Home / โรแมนติก / บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย / บทที่ 239 เจตจำนง การแก้แค้น และการมาถึงของคุณหญิงดันน์

Share

บทที่ 239 เจตจำนง การแก้แค้น และการมาถึงของคุณหญิงดันน์

Author: ฉี แม่น้ำสายเก่า
last update Last Updated: 2021-05-11 19:00:01
"เจ้านาย นามสกุลของคุณไม่ใช่สจ๊วตหรอคะ?" โจโจ้ไล่ตามเธอและถามคำถามอย่างระมัดระวัง "ทำไมพวกเขาถึงเรียกคุณว่า เจน ดันน์ หรอคะ?"

เมื่อถึงประตูห้องของเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็หยุดและมองไปที่โจโจ้ มีความกลัวในดวงตาของหญิงสาวตรงหน้าเธอ เธอสังเกตการจ้องมองของหญิงสาวตรงหน้า และตระหนักว่าหญิงสาวได้ละทิ้งความไร้เดียงสาแบบเด็ก ๆ ที่เธอเคยมีก่อนหน้านี้ต่อหน้าของเธอไปแล้ว ในตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว

“นี่เธอกลัวฉันหรอ โจโจ้?” เจนไม่ตอบคำถาม แต่ถามคำถามกลับไปแทน

ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของหญิงสาวตรงหน้าเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับมะเขือเทศ ความลำบากใจบนใบหน้าของเธอเห็นได้ชัดในแวบเดียว “ไม่ค่ะ ไม่ใช่ค่ะ เจ้านาย ฉันจะกลัวคุณได้อย่างไรกัน จริงไหม? คุณเป็นคนที่ดีที่สุดที่นี่เลยนะ เจ้านาย”

มือที่เย็นเฉียบสัมผัสใบหน้าของโจโจ้ หญิงสาวตัวสั่นเทาและยกเปลือกตาขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อจ้องมองเจ้านายของเธอ อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอได้พบคือดวงตาคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก มันดูลึกล้ำและดูสับสนทำอะไรไม่ถูก “เจ้านาย…”

“จนถึงทุกวันนี้ ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองชื่ออะไรกันแน่”

“ตอนที่ฉันเกิดมา คุณปู่ของฉันตั้งชื่อฉันว่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 240 สายลมพัดพาความไร้เดียงสาของเธอออกไป

    คุณหญิงดันน์เรียกแท็กซี่ คนขับถามเธอว่าจะไปที่ไหน ผู้คนที่นี่กระตือรือร้นและร่าเริง เมื่อฟังภาษาจีนกลางที่เน้นเสียงของพวกเขา คุณหญิงดันน์ที่เคยชินกับการจู้จี้จุกจิก แต่ในตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ที่จะจู้จี้จุกจิกเธอกำลังจะตอบคำถามของคนขับ แต่แล้วโทรศัพท์ของเธอสั่น เธอบีบโทรศัพท์อย่างประหม่าและจ้องไปที่ชื่อของผู้โทรเข้าอยู่พักหนึ่งคุณหญิงดันน์ลังเล หากเธอไม่รับสายนี้ เธอก็ยังสามารถเลื่อนออกไปได้สักระยะ เมื่อเธอรับสายนี้เธอจะไม่สามารถปฏิเสธสิ่งต่อไปนี้ได้อีกต่อไปในที่สุดเสียงเรียกเข้าที่ไม่มีวันจะสิ้นสุดก็เงียบลง ก่อนที่คุณหญิงดันน์จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกเสียงเรียกเข้าที่น่ากลัวก็ดังขึ้นอีกครั้งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเธอรับสายโดยไม่มีทางเลือกอื่น “เฮ้ เจสัน”“คุณแม่ คุณลงจากเครื่องบินแล้วใช่ไหม?”เจสันพูดอย่างกังวลว่าทางโทรศัพท์ “คุณแม่ตรงไปหาน้องเลย เป็นโฮมสเตย์ที่ฉันเคยบอกคุณก่อนหน้านี้ ชื่อเมมโมรีโฮมสเตย์”ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เจสันกดดันคุณหญิงดันน์เพื่อให้ตรงไปหาเจน เขาอ่านข่าวเกี่ยวกับ เมมโมรีโฮมสเตย์ ในกลุ่ม WeChat เพื่อนที่เขาเคยดื่มด้วยกล่าวถึงในกลุ่ม โดยบอกว่าผู้ห

    Last Updated : 2021-05-11
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 241 ความรักของครอบครัวนี้มันมาช้าเกินไป

    คุณผู้หญิงดันน์ตกใจมาก เธอจ้องมองคนตรงหน้าเหมือนกับเห็นผี “ลูกกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” เธอพ่นทุกคำออกมาด้วยความยากลำบากเจนบอกมาดามดันน์ทุกอย่างที่เธอรู้ด้วยวิธีง่าย ๆ และรวบรัด “นั่นคือสิ่งที่เป็นอยู่ ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคุณ ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถช่วยลูกชายของคุณได้ ตระกูลดันน์ไม่ได้ขาดแคลนเงิน และคุณผู้ชายดันน์มีคนรู้จักมากมาย ด้วยสายสัมพันธ์ของเขา ฉันเชื่อว่าเขาจะสามารถหาคู่ที่เหมาะสมให้ลูกชายของคุณได้ หากเขาจริงใจที่จะช่วยลูกชายของคุณ ถ้าแม้แต่ตระกูลดันน์ยังไม่สามารถหาคู่ที่เหมาะสมให้กับเขาได้ ฉันก็เป็นเพียงคนนอกเท่านั้น ที่สามารถช่วยลูกชายของคุณได้”หญิงสาวพูดจบประโยคของเธออย่างใจเย็น แม้ว่าตอนนี้คุณผู้หญิงดันน์จะไม่ตกใจมากนัก แต่ถ้าเธอใช้เวลาสำรวจใบหน้าของเจนนานกว่านี้สักหน่อย เธอก็จะสังเกตเห็นร่องรอยของความเศร้าโศกที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังภายนอกเปลือกนอกที่สงบและไม่แยแสของเจนถ้า…เพียงเท่านั้น เพราะเธอไม่ได้สนใจสำรวจใบหน้าและความรู้สึกของเจนเลยแม้แต่นิดดังนั้นมาดามดันน์จึงไม่สังเกตเห็นคลื่นที่พลุ่งพล่านภายใต้ท่าทางสงบของเจน ซึ่งเป็นความเจ็บปวดภายใต้ความเฉยเ

    Last Updated : 2021-05-11
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 242 ทุกคนเอาแต่บังคับเธอ

    พ่อของคุณมีลูกนอกสมรสเมื่อนานมาแล้วเจนตะลึง ครั้งนี้เธอตะลึงจริง ๆเธอมองไปที่คุญหญิงดันน์…สมาชิกในครอบครัวนี้…สมาชิกในครอบครัวนี้จริง ๆ…!เธอไม่ได้ถือว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวดันน์ และไม่ได้ใช้นามสกุลดันน์อีกต่อไปแล้วใช่หรือไม่?“ฉันขอร้องคุณเจน ได้โปรด!" มาดามดันน์วิงวอนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยน้ำตาเจนพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตลก เธอหัวเราะ ขณะที่เธอหัวเราะน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาด้วยเช่นกัน"เจน?" มาดามดันน์กระพริบตา เธอไม่เข้าใจว่าลูกสาวของเธอหัวเราะ และร้องไห้ในเวลาเดียวกันหมายความว่าอย่างไร "เธอ…"เจนรู้สึกแย่มากขึ้นเรื่อย ๆ ต่อหน้ามาดามดันน์ เธอยังคงหัวเราะ และร้องไห้ ในท้ายที่สุดเธอนั่งยอง ๆ บนพื้นกุมท้องแล้วโบกมือให้มาดามดันน์ “วันนี้คุณทำให้ฉันรู้สึกแย่มาดามดันน์ คุณสมควรได้รับรางวัล”มาดามดันน์เบิกตากว้างทันที ความไม่เชื่อได้คืบคลานไปทั่วคิ้ว และดวงตาอันบอบบางของเธอ!เธอ เธอ เธอ…“เจน คุณกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?!” มาดามดันน์มองไปที่ลูกสาวของเธอที่ยังคงหัวเราะขณะกุมท้องของเธอต่อหน้าเธอด้วยความทุกข์ “คุณจะเอาโศกนาฏกรรมของครอบครัวเรามาเป็นเรื่องตลกได้อย่างไร?”ตอนนี้

    Last Updated : 2021-05-11
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 243 วิกฤตของบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม

    เมื่อเธอลืมตาขึ้นมา ภาพห้องสีขาวซีดก็เข้ามาในสายตาของเธอ“คุณตื่นแล้วหรอ?”“เรย์ เซียร์ร่า?”เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงแดดจ้านอกหน้าต่าง เธอไม่ได้ถามว่าทำไมเธอถึงอยู่ในโรงพยาบาลความทรงจำของเธอถูกตัดไปก่อนหน้านี้ ในตอนนี้เธอตื่นขึ้นมาแล้ว ความทรงจำที่กระจัดกระจายเหล่านั้นก็ค่อย ๆ กลับมาหาเธอเธอนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น มาดามดันน์เธอถามคนข้าง ๆ เธออย่างช้า ๆ “เขาอยู่ที่ไหน?”“ฌอนไม่อยู่ที่นี่”“ฉันกำลังพูดถึงมาดามดันน์”เรย์ได้ยินสิ่งที่เธอพูด เขาก็รู้สึกโกรธในทันที“ฌอนไม่มีความสำคัญในใจคุณเลย จนไม่สามารถเทียบกับมาดามดันน์ได้เลยหรือ?” เขาหัวเราะเยาะ “เจน ดันน์ คุณเคยรัก ฌอน สจ๊วต บ้างไหม?!”ถ้าเธอรักเขา แล้วเธอจะทำตัวเฉยเมยได้อย่างไร?เมื่อเจนได้ยินคำพูดเหล่านั้น ความไร้สาระก็พรั่งพรูออกมาจากใจของเธอเธอมองเรย์อย่างระมัดระวังและจริงจัง"มองอะไร?" เรย์เดินเข้ามาด้วยความโกรธและความอัปยศอดสูการจ้องมองแบบนั้นคืออะไร?เขาไม่คิดว่าคำพูดของเขาฟังดูไร้สาระหญิงสาวบนเตียงถอนสายตาและมองไปนอกหน้าต่างแทน“ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่นะ! คุณหูหนวกหรือเปล่า?” เรย์โกรธ

    Last Updated : 2021-05-11
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 244 ยังคงห่างไกลจากสถานการณ์ที่ดี

    คืนนี้ช่างเงียบเหงาในชั้นหนึ่งของคฤหาสน์ สจ๊วตมีแสงสว่างจ้า เป็นสถานที่ที่บ่งบอกถึงพลังของสจ๊วตชายคนนั้นกำลังพิมพ์แป้นพิมพ์อยู่ที่หน้าโต๊ะทำงาน ทุกครั้งที่คลิกฟังดูเหมือนกองทัพที่ทรงพลังกำลังย่ำอยู่กับพื้น มันสะท้อนสถานการณ์ในปัจจุบันได้ดีทีเดียวดวงตาสีเข้มของชายคนนั้นเหมือนมีด เฉียบคมและชาญฉลาดเขาเริ่มมอกทุกมุมของหน้าจอคอมพิวเตอร์เมื่อสามปีก่อนเขาได้ไล่คุณปู่สจ๊วตออกจาก บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ในช่วงสามปีที่ผ่านมาเขายังคงขยายงานต่อไปเรื่อย ๆ แต่ตอนนี้บางคนที่มีเจตนาไม่ดีพยายามที่จะบุกเข้าไป พวกเขาวางสายลับในโดเมนต่าง ๆ ของบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมเมื่อเขาไปที่เอ๋อไห่ ชายชราก็มีโอกาสที่จะก่อจลาจลโดยผนึกกำลังกับทั้งคนในและคนนอกเยี่ยมมาก!สุดยอด!ตระกูลดันน์ก็อยู่ในเรื่องนี้ด้วยเช่นกันนิ้วยาวของเขาหยุดกึก ดวงตาของเขาเคร่งขรึม จากสถานการณ์ที่ตึงเครียด มีรอยยิ้มบนใบหน้าของชายคนนั้น อย่างไรก็ตามรอยยิ้มนั้นดูไม่จริงใจ เมื่อเทียบกับความเย็นชาในดวงตาของเขาเอง“โจเซฟ ดันน์ โจเซฟ ดันน์” ชายคนนั้นพูดสองคำนี้ นิ้วที่แข็งแกร่งของเขาเคาะลงบนพื้นผิวของโต๊ะทำงาน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากว้างขึ

    Last Updated : 2021-05-12
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 245 ไม่รู้สึกตัวแม้กระทั่งก่อนตาย

    การประชุมผู้ถือหุ้นของบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมครั้งนี้มันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับผู้ถือหุ้น และผู้บริหารระดับสูงเท่านั้น แต่บุคคลภายนอกต่างก็ตั้งหน้าตั้งตารอเช่นกันถ้าบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ ฌอนก็เป็นจักรพรรดิที่สูงตระหง่านเหนือทุกคนในสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้อะไรจะทำให้ผู้คนรู้สึกน่าสมเพชไปกว่าการเฝ้าดูจักรพรรดิผู้สูงส่’ ถูกเนรเทศกลับไปยังโลกมนุษย์ที่มีชีวิตอยู่อย่างต่ำต้อยเหมือนสิ่งสกปรกเท่านั้น?ณ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม ภายในห้องประชุมของบริษัทที่โต๊ะประชุม ผู้ถือหุ้นหลายคนมาถึงก่อนเวลา และกำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะอย่างใจจดใจจ่อหลังจากความสับสนวุ่นวายภายในห้อง ดอน เจนกินส์ ซึ่งเป็นตัวแทนของผู้ถือหุ้นทั้งหมดลุกขึ้นยืนพรางเอ่ยขึ้น “โอ้ว ท่านอาวุโสของสจ๊วต คุณอยู่ที่นี่ด้วย” ดอนมีความเชื่อมโยงกับทั้งคนในและคนนอก เขารู้วิธีปรับตัวที่รวดเร็ว เขาเดินเข้าไปหาชายชราด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า สายตาของเขาจ้องไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ถัดจากชายชรา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า “ท่านสจ๊วต คนนี้ต้องเป็นหลานชายของคุณแน่นอน ฉันทำได้เพียงแค่แอบมองเขาจากระยะไกลเมื่อฉันอ

    Last Updated : 2021-05-12
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 246 เขาเหนื่อยเกินไป

    ที่โต๊ะกลม ทุกคนมีสีหน้าแปลก ๆใบหน้าของฌอนที่นิ่งเฉยอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะซ่อนมันได้ดี แต่ผู้คนก็ยังคงเห็นใบหน้าซีดเซียวของเขาบางคนดูเหมือนว่าพวกเขาเข้าใจ ดูเหมือนว่าฌอนจะต้องเผชิญกับความยากลำบากในช่วงสิบวันที่ผ่านมานี้อย่างที่เขาควรจะเป็น เนื่องจากทุกอย่างเปลี่ยนไปในเวลาเพียงสิบวันภายในบริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมกำลังเผชิญกับวิกฤตสำหรับคนนอก เขาได้ละทิ้งภรรยาของเขาและกักขังลูกสาวผู้บริสุทธิ์ของตระกูลดันน์กาลครั้งหนึ่ง ฌอน สจ๊วตเป็นเหมือนเทพเจ้า แต่ตอนนี้เขาถูกไล่ออกจากแท่นบูชานายท่านอาวุโสสจ๊วตเปิดปากของเขา “ฉันขอแกเป็นครั้งสุดท้าย”ก่อนที่นายท่านจะพูดอะไร ฌอน สจ๊วตก็ขัดจังหวะ“ไม่ต้องขอ” ชายข้าง ๆ ตอบอย่างหนักแน่นด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน“ผมรู้ว่าคุณต้องการขออะไรจากผม”ดวงตาสีดำคู่หนึ่งจ้องมองไปที่สายตาที่โกรธเกรี้ยวของท่านผู้อาวุโส“คำตอบของผมจะยังคงเหมือนเดิม”เหมือนเดิม!เขาพูดเหมือนเดิม!ท่านผู้อาวุโสกัดฟันของเขาเขามองหลานชายของเขาอย่างโกรธเกรี้ยวเขาเคาะไม้เท้าในมือลงบนพื้นสองสามครั้ง เขาหัวเราะจากความโกรธ“ได้เลย! อย่างที่แกพูด”เขาเรียกทุกคนในห้อง “ฉันคิด

    Last Updated : 2021-05-12
  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 247 หนึ่งประโยคนั้นมีความหมายเหลือเกิน

    ฌอนนอนทั้งคืนทั้งวันเอลิออร์โทรเข้าคฤหาสน์เป็นครั้งที่สาม พ่อบ้านที่รับโทรศัพท์ใช้น้ำเสียงที่สงบและเหมือนหุ่นยนต์ของเขา บอกเขาครั้งแล้วครั้งเล่าว่านายท่านยังไม่ตื่นเรื่องแบบนี้หายากเอลิออร์ไม่เชื่ออย่างไรก็ตาม เรื่องแบบนี้ที่ไม่เกิดขึ้นกับฌอนกำลังเกิดขึ้นกับเขาจริง ๆเอลิออร์รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยเขาไม่มีเวลาจัดการกับสิ่งที่มีอยู่ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงทิ้งทุกสิ่ง รถมัสแตงค์ใหม่เอี่ยมของเขาอยู่ในโรงรถใต้ดิน หลังจากเสียงคำรามของเครื่องยนต์ รถก็พุ่งออกไปมัสแตงค์ไม่แพงขนาดนั้น ก็ประมาณสามถึงห้าแสน ไม่ถือว่าเป็นรถหรูในสายตาของ เอลิออร์อย่างไรก็ตาม คนที่รู้เรื่องรถจะรู้ว่ามันจะเร็วสุดขีดที่ขับรถคันนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันคำรามไปตามท้องถนนอย่างไรก็ตาม ในขณะนี้รถคันใหม่ของเอลิออร์ไม่ได้รับความสนใจจากเขาเลยเขาเพียงใช้มันอย่างกับรถพัสสาทและขับรถไปที่คฤหาสน์สจ๊วตเขารู้จักคฤหาสน์สจ๊วตเป็นอย่างดี เขาพับแขนเสื้อของเขาขึ้นและกำหมัดของเขาแน่น เขาไม่สนใจเมื่อพ่อบ้านคนใหม่พยายามจะหยุดเขา เขาวิ่งไปจนสุดทางเดินบนชั้นสองและเริ่มทุบประตูพ่อบ้านตกใจสุดขีด “นายท่านเหนื่อยเกินไป เข

    Last Updated : 2021-05-12

Latest chapter

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ

    ฉันชื่อ ลูก้า สจ๊วต มันเป็นชื่อแปลก ๆ ใช่ไหม? แบบว่ามันเหมือนกับคำว่า ‘ดูสิ! สตูว์’คุณปู่ของฉันตั้งชื่อให้ฉัน ประสบการณ์หลายปีของฉันตอนเป็นเด็กบอกฉันว่าปู่ของฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีไม่ต้องนึกถึงเรื่องอื่นเลย แค่ดูชื่อที่เขาตั้งให้ฉันสิ เขามีชื่อที่ดีอย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับตั้งชื่อแปลก ๆ นี้ให้กับฉันอย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ฉันทักท้วงเรื่องนี้กับเขา เขามักจะบอกว่านั่นเป็นความผิดของพ่อฉัน ถ้าพ่อเป็นเด็กผู้หญิงนั่นจะเป็นชื่อของเขาแทนดูสิ คุณปู่เป็นคนที่ตั้งชื่อที่น่ากลัวนี้ให้ฉัน แต่เขายังคงโยนความผิดทั้งหมดให้พ่อของฉันอ้อ ลืมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการไปเลยปู่ของฉันชื่อ ฌอน สจ๊วตเขาค่อนข้างเป็นคนที่น่าทึ่งในวัยเยาว์ย่าของฉันชื่อ เจน ดันน์บางครั้งฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสองคนลงเอยด้วยกันได้อย่างไร พวกเขาเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะปู่กับย่าของฉันได้หย่าร้างกันก่อนที่พ่อของฉันจะเกิดเสียอีกหลังจากการหย่าร้างครั้งนั้น ทั้งคู่ก็ไม่ได้แต่งงานกันใหม่นะพวกเขาน่าจะแยกทางกันไปอย่างสันติ แต่คุณปู่ก็ไร้ยางอายอย่างที่สุด เขาจึงคอยรบกวนคุณย่าของฉันตลอดเวลาเลยเท่าที่ฉันจำไ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ

    ที่โรงพยาบาล ประตูวอร์ดถูกเปิดออกเงียบ ๆ โดยที่ไม่มีเสียง ครั้งนี้ดอสไม่ได้แจ้งการมาถึงของแขกล่วงหน้าเมื่อเอลิออร์มาถึงอย่างรีบร้อน เขาก็เห็นผู้หญิงคนนั้นก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร อโลร่าก็ดึงเขากลับออกไปที่ทางเดิน ประตูเปิดแล้วปิดลงอีกครั้งคนบนเตียงนอนตะแคง และกำลังหลับอยู่ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังฝันถึงอะไร แต่ใบหน้าที่ขมวดคิ้วลึกแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีความฝันที่น่าพอใจนักมือของเขาวางอยู่บนผ้าห่ม แหวนแต่งงานของเขายังคงอยู่บนนิ้วของเขาหญิงสาวเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่หน้าเตียงของเขาดวงตาของเธอสดใส และชัดเจน เธอจ้องมองแหวนบนนิ้วมือของเขาไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เธอจ้องไปที่แหวนเป็นเวลานานนาน จนเธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นานดวงตาของชายคนนั้นก็เบิกโพลง สิ่งแรกที่เขาเห็นคือคนในความฝันเขายิ้มหน้าซีดให้เธอ “โอ้ ฉันฝันไปอีกแล้วสินะ”ราวกับว่าเขากำลังคุยกับเพื่อนที่เขาไม่ได้เจอมานาน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และดีใจจนแทบจะเห็นได้ชัดผ่านการแสดงออกทางร่างกายของเขา "ดีแค่ไหน. คุณยังเต็มใจจะมาเยี่ยมฉันในความฝัน”หญิงสาวยืนอยู่ที่เตียงของเ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี

    "เจน เอ๋อไห่ไม่ใช่สวรรค์หรือความสงบตามที่เธอพูดหรอก มันเป็นเพียงแค่การหลบหนีของเธอ" อโลร่ากล่าวอย่างเคร่งขรึมเธอไม่ควรพูดทั้งหมดนี้ แต่เธอเห็นบางสิ่งที่เจ้าตัวมองไม่เห็นบางทีภาพอาจจะดูชัดเจนขึ้นจากคนภายนอกที่เฝ้าดู หรือบางทีอาจจะไม่ถึงกระนั้นเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเจนกำลังลังเลเมื่อสามปีก่อนเธอเคยช่วยเจนหนี เพราะเธอต้องการให้เจนมีชีวิตที่สงบสุขอย่างแท้จริงนับตั้งแต่นั้นสามปีหลาย ๆ อย่างก็เปลี่ยนไป เธอก็เติบโตขึ้นด้วยเป็นเพราะความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่งค้นพบทำให้เธอไม่เคยหยุดคิดถึงเรื่องนี้เช่นกันเธอคิดถูกหรือเปล่าที่ช่วยเจนหนีเมื่อสามปีก่อน มันอาจจะเป็นความผิดพลาดหรือเปล่านะ?เธอเริ่มคิดว่าเธอคิดผิดในตอนนั้นผู้หญิงคนนี้ถูกผีเข้าเต็ม ๆ ไม่มีทางที่เธอจะหยุด และมองไปรอบ ๆ เพื่อดูผู้คน และข้อเท็จจริงตลอดสามปีที่ผ่านมาอโลร่าได้เห็นว่าฌอนไม่เคยหยุดตามหาเธอเลย ทุกคนบอกให้เขาหยุด โดยบอกว่ามันไม่มีจุดหมายปลายทางเลย บางทีเจนอาจจะตายไปนานแล้วก็ได้ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเธอยังไม่ตายไป เหตุใดการค้นหาอย่างไม่หยุดยั้งเป็นเวลาถึงสามปีจึงไม่เกิดผลอะไรเลย?อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นปฏิเสธที่

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น

    "ที่นายมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อที่แค่จะคุยเรื่องของคุณปู่กับฉันหรือเปล่า?" ชายบนเตียงหัวเราะเบา ๆ ความไม่เชื่อเผยขึ้นในแววตาของเขาอย่างชัดเจน “ไมเคิล ลูเธอร์ ชายชราคนนั้นเขาไม่ห่วงว่าฉันจะเป็นหรือฉันจะตายหรอก เขายังมีหลานชายอีกคนที่จะสืบทอดบัลลังก์ของเขา”ไมเคิลหัวเราะอย่างแดกดัน“นายคิดว่าฉันจะกลับไปเป็นสจ๊วตจริง ๆ งั้นหรอ? สถานที่สกปรกแบบนั้น”“นายไม่ได้ต้องการ บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม หรอกหรอ?” ฌอนกล่าวอย่างเย็นชา “ในกรณีนั้น ฉันกลัวว่านายจะต้องผิดหวัง”“สจ๊วตอุตสาหกรรมงั้นหรอ เฮอะ” ไมเคิลกวาดสายตามองไปยังฌอน ก่อนที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง“นั่นเป็นแหล่งเงินแหล่งทองชั้นดีเลย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันต้องการมัน นายจะให้ฉันได้ไหมหล่ะ?”“ถ้าฉันไม่ให้ นายจะไม่บังคับเหรอ?”“ถ้านายเป็นคนถือมัน แน่นอน” ไมเคิลไม่พยายามปิดบังความทะเยอทะยานของเขา “แต่ถ้านายตายไป ฉันจะไม่เอามันมาจากเธอหรอก”ฌอนหรี่ตา “นายแน่ใจถึงความภักดีต่อความรู้สึกของนายที่มีต่อเธอไหม ฉันควรจะขอให้นายดูแลเธอก่อนที่ฉันจะตายหรือไม่?”“เฮ้อ ตัดเรื่องตลกออกไปก่อน นายกำลังจะตาย พวกนายทั้งสองไม่ได้หย่าร้างกันแล้วหรอ?“นั่นมันหมายค

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ

    ไมเคิล ลูเธอร์ เข้าสู่คฤหาสน์เก่าแก่ของสจ๊วต"คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?"โดยไม่มีคำเตือนหรือบริบทใด ๆ เขาก็ตะโกนใส่ชายชราสจ๊วตที่กำลังจิบชาอย่างใจเย็นอยู่“คุณมาจากทางไหนกลับไปทางนั้นเลย…ถ้าจะมาเพื่อแสดงกิริยาความไม่เคารพต่อปู่ของคุณอย่างนี้?” ชายชราสจ๊วตวางถ้วยน้ำชาลง ใบหน้าอันแก่ชราของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปอย่างยากลำบาก“คุณเป็นคนวางแผนเรื่องพ่อบ้านซัมเมอร์เองไม่ใช่หรอ?“ไม่อย่างนั้น เขาคงไม่มีทางกล้าทำหรอก จริงไหม?”"หมายความว่ายังไงหรอ? ฉันเป็นคนทำให้พ่อบ้านซัมเมอร์ทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?""คุณเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของเจน นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากที่จะรู้ความจริง เป็นคุรจริง ๆ ใช่ไหม?!" ไมเคิลยืนยันความคิดของตัวเองช่วงเวลาที่ชายชราสจ๊วตได้ยินชื่อของเจน การแสดงออกของเขาก็เคร่งขรึมลงในทันที “นี่หลานจะท้าปู่ของตัวเอง และแสดงกิริยาเช่นนี้ เพียงเพื่อเธอคนนั้นหรอ?”“นั่นคงหมายความว่า…คุณยอมรับมัน”ไมเคิลกำหมัดแน่น ทั้งตัวของเขานั้นสั่นสะท้านด้วยความโกรธ "เธอไปทำอะไรให้คุณปู่ขุ่นเคืองหรือ?""ทุก ๆ อย่าง ทุกอย่างที่เธอทำ มันทำให้ฉันขุ่นเคือง""เธอเป็นแค่เด

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว

    สามวันต่อมา บุคคลนั้นไม่ได้กลับเข้าบ้านอีกเลยเทรส และคัวโตรยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบขรึมราวกับว่าพวกเขาทั้งสองคือรูปปั้นของเทพผู้พิทักษ์ที่อยู่อาศัยของเธอจากก่อนหน้านี้ได้ถูกไฟไหม้เสียหายไปบางส่วน เธอจึงกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์สจ๊วตก่อน ลึกเข้าไปภายในคฤหาสน์ เธอไม่ได้ยินเสียงนกหรือกลิ่นดอกไม้ใด ๆ เลย พ่อบ้านก็เป็นมืออาชีพมาก ๆ เขาจัดเตรียมทุกอย่างเพรียบพร้อมไว้สำหรับเธอนอกเหนือจากเทรสและคัวโตรแล้ว เธอก็ไม่ค่อยได้พบใครเลย เธอไม่ได้พูดคุยกับใครเลยไม่แม้แต่เทรส และคัวโดรก็ไม่ได้คุยกับเธอสำหรับพ่อบ้านประจำตระกูล เขามักจะทำตัวสุภาพกับเธอทุกครั้งที่พบกันตอนนี้หูของเธอมันไร้ประโยชน์จริง ๆ แล้วปากของเธอก็คงเป็นเพียงแค่เครื่องประดับบนใบหน้าเพียงเท่านั้นคนรับใช้บางคนที่นี่ก็ดูคุ้นเคย ในขณะที่บางคนก็คงจะมาใหม่เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน มันไม่สำคัญหรอกไม่ว่าใครในบ้านนี้เมื่อพวกเขาพบเห็นเธอ พวกเขาก็จะโค้งตัวด้วยความเคารพก่อนจะเดินจากไปทำงานของตัวเองต่อเธอนั่งมองดูคนสวนกำลังทำสวนผ่านกระจกหน้าต่างแม้ว่าในฤดูนี้ใบไม้ และดอกไม้ต่าง ๆ ในสวนจะร่วงโรยไปจนหมดแทบไม่มีสีสันในสวนหลงเหลืออยู่เล

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 325 ฉันรักคุณ

    วันผ่าตัดปลูกถ่ายไขกระดูกของเจสันเขาเปลี่ยนเป็นชุดผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงดันน์อยู่ดูแลข้าง ๆ เขา"อย่าประหม่าไปเลย เจสัน ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี" คุณหญิงดันน์ปลอบใจ ถึงกระนั้นลูกชายของเธอก็ยังคงเอาแต่เงียบขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าของลูกชายของเธอ เธอก็เอาแต่ด่าเจนในใจ"ถ้าไม่ใช่เพราะคนที่มีจิตใจดีคนนี้ที่บริจาคให้กับลูก นังเจน เด็กคนนั้นก็เกือบจะฆ่าลูกแล้ว"เจสันจ้องมองอย่างไม่พอใจ"คุณแม่ พอได้แล้ว!""หือ? ลูกเป็นอะไรไป?“แม่กำลังรู้สึกเสียใจกับลูกนะ จะมาตะโกนใส่แม่ทำไม?”“คุณแม่ อย่าพูดถึงเจนแบบนั้นนะ”“ทำไมจะทำไม่ได้? เธอไม่สนใจสมาชิกในครอบครัวของเธอเองเสียด้วยซ้ำ”คุณหญิงดันน์เกลียดลูกสาวคนนี้สุดหัวใจแม้ว่าจะได้รับการชี้แจงว่าเธอเข้าใจผิดว่าเจนไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง แต่คุณหญิงดันน์ก็ยังคงมีอคติกับลูกสาวคนนี้ของเธออยู่ดีหลังจากนั้นเธอก็เอาแต่เลี้ยงดูลูกชาย และคอยอยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่เขายังเด็ก มันจึงทำให้ลูกชายของเธอสนิทกับเธอส่วนนังเด็กคนนั้น ... เด็กเลว ๆ คนนั้น เธอกลับมาที่เมืองเอสนี้ในตอนนั้น ก็เพื่อที่จะยึดทรัพย์สินทั้งหมดของ ดันน์ กรุ๊ป ไปดันน์ กรุ

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ

    วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ชายคนนั้นมักจะทำอาหารทุกมื้อของเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อเขาออกไปทำงานเขาจะพาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ข้าง ๆ ตัวเขาตลอด ทำให้เธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา พวกเขาจึงดูเหมือนคู่รักที่แสนหวาน และรักกันมากมีความอิจฉาริษยาในสายตาของคนทั่ว ๆ ไป เมื่อพวกเขาเห็นเจนอยู่กับฌอนเมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน ทุกคนในแวดวงต่างรู้ว่าทั้งสองมักจะตัวติดกันอยู่ตลอดเวลามีใครบางคนถอนหายใจออกมา ‘เจน ดันน์ จากตระกูลดันน์ ได้ครอบครองหัวใจชายคนนี้ในที่สุด หลังจากที่เธอไล่ตามฌอนในตอนนั้นเธอดูเป็นคนที่กล้าแสดงออกมาก 'คนทั่วไปต่างก็คิดว่า ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการแล้วในวันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่ง“ฉันอยากเจอเขา”"ใคร?""... พี่ชายของฉัน"มีความสั่นไหวในดวงตาของชายคนนั้น ถึงกระนั้นเขาก็ยังรักษาภาพพจน์ของตัวเอง"คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของเจสัน"เขาพูดด้วยท่าทางสบาย ๆเจนบีบหมัดของเธอแน่น และหลังจากนั้นไม่นาน…"สภาพของเขาคงดูไม่ดีนัก ฉันจึงอยากจะเห็นด้วยตาของตัวเอง""นี่ผมปฏิบัติต่อคุณไม่ดีพอหรือ?" ชายคนนั้นเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอกำลังพยายามที่จะหนีจากเขาไปอีกครั้ง “เจสัน

  • บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย   บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ

    ในที่สุดเจนก็ตื่นฟื้นขึ้นมา เมื่อเธอตื่นขึ้นมาห้องก็มืดสลัว เธอลุกขึ้น และเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เธอไม่ได้ตกใจกับชายที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นในห้องนั่งเล่นนั้นในห้องนั่งเล่นระดับเสียงของทีวีนั้นมันถูกตั้งไว้ในระดับที่ต่ำที่สุด ราวกับว่าเขากังวลว่าเขาจะรบกวนเธอจากการพักผ่อน ถ้าหากเขาเปิดเสียงดังกว่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังมาจากทางเดิน ชายคนนั้นรีบหันไปมองทันทีพวกเขาทั้งสองสบตากันอารมณ์ของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนว่ามันจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มันดูราวกับว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมานานมากแล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้าใจซึ่งกันและกันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร พวกทั้งสองไม่ได้ทำลายความสงบสุขที่แปลกประหลาดนี้ทุกอย่างมันดูราวกับว่า ... พวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เขาอุ่นโจ๊ก และวางไว้บนเคาน์เตอร์บาร์หญิงสาวเดินเข้าไปเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็นั่งทานอาหารดูเหมือนกับว่าที่นี่มันไม่เคยมี ความรัก – ความเกลียด พัวพันระหว่างทั้งสอง ไม่มีความทรงจำที่เจ็บปวดร่วมกันเกิดขึ้นทุกคนอาจจะคิดว่าบรรยากาศช่างเต็มไปด้วยค

DMCA.com Protection Status