ในวันถัดไปฮาร์วีย์ ยอร์กได้รับข่าวว่า โอลิเวอร์ บาวเออร์ถูกลอบสังหารในตอนเช้าตรู่หลังจากโทรหายานนิค บิสสันแล้ว ฮาร์วีย์ก็ไปที่ห้องจัดงานศพสถานะของโอลิเวอร์นั้นพิเศษเกินไป นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนอกจากยานนิคแล้ว โยเอล เกรแฮมก็อยู่ที่นั่นด้วยภายในห้องเก็บศพมีศพที่ซีดราวกับกระดาษ ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโอลิเวอร์เอง แต่บนหน้าผากของเขามีจุดสีแดงแต่งแต้มอยู่ฮาร์วีย์พิเคราะห์ศพตรงหน้าและถามอย่างใจเย็นว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ยานนิคหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “หลังจากที่โอลิเวอร์และพรรคพวกออกจากที่จอดรถเมื่อคืน พวกเขาไปที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ จากนั้นพวกเขาก็ขับรถไปที่สนามบินนานาชาติบัควู้ด ทันที”“ในช่วงระยะห่างจากสนามบินประมาณ 12 ไมล์ โอลิเวอร์ขอให้เปิดกระจกรถทันทีที่ออกจากเขตเมือง จากนั้นกระสุนที่ไม่ทราบที่มาก็พุ่งเข้าใส่ศีรษะของเขา เป็นการฆ่าด้วยการยิงเพียงนัดเดียว!”“มือปืนมีความแม่นยำมาก ไม่มีคนธรรมดาที่ไหนสามารถยิงได้หากพวกเขาไม่ได้เข้ารับการฝึกทหารมาเป็นเวลาหลายปี”“เราพบจุดที่น่าจะเป็นจุดซุ่มยิงในอาคารที่พักอาศัยใกล้กับสถานีตำรวจบัควู้ด จากรูปการของสิ่งต่าง ๆ
ฮาร์วีย์ ยอร์กดูไม่แยแสยานนิค บิสสันที่ยืนอยู่ด้านข้างจู่ ๆ ก็พูดขึ้นว่า “ซีอีโอยอร์ก คุณคิดว่าอะไรคือแรงจูงใจของฆาตกรในการลอบสังหารโอลิเวอร์ บาวเออร์?”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่ใช่เพื่อเงิน และไม่ใช่เพื่อแก้แค้น เช่นนั้นดูเหมือนว่าจะเป็นการสร้างสถานการณ์เท่านั้น”“มันอาจไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อต่อต้านผม แต่อย่างน้อยฆาตกรก็พยายามที่จะทำให้สิ่งต่าง ๆ ในบัควู้ดสั่นคลอนด้วยเหตุผลบางอย่าง อย่างไม่ต้องสงสัยเลย”“ตอนนี้บัควู้ดก็กลายเป็นปราการเหล็กแล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนนอกจะเข้านอกออกในได้ตามที่ต้องการ”“แต่หากพวกเขาผลักดันให้ผมเข้าสู่สนามรบนั้น รัฐบาลของเซาท์ไลท์คงต้องไล่ผมออกเพื่อแทนคำชี้แจงที่ยุติธรรมแก่ซามูเอล บาวเออร์ ซึ่งพวกเขาก็มีสิทธิ์จะทำเช่นนั้น”ฮาร์วีย์พูดต่อโดยไม่ได้คิดอะไรอีก“ถ้าเราคิดแบบนี้ แรงจูงใจของฆาตกรคงไม่ใช่แค่ฆ่าโอลิเวอร์ และแน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อจัดการกับผมด้วย”“พวกเขาอาจต้องการใช้ประโยชน์ในตอนที่หลงเหมินกำลังวุ่นวายเพื่อตั้งจุดยืนของตัวเองใหม่”“นั่นหมายความว่าพวกเขากำลังมาหาเจ้าชายยอร์ก ไม่ก็หัวหน้าผู้ฝึกสอน…”รอยยิ้มที่เยือกเย็นดุจน้ำแข็งผุดออกมาจ
ฮาร์วีย์ ยอร์กตอบอย่างใจเย็นว่า “แม้ว่าทุกสิ่งที่คุณพูดจะเป็นความจริง แล้วคุณจะทำยังไงกับเรื่องนี้?”ราเชล ฮาร์ดี กอดอกและมองลงมาที่ฮาร์วีย์“ไม่อ้อมค้อมแล้วกัน คุกเข่าและหักแขนของแก แล้วหลังจากที่แกคุกเข่าต่อหน้าหลุมฝังศพของเจ้านายฉันเจ็ดวันเจ็ดคืน แล้วเราค่อยมาคุยกัน!”“ถ้าไม่อย่างนั้น แกจะไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาได้!”ราเชลกำลังข่มขู่ เธอมีรัศมีที่ไม่สามารถบรรยายได้กระจายอยู่รอบตัวเห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้มีความสามารถไม่น้อย ดูเหมือนว่าเธอเคยผ่านสงครามมาก่อนพรรคพวกของเธอจ้องมองฮาร์วีย์อย่างดุร้าย ราวกับว่าจะฆ่าเขาในอีกไม่กี่นาทีฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น “งั้นคุณกำลังจะบอกว่าคุณจะไม่คิดสืบสวนเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วใช่ไหม?”"สอบสวนเหรอ?! เราได้ข้อเท็จจริงทั้งหมดแล้ว ทำไมต้องทำอย่างนั้นอีกล่ะ!” ราเชลตอบโต้อย่างเย็นชา“คุณไม่คิดจะสอบสวน แล้วคุณคิดว่าคุณมีค่าพอที่จะหักแขนผมและสั่งให้ผมคุกเข่าต่อหน้าหลุมศพของ โอลิเวอร์เหรอ?”สีหน้าของฮาร์วีย์เย็นชาราวกับน้ำแข็งใบหน้าของราเชลเย็นลงทันที เธอก้าวไปข้างหน้าและปลดปล่อยเจตนาฆ่าของเธอออกมา“ฮาร์วีย์ ยอร์ก แกควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับคนอ
ราเชล ฮาร์ดีจ้องมองโยเอล เกรฮัม และปล่อยเสียงหัวเราะออกมา“นายต้องเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของรัฐบาลบัควู้ด โยเอล เกรแฮมแน่”“นายมันไร้ค่าสำหรับฉัน!”“หากผู้บังคับบัญชาลำดับต้น ๆ ของรัฐบาลเซาท์ไลท์อยู่ที่นี่น่าจะเหมาะสมกว่า!”“ฉันจะบอกนายให้ว่าวันนี้ไม่ว่าใครก็ปกป้องฮาร์วีย์ไม่ได้! ฮาร์วีย์ ยอร์กสมควรตายแล้ว!”ระหว่างที่ราเชลกำลังพูด เธอหยิบใบอนุญาตสีแดงออกมาแล้วขว้างใส่หน้าโยเอลโยเอลคว้าใบอนุญาตและมองดูอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันหลังจากที่เขาเห็นมัน“ใบอนุญาตฆ่างั้นเหรอ?!”“รู้เอาไว้ก็ดี ถึงฉันจะออกจากหลงเหมินแล้ว แต่ใบอนุญาตของฉันก็ยังอยู่ แม้แต่จักรพรรดิก็ยังอนุญาตให้ฆ่าคนได้ก่อนรายงาน!”“ต่อให้นายมาขวางทางฉัน โยเอล เกรแฮม ฉันก็จะฆ่านายเหมือนกัน! ใครจะกล้าช่วยนายล่ะ?!”ราเชลไม่ได้แสดงความเคารพต่อโยเอลแม้แต่น้อย ใบอนุญาตในการฆ่าคือไพ่ตายของเธออีกอย่างเธอให้โอกาสฮาร์วีย์หักแขนของเขาเอง แต่เขาไม่ฟังเพราะอย่างนั้นเธอจะทำให้ฮาร์วีย์พิการด้วยตัวเอง“ราเชล ฮาร์ดี เธอมันไร้ยางอาย!”“ที่นี่บัควู้ด ไม่ใช่มอร์ดู! ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอจะทำตัวบ้า ๆ บอ ๆ ได้!” โ
ชะงัก!ทุกคนต่างชะงัก!พวกเขาสามารถบอกได้ว่าราเชล ฮาร์ดีเป็นผู้มีความสามารถพิเศษระดับแนวหน้า เธอกำลังจะพุ่งตัวเข้าไปหาฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยกำลังทั้งหมดที่มีแต่เมื่อเผชิญหน้าฝ่ามือของฮาร์วีย์ ความสามารถระดับสูงที่ทรงพลังของเธอยังไม่สามารถต้านทานการโจมตีเพียงครั้งเดียวของเขาได้พรึ่บ!ราเชลลุกขึ้นยืนจากกำแพงที่พังทลายในขณะที่ใบหน้าของเธอแดงก่ำและมีฝุ่นปกคลุมทั่วร่าง จากนั้นเธอก็เอ่ยปากอย่างอับอายว่า “ฮาร์วีย์ แกมันไร้ยางอาย! กล้าดียังไงมาลอบโจมตีฉัน?!”ลิ่วล้อของเธอตัวแข็งทื่อเล็กน้อย ก่อนจะพากันชี้ไปที่ฮาร์วีย์ในทันทีพร้อมกับดุเขาอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “ไร้ยางอาย! ย่องเข้าใส่เธอแบบนั้น!”“อย่างนั้นเหรอ?”“งั้นก็มาหาผมอีกรอบสิ”ฮาร์วีย์กวักนิ้วเรียกราเชลอย่างไม่ยี่หระเขายียวนใส่เธอ!ฮาร์วีย์ปีนเกลียวราเชล!สีหน้าของราเชลเปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็โบกมือในวินาทีต่อมา กล่องดาบในรถฮัมเมอร์ด้านหลังเธอสั่นเล็กน้อย กริชยาวสามนิ้วก็พุ่งไปในมือของราเชลทันที“มันคือกริชโลหิต! รุ่นพี่ฮาร์ดีนำกริชโลหิตออกมาแล้ว!”“หากริชโลหิตปรากฏขึ้น เขาคงไม่เหลือแม้แต่กระดูก!”“เธอจะไม่มีวันพ่ายแพ้เมื่อเธ
ภายใต้สายตาของทุกคน ฮาร์วีย์ ยอร์กตบหน้าราเชล ฮาร์ดีครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่คิดจะอ่อนโยนกับเธอ เขาไม่คิดที่จะมอบความเมตตาให้เธอเช่นกันในไม่ช้าสาวงามล่มเมืองเช่นราเชลก็ถูกตบจนหน้าบวมเหมือนหมู ลูกน้องของเธออ้าปากค้างเมื่อเห็นภาพนั้นแม้แต่โยเอล เกรฮัมและยานนิค บิสสันที่ยืนอยู่ด้านข้างก็ยังตกใจพวกเขารู้ว่าฮาร์วีย์มีพลัง แต่พวกเขาไม่เคยคิดว่าชายผู้นี้จะทรงพลังขนาดนี้เขาแข็งแกร่งมากจนถึงขนาดที่ราเชลซึ่งได้รับใบอนุญาตฆ่าเละเป็นโจ๊กเพราะฮาร์วีย์!ปัง!หลังจากตบหน้าราเชลเป็นครั้งสุดท้าย เธอก็ถูกเหวี่ยงออกไปอีกครั้งหลังจากดิ้นรนอยู่บนพื้นสักพัก เธอก็กระอักเลือดออกมาและพยายามยืนขึ้นอีกหนฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าและเตะไปที่ลำตัวของราเชลอย่างแรง"ไม่!"ราเชลเหงื่อท่วมตัว เธอต้องการหลบ แต่เธอไม่มีแรงเหลือแล้วปัง!ลูกเตะตกลงมาอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาต่อมาราเชลก็หมดสภาพราเชลซึ่งถูกส่งให้ลอยขึ้นไปอีกครั้งเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความสยดสยองเธอพยายามลุกขึ้นหลังจากล้มลงกับพื้นอีกครั้ง แต่หลังจากไอเป็นเลือด เธอก็กระตุกไม่หยุด"อะไรกัน?!"เหล่ารุ่นน้องทั้งชายและหญิงของเธอมองภาพนั้นด้วย
ชายหนุ่มหัวโล้นพูดด้วยความไม่พอใจ “เราเป็นพี่น้องของหลงเหมิน เราคือ…”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ ยอร์กเหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของชายคนนั้นแล้วส่งเขาลอยออกไป“คุณคิดว่าการเป็นคนของหลงเหมินมันยอดเยี่ยมนักเหรอ!”“ตอนนี้ผมจะจัดการพวกคุณทุกคน!”“แม้แต่ซามูเอล บาวเออร์ยังต้องแสดงความเคารพต่อผม!”“แล้วคุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”“เอาล่ะ!”“ผมให้โอกาสพวกคุณแล้ว!”สายตาของฮาร์วีย์ เย็นชาแต่การแสดงออกของเขาเย็นชายิ่งกว่าแม้แต่การจ้องมองอย่างเย็นชาของเขาในตอนนี้ก็ยังทำให้ผู้คนจากสาขามอร์ดูของหลงเหมินเหงื่อตก“ยานนิค บิสสัน ถ้าพวกเขาไม่ยอมทำเองก็ช่วยสนองพวกเขาที”“แล้วราเชล ฮาร์ดีล่ะ…?”ฮาร์วีย์มองที่ราเชลโดยไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจน"ปล่อยเธอไป ผมบอกว่าไปแล้วว่าจะไม่ฆ่าเธอ แน่นอนว่าผมจะไม่แตะต้องเธออีก”ฮาร์วีย์เตะชายหนุ่มออกไปหลังจากพูดจบและเดินจากไปหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง สมาชิกทั้งหมดจากสาขามอร์ดูของหลงเหมินต่างก็เดินโซซัดโซเซ ประคองแขนตัวเองไปในตอนที่พวกเขามา พวกเขาล้วนเป็นสง่าและทรงพลัง แต่ในตอนที่พวกเขาจะกลับออกไป พวกเขากลับหาคนขับรถแทนในราคาสูงเท่านั้น เพราะแขนของพวกเขาหักจนหมด ไม่
“หน่วยมังกรลับ?”ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้วเล็กน้อยประเทศ H มีองค์กรพิเศษไม่กี่องค์กรกองกำลังการ์ดมังกรมีหน้าที่ปกป้องบุคคลสำคัญทุกคนในประเทศ Hหลงเหมินมีหน้าที่ดูแลพวกอันธพาล รักษาความสงบเรียบร้อยในโลกใต้ดินหน้าที่หลักของ หน่วยมังกรลับ คือจัดการกับการลงโทษ แต่พวกมันแตกต่างจากตำรวจทั่วไป พวกเขามีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของประเทศ และบางทีอาจแย่กว่านั้นพูดง่าย ๆ ก็คือพวกเขาจะรับผิดชอบในคดีที่ตำรวจไม่กล้าแตะต้อง!พวกเขาจะจับคนที่ตำรวจไม่กล้าจับ!พวกเขาจะฆ่าคนที่ตำรวจไม่กล้าฆ่า!หน่วยมังกรลับ เหนือชั้นกว่าหลงเหมิน ในแง่ของการอนุญาตพิเศษที่มอบให้โดยประเทศในการสังหารก่อนที่จะรายงานแซม เบเกอร์ยิ้มและพูดต่อ "ตัดสินจากสีหน้าของคุณ คุณคงจะรู้ว่า หน่วยมังกรลับ หมายถึงอะไร…”“คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมโอลิเวอร์ บาวเออร์ หัวหน้าสาขาของหลงเหมิน ดังนั้นนี่จึงเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว…”“เนื่องจากสถานการณ์ที่ร้ายแรงและคดีนี้ซับซ้อนมาก เราจะพาคุณกลับไปที่โวลซิ่ง เพื่อทำการสอบสวนเพิ่มเติม”“เมื่อการสอบสวนเสร็จสิ้น หากคุณได้รับการพิสูจน์ว่ามีส่วนเกี่ยวข้อง คุณจะถูกส่งไปที่กระทรวงอาชญากร”“
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข