ในตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะขอบคุณหรือรังเกียจฮาร์วีย์ เธอจ้องมองเขาด้วยความสับสนในดวงตาของเธอ เทพธิดาที่หมกมุ่นอยู่กับวงการแพทย์มาทั้งชีวิตรู้สึกงุนงงเป็นครั้งแรก หัวใจของเธอที่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพราะผู้ชายคนนี้ แต่ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้นดูเหมือนว่าเอลล่าจะดูมีเสน่ห์และดึงดูดใจผู้คนมากขึ้น“แกกล้าทำร้ายฉันเหรอ! แกไม่รู้หรือว่าตอนนี้แกกำลังยืนอยู่ในที่ของฉัน!” ยูเลียนกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ“ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร ออกไปซะตอนนี้ ไม่งั้นผมจะฆ่าคุณให้ตายซะ!”ฮาร์วีย์ยิ้มและเดินไปหายูเลียน เขาคว้าคอของยูเลียนทันทีและยกขึ้นเหนือพื้นเล็กน้อย“อะไร…แกคิดว่าแกกำลังทำอะไรอยู่?! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉัน!"ยูเลียนที่ดูเหมือนจะมีเลือดไหลออกจากศีรษะทำให้เขาสงบลง แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถกลั้นเสียงกรีดร้องที่ดังและโหยหวนของเขาได้เอลล่าเกรฟส์ยืนอยู่ที่นั่นด้วยความรู้สึกกังวล“อย่าเพิ่งรีบร้อนไป…”ฮาร์วีย์เหลือบมองไปที่เอลล่าและพูดอย่างใจเย็นว่า “ชายคนนี้เป็นคนเสื่อม ถ้าผมไม่อยู่ที่นี่วันนี้ไม่เพียง แต่คุณจะถูกผู้ชายคนนี้ทำให้แปดเปื้อน เขายังอาจใช้สิ่งนี้เพื่อแบล็กเมล์คุณ ทำให้คุณกลายเป็นของเล่นขอ
ประตูห้องทำงานเปิดออกเล็กน้อยและเสียงจากภายในก็ดังออกมา บุคลากรทางการแพทย์ที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงรีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและรีบไปที่เกิดเหตุ"เกิดอะไรขึ้น? คุณกำลังทำอะไร? ปล่อยท่านรองประธานเดี๋ยวนี้!”เทย์เลอร์ สโตนรีบไปที่ห้องทำงานนั่นพร้อมลูกน้องยูเลียนเห็นเทย์เลอร์ก็ฉีกยิ้มที่น่ากลัวออกมาทันทีด้วยใบหน้าที่บวมเหมือนหมู เขาพยายามดิ้นรนและทำตัวโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์“มันจบแล้ว!”หลังจากนั้นยูเลียนก็ตะโกนร้องใส่เทย์เลอร์“เร็วเข้า! จับตัวมัน! จัดการมันและพาออกไปจากที่นี่!”“แกอีกแล้วเหรอ!”เทย์เลอร์นึกได้ว่านี่คือชายที่เตะเขาลงไปกองกับพื้น เขาเดินไปหาด้วยท่าทีดุร้ายพร้อมที่จะเหวี่ยงหมัดออกไป“แกมันไอ้สวะ แกไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นพี่ชายร่วมสายเลือดของเลียม สโตน กล้าอวดดีต่อหน้าฉันได้ยังไง?! ฉันจะฆ่าแก!”เทย์เลอร์ปิดประตูข้างหลังเขาและหยิบมีดผลไม้ออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคุกคามฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นโดยไม่ได้มองข้างหลังเขา “แกยังพูดถึงเลียม สโตนอย่างหยิ่งผยองได้ยังไงในเมื่อเขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าฉันแล้ว? แกไม่กลัวจะมีคนแทงแกทางด้านหลังโดยที่แกไม่รู้เลยว่าเกิ
เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นเทย์เลอร์ สโตนก็โค้งคำนับฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็พูดว่า “ท่านครับ โปรดเป็นตัวของตัวเองได้เลยนะครับ”“ทำไมคุณไม่ไสหัวออกไปซะตอนนี้ล่ะ” ฮาร์วีย์พูดเบา ๆปัง!เทย์เลอร์ถอยออกไปทันที จากนั้นเขาก็ปิดประตูตามหลังเขาเมื่อเขาออกไปยูเลียนกรีดร้องดังลั่น “เทย์เลอร์ นายตาบอดเหรอ? นายไม่เห็นเหรอว่าฉันถูกใครบางคนทำร้าย? นายจะจัดการให้ฉันไหม?”เทย์เลอร์ไม่มีอารมณ์ที่จะก่อความวุ่นวายใด ๆ อีก พี่ชายของเขาเลียม สโตนพ่ายแพ้ให้กับฮาร์วีย์ ‘ฉันควรรีบวิ่งหนีไปดีกว่า ถ้าไม่อย่างนั้นฉันก็จะต้องพังพินาศเช่นกัน’ในขณะนั้นโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้นจากนั้นเขาก็พลักยูเลียนลงบนพื้นอย่างลวก ๆ แล้วรับโทรศัพท์“ฮาร์ฟ…ฮาร์วีย์…ตอนนี้การจราจรติดขัดมาก คุณอยู่ที่ไหน? คุณปู่ของฉันโอเคไหม?” เป็นสายจากโรซาลี เธอค่อนข้างสายแล้วฮาร์วีย์เหลือบมองยูเลียนที่นอนอยู่บนพื้น เขาอารมณ์ไม่ดี เขาก็พูดด้วยความรำคาญว่า “ผมอยู่ที่ห้องทำงานของ ดร. เกรฟส์ การผ่าตัดของคุณปู่ของคุณประสบความสำเร็จ ตอนนี้เขาอยู่ในห้องพักวีไอพี คุณไปที่นั่นก่อนก็ได้ ผมจะไปที่นั่นหลังจากจัดการคนสารเลวซะก่อน”“เอ๊ะ? ค
“ผมชื่อฮาร์วีย์ ยอร์ก” ฮาร์วีย์ยิ้มเล็กน้อยและแนะนำตัวเองอย่างเรียบง่ายเอลล่าไม่คิดอะไร จากนั้นเธอก็พูดเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์ยอร์ก คุณควรออกไปจากที่นี่ ยูเลียนเป็นรองประธานของโรงพยาบาล บางครั้งเขาอาจจะทำตัวลับ ๆ กับท่านประธานแม้ว่าดูเหมือนว่าเขาจะเคารพเขาต่อหน้าคนอื่น ๆ ก็ตาม นอกจากนี้เขายังรู้จักคนที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากมาย แม้ว่าคุณจะร่ำรวย แต่คุณก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาขุ่นเคืองได้”เมื่อพูดสิ่งเหล่านั้นเอลล่าก็กังวล ‘เป็นเพราะฉันวันนี้ทำให้ฮาร์วีย์มีต้องเจอปัญหา พี่ชายของเขายังอยู่ที่นี่กำลังรักษาตัวในโรงพยาบาลแห่งนี้ เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยวิธีทางที่ดี’นอกจากนี้เธอคงไม่สามารถทำงานในโรงพยาบาลนี้ได้อีกแล้ว ไม่เป็นไรเพราะเธอไม่กังวลว่าจะหางานไม่ได้ แต่เธอเป็นห่วงคนไข้ที่นี่“ไม่ต้องกังวล ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผมสามารถแก้ปัญหานี้ได้” ฮาร์วีย์ยิ้มและปลอบใจเอลล่าเอลล่าตะลึงไปชั่วขณะและเธอก็ไม่พูดอะไรอีก เธอไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงพูดแบบนั้น แต่เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเชื่อใจเขาอย่างไม่มีเหตุผลในขณะนั้นยูเลียนกำลังจะโทรออก แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นพวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้าใก
ฮาร์วีย์พูดเบา ๆ ว่า "โรซาลีรู้ดีว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น ดร. เกรฟส์ เพียงแค่บอกเขาไปว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ผมรู้ว่าคุณจะรู้สึกค่อนข้างเขินอาย แต่คุณต้องกล้าหาญเพื่อคนไข้ของคุณด้วย…”ร่างเล็กของเอลล่าสั่นเล็กน้อย เธอเป็นคนขี้อาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถบรรยายเรื่องนี้ได้โดยไม่อาย แต่สิ่งที่ฮาร์วีย์พูดนั้นถูก เธอจำเป็นต้องกล้าหาญเพื่อคนไข้ของเธอหลังจากนั้นเธอก็เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นโดยละเอียดตั้งแต่ฮาร์วีย์มาที่โรงพยาบาล ในขณะที่เธอกำลังถ่ายทอดเหตุการณ์นั้นเธอมีความกลัวเช่นกันหลังจากที่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น เมื่อรู้ว่าการผ่าตัดของผูอาวุโสไนส์เวลล์เกือบจะถูกขัดจังหวะและหยุดลงเพราะยูเลียน ซีโนเต็มไปด้วยเหงื่อท่วมตัวของเขา ใบหน้าของเขาซีดลง ยูเลียนเป็นคนที่ได้รับการแต่งตั้งจากเขา นอกจากนี้เขายังมีความตั้งใจที่จะให้ดำรงตำแหน่งในฐานะประธานคนต่อไปของโรงพยาบาล ไม่เคยคิดเลยว่ายูเลียนจะทำเรื่องสกปรกและน่ารังเกียจเช่นนี้เพียะ!ซีโนกระชากยูเลียนขึ้นมาจากนั้นเขาก็ตบหลังมือใส่ยูเลียนอย่างแรง “ยูเลียน ลืมสิ่งที่ฉันพูดกับแกตอนที่แต่ตั้งให้คุณเป็นรองประธานไหม? ในฐานะแพทย์แกต้องมีจริยธรรมทา
ในห้องพักวีไอพี ในขณะนั้นเชน ไนส์เวลล์ ตื่นขึ้นมาและตอนนี้เขาสามารถลุกนั่งบนเตียงได้แล้วโรซาลีเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างมากที่สามารถทำให้ใคร ๆ หลงเสน่ห์ได้ ตอนนี้เธอนั่งอยู่ข้าง ๆ เชนคุยกับเขาเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ“โรส เมื่อกี้ปู่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว แม้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเพราะฮาร์วีย์ แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเขาทั้งหมด ถ้าปู่ไม่เชื่อคนอื่นง่าย ๆ และไปถิ่นของเลียม ปู่คงจะไม่ถูกจับเป็นตัวประกันที่นั่น ปู่หาเรื่องให้ตัวเอง อย่าตำหนิเขา”“ตรงกันข้าม ฮาร์วีย์เป็นคนที่ช่วยเราทั้งคู่ เขาพาฉันไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาได้ทันเวลาด้วยซ้ำ นอกจากนี้ฉันได้ยินมาว่าเขาทำให้คนจำนวนมากขุ่นเคืองเพราะฉัน คราวนี้ฉันเป็นหนี้บุญคุณเขา หลานต้องจำไว้” เชนบอกด้วยความตั้งใจตอนแรกเขามีความตั้งใจที่จะทดสอบฮาร์วีย์ แต่ตอนนี้ไม่มีความจำเป็นแล้ว จากเหตุการณ์นั้นเขาเห็นได้ว่าฮาร์วีย์โดดเด่นมากในแง่ของความประพฤติ ความสามารถและทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขา ถ้าคนแบบนั้นเป็นหลานเขยของเขาได้ก็คงจะโชคดีมากสำหรับพวกเขาเมื่อคิดเช่นนั้นเชนก็ยิ้มอย่างมีความสุขในทันที จากนั้นเขาก็พูดว่า “โรส ปู่เห็นว่าหลานค่
“ทำได้ดี!” เชนดูพอใจมาก มีบางสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้เนื่องด้วยสถานะของเขา ตอนนี้ลูกหลานของเขามีสติในการทำสิ่งต่าง ๆ ออกมาได้ดีและเขาก็พอใจมากเช่นกันซีโนมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างขอบคุณ มันไม่เหมาะสมที่เขาจะพูดออกมา แต่การที่ฮาร์วีย์พูดนั้นนำความหมายที่แตกต่างออกไป ฮาร์วีย์เข้าใจวิธีการปฏิบัติตนที่ดีและอยู่รอดในสังคมได้ดีอย่างแท้จริงในขณะนั้นโรซาลีพูดขึ้นมาว่า “คุณปู่อาจมีคนจำนวนมากที่อาจติดตามข่าวของเรา เนื่องจากนี่เป็นธุรกิจที่เป็นของไนส์เวลล์ หากเราไม่ระวังอาจมีการแพร่กระจายข่าวไปยังตระกูลไนส์เวลล์ ทำไมเราไม่ย้ายไปที่อื่นล่ะคะ?”หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้นเธอก็ค่อนข้างกังวลและไม่สบายใจ เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอไม่อยากที่จะเห็นฮาร์วีย์ยืนอยู่กับเอลล่าแต่เชนไม่ได้คิดมากอะไร หลังจากพิจารณาอยู่พักหนึ่งเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ สิ่งที่หลานพูดนั้นสมเหตุสมผล ซีโน หลานมีสถานที่ที่เงียบสงบในนิอัมมี่หรือไม่? ฉันต้องการพักผ่อนที่นั่นสักสองสามวัน”“ผู้อาวุโสไนส์เวลล์ไม่ต้องกังวล ผมจะเตรียมรับรองไว้ และมั่นใจได้ว่าจะไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้” ซีโนแสดงออกอย่างจริงจังพยายามเอาใจเชน แม้ว่า
“ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์อย่างฮาร์วีย์นั้นช่างเป็นตำนานน่าขายไปทั่วเมืองจริง ๆ ผมนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่าผู้ชายคนนั้นจะไร้ค่าได้ขนาดไหนกัน ผมได้ยินมาว่าสถานะของเขาในครอบครัวของคุณนั้นต่ำและน่าสมเพชมาก เขาไม่เพียงแต่ต้องทำงานบ้านทุกอย่างเท่านั้น แต่ยังถูกคนอื่นดุและทุบตีอยู่เสมอ หากเขาต้องการเงินเขาก็จะไปขอเงินจากภรรยาของเขา คนแบบนี้สร้างความเสื่อมเสียให้กับผู้ชายทุกคนจริง ๆ !”เมื่อได้ยินเช่นนั้นแซ็คก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ไม่เพียงแค่นั้น บราเทอร์แชด พี่ไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นขยะไร้ค่าขนาดไหน เขาไม่เพียงซักเสื้อผ้าและทำอาหารเท่านั้น ผมได้ยินมาว่าเขาซักรองเท้าเหม็น ๆ ของเพื่อนสนิทของภรรยาด้วย นอกจากนี้เขายังไม่มีสิทธิ์รับประทานอาหารร่วมกับคนอื่น ๆ ที่โต๊ะอาหารด้วยซ้ำ เขากินของเหลือในครัวได้เท่านั้น”พูดถึงแล้วแซ็คก็รู้สึกเบื่อหน่ายเช่นกัน“บ้าที่สุด! ไร้ค่าอะไรอย่างนี้! ถ้าผมเจอคนแบบนั้นผมคงจะเข้าต่อยแรง ๆ สักที เขาสร้างความอับอายขายหน้าให้กับผู้ชาย! เขาเป็นความอัปยศอย่างยิ่งสำหรับพวกเรา!” โควีย์ดูเหมือนจะพูดไม่ออก ในความเป็นจริงเขาเป็นนักเลงและแน่นอนจะดูถูกคนที่เกาะผู้หญิงกิน ผู้ชายแบบนั
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข