บทที่ 102 ฌอน สจ๊วต นายควรพอ

ฌอน สจ๊วต รู้สึกไม่เต็มใจที่จะไป อีสต์ เอ็มเพอเรอร์

“ทำไมช่วงนี้ นายไม่ค่อยมาที่ อีสต์ เอ็มพอเรอร์ เลยหรอ?” เอลิออร์ ไวท์ นั่งบนโต๊ะทำงานของ ฌอน สจ๊วต ด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยเป็นทางการนัก

หลังจากนั้น ฌอนไม่แม้แต่จะขยับคิ้วของเขาด้วยซ้ำ เรย์ เซียร์ร่า หัวเราะเบา ๆ “เป็นอะไรไป เอลิออร์ ไวท์? นายหวังว่าเขาจะทำอะไรที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ หรอ?”

เอลิออร์ ไวท์ กลอกตาไปที่ เรย์ เซียร์ร่า เรื่องราวเบื้องหลังอาจดำเนินต่อไปเป็นเวลาหลายวัน เรย์เซียร์ร่า ออกนอกประเทศไประยะหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เบาะแสเกี่ยวกับเหตุการณ์ล่าสุดที่เพิ่งเกิดขึ้น

“เฮ้ เป็นเพราะเธอหรือเปล่านะ” เอลิออร์ ไวท์ เคาะโต๊ะ

ฌอน สจ๊วต ไม่ได้พูดอะไร เรย์ เซียร์ร่า โน้มตัวไปข้างหน้าพร้อมกับใบหน้าที่ดูซุบซิบ "ใครหรอ? ใคร เธอคือใคร? เพราะเธอคนไหน? เธอเป็นใคร?" จากนั้นด้วยท่าทางที่ซุกซนและขี้นินทาเขา เขาจึงกล่าวขึ้นว่า “โย่ คุณชายสจ๊วต ประธานผู้ยิ่งใหญ่ของเราแอบชอบใครอยู่หรอ? จะสวยแบบไหนได้บ้าง? นายจะแนะนำเธอให้พี่น้องของนายรู้จักเมื่อไรกันหรอ?”

เอลิออร์ ไวท์ แกล้งทำสีหน้าเศร้าหมอง “เรย์ เซียร์ร่า พูดออกมาอีกนายเกิดปัญหาแน่ ๆ แล้