เสียงหัวเราะอันชั่วร้ายดังลั่นคฤหาสน์ของตระกูลเยตส์ทุกคนในที่แห่งนั้นเหลือแตกพลั่กนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เป็นคนไร้มนุษยธรรมเขาเป็นปีศาจชั่วร้ายแห่งอเมริกา!ใครจะกล้งมาแข่งขันกับพลังและสถานะของเขา?สุดท้ายแล้วเชน ไนส์เวลล์ผู้ที่ตัวสั่นเทาได้ออกจากที่นั่นมาได้เพราะการช่วยเหลือจากโยเอล เกรฮัมกับอีกหลาย ๆ คนแขกกลับออกไปทีละคน บางคนยังไม่สามารถที่จะอดกลั่นไว้ได้และอาเจียนมื้อค่ำที่พวกเขาทานมาออกจนหมดข้างถนนมันน่ากลัวเกินไป!ความน่าหวาดกลัวของนายใหญ่แห่งตระกูลยอร์กเป็นราวกับเงามืดที่ฝั่งลึกอยู่ในใจของพวกเขาแม้กระทั่งตัวแทนบริษัทต่างประเทศที่เลือกอยู่ข้างนายใหญ่ลำดับสามอย่างมอร์แกน ไฟแนนเชียลกรุ๊ปยังเต็มไปด้วยความสยดสยอมพวกเขารับรู้ว่าความทระนงของนายใหญ่ลำดับสามจะต้องกลืนกินพวกเขาเข้าไปทั้งเป็นแน่ในอนาคตแต่โชคร้ายที่พวกเขาไม่มีทางเลือกถ้าพวกเขาไม่ได้ยืนหยัดอยู่ข้างนายใหญ่ลำดับสาม พวกเขาจะต้องวิ่งเข้าสู่ความทุกข์ระทมแห่งความตายแน่ในคืนนั้น บรรดาคนชั้นสูงของบัควู้ดต่างกำลังสั่นคลอนเมฆมืดครึ้มเข้าปกคลุมไปทั่งทั้งเมืองราวกับว่ากำลังขู่ให้กลัวและพังทะลายพายุกำลังจะ
ฮาร์วีย์หัวเราะอีกครัง “นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์จะย่อยยับถ้าเขาโจมตีเร็วเกินไป”“ฉันจะให้เวลาเขาสัปดาห์เดียว ถ้าเขารีบตายขนาดนั้น เขาก็โทษฉันไม่ได้ที่ไม่รักษาคำพูดของฉัน”ความจริงคือฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เลยแต่บางอย่างอาจน่าสนใจขึ้นถ้าตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาทุ่มสุดตัวให้กับเรื่องนี้…ในเวลาเดียวกันภายในห้องคาราโอเกะในบัควู้ด รอยัลจอร์จ ซาเบลกับโอลด์ ไนเนอร์กำลังดื่มกันอยู่ในห้องสถานะของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนตอนนี้พวกเขามีฮาร์วีย์ ยอร์กคอยหนุนหลังเขาอยู่ บวกกับที่ไทสัน วูดส์ได้กลายเป็นราชาคนใหม่แห่งโลกใต้ดิยของเซาท์ไลท์ด้วยปัจจัยเหล่านี้ทำให้สถานะของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วช่วงนี้พวกเขาได้เริ่มปรึกษากันแล้วว่าพวกเขาจะลบล้างชื่อเสียงของพวกเขาได้อย่างไรและเริ่มต้นใหม่ด้วยกับทำธุรกิจที่เหมาะสมกับพวกเขาเพราะในตลาดของบัควู้ดทุกวันนี้มีกำไรอย่างมากถ้าพวกเขาต้องการที่จะสร้างผลงานให้กับบัควู้ด ฮาร์วีย์ก็คงจะมอบโอกาสที่จะทำให้พวกเขาสำเร็จได้อย่างแน่นอนจอร์จแนะนำว่าเขาและโอล์ด ไนเนอร์จะเริ่มลงทุนทำธุรกิจด้วยก
“พวกนายพยายามจะทำอะไร?!” จอร์จถามด้วยน้ำเสียงเข้มงวด“สองคนนี้ไม่ต้องการมากหรอก สำหรับตอนนี้พวกเขาแค่ต้องการจะยืมหัวของพวกคุณก็แค่นั้น!”พ่อบ้านเยตส์ยิ้มพร้อมกับเดินออกห่างออกไปก่อนจะค่อย ๆ ปิดประตูสีหน้าของโอล์ด ไนเนอร์กับจอร์จ ซาเบลมืดหมองลงในวินาทีถัดไปพวกเขาต่างคว้าเก้าอี้มาคนละตัวและพุ่งตัวเข้าใส่ไม่มีสิ่งอื่นที่ทำได้แล้ว แม้แต่พยายามที่จะวิ่งหนีก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้“อ๊าก!”ช่วงเวลาต่อมา เสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นอีกครั้งด้านนอกห้อง พ่อบ้านเยตส์ยืนเอามือไขว้หลังพร้อมกับเผยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแม้ว่าจะมีเสียงกรีดร้องจากด้านในห้องคาราโอเกะอย่างต่อเนื่อง แต่อาการเงียบสงบของเขากลับมีการเปลี่ยนแปลงในอีกด้านหนึ่ง หางตาของลูกน้องของเขาทุกคนกระตุกว่ากันว่าหนึ่งคนไม่ต้องทำอะไรมากเพื่อฆ่าคน ๆ เดียว แต่เห็นได้ชัดว่าแชมป์มวยทั้งสองคนไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าโอล์ด ไนเนอร์กับจอร์จ ซาเบล ปรมาณจารย์แห่งวงการใต้ดินของบัควู้ดกำลังทรมานอยู่ภายใต้น้ำมือของแชมป์มวยอยู่ภายในหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง แชมป์มวกทั้งสองก็เดินออกมาพวกเขากำลังยิ้มร
ความเร่งรีบและความคึกคักที่มีอยู่ในบัควู้ดในทุกวันถูกแทนที่ด้วยความเงียบคนในแวดวงระดับสูงของบัควู้ดที่โอ้อวดทรัพย์สมบัติของพวกเขาต่างกำลังซ่อนตัวอยู่ในบ้านของพวกเขาด้วยความกลัวอย่างสั่นเทาตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาเป็นตระกูลที่ทระนงอย่างแท้จริง!ถึงแม้ว่าคน ๆ ไม่ต้องใช้สิ่งใดมากมายก็สามารถฆ่าคน ๆ หนึ่งได้แล้ว แต่สิ่งที่ตระกูลเยตส์ได้ทำลงไปโดยการบดยขี้กระดูกให้แหลกเป็นชิ้น ๆ มันโหดร้ายเกินไปจนเหยื่อไม่สามารถมีชีวิตหรือตายได้อย่างสงบตระกูลและบริษัทหลาย ๆ แห่งที่เลือกเป็นกลางต่างกำลังรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของพวกเขา ทุก ๆ คนมีความกลัวว่าตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาจะมาทำร้ายพวกเขาสิ่งนี้เป็นเรื่องจริงสำหรับตระกูลไนส์เวลล์ แม้พวกเขาจะเป็นตระกูลระดับสูง วันนี้พวกเขากลับไม่มีแรงจูงใจในการทำงาน บอดี้การ์ดของตระกูลต่างยืนคุ้มกันอยู่ทุกตารางเมตรรอบ ๆ คฤหาสน์ของตระกูลไนส์เวลล์และไม่มีใครในตระกูลไนส์เวลล์กล้าที่จะก้าวออกมาข้างนอกเชนรู้ดีว่าการจู่โจมของนายใหญ่แห่งตระกูลเยตส์เป็นเพียงแค่การเตือนเท่านั้นเป้าหมายต่อไปต้องเป็นตระกูลไนส์เวลล์แน่แต่เชนไม่ได้รู้สึกผิดกับการตัดสินใจของเขาเลย แม้ว่าถ้
ภายในหนึ่งในร้านโบราณวัตถุที่ตระกูลไนส์เวลล์เป็นเจ้าของอยู่…โรซาลี ไนส์เวลล์ได้ขอให้พนักงานช่วยนำโบราณวัตถลำค่ามากมายไปเก็บพร้อมกับปิดร้านและกำลังจะกลับแต่ในตอนนี้ได้มีชายร่างใหญ่หลายคนเดินมารายล้อมเธอ“คุณคงเป็นมิสโรซาลีแห่งตระกูลไนส์เวลล์ใช่ไหม?”“นายของผมต้องการพบคุณครับ”พวกเขาพูดอย่างสุภาพโรซาลีสะดุ้งเพราะรู้ว่าพวกเขามาจากไหนและพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ฉันขอโทษนะคะ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการที่นี่ ฉันจะไปพบเขาวันหลังนะคะ”พนักงานค่อนข้างที่จะตกใจแต่พวกเขายังรู้ว่านี่อาจเป็นโอกาสสำหรับพวกเขาที่จะแสดงความกล้าหาญของพวกเขาให้เห็นได้ จากนั้นพวกเขาก็มายืนอยู่หน้าโรซาลี“มิสไนส์เวลล์ครับ คุณไม่ไร้เดียงสาเกินไปที่จะพึ่งพาให้คนธรรมดาพวกนี้ปกป้องคุณเหรอครับ?”รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอีกฝ่ายในเวลาต่อมาก็ได้มีเสียงกรีดร้องดังออกมาจากร้านและท้ายที่สุด โรซาลีก็ถูกพาตัวไป ปล่อยให้พนักงานนอนโอดครวญเช่นนั้น***ไม่นานหลังจากนั้น ไทสันก็ได้โทรหาฮาร์วีย์“ท่านประธานยอร์กครับ! เราเพิ่งได้รับข่าวมาว่ามิสไนส์เวลล์ได้ตกไปอยู่ในมือของตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาแล้วครับ”“อีกฝ่ายยังบ
แต่โรซาลียังมีสติอยู่ เธอพูดตะกุกตะกักด้วยเสียงสั่น “นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์! ถ้าคุณทำแบบนี้กับฉัน วางใจเถอะว่าปู่ของฉันจะต้องสู้กับคุณจนลมหายใจเฮือกสุดท้ายของคุณ!”“สู้ฉันจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายเหรอ? พวกเธอคู่ควรเหรอ?”น้ำเสียงของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย“มันก็แค่ตระกูลไนส์เวลล์ ถ้าเป็นความต้องการของฉัน ตระกูลของเธอก็จะถูกทำลายลงในพรุ่งนี้!”“แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”“เมื่อไหร่ที่ทั้งสองคนได้สนุกเต็มที่แล้ว ฉันจะไปทิ้งเธอไว้ที่รั้วของคฤหาสน์ตระกูลไนส์เวลล์เอง ฉันต้องการทำให้เชน ไนส์เวลล์เข้าใจถึงราคาที่เขาต้องจ่ายหลังจากที่ปฏิเสธฉันต่อหน้า!”นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์หันไปและเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มวิปริตที่ปรากฏขึ้นบนหน้าเขาของแชมป์มวยทั้งคนเริ่มที่จะถอดเสื้อผ้าของพวกเขาออก พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายในขณะที่พวกเขากำลังเตรียมตัวที่จะจัดการโรซาลีโรซาลีหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง แต่ใบหน้าของฮาร์วีย์กลับปรากฏขึ้นในหัวของเธอในตอนนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มั่นใจว่าทำไมก็ตามทันนั้นเอง ประตูระเบียงที่อยู่ด้านข้างถูกเตะเปิดออก ปัง!แชมป์นักม
ตระกูลเยตส์แห่งบัควู้ดที่ยืนรับใช้อยู่ด้านข้างต่างตัวสั่นเทาลูกน้องของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก! พวกเขาทำราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติไปแล้วอย่างไรก็ตามกลับไม่มีใครกล้าที่จะแสดงออกต่อหน้านายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เลย พวกเขากลับฉักยิ้มและหัวเราะแห้ง ๆ “วิธีการที่คนของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายของคนคนหนึ่งเลยจริง ๆ !”“อย่างไรซะ ที่นี่ก็เป็นศูนย์กลางของเมืองบัควู้ดอยู่ดี เพราะฉะนั้นดีแล้วที่ไม่มีเสียงกรีดร้องดังเกิดขึ้น เราจะได้หลีกเลี่ยงปัญหาไม่จำเป็น”พ่อบ้านเหลือบมองไปยังพวกเขาและตะคอกอย่างเยือกเย็น “อวดดี! นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์กลัวการมีปัญหาขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”“ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ยินเสียงแต่ที่นี่ก็แค่บัควู้ด ใครจะมากล้าหยุดมันได้?”“ครับ ครับ เราพูดพลาดเองครับ!” คนในคนของตระกูลเยตส์หวาดกลัวอย่างมากจนเขาเกือบเป็นลมล้มพับไปตรงนั้นสำหรับเขาแล้ว นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เป็นคนเผด็จการ เจ้าอารมณ์และน่าสะพรึงกลัว จนเขาไม่กล้าทำพลาดหรือพูดอะไรผิดเพราะกลัวว่าเขาจะมีจุดจบที่น่าสะพรึงกลัวนายใหญ่ลำดับสามของตระ
“หลานสาวของคุณเหรอ? ผมไม่ได้ทำอะไรกับเธอเลยนะ! แต่ตรงกันข้ามเลย เธอช่วยผมได้เยอะ” นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ยิ้มอีกครั้ง“ช่วยเหรอ?” เชนอึ้งไปชั่วครู่“เธอกำลังช่วยผมรับใช้แชมป์มวยทั้งสองเป็นอย่างดีอยู่ พวกเขาอดทนมานานเกินไปแล้วและความสวยเช่นนี้จะต้องทำให้พวกเขามีความสุขทั้งทางกายและทางจิตใจ” รอยยิ้มของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เย็นชาลง“คุณ…!”เชนพูดตะกุกตะกัก“เอาล่ะ ตอนนี้เธออยู่ในห้องตรงหัวมุมของทางเดิน ไปดูให้เห็นกับตาสิ” นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ชี้เพื่อบอกตำแหน่งพร้อมกับรอยยิ้มและไม่มีท่าทีที่จะหยุดพวกเขาการทำแบบนี้เป็นสิ่งที่เขาโปรดปรานอย่างมากคือการให้ครอบครัวของเหยื่อเห็นสภาพเหยื่อว่ายับเยินขนาดไหนการทรมานอย่างนี้โหดร้ายกว่าการทุบตีหลายเท่าทุกคนในตระกูลไนส์เวลล์ต่างรีบพุ่งตัวไปยังตำแหน่งนั้น ตามมาพร้อมกับนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ที่เดินเอามือไขว้หลังอยู่เช่นกันเขากำลังตั้งตารอว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแต่เมื่อเชนเปิดประตูของห้องออก ใบหน้าของเขากลับประหลาดใจอย่างไม่คาดคิดเมื่อสั่งเกตเห็นเช่นนี้ นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ก็ค่อย ๆ ขมวดคิ้ว เขาหวัง
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข