Se connecterShare
บทที่ 28 คุณชายลูคัส
Related chapter
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 29 ผู้หญิงบ้าบอ
คุณชายลูคัสหันกลับมาและผลักเจนออกไปแทบจะทันที เธอลืมตาขึ้นและกระพริบตา “ คุณลูคัส? ทำไม…คุณถึงพาฉันออกมาที่นี่หรอคะ?”ตอนนี้พวกเขาอยู่ในอีกห้องที่ได้รับการจัดตกแต่งให้คล้ายกับห้องก่อนหน้านี้มากเธอเป็นใคร? เพียงแค่อดีตนักโทษที่ต้องการหลีกหนีจากปัญหาให้มากที่สุดโดยสัญชาตญาณเจนต้องการที่จะหลบเลี่ยงใครหรืออะไรก็ตามที่ทำให้เธอไม่สบายใจหรือมีปัญหา…เธอไม่มีสิ่งใดที่มีคุณค่า หรือเธอไม่มีอะไรที่เธอสามารถจะเสียได้อีกต่อไปแล้วด้วยสัญชาตญาณเธอ เธอพูดอย่างเร่งรีบว่า "ถ้าไม่มีอะไรแล้ว คุณชายลูคัส ฉันจะรีบออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"ถึงแม้ว่าเธออยากจะออกไป แต่ขาของเธอกลับไม่สามารถขยับได้ ในขณะเดียวกันเธอก็ไม่อยากที่จะทิ้งบุคคลที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อเธอในอนาคตได้ เป็นผลให้เธอเดินอย่างเก้ ๆ กัง ๆ เธออยู่ในท่าทางที่ดูตลกมาก ๆ สำหรับคุณชายลูคัสเจนพยายามจะไปที่ประตูด้วยท่าทางที่ตลก คุณชายลูคัสสอดมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา ดวงตาสีน้ำตาลที่อยู่หลังแว่นขอบทองของเขายิ้มขณะที่เขามองดูเธอเดินไปที่ประตู เขาไม่ได้พยายามที่จะหยุดหรือห้ามเธอ ราวกับว่าเขายินดีที่จะให้เธอทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจแล
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 30 สิ่งที่น่าสงสาร
เห็นได้ชัดว่า ซัค เป็นนักสู้ที่ดีเขาหลบหลีกหมัดของฌอนได้อย่างสมบูรณ์แบบหลังจากหมัดนั้นฌอนและซัคต่างก็ถอยแยกจากกัน และจ้องมองซึ่งกันและกันการแสดงออกของฌอนนั้นเย็นชาและดวงตาของเขาฉายแววอันตรายออกมา แน่นอนเขาบอกได้ว่าซัคไม่จริงจังกับการต่อสู้กับเขา มิฉะนั้นเขาจะไม่หลบหมัดนั้น…ซัค ลูคัส ไม่ใช่คนประเภทที่จะถอยห่างจากการต่อสู้ แต่เขาจะพยายามต่อสู้กลับแทนที่จะหลบหลีกมันทั้งสองคนช่างแตกต่างกันซัค นั้นจมปลักอยู่ในอดีต“ อยู่ห่าง ๆ เธอ” ฌอนโยนคำพูดเหล่านั้นทิ้งแล้วหันหน้ากลับไปอุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้ในอ้อมแขนของเขาเมื่อเขาเดินไปถึงประตูเขาก็ได้ยินเสียงที่ดังมาจากข้างหลัง “ ฉันจะให้คำแนะนำแก่นาย เนื่องจากนายเป็นคู่แข่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน นายจะเข้าใจดีขึ้นว่านายรู้สึกอย่างไรในไม่ช้า” ซัคไม่ต้องการให้ฌอนผิดพลาดอย่างเช่นเขาอีก จนทำให้ตัวเองต้องมาเสียใจไปตลอดชีวิตซัค กระพริบตาและซ่อนความเศร้าไว้ในดวงตาของเขาชายที่ประตูมีสีหน้าเรียบเฉย “ เรื่องของฉันไม่ใช่เรื่องของนาย”ซัคไม่ใช่คนยุ่งเรื่องของคนอื่น และเขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก แต่แล้วเขาก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนั้นหัวใจของเขาก็อ่อนลง “
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 31 ลูก้า ลูคัส
"เอลิออร์นายแน่มากที่ถามคำถามนี้!"เรย์ซึ่งเป็นตัวก่อกวนอยู่ตลอดเวลา ไม่สามารถหยุดตัวของเขาเองที่กำลังสั่นได้ ในขณะที่เขามองไปที่เอลิออร์“ อะแฮ่ม อะแฮ่ม! เอ่อ เอลิออร์ดูเหมือนว่าธุระของเราจะเสร็จแล้วนะ ฉันเริ่มหิวแล้วหล่ะไปหาอะไรกินกันเถอะ”‘ไปกันเถอะ รีบไปก่อนที่ ฌอน สจ๊วตจะจะแปลงร่าง… ’ เรย์คิดกับตัวเองพรางทำตัวเร่งรีบจริง ๆ เอลิออร์เองก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง ฌอน สจ๊วต กับ เจน ดันน์ อยู่แล้วหนิ?เจนฆ่าโรซาลีน แม้ว่าเธอจะเคยเป็นทายาทของครอบครัว ดันน์ ในช่วงเวลานั้น แต่ ฌอน ก็สามารถจับเธอเข้าคุกได้สมความตั้งใจ ในที่สุดเธอก็ออกจากคุกแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอไปใคร ๆ ก็รู้ว่า ฌอน สจ๊วต เกลียดเจนดันน์มากแค่ไหนเอลิออร์ ไวท์ นั้นทั้งเก่งและไหวพริบดีมาก เขาจะโง่ถึงขนาดถามคำถามแบบนั้นออกมาได้ยังไง?!เอลิออร์ นิ่งไม่ไหวติงมีรอยยิ้มเผยที่ริมฝีปากของเขาขณะที่เขาพูดต่อ“ นายอยากรู้อะไรไหมฌอน?” จู่ ๆ เขาก็ชี้ไปที่ผู้หญิงบนเตียง “ นายอยากรู้ความลับของเธอไหม?”เขาเป็นหมอที่ค่อนข้างเก่งและมีชื่อเสียงหากเขาไม่สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติใด ๆ ในระหว่างการตรวจสุขภาพก่อนหน้าน
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 32 ฉันจะถามเป็นครั้งสุดท้าย
“ตุบ!”นั่นคือเสียงหัวเข่าของเธอกระแทกพื้น!"คุณชายสจ๊วต ฉันจะชดใช้เงินห้าล้าน และไม่น้อยไปกว่านั้น ฉันสัญญาว่าฉันจะทำงานให้หนักที่สุด โปรดเชื่อฉันด้วย ให้เวลาฉันอีกสักหน่อย”เงินห้าล้านเป็นเพียงเศษเงินบนบาร์ที่เขาวางไว้เพื่อทรมานเธอ มันเป็นวิธีที่เขาทำให้เธออับอายและแก้แค้นเธอ ... หากการเชื่อฟังจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหากสามารถบรรเทาความโกรธของเขาเธอก็ยินดีที่จะทำทุกอย่างอิสรภาพของเธอมีค่าใช้จ่ายห้าล้านเหรียญเองหรอ?ความโกรธที่แผดเผาในหัวใจของฌอนยิ่งมากขึ้น มากขึ้นเรื่อย ๆ!แม้เขาจะไม่ได้สังเกตว่าเขามองเจนด้วยความเจ็บปวดในสายตาของเขาอย่างไร!ผู้หญิงอะไร!ช่างเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอน่าสมเพชต่ำต้อยน่าสงสาร…คำพูดเหล่านั้นใช้กับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เมื่อไรเธอกำลังคุกเข่า?เธอกำลังคุกเข่า!เธอคุกเข่าจริง ๆ!“หัวเข่าของเธอราคาถูกขนาดนั้นเลยหรอ?”ฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า! เจนตาเบิกกว้าง เธอไม่กล้าที่จะกระพริบตาเพราะเธอกังวลว่าถ้าทำแม้แต่ครั้งเดียวน้ำตาของเธอจะร่วงหล่นเธอกลัวการถูกทุบตีไม่ใช่เพราะเธอกลัวความเจ็บปวด เธอไม่อยากได้ยินเสียงแห่งความเย่อหยิ่งของเธอที่ฝังลึกอยู่ในใจขอ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 33 ไฮด์ โซรอส ปะทะ เจน ดันน์
แม้แต่ อโลร่าเองก็ไม่รู้ว่าฌอนจะไปนิวยอร์ค อย่างไรก็ตาม อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ศูนย์ความบันเทิงนานาชาติ เป็นเพียงหนึ่งในธุรกิจที่มากมายของ ฌอน และไม่ได้เป็นธุรกิจที่โดดเด่นมากสำหรับเขามันเป็นเพียงสถานที่ที่เขาทำไปเล่น ๆ เพื่อฆ่าเวลาเป็นเพียงเพราะเขาได้พบกับ เจน ดันน์ ที่นั่นในวันนั้นธุรกิจหลักที่แท้จริงของ ฌอน คือ บริษัท สจ๊วต อุตสาหกรรมสจ๊วตเป็นกองกำลังที่น่ากลัว เป็นตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยตระกูลที่ผ่านมาหลายชั่วอายุคน และด้วยเชื้อสาย การสืบทอดทายาทที่เหมาะสม ธุรกิจของครอบครัวก็ยิ่งใหญ่ขึ้น และดีขึ้นในทุก ๆ รุ่นภายใต้การบริหาร ของ ฌอน สจ๊วต ความสำเร็จ และขนาดของธุรกิจ บริษัทสจ๊วตเติบโตขึ้นมากเป็นประวัติการณ์สามวันหลังจากพบฌอน เจนก็ได้พบกับใบหน้าที่คุ้นเคยอีกครั้งที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ศูนย์ความบันเทิงนานาชาติ “ ทำไมเธอถึงชอบขึ้นบันได?” ไฮด์ โซรอส มีความเซ็กซี่โดยเนื้อแท้ ในแบบที่ทำให้เขาชนะใจผู้หญิงหลาย ๆ คนได้อย่างง่ายดาย แน่นอนว่าเขารู้ดีถึงเสน่ห์ของเขาเอง และนั่นทำให้เขาเป็นผู้ควบคุมผู้เล่นในสนามอยู่ตลอดเขารู้สึกประหลาดใจที่ได้พบกับผู้หญิงที่น่าหลงใหลคนนั้นอีกครั้ง แม้
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 34 ปัญหาใหม่เริ่มต้นแล้ว
เจนไม่เข้าใจว่าทำไมอดีตเพื่อนร่วมห้องของเธอถึงดูถูกเธอเมื่อเจอกันแบบนี้ เธอเป็นคนที่น่ารังเกียจ และน่ารังเกียจมากขนาดนั้นจริง ๆ หรือ?เธอขบที่มุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ จนเกิดรอยยิ้มที่น่าเศร้าเธอมองซูซี่โดยไม่พูดอะไร การมองแวบนั้นไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษเลย หรืออาจเป็นลักษณะของการมองเพียงแค่ "การระลึกความทรงจำ" หลังจากนั้นเธอก็หันหลังกลับค่อย ๆ เดินกะเผลกออกจากสายตาของซูซี่ซูซี่รู้สึกแย่มาก เหมือนมีคนมาบีบที่ลำคอของเธอ ด้วยความโกรธเธอกำมือแน่นเป็นหมัดที่ต้นขาของเธอ จ้องมองไปที่ร่างที่เดินจากไปอย่างร้ายกาจเธอไม่เข้าใจผู้หญิงคนนั้นช่างน่าสมเพช ทำไมเธอถึงแสดงทีท่าหยิ่งแบบนั้นต่อหน้าเธอได้ขนาดนี้!ผู้หญิงคนนั้น – เจน ดันน์!เธอมีสิทธิ์อะไรถึงอวดดีขนาดนี้?ยัยขาพิการ!ยัยสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสาร ที่กระดิกหางและขอเงิน!แม่มดขี้เหร่ที่ไม่มีรูปลักษณ์หรือร่างกาย แต่ยังต้องการไปยั่วยวนผู้ชาย!ซูซี่จำใบหน้าที่ชวนให้หลงใหลของ ไฮด์ ได้อีกครั้ง และความโกรธของเธอก็ยิ่งลึกลงไปเท่านั้น…ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นฝ่ายที่เข้าหาคุณชายโซรอสก่อนแน่ ๆ!บางคนเฝ้าดูซูซี่ และเจนตลอดการเผชิญหน้า พวกเขาทั้งห
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 35 การกลั่นแกล้ง
ฝันร้ายไม่รู้จบ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอยืนอยู่บนขอบหน้าผาและจู่ ๆ เธอก็ดิ่งลงเหว! ... เจนสะดุ้งตื่นไม่ใช่เพราะเธอตกหน้าผา แต่เป็นเพราะประตูด้านหลังเธอเปิดออกจากข้างใน"อะไรกันเนี่ย? ทำไมเธอถึงนอนที่ประตู และไม่นอนบนเตียงของเธอ "ซูซี่ไม่สนใจเจนทุกครั้งที่พบกัน หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นทำตัวเย็นชาและห่างเหิน แม้ว่าเธอจะดูถูกเจน แต่เธอก็ไม่ได้คุยกับเจนเช่นกัน ราวกับว่าแค่คุยกับเจนตัวเธอก็จะถูกลดระดับลงอย่างไรก็ตามเมื่อเช้านี้ที่หอพักทั้งสองคนเจอกัน ซูซี่ได้คุยกับเจนจริง ๆ โดยทำเหมือนเป็นการแสดงออกถึงความเมตตาแต่…เธอไม่ได้พูดอะไรที่ดีเป็นพิเศษ มันอาจจะดีกว่าถ้าเธอไม่พูดอะไรเลย“ประตูถูกล็อคจากด้านในเมื่อคืนนี้”เจนพูดอย่างอ่อนโยน มีบางสิ่งที่ดีที่สุดที่ยังไม่ได้พูดเธอไม่ได้หวังคำขอโทษ เธอแค่อยากให้ซูซี่หยุดแค่นั้นซูซี่พูดอย่างเมินเฉย เสียงของเธอไปถึงหูของเจน“ โอ้ ~ มันถูกล็อคจากข้างในใช่ไหม? บางทีฉันอาจจะชนมันโดยบังเอิญ ตอนที่ฉันปิดประตูเมื่อคืนนี้”บังเอิญชนเข้าหรือเปล่า? ... คงไม่มีใครเชื่อเช่นนั้นเจนส่ายหัว เธอไม่อยากทะเลาะกับซูซี่เพราะหัวของเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ และรู้สึ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 36 ไร้ยางอาย
ซูซี่หายใจแรงด้วยความโกรธและใบหน้าสวย ๆ ของเธอเริ่มแดงก่ำการแสดงออกของเธอเลวร้ายยิ่งขึ้น “ถ้าเธอพูดในสิ่งที่ฉันรู้สึกว่าไม่ใช่ความรัก แล้วเธอคิดว่าการกระทำที่สกปรกของเธอเช่นนี้ ถือว่าเป็นความรักอย่างนั้นหรือ?”แม้แต่เจนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อไหร่กันที่เธอบอกว่าความรักของซูซี่ไม่ใช่ความรัก?เธอแค่ถามว่าซูซี่ชอบเขามากขนาดไหนเจนก้มหัวลง สามปีสามารถล้างความเย่อหยิ่งในตัวของเธอได้ แต่ก็ไม่สามารถทำลายสติปัญญาของเธอได้เลยเห็นได้ชัดว่าเหตุผลเดียวที่ซูซี่รู้สึกร้อนรน เป็นเพราะคำพูดของเจนไปกระทบเธอในจุดที่มันเจ็บที่สุด เจนส่ายหัว“ทำไมเธอถึงส่ายหัว? เธอน่ารังเกียจมากที่เธอเที่ยวกระดิกหาง และหลอกล่อเย้ายวนผู้ชายทุกคนเพียงเพื่อเงิน เธอมีสิทธิ์อะไรถึงมาส่ายหัวใส่ฉัน? หมายความอะไร? เธอจะปั่นประสาทฉันหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ เจน ดันน์ ทุกคนในโลกนี้ใคร ๆ ก็สามารถดูถูกเธอได้ แต่เธอไม่มีสิทธิ์มาดูถูกคนอื่น”ร่างกายของเจนกระตุก และศีรษะที่ก้มลงของเธอก็ยิ่งต่ำลงไปอีกด้วยความหดหู่ ใช่ทุกคนในโลกสามารถดูถูกเธอได้ แต่เธอไม่มีสิทธิ์ไปดูถูกคนอื่นได้เลย‘ฌอน สจ๊วตตอนนี้คุณมีความสุขไหมนะ?
Latest chapter
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ
ฉันชื่อ ลูก้า สจ๊วต มันเป็นชื่อแปลก ๆ ใช่ไหม? แบบว่ามันเหมือนกับคำว่า ‘ดูสิ! สตูว์’คุณปู่ของฉันตั้งชื่อให้ฉัน ประสบการณ์หลายปีของฉันตอนเป็นเด็กบอกฉันว่าปู่ของฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีไม่ต้องนึกถึงเรื่องอื่นเลย แค่ดูชื่อที่เขาตั้งให้ฉันสิ เขามีชื่อที่ดีอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับตั้งชื่อแปลก ๆ นี้ให้กับฉันอย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ฉันทักท้วงเรื่องนี้กับเขา เขามักจะบอกว่านั่นเป็นความผิดของพ่อฉัน ถ้าพ่อเป็นเด็กผู้หญิงนั่นจะเป็นชื่อของเขาแทนดูสิ คุณปู่เป็นคนที่ตั้งชื่อที่น่ากลัวนี้ให้ฉัน แต่เขายังคงโยนความผิดทั้งหมดให้พ่อของฉันอ้อ ลืมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการไปเลยปู่ของฉันชื่อ ฌอน สจ๊วตเขาค่อนข้างเป็นคนที่น่าทึ่งในวัยเยาว์ย่าของฉันชื่อ เจน ดันน์บางครั้งฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสองคนลงเอยด้วยกันได้อย่างไร พวกเขาเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะปู่กับย่าของฉันได้หย่าร้างกันก่อนที่พ่อของฉันจะเกิดเสียอีกหลังจากการหย่าร้างครั้งนั้น ทั้งคู่ก็ไม่ได้แต่งงานกันใหม่นะพวกเขาน่าจะแยกทางกันไปอย่างสันติ แต่คุณปู่ก็ไร้ยางอายอย่างที่สุด เขาจึงคอยรบกวนคุณย่าของฉันตลอดเวลาเลยเท่าที่ฉันจำไ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ
ที่โรงพยาบาล ประตูวอร์ดถูกเปิดออกเงียบ ๆ โดยที่ไม่มีเสียง ครั้งนี้ดอสไม่ได้แจ้งการมาถึงของแขกล่วงหน้าเมื่อเอลิออร์มาถึงอย่างรีบร้อน เขาก็เห็นผู้หญิงคนนั้นก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร อโลร่าก็ดึงเขากลับออกไปที่ทางเดิน ประตูเปิดแล้วปิดลงอีกครั้งคนบนเตียงนอนตะแคง และกำลังหลับอยู่ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังฝันถึงอะไร แต่ใบหน้าที่ขมวดคิ้วลึกแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีความฝันที่น่าพอใจนักมือของเขาวางอยู่บนผ้าห่ม แหวนแต่งงานของเขายังคงอยู่บนนิ้วของเขาหญิงสาวเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงของเขาดวงตาของเธอสดใส และชัดเจน เธอจ้องมองแหวนบนนิ้วมือของเขาไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เธอจ้องไปที่แหวนเป็นเวลานานนาน จนเธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นานดวงตาของชายคนนั้นก็เบิกโพลง สิ่งแรกที่เขาเห็นคือคนในความฝันเขายิ้มหน้าซีดให้เธอ “โอ้ ฉันฝันไปอีกแล้วสินะ”ราวกับว่าเขากำลังคุยกับเพื่อนที่เขาไม่ได้เจอมานาน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และดีใจจนแทบจะเห็นได้ชัดผ่านการแสดงออกทางร่างกายของเขา "ดีแค่ไหน. คุณยังเต็มใจจะมาเยี่ยมฉันในความฝัน”หญิงสาวยืนอยู่ที่เตียงของเ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี
"เจน เอ๋อไห่ไม่ใช่สวรรค์หรือความสงบตามที่เธอพูดหรอก มันเป็นเพียงแค่การหลบหนีของเธอ" อโลร่ากล่าวอย่างเคร่งขรึมเธอไม่ควรพูดทั้งหมดนี้ แต่เธอเห็นบางสิ่งที่เจ้าตัวมองไม่เห็นบางทีภาพอาจจะดูชัดเจนขึ้นจากคนภายนอกที่เฝ้าดู หรือบางทีอาจจะไม่ถึงกระนั้นเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเจนกำลังลังเลเมื่อสามปีก่อนเธอเคยช่วยเจนหนี เพราะเธอต้องการให้เจนมีชีวิตที่สงบสุขอย่างแท้จริงนับตั้งแต่นั้นสามปีหลาย ๆ อย่างก็เปลี่ยนไป เธอก็เติบโตขึ้นด้วยเป็นเพราะความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่งค้นพบทำให้เธอไม่เคยหยุดคิดถึงเรื่องนี้เช่นกันเธอคิดถูกหรือเปล่าที่ช่วยเจนหนีเมื่อสามปีก่อน มันอาจจะเป็นความผิดพลาดหรือเปล่านะ?เธอเริ่มคิดว่าเธอคิดผิดในตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ถูกผีเข้าเต็ม ๆ ไม่มีทางที่เธอจะหยุด และมองไปรอบ ๆ เพื่อดูผู้คน และข้อเท็จจริงตลอดสามปีที่ผ่านมาอโลร่าได้เห็นว่าฌอนไม่เคยหยุดตามหาเธอเลย ทุกคนบอกให้เขาหยุด โดยบอกว่ามันไม่มีจุดหมายปลายทางเลย บางทีเจนอาจจะตายไปนานแล้วก็ได้ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตายไป เหตุใดการค้นหาอย่างไม่หยุดยั้งเป็นเวลาถึงสามปีจึงไม่เกิดผลอะไรเลย?อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นปฏิเสธที่
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น
"ที่นายมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อที่แค่จะคุยเรื่องของคุณปู่กับฉันหรือเปล่า?" ชายบนเตียงหัวเราะเบา ๆ ความไม่เชื่อเผยขึ้นในแววตาของเขาอย่างชัดเจน “ไมเคิล ลูเธอร์ ชายชราคนนั้นเขาไม่ห่วงว่าฉันจะเป็นหรือฉันจะตายหรอก เขายังมีหลานชายอีกคนที่จะสืบทอดบัลลังก์ของเขา”ไมเคิลหัวเราะอย่างแดกดัน“นายคิดว่าฉันจะกลับไปเป็นสจ๊วตจริง ๆ งั้นหรอ? สถานที่สกปรกแบบนั้น”“นายไม่ได้ต้องการ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม หรอกหรอ?” ฌอนกล่าวอย่างเย็นชา “ในกรณีนั้น ฉันกลัวว่านายจะต้องผิดหวัง”“สจ๊วตอุตสาหกรรมงั้นหรอ เฮอะ” ไมเคิลกวาดสายตามองไปยังฌอน ก่อนที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง“นั่นเป็นแหล่งเงินแหล่งทองชั้นดีเลย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันต้องการมัน นายจะให้ฉันได้ไหมหล่ะ?”“ถ้าฉันไม่ให้ นายจะไม่บังคับเหรอ?”“ถ้านายเป็นคนถือมัน แน่นอน” ไมเคิลไม่พยายามปิดบังความทะเยอทะยานของเขา “แต่ถ้านายตายไป ฉันจะไม่เอามันมาจากเธอหรอก”ฌอนหรี่ตา “นายแน่ใจถึงความภักดีต่อความรู้สึกของนายที่มีต่อเธอไหม ฉันควรจะขอให้นายดูแลเธอก่อนที่ฉันจะตายหรือไม่?”“เฮ้อ ตัดเรื่องตลกออกไปก่อน นายกำลังจะตาย พวกนายทั้งสองไม่ได้หย่าร้างกันแล้วหรอ?“นั่นมันหมายค
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
ไมเคิล ลูเธอร์ เข้าสู่คฤหาสน์เก่าแก่ของสจ๊วต"คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?"โดยไม่มีคำเตือนหรือบริบทใด ๆ เขาก็ตะโกนใส่ชายชราสจ๊วตที่กำลังจิบชาอย่างใจเย็นอยู่“คุณมาจากทางไหนกลับไปทางนั้นเลย…ถ้าจะมาเพื่อแสดงกิริยาความไม่เคารพต่อปู่ของคุณอย่างนี้?” ชายชราสจ๊วตวางถ้วยน้ำชาลง ใบหน้าอันแก่ชราของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปอย่างยากลำบาก“คุณเป็นคนวางแผนเรื่องพ่อบ้านซัมเมอร์เองไม่ใช่หรอ?“ไม่อย่างนั้น เขาคงไม่มีทางกล้าทำหรอก จริงไหม?”"หมายความว่ายังไงหรอ? ฉันเป็นคนทำให้พ่อบ้านซัมเมอร์ทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?""คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของเจน นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากที่จะรู้ความจริง เป็นคุรจริง ๆ ใช่ไหม?!" ไมเคิลยืนยันความคิดของตัวเองช่วงเวลาที่ชายชราสจ๊วตได้ยินชื่อของเจน การแสดงออกของเขาก็เคร่งขรึมลงในทันที “นี่หลานจะท้าปู่ของตัวเอง และแสดงกิริยาเช่นนี้ เพียงเพื่อเธอคนนั้นหรอ?”“นั่นคงหมายความว่า…คุณยอมรับมัน”ไมเคิลกำหมัดแน่น ทั้งตัวของเขานั้นสั่นสะท้านด้วยความโกรธ "เธอไปทำอะไรให้คุณปู่ขุ่นเคืองหรือ?""ทุก ๆ อย่าง ทุกอย่างที่เธอทำ มันทำให้ฉันขุ่นเคือง""เธอเป็นแค่เด
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว
สามวันต่อมา บุคคลนั้นไม่ได้กลับเข้าบ้านอีกเลยเทรส และคัวโตรยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบขรึมราวกับว่าพวกเขาทั้งสองคือรูปปั้นของเทพผู้พิทักษ์ที่อยู่อาศัยของเธอจากก่อนหน้านี้ได้ถูกไฟไหม้เสียหายไปบางส่วน เธอจึงกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์สจ๊วตก่อน ลึกเข้าไปภายในคฤหาสน์ เธอไม่ได้ยินเสียงนกหรือกลิ่นดอกไม้ใด ๆ เลย พ่อบ้านก็เป็นมืออาชีพมาก ๆ เขาจัดเตรียมทุกอย่างเพรียบพร้อมไว้สำหรับเธอนอกเหนือจากเทรสและคัวโตรแล้ว เธอก็ไม่ค่อยได้พบใครเลย เธอไม่ได้พูดคุยกับใครเลยไม่แม้แต่เทรส และคัวโดรก็ไม่ได้คุยกับเธอสำหรับพ่อบ้านประจำตระกูล เขามักจะทำตัวสุภาพกับเธอทุกครั้งที่พบกันตอนนี้หูของเธอมันไร้ประโยชน์จริง ๆ แล้วปากของเธอก็คงเป็นเพียงแค่เครื่องประดับบนใบหน้าเพียงเท่านั้นคนรับใช้บางคนที่นี่ก็ดูคุ้นเคย ในขณะที่บางคนก็คงจะมาใหม่เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันไม่สำคัญหรอกไม่ว่าใครในบ้านนี้เมื่อพวกเขาพบเห็นเธอ พวกเขาก็จะโค้งตัวด้วยความเคารพก่อนจะเดินจากไปทำงานของตัวเองต่อเธอนั่งมองดูคนสวนกำลังทำสวนผ่านกระจกหน้าต่างแม้ว่าในฤดูนี้ใบไม้ และดอกไม้ต่าง ๆ ในสวนจะร่วงโรยไปจนหมดแทบไม่มีสีสันในสวนหลงเหลืออยู่เล
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 325 ฉันรักคุณ
วันผ่าตัดปลูกถ่ายไขกระดูกของเจสันเขาเปลี่ยนเป็นชุดผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงดันน์อยู่ดูแลข้าง ๆ เขา"อย่าประหม่าไปเลย เจสัน ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี" คุณหญิงดันน์ปลอบใจ ถึงกระนั้นลูกชายของเธอก็ยังคงเอาแต่เงียบขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าของลูกชายของเธอ เธอก็เอาแต่ด่าเจนในใจ"ถ้าไม่ใช่เพราะคนที่มีจิตใจดีคนนี้ที่บริจาคให้กับลูก นังเจน เด็กคนนั้นก็เกือบจะฆ่าลูกแล้ว"เจสันจ้องมองอย่างไม่พอใจ"คุณแม่ พอได้แล้ว!""หือ? ลูกเป็นอะไรไป?“แม่กำลังรู้สึกเสียใจกับลูกนะ จะมาตะโกนใส่แม่ทำไม?”“คุณแม่ อย่าพูดถึงเจนแบบนั้นนะ”“ทำไมจะทำไม่ได้? เธอไม่สนใจสมาชิกในครอบครัวของเธอเองเสียด้วยซ้ำ”คุณหญิงดันน์เกลียดลูกสาวคนนี้สุดหัวใจแม้ว่าจะได้รับการชี้แจงว่าเธอเข้าใจผิดว่าเจนไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง แต่คุณหญิงดันน์ก็ยังคงมีอคติกับลูกสาวคนนี้ของเธออยู่ดีหลังจากนั้นเธอก็เอาแต่เลี้ยงดูลูกชาย และคอยอยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่เขายังเด็ก มันจึงทำให้ลูกชายของเธอสนิทกับเธอส่วนนังเด็กคนนั้น ... เด็กเลว ๆ คนนั้น เธอกลับมาที่เมืองเอสนี้ในตอนนั้น ก็เพื่อที่จะยึดทรัพย์สินทั้งหมดของ ดันน์ กรุ๊ป ไปดันน์ กรุ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ
วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ชายคนนั้นมักจะทำอาหารทุกมื้อของเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อเขาออกไปทำงานเขาจะพาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ข้าง ๆ ตัวเขาตลอด ทำให้เธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา พวกเขาจึงดูเหมือนคู่รักที่แสนหวาน และรักกันมากมีความอิจฉาริษยาในสายตาของคนทั่ว ๆ ไป เมื่อพวกเขาเห็นเจนอยู่กับฌอนเมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน ทุกคนในแวดวงต่างรู้ว่าทั้งสองมักจะตัวติดกันอยู่ตลอดเวลามีใครบางคนถอนหายใจออกมา ‘เจน ดันน์ จากตระกูลดันน์ ได้ครอบครองหัวใจชายคนนี้ในที่สุด หลังจากที่เธอไล่ตามฌอนในตอนนั้นเธอดูเป็นคนที่กล้าแสดงออกมาก 'คนทั่วไปต่างก็คิดว่า ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการแล้วในวันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่ง“ฉันอยากเจอเขา”"ใคร?""... พี่ชายของฉัน"มีความสั่นไหวในดวงตาของชายคนนั้น ถึงกระนั้นเขาก็ยังรักษาภาพพจน์ของตัวเอง"คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของเจสัน"เขาพูดด้วยท่าทางสบาย ๆเจนบีบหมัดของเธอแน่น และหลังจากนั้นไม่นาน…"สภาพของเขาคงดูไม่ดีนัก ฉันจึงอยากจะเห็นด้วยตาของตัวเอง""นี่ผมปฏิบัติต่อคุณไม่ดีพอหรือ?" ชายคนนั้นเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอกำลังพยายามที่จะหนีจากเขาไปอีกครั้ง “เจสัน
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ
ในที่สุดเจนก็ตื่นฟื้นขึ้นมา เมื่อเธอตื่นขึ้นมาห้องก็มืดสลัว เธอลุกขึ้น และเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เธอไม่ได้ตกใจกับชายที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นในห้องนั่งเล่นนั้นในห้องนั่งเล่นระดับเสียงของทีวีนั้นมันถูกตั้งไว้ในระดับที่ต่ำที่สุด ราวกับว่าเขากังวลว่าเขาจะรบกวนเธอจากการพักผ่อน ถ้าหากเขาเปิดเสียงดังกว่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากทางเดิน ชายคนนั้นรีบหันไปมองทันทีพวกเขาทั้งสองสบตากันอารมณ์ของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนว่ามันจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มันดูราวกับว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมานานมากแล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้าใจซึ่งกันและกันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร พวกทั้งสองไม่ได้ทำลายความสงบสุขที่แปลกประหลาดนี้ทุกอย่างมันดูราวกับว่า ... พวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เขาอุ่นโจ๊ก และวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์หญิงสาวเดินเข้าไปเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็นั่งทานอาหารดูเหมือนกับว่าที่นี่มันไม่เคยมี ความรัก – ความเกลียด พัวพันระหว่างทั้งสอง ไม่มีความทรงจำที่เจ็บปวดร่วมกันเกิดขึ้นทุกคนอาจจะคิดว่าบรรยากาศช่างเต็มไปด้วยค
