เหล่าผู้ชายที่สวมแว่นกันแดดต่างชำเลืองมองมาทางพวกเขาด้วยสีหน้าที่ดุดันทันทีที่รู้ว่ามีคนมาอย่างไรก็ตาม เทเรซ่าไม่สนใจพวกเขา เธอเดินผ่านพวกเขาอย่างเมินเฉยและพาฮาร์วีย์เข้าไปในโกดังภายในโกดังมีพลเมืองของประเทศ H หลายคนถูกมัดไว้อย่างแน่นหนาชายฉกรรจ์ที่สวมเสื้อเชิ้ตลายดอกและถือซิการ์ในมือชี้ไปที่ชั้นวางของข้างหลังเขาพร้อมกับตะโกนอย่างหยาบคาย“ดูนี่สิ! นี้มันบ้าอะไรกัน?!“ใบชาทั้งหมดนี้เน่าเปื่อยและมีกลิ่นเหม็น! ฉันจะขายมันให้ลูกค้าของฉันยังไง?!“และเพราะเราไม่รู้เรื่องเร็วกว่านี้ ฉันได้ขายชุดหนึ่งให้ลูกค้าไปแล้ว! ตอนนี้พวกเขากำลังเรียกร้องให้ฉันชดใช้ค่าเสียหาย!“บริษัทของแกชั่วร้ายจริง ๆ! กล้าดียังไงถึงคิดจะหลอกเราในการเป็นหุ้นส่วนครั้งแรกของเรา?!“อยากตายหรือไง?!“เรียกเจ้านายพวกแกมาที่นี่เดี๋ยวนี้! ถ้าพวกแกไม่ให้ความยุติธรรมกับฉัน ฉันจะตัดแขนขาของพวกแกและโยนพวกแกให้ปลากิน!”คนของเขาดึงมีดออกมาและเริ่มลับมีดบนหินลับมีดอย่างน่ากลัวตามคำสั่งของเขา เป็นการขู่ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง“ทำแบบนั้นก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับคุณหรอก ว่าไหมซีอีโอแฮมิลตัน?“ถ้ามีปัญหาอะไรเราก็คุยกันได้“หรือ
ผู้ชายหลายคนเดินเข้ามาจากข้างนอกด้วยรอยยิ้มเย็นชา สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เทเรซ่าในแบบเดียวกับที่หมาป่าจะมองเหยื่อสีหน้าของเทเรซ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเห็นพวกเขาปรากฏตัวอย่างกะทันหัน“คุณพูดจริงเหรอซีอีโอแฮมิลตัน?” เธอถามอย่างเย็นชา“จริงสิ! ผมจริงจังเช่นเคย! ถ้าผมโกหกคุณขอให้ทั้งตระกุลของผมถูกฟ้าผ่า!”ชายฉกรรจ์กล่าวคำสาบาน“แต่! ถ้าคุณคายน้ำชาออกมาเพียงแค่นิดเดียว ผมเกรงว่าเพียงแค่จ่ายค่าเสียหายคงจะไม่พอ แต่คุณจะต้องชดใช้ด้วยร่างกายของคุณ!”คนของเขาที่อยู่รอบ ๆ สถานที่หัวเราะอย่างเย็นชา พวกเขามองเทเรซ่าด้วยสายตาที่หื่นกระหายเทเรซ่าหยิบแก้วชาด้วยสีหน้าขยะแขยงและเตรียมตัวแต่ในเสี้ยววินาทีสุดท้ายฮาร์วีย์ก็ตบแก้วชาออกจากมือของเธอและปล่อยมันตกลงพื้น“คนแข็งแรงอย่างคุณจะรังแกหญิงสาวคนหนึ่งไปเพื่ออะไร?“คุณไม่ละอายเหรอที่พยายามจะหลอกคนอื่นด้วยใบชาที่เน่าเปื่อยมาอย่างน้อยยี่สิบปีแล้ว?”ฮาร์วีย์ยืนอยู่ข้างหน้าเทเรซ่าและปกป้องเธอ ใบหน้าของเขาถูกซ่อนอยู่ข้างหลังหน้ากาก การกระทำของเขาทำให้เทเรซ่าโล่งใจเล็กน้อยเธอก้มลงไปที่แก้วชาที่หล่นไปและตรวจดูด้วยความขยะแขยง จากนั้นเธอก็ยืนข
เพี๊ยะ!การเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์รวดเร็วดั่งสายฟ้า เขาเหวี่ยงหลังมือของเขาด้วยความเร็วเหนือสายตาของมนุษย์“แน่ใจนะว่าไม่อยากคุยเรื่องนี้?”เพี๊ยะ!“คุณเองก็รู้ดีว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชานี้ใช่ไหม?”เพี๊ยะ!“แล้วคุณยังกล้าเรียกค่าเสียหายอีกเหรอ? คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่าคุณจะสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการเพียงเพราะเราอยู่ที่ลาสเวกัส?”ชายขี้โกงรู้สึกมึนงงอย่างมากหลังจากที่โดนตบอย่างต่อเนื่องเมื่อฮาร์วีย์จับคอเสื้อชายคนนั้นและดึงเขาขึ้นมา ใบหน้าของเขาก็บวมช้ำไปหมด“แก… กล้าดียังไงมาตบฉัน?! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?!“ฉันเป็นสมาชิกตระกูลแฮมิลตัน!“ถ้าแกมีเรื่องกับฉัน คุแกจะมีเรื่องกับทั้งตระกูลของฉัน!“แกจะมีเรื่องกับคนทั้งลาสเวกัส!“แกก็ไม่ต่างอะไรกับคนตายแล้ว! ไม่ใช่แค่แก แต่ทั้งตระกูลของแกจะจบเห่!“เราจะโยนแกให้ปลากินและส่งผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังแกไปให้บริการลูกค้าที่สกาย คาสิโน พาเลซ! ชีวิตของเธอจะตกนรกทั้งเป็น…! หึหึหึ!”แม้ว่าจะถูกตบหน้าจนบวม แต่ชายคนนั้นก็ยังไม่เลิกแสดงสีหน้าเยาะเย้ยท้ายที่สุด ชื่อของตระกูลแฮมิลตันเพียงอย่างเดียวก็หมายถึงการควบคุมลาสเวกัสทั้งหมด“ตระกูลแฮมิล
“ขอบคุณค่ะนายน้อยฟลินน์ ฉันจะไปขอบคุณคุณอย่างเป็นพิธีเมื่อเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว” เทเรซ่าตอบเบา ๆ แล้วมองไปที่ชายขี้โกง“คืนนี้ทุกคนนัดกันที่ไหน?”“ที่สกาย คาสิโน พาเลซ“ในห้องอาหารจักรพรรดิ!”น้ำเสียงของคนที่ปลายสายค่อนข้างหยิ่งยโส“เวลา 19.00 น. ตรงต่อเวลาด้วยนะซีอีโอทอมป์สัน! อย่าไปสายล่ะ!“อีกอย่าง นายน้อยสามบอกว่าครั้งนี้เขาจะไม่เอาเรื่องคุณที่ทำให้คนของเขาถูกทำร้ายเพราะเห็นแก่ผม“ตอนนี้คุณพาพนักงานของคุณกลับไปได้แล้ว“แต่คุณควรคิดให้ดีว่าคุณควรจะขอบคุณเขายังไง!”“ขอบคุณค่ะนายน้อยฟลินน์ ฉันจะไปให้ถึงตรงเวลา ช่วยอวยฉันต่อหน้าคนอื่นด้วยนะคะ”หลังจากที่วางสาย โทรศัพท์ของชายขี้โกงก็ดังขึ้น เขาคุยโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้มให้เทเรซ่าอย่างชั่วร้าย“คุณโชคดีมากที่มีนายน้อยฟลินน์หนุนหลังนะซีอีโอทอมป์สัน“คืนนี้นายน้อยสามจะคืนความยุติธรรมให้กับเรา!“กลับกันเถอะพวกเรา!”คนของเขาตะเกียกตะกายและพยายามลุกขึ้น ชายขี้โกงลากนิ้วของเขาผ่านคอของเขาใส่ฮาร์วีย์ก่อนที่เขาจะจากไป“ไม่เป็นไร ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว กลับไปพักผ่อนที่โรงแรมเถอะ ที่เหลือฉันจะจัดการเอง”เทเรซ่
เทเรซ่าเหยียบคันเร่งและขับรถไปในขณะที่เธออธิบายสถานการณ์ของเธอ“หลังจากที่ฉันเรียนจบมหาวิทยาลัยเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ฉันก็กลับบ้าน“ครอบครัวของฉันต้องการให้ฉันแต่งงานกับเศรษฐีเพลย์บอยจากตระกูลเก่าแก่เพื่อการตอบแทน มันเป็นการแต่งงานแบบคลุมถุงชน“แต่ฉันปฏิเสธ ฉันบอกทุกคนว่าฉันต้องการมีชีวิตของตัวเอง และว่าฉันมีเป้าหมายของตัวเองแล้ว ฉันไม่ใช่นักโทษของพวกเขา! พวกเขาไม่สามารถสั่งให้ฉันทำอะไรได้“ฉันยอมตายดีกว่าถูกบังคับให้แต่งงาน“ดังนั้นครอบครัวของฉันจึงให้โอกาสและทำข้อตกลงกับฉัน“พวกเขาให้เงินฉันมาเจ็ดหมื่นห้าพันดอลลาร์เพื่อไปสร้างธุรกิจของตัวเอง“ถ้าฉันสามารถเพิ่มเงินเป็นสองเท่าภายในสามปีได้โดยไม่ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา ฉันจะได้เป็นอิสระ“แต่ถ้าฉันทำไม่ได้ ฉันจะต้องกลับไปแต่งงานกับเพลย์บอยผู้ร่ำรวยคนนั้นเพื่อเป็นการตอบแทนพวกเขา“แน่นอนว่าตระกูลของฉันจะไม่สร้างปัญหาให้ฉันในระหว่างกระบวนการนี้“ฉันยอมรับข้อตกลง แต่เมื่อฉันเริ่มทำธุรกิจ ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่าทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด นอกจากธุรกิจนำเข้าและส่งออกแล้ว ตระกูลของฉันยังมีอิทธิพลต่อทุกอุตสาหกรรมอื่นอีกด้วย“แม้แต่ธุรกิจขนา
เมื่อทั้งสองมาถึงที่สกาย คาสิโน พาเลซก็เลยเวลามื้อเที่ยงไปแล้ว ยังมีเวลาอีกพอสมควรก่อนที่จะถึงงานเลี้ยงในตอนเย็นฮาร์วีย์ปลีกตัวออกมาจากห้องสวีทโดยอ้างว่าเขาต้องการเปิดประสบการณ์ใหม่ในคาสิโนชั้นล่างเขาแอบเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดของพนักงานและสวมใส่ชุดพนักงานเสิร์ฟที่เขาพบที่นั่น จากนั้นเขาก็เริ่มเดินเตร่ไปทั่วบริเวณห้องพักเมื่อพิจารณาจากมุม ฉากหลัง และแผนผังของห้องตามที่เห็นในภาพ ฮาร์วีย์ก็มั่นใจว่าลิเลียนถูกจับเป็นตัวประกันในชั้นกลาง ๆ ของพื้นที่ห้องพักจากความสูงนั้นจะมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของลาสเวกัสนอกจากนี้ผู้เข้าพักมักจะเช็คเอาต์ออกจากห้องพักในช่วงบ่ายหลังจากที่สำรวจบริเวณห้องพักแล้ว เขาก็สรุปได้ว่าห้องที่แปดบนชั้นที่สิบแปดน่าจะเป็นห้องที่ลิเลียนถูกจับไว้เป็นตัวประกันฮาร์วีย์ยืนอยู่หน้าห้องพลางขมวดคิ้ว ฝุ่นหนาปกคลุมพรมทั่วพื้น ไม่มีใครมาทำความสะอาดที่นี่เป็นเวลาอย่างน้อยสามวันมีเหตุผลเดียวที่ทำให้โรงแรมที่เพิ่งจะสร้างใหม่สกปรกได้ขนาดนี้ ต้องมีคนเช่าทั้งชั้นและจำกัดการเข้าถึงที่นี่ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฮาร์วีย์ก็รู้ทันทีว่าปัญหากำลังจะเกิดขึ้นปกติคนเราจะเช่าชั้นบนสุด
อย่างไรก็ตาม ตระกูลชั้นนำเพียงตระกูลเดียวในลาสเวกัสก็คือตระกูลแฮมิลตันตระกูลแฮมิลตันควบคุมลาสเวกัสได้ดีมากโดยไม่มีช่องโหว่ใด ๆยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้มีความขุ่นเคืองใด ๆ กับตระกูลแฮมิลตัน แล้วทำไมต้องฮ่องกง?“ไม่นะ!”ทันใดนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กก็รู้แจ้งทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะเขา แต่เป็นเพราะยังไงแมนดี้ ซิมเมอร์ก็จะต้องมาที่ลาสเวกัสเพื่อธุรกิจการพนันอย่างแน่นอนทั้งหมดนี้อาจจะถูกเตรียมพร้อมไว้สำหรับเขา แต่เป้าหมายที่แท้จริงเป็นแมนดี้ ซิมเมอร์มาโดยตลอดถ้าอย่างนั้น คนที่จัดการเรื่องทั้งหมดนี้จะเป็นตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ตระกูลแฮมิลตันจากลาสเวกัส หรือคนรู้จักเก่า ๆ ที่เขาไม่ได้พบมานานแล้ว?ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่อาคารตรงข้ามกับคาสิโน พาเลซปัญหาบางอย่างสามารถแก้ไขได้ง่าย ๆ ตราบใดที่เขาสามารถจับสไนเปอร์ที่กำลังยิงเขาอยู่ในขณะนั้นได้ฟิ่ว ๆๆ ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังครุ่นคิดอยู่ก็มีเสียงต่าง ๆ ดังขึ้นอีกครั้ง!เห็นได้ชัดว่าสไนเปอร์เห็นฮาร์วีย์แล้วและกระสุนทั้งหมดนั้นก็ยิงเข้ากำแพงข้าง ๆ ฮาร์วีย์แรงกระแทกที่ดังและเศษหินอ่อนบนผนังกำลังจะบาดแก้วหูของฮาร์วีย์อ
เทเรซ่า ทอมป์สันย้ายไปพักที่โรงแรมอื่นชั่วคราวและจองห้องสวีทที่โรงแรมปารีสใหม่ซึ่งอยู่ติดกันกับสกาย คาสิโน พาเลซที่วุ่นวายฮาร์วีย์ ยอร์กทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและช่วยเทเรซ่าย้ายสัมภาระทั้งหมดของเธอในช่วงเวลานี้ฮาร์วีย์ยังโทรหาแมนดี้ ซิมเมอร์เพื่อให้แน่ใจว่าในขณะนี้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีสำหรับเธอก่อนที่เขาจะสบายใจขึ้นเล็กน้อยฮาร์วีย์มั่นใจว่าไม่ว่าใครก็ตามที่ต้องการจะฆ่าเขา พวกเขาจะมุ่งเป้ามาที่เขาโดยตรง ตราบใดที่เขาไม่อยู่กับแมนดี้ แมนดี้ก็จะไม่ตกอยู่ในอันตรายยิ่งไปกว่านั้น ฮาร์วีย์ยังเชื่อว่าระลอกที่สามของการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามจะไม่เกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้เพราะพวกเขาล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าแม้ว่าจะมีการวางแผนมาอย่างรอบคอบก็ตามตอนนี้เขาควรที่จะตั้งใจแก้ปัญหาให้เทเรซ่า แบบนั้นเขาจะสามารถพลิกสถานการณ์และกำจัดพวกเขาได้ก่อนที่พวกเขาจะลงมืออีกครั้งทุกอย่างเป็นไปตามที่ฮาร์วีย์คาดไว้หลังจากที่เช็คอินและเข้าพักที่โรงแรมปารีสในช่วงบ่าย ไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น จากนั้นเขาก็ใช้โอกาสนี้พักผ่อนสักสองสามชั่วโมงเพื่อฟื้นพลังอย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ของเทเรซ่าดังขึ้นหลายครั้งในขณะนี้สายเหล่านั้นมาจ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข