'ไอ้สัตว์ประหลาด!'‘ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าฉันตอนนี้ต้องเป็นสัตว์ประหลาดแน่!’ไนออลได้มองฮาร์วีย์อย่างใกล้ชิดจากนั้นจิตใจของเขาก็หลุดลอยออกไปทันทีผู้ชายคนนั้น!ผู้ชายจากรูปถ่ายนั่น!ฮาร์วีย์เอาเท้าเหยียบลงบนหลังหัวของโรเบิร์ตแล้วถีบไนออลจนล้มลงบนพรมทุกอย่างเงียบลง เขามองไปที่ไนออลอีกครั้ง“ฉัน… ฉัน…”“นี่… เรื่องนี้… ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน…”“ได้โปรด ปล่อยฉันไป!”ไนออลตกใจมากจนไม่สามารถเปล่งเสียงพูดอะไรได้ เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมา“แกใช้รูปฉันขู่อีวอนน์ใช่ไหม?”ฮาร์วีย์หยิบรูปขึ้นมาจากโต๊ะ เป็นภาพของเขาเมื่อหลายปีก่อน“ฉันไม่… ฉันไม่กล้า…”ไนออลส่ายหัวไปมาอย่างบ้าคลั่งช่างตลกสิ้นดี!ตอนนี้เขาไม่กล้าแม้จะยอมรับมันแม้ว่าตอนนี้เขาจะได้รับความกล้าหาญจากพระเจ้าก็ตาม!ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรอีก มือที่ถือปืนเอาไว้เล็งไปที่ขาซ้ายของไนออลและเหนี่ยวไกทันทีปุ!เสียงที่แทบไม่ค่อยได้ยินเพราะมีตัวเก็บเสียงอยู่นั้น แต่ประสิทธิภาพยังดีอยู่“อ๊าก!”ในเวลาต่อมาไนออลคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมปล่อยเสียงคร่ำครวญออกมา“ในเมื่อแกมีรูปถ่ายของฉัน แกก็ก็น่าจะรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของฉัน ถ้าอย่
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ไนออลก็ยิ้มกว้างออกมาเขายังมีเอาชีวิตรอดอยู่ได้!จากคำพูดของฮาร์วีย์ เขายังสามารถมีชีวิตอยู่รอดต่อไปได้จริง ๆ !ไนออลรวบรวมกำลังทั้งหมดของเขาชันเข่าขึ้นพร้อมคร่ำครวญออกมาไม่หยุด“ขอบคุณ! ขอบคุณจริง ๆ ! ผมจะเปลี่ยนแผลงตัวเองตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!”“ผมสัญญาว่าต่อจากนี้จะไม่ทำอะไรไม่ดีอีก!”“ท่านประธาน เชื่อเขาไม่ได้นะคะ! ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอาย เขาไม่มีศักดิ์ศรีอะไรเลย!” อีวอนน์พูดอย่างรีบร้อนหลังจากที่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ เธอก็รู้ว่าจักอดีตรุ่นพี่ของเธอว่าเป็นคนไร้ยางอายขนาดไหนหลังจากได้ยินคำพูดของอีวอนน์ แววตาของไนออลก็แสดงความโกรธเคืองออกมาแต่เขาไม่กล้าแสดงมันออกมาในตอนนี้ เขาเดินไปหาฮาร์วีย์และเอาหัวโขกพื้น“ผมรู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณ!”“คุณเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนของค่ายศัสตราวุธ!”“หัวหน้าผู้ฝึกสอนที่กวาดล้างห้าประเทศที่แข็งแกร่งที่สุด นำชัยชนะในสมรภูมิยุโรป-อเมริกัน!”“เป็นคนที่ปกป้องประเทศ H เอาไว้!”“คนอย่างคุณคงไม่ฆ่าประชาชนจากประเทศ H อย่างผมหรอก ใช่ไหม?”“อีกอย่างผมเป็นแค่สุนัขรับใช้ตัวหนึ่งเท่านั้น ผมไม่มีสมควรตายด้วยน้ำมือคุณ!”“ฆ
ตามท้องถนนย่านการค้าที่คึกคักอยู่ชั้นล่างของโรงแรม คนพลุกพล่านเพราะเป็นช่วงเวลาอากาศดีฮาร์วีย์อุ้มอีวอนน์กำลังได้รับความสนใจอย่างมากจากผู้คนชายหนุ่มรูปร่างสูงหล่อเหลากับหญิงสาวสวยราวกับนางฟ้าดึงดูดสายตามานับร้อยคู่คนอื่น ๆ คิดว่าพวกเขากำลังถ่ายทำภาพยนตร์อยู่“ท่านประธานคะ คุณควรวางฉันลงดีกว่านะคะ ฉันเดินได้แล้ว” อีวอนน์ทนไม่ไหวจนต้องพูดออกมาเบา ๆอีวอนน์รู้สึกเขินเล็กน้อยเมื่อถูกจ้องมองจากโดยรอบฮาร์วีย์ยิ้ม แล้ววางอีวอนนลงอย่างระมัดระวังแต่ถึงอย่างนั้นมีคนบางกลุ่มอยู่รายล้อมพวกเขาจากนั้นชายชุดดำกลุ่มหนึ่งก็เดินไปหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว หลังจากมองฮาร์วีย์และยืนยันแล้วว่าเขาเป็นคนธรรมดา ๆ ผู้ชายคนหนึ่งก็ยิ้มให้อีวอนน์อย่างอบอุ่น“คุณผู้หญิงครับ มาคุยกับเราหน่อยได้ไหมครับ?”“ฮะ?! ฉันรู้จักคุณด้วยเหรอคะ?”อีวอนน์ชะงักไป“ไม่ครับ แต่คุณจะได้รู้จักผมในไม่ช้านี้” ชายคนนั้นพูดอย่างสงวนท่าที“ผมคือร็อคโค ออร์ติซ เป็นผู้จัดการบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ของฮ่องกง”“คุณผู้หญิง รูปร่างและคุณสมบัติของคุณดูโดดเด่นมาก ถ้าบริษัทของผมปรับลุคคุณเล็กน้อย คุณก็เป็นซุปเปอร์สตาร์แห่งยุคได้อย่า
ร็อคโค ออทิซจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างโกรธจัดและตอบว่า “เพราะผู้ชายคนนี้หรือเปล่า! ที่เป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงไม่อยากเป็นดารา?!” “ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ เจ้าไก่อ่อน เสื้อผ้าเครื่องประดับของนายทั้งตัวรวมกันยังไม่ถึง 15 ดอลลาร์เลย นั่นมันก็แสดงว่านายไม่เหมาะกับสาวไฮโซแบบนี้หรอกนะ!” “ถ้าเราต้องมาสูญเสียซูเปอร์สตาร์ระดับนานาชาติของประเทศ H ไปเพราะความเห็นแก่ตัวของนาย นายอาจจะถูกประณามและจารึกความเห็นแก่ตัวไว้ในประวัติศาสตร์แห่งชาติ!” ฮาร์วีย์ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้หลังจากได้ยินคำพูดของร็อคโค 'ผู้ชายคนนี้น่าสนใจจริง ๆ เขาไม่ละอายใจที่จะพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้บ้างเลยเหรอ?’ ฮาร์วีย์ไม่ได้ใส่ใจกับร็อคโคมากนักในขณะนั้น จากนั้นเขาก็หันมองไปทางอีวอนน์และพูดว่า “ไปกันเถอะ ไปกินข้าวกัน ร้านข้างหน้าดูน่านั่งดีนะ” "ค่ะ" อีวอนน์พยักหน้าอย่างอาย ๆ จากนั้นก็จับมือฮาร์วีย์และจากไป ดวงตาของร็อคโคแสดงความขุ่นเคืองหลังจากเห็นฮาร์วีย์และอีวอนน์ลุกขึ้นจากไปโดยที่ไม่สนใจเขาเลยแม้แต่สักนิดเดียว เขาเคยต้องมาประสบพบเจอปัญหาที่น่าขายหน้าหรือกระทั่งถูกปฏิเสธแบบไม่ใยดีแบบนี้บ้างหรือเปล่าในฮ่องกง?
ผู้ชายอย่างคริส ลีโอไม่พูดถึงความความหรูหราไม่ได้ ชุดสูทที่เขาสวมได้รับการออกแบบและตัดเย็บเป็นอย่างดีโดยดีไซเนอร์ชั้นนำชาวอิตาลี นาฬิกาข้อมือของเขายังเป็นผลิตภัณฑ์ระดับไฮเอนด์มูลค่าอย่างน้อยก็หนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ และยังมีจำนวณที่จำกัดมาก ๆ จากทั่วโลก พูดได้เลยว่าคนธรรมดาทั่ว ๆ ไปอาจจะไม่เห็นค่าสิ่งของที่เขาสวมใส่ มีแต่คนที่มีความรู้มาก ๆ เท่านั้นจะรู้ค่าของมัน ไม่ใช่เพียงแค่คนธรรมดาทั่ว ๆ ไป แม้แต่ตระกูลอันดับหนึ่งและสองยังต้องต่อสู้ทั้งชีวิตเพื่อซื้อสิ่งนี้! และถึงแม้ว่าตระกูลลีโอจะไม่ใช่ตระกูลต้น ๆ ในสิบตระกูลระดับแนวหน้า แต่ทว่าก็มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยระหว่างพวกเขา หากชายผู้ยิ่งใหญ่แบบนี้ปรากฏตัวขึ้น ไม่ใช่แค่ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด แม้แต่ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งเซาท์ไลท์ เชลดอน ซาเวียร์เองก็ยังต้องแสดงความเคารพต่อเขา ขณะเดียวกัน คริสก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับฮาร์วีย์เลย และยังเดินตรงเข้าไปหาอีวอนน์พร้อมกับรอยยิ้ม “คุณซาเวียร์ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่โทรหาผมและบอกกับผมว่าคุณต้องการจะทานอาหารล่ะ ผมจะได้จัดการให้? “ถ้าเหล่าคนรับใช้เหล่านี้ดูแลคุณไม่ดี ทำไมถึงไม่บอ
“แต่คุณกลับกำลังเดินจูงมืออี๋อ๋อไปกับผู้ชายคนอื่นในขณะที่เรากำลังคุยกันเรื่องการแต่งงานน่ะเหรอ?” “และถ้าผมร้องขอคำชี้แจงที่ยุติธรรมจากพวกตระกูลซาเวียร์ ผู้ชายคนนี้อาจจะต้องตายเพื่อชดใช้ใช่ไหม?” คริสยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความรังเกียจ ก่อนหน้านี้ เขาไม่ต้องการที่จะโต้เถียงอะไรกับฮาร์วีย์ เจ้าแมลงเหม็นสกปรก แต่เมื่อแมลงมาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว เขาจะคงจะต้องลงมือกำจัดเจ้าแมลงสกปรกตัวนี้เอง หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเขาแล้วใบหน้าของอีวอนน์ก็ถอดสี เธอรู้ซึ้งดีเรื่องความสามารถของเหล่าตระกูลซาเวียร์จากโวลซิ่ง ถ้าพวกตระกูลลีโอถึงขั้นไปถึงที่หน้าประตูบ้านของตระกูลซาเวียร์จริง ๆ ตระกูลซาเวียร์ก็จะลงมือและต่อต้านฮาร์วีย์แน่นอน แล้วฮาร์วีย์อดีตหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาจะสามารถจัดการกับสองตระกูลยักษ์ใหญ่แบบนี้ได้หรือไม่? โดยเฉพาะตระกูลซาเวียร์จากโวลซิ่งพวกเขาเป็นถึงอันดับต้น ๆ ในสิบตระกูลชั้นนำ! อีวอนน์หลับตาลงและสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ปริริมฝีปากของเธอขึ้นอย่างช้า ๆ “คุณคริสคะ เรื่องของเราสองคนมันไม่เกี่ยวอะไรกับใครทั้งนั้น!” “ฉันจะเป็นคนที่เลือกเองว่าฉ
ในที่สุดฮาร์วีย์ก็มองไปที่ร็อคโคแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่มีอารมณ์จะมาเสวนากับลูกกระจ๊อกอย่างนายหรอกนะ ในขณะที่ฉันยังคงอารมณ์ดีอยู่ นายควรที่จะรีบคลานออกไปจากที่นี่โดยด่วน และฉันจะแกล้ง ๆ ลืมเรื่องวันนี้ไปซะ” “แต่ถ้าไม่รีบไป ฉันรับประกันได้เลยว่านายจะไม่มีปากเอาไว้กินข้าวอีกแม้แต่มื้อเดียวและตลอดชีวิต” เขาจะไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมาก่อนหน้านี้จนกระทั่งคำพูดของเขามันทำให้หลาย ๆ คนถึงกับช็อค! ฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่จะไม่ยอมแพ้ แต่เขายังกล้าที่จะพูดอะไรแบบนั้นออกมาอีกด้วย มันจึงทำให้เหล่าฝูงชนทั้งหมดต่างก็ตกตะลึง หลังจากที่หยุดนิ่งไปเกือบนาที ทุกคนก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง “ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าคนหัวร้อนคนนี้มันมาจากไหนเนี่ย? แกก็รู้ว่าคุณออทิซเป็นถึงตัวแทนของเจ้าชายลีโอไม่ใช่เหรอ?” “ถ้ามันกล่าวขอโทษคุณออทิซ คุณจะกล้ายอมรับคำขอโทษของมันไหมครับ?” “ใช่ แกเป็นใครใหญ่มาจากไหนกัน! เนื่องจากเจ้าชายลีโอได้มอบหมายคำสั่งแล้ว เพราะฉะนั้นแกก็ต้องคลานออกไปจากที่นี่ในวันนี้!” “ถ้าแกไม่ทำ พวกเรานี่แหละจะบอกทางออกให้แกเอง!” เหล่าชายฉกรรจ์ทั้งหมดที่เป็นลูกน้องของตระกูลลีโอจากฮ่องกง แทนที่พวกเข
หลังจากนั้นครู่หนึ่งสีหน้าของอีวอนน์ก็เปลี่ยนไป เธอก็กระซิบเบา ๆ ว่า “ท่านประธานคะ ฉันจะไปขอให้คุณปู่ของฉันช่วยไกล่เกลี่ยเรื่องนี้ให้กับเราค่ะ” ฮาร์วีย์ยิ้ม “ทำไมต้องไกล่เกลี่ยเหรอ? ถ้าคริส ลีโอไม่หนีก่อนหน้านี้นะ ผมรับรองได้เลยว่าเขาก็จะเป็นอีกคนที่จะไม่มีฟันเอาไว้กินอะไรไปอีกตลอดชีวิต” อีวอนน์ถอนหายใจออกมา เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้อีกแล้วในขณะนั้น หลังจากที่ฮาร์วีย์มาส่งอีวอนน์กลับบ้านแล้ว เธอก็เดินจากไปอย่างเงียบ ๆ และเดินมาถึงยังซาเวียร์ เรสซิเด้นท์ “คุณปู่คะ หนูมีปัญหาอยากจะให้คุณปู่ช่วยหน่อยค่ะ ได้โปรดช่วยฮาร์วีย์ด้วยนะคะ! จากทุก ๆ คนในเซาท์ไลท์นี้ มีเพียงคุณปู่เท่านั้นที่พอจะสามารถช่วยเขาได้ในตอนนี้!” อีวอนน์คุกเข่าลงต่อหน้าของเชลดอนเพื่อเป็นการขอร้อง อีวอนน์ไม่เคยแสดงความอ่อนแอออกมาแม้แต่กับเรื่องของตัวเอง แต่เธอไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์มีเรื่องกับตระกูลลีโอและตระกูลซาเวียร์ในเวลาเดียวกันเพียงเพราะเธอ โดยเฉพาะเหล่าตระกูลซาเวียร์ที่โวลซิ่ง อีวอนน์เป็นส่วนหนึ่งของตระกูล ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่าความสามารถของตระกูลซาเวียร์ที่โวลซิ่งนั้นน่ากลัวมากเพียงใด แม้ว่าฮาร์วีย์จะ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข