บทที่ 13

จากนั้นก็ค่อยเดินอ้อมตัวผู้หญิงโดยตอนนี้มินเดินออกมายืนอยู่เคียงข้างเธอ จังหวะที่กำลังจะเดินไปข้างหน้าเพื่อไปให้ถึงประตูเข้าห้องนั้น สายตาไม่รักดีดันเหลือบมองไปดูใบหน้าหญิงสาวทะมึนตรงนั้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่แล้วมินก็แทบก้าวออกไปไม่ออกเมื่อเห็นว่าสายตาของผู้หญิงคนนั้นกำลังเหล่ตามองมาที่เธอเช่นกัน

มินยืนตัวแข็งทื่อเมื่อสบเข้ากับดวงตาที่เหลือบมามองนั้น ลมหายใจเหมือนจะขาดห้วงไป หญิงสาวพยายามหอบเอาลมหายใจเข้า เพื่อไม่ให้ตัวเองเป็นลมไปก่อนที่เดินเข้าไปในห้องนอน เธอจะไม่ยอมเป็นลมอยู่ท่ามกลางอมนุษย์เหล่านี้แน่นอน

มินพยายามปรับลมหายใจ กลบความตื่นเต้นลงไปเพื่อให้กำลังในร่างกายกลับคืนมาให้ได้ โดยที่ก็พยายามไม่หลบสายตาไปจากผู้หญิงคนนั้น เพราะหากผู้หญิงคนนี้ขยับ มินจะได้รู้ว่าต้องทำอย่างไร

หลังจากยืนรวบรวมกำลังและสามารถข่มความกลัวลงได้ แม้ไม่เยอะก็ตาม มินเดินขึ้นไปข้างหน้าของผู้หญิงคนนั้น อีกเพียงสามก้าวเท่านั้นก็จะเดินไปถึงประตูระเบียงและสามารถเข้าห้องได้อย่างปลอดภัย ทันใดนั้น ก็มีเสียงหนึ่งเสียงที่ดังขึ้น ทำให้เท้าที่กำลังจะก้าวเข้าไปข้างหน้าพลันต้องหยุดชะงัก

<