“เป็นของขวัญจากลูกพี่ลูกน้องของคุณ” ฮาร์วีย์บอกเป็นนัย“เควินเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร? รถคันนี้ราคาไม่ต่ำกว่าสามแสนดอลลาร์ ทำไมเขาถึงให้รถนี้กับนาย” แองเจิลไม่เชื่อและไปด้วยความรังเกียจ ‘ฮาร์วีย์ชอบทำตัวหยิ่งและโออ้วด ฉันไม่รู้ว่าเขาเช่ารถคันนี้ที่ไหน เขาไร้ยางอายและบอกว่าเป็นของขวัญจากคนอื่นได้ยังไง?’‘เป็นเรื่องปกติที่จะเช่ารถหรูเพื่ออวดในงานสังสรรค์ แต่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาต้องแสดงให้ดีกว่านี้หากเขาต้องการโอ้อวดจริง ๆ เขาใส่เสื้อผ้ามอมแมมแบบนี้ได้ยังไง? ถ้าเขาบอกคนอื่นว่ารถคันนี้เป็นของเขาก็คงจะไม่มีใครเชื่อเขา’ฮาร์วีย์ไม่ต้องการอธิบาย เขาสนใจเพียงแค่ขับรถ เขาแค่พูดความจริง แต่ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขาปอร์เช่ทะยานออกไปอย่างรวดเร็วมุ่งหน้าสู่ ฮอทสปริงวิลล่าที่เขตชานเมืองฮอทสปริงวิลล่ามีชื่อเสียงในนิอัมมี่ สามารถลดความเมื่อยล้าและบำรุงผิวพรรณ จำนวนคนที่จองห้องพักในวันธรรมดาคนนั้นสูงมากอย่างไม่น่าเชื่อแม้ว่าผู้คนจะไม่ได้มาที่บ่อน้ำพุร้อน แต่ก็ต้องจองล่วงหน้าเพื่อรับประทานอาหารที่นั่น คนธรรมดาไม่เคยมีโอกาสทำเช่นนั้นได้“แองเจิล ฉันได้ยินมาว่าเธอต้องจองก่อนหน้านี้ครึ่งปีแม้จะเป็
“ว้าว! นั่นมันปอร์เช่!”เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งอุทานด้วยความประหลาดใจ ปอร์เช่ไม่ได้เป็นรถระดับไฮเอนด์เทียบเท่าเฟอร์รารี่ แต่ก็ได้รับความนิยมอย่างมาก ทำให้ทั้งปอร์เช่และเฟอร์รารีอยู่ในระดับเดียวกันนีอารู้สึกหงุดหงิดใจ เธอพึมพำว่า “ก็แค่เป็นรถมือสอง อย่างมากก็แค่หนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์ เทียบไม่ได้เลยกับเฟอร์รารี่ของฉัน เฟอร์รารี่ราคาประมาณแปดแสนดอลลาร์!”“อะไรนะ? ราคาแตกต่างกันมากขนาดนี้เลยเหรอ?”“นีอา สามีของเธอรวยมากจริง ๆ!”เพื่อนร่วมชั้นของเธอเกิดความอิจฉามากขึ้น รถทั้งสองคันแตกต่างกัน ปอร์เช่ถือได้ว่าเป็นรถที่ดี แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับเฟอร์รารี่ในช่วงเวลานั้นความสนใจของทุกคนกลับมาที่นีอาอีกครั้ง เธอแสดงดอาการดูถูกเหยียดหยาม “พูดตามตรงสามีของฉันไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไรอย่างที่พวกเธอคิดหรอกนะ ย้อนกลับไปตอนที่เขาพยายามตามจีบฉัน ฉันคิดว่าเขาใช้ความพยายามเป็นเวลานานมาก แม้จะผ่านไปครึ่งปีแล้วฉันก็ยังไม่ตอบตกลงคบกับเขา ถ้าไม่ใช่เพราะแหวนเพชรที่เขาให้ฉัน ฉันอาจจะไม่เหลียวตามองเขา!”นีอาสะบัดมือซ้ายไปมาอย่างตั้งใจเพื่อทำให้คนอื่น ๆ มองเห็นแหวนเพชรเม็ดใหญ่บนนิ้วนางของเธอที่ส่องแสงประกาย
“ที่รัก พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของคุณ พวกเขาทุกคนก็เหมือนคนในครอบครัว ทำไมคุณต้องโต้เถียงกับพวกเขามากขนาดนี้? คุณจะดูเป็นใจแคบนะครับ” เจมี่ที่ยืนอยู่เงียบ ๆ ด้านหลังก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อโอบกอดนีอาในเวลาเดียวกันเขามองสำรวจแมนดี้จึงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ นีอามีความงดงามและรูปร่างดีไม่น้อยกว่าแมนดี้ มากไปกว่านั้นคือนีอาเป็นคนสำส่อนมากและนิสัยใจคอของเธอก็ไม่ค่อยดีนักแมนดี้มีความโดดเด่นทั้งความสวยงามและนิสัยใจคอ น่าเสียดายที่เธอแต่งงานกับขยะไร้ค่าและมีสามีแล้ว สำหรับผู้หญิงที่โดดเด่นอย่างเธอช่างน่าเสียดาย!ฮาร์วีย์จอดรถเรียบร้อยแล้วจึงเดินไปหาพวกเขาแมนดี้ยิ้มและจับมือเขาพร้อมแนะนำให้เขารู้จักกับคนอื่น ๆ “นี่คือสามีของฉัน ฉันคิดว่าทุกคนรู้จักชื่อของเขาแล้ว ดังนั้นฉันคงไม่ต้องแนะนำชื่อ”การแต่งงานระหว่างฮาร์วีย์และแมนดี้เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้จักกันดีในเมืองนิอัมมี่ เพื่อนร่วมชั้นของแมนดี้รู้ดีว่าเขาคือฮาร์วีย์ลูกเขยในตำนานที่ไร้ประโยชน์พวกเขามองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยามด้วยความอิจฉาเล็กน้อยเขาอาจถูกประณามว่าเป็นขยะไร้ค่า แต่มันก็คุ้มค่าที่เขาจะได้อยู่กับผู้หญิงที่สวยและเ
แมนดี้ทำตัวไม่ถูก ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะมองดูเจมี่ด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เธออดไม่ได้ที่จะแอบมองเขาสำหรับเธอแล้ว เธอคาดหวังสามีในอนาคตของเธอจะมีความโดดเด่นทั้งรูปลักษณ์และความสามารถมาโดยตลอดเซซิเลียเหลือบมองฮาร์วีย์และถอนหายใจก่อนหน้านี้ เธอบอกแมนดี้แล้วว่าอย่าพาฮาร์วีย์มาด้วย แล้วตอนนี้มันยอดเยี่ยมแค่ไหน ดูสิ? เธอต้องอับอายขายขี้หน้าขนาดไหน’นีอายิ้มและลุกขึ้นยืน “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ สามีของฉันเรียนเปียโนตั้งแต่ยังเล็ก ทักษะของเขาค่อนข้างดี หลังจากที่เขาเห็นเปียโนเขาก็อดไม่ได้ที่อยากจะลองเล่นมัน เขาไม่ได้มีเจตนาที่จะโอ้อวดแต่อย่างใด ฉันหวังว่าทุกคนจะไม่ว่าอะไร”นีอาบอกว่าพวกเขาไม่มีเจตนาที่จะโอ้อวดและเธอก็ขอให้คนอื่น ๆ อย่ารังเกียจ แต่สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้ซึ่งแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่าเธอต้อการให้เพื่อนร่วมชั้นของเธออิจฉาและชื่นชม“นีอา เธอโชคดีมาก! เธอมีสามีที่ดี! ราวกับว่าเขามาจากสวรรค์จุติลงมาเพื่อเธอ!”“ใช่ เปียโนเป็นสัญลักษณ์สำคัญสำหรับคนชั้นสูงในยุโรป สามีของเธอช่างเป็นคนสูงศักดิ์ในเมืองนิอัมมี่ของเรา!”“สามีของเธอรวย หล่อ
“นีอา เธอมันไร้ยางอายที่สุด! ถ้าเธอจะอยากะทำอะไร ก็ทำต่อไปเถอะ ไม่มีใครหยุดเธอได้หรอก แต่ทำไมถึงเธอต้องพูดถึงแมนดี้ด้วย? มันทำให้เธอสนุกมากหรือไง?” แองเจิลโกรธมาก “นี่มันงานเลี้ยงรุ่นไม่ใช่ที่ ๆ ให้เธอได้โชว์ทักษะด้านการแสดงของเธอ!”“เฮ้! ทำไมเธอถึงโกรธล่ะ? เป็นไปได้ไหมว่าเธอก็หลงเสน่ห์เจมี่ของฉัน? เธอรับไม่ได้ที่ฉันมีสามีที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ เธออิจฉาฉันใช่ไหม? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงไม่สามารถรั้งตัวเองไว้ได้และพยายามจับผิดฉันอีก” นีอาพูดยิ้ม ๆ สะใจ เธอคบกับเจมี่เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง“เธอ…” แอลเจิลโกรธมากจนตัวสั่น เธอหายใจฟึดฟัดเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอถูกรังแก แมนดี้ไม่สามารถนิ่งเฉยได้อีกต่อไป เธอก้าวไปข้างหน้าและพูดช้า ๆ ว่า “นีอา เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน แล้ววันนี้เป็นงานเลี้ยงรุ่น ทำไมต้องพูดอะไรแบบนี้ด้วย”นีอาหันไปมองแมนดี้ด้วยรอยยิ้มชืด ๆ “แมนดี้ เธออหงุดหงิดฉันงั้นเหรอ? นั่นเป็นสาเหตุที่เธอให้สุนัขรับใช้ของเธอมาแว้งกัดฉันงั้นเหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมเธอไม่บอกไห้สามีมาบรรเลงเพลงให้เราฟังล่ะ? ถ้าเขาเล่นได้แม้จจะเป็นเพลงของเด็ก ๆ ก็ตาม ฉันจะขอถอนคำพูด และฉันจะขอโทษสุนั
เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมชั้นออกตัวแทนเธอนีอาก็รู้สึกสบายใจ หากเรื่องที่เธอโกหกถูกเปิดเผยเธอจะต้องอับอายขายหน้าอย่างมาก โชคดีที่ไม่มีใครเชื่อฮาร์วีย์“ไอ้ขยะไร้ค่าทำไมนายต้องทำตัวแบบนี้? ถ้านายจะปกป้องเมีย นายต้องรู้ตัวเองสักหน่อย นายเป็นเพียงลูกเขยที่เขาไม่ต้องการ ใครจะไปเชื่อเรื่องไร้สาระของนสยกัน” นีอาพูดจาดูถูก “ฉันได้ยินมาว่านายเข้าไปเป็นลูกเขยมาสามปีแล้ว นายต้องเตรียมน้ำไว้ให้แม่ยายล้างเท้า ต้องทำความสะอาดห้องน้ำ แล้วนายก็ยังไม่เคยได้จับมือเมียนายด้วยซ้ำ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะ? นายเป็นผู้ชายแต่ดูน่าสมเพชเหลือเกิน นายทำตัวเองดูน่าอับอายที่สุด!”“นีอา คุณต้องขอโทษภรรยาของฉันและเพื่อนของเธอ เราจะปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป ว่าไง?” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นโดยไม่สนใจสิ่งที่นีอาพูดจาดูถูก“แมนดี้ สามีของเธอเสียสติไปแล้วเหรอ? เธอไม่บอกให้เขาทำตัวดี ๆ หน่อยเหรอ?” นีอาขมวดคิ้วหงุดหงิดแล้วหันไปหาแมนดี้“เขาพูดถูกแล้วนี่” แมนดี้ตอบอย่างเยือกเย็น “ขอโทษแองเจิลซะ แล้วเราจะลืมเหตุการณ์นี้ทั้งหมดนี้”นีอาระเบิดเสียงหัวเราะ “เธอบอกให้ฉันขอโทษแองเจิลงั้นเหรอ เธออยากให้ฉันขอโทษสุนัขรับใช้ของเธอ เธอยังคิด
ฮาร์วีย์จับเปียโน เขาเปิดฝาครอบเปียโน หลังจากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปเพื่อกดปุ่มเบา ๆเขาเพียงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่วงท่าสบาย ๆ เล่นเปียโนด้วยมือข้างเดียว แต่ท่วงทำนองนั้นไพเราะดังก้องไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่ ทุกการเคลื่อนไหวของนิ้ว ท่วงทำนองระหว่างโทนเสียงทำให้เกิดความตื่นเต้น ความเศร้า และเสียงทุ้มน่าฟัง...เสียงดนตรีที่ฟังดูนุ่มนวลด้วยจังหวะที่สมบูรณ์แบบและวิธีการเล่นแบบสบาย ๆ หลาย ๆ คนไม่ค่อยรู้เรื่องดนตรี แต่พวกเขาก็รู้สึกได้ว่าฮาร์วีย์เล่นเปียโนได้ดีกว่าของเจมี่มากสีหน้าของนีอาดูบิดเบี้ยว เธอรู้สึกเหมือนถูกทำให้อับอายอย่างมาก ตอนแรกเธอใช้ประโยชน์จากกลอุบายของเธอเพื่อแสดงให้เห็นว่าเจมี่นั้นยอดเยี่ยมเพียงใด ไม่คิดเลยว่าสามีที่ไร้ค่าของแมนดี้จะเล่นเปียโนได้ด้วย แถมยังเปิดโปงเจมี่อีก ทันใดนั้นความอับอายและเสียหน้าพุ่งเข้าหานีอาเมื่อเพลงบรรเลงจบลง ทุกคนยังคงอยู่ในวังวนของเสียงเพลงและจังหวะของมันที่ดังกึกก้องอยู่ในใจของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถดึงสติกลับมาได้“นี่…นี่คือลูกเขยในตำนานที่เขาพูดถึงจริง ๆ หรือ?” เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งพูดด้วยความประหลาดใจ พวกเขาเยาะเย้ยฮาร์วียก่อนหน้าานี้ แต
เจมี่ยิ้มเย้ยหยันและเดินออกจากห้องโถงไป ในไม่ช้าเขาก็เดินถึงหhองทำงานของเคนเคนเป็นทายาทของตระกูลบรู๊คแห่งเมืองนิอัมมี่ และเขายังเป็นลูกชายนายใหญ่แห่งตระกูลบรู๊คเขาเป็นชายหนุ่มวัยสามสิบปี เขาหล่อ แต่เขาก็ดูผิวสีซีดเหมือนคนไม่สบาย เขามีอิทธิพลทั้งวงการสีขาวและดำ แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอิทธิพลมากนักในหมู่พวกอันธพาล แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะรุกรานพวกเขา นั่นเป็นเพราะเลียมอย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่ได้รับข่าวของเลียม ว่าเลียมได้กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของไทสันเรียบร้อยแล้ว ตระกูลบรู๊คยังไม่รับรู้อะไร“คุณลุง” เจมี่เข้าไปในห้องทำงานและเรียกเขาอย่างให้เกียรติ“อยู่นี่” เคนกำลังเพลิดเพลินกับใบหน้าที่สวยงามของเลขาสาวของเขาอยู่ เขายิ้มหน้าระรื่นเขาปฏิบัติต่อหลานชายอย่างรักใคร่ เพราะหลานชายคนนี้รู้วิธีที่ ๆ จะทำให้เขาพอใจเคนให้ความสำคัญกับคนอย่างเจมี่เป็นอย่างมากเนื่องจากเจมี่โหดร้ายกับคนของเขาเขาส่งสัญญาณให้เลขาสาวออกไป จากนั้นเขาก็ยิ้มและถามว่า “อืม ว่าไง ลุงรู้อยู่แล้วว่ายังไงหลานก็มาเยี่ยม”“คุณลุงเป็นคนจริงใจ ผมอยู่ที่นี่ที่ฮอตสปริงวิลล่า สิ่งแรกที่ผมควรทำคือต้องมาพบคุณลุงก่อน” เจมี่พู
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข