ฮาร์วีย์ ยอร์กเข้าใจพฤติกรรมของจูน ลีและเฮเซล มาโลนนั่นเป็นเหตุผลที่เขาตั้งใจจะไม่เข้าไปในวิลล่า เขายิ้มอย่างอบอุ่นและพูดว่า “คุณป้า เฮเซล เรียกอีวอนน์ ซาเวียร์มาให้ผมหน่อยได้ไหม?“ผมมีธุระกับเธอนิดหน่อยและผมติดต่อเธอไม่ได้”“อ้อเหรอ? หลังจากที่ฆ่าคุณฟูจิวาระแล้วตอนนี้ก็เลยจะมาฆ่าคุณซาเวียร์อย่างนั้นเหรอ?” จูนกล่าวด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ไม่ว่านายจะทำอย่างไรมันก็ไร้ประโยชน์!“ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ลางร้ายอย่างนายก้าวเข้ามาในบ้านเราเด็ดขาด!“ทุกครั้งที่นายมาที่นี่ เรื่องร้าย ๆ จะเกิดขึ้นเสมอ!”ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างขมขื่น“คุณป้า ผมจะชดเชยความสูญเสียของครอบครัวคุณ...”“ชดเชยเหรอ?!“นายจะชดเชยอย่างไรได้?!“นายจะให้วิลล่าหลังแรกกับเราเหรอ?!” จูนถามอย่างฉุนเฉียวฮาร์วีย์ยืนตัวแข็งอยู่กับที่“นายใหญ่ลินช์มอบวิลล่านั้นให้ผม เพราะฉะนั้นผมจะให้ใครไม่ได้ แต่ถ้าคุณต้องการ คุณสามารถอยู่ที่นั่นได้นานเท่าที่คุณต้องการเลย”“นายจะให้ฉันอยู่ที่นั่นเฉย ๆ น่ะเหรอ? นั่นคือการชดเชยของนายอย่างนั้นเหรอ? นี่นายดูถูกครอบครัวเราหรือพยายามจะไล่พวกเรากันแน่?”สีหน้าของจูนเย็นชาเมื่อ
ครึ่งชั่วโมงต่อมาฮาร์วีย์ ยอร์กและเฮเซล มาโลนก็มาถึงเบรย์ เทมเปิลฮาร์วีย์แสดงสีหน้าเคร่งเครียดเมื่อเขาหยุดรถของเฮเซลกลางถนนอย่างกะทันหันก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปเฮเซลตกตะลึงอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้ชายไร้มารยาทขนาดนี้และทำให้เธอต้องจอดรถของเธอด้วยตัวเองแต่เธอไม่มีทางเลือก รถโรลส์รอยซ์สีชมพูถูกซื้อด้วยเงินกู้ยืม ดังนั้นเธอจึงต้องจอดรถอย่างถูกต้อง มันคงเจ็บปวดมากหากรถของเธอเป็นรอยขึ้นมาในเวลาเดียวกัน อีวอนน์ ซาเวียร์อยู่ที่ห้องโถงใหญ่ของเบรย์ เทมเปิลแล้วรูปปั้นของพระตรีเอกภาพถูกปิดด้วยกระดาษฟอยล์สีทอง ทำให้ดูหรูหรามากแม้ว่าวิถีชีวิตทางศาสนานี้จะเทียบกับศาสนาคริสต์ไม่ได้ แต่เบรย์ เทมเปิลก็เป็นที่รู้จักไปทั่วมอร์ดูเพราะหัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ ตระกูลที่มีอำนาจและนักธุรกิจที่ร่ำรวยจำนวนไม่น้อยมักจะเข้า ๆ ออก ๆ จากสถานที่นี้ตลอดเวลาอีวอนน์จุดธูปด้วยความเคารพ จากนั้นก็คุกเข่าและเซียมซีแท่งไม้ที่มีข้อความว่า “ปกติ” หล่นออกมา“ทุกสิ่งบนโลกนี้มีนายของมัน อย่าโลภแม้แต่เรื่องเล็กน้อย บางคนอาจเกิดมาพร้อมกับความได้เปรียบ แต่ยังไงคนเราก็ยังต้องพยายามไขว่คว้าหาผลลัพธ์”เมื่อมอง
อีวอนน์ ซาเวียร์ส่ายหัวเบา ๆ“คุณอาสึกะใช่ไหม? คุณยังไม่ได้อธิบายทุกอย่างเลย“ยกตัวอย่างเช่น ใครส่งคุณมาที่นี่?“เฮกเตอร์ ทอมป์สันเหรอ? หรือซากุระ มิยาโมโตะ?”อาสึกะยิ้มอย่างอบอุ่น“คุณถามมากเกินไป แต่ในเมื่อคุณเองก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ฉันจะบอกคุณบางอย่างที่อาจทำให้คุณสนใจ“คุณเป็นผู้หญิงที่สวยจริง ๆ คุณซาเวียร์ คุณคงจะมั่นใจมากพอที่จะคิดว่าผู้ชายจะไม่มีวันคิดที่จะทำร้ายคุณ”รูม่านตาของอีวอนน์หดตัวเล็กน้อย“แต่ถ้าเป็นผู้หญิงด้วยกัน เธอคงจะยอมทำทุกวิธีทางเพื่อจัดการกับคุณแน่นอน“อย่าโทษพวกเราเลยคุณซาเวียร์ โทษตัวเองที่โชคไม่ดีและทำให้นายน้อยทอมป์สันสนใจขนาดนั้นดีกว่า!”มือขวาของอาสึกะวางอยู่บนด้ามดาบยาวของเธอขณะที่เธอกำลังพูดในเวลาเดียวกัน ชาวเกาะอีกสี่คนที่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำในขณะที่ถือดาบยาวของประเทศหมู่เกาะก็ปรากฏตัวที่ลานและปิดช่องทางหลบหนีทั้งหมดของอีวอนน์อีวอนน์ขมวดคิ้วขณะมองไปที่หัวหน้าซึ่งเป็นผู้นำทาง“ที่นี่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์นะคะหัวหน้า ที่นี่ควรจะเคารพกฎของศีลธรรมมากที่สุด” อีวอนน์กล่าวเบา ๆ“ฉันอยากรู้จังเลยว่าทำไมคุณถึงได้ร่วมมือกับพวกชาวเกาะเพื่อทำร้ายฉ
ในแววตาของอีวอนน์ ซาเวียร์ไม่มีความกลัวแม้แต่เสี้ยวเดียวเมื่อเธอยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น“ฉันต้องยอมรับว่าหัวสมองของนายหญิงของคุณคงจะทำงานได้ไม่ดีนัก“เธอไม่รู้หรือว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้ชายนั้นไม่มีอยู่จริง?“ถ้าฉันตายไป ฉันก็จะกลายเป็นความทรงจำในใจของเฮกเตอร์ หลังจากนั้นนายหญิงของคุณจะไม่มีโอกาสแม้แต่นิดเดียว”อาสึกะหัวเราะเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ“พวกเราชาวเกาะชอบศึกษาความคิดของผู้ชายมากที่สุด คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะปล่อยให้มันเกิดขึ้น?“คุณไม่ต้องกังวลหรอกคุณซาเวียร์ คุณจะกลายเป็นเพียงความทรงจำที่หายวับไปในไม่ช้า”แววตาของอีวอนน์เปลี่ยนเป็นเย็นชา เธอรู้สึกไม่ดีกับสถานการณ์ของเธอ“คุณจะทำอะไรกันแน่?!”อาสึกะยกมือซ้ายของเธอ เผยให้เห็นขวดขนาดเล็ก“สิ่งนี้เรียกว่ายาต่อต้านพรหมจารี” อาสึกะพูดด้วยความตื่นเต้น“ตำนานกล่าวว่าหากผู้หญิงดื่มสิ่งนี้ เธอจะต้องตามหาผู้ชายให้ได้ภายในสามนาทีไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะใจแข็งแค่ไหนก็ตาม จากนั้นเธอก็จะต้องหามากขึ้นเรื่อย ๆ...“เมื่อฉันป้อนสิ่งนี้ให้คุณ ฉันจะให้พวกอันธพาลหนุ่มไฟแรงสองสามคนที่ฉันนัดไว้มาที่นี่“พวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีแน่
ฟุ่บ!ชาวเกาะสามคนกระโจนเข้าหาฮาร์วีย์ ยอร์กทันทีหลังจากที่สีหน้าพวกเขาเปลี่ยนอย่างรวดเร็วโดยไม่แม้แต่จะรอคำสั่งของซากุระ มิยาโมโตะ ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการเข้าใกล้อีวอนน์ ซาเวียร์เพื่อที่จะได้จับเธอเป็นตัวประกันปัง ปัง ปัง!ชายคนหนึ่งในเสื้อคลุมปรากฏตัวขึ้นและเริ่มแกว่งไม้ปัดฝุ่นไปมาโดยที่ฮาร์วีย์ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม้ปัดฝุ่นของเขาหักดาบยาวทั้งหมดออกเป็นสองท่อนในขณะที่ส่งผู้หญิงปลิวไป ทุกคนชนเข้ากับผนังพร้อมกับไอเป็นเลือดจำนวนมาก พวกเธอไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแม้แต่จะดิ้นรน“พวกอันธพาลจากประเทศหมู่เกาะ กล้าดียังไงถึงได้มาสร้างปัญหาที่เบรย์ เทมเปิล? เห็นคนที่นี่เป็นแค่ตัวตลกอย่างนั้นเหรอ?“สกปรก!”หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ปรากฏตัวขึ้นในพริบตาก่อนจะแกว่งไม้ปัดฝุ่นในมือ เส้นด้ายที่ดูเหมือนลวดโลหะพุ่งออกมาจากไม้ปัดฝุ่นและเจาะเข้าหน้าผากของพวกชาวเกาะอีกคนหนึ่งทรุดตัวลงนอนราบกับพื้นท่ามกลางแอ่งเลือด เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหัวหน้าที่นำอีวอนน์มาที่นี่หัวหน้าลีโอนาร์ดไม่ได้เก่งกาจในด้านพละกำลัง เขาไม่สามารถที่จะรับมือกับการโจมตีแม้แต่ครั้งเดียวของฮาร์วีย์ได้ด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นการจัดการกับพว
ฮาร์วีย์ไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อยเมื่อเห็นอาสึกะที่เปรียบดั่งลูกแมวตัวเล็ก ๆ พยายามที่จะอวดเก่ง “คุณสู้ผมไม่ได้หรอก” ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดอย่างใจเย็น“ไทสัน ขอดูฝีมือคุณหน่อยสิ”ไทสัน วูดส์พยักหน้า ความมุ่งมั่นฉายในดวงตาของเขาไทสันได้ฝึกความแข็งแกร่งของเขาจากการต่อสู้เมื่อคืนนี้ เขาวางมือขวาบนด้ามดาบก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าและพุ่งเข้าหาอาสึกะดั่งลูกศร“อันธพาลอย่างคุณกล้าที่จะท้าผมเหรอ?!“รนหาที่ตายชัด ๆ!”อาสึกะหัวเราะอย่างเย็นชา เธอเป็นมืออาชีพที่โดดเด่นแม้เทียบกับคนกลุ่มนี้ที่ชินดัน เวย์ส่งมา เธอมีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างมากเธอเชื่อว่าในการดวลเธอจะสามารถเอาชนะใครก็ได้ฟู่!แสงจ้าสว่างวาบกลางอากาศพร้อมกับการเหวี่ยงดาบยาวของอาสึกะไปที่คอของไทสันฝีมือดาบของประเทศหมู่เกาะไม่เคยเน้นความสง่างาม การโจมตีอย่างรวดเร็วและเด็ดขาดต่างหากที่เป็นหลักการของการใช้ดาบของพวกเขา คล้ายกับศิลปะการต่อสู้อื่น ๆ บางรายไทสันจะต้องตายอย่างเดียวหากการโจมตีแบบนั้นถึงตัวเขาแต่น่าเสียดายที่ดาบของไทสันเร็วกว่าอาสึกะขณะที่ดาบของอาสึกะกำลังจะสัมผัสคอของไทสัน เขาก็แกว่งไปด้านข้าง ทำ
ฮาร์วีย์ ยอร์กและอีวอนน์ ซาเวียร์ต่างพูดไม่ออกสถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายที่สุด พายุกำลังจะมาแต่แล้วก็มีคนล็อกล้อรถพวกเขาทั้งสองหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดฮาร์วีย์หยิบใบสั่งขึ้นมาและสำรวจมัน“ใบสั่งจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเบรย์ เทมเปิล“แค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็สามารถล็อกรถคนอื่นและออกใบสั่งตามใจชอบได้แล้วเหรอ? พวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นหัวหน้าผู้ตรวจการหรืออะไร?”ฮาร์วีย์ต้องการที่จะโทรหาหัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของลีโอนาร์ดในขณะนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่ดูเหมือนจะอายุราว ๆ สี่สิบ สองคนก็เดินมาทางทั้งสองด้วยความเย่อหยิ่งพร้อมกับคาบบุหรี่ที่ปากทั้งคู่สวมหมวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พวกเขามองฮาร์วีย์และอีวอนน์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่ดูถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างแสดงท่าทีดูถูกเหยียดหยามเมื่อเห็นฮาร์วีย์ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดว่าฮาร์วีย์เป็นเพียงคนจนกระจก ๆทว่าเมื่อพวกเขาเห็นอีวอนน์ แววตาของพวกเขาก็เป็นประกายทันทีผู้หญิงที่น่าหลงใหลคนนี้สวยกว่าอินฟลูเอนเซอร์และคนดังที่มีชื่อเสียงที่พวกเขาเคยเห็นมาก่อนอ
“เป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแต่พูดจาใหญ่โตเชียวนะ คุณคิดว่าคุณเป็นราชาหรืออะไร?” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวอย่างใจเย็น“ตอนแรกคุณเรียกค่าปรับ แล้วคุณก็เรียกร้องให้เราไปกับคุณ“นี่คุณคิดว่าคุณเป็นตัวแทนของกฎหมายจริง ๆ เหรอ?”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยิบเครื่องสื่อสารวิทยุออกมาและพูดใส่มันครู่หนึ่ง ไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนับสิบกว่าคนก็ปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้พวกเขาทั้งหมดมองฮาร์วีย์อย่างสนุกสนาน แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยันเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวิ่งเข้ามาและชี้ไปที่จมูกของฮาร์วีย์“ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ ในลานจอดรถนี้ผมใหญ่ที่สุด!” เขากล่าวอย่างเย็นชา“ก็ได้!”ฮาร์วีย์พยักหน้า จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและเหวี่ยงฝ่ามือของเขาเพี๊ยะ!หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถูกส่งลอยไปในทันที เขากระแทกเข้ากับรถอย่างแรงพร้อมกับเสียงที่ดังก้องไปทั่ว เสียงรถร้องดังไปทั่วบริเวณลานจอดรถฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะมองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้น เขาหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาและเริ่มเช็ดมือตัวเอง“คุณกล้ามาที่อวดดีต่อหน้าผมแบบนั้น” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นสายตาของฮาร
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข