งเดอะ การ์เด้น วิลล่าเงียบลงเมอร์ฟี ชารอน และคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อในทันทีพวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างตะลึงงัน ไม่เชื่ออย่างที่สุดแม้ว่ามอร์แกนจะเป็นคนสุขุมรอบคอบ แต่ความเย่อหยิ่งของเขาก็ยังเป็นที่เลื่องลือเขาจะเคารพพวกตาสีตาสาแบบนี้ได้ยังไง?เขาไม่แสดงความเคารพต่อผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกงด้วยซ้ำ!เขาไม่ใส่ใจแก๊งบรีวู้ดด้วยเช่นกันถ้าเมอร์ฟีและชารอนไม่ได้มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์ได้พบกับชายคนนี้เลยด้วยซ้ำ...แต่เขากลับมาอยู่ที่นี่ แสดงความเคารพเป็นอย่างสูงต่อฮาร์วีย์เสียอย่างนั้น….เอ็ดวินและเลสลี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ตกใจเช่นกันฮาร์วีย์หรี่ตามองมอร์แกน ก่อนจะยิ้มให้ชายผู้นั้นอย่างสงบ“หัวหน้าสาขาจอห์นสัน นี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกันใช่ไหม”“ใช่แล้วล่ะ แต่นายท่านหลงเหมินได้บอกกับผมเรื่องของคุณแล้วในครั้งก่อนที่เขามาที่นี่”“เขาบอกว่าหลงเหมินควรรวมเป็นหนึ่งเพื่อต่อต้า
“หัวหน้าสาขาจอห์นสัน เพราะเขายังบอกอีกด้วยว่าคุณเป็นสุนัขรับใช้ของพวกเขา” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างใจเย็น“เพราะเขาวางแผนที่จะใช้คุณในการต่อกรกับผมอีกด้วย”ดวงตาของเมอร์ฟี่กระตุกอีกครั้ง เขาอยากที่จะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย!แต่ในขณะนี้ เขาทำอะไรไม่ได้เลย“นั่นมันเรื่องเข้าใจผิดกันนะ หัวหน้าสาขาจอห์นสัน!”“หลังจากเราสูญเสียดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอนไปเราก็ร้อนใจมาก นั่นเป็นเหตุผลที่เราพูดจาไร้สาระแบบนี้!”“โปรดอย่าถือสาพวกเราเลย เรา…"เพี๊ยะ!มอร์แกนตบเมอร์ฟีลงกับพื้น ไม่คิดที่จะรอให้เมอร์ฟีพูดจบ จากนั้นเขาก็เช็ดมือด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนงาม“เอาพวกอาชญากรนอกกฎหมายไปจากที่นี่ให้หมด อย่าลืมหักแขนขาของพวกเขาด้วย”มอร์แกนไม่สนใจคำขอโทษของเมอร์ฟีเลยแม้แต่น้อยเขารู้ว่ามันไร้ประโยชน์สำหรับคนไร้ความเมตตาอย่างฮาร์วีย์ยิ่งไปกว่านั้น ฮาร์วีย์เป็นคนที่นายท่านหลงเหมินหมายปอง มอร์แกนสัมผัสได้ว่าฮาร์วีย์ได้รับการปฏิบัติราวกับผู้สืบทอดหลงเหมินอย่างไรอย่างนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้ มอร์แกนก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยเหลือฮาร์วีย์เล็ก ๆ น้อย ๆ บ้าง แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะต่อสู้กับกองบังคับคดีหลงเหมิน...แต่ก็ถือเป
เคทลิน พาร์สันดูไม่พอใจวินซ์ ยอร์กเตรียมการมากมายสำหรับเรื่องในคราวนี้ จุดประสงค์ของเขามีเพียงเรื่องเดียวคือการบดฮาร์วีย์ ยอร์กให้ตายให้ได้ว่ากันว่ามอร์แกน จอห์นสันรีบพาคนของเขามาทันทีหลังจากได้รับข้อความจากเอลเมอร์ อีแวนส์ เพราะงั้นเคทลินและวินซ์จึงจงใจมาที่นี่เพื่อเพลิดเพลินไปกับความสนุกแต่ฉากที่พวกเขาเห็นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจินตนาการไว้มอร์แกนผู้หยิ่งยโสและดื้อรั้นเสมอมาไม่ยืนหยัดเพื่อเมอร์ฟี อีแวนส์ในแม้แต่น้อย แต่เขาเชิญฮาร์วีย์ไปรับประทานอาหารด้วยความเคารพเสียอย่างนั้นนี่มันเกิดอะไรขึ้น?!“เคทลิน ฉันบอกเธอหลายครั้งแล้วว่าเธอต้องใจเย็น ๆ เวลาเจอปัญหาใหญ่ ทำไมเธอถึงลุกลี้ลุกลนจัง”วินซ์ดูเฉยเมยราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา“ฉันได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้นายท่านบาวเออร์ไปปรากฏตัวที่สาขาของวังมังกร เขาเข้าข้างฮาร์วีย์และมอร์แกนรู้เรื่องนี้ดี“มอร์แกนเป็นพวกตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ เขาจะไม่เข้าข้างใครง่าย ๆ“การเชิญฮาร์วีย์ไปทานอาหารน่าจะเป็นการสังเกตว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งแค่ไหน และค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮาร์วีย์!“ในเมื่อเขามั่นใจว่าฮาร์วีย์ใช้ชีวิตแบบไม่กลัวใครหน้าไห
เคทลิน พาร์สันคร่ำครวญซ้ำแล้วซ้ำเล่า เห็นได้ชัดว่าคนชั้นต่ำที่เพิ่งลืมตาอ้าปากได้มักจะไม่กลัวความตายเขาไม่รู้หรือว่าบางครั้งแม้แต่ทายาทรุ่นที่สองและสามก็ยังต้องรู้จักจุดยืนของตัวเอง?การกระทำที่เย่อหยิ่งและไม่เคารพใครอาจทำให้ผู้คนขุ่นเคืองทั้งที่ไม่ควรและจะต้องพบกับจุดจบเลวร้ายขณะที่เธอกำลังคร่ำครวญ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นอย่างรุนแรงเธอชำเลืองมองและรับสายอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ“ไม่เพียงแค่ มอร์แกน จอห์นสันไม่ได้อยู่ต้อนรับฮาร์วีย์ ยอร์ก“แต่เขากลับหาข้ออ้างที่จะจากไป หลังจากพาฮาร์วีย์มาถึงเรือนมรกต“เขาปล่อยให้ไอรีน จอห์นสันอยู่เป็นเพื่อนตานั่น เขาวางแผนที่จะขายหลานสาวของเขา!“เป็นไปได้ไหมว่ามอร์แกนกำลังพยายามผูกสัมพันธ์กับฮาร์วีย์!”เคทลินดูกังวลเมื่อเธอพูดเช่นนี้หากมอร์แกนเกี่ยวดองกับฮาร์วีย์ อำนาจของฮาร์วีย์ในฮ่องกงและลาสเวกัสก็จะยิ่งมากขึ้นนี่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับวินซ์ ยอร์กอย่างแน่นอน“ไอรีน จอห์นสัน…”หลังจากนั้นไม่นาน วินซ์หรี่ตาลงเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ในเมื่อมอร์แกนคิดแบบนั้น เราจะต้องสอนบทเรียนให้เขาและทำให้เขารู้ว่าการจะหันหลังให้ฉั
แม้ว่าไอรีน จอห์นสันจะเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลจอห์นสัน แต่นาน ๆ ทีเธอถึงจะมาทานอาหารที่เรือนมรกตเมื่อตอนนี้กลุ่มเพื่อน ๆ ของเธออยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเธอจะต้องพึงพอใจอย่างมากณ ตอนนี้เธอไม่สนใจที่จะขอความคิดเห็นจากฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยซ้ำ เธอเพียงแต่คว้าแท็บเล็ตบนโต๊ะมาเริ่มสั่งอาหารอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นไอรีนก็เริ่มพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนของเธอฮาร์วีย์เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างเงียบ ๆแม้ว่ามอร์แกน จอห์นสันจะต้องการจับคู่เขาทั้งสอง ฮาร์วีย์ก็ยังไม่มีความสนใจในตัวหญิงสาวอ่อนวัยคนนี้อยู่ดีอย่างไรก็ตาม ในเมื่อเขาอยู่ที่นั่นแล้วเขาก็จะกลับต่อเมื่อทานอาหารเสร็จแล้วเท่านั้นฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรเลย ส่วนไอรีน เธอจะเหลือบมองฮาร์วีย์เป็นครั้งเป็นคราว เช่นเดียวกับเหล่าเพื่อนซี้ของเธอท้ายที่สุดคนที่ต้องการจับคู่เขากับไอรีนก็คึอหัวหน้าสาขาจอห์นสัน แสดงว่าเขาต้องมีความพิเศษ ถูกไหม?พวกผู้ชายคิดว่าฮาร์วีย์ทึ่งจนพูดไม่ออกกับสถานที่หรูหราอย่างเรือนมรกตหลังจากที่เห็นว่าฮาร์วีย์เงียบมาก ทันใดนั้นพวกเขาก็แสดงท่าทางเย้ยหยันก่อนที่จะเริ่มชมกันเองพวกเขาคือลูกหลานของตระกูลที่ค่อนข้างจะเป็นที่รู้จักในฮ่
“ผู้จัดการแอนเดอร์สัน เกิดอะไรขึ้น? พวกเราสั่งอาหารไปเป็นครึ่งชั่วโมงแล้ว แม้แต่อาหารว่างก็ยังไม่มาเสิร์ฟเลย“คุณจะยั่วโมโหผมเหรอ?”รูเพิร์ต โฮเวลล์ที่ต้องการจะโอ้อวดเต็มทีลุกขึ้นขณะที่จงใจมองนาฬิกาโอเมกาบนข้อมือของตนและแกว่งกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูด้วยมืออีกข้างขณะที่พูดอย่างนั้น“สวัสดีค่ะนายน้อยและคุณผู้หญิงทุก ๆ คน”เมเบิล แอนเดอร์สันยิ้มอ่อน ๆ เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองรูเพิร์ตแต่กลับมองไอรีน จอห์นสัน ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของห้อง หลังจากที่ฉายตามองทุก ๆ คนในห้องแล้ว เธอยิ้มและพูดว่า “ฉันต้องขออภัยทุก ๆ คนจริง ๆ“ฉันเพิ่งได้รับแจ้งว่ามีคนจองห้องสวรรค์ไว้แล้ว“แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือตอนนี้เราไม่มีห้องอื่นว่างเลย ฉันเลยต้องรบกวนพวกคุณไปทานอาหารที่ห้องโถงแทนได้ไหม?“ฉันจัดโต๊ะข้างห้องน้ำไว้ให้พวกคุณแล้ว“และเพื่อเป็นการขอโทษ เราจะให้ส่วนลดคุณ 20% สำหรับมื้อนี้”เมเบิลยิ้มขณะที่แจ้งเรื่องให้ทุกคนทราบ“มีคนจองห้องนี้ไว้งั้นเหรอ?”รูเพิร์ตไม่พอใจ“คุณจอห์นสันจองห้องนี้ไว้และพวกเราก็นั่งอยู่ในนี้มาตั้งนานแล้ว แต่คุณกลับเพิ่งจะมาบอกพวกผมว่ามีคนจองห้องนี้ไว้แล้วอย่างนั้นเหรอ?“แล้วย
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข