ไคท์วอล์คเกอร์ มองไปที่ ฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความชื่นชม ฮาร์วีย์เก่งเกินไป คนธรรมดาคงคิดไม่ถึงกลยุทธ์แบบนี้แน่แม้ว่าจะใช้กลยุทธ์ที่ได้ผลกับคนอื่นมานักต่อนัก หรือไม่ว่าจะเหนือความคาดหมายอย่างไร แต่ก็คงไม่สามารถปราบปรามโรนัลด์ จอห์นได้อย่างสมบูรณ์หากปราศจากความมั่นใจและอำนาจที่ทรงพลังเช่นนี้เป็นที่แน่ชัดว่าความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์นั้นอยู่เหนือจินตนาการของใครต่อใครใครจะยังคิดที่จะโค่นไคท์ต่อไปอีกล่ะ?เงินต่างหากที่สำคัญกว่าทุกสิ่ง!“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ฮาร์วีย์ ยอร์ก! หยุดกวนน้ำให้ขุ่นได้แล้ว!”โรนัลด์ทั้งหวาดกลัวและคลุ้มคลั่ง เขาตบโต๊ะและตะโกนใส่ฮาร์วีย์“ฉันจะเดิมพันกับแกแค่คนเดียว!“ฉันจะให้เวลาแกสามวันเต็ม หากแกได้รับหนังสือมอบอำนาจจากตัวแทนจากสตาร์ แชโบลในมอร์ดู ฉันจะลาออกทันทีโดยไม่รับเงินแม้แต่ดอลลาร์เดียว!“แต่ถ้าฉันเป็นคนทำสำเร็จ แกต้องลาออกและยกตำแหน่งซีอีโอคืนมาให้ฉัน!“ฮาร์วีย์ แกกล้าพนันกับฉันหรือเปล่า?“หรือหรือว่าแกเป็นแค่พวกปากดีที่ไม่มีความสามารถกันล่ะ? แกเป็นพวกหมาที่ดีแต่เห่าทว่ากัดไม่เป็นหรือเปล่า?”โรนัลด์ทุ่มหมดหน้าตัก มาดูกันว่าเขาหรือฮาร์วีย์พี่
ฮาร์วีย์ ยอร์กจิบชาอย่างใจเย็นและตอบว่า “ไม่ต้องห่วง ไม่สำคัญหรอกว่าตัวแทนแห่งมอร์ดูคนนี้จะรับมือได้ยากแค่ไหน“ถ้าผมบอกว่าหนังสือมอบอำนาจจะเป็นของคุณ มันก็จะเป็นของคุณ“ผมจะจัดการกับข้อตกลงภายในหนึ่งวัน และหลังจากนั้นวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณ”บ่ายสองโมงที่ท่าเรือมอร์ดูนายน้อยและคนดังชอบมารวมตัวกันที่นี่หลังจากแล่นเรือยอร์ชออกสู่น่านน้ำสากลแล้ว พวกเขาก็จะเป็นอิสระจากกฎหมายของประเทศ H ในขณะที่อยู่ท่ามกลางน่านน้ำสากล นายน้อยและเหล่าคนดังสามารถทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจในเรือยอทช์ลำเล็กภายใต้ชื่อวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่น โรนัลด์ จอห์นซึ่งสวมชุดสไตล์ฮาวายมีรอยยิ้มจางๆ“ซีอีโอวอล์คเกอร์ ซีอีโอยอร์ก”“เนื่องจากเรากำลังเดิมพันกันที่นี่ ผมจะให้โอกาสของพวกคุณโดยไม่คำนึงถึงค่าตอบแทนของบริษัท!!“ของได้เชิญตัวแทนของสตาร์ แชโบลในมอร์ดู ลูค เพอร์รี่มาถึงแล้ว!“ตอนนี้เขากำลังพักผ่อนอยู่บนเรือสำราญที่ชื่อสตาร์ แชโบล“พยายามอย่างหนักเพื่อให้คุณสองคนมีโอกาสได้เจอเขา“ถ้าคุณสามารถโน้มน้าวให้เขาเซ็นเอกสารและมอบหนังสือมอบอำนาจในมอร์ดูมาได้ ผมจะเก็บข้าวของและออกไปแต่โด
“ใช่แล้ว ซีอีโอยอร์ก“มีบางอย่างที่ฉันควรบอกคุณไว้ก่อน“ลูค เพอร์รีไม่ใช่แค่ตัวแทนของสตาร์ แชโบลในมอร์ดูเท่านั้น“เขายังเป็นญาติสนิทของตระกูลลีแห่งสตาร์ แชโบล ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เมย์ ลี ซึ่งเป็นตัวแทนของตะวันออกไกลไว้วางใจมากที่สุด “เขาเป็นตัวแทนแห่งศักดิ์ศรีของเมย์ ลี!“คือตอนนี้คุณน่าจะรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร“ผมได้ยินมาว่านอกจากคนที่สูงส่งกว่าใคร ๆ แล้ว เธอก็ไม่ยอมไว้หน้าใครใน ประเทศ H เลยด้วยซ้ำ!“นั่นเป็นเหตุผลที่คุณไม่ควรทำตัวเย่อหยิ่งใส่ลูค!”โรนัลด์ จอห์นนั่งไขว่ห้างขณะบรรยายให้ฮาร์วีย์ ยอร์กฟัง“คุณต้องอ่อนน้อมถ่อมตนต่อหน้าผู้แทนลูค หากทั้งสองฝ่ายขัดแย้งกันเพราะคุณ ซีอีโอวอล์คเกอร์อาจต้องชดใช้ด้วยการลาออกไปพร้อมกับคุณ”ฮาร์วีย์เผยรอยยิ้มบนใบหน้าอย่างใจเย็นฮาร์วีย์ฆ่าคนจากสตาร์แชโบลไปมากมายอย่าว่าแต่เมย์ ลีเลยฮาร์วีย์ยิ้มอย่างไม่เป็นทางการหลังจากได้ยินชื่อนั้น ก่อนจะส่งข้อความออกไป***หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เรือยอร์ชก็แล่นไปถึงน่านน้ำสากล โดยหยุดอยู่ตรงหน้าเรือสำราญขนาดใหญ่ฮาร์วีย์หรี่ตาขณะเดินไปข้างหน้า ตามด้วยไคท์ วอล์คเกอร์ ที่สวมชุดว่ายน้ำที่มีผ้าพันค
ฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองโรนัลด์ จอห์นอย่างใจเย็น จากนั้นพูดว่า “พอร์เตอร์ คอร์ปอเรชั่นกำลังจะบรรลุข้อตกลงแล้วหรือ? “คุณก็โม้เรื่องนี้เมื่อเช้าเหมือนกันใช่ไหม?“ไม่ใช่แค่ไร้ประโยชน์ แต่คุณนี่มันหน้าด้านจริง ๆ“ถ้าพูดถึงเรื่องความหน้าด้านคนละก็ คุณอยู่เหนือคนอื่น ๆ แน่นอน”โรนัลด์ยิ้มอย่างจริงใจ“เราโต ๆ กันแล้วนะ ฮาร์วีย์ ถึงคุณจะพูดไร้สาระอะไรแบบนี้ ผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก!“ผมจะบอกคุณไว้เลย ว่าถ้าคุณเก่งจริง ๆ แล้วก็คุณต้องบรรลุข้อตกลงนี้ไปให้ได้!“ต่อให้ต้องใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อให้ได้รับข้อตกลงกับลูค เพอร์รี่ ผมก็ไม่ติดขัดอะไรหรอก!“แต่ถ้าคุณไม่มีฝีมือ ฉันคงต้องรอให้คุณกลายเป็นตัวตลกไปเท่านั้น”ฮาร์วีย์ยิ้ม จากนั้นตบแก้มที่บวมเกร็งของโรนัลด์สองสามครั้ง“ที่คุณดูมีประสบการณ์มากขนาดนี้ ก็คงเพราะใช้ร่างกายเท่าแรกกับเขามาแล้วใช่ไหม?“แต่ผมว่าเขาน่าจะชอบสาวๆมากกว่า ชายวัยกลางคนน่าสะอิดสะเอียนอย่างคุณ!”"แก!"โรนัลด์เต็มไปด้วยความโกรธ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินอะไรแบบนี้ฮาร์วีย์ไม่เพียงสามารถโจมตีในจุดที่ทำให้โรนัลด์เจ็บปวดที่สุดเท่านั้น แต่ยังตอบกลับฮาร์วีย์ไม่ได้อีกด้วย
ลูค เพอร์รี่ตั้งใจแน่วแน่ เขาต้องการไคท์ วอล์คเกอร์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามโรนัลด์ จอห์นและชนชั้นสูงคนอื่น ๆ ต่างก็มองดูไคท์อย่างนึกสนุก หากเธอยอมตกลงกับลูค พวกเขากระจายข่าวเรื่องที่เธอใช้ร่างกายของเธอแลกกับหนังสือมอบอำนาจหากเธอไม่ยอมตกลง พวกเขาก็จะกล่าวหาได้ว่าไคท์ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของบริษัทและไม่ไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมพอจะเป็นซีอีโอแน่นอนว่าไคท์ก็รู้ถึงข้อเท็จจริงนี้เช่นกัน สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยขณะที่เธอพูดช้า ๆ “ที่นี่เราทุกคนต่างมีอารยะกันทั้งนั้น ผู้แทนลูค โปรดระวังปากของคุณด้วย”“มีอารยะ?“ระวังปาก?”รอยยิ้มจาง ๆ ผุดออกมาจากใบหน้าของลูค“สำหรับนักธุรกิจอย่างพวกเราแล้ว มีเพียงผลประโยชน์และการร่วมมือกันเท่านั้น“มีอารยะและสุภาพงั้นเหรอ? ของพวกนั้นสำคัญจริงหรือ?“สำหรับธุรกิจและเงินแล้ว เรื่องพวกนั้นไม่มีค่าอะไรเลย”ลูคแสดงรอยยิ้มที่มุ่งมั่นในขณะนี้เขารู้สถานการณ์ของไคท์มาจากโรนัลด์ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่รังเกียจที่จะพุ่งเป้าไปที่ตัวเลือกอันดับต้น ๆ ของลูคัส ฌองเขาเชื่อว่าต่อให้เขาตักตวงประโยชน์จากไคท์ไปอย่างเต็มที่แล้ว ก็คงไม่มีใครกล้าพูดอะไรแม้แ
ลูคหรี่ตามองไคท์และก้าวไปข้างหน้าเพื่อสัมผัสใบหน้าของเธอ “อย่าขัดขืนเลย การที่ผมแตะต้องคุณก็นับว่าเป็นเกียรติมูลค่าหลายล้านแล้ว”ร่างกายของไคท์แข็งทื่อ เธอทำอะไรไม่ได้เลยฮาร์วีย์เข้ามาขวางและคว้าข้อมือของลูคด้วยมือขวาของเขา ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “งั้นคุณก็อย่าขัดขืนด้วยเหมือนกัน การได้หักมือคุณก็ถือเป็นเกียรติมูลค่าหลายล้านทีเดียว”แกร๊ก! วินาทีต่อมา เสียงอันน่าขนลุกก็ดังขึ้นในอากาศ ฮาร์วีย์หักข้อมือของลูคในทันที“อ๊าก!”ลูคร้องไห้คร่ำครวญออกมา ลูค เพอร์รี่ผู้สูงและหล่อเหลาล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดทันที เขาชักเกร็งไปทั้งตัวลูกน้องของเขารีบพยุงเขาขึ้นมาโรนัลด์ จอห์น เดมี พอร์เตอร์ และคนอื่น ๆ มองเหตุการณ์นี้ด้วยใบหน้าตกตะลึง พวกเขาไม่แน่ใจว่าควรจะตอบสนองอย่างไร และตกอยู่ในภวังค์พวกเขารู้ว่าลูคจะดูถูกไคท์พวกเขารู้ว่าไคท์จะต่อต้าน แต่หลังจากนั้นไม่นานก็จะถูกลูกจัดการอยู่ดีเพราะว่าพวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นลูคถูกหักข้อมืออย่างนี้ยอร์กนั้นโหดเหี้ยมอย่างที่สุด เขาไม่ลังเลเลยสักนิด!แม้ว่าลูคจะมีเพียงตำแหน่งเล็ก ๆ ในสตาร์ แชโบล แต่เขาก็ยังเป็นตัวแทนแห่งมอร
เดมีปรบมือหลังจากพูดจบ ทันใดนั้น ชายหลายคนก็กระทืบเท้าออกมา พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับจะหักแขนหักขาของเขาในทันที “เดมี ลูคเป็นฝ่ายที่ดูถูกคนอื่นก่อน เขาคิดจะลวนลามฉันด้วยซ้ำ!“เขาสมควรที่จะถูกฮาร์วีย์หักมือแล้ว!“วันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียว!”ไคท์จะยอมเห็นฮาร์วีย์ตกหลุมพรางโดยไม่ทำอะไรเลย น้ำเสียงของเธอเย็นชา และสีหน้าของเธอก็เคร่งขรึม"เธอ!"เมื่อเห็นท่าทีที่ห่างเหินและมุ่งมั่นของไคท์ เดมีก็ตัวสั่นด้วยความโกรธ “เธอทำร้ายคนอื่นในที่สาธารณะ! ฉันจะติดต่อตำรวจสากลและบอกให้เขาจับเธอ!”เล่าผีเสื้อสังคมและนายน้อยเหล่านี้เข้าใจว่าหากต้องการยื่นรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นในน่านน้ำสากล พวกเขาจะต้องแจ้งให้ตำรวจสากลทราบทั้งฮาร์วีย์และไคท์อาจลงถึงจุดจบ หากพวกเขาถูกจับกุมและส่งตัวไปให้รัฐบาลประเทศ J“คุณไม่จำเป็นต้องแจ้งตำรวจหรอก วิธีนั้นดีเกินไป!”ลูคถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากขอให้หมอมาปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้ว เขาก็โบกมือ ก่อนจะหยิบขวดไวน์ด้วยมือซ้าย“ก่อนอื่น ทำให้เขาพิการแล้วโยนลงทะเลให้ปลากินซะ!“ที่นี้ก็แล้วแต่ดวงของเขาแล้วก็จะตายหรือจะรอด!”รอยยิ้มท
เพล้ง!ไม่นานเสียงแตกของขวดไวน์ครั้งสุดท้ายก็ดังขึ้น ในตอนนั้นทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจนพวกเขาเห็นฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วของตัวเองคนของลูคนอนอยู่บนพื้นบางคนดูยับเยินและฟกช้ำบางคนชักเกร็งไปทั้งตัวและเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครลุกขึ้นยืนได้ไหวอีก“อ๊าก อ๊ากกก…” เดมีและคนที่เหลือได้ยินเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดของพวกเขาอย่างชัดเจน เพราะเขาอยากจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เพราะเขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้โรนัลด์และผู้บริหารระดับสูงซ่อนตัวอยู่ด้านหลังสุด หางตาของพวกเขากระตุก ใบหน้าของพวกเขาก็ดูเหลือเชื่อในความคิดของพวกเขา คนที่น่าจะสะบักสะบอม ฟกช้ำและนอนอยู่บนพื้นในเวลานี้ควรเป็นฮาร์วีย์ ไม่ใช่ลูกน้องของลูคไคท์ถอนหายใจโล่งอก แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่ง แต่เธอก็ยังอดกังวลไม่ได้ใบหน้าของลูคซีดและมืดหม่น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีไปเรื่อย ๆ คล้ายกับโชว์เปลี่ยนหน้ากาก มันน่าเกลียดสุดจะพรรณนาหลังจากที่ฮาร์วีย์ทำความสะอาดนิ้วของตัวเองเสร็จ เขาก็เดินเข้าไปใกล้ลูคลูคถอยหลังไปหนึ่งก้าว สีหน้าของเขาดูแย่มาก เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “ยอร์ก แกต้องการอะไร”“มาท
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข